Ως προς την υποδοχήν Λειψάνων της Αγίας Ελένης

Ως προς την υποδοχήν Λειψάνων της Αγίας Ελένης
Του Αρχιμ. Νεκταρίου Ζιόμπολα

Τελικά, μετά την επίσημη υποδοχή των της Αγίας Ελένης όποιων λειψάνων, δευτερώνει το «σύρτα φέρτα» και μετά των της Αγίας Βαρβάρας προ διετίας από τους Παπικούς.

Και τώρα αβίαστα τίθεται το ερώτημα: Πως ιστορικά και πνευματικά συνδέεται «Κων/λη – Βενετία – Αθήνα»; Πως χαρακτηρίστηκε η αναμενόμενη «υποδοχή Τιμίου Ξύλου και Ιερού Σκηνώματος Αγίας Ελένης της Ισαποστόλου»; Μάλιστα ως «ένα κορυφαίο γεγονός μνήμης για τη Ρωμιοσύνη και την Ευρώπη»; Πως «δένουν» όλα αυτά που αναφέρονται στο διαφημιστικό – ενημερωτικό έντυπο της Αποστολικής Διακονίας της Εκκλησίας της Ελλάδος δια την υποδοχή εκ της πόλεως Βενετίας της Ιταλίας, που θα γίνει την 14η Μαΐου μπροστά στο Δημαρχείο του Αιγάλεω παρουσία του Μακ. Αρχιεπισκόπου Αθηνών κ. Ιερωνύμου», και το οποίο κλείνει, «μετά της εν Κυρίω αγάπης και τιμής, † Ο Φαναρίου Αγαθάγγελος, Γενικός Διευθυντής της Αποστολικής Διακονίας».

Read More ->>

Ή Αυγούστα Ελένη

Ή Αυγούστα  Ελένη

Ή άνεύρεση τοϋ Τιμίου Σταυρού θεωρείται ώς το μέγιστο των έπιτευγμάτων τής Αύγούστας Ελένης. Καί γι’ αυτό κάνουν λόγο ατά κείμενά τους πολλοί ιστορικοί συγγραφείς εκείνης τής εποχής, άλλα καίτών άμέσως έπόμενων χρόνων. Ό συγκαιρινός τής Ελένης Άγιος Κύριλλος, έπίσκοπος 'Ιεροσολύμων, άνοιχτά βεβαιώνει την άνεύρεση τοϋ Τιμίου Σταυρού σέ έπιστολή του πρός τόν αϋτοκράτορα Κωνστάντιο. γιό τού Μεγάλου Κωνσταντίνου: «'Επί μέν γάρ τοϋ θεοφιλέστατου καί τής μακαρίας μνήμης Κωνσταντίνον τοϋ σοϋ πατρός, τό σωτήριον τοϋ Σταυρού ξύλον έν Ίεροσολύμοις ηϋρηται, τής θείας χάριτος, τω καλώς ζητοϋντι την εύσέβειαν, των άποκεκρυμμένών Αγίων Τόπων παρασχούσης την εϋρεσιν»279.Ό Άγιος Κύριλλος άναφέρεται στόν Τίμιο Σταυρό τούλάχι στον τρεις φορές άκόμη στούς κατηχητικούς του λόγους: α) Στόν κατηχητικό του λόγο μέ άριθμό 4, παράγραφο 10, μάς πληροφορεί ότι όλος ό κόσμος έχει γεμίσει μέ κομμάτια τού ξύλου τοϋ Σταυρού («καί τοϋ ξύλου τοϋ Σταυρού πάσα ή ΟΙκουμένη κατά μέρος έπληρώθη»)\ β) Στόν κατηχητικό του λόγο μέ άριθμό 13, παράγραφο 4, άναφέρει ότι ό Σταυρός κομματιάστηκε καί διανεμήθηκε σέ δλον τον κόσμο («έλέγχει με τού Σταυρού τό ξύλον, τό κατά μικρόν έντεϋθεν τάση τη ΟΙκουμένη διαδοθέν»). Καί γ) Στον κατηχητικό λόγο μέ άριθμό 10, παράγραφο 19, άναφέρεται ότι «μαρτυρείπερί τού Χριστού τό ξύλον τό άγιον τού Σταυρού, μέχρι σήμερον παρ ’ ήμΐν φαινό μενον, καί διά των κατά πίστιν έξ αύτοϋ λαμβανόντων, έντεϋθεν την ΟΙκσυμένην πάσαν σχεδόν ήδη πληρώσαι». (Στήν τελευταία φράση έννοεί έκείνους που κρατούν μικρά κομμάτια τού Σταυρού γιά βοήθειάτους, τά φυλαχτά).

