13. Η αναίδεια και η έλλειψη σεβασμού

Κεφάλαιο 4

- Ἡ ἀναίδεια καὶ ἡ ἔλλειψη σεβασμοῦ

Ἡ παρρησία διώχνει τὴν εὐλάβεια

– Γέροντα, ἡ παρρησία ἀπὸ ποῦ προέρχεται;

– Ἀπὸ τὸ Παρίσι… Ἡ παρρησία εἶναι ἀναίδεια καὶ διώχνει μακριά τὸν φόβο τοῦ Θεοῦ σάν τὸν καπνό ποὺ βάζουμε στὶς μέλισσες, γιὰ νὰ ἀπομακρυνθοῦν ἀπὸ τὴν κυψέλη.

– Γέροντα, πῶς θὰ ἀποφύγω τὴν παρρησία; – Νὰ νιώθεις τὸν ἑαυτό σου κάτω ἀπὸ ὅλους. Χρειάζεται ταπείνωση πολλή. Σάν μικρότερη ποὺ εἶσαι, νὰ ἔχης σὲ ὅλες τὶς ἀδελφές σεβασμό καὶ εὐλάβεια. Νὰ λές τὸν λογισμό σου ταπεινά καὶ ὄχι νὰ δείχνης ὅτι τὰ ξέρεις ὅλα. Τότε θὰ σὲ χαριτώνη ὁ Θεὸς καὶ θὰ κάνης προκοπή. Ἡ παρρησία στὸν ὑποτακτικό εἶναι ὁ μεγαλύτερος ἐχθρός του, γιατί διώχνει τὴν εὐλάβεια. Συνήθως στὴν παρρησία ἐπακολουθεῖ ἡ ἀνταρσία καὶ ἕπεται ἡ ἀναισθησία καὶ ἡ ἀδιαφορία γιὰ τὶς μικρές ἁμαρτίες στὴν ἀρχή, τὶς ὁποῖες σιγά-σιγὰ   συνηθίζει κανεὶς καὶ τὶς βλέπει μετά φυσιολογικές· ἀλλὰ ἀνάπαυση στὸ βάθος τῆς ψυχῆς δὲν ὑπάρχει παρά μόνον ἄγχος. Οὔτε καὶ μπορεῖ νὰ καταλάβη ὁ ἄνθρωπος τί ἔχει, γιατί ἡ καρδιά ἐξωτερικά εἶναι γλιτσιασμένη καὶ δὲν αἰσθάνεται τὶς στραβοξυλιές ποὺ κάνει.

Read More ->>

14.Εσωτερική αταξία και εξωτερική εμφάνιση

Κεφάλαιο 5

- Ἐσωτερική ἀταξία καὶ ἐξωτερική ἐμφάνιση

Οἱ καημένοι οἱ κοσμικοί ντύνονται ὅπως εἶναι μέσα τους

– Δῶστε μου, Γέροντα, μία εὐχή.

