ΟΜΙΛΙΑΠ∆ʹ. Καὶ ἰδοὺ εἷς τῶν μετὰ Ἰησοῦ, ἐκτείνας τὴν χεῖρα αὐτοῦ,

Ιωάννης Χρυσόστομος
Είς τόν Ματθαίον Ομιλίαι
Τόμος 58
ΟΜΙΛΙΑΠ∆ʹ. Καὶ ἰδοὺ εἷς τῶν μετὰ Ἰησοῦ, ἐκτείνας τὴν χεῖρα αὐτοῦ, ἀπέσπασε τὴν μάχαιραν αὐτοῦ, καὶ πατά ξας τὸν δοῦλον τοῦ ἀρχιερέως, ἀφεῖλεν αὐτοῦ τὸ ὠτίον. Τότε λέγει αὐτῷ  ὁ Ἰησοῦς· Ἀπόστρεψον τὴν  μάχαιραν  εἰς τὸν  τόπον  αὐτῆς· πάντες  γὰρ οἱ λαβόντες μάχαιραν, ἐν μαχαίρᾳ ἀπολοῦνται. Ἢ δοκεῖς ὅτι οὐ δύναμαι παρακαλέσαι τὸν Πατέρα, καὶ παραστήσει μοι ἄρτι πλείους ἢ δώδεκα λεγεῶ νας ἀγγέλων; Πῶς οὖν πληρωθῶσιν αἱ Γραφαὶ, ὅτι οὕτω δεῖ γενέσθαι, Τίς ἦν ὁ εἷς οὗτος ὁ τὸ ὠτίον κόψας; Ἰωάννης φησὶν, ὅτι ὁ Πέτρος.

α’Τῆς γὰρ αὐτοῦ θερμότητος ἦν τὸ πρᾶγμα. Ἀλλ' ἐκεῖνο ἄξιον ζητῆσαι, τίνος ἕνεκεν μαχαίρας ἐβάσταζον; Ὅτι γὰρ ἐβάσταζον, οὐκ ἐντεῦθεν δῆλον μόνον, ἀλλὰ καὶ ἐξ ὧν ἐρωτηθέντες εἶπον, ὅτι Εἰσὶν ὧδε δύο. Τίνος δὲ ἕνεκεν καὶ ἐπέτρεψεν  αὐτοῖς ὁ Χριστὸς ἔχειν; Καὶ γὰρ τοῦτό φησιν ὁ Λουκᾶς, ὅτι εἶπεν αὐτοῖς· Ὅτε ἀπέστειλα ὑμᾶς ἄτερ βαλαντίου καὶ πήρας καὶ ὑποδημάτων, μή τινος ὑστερήσατε; Καὶ ἐπειδὴ εἶπον, Οὐδενὸς, εἶπεν αὐτοῖς· Ἀλλὰ νῦν ὁ ἔχων βαλάντιον, ἀράτω, καὶ πήραν· καὶ ὁ μὴ ἔχων,  πωλησάτω  τὸ ἱμάτιον  αὐτοῦ, καὶ ἀγορασάτω μάχαιραν. Καὶ ἐπειδὴ εἶπον, ὅτι Εἰσὶ μάχαιραι ὧδε δύο, εἶπεν αὐτοῖς, Ἱκανόν ἐστι. Τίνος οὖν ἕνεκεν εἴασεν ἔχειν; Πιστούμενος αὐτοὺς, ὅτι παραδοθήσεται. ∆ιὰ τοῦτο λέγει αὐτοῖς, Ἀγορασάτω μάχαιραν· οὐχ ἵνα ὁπλίσωνται·  ἄπαγε· ἀλλὰ διὰ τούτου τὴν παράδοσιν δηλῶν. Καὶ τίνος ἕνεκεν καὶ πήραν φησίν; Ἐπαίδευεν αὐτοὺς λοιπὸν νήφειν καὶ ἐγρηγορέναι, καὶ πολλῇ καὶ οἰκείᾳ κεχρῆσθαι σπουδῇ.

Read More ->>

ΟΜΙΛΙΑ ΠΕʹ. Τότε ἐνέπτυσαν εἰς τὸ πρόσωπον αὐτοῦ, καὶ ἐκολάφισαν αὐτόν·

Ιωάννης Χρυσόστομος
Είς τόν Ματθαίον Ομιλίαι
Τόμος 58
ΟΜΙΛΙΑ ΠΕʹ. Τότε ἐνέπτυσαν εἰς τὸ πρόσωπον αὐτοῦ, καὶ ἐκολά φισαν αὐτόν· οἱ δὲ ἐῤῥάπισαν, λέγοντες· Προ φήτευσον ἡμῖν, Χριστὲ, τίς ἐστιν ὁ παίσας σε;

αʹ. ∆ιατί ταῦτα ἐποίουν, ἀναιρεῖν μέλλοντες; τίς χρεία τῆς κωμῳδίας ταύτης ἦν; Ἵνα μάθῃς αὐτῶν τὸν ἀκόλαστον τρόπον διὰ πάντων· καὶ ὅτι καθάπερ θήραμα εὑρόντες, οὕτω τὴν ἑαυτῶν ἐνεδείκνυντο  παροινίαν, καὶ τῆς μανίας ἐνεφοροῦντο, ἑορτὴν ταύτην ποιούμενοι, καὶ μεθ' ἡδονῆς ἐπιόντες, καὶ τὸν φονικὸν αὐτῶν ἐνδεικνύμενοι τρόπον. Σὺ δέ μοι θαύμασον τῶν μαθητῶν τὴν φιλοσοφίαν, μεθ' ὅσης αὐτὰ ἀκριβείας ἀπαγγέλλουσιν. Ὅθεν τὸ φιλάληθες αὐτῶν ἦθος διαδείκνυται, ὅτι τὰ δοκοῦντα  εἶναι  ἐπονείδιστα  ἐξηγοῦνται  μετὰ  ἀληθείας  ἁπάσης,  οὐδὲν ἀποκρυπτόμενοι, οὐδὲ ἐπαισχυνόμενοι, ἀλλὰ καὶ δόξαν ἡγούμενοι μεγίστην, ὥσπερ οὖν  καὶ  ἦν,  τὸ  τὸν  ∆εσπότην  τῆς  οἰκουμένης  ὑπὲρ  ἡμῶν  τοιαῦτα  πάσχοντα ἀνέχεσθαι. Τοῦτο καὶ τὴν αὐτοῦ κηδεμονίαν ἐδείκνυ τὴν ἄφατον, καὶ τὴν πονηρίαν ἐκείνων τὴν ἀσύγγνωστον, οἳ ταῦτα ἐτόλμων εἰς τὸν οὕτως ἥμερον καὶ πρᾶον, καὶ τοιαῦτα  κατεπᾴδοντα,  οἷα καὶ λέοντα  ἀρνίον  ποιῆσαι ἱκανὰ  ἦν.

