ΛΓʹ Ἡ ἀγάπη μακροθυμεῖ, χρηστεύεται, οὐ ζηλοῖ, οὐ περπερεύεται, οὐ φυσιοῦται

Ιωάννης Χρυσόστομος
Πρός Κορινθίους Α'
Τόμος 61

ΛΓʹ Ἡ  ἀγάπη   μακροθυμεῖ,  χρηστεύεται, οὐ  ζηλοῖ, οὐ  περπερεύεται,   οὐ φυσιοῦται.

 αʹ. Ἐπειδὴ γὰρ ἀπεφήνατο, ὅτι καὶ πίστεως καὶ γνώσεως καὶ προφητείας καὶ γλωσσῶν καὶ χαρισμά των καὶ ἰαμάτων καὶ βίου ἄκρου καὶ μαρτυρίου ταύ της ἀπούσης οὐδὲν  ὄφελος  μέγα, ἀναγκαίως  λοιπὸν  ὑπογράφει  τὸ κάλλος  αὐτῆς  τὸ ἀμήχανον, καθάπερ τισὶ χρώμασι τοῖς μέρεσι τῆς ἀρετῆς τὴν εἰκόνα αὐτῆς κατακοσμῶν, καὶ τὰ μέλη αὐτῆς συντιθεὶς μετὰ ἀκριβείας ἅπαντα. Ἀλλὰ μὴ παραδράμῃς, ἀγαπητὲ,  τὰ λεγόμενα,  ἀλλ' ἕκαστον αὐτῶν  μετὰ      πολλῆς ἐξέταζε  τῆς  ἐπιμελείας,  ἵνα  καὶ  τοῦ  πράγματος  εἰδῇς  τὸν  θησαυρὸν, καὶ  τοῦ ζωγράφου τὴν τέχνην. Σκόπει γοῦν πόθεν εὐθέως ἤρξατο, καὶ τί τέθεικε πρῶτον τὸ πάντων αἴτιον τῶν ἀγαθῶν. Τί δὲ τοῦτό ἐστι; Μακροθυμία· αὕτη τῆς φιλοσοφίας ἡ ῥίζα πάσης. ∆ιὸ καί τις σοφὸς ἔλεγε· Μακρόθυμος ἀνὴρ πολὺς ἐν φρονήσει, ὁ δὲ ὀλιγόψυχος  ἰσχυ ρῶς ἄφρων.

Read More ->>

ΛΕʹ ∆ιώκετε τὴν ἀγάπην· ζηλοῦτε δὲ τὰ πνευματικὰ, μᾶλλον δὲ ἵνα προφητεύητε.

Ιωάννης Χρυσόστομος
Πρός Κορινθίους Α'
Τόμος 61


ΛΕʹ ∆ιώκετε τὴν ἀγάπην· ζηλοῦτε δὲ τὰ πνευματικὰ, μᾶλλον δὲ ἵνα προφητεύητε.

αʹ. Ἐπειδὴ γὰρ μετὰ ἀκριβείας τὴν ἀρετὴν αὐτοῖς κατέλεξεν  ἅπασαν τῆς ἀγάπης, παραινεῖ λοιπὸν μετὰ προθυμίας αὐτῆς ἀντέχεσθαι· διὸ καὶ ἔλεγε, ∆ιώκετε. Ὁ γὰρ διώκων   ἐκεῖνο  μόνον  ὁρᾷ  τὸ  διωκόμενον,   καὶ  πρὸς  ἐκεῖνο  τέταται,  καὶ  οὐκ ἀφίσταται ἕως ἂν λάβῃ. Ὁ διώκων ὅταν δι' ἑαυτοῦ μὴ δυνηθῇ, διὰ τῶν πρὸ αὐτοῦ καταλαμβάνει  τὸν  φεύγοντα,   τοὺς  ἐγγὺς  ὄντας  μετὰ  πολλῆς  παρακαλῶν   τῆς σπουδῆς κατέχειν καὶ τηρεῖν αὐτῷ κατασχεθέντα, ἕως ἂν φθάσῃ. Τοῦτο δὴ καὶ ἡμεῖς ποιῶμεν·  καὶ  ὅταν  αὐτοὶ  μὴ  φθάνωμεν   τὴν  ἀγάπην,  τοὺς  ἐγγὺς  ὄντας  αὐτῆς κελεύωμεν   κατέχειν   αὐτὴν,   ἕως   ἂν   φθάσωμεν   πρὸς   αὐτήν·   εἶτα   ἐπειδὰν ἐπιλαβώμεθα,  μηκέτ' ἀφῶμεν  αὐτὴν,  ἵνα  μὴ πάλιν  ἡμᾶς διαφύγῃ. 

