Εορτές και πανηγύρεις Λειτουργικού Κύκλου

Διάκονος Ηλίας Κακουσιάς.
Αγιος Θεόδωρος Στουδίτης

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΠΕΜΠΤΟ
ΕΟΡΤΕΣ ΚΑΙ ΠΑΝΗΓΥΡΕΙΣ ΤΟΥ ΚΙΝΗΤΟΥ ΚΑΙ ΑΚΙΝΗΤΟΥ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΟΥ ΚΥΚΛΟΥ

Μέσα σε ἕνα λατρευτικό κύκλο στή Στουδίτικη μοναχική πολιτεία, διαμέσου τῶν ἡμερῶν, τῶν μηνῶν καί τῶν χρόνων, γίνεται ἕνα κάλεσμα πρός τούς ἀφιερωμένους στό «μοναδικό ἐπάγγελμα»472 καί ὄχι μόνο: «πάντα τά ἔθνη κροτήσατε χεῖρας»473, χορεύσατε «ἐν ἀγαλλιάσει» καί σκιρτάτω ἡ κτίσις˙ χορευέτω ἡ ἀνθρωπότης»˙ καί ὄχι μόνο σέ δεσποτικές καί θεομητορικές ἑορτές, ἀλλά καί σέ κάθε ἑορτή ἁγίου ἤ ἱερᾶς μνήμης˙ «συνεκάλεσε γάρ ἠμᾶς ἡ ἁγία Θεοτόκος … ἡ παστάς, ἐν ᾗ ὁ Λόγος ἐνυμφεύσατο τήν σάρκα»474.

Ἡ ψυχρή τυπικότητα καί τό στεῖρο καθῆκον δέν ἦταν κάτι πού χαρακτήριζε εἰδικά τόν ἅγιο Θεόδωρο, γιά αὐτό καί φρόντισε νά ὑπάρχει ζωντανή συνείδησή του ὅτι «κάθε μία … ἑορτή μέσα στήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία εἶναι ἱερά πανήγυρις και ἀγρυπνία, πού μᾶς ὁδηγεῖ στήν ἴδια ἀνέσπερη μέρα»475, μέ ἀποτέλεσμα νά «μᾶς ἀποκαλύπτει τό ὅλο μυστήριο τῆς Θεολογίας καί τῆς Θείας Οἰκονομίας, καταλήγοντας στή Θεία Λειτουργία»476.

Read More ->>

Ὑποθῆκες μοναχικῆς ζωῆς.

Διάκονος Ηλίας Κακουσιάς.
Αγιος Θεόδωρος Στουδίτης

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΕΚΤΟ
ΜΟΝΑΧΙΚΗ ΖΩΗ ΚΑΙ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΗ ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΣΤΗ ΜΟΝΗ ΣΤΟΥΔΙΟΥ
ΚΑΤΑ ΤΙΣ ΜΑΡΤΥΡΙΕΣ ΤΟΥ ΗΓΟΥΜΕΝΟΥ ΘΕΟΔΩΡΟΥ

Στίς ἐπιστολές καί τίς κατηχήσεις τοῦ ἁγίου Θεοδώρου βρίθουν οἱ πολύπλευρες ἀναφορές καί τά στοιχεῖα γιά τόν μοναχικό καί ἰσάγγελο βίο. Ἔχουν δέ τόση ποικιλία πού καλύπτουν σχεδόν τίς περισσότερες, ἄν ὄχι ὅλες, τίς πτυχές καί τίς πρακτικές λειτουργίες, πνευματικές ἀνάγκες καί προϋποθέσεις τῆς μοναχικῆς ζωῆς καί τοῦ καθημερινοῦ προγράμματος ἑνός μοναχοῦ.

1. Ὑποθῆκες μοναχικῆς ζωῆς.

Ὁ ἅγιος Θεόδωρος ὡς, «νοερῶς τοῖς ἀγγέλοις νῦν συναυλιζόμενος»491, εἶχε βιώσει τήν χαρισματική κατάσταση τῆς μοναχικῆς πολιτείας στόν ὕψιστο βαθμό, γιά αὐτό τόν λόγο πάλι και πάλι νουθετεῖ, μᾶλλον προσκαλεῖ, τούς ἀδελφούς νά ἀναχθοῦν στό δικό του ὕψος, νά εἰσδύσουν στό δικό του βάθος. Μέ τόν ξεχωριστό αὐτό τρόπο τῆς μετάδοσης τοῦ βιώματος, ὁ ἅγιος φανερώνει ποῦ μπορεῖ νά φτάσει ὁ μοναχός˙ «κτησόμεθα τούς ἁγίους ἀγγέλους φίλους τῇ ἀπαθῇ ζωή, ὡς ἄν ἐν καιρῷ τῆς ἐξόδου ἐπιεικῶς ἀπενέγκωσιν ἡμᾶς πρός τόν Δεσπότην»492. Προτρέπει γιά ἐπιτυχία μίας ἀπαθοῦς ζωῆς, μέ φίλους τους ἀγγέλους καί ἕνα τέλος μακάριο, στό ὁποῖο, ἡ ἀπαθής ζωή καί ἡ ἀγγελική φιλία, θά δυνηθοῦν νά κερδίσουν τήν ἐπιείκια τοῦ Δεσπότου Χριστοῦ.