Read More ->>

ΟΜΙΛΙΑ Πς ʹ. Ὁ δὲ Ἰησοῦς ἔστη ἔμπροσθεν τοῦ ἡγεμόνος·

Ιωάννης Χρυσόστομος 
Είς τόν Ματθαίον Ομιλίαι Τόμος 58 

42 ΟΜΙΛΙΑ Πς ʹ. Ὁ δὲ Ἰησοῦς ἔστη ἔμπροσθεν τοῦ ἡγεμόνος· καὶ ἐπηρώτησεν αὐτὸν ὁ ἡγεμὼν, λέγων· Σὺ εἶ ὁ βα σιλεὺς τῶν Ἰουδαίων; Ὁ δὲ Ἰησοῦς ἔφη· Σὺ λέγεις. Καὶ ἐν τῷ κατηγορεῖσθαι αὐτὸν ὑπὸ τῶν ἀρχιερέων καὶ πρεσβυτέρων, οὐδὲν ἀπεκρίνατο.

 αʹ. Ὁρᾷς τί πρῶτον ἐξετάζεται; ὃ μάλιστα ἄνω καὶ κάτω συνεχῶς ἔστρεφον. Ἐπειδὴ γὰρ εἶδον τὸν Πιλάτον οὐδένα ποιούμενον λόγον τῶν νομικῶν, ἐπὶ τὰ δημόσια ἐγκλήματα τὴν κατηγορίαν ἄγουσιν. Οὕτω καὶ ἐπὶ τῶν ἀποστόλων ἐποίουν, ταῦτα ἀεὶ προβαλλόμενοι, καὶ λέγοντες ὅτι περιέρχονται κηρύττοντες βασιλέα τινὰ Ἰησοῦν, ὡς περὶ ἀνθρώπου τινὸς ψιλοῦ διαλεγόμενοι, καὶ τυραννίδος ὑποψίαν αὐτοῖς περιτιθέντες. Ὅθεν δῆλον, ὅτι καὶ τὸ διαῤῥῆξαι τὸν χιτωνίσκον, καὶ ἐκπλαγῆναι, σκῆψις ἦν. Πάντα δὲ ἐκύκων καὶ ἔστρεφον, ὥστε αὐτὸν εἰς θάνατον ἐμβαλεῖν. Τοῦτο γοῦν καὶ ὁ Πιλάτος ἠρώτησε τότε. Τί οὖν ὁ Χριστός; Σὺ εἶπας. Ὡμολόγησεν εἶναι βασιλεὺς, ἀλλὰ βασιλεὺς οὐράνιος· ὃ καὶ ἀλλαχοῦ σαφέστερον ἔλεγε, πρὸς τὸν Πιλάτον ἀποκρινόμενος, ὅτι Ἡ ἐμὴ βασιλεία οὐκ ἔστιν ἐκ τοῦ κόσμου τούτου· ἵνα μηδὲ ἐκεῖνοι, μηδὲ οὗτος ἀπολογίαν ἔχωσι τοιαῦτα κατηγοροῦντες. Καὶ λογισμὸν ἀντίῤῥητον τίθησι λέγων· Εἰ ἐκ τοῦ κόσμου τούτου ἤμην, οἱ ἐμοὶ ἠγωνίσαντο ἂν, ἵνα μὴ παραδοθῶ.

Read More ->>

ΟΜΙΛΙΑ ΠΖʹ. Τότε οἱ στρατιῶται τοῦ ἡγεμόνος παραλαβόντες τὸν Ἰησοῦν

Ιωάννης Χρυσόστομος
Είς τόν Ματθαίον Ομιλίαι
Τόμος 58

ΟΜΙΛΙΑ ΠΖʹ. Τότε οἱ στρατιῶται τοῦ ἡγεμόνος παραλαβόντες τὸν Ἰησοῦν εἰς τὸ πραιτώριον, συνήγαγον ἐπ' αὐτὸν ὅλην τὴν σπεῖραν· καὶ ἐκδύσαντες αὐτὸν, περιέθηκαν αὐτῷ χλαμύδα κοκκίνην· καὶ πλέ ξαντες στέφανον ἐξ ἀκανθῶν, ἐπέθηκαν ἐπὶ τὴν κεφαλὴν αὐτοῦ, καὶ κάλαμον ἐπὶ τὴν δεξιὰν αὐτοῦ. Καὶ γονυπετήσαντες ἔμπροσθεν αὐτοῦ, ἐνέπαιζον αὐτῷ λέγοντες· Χαῖρε, ὁ βασιλεὺς τῶν Ἰουδαίων.


αʹ. Ὥσπερ ἔκ τινος συνθήματος ὁ διάβολος εἰς πάντας τότε ἐχόρευεν. Ἔστω γὰρ, Ἰουδαῖοι φθόνῳ καὶ βασκανίᾳ τηκόμενοι ἐπαροίνουν εἰς αὐτόν· οἱ στρατιῶται πόθεν  καὶ ἐκ ποίας αἰτίας; Οὐκ εὔδηλον  ὅτι ὁ διάβολος ἦν ὁ τότε βακχεύων  εἰς πάντας; Καὶ γὰρ τέρψεις  ἐποίουν  τὰς εἰς αὐτὸν  ὕβρεις, ὠμοὶ καὶ ἀνήμεροί  τινες ὄντες. ∆έον γὰρ συσταλῆναι, δέον δακρῦσαι, ὅπερ καὶ ὁ δῆμος ἔπασχε, τοῦτο μὲν οὐκ ἐποίουν, τοὐναντίον  δὲ, ὕβριζον καὶ ἐνήλλοντο,  ἴσως καὶ αὐτοὶ χαριζόμενοι  τοῖς Ἰουδαίοις, ἢ καὶ κατ' οἰκείαν δυστροπίαν ἅπαντα πράττοντες. Καὶ αἱ ὕβρεις διάφοροι καὶ ποικίλαι.  Τὴν γὰρ θείαν  κεφαλὴν  ἐκείνην  ποτὲ μὲν ἐκολάφιζον,  ποτὲ δὲ τῷ στεφάνῳ τῶν ἀκανθῶν καθύβριζον, ποτὲ δὲ τῷ καλάμῳ ἔτυπτον, ἄνδρες μιαροὶ καὶ ἐναγεῖς. Τίς ἡμῖν ἔσται λόγος λοιπὸν ἐπὶ ὕβρεσι κινουμένοις,  μετὰ τὸ τὸν Χριστὸν ταῦτα παθεῖν; Καὶ γὰρ ἔσχατος ὅρος ὕβρεως τὸ γινόμενον  ἦν. Οὐδὲ γὰρ μέλος ἓν, ἀλλ' ἅπαν  τὸ σῶμα ὅλον  διόλου  ὑβρίζετο· ἡ κεφαλὴ  διὰ τοῦ στεφάνου  καὶ τοῦ καλάμου   καὶ   τοῦ   κολαφίζεσθαι·   τὸ   πρόσωπον   ἐμπτυόμενον·   αἱ   σιαγόνες ῥαπιζόμεναι· τὸ σῶμα ὅλον διὰ τῶν μαστίγων, διὰ τῆς περιβολῆς τῆς χλανίδος, καὶ τῆς προσποιητῆς προσκυνήσεως· ἡ χεὶρ διὰ τοῦ καλάμου, ὃν ἔδωκαν ἀντὶ σκήπτρου κατέχειν αὐτόν· τὸ στόμα πάλιν διὰ τῆς τοῦ ὄξους προσκομιδῆς.