Read More ->>

ΛΖʹ Αἱ γυναῖκες ὑμῶν ἐν ταῖς ἐκκλησίαις σιγάτωσαν

Ιωάννης Χρυσόστομος
Πρός Κορινθίους Α'
Τόμος 61

ΛΖʹ Αἱ γυναῖκες ὑμῶν ἐν ταῖς ἐκκλησίαις σιγάτωσαν. Οὐ γὰρ ἐπιτέτραπται  αὐταῖς λαλεῖν,   ἀλλ' ὑποτάσσεσθαι, καθὼς καὶ ὁ νόμος λέγει.

αʹ. Περικόψας τὸν θόρυβον τὸν ἀπὸ τῶν γλωττῶν,  καὶ τὸν ἀπὸ τῶν προφητειῶν,  καὶ νομοθετήσας, ὥστε μὴ σύγχυσιν γίνεσθαι, τούς τε γλώσσαις λαλοῦντας  ἀνὰ μέρος τοῦτο ποιεῖν, τούς τε προφητεύοντας ἀρξαμέ νου ἑτέρου σιγᾷν, λοιπὸν καὶ ἐπὶ τὴν ταραχὴν  τὴν  ἀπὸ  τῶν  γυναικῶν   γινομένην   ὁδῷ  πρόεισι,  τὴν  ἄκαιρον  αὐτῶν ἐκκόπτων  παῤῥησίαν, καὶ σφόδρα εὐκαίρως.   Εἰ γὰρ τοῖς  τὰ χαρίσματα ἔχουσιν ἁπλῶς  οὐκ ἐφίε ται λαλεῖν,  οὐδ' ὅτε βούλονται,  καὶ ταῦτα ὑπὸ τοῦ   Πνεύματος κινουμένοις,  πολλῷ  μᾶλλον ἐκείναις εἰκῆ φλυαρούσαις καὶ μάτην. ∆ιὰ τοῦτο καὶ μετὰ πολλῆς  τῆς αὐθεντίας  ἐπιστομίζει τὴν φλυαρίαν  αὐτῶν, καὶ τὸν νόμον μεθ' ἑαυτοῦ λαβὼν,  οὕτως  αὐτῶν  ἀποῤ ῥάπτει  τὰ στόματα. Οὐ γὰρ παραινεῖ  μόνον ἐνταῦθα, οὐδὲ συμβουλεύει, ἀλλὰ καὶ ἐπιτάττει  σφοδρῶς, πα λαιὸν ὑπὲρ τούτων ἀναγινώσκων  νόμον

Read More ->>

ΛΘʹ Εἴτε οὖν ἐγὼ, εἴτε ἐκεῖνοι, οὕτω κηρύσσομεν, καὶ οὕτως ἐπιστεύσατε.

Ιωάννης Χρυσόστομος

Πρός Κορινθίους Α'

Τόμος 61

ΛΘʹ Εἴτε οὖν ἐγὼ, εἴτε ἐκεῖνοι, οὕτω κηρύσσομεν,  καὶ οὕτως ἐπιστεύσατε.