Read More ->>

Επίλογος

ΕΠΙΛΟΓΟΣ

Ή 'Ιστορία έδωσε έπάξια στόν Κωνσταντίνο τόν τίτλο τοϋ" Μεγάλου γιά τίς τεράστιες καί έπιτυχεϊς μεταρρυθμίσεις του, διοικητικές καί θρησκευτικές πού άνώδυνα καί έποικοδομητικά έπέβαλε στην Αυτοκρατορία καί πού όντως διόρθωσαν τήν πορεία τού κόσμου μέ βάση τίς άρχές τοϋ Εύαγγελίου, τη χρηστή διοίκησή του, τόν ήθικό χαρακτήρα ταυ καί τίς πολλές άρετές του, τή στρατιωτική καί διοικητική μεγαλοσύνη του, τήν ίδρυση μιάς νέας καί χριστιανικής αυτοκρατορίας, τής Βυζαντινής Αύτοκρατορίας, άλλά καί γιά τή λήψη πολλών σημαντικών μέτρων, κάποια άπό τά όποια έξακολουθοΰν νά Ισχύουν μέχρι σήμερα!

Άλλά καί ή ένωμένη κατά τόν 6° αιώνα ’Εκκλησία δικαιολογημένα τόν άνακήρυξε Άγιο καί’Ισαπόστολο γιά όσα θεάρεστα υπέρ αυτής καί υπέρ τής άνθρωπότητας έπραξε, πολλά άπό τά όποια γνωρίζουμε καί έμεϊς σήμερα, άλλά καί γιά δσα έκείνη τότε γνώριζε, πού έμεϊς σήμερα άγνοοϋμε. Καί άναγνωρίζει στό πρόσωπό του, μετά τούς Αποστόλους, τό κύριο όργανο τοϋ Θεού γιά τήν έπικράτηση καί γιγάντωση τής ’Εκκλησίας στήν άπέραντη αυτοκρατορία. Καί τόν πρώτο χριστιανό αύτοκράτορα, πού προστάτεψε τήν ’Εκκλησία μέ θεσμούς (όπως ή ενότητα Πολιτείας καί’Εκκλησίας) καί μέ πολλές άποφάσεις του, πού ισχύουν μέχρι σήμερα. Καί ότι χάρη σ’ έκεΐνον θεμελιώθηκε ή ’Ορθοδοξία, έκφράστηκε γιά πρώτη φορά καί μέσψ τής Α' Οικουμενικής Συνόδου ή ένότητα καί ή οίκουμενικότητα τής Εκκλησίας, συντάχτηκαν τά έπτά πρώτα άρθρα τοϋ Συμβόλου τής πίστεως καί οί πρώτοι είκοσι κανόνες τής Εκκλησίας, πού ισχύουν μέχρι σήμερα, θεσπίστηκε ή άργία τής Κυριακής καί άλλων μεγάλων θρησκευτικών έορτών, καθώς καί ό τρόπος καθορισμού τής ήμερομηνίας τού Πάσχα κατά τό’Ιουλιανό ήμερολόγιο.

Read More ->>