Read More ->>

ΟΜΙΛΙΑ ΠΗʹ. Ἀπὸ δὲ ἕκτης ὥρας σκότος ἐγένετο ἐπὶ πᾶσαν τὴν γῆν

Ιωάννης Χρυσόστομος
Είς τόν Ματθαίον Ομιλίαι
Τόμος 58
ΟΜΙΛΙΑ ΠΗʹ. Ἀπὸ δὲ ἕκτης ὥρας σκότος ἐγένετο ἐπὶ πᾶσαν τὴν γῆν ἕως ὥρας ἐνάτης. Περὶ δὲ τὴν ἐνάτην ὥραν ἔκραξεν ὁ Ἰησοῦς φωνῇ μεγάλῃ, καὶ εἶπεν· Ἠλὶ, Ἠλὶ, λιμὰ σαβαχθανί; τουτέστι, Θεέ μου, Θεέ μου, ἱνατί με ἐγκατέλιπες; Τινὲς δὲ τῶν ἐκεῖ ἑστώτων ἀκούσαντες ἔλεγον, ὅτι Ἠλίαν φωνεῖ οὗτος. Καὶ εὐθέως δραμὼν εἷς ἐξ αὐτῶν, καὶ λαβὼν σπόγγον, πλήσας τε ὄξους, καὶ περιθεὶς καλάμῳ,ἐπότιζεν αὐτόν.

αʹ. Τοῦτό ἐστι τὸ σημεῖον, ὅπερ ἔμπροσθεν αἰτοῦσιν ὑπέσχετο δώσειν, λέγων· Γενεὰ πονηρὰ καὶ μοιχαλὶς σημεῖον ἐπιζητεῖ, καὶ σημεῖον οὐ δοθήσεται αὐτῇ, εἰ μὴ τὸ σημεῖον Ἰωνᾶ τοῦ προφήτου· τὸν σταυρὸν λέγων καὶ τὸν θάνατον, καὶ τὸν τάφον καὶ τὴν ἀνάστασιν. Καὶ πάλιν ἕτερος δηλῶν  τοῦ σταυροῦ τὴν ἰσχὺν ἔλεγεν· Ὅταν ὑψώσητε τὸν Υἱὸν τοῦ ἀνθρώπου, τότε γνώσεσθε ὅτι ἐγώ εἰμι. Ὃ δὲ λέγει, τοιοῦτόν ἐστιν· Ὅταν σταυρώσητέ με καὶ νομίσητε περιγεγενῆσθαί μου, τότε μάλιστα εἴσεσθέ μου τὴν ἰσχύν. Μετὰ γὰρ τὸ σταυρωθῆναι ἡ πόλις ἀπώλετο, τὰ Ἰουδαϊκὰ ἐπαύσατο, τῆς πολιτείας καὶ τῆς ἐλευθερίας ἐξέπεσον τῆς ἑαυτῶν, τὸ κήρυγμα ἤνθησε, πρὸς τὰ πέρατα τῆς οἰκουμένης ἐξετάθη ὁ λόγος· καὶ γῆ καὶ θάλαττα, καὶ ἡ οἰκουμένη καὶ ἡ ἀοίκητος τὴν δύναμιν αὐτοῦ διαπαντὸς ἀνακηρύττουσι. Ταῦτά τε οὖν φησι, καὶ τὰ παρ' αὐτὸν τὸν καιρὸν τοῦ σταυροῦ συμβάντα. Καὶ γὰρ πολλῷ θαυμαστότερον ἐπὶ τοῦ σταυροῦ προσηλωμένου ταῦτα γίνεσθαι, ἢ βαδίζοντος ἐπὶ τῆς γῆς.

Read More ->>

ΟΜΙΛΙΑ ΠΘʹ. Τῇ δὲ ἐπαύριον, ἥτις ἐστὶ μετὰ τὴν παρασκευὴν

Ιωάννης Χρυσόστομος
Είς τόν Ματθαίον Ομιλίαι
Τόμος 58
ΟΜΙΛΙΑ ΠΘʹ. Τῇ δὲ ἐπαύριον, ἥτις ἐστὶ μετὰ τὴν παρασκευὴν,συνήχθησαν οἱ ἀρχιερεῖς καὶ οἱ Φαρισαῖοι πρὸς Πιλάτον, λέγοντες· Κύριε, ἐμνήσθημεν ὅτι ἐκεῖ νος ὁ πλάνος εἶπεν ἔτι ζῶν, ὅτι Μετὰ τρεῖς ἡ μέρας ἐγείρομαι. Κέλευσον οὖν ἀσφαλισθῆναι τὸν τάφον ἕως τῆς τρίτης ἡμέρας, μήποτε ἐλθόν τες οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ κλέψωσιν αὐτὸν, καὶ εἴπωσι τῷ λαῷ, ὅτι ἠγέρθη ἀπὸ τῶν νεκρῶν· καὶ ἔσται ἡ ἐσχάτη πλάνη χείρων τῆς πρώτης.

αʹ. Πανταχοῦ ἡ πλάνη ἑαυτῇ περιπίπτει, καὶ τῇ ἀληθείᾳ ἄκουσα συνηγορεῖ. Σκόπει δέ. Ἔδει πιστευθῆναι, ὅτι ἀπέθανε, καὶ ὅτι ἐτάφη, καὶ ὅτι ἀνέστη· καὶ ταῦτα πάντα διὰ τῶν  ἐχθρῶν γίνεται.  Ὅρα γοῦν τὰ ῥήματα ταῦτα τούτοις μαρτυροῦντα ἅπασιν.  Ἐμνήσθημεν,  φησὶν,   ὅτι   εἶπεν   ὁ  πλάνος   ἐκεῖνος   ἔτι   ζῶν·  οὐκοῦν ἐτελεύτησεν·  ὅτι  Μετὰ τρεῖς  ἡμέρας ἐγείρομαι. Κέλευσον οὖν  σφραγισθῆναι  τὸν τάφον·  οὐκοῦν  ἐτάφη·  μήποτε  ἔλθωσιν  οἱ μαθηταὶ  αὐτοῦ, καὶ κλέψωσιν  αὐτόν. Οὐκοῦν ὁ τάφος  ἐὰν  σφραγισθῇ, οὐκ ἔσται τις  κακουργία. Οὐ γὰρ οὖν. Οὐκοῦν ἀναντίῤῥητος  ἡ  ἀπόδειξις  τῆς  ἀναστάσεως,  δι'  ὧν  ὑμεῖς  προετείνατε,  γέγονεν. Ἐπειδὴ γὰρ ἐσφραγίσθη, οὐδεμία γέγονε κακουργία. Εἰ δὲ οὐδεμία γέγονε κακουργία, εὕρηται δὲ ὁ τάφος κενὸς, δῆλον ὅτι ἀνέστη σαφῶς καὶ ἀναντιῤῥήτως. Εἶδες πῶς καὶ ἄκοντες συναγωνίζονται  τῇ τῆς ἀληθείας ἀποδείξει; Σὺ δέ μοι σκόπει τῶν μαθητῶν τὸ φιλάληθες·  πῶς τῶν  λεγομένων  παρὰ τῶν  ἐχθρῶν  οὐδὲν ἀποκρύπτονται, κἂν ἐπονείδιστα λέγωσιν. Ἰδοὺ γοῦν καὶ πλάνον  καλοῦσι, καὶ οὐ σιγῶσιν αὐτὸ οὗτοι.