Read More ->>

Συμπεράσματα

Αγιος Θεόδωρος Στουδίτης
Συμπεράσματα

1. Ὁ ἅγιος Θεόδωρος Στουδίτης ζοῦσε στὸν ὑψηλότερο βαθμό, στὸ βαθύτερο σημεῖο, στὸ τελειότερο ἐπίπεδο, κάθε πτυχὴ τῆς ζωῆς, ἀκολουθώντας τὸν ἐνάρετο βίο ἀπὸ παιδί. Ἔπειτα ἀφιερώνεται ὁλοκληρωτικὰ στὸν Κύριο καὶ ἐνδύεται τὸ μοναχικὸ σχῆμα. Ἀξιώνεται τῆς χάριτος τῆς ἱερωσύνης καὶ ὁρίζεται διάδοχος καὶ ἡγούμενος τῆς μονῆς τῶν Στουδίου ἀπὸ τὸν πνευματικὸ πατέρα του ἅγιο Πλάτωνα. Σὲ ὁλόκληρη τὴ ζωή του, κυριολεκτικὰ ὑπῆρξε μία θυσία, ἕνα ἀσταμάτητο δόσιμο στὴν Ἐκκλησία. Γι’ αὐτὴν ἀγωνίζεται, ὁμολογεῖ καὶ μαρτυρεῖ μὲ τὸν λόγο, τὴν γραφίδα καὶ τὴν πολύπαθη ζωή του. Πάσχει, βιώνει καὶ κηρύττει τὴν ἀλήθεια τῆς Ὀρθοδοξίας καὶ τὴν λυτρωτικὴ μυστηριακὴ μετοχὴ στὴ ζωή της. Δὲν εἶναι λίγες οἱ φορὲς ποὺ ἀρχίζει τὸν καλὸ ἀγώνα μόνος καὶ ἄλλοτε συμπαρατάσσεται μὲ ἄλλους, τοὺς ὁποίους προσπερνᾶ καὶ πρωτοστατεῖ προσπαθώντας νὰ ἀφυπνίσει ὁλόκληρο τὸ ἐκκλησιαστικὸ σῶμα. Συχνὰ στὰ δύσκολα ἀπομένει μόνος, ὡς ἀσάλευτη καὶ σταθερὴ συνείδηση τῆς Ἐκκλησίας, τῆς ὁποίας εἶναι Διδάσκαλος καὶ μέγας “λειτουργιολόγος” Πατέρας, σύμφωνα καὶ μὲ τὴν προσπάθεια τῆς παρούσας ἐργασίας.

Read More ->>

Βιβλιογραφία Πηγές

Διάκονος Ηλίας Κακουσιάς.
ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΕΣ ΜΑΡΤΥΡΙΕΣ ΣΤΑ ΣΥΓΓΡΑΜΜΑΤΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΘΕΟΔΩΡΟΥ ΣΤΟΥΔΙΤΟΥ
ΜΕΤΑΠΤΥΧΙΑΚΗ ΜΕΛΕΤΗ ΠΟΥ ΥΠΟΒΛΗΘΗΚΕ ΣΤΟ ΤΜΗΜΑ ΠΟΙΜΑΝΤΙΚΗΣ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΘΕΟΛΟΓΙΑΣ ΤΟΥ Α.Π.Θ.
Σύμβουλος Καθηγητής: Αρχιμ. Νικόδημος Σκρέττας.
Θεσσαλονίκη 2015

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

ΠΗΓΕΣ

Ἁγίου Θεοδώρου Στουδίτου, Ἔργα 1, Μεγάλη Κατήχησις, ἐκδ. «Ὀρθόδοξος Κυψέλη», Θεσσαλονίκη 1982.

Ἁγίου Θεοδώρου Στουδίτου, Ἔργα 2, Μικρά Κατήχησις, ἐκδ. «Ὀρθόδοξος Κυψέλη», Θεσσαλονίκη 1982.

Ἁγίου Θεοδώρου Στουδίτου, Ἔργα 3, Ἐπιστολαί, ἐκδ. «Ὀρθόδοξος Κυψέλη», Θεσσαλονίκη 1982.

Ἁγίου Θεοδώρου Στουδίτου, ,ΕΠΕ 18.

Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Σιναίτου, Ἅπαντα τά ἔργα, 16, Κλίμαξ, ΕΠΕ 16.

Bernardin Menthon, Μοναστήρια καί ἅγιοί τοῦ Ὀλύμπου τῆς Βιθυνίας, ἐκδ. «Ὀρθόδοξος Κυψέλη», Θεσσαλονίκη 1980.