αʹ. Ἐπάρας τοὺς ἀποστόλους καὶ καθελὼν ἑαυτὸν, εἶτα πάλιν ὑπὲρ ἐκείνους ἐπάρας, ἵνα ἰσότητα ἐργάσηται (καὶ γὰρ ἰσότητα ἐποίησε, δείξας ἑαυτὸν καὶ πλεονεκτοῦντα καὶ πλεονεκτούμενον),   καὶ  ταύτῃ  ἀξιό  πιστον  ἑαυτὸν  κατασκευάσας, οὐδὲ  οὕτως αὐτοὺς     ἀφίησιν, ἀλλὰ πάλιν ἑαυτὸν ἐκείνοις συντάττει, τὴν κατὰ Χριστὸν ἐνδεικνύμενος  ὁμόνοιαν. Οὐ μὴν οὕτως αὐτὸ ποιεῖ, ὡς δόξαι προσεῤῥῖφθαι αὐτοῖς, ἀλλ' ὡς καὶ αὐτὸν ἐν τῇ αὐτῇ φαίνεσθαι τάξει· οὕτω γὰρ τῷ κηρύγματι συμφέρον ἦν. ∆ιὸ καὶ ἀμφότερα ὁμοίως ἐσπούδακε, καὶ τὸ μὴ δοκεῖν αὐτῶν ὑπερορᾷν, καὶ τὸ μὴ διὰ τὴν εἰς ἐκείνους τιμὴν  ἐξευτελίζεσθαι παρὰ τῶν  ἀρχομένων.  ∆ιὰ τοῦτο καὶ νῦν ἐξισάζει πάλιν λέγων· Εἴτε οὖν ἐγὼ, εἴτε ἐκεῖνοι, οὕτω κηρύσσο μεν. Παρ' οὗ, φησὶ, βούλεσθε μαθεῖν, μάθετε· οὐδὲν διαφέρομεν.

Read More ->>

ΜΑʹ Ἀλλ' ἐρεῖ τις, Πῶς ἐγείρονται οἱ νεκροί; ποίῳ δὲ σώματι ἔρχονται;

Ιωάννης Χρυσόστομος

Πρός Κορινθίους Α'

Τόμος 61

ΜΑʹ Ἀλλ' ἐρεῖ τις, Πῶς ἐγείρονται οἱ νεκροί; ποίῳ δὲ  σώματι ἔρχονται; Ἄφρον, σὺ ὃ σπείρεις, οὐ ζωοποιεῖται, ἐὰν μὴ ἀποθάνῃ.

αʹ. Ἥμερος ὢν σφόδρα καὶ ταπεινὸς ὁ Ἀπόστολος πανταχοῦ, ἐνταῦθα καὶ πληκτικώτερον  τῷ λόγῳ κέχρη ται διὰ τὴν ἀτοπίαν  τῶν  ἀντιλεγόντων. Οὐ μὴν  ἀρ κεῖται  τούτῳ,  ἀλλὰ  καὶ  λογισμοὺς  καὶ παραδείγματα τίθησι, καὶ τὸν σφόδρα φιλόνεικον ταύτῃ χειρούμε νος. Καὶ ἀνωτέρω μέν φησιν· Ἐπειδὴ δι' ἀνθρώπου ὁ θάνατος, καὶ δι' ἀνθρώπου ἡ ἀνάστασις· ἐνταῦθα δὲ ἀντίθεσιν λύει παρ' Ἑλλήνων  εἰσαγομένην. Καὶ ὅρα πῶς πάλιν ὑποτέμνεται  τὸ σφοδρὸν τῆς διαβολῆς.  Οὐ γὰρ εἶπεν, Ἀλλ' ἴσως ἐρεῖτε, ἀλλ' ἀδιόριστον τέθεικε τὸν ἀντιλέγοντα,  ἵνα μετὰ ἀδείας καταφο ρικῷ χρώμενος τῷ λόγῳ, μὴ σφόδρα πλήξῃ τοὺς ἀκούοντας· καὶ τίθησι δύο τὰς ἐπαπορήσεις, τοῦ τρό που τῆς ἀναστάσεως, καὶ τῆς ποιότητος τῶν σωμά των. Καὶ γὰρ περὶ ἀμφοτέρων  ἠπόρουν λέγοντες·   Πῶς ἐγείρεται τὸ διαλυθέν; καὶ, Ποίῳ σώματι ἔρχονται; Τί δέ ἐστι, Ποίῳ σώματι; Οἷον τούτῳ τῷ φθαρέντι, τῷ ἀπολωλότι, ἢ ἑτέρῳ τινί;

Read More ->>

ΜΓʹ Περὶ δὲ τῆς λογίας τῆς εἰς τοὺς ἁγίους, καθὼς διέταξα ταῖς Ἐκκλησίαις

Ιωάννης Χρυσόστομος

Πρός Κορινθίους Α'

Τόμος 61

ΜΓʹ Περὶ δὲ τῆς λογίας τῆς εἰς τοὺς ἁγίους, καθὼς  διέταξα ταῖς Ἐκκλησίαις τῆς Γαλατίας, οὕτω  καὶ ὑμεῖς ποιήσατε. 