Read More ->>

ΟΜΙΛΙΑ Πς ʹ. Πορευομένων δὲ αὐτῶν, ἰδού τινες τῆς κουστωδίας

Ιωάννης Χρυσόστομος
Είς τόν Ματαθαίον Ομιλίαι
Τόμος 58

Ομιλία Πς ʹ.

 Πορευομενων δε αυτων, ιδού τινες της κουστωδιας ελθοντες εις την πολιν, ανηγγειλαν τοις αρχιερ ευσιν απαντα τα γενομενα. Και συναχθεντες μετα των πρεσβυτερων, συμβούλιον τε λαβοντες, αργύ ρια ικανα εδωκαν τοις στρατιωταις, λεγοντες· Ει πατε οτι Οι μαθηται αυτου ελθοντες νυκτος εκλε ψαν αυτον, ημων κοιμωμενων. Και εαν ακουσθη τουτο επι του ηγεμονος, ημεις πεισομεν αυτον, και υμας αμεριμνους ποιησομεν.

 αʹ.

∆ια τούτους τους στρατιωτας ο σεισμος εγενετο εκεινος, ωστε αυτους εκπληξαι, και παρ' αυτων γενεσθαι την μαρτυριαν· οπερ ουν και συνεβη. Και γαρ ανύποπτος η απαγγελια ουτως εγενετο παρα των φυλακων προφερομενη.Των γαρ σημειων τα μεν κοινη τη οικουμενῃ ενεδεικνυτο, τα δε ιδιᾳ τοις εκει παρουσι· κοινη μεν τη οικουμενῃ το σκοτος, ιδιᾳ δε το του αγγελου, το του σεισμου. επει ουν ηλθον και απηγγειλαν, (η γαρ αληθεια παρα των εναντιων ανακηρυττομενη διαλαμπει·) εδωκαν παλιν αργύρια, ινα ειπωσι, φησιν, οτι οι μαθηται αυτου ελθοντες εκλεψαν αυτον. Πως εκλεψαν, ω παντων ανοητοτατοι; ∆ια γαρ το λαμπρον της αληθειας και περιφανες, ουδε πλασαι δύνανται Και γαρ σφοδρα απιθανον το λεγομενον, και ουδε σχημα το ψευδος ειχε. Πως γαρ εκλεπτον, ειπε μοι, οι μαθηται, ανθρωποι πτωχοι και ιδιωται, και ουδε φανηναι τολμωντες; Μη γαρ ουκ ην σφραγις επικειμενη; μη γαρ ου παρεκαθηντο τοσουτοι φύλακες, και στρατιωται και ιουδαιοι; μη γαρ ουχ υπωπτευον τουτο αυτο, και εμεριμνων, και ηγρύπνουν, και εφροντιζον εκεινοι; Τινος δε ενεκεν και εκλεπτον; ινα πλασωσι το της αναστασεως δογμα;

Read More ->>

Σοφία Σειράχ

Σοφία Σειράχ
Πρόλογος

Σοφία Σειράχ» ή «Σοφία  Ιησού, υιού Σειράχ» λέγεται ένα από τα θεόπνευστα βιβλία της Π. Διαθήκης. Το διδακτικώτατο δε αυτό και ελκυστικώτατο βιβλίο έγραψεν ο Ιουδαίος κάτοικος της Ιερουσαλήμ Ιησούς υιός του Σειράχ περί το 190 έως 180 π.Χ. και σε μιαν εποχήν που η Παλαιστίνη ευρίσκετο κάτω από την εξουσίαν και πολιτικήν διακυβέρνησιν των Πτολεμαίων, διαδόχων του Μ.   Αλεξάνδρου.
Ο Ιησούς του Σειράχ ανήκε στην τάξιν των γραμματισμένων και πλουσίων αλλά και ευσεβών Ιουδαίων. Είχε μελετήσει τον Μωσαϊκόν Νόμον και τα άλλα θεόπνευστα βιβλία της Π. Διαθήκης καθώς και την εθνικήν παράδοσιν του λαού του. Εταξείδευσεν επίσης, σε ώριμην πια ηλικίαν, σε διάφορες ξένες χώρες και εγνώρισε τα ήθη και έθιμα και τον τρόπον ζωής και σκέψεως των ανθρώπων πολλών χωρών. Από την επικοινωνίαν του δε αυτήν με ειδωλολάτρες ανθρώπους όχι μόνον δεν επηρεάσθηκε δυσμενώς αλλά τουναντίον αγάπησεν ακόμη περισσότερον την θείαν σοφίαν και εξετίμησε βαθύτερα τις θείες ευεργεσίες και επλημμύρισεν η καρδιά του από απέραντην ευγνωμοσύνην προς τον μόνον αληθινόν Θεόν των πατέρων του.

Read More ->>

Γ ' Με υπομονήν και θάρρος

Γ' με υπομονήν και θάρρος
Ο σοφός Σειράχ δεν επισημαίνει μόνον στους θεοσεβείς τις θλίψεις και τις δοκιμασίες, που θα συναντήσουν στην ζωήν τους.  Υποδεικνύει σ' αυτούς και τους ορθούς τρόπους αντιμετωπίσεως τους.
1) Καταφυγή προς τον Κύριον.
«Τέκνον, ει προσέρχη δουλεύειν Κυρίω Θεώ, ετοίμασον την ψυχήν σου εις πειρασμόν. Εύθυνον την καρδίαν σου και καρτέρησον και μή σπεύσης εν καιρώ επαγωγής· κολλήθητι αυτώ και μή άαοστής, ίνα αυξηθής επ' εσχάτων σου. Παν ο εάν επαχθή σοι δέξαι και εν αλλάγμασι ταπεινώσεώς σου μακροθύμησον ότι εν πυρί δοκιμάζεται χρυσός και άνθρωποι δεκτοί εν καμίνω ταπεινώσεως. Πίστευσον αυτώ και αντιλήψεταί σου' εύθυνον τας οδούς σου και ίλπισον επ' αυτόν» {β', 1 -6).
Παιδί μου, λέγει ο Σειράχ προς κάθε θεοφοβούμενο άνθρωπον, αν πραγματικά θέλης να ευαρεστήσης στον Κύριον και να εργάζεσαι το θέλημα του, τότε να προετοιμάζης τον εαυτόν σου διά τους πειρασμούς, που οπωσδήποτε θα σε εύρουν. Τονίζει επομένως ότι ιδιαίτερα η ζωή της αρετής είναι συνδυασμένη με πολλές δυσκολίες και πειρασμούς. Και η πορεία του ευσεβούς ανθρώπου είναι δρόμος, μάλλον μονοπάτι ανηφορικό και δύσβατο και κουραστικό. Αν δε κάποιος αρχίση τον δρόμον αυτόν απροετοίμαστος ψυχικά, διατρέχει τον κίνδυνον να αποκάμη και να ακολουθήση τον εύκολον δρόμον του κακού και την πλατειάν λεωφόρον της αμαρτίας, που οδηγεί όμως στην απώλειαν και την πνευματικήν καταστροφήν.

