Ο καπετάν-Στέλιος κι' ο Βασίφ-εφέντης
Η ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΟΥ Τ’ ΑΪΒΑΛΙ είχε πολλά καΐκια καί καράβια. Μά δεν τά ναυλώνανε ξένοι, αλλά οί ίδιοι οί ’Αϊβαλιώτες. Μ’ αυτά ταξιδεύανε τά λάδια καί τά σαπούνια τους,πού ήτανε τά καλύτερα στον κόσμο, δπως ακόυσα νά λένε καί στή Μαρσίλια. Άλλα άπ’ αυτά ταξιδεύανε στήν Πόλη, άλλα στή Σμύρνη, καί τά πιό μεγάλα ταξιδεύανε στή Βλαχιά και στή Ρουσία. Καμιά φορά πηγαίνανε κ’ ίσαμε τό Μισίρι, στό Τριέστι καί στή Μαρσίλια.
Τά μικρά σκαριά ήτανε άχταρμάδες, τσερνίκια, σακολέβες, μπραντοΰσκες, περάματα, πένες. Τά μεγάλα ήτανε μπομπάρδες, μέ φαρδιές σκάφες, μέ πλώρη λοξή, σάν τούς άχταρμάδες, καί μέ τάκο πίσω στήν πρύμη. Ή άρματωσιά τους ήτανε δυό άλμπουρα, τό ’να μέ σταύρωσες, τ’ άλλο μέ μπούμα. Καραβόσκαρα δέν είχανε οί Άίβαλιώτες. Καραβόσκαρα μέ δυό καί τρία άλμπουρα έρχόντανε στ’ Άίβαλί άπό άλλα μέρη, γιά νά φορτώσουνε ή γιά νά ξεφορτώσουνε διάφορες πραμάτειες, γιατί ήτανε μεγάλη καί πλούσια πολιτεία, κ’ εΰρισκε κανένας άπ’ δλα τά πράγματα.
Ό καπετάν-Στέλιος ό Καρνιαγοΰρος πρώτα ταξίδευε χρόνια στή Μπραΐλα, φορτωμένος λάδια δικά του ύστερα είχε πάρε-δώσε μοναχά μέ την Πόλη. Στήν Πόλη είχε πολλές γνωριμίες, τόν ξέρανε Ρωμιοί καί Τούρκοι καί τόν είχανε σέ μεγάλη υπόληψη, γιατί, εκτός πού ήτανε σοβαρός άνθρωπος καί κουβαρντάς, αλλά καί στό παρουσιαστικό ήτανε επίσημος, μεγαλόσωμος, έμορφάνθρωπος, λές κ’ ήτανε από πασάδικο σόγι. "Οπου νά ρωτούσες τόν ξέρανε. Οί Τούρκοι τόν λέγανε Άϊβαλικλί-Στέλιο ή καμπουντάν-Στέλιο.
Read More ->>
Αναρτήσεις