– Εὔχομαι νὰ γίνης πνευματικό καρναβάλι σάν τὴν Ἁγία Ἰσιδώρα144  τὴν σαλή· νὰ ἀποκτήσης τὴν καλή ὑποκρισία. Βλέπεις, οἱ καημένοι οἱ κοσμικοί γιορτάζουν κάθε μέρα τὴν κοσμική τους ὑποκρισία καὶ ντύνονται ὅπως εἶναι μέσα τους. Παλιά, καρναβάλια γίνονταν οἱ ἄνθρωποι μία φορά τὸν χρόνο, μόνον τὶς Ἀποκριές. Τώρα οἱ περισσότεροι συνέχεια καρναβάλια εἶναι. Δηλαδή, παλιά ἔβλεπε κανεὶς καρναβάλια μία ἑβδομάδα, μόνον τὶς Ἀποκριές. Τώρα βλέπει κάθε μέρα… Καθένας ντύνεται ὅπως τοῦ λέει ὁ λογισμός! Ἔχουν γίνει τελείως παράξενοι. Παλάβωσαν! Λίγοι εἶναι οἱ συμμαζεμένοι ἄνθρωποι, οἱ σεμνοί, εἴτε ἄνδρες εἴτε γυναῖκες εἴτε παιδιά. Ἰδίως οἱ γυναῖκες εἶναι τελείως χάλια. Σήμερα ποὺ κατέβαινα στὴν πόλη εἶδα κάποια μὲ μία κορδέλα τόοοσο φαρδιά, σάν ἐπίδεσμο, κάτι μπότες μέχρι ἐπάνω καὶ ἕνα κοντό φόρεμα. Μοῦ εἶπαν: «Εἶναι τῆς μόδας»! Ἄλλες περπατοῦν μὲ κάτι τόοοσο λεπτά τακούνια! Λίγο νὰ στραβοπατήσουν, στὸν ὀρθοπεδικό θὰ πᾶνε… Τὰ δέ μαλλιά, μήν τὰ ρωτᾶς! Μία ἄλλη –ὁ Θεὸς νὰ μὲ συγχωρέση – τί ἄνθρωπος ἦταν; Ἕνα πρόσωπο ἄγριο, μὲ τὸ τσιγάρο στὸ στόμα, φού, φού, τὰ μάτια κόκκινα!... Τώρα λένε ὅτι ἔχουν σάν ἀρχή νὰ μήν καπνίζουν στὸ σπίτι, ὅταν ἔχουν μικρά παιδιά. Τὰ παιδιά ἐν τῷ μεταξύ, τὰ καημένα, ἔχουν γεννηθῆ… καπνιστές ρέγγες! Καὶ ἀπὸ τούς καφέδες οἱ ἄνθρωποι παθαίνουν· κάνουν κάτι γκριμάτσες… Ἔχει φύγει ἡ Χάρις τοῦ Θεοῦ. Τέλεια ἐγκατάλειψη!

Read More ->>

15. Η Εκκλησία στην εποχή μας

ΤΕΤΑΡΤΟ ΜΕΡΟΣ

- Ἡ Ἐκκλησία στὴν ἐποχή μας

«Ἡ Ἐκκλησία εἶναι Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ καὶ Αὐτός τὴν κυβερνάει. Δὲν εἶναι Ναός ποὺ κτίζεται μὲ πέτρες, ἄμμο καὶ ἀσβέστη ἀπὸ εὐσεβεῖς καὶ καταστρέφεται μὲ φωτιά βαρβάρων, ἀλλὰ εἶναι ὁ ἴδιος ὁ Χριστός».

Κεφάλαιο 1

- Ἡ παιδεία

Ἡ ἑλληνική γλώσσα

– Γέροντα, γιατί κατήργησαν τούς τόνους ἀπὸ τὴν γραμματική;

– Τώρα, ὅπως οἱ ἄνθρωποι δὲν σηκώνουν τίποτε καὶ τὰ πετοῦν ὅλα, ἔτσι καὶ τὰ γράμματα δὲν σηκώνουν τίποτε, οὔτε ὀξεῖες οὔτε περισπωμένες! Καὶ ὅπως ὅλοι τρέχουν, δὲν βάζουν οὔτε τελεία!

Βλέπω μία γλώσσα ποὺ γράφουν μερικοί! Διάβαζα σὲ μία μετάφραση τῆς Καινῆς Διαθήκης: «Ἀπὸ τὴν Αἴγυπτο κάλεσα τὸν γιό μου»148. Δὲν ταιριάζει, βρέ παιδί! Δὲν ξεχωρίζει τὸ ἱερό ἀπὸ τὸ ἀνίερο! Γράφουν ἔτσι, δῆθεν γιὰ νὰ εἶναι ὅλα ἴδια, νὰ ὑπάρχη ὁμοιομορφία στὴν γλώσσα. Ποιός, ἀκόμη καὶ ἀπὸ τὸ πιὸ τελευταῖο χωριό, δὲν θὰ καταλάβαινε, ἄν ἔγραφε «τὸν υἱόν μου»; Ἄκουσα μία φορά στὸ Ἅγιον Ὅρος σὲ μία ἀνάγνωση: «Τὸ ψωμί καὶ τὸ κρασί ποὺ κάνουν τὴν Μεταλαβιά». Δὲν ταιριάζει· πῶς νὰ τὸ κάνουμε; Ποιός δὲν ξέρει τί θὰ πῆ «ἄρτος»καὶ «οἶνος»;

Read More ->>