Read More ->>

Ε' τα πλούτη

 Ε' τα πλούτη

Τα χρήματα και τα υλικά αγαθά θεωρούνται συνήθως πηγή ευτυχίας. Διά τούτο πολλοί μακαρίζουν και ζηλεύουν τους πλουσίους, αλλά και κάμνουν το παν, διά να γίνουν και οι ίδιοι πλούσιοι. Ποιες όμως απόψεις έχει πάνω στο θέμα αυτό ο σοφός Σειράχ;

1) Ταλαιπωρία και κίνδυνοι.

Αντίθετα με την γνώμην των πολλών, ότι τα πλούτη προσφέρουν ξεκούρασιν και ασφάλειαν στους ανθρώπους, ο σοφός Σειράχ υποστηρίζει την αντίθετην άποψιν. Και γράφει:

«Αγρυπνία πλούτου εκτήκει σάρκας, και η μέριμνα αυτού αφιστά ύπνον. Μέριμνα αγρυπνίας απαιτήσει νυσταγμών, και αρρώστημα βαρύ εκνήψει ύπνος... Ο αγαπών χρυσίον ού δικαιωθήσεται, και ο διώκων διαφθορόν αυτός πλησθήσεται. Πολλοί εδόθησαν εις πτώμα χάριν χρυσίου, Και εγενήθη απώλεια αυτών κατά πρόσωπον αυτών. Ξύλον προσκόμματος έστι τοις ενθουσιάζουσιν αυτώ, και πας άφρων αλώσεται εν αυτώ» (λα'. 1-2. 5-7). «Μή έπεχε επί τοις χρήμασί σου και μή είπος- αυτάρκη μοι έστι.., Μή έπεχε επί χρήμασιν αδίκοις- ουδέν γάρ ωφελήσει σε εν ημέρα επαγωγής» (ε'. 1.8).

Read More ->>

Η' Η ταπείνωσις

Η' Η ταπείνωσις

H ταπείνωσις θεωρείται γενικά από την χριστιανικήν  διδασκαλίαν, τον Κύριον, τους θεοπνεύστους συγγραφείς της Κ. Διαθήκης και τους Πατέρες της Εκκλησίας μας, σαν η ακλόνητη βάσις και το σταθερό θεμέλιο του πνευματικού μας οικοδομήματος. Και ο σοφός Σειράχ όμως την ταπεινοφροσύνην προβάλλει σαν τρόπον σκέψεως και ζωής σ' όσους θέλουν να εξελιχθούν σε ολοκληρωμένες προσωπικότητες.

1) Κατά της αλαζονείας.

Τελείως αδικαιολόγητη και ξένη προς την αλήθειαν είναι η τάσις των ανθρώπων να
υπερηφανεύωνται. Τούτο τονίζει ο Σειράχ με τα ακόλουθα γνωμικά του:

«Τί υπερηφανεύεται γη και σποδός.... Εν γαρ τω αποθανείν άνθρωπον κληρονομήσει ερπετά και θηρία και σκώληκας» ( ι', 9, 11).
«Τι άνθρωπος και Τι η χρήσις αυτού; Τι το αγαθόν αυτού και Τι το κακόν αυτού, αριθμός ημερών ανθρώπου πολλά έτη εκατόν ως σταγών ύδατος από θαλάσσης και ψήφος άμμου, ούτως ολίγα έτη εη ήμέρα αιώνος»(ιη.8 10).

Read More ->>

IB' Προσέχετε από τους ανθρώπους

IB' Προσέχετε από τους ανθρώπους

Σειράχ, που εμελέτησε και εγνώρισε καλά τους ανθρώπους, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι πολλά κακά ημπορεί να πάθη κάποιος, αν δεν προσέξη στις συναναστροφές και επικοινωνίες του με διαφόρους τύπους ανθρώπων. Στο σύγγραμμα του δε επισημαίνει και τους κινδύνους και τους ανθρώπους, από τους οποίους πρέπει να φυλαγώμεθα.

1) με προσοχήν και διάκρισιν.

Ο συνετός και φρόνιμος άνθρωπος έχει δικαίωμα αλλά και καθήκον να κάμνη διάκρισιν μεταξύ εκείνων, που επιδιώκουν να τον συναναστρέφωνται, και να αποκλείη από το περιβάλλον του όσους θεωρεί ανάξιους της εμπιστοσύνης του. Αυτό τονίζει ο Σειράχ με τα ακόλουθα γνωμικά του:

«Πρόσεχε μή αποπλανηθής και μή ταπεινωθής εν αφροσύνη σου» (ιγ', 8). "Μή πάντα άνθρωπον είσαγε εις τον οίκον σου, πολλά γαρ τα ένεδρα του δολίου... Ενοίκισον αλλότριον και διαστρέψει σε εν ταραχαίς, και απαλλοτριώσει σε των ιδίων σου» (ια', 29, 34). Από οράσεως επιγνωσθήσεται ανήρ, και από απαντήσεως προσώπου επιγνωσθήσεται νοήμων. Στολισμός ανδρός και γέλως οδόντων και βήματα ανθρώπου αναγγέλλει τα περί αυτού» (ιθ'. 29 - 30).

Read More ->>

ΙΔ' Η γλώσσα

ΙΔ' Η γλώσσα

ε την γλώσσαν οι άνθρωποι εξωτερικεύουν τους εσωτερικούς τους διαλογισμούς και επικοινωνούν  με τους συνανθρώπους τους. Δυστυχώς ομως με την γλώσσαν τους οι άνθρωποι συχνά παρασύρονται και σε σοβαρά αμαρτήματα, που αποδεικνύονται ολέθρια, τοσον σ' εκείνον που τα διαπράττει οσον και σ' άλλους ανθρώπους. Αξίζει επομένως να προσέξουμε τις σοφές σκέψεις, που ο Σειράχ διατυπώνει γύρω από το θέμα της γλώσσας και της καλής ή κακής χρησιμοποιήσεως της εκ μέρους μας.

1) Προσοχή στα λόγια μας.

Πόσην σημασίαν δίδει ο Σειράχ στην γλώσσαν, ως εκφραστικού οργάνου του ανθρώπου, φανερώνουν οι ακόλουθες παρατηρήσεις του:

«Παιδείαν στόματος ακούσατε, τέκνα, και ο φυλάσσων ού μή αλώ. Εν τοις χείλεσιν αυτού καταληφθήσεται αμαρτωλός, και λοίδορος και υπερήφανος σκανδαλιαθήσονται εν αυτοίς» (κγ', 7 - 8). " Ολίσθημα από εδάφους μάλλον ή από γλώσσης» (κ', 18). «Μακάριος ανήρ, ος ούκ ωλίσθησεν εν στόματι αυτού και ού κατενόγη εν λύπη αμαρτίας» (ιδ, 1).

Read More ->>

ΙΣΤ' Κοινωνικά φαινόμενα

ΙΣΤ' Κοινωνικά φαινόμενα


O Σειράχ, όπως και στον πρόλογον του βιβλίου μας εσημειώσαμε, έκαμε πολλά ταξείδια και εγνώρισεv από κοντά την νοοτροπίαν των ανθρώπων διαφόρων λαών και γενικώτερα την κοινωνικήν κατάστασιν. Στο σύγγραμμα του λοιπόν αναφέρεται και σε μερικές κοινωνικές καταστάσεις, που του έκαμαν άλλοτε μεν ευχάριστην άλλοτε δε
δυσάρεστην εντύπωσιν. Με απλότητα δε και πολύ παραστατικά διατυπώνει ως ακολούθως τις σκέψεις του.