Read More ->>

Βασικά σημεία διαφοράς μεταξύ Ορθοδόξου Εκκλησίας και Παπισμού

Βασικά σημεία διαφοράς μεταξύ Ορθοδόξου Εκκλησίας και Παπισμού

Βασικά σημεία διαφοράς μεταξύ Ορθοδόξου Εκκλησίας και Παπισμού

Σεβ. Μητροπολίτου Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου Ιεροθέου

1. Οι Επίσκοποι της Παλαιάς Ρώμης, παρά τις μικρές και μη ουσιαστικές διαφορές, είχαν πάντοτε κοινωνία με τους Επισκόπους της Νέας Ρώμης και τους Επισκόπους της Ανατολής μέχρι το 1009-1014, όταν για πρώτη φορά κατέλαβαν τον θρόνο της Παλαιάς Ρώμης οι Φράγκοι Επίσκοποι. Μέχρι το 1009 οι Πάπες της Ρώμης και οι Πατριάρχες της Κωνσταντινουπόλεως ήσαν ενωμένοι στον κοινό αγώνα εναντίον των Φράγκων Ηγεμόνων και Επισκόπων, αλλά και των κατά καιρούς αιρετικών.

2. Οι Φράγκοι στην Σύνοδο της Φραγκφούρτης το 794 κατεδίκασαν τις αποφάσεις της Ζ’ Οικουμενικής Συνόδου και την τιμητική προσκύνηση των ιερών εικόνων. Επίσης το 809 οι Φράγκοι εισήγαγαν στο Σύμβολο της Πίστεως το Filioque, την διδασκαλία δηλαδή περί της εκπορεύσεως του Αγίου Πνεύματος εκ του Πατρός και εκ του Υιού. Αυτήν την εισαγωγή κατεδίκασε τότε και ο ορθόδοξος Πάπας της Ρώμης. Στην Σύνοδο της Κωνσταντινουπόλεως επί Μεγάλου Φωτίου, στην οποία συμμετείχαν και εκπρόσωποι του ορθοδόξου Πάπα της Ρώμης, κατεδίκασαν όσους είχαν καταδικάσει τις αποφάσεις της Ζ’ Οικουμενικής Συνόδου και όσους προσέθεσαν στο Σύμβολο της Πίστεως το Filioque. Όμως για πρώτη φορά ο Φράγκος Πάπας Σέργιος Δ' το 1009 στην ενθρονιστήρια επιστολή του προσέθεσε στο Σύμβολο της Πίστεως το Filioque και ο Πάπας Βενέδικτος Η’ εισήγαγε το πιστεύω με το Filioque στην λατρεία της Εκκλησίας, οπότε ο Πάπας διεγράφη από τα δίπτυχα της Ορθοδόξου Εκκλησίας.

Read More ->>

Διορθόδοξον Θεολογικόν Συνέδριον Οικουμενισμός

ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΕΙΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ 
ΘΕΟΛΟΓΙΚΗ ΣΧΟΛΗ ΤΜΗΜΑ ΠΟΙΜΑΝΤΙΚΗΣ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΘΕΟΛΟΓΙΑΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΣΠΟΥΔΩΝ
ΔΙΟΡΘΟΔΟΞΟΝ ΘΕΟΛΟΓΙΚΟΝ ΣΥΝΕΔΡΙΟΝ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ


 Γένεσις - Προσδοκίαι - Διαψεύσεις

ΠΟΡΙΣΜΑΤΑ Στην Θεσσαλονίκη συνήλθε και διεξήγαγε με μεγάλη επιτυχία τις εργασίες του «Διορθόδοξο Θεολογικό Συνέδριο» με θέμα «Οικουμενισμός: Γένεση-Προσδοκίες-Διαψεύσεις». Το συνέδριο συνδιοργάνωσαν το Τμήμα Ποιμαντικής και Κοινωνικής Θεολογίας της Θεολογικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και η Εταιρεία Ορθοδόξων Σπουδών. Οι εργασίες διεξήχθησαν από 20 μέχρι 24 Σεπτεμβρίου 2004 στην Αίθουσα Τελετών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Την έναρξη των εργασιών εκήρυξε ο Παναγιώτατος Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης κ. Άνθιμος. Παρέστησαν και εχαιρέτησαν το Συνέδριο μητροπολίτες, ο νομάρχης Θεσσαλονίκης κ. Παναγιώτης Ψωμιάδης, βουλευτές και πανεπιστημιακοί καθηγητές. Ενώπιον πολυπληθούς ακροατηρίου, που απετελείτο από καθηγουμένους ιερών μονών, κληρικούς, μοναχούς και λαϊκούς, μεταξύ των οποίων ήσαν πολλοί θεολόγοι, καθηγηταί των δύο Θεολογικών Σχολών και φοιτηταί της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, επί πέντε ημέρες, εξήντα (60) εκλεκτοί εισηγηταί, μεταξύ των οποίων και επίσκοποι, από πολλές Ορθόδοξες Εκκλησίες, ανέλυσαν το φαινόμενο του Οικουμενισμού από κάθε πλευρά. Με βάση τις πολλές εισηγήσεις και τις διεξαχθείσες ενδιαφέρουσες συζητήσεις οι σύνεδροι προέβησαν στις ακόλουθες εκτιμήσεις και προτάσεις:

Read More ->>