αʹ. Ἀπαρτίσας τὸν περὶ τῶν δογμάτων λόγον, καὶ μέλλων εἰς τὸν ἠθικώτερον ἐμβαίνειν, πάντα τὰ ἄλλα ἀφεὶς, ἐπὶ τὸ κεφάλαιον τῶν ἀγαθῶν χωρεῖ, περὶ ἐλεημοσύνης ποιούμενος λόγον. Ἀλλὰ περὶ τούτου μόνου διαλεχθεὶς,  ἀπαλλάττεται· καίτοι γε οὐδαμοῦ τοῦτο ἐποίησεν, ἀλλὰ περὶ ἐλεημοσύνης, καὶ περὶ σωφροσύνης, καὶ περὶ πραότητος, καὶ περὶ μακροθυμίας, καὶ περὶ τῶν ἄλλων  ἁπάντων  διαλέ γεται ἐν ταῖς ἄλλαις Ἐπιστολαῖς τελευτῶν. Τίνος οὖν  ἕνεκεν  ἐνταῦθα  τοῦ  ἠθικοῦ  τοῦτο  μόνον  γυμνάζει  τὸ  μέρος; Ὅτι καὶ  τῶν ἔμπροσθεν εἰρημένων τὰ πλείονα ἠθικώτερα ἦν, δι' ὧν τὸν πόρνον ἐκόλασε, δι' ὧν τοὺς ἔξω δικαζομένους ἐσωφρόνιζε, δι' ὧν τοὺς με θύοντας  καὶ γαστριζομένους ἐφόβησε, δι' ὧν τοὺς στασιάζοντας καὶ φιλονεικοῦντας  καὶ φιλαρχοῦντας κατεδίκασε, δι' ὧν  τοὺς  ἀναξίως  τοῖς  μυστηρίοις προσιόντας  τῇ  ἀφορήτῳ  δίκῃ ἐκείνῃ παρέδωκε, δι' ὧν περὶ ἀγάπης διελέχθη.

Read More ->>

Αʹ Παῦλος ἀπόστολος Ἰησοῦ Χριστοῦ διὰ θελήματος Θεοῦ

Ιωάννης Χρυσόστομος

Πρός Κορινθίους Β΄

Τόμος 61

Αʹ Παῦλος ἀπόστολος  Ἰησοῦ Χριστοῦ διὰ  θελήματος  Θεοῦ, καὶ  Τιμόθεος ὁ ἀδελφὸς, τῇ Ἐκκλησίᾳ τοῦ Θεοῦ τῇ οὔσῃ ἐν Κορίνθῳ, σὺν τοῖς ἁγίοις πᾶσι τοῖς οὖσιν ἐν ὅλῃ τῇ Ἀχαΐᾳ· χά ρις ὑμῖν καὶ εἰρήνη ἀπὸ Θεοῦ Πατρὸς καὶ Κυ ρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ.