1) Ευχάριστα φαινόμενα.

Αναφέρεται κατ' αρχήν ο έμπειρος Σειράχ σε τρεις κοινωνικές αρετές, που είδε σε κάποιους ανθρώπους. Και γράφει σχετικά:

«Εν τρισίν ωραίσθην και ανέστην ωραία έναντι Κυρίου και ανθρώπων ομόνοια αδελφών, και φιλία των πλησίον, και γυνή και ανήρ εαυτοίς συμπεριφερόμενοι» (κε', 1).

Τρία πράγματα, λέγει ο Σειράχ, αρέσουν ιδιαίτερα και σ' εμένα και στον Θεόν και στους ανθρώπους.

Read More ->>

ΙΗ' Οικογενειακά θέματα

ΙΗ' Οικογενειακά θέματα

O σοφός Σειράχ στο σύγγραμμα του ασχολείται και με προβλήματα, που αφορούν στην οικογενειακήν ζωήν και στον ρόλον, που κάθε μέλος μιας οικογένειας έχει να διαδραματήση. Μερικές από τις σοφές απόψεις του θαμελετήσουμε στην συνέχειαν.

1) ο άνδρας.

Σημαντικόν και σπουδαίον βλέπει και περιγράφει κατ' αρχήν ο Σειράχ τον ρόλον του άνδρα στην όλην πορείαν μιας οικογένειας. Και γράφει:

«Ου ούκ έστι φραγμός, διαραταγήσεται κτήμα, και ου ούκ έστι γυνή, στέναξα πλανώμενος. Τις γαρ πιστεύσει ευζώνω ληστή σφαλλομένω εκ πόλους εις πόλιν; ούτως ανθρώπω μή έχοντι νοσσιάν και καταλύοντι ου εάν οψίση» (λστ', 25-27).

Read More ->>

Τά θαύματα τής Πίστεως

Τά θαύματα τής Πίστεως

Εσύ που ερευνάς τη ζωή καί τη γνώση καί βασανίζεσαι από τόσα φοβερά ερωτηματικά, θα θέλαμε να πειραματισθείς καί να αναζητήσεις μαζί μας μερικά σημεία που έχουν σχέση με την Αλήθεια που κατά τη γνώμη μας η Αλήθεια είναι μία καί λέγεται Χριστός. Όπως ξέρεις πολύ καλά ο δρόμος της Επιστήμης λέγεται πείραμα καί κάθε επιστημονική γνώση στηρίζεται στο πείραμα.Σου προτείνουμε λοιπόν ένα πείραμα που είναι πολύ εύκολο. Πάρε νερό από όπου θέλεις καί κλειστό σε ένα μπουκαλάκι για ορισμένο διάστημα. Από τη Βιολογία καί την Επιστήμη γνωρίζομε ότι το νερό αυτό σε λίγο καιρό θα μυρίσει καί θα χαλάσει. 

Ταυτόχρονα όμως πάρε Μεγάλο Αγιασμό, δηλαδή νερό που αγιάζεται από Ορθόδοξο ιερέα την 6η Ιανουαρίου, την ημέρα των Θεοφανίων καί κλειστό καί αυτό σε ένα μπουκαλάκι καί άφησε το αρκετό καιρό. Τότε θα παρατηρήσεις ότι όσα χρόνια καί να μείνει το Αγιασμένο αυτό Νερό, δεν θα χαλάσει, ούτε θα μυρίσει, ούτε θα σκουληκιάσει!   Πρέπει να σου πούμε πως ευρέθηκε Αγιασμός σε μπουκάλια μέσα σε παλαιούς τοίχους σπιτιών φυλαγμένος από τους χριστιανούς πρός εκατό (100) ετών καί τριακοσίων (300) ετών καί το νερό αυτό ήταν καθαρότατο σαν να το είχες βάλει εκείνη την ώρα. Η Ιατρική επιστήμη μας λέει ότι το αποστειρωμένο νερό που έχει καθαρισθεί από τά μικρόβια αντέχει μόνο έξι (6) χρόνια καί μετά καταστρέφεται.

Read More ->>

ΛΟΓΟΙ Α΄ ΜΕ ΠΟΝΟ ΚΑΙ ΑΓΑΠΗ INDEX

ΛΟΓΟΙ Α΄ΜΕ ΠΟΝΟ ΚΑΙ ΑΓΑΠΗ

 Πρόλογος

Ο μακαριστός Γέροντας Παΐσιος, τον Ιούλιο του 1994, άφηνε στον κόσμο με την κοίμησή του μια πνευματική κληρονομιά, την διδασκαλία του. Απλός μοναχός, με τα λίγα γράμματα του Δημοτικού Σχολείου, αλλά με πλούσια την κατά Θεόν σοφία, είχε κενώσει τον εαυτό του για τον πλησίον. Η διδασκαλία του δεν ήταν διδαχή ή κατήχηση. Το Ευαγγέλιο το είχε κάνει βίωμά του και η διδασκαλία του πήγαζε από την ζωή του, που χαρακτηριστικό γνώρισμά της είχε την αγάπη. Είχε μορφώσει “εαυτόν” κατά το Ευαγγέλιο, γι' αυτό πρώτα δίδασκε η μορφή του και ύστερα η ευαγγελική αγάπη και ο φωτισμένος λόγος του. Όταν δεχόταν τους ανθρώπους, με όλες τις ιδιαιτερότητές τους, δεν άκουγε απλώς υπομονετικά τα προβλήματα που του εμπιστεύονταν, αλλά με την αγία του απλότητα και διάκριση έμπαινε βαθιά στην καρδιά τους και έκανε δικό του τον πόνο, την ανησυχία, το πρόβλημά τους. Και τότε σιγά-σιγά γινόταν το θαύμα, η αλλαγή του ανθρώπου. “Ο Θεός, έλεγε, κάνει το θαύμα, όταν συμμετέχει κανείς με την καρδιά του στον πόνο του άλλου”.

Με χαρά είδαμε τα πρώτα βιβλία που κυκλοφόρησαν για την ζωή και την διδασκαλία του Γέροντα να διαβάζωνται με ενδιαφέρον. Πολλοί μιλούσαν με θαυμασμό για τις απαντήσεις που εύρισκαν στα ερωτήματά τους, την παρηγοριά στις θλίψεις τους. Ιδιαίτερα χαιρόμασταν, όταν άνθρωποι απομακρυσμένοι από την Εκκλησία αποκτούσαν την καλή ανησυχία και άλλαζαν ζωή. Πολλές φορές ήρθαν στα χείλη μας οι στίχοι του υμνογράφου, που αναφέρονται στον Μ. Βασίλειο: “Ζη και θανών εν Κυρίω, ζη και παρ' ημίν, ως λαλών εκ των βίβλων”. Συγχρόνως νιώσαμε μια ανάγκη: Τα λόγια του Γέροντα, που με ευλάβεια καταγράφαμε από τα πρώτα βήματα της Αδελφότητος, γιατί μας ήταν πολύ ωφέλιμα, να τα προσφέρουμε στους εν Χριστώ αδελφούς, που μας ζητούσαν επίμονα.

ΠΙΝΑΚΑΣ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΩΝ

Read More ->>

ΛΟΓΟΙ Β΄ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΑΦΥΠΝΙΣΗ - INDEX

ΛΟΓΟΙ Β΄  ΠΕΥΜΑΤΙΚΗ ΑΦΥΠΝΙΣΗ

Πρόλογος

Ὁ μακαριστὸς Γέροντας Παΐσιος ἄρχισε ἀπὸ τὸ 1980 νὰ μᾶς μιλάη γιὰ τὰ δύσκολα χρόνια ποὺ θὰ ἔρθουν. Συχνὰ ἐπαναλάμβανε ὅτι ἴσως ζήσουμε καὶ ἐμεῖς πολλὰ ἀπὸ αὐτὰ ποὺ γράφει ἡ Ἀποκάλυψη. Σκοπὸ εἶχε νὰ βάλη μέσα μας τὴν καλὴ ἀνησυχία, ὥστε νὰ ἐντείνουμε τὸν πνευματικό μας ἀγώνα, νὰ ἀντισταθοῦμε στὸ πνεῦμα τῆς ἀδιαφορίας – ποὺ ὕπουλα ἔβλεπε νὰ μπαίνη καὶ στοὺς κόλπους τοῦ Μοναχισμοῦ – νὰ ἀπαλλαγοῦμε ἀπὸ τὴν φιλαυτία καὶ νὰ καταπολεμήσουμε τὶς ἀδυναμίες μας, γιὰ νὰ ἔχη δύναμη ἡ προσευχή μας. «Μὲ τὶς ἀδυναμίες, ἔλεγε, ἀποδυναμώνεται ἡ προσευχή, καὶ μετὰ δὲν μποροῦμε νὰ βοηθήσουμε οὔτε τὸν ἑαυτό μας οὔτε τὸν κόσμο. Ἀχρηστεύονται ἀσύρματοι. Καὶ ἂν δὲν δουλεύουν οἱ ἀσύρματοι, τὸν ἄλλον τὸν πιάνει ὁ ἐχθρός».

Στὸν γενικώτερο πρόλογο τοῦ Α´ τόμου, μὲ τίτλο «Μὲ πόνο καὶ ἀγάπη γιὰ τὸν σύγχρονο ἄνθρωπο», ἔγινε διεξοδικὰ λόγος γιὰ τὴν προέλευση καὶ τὸν τρόπο συλλογῆς  καὶ  σύνθεσης  τοῦ  ὑλικοῦ  ποὺ  ἔχει  ἤδη  ἀρχίσει  νὰ  συγκροτῆ  τὴν  σειρὰ «Γέροντος   Παϊσίου   Ἁγιορείτου,   Λόγοι».   Στὸν   ἀνὰ   χεῖρας   Β´   τόμο,   μὲ   τίτλο «Πνευματικὴ   ἀφύπνιση»,   συμπεριλήφθηκαν   θέματα   τὰ   ὁποῖα   ἀφοροῦν   στὴν σημερινὴ πραγματικότητα, μᾶς καλοῦν σὲ συνεχῆ ἐγρήγορση καὶ ἑτοιμότητα καὶ μᾶς προετοιμάζουν γιὰ δύσκολες καταστάσεις, ποὺ πιθανὸν νὰ ἀντιμετωπίσουμε, γιατὶ ἔχουμε κιόλας δεῖ νὰ πραγματοποιῆται αὐτὸ ποὺ συχνὰ ἔλεγε ὁ Γέροντας: «Μπόρες– μπόρες θὰ περνοῦμε· τώρα γιὰ μερικὰ χρόνια ἔτσι θὰ πᾶμε· παντοῦ ἕνας γενικὸς ἀναβρασμός».

ΠΙΝΑΚΑΣ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΩΝ

Read More ->>

ΛΟΓΟΙ Γ΄ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ INDEX

ΛΟΓΟΙ Γ΄ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ

Πρόλογος

Ὁ μακαριστὸς Γέροντας Παΐσιος, βλέποντας ὅτι στὶς  μέρες μας  «ἡ ἁμαρτία ἔγινε μόδα», τόνιζε ἰδιαίτερα τὴν ἀνάγκη τῆς μετανοίας καὶ τῆς ἐξομολογήσεως, ὅπως φαίνεται καὶ στὸ τελευταῖο κεφάλαιο τοῦ Β´ τόμου. «Μετάνοια καὶ ἐξομολόγηση, μᾶς ἔλεγε, χρειάζεται πάνω ἀπὸ ὅλα σήμερα, γιὰ νὰ κοποῦν τὰ δικαιώματα, ποὺ ἔδωσαν οἱ ἄνθρωποι στὸν διάβολο, μὲ ἀποτέλεσμα νὰ ἁλωνίζη τὸν κόσμο».

Πολλοὶ ὁδηγήθηκαν μὲ τὴν βοήθειά του γιὰ πρώτη φορὰ στὸ Μυστήριο τῆς ἐξομολογήσεως, ἄλλαξαν ζωή, ἀγωνίζονται ὡς φιλότιμα παιδιὰ τοῦ Θεοῦ καὶ ζοῦν ἀπὸ τώρα τὸν Παράδεισο. «Πάντως οἱ ἄνθρωποι, μᾶς ἔλεγε μὲ χαρὰ ὁ Γέροντας, εἶναι πολὺ καλοί. Ποτὲ δὲν μοῦ συνέβη νὰ πῶ σὲ κάποιον νὰ πάη νὰ ἐξομολογηθῆ, καὶ νὰ μὴν τὸ κάνη». Βέβαια σὲ αὐτὸ συντελοῦσε καὶ ἡ μεγάλη του ἀγάπη, ποὺ ἀλλοίωνε τὴν ψυχὴ τοῦ ἀνθρώπου μὲ τὸν ὁποῖο ἐπικοινωνοῦσε καὶ τὴν μετέτρεπε ἀπὸ ἄγονη γῆ σὲ καλλιεργήσιμη.Στὸν παρόντα Γ´ τόμο, ὁ ὁποῖος ἐκδίδεται μὲ τὴν εὐχὴ καὶ τὴν εὐλογία τοῦ νέου Ποιμενάρχου μας, Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Κασσανδρείας κ.κ. Νικοδήμου, συμπεριλαμβάνονται θέματα ποὺ μποροῦν νὰ βοηθήσουν τὸν ταλαιπωρούμενο ἀπὸ τὴν   ἁμαρτία   ἄνθρωπο   νὰ   ἀποκτήση   τὴν   καλὴ   ἀνησυχία   καὶ   νὰ   ἀγωνισθῆ πνευματικά,  ὥστε  νὰ  ἐλευθερωθῆ  ἀπὸ  τὰ  δεσμά  της.  Ζώντας  τὴν  μετάνοια  θὰ μπορέση νὰ ἀπεκδυθῆ τὸν παλαιό του ἄνθρωπο, ὁ ὁποῖος, ὅπως λέει κάπου ὁ Γέροντας, εἶναι «ἕνας κακὸς ἐνοικιαστὴς μέσα μας καί, γιὰ νὰ φύγη, πρέπει νὰ γκρεμίσουμε τὸ σπίτι καὶ νὰ ἀρχίσουμε νὰ χτίζουμε τὴν νέα οἰκοδομή, τὸν καινὸ ἄνθρωπο».