Εὐλογητὸς ὁ Θεὸς καὶ Πατὴρ τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, ὁ Πα τὴρ τῶν οἰκτιρμῶν, καὶ Θεὸς πάσης παρακλήσεως, ὁ παρακαλῶν ἡμᾶς ἐν πάσῃ τῇ θλίψει  ἡμῶν,  εἰς  τὸ  δύνασθαι  ἡμᾶς  παρακαλεῖν  τοὺς  ἐν  πάσῃ θλίψει,  διὰ  τῆς παρακλήσεως, ἧς πα ρακαλούμεθα αὐτοὶ ὑπὸ τοῦ Θεοῦ. αʹ. Ἄξιον ζητῆσαι πρότερον, τίνος  ἕνεκεν  δευτέραν  προστίθησιν Ἐπιστολὴν τῇ προτέρᾳ, καὶ τί δήποτε οὕτως ἄρχεται ἀπὸ τῶν οἰκτιρμῶν τοῦ Θεοῦ καὶ τῆς  παρακλήσεως. Τίνος οὖν ἕνεκεν δευτέραν προστίθησιν; Εἰπὼν ἐν τῇ προτέρᾳ Ἐπιστολῇ, ὅτι Ἐλεύσομαι πρὸς ὑμᾶς, καὶ γνώσομαι, οὐ τὸν λόγον τῶν πεφυσιωμένων, ἀλλὰ τὴν δύναμιν, καὶ πρὸς τῷ τέλει πάλιν  προσηνέστερον αὐτὸ τοῦτο ὑποσχόμενος· Ἐλεύσομαι γὰρ, φησὶ, πρὸς ὑμᾶς, ὅταν   Μακεδονίαν   διέλθω·   Μακεδονίαν   γὰρ  διέρχομαι·  πρὸς  ὑμᾶς  δὲ  τυχὸν παραμενῶ, ἢ καὶ παραχειμάσω· πολλοῦ μεταξὺ γενομένου  χρόνου οὐ παρεγένετο, ἀλλὰ καὶ τῆς προθεσμίας παρελθούσης, ἔμελλεν ἔτι καὶ ἐβράδυνε, τοῦ Πνεύματος αὐτὸν κατέχοντος  ἐν ἑτέροις πολλῷ τούτων ἀναγκαιοτέροις.

Read More ->>

Βʹ Εἴτε δὲ θλιβόμεθα, ὑπὲρ τῆς ὑμῶν παρακλήσεως καὶ σωτηρίας

Ιωάννης Χρυσόστομος

Πρός Κορινθίους Β΄

Τόμος 61

Βʹ Εἴτε δὲ θλιβόμεθα, ὑπὲρ τῆς ὑμῶν παρακλήσεως καὶ σωτηρίας, τῆς ἐνεργουμένης ἐν ὑπομονῇ τῶν αὐτῶν παθημάτων, ὧν καὶ ἡμεῖς πάσχομεν· καὶ ἡ ἐλπὶς  ἡμῶν  βεβαία  ὑπὲρ  ὑμῶν. 

αʹ. Εἰπὼν  μίαν  καὶ  πρώτην  παρακλήσεως  καὶ παραμυθίας ἀφορμὴν  (αὕτη δὲ ἦν τὸ τῷ Χριστῷ κοινωνεῖν),  τίθησι καὶ δευτέραν ταύτην ἥν φησιν. Ἔστι δὲ αὕτη, τὸ αὐτῶν τῶν μαθητευομένων  ἐντεῦθεν κατασκευάζεσθαι τὴν σωτηρίαν. Μὴ τοίνυν  καταπέσητε, φησὶν, ἐπειδὴ θλιβόμεθα, μηδὲ θορυβηθῆτε καὶ δείσητε· καὶ γὰρ δι' αὐτὸ τοῦτο μᾶλλον ἂν εἴη δίκαιον ὑμᾶς θαῤῥεῖν.  Εἰ γὰρ μὴ  ἐθλιβόμεθα,  πάντας  ἂν  ὑμᾶς  ταῦτα  ἀπώλεσε.  Πῶς καὶ  τίνα τρόπον; Ὅτι εἰ μαλακισθέντες  καὶ τὰ δεινὰ  δείσαντες, μὴ ἐκηρύξαμεν  ὑμῖν  τὸν λόγον,  ὥστε μαθεῖν  τὴν  ἀληθῆ  γνῶσιν,  ἐν ἐσχάτοις ἦν τὰ ὑμέτερα. Εἶδες πάλιν Παύλου τὴν βίαν καὶ τὴν φιλονεικίαν;  ἀφ' ὧν ἐθορυβοῦντο, ἀπὸ τούτων  αὐτοὺς παραμυθεῖται. 

Read More ->>

Γʹ Ἡ γὰρ καύχησις ἡμῶν αὕτη ἐστὶ, τὸ μαρτύριον τῆς συνειδήσεως

Ιωάννης Χρυσόστομος

Πρός Κορινθίους Β΄

Τόμος 61

Γʹ Ἡ  γὰρ  καύχησις  ἡμῶν