ΠΙΝΑΚΑΣ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΩΝ

Read More ->>

ΛΟΓΟΙ Δ’ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗ ΖΩΗ INDEX

ΛΟΓΟΙ Δ΄  ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗ ΖΩΗ

Πρόλογος

 

Μὲ τὸν παρόντα τόμο συνεχίζουμε τὴν δημοσίευση τῶν λόγων τοῦ μακαριστοῦ Γέροντος Παϊσίου μὲ θέματα γιὰ τὴν οἰκογένεια καὶ γιὰ τὶς δοκιμασίες ποὺ ὑφίσταται ὁ ἄνθρωπος ἐξ αἰτίας τῆς κρίσεως τοῦ θεσμοῦ τῆς οἰκογένειας στὴν ἐποχή μας. Ὁ Γέροντας ἔλεγε ὅτι τὰ περισσότερα ἀπὸ τὰ γράμματα ποὺ λάμβανε προέρχονταν ἀπὸ ἀνθρώπους μὲ οἰκογενειακὰ προβλήματα. Ἀπέδιδε δὲ τὰ προβλήματα αὐτὰ στὴν ἀπομάκρυνση τῶν ἀνθρώπων ἀπὸ τὸν Θεὸ καὶ στὴν φιλαυτία τους. «Παλιά, ἔλεγε, ἡ ζωὴ ἦταν πιὸ ἤρεμη καὶ οἱ ἄνθρωποι ἔκαναν ὑπομονή. Σήμερα ὅλοι εἶναι τσακμάκια. Ἕναν λόγο δὲν σηκώνουν. Καὶ ὕστερα αὐτόματο διαζύγιο».

 

Ὁ Γέροντας ἀπὸ πολὺ νωρὶς τοποθετήθηκε ἐνεργῶς μέσα στὴν μεγάλη οἰκογένεια τῆς Ἐκκλησίας καὶ αἰσθανόταν ὅτι δὲν ἀνῆκε πλέον στὴν μικρὴ οἰκογένειά του. Ἀπέκτησε θεϊκὴ ἀγάπη καὶ ἔγινε παιδὶ τοῦ Θεοῦ. Γι᾿ αὐτὸ ἔνιωθε ὅλους τοὺς ἀνθρώπους ἀδέλφια του καὶ ἀγαποῦσε τὸν καθέναν «ἐν σπλάγχνοις Ἰησοῦ Χριστοῦ» (Φιλ.  1,  8).  «Ὅταν  βλέπω  κάποιον  ἡλικιωμένον,  μᾶς  ἔλεγε,  λέω  ὅτι  αὐτὸς  εἶναι πατέρας μου.Ὅταν βλέπω κάποια γιαγιά, λέω ὅτι αὐτὴ εἶναι μητέρα μου. Ὅταν δῶ μικρὸ παιδί, τὸ βλέπω σὰν ἀνηψάκι μου. Ὅλους τοὺς ἀγαπῶ. Ἄλλους τοὺς χαίρομαι, ἄλλους  τοὺς  πονῶ.  Ξέρεις  τί  εἶναι  αὐτό;».  Ἀλλὰ  καὶ  γινόταν  γιὰ  τὸν  καθέναν, ἀνάλογα μὲ τὴν περίπτωση, παιδί, ἀδελφός, πατέρας, παπποῦς. Καὶ ἡ εἰλικρινὴς αὐτὴ ἀγάπη βοηθοῦσε ὅποιον τὸν πλησίαζε νὰ ὑποστῆ τὴν καλὴ ἀλλοίωση, νὰ δεχθῆ τὸν λόγο τοῦ Θεοῦ καὶ νὰ ζήση σύμφωνα μὲ αὐτόν. Ὡς μέλος τοῦ σώματος τοῦ Χριστοῦ, ὄχι μόνον προσευχόταν μὲ πόνο γιὰ ὅσους ἀντιμετώπιζαν προβλήματα μέσα στὴν οἰκογένεια, ἀλλὰ βοηθοῦσε καὶ μὲ τὸν λόγο του, ὅταν τοῦ τὸ ζητοῦσαν, ἀκόμη καὶ στὰ πιὸ εἰδικὰ θέματα τῆς οἰκογενειακῆς ζωῆς, ἂν καὶ ἐκεῖνος ζοῦσε ὡς ἀσκητής.

ΠΙΝΑΚΑΣ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΩΝ 

Read More ->>

ΛΟΓΟΙ Ε΄ ΠΑΘΗ ΚΑΙ ΑΡΕΤΕΣ INDEX

Ε΄ ΛΟΓΟΙ ΠΑΘΗ ΚΑΙ ΑΡΕΤΕΣ

ΠΙΝΑΚΑΣ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΩΝ

Πρόλογος

Ὁ μακαριστὸς Γέροντας Παΐσιος στὸ ξεκίνημα τῆς κοινοβιακῆς μας ζωῆς, τὸ 1968, μᾶς εἶχε πεῖ: «Μία εἶναι ἡ ἀρετή, ἡ ταπείνωση· ἐπειδὴ ὅμως δὲν τὸ καταλαβαίνετε, ἄντε, νὰ σᾶς πῶ καὶ τὴν ἀγάπη. Ἀλλά, ὅποιος ἔχει ταπείνωση, δὲν ἔχει καὶ ἀγάπη;». Αὐτὲς οἱ δύο «ἀδελφωμένες ἀρετές», ὅπως χαρακτήριζε ὁ Γέροντας τὴν ταπείνωση καὶ τὴν ἀγάπη, εἶναι τὸ θεμέλιο τῆς πνευματικῆς ζωῆς, ἀφοῦ αὐτὲς ἑλκύουν τὴν Χάρη τοῦ Θεοῦ καὶ γεννοῦν καὶ ὅλες τὶς ἄλλες ἀρετές. «Καλλιεργῆστε ἁπλὰ τὴν ταπείνωση καὶ τὴν ἀγάπη, μᾶς ἔλεγε, καί, μόλις αὐξηθοῦν αὐτὲς οἱ ἀρετές, ἡ ὑπερηφάνεια καὶ ἡ κακία θὰ μείνουν ἀτροφικὲς καὶ τὰ πάθη θὰ ἀρχίσουν νὰ ψυχορραγοῦν».Στὸν παρόντα Ε´ τόμο – ὁ ὁποῖος ἐκδίδεται μὲ τὴν εὐλογία τοῦ Ποιμενάρχουμας Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Κασσανδρείας κ. Νικοδήμου – συμπεριλαμβάνονται λόγοι τοῦ Γέροντα σχετικὰ μὲ τὰ πάθη καὶ τὶς ἀρετές. Οἱ λόγοι αὐτοὶ δὲν ἀποτελοῦν συστηματικὴ διδασκαλία οὔτε ἀναφέρονται ἐκτενῶς σὲ ὅλα τὰ πάθη καὶ τὶς ἀρετές. Ἔχουν συγκροτηθῆ ἀπὸ ἀπαντήσεις τοῦ Γέροντα σὲ ἐρωτήσεις μας  σχετικὲς  μὲ  τὴν  διάγνωση  καὶ  τὴν  θεραπεία  τῶν  παθῶν,  καθὼς  καὶ  μὲ  τὴν ἐργασία  τῆς  ἀρετῆς. 

ΠΙΝΑΚΑΣ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΩΝ

Read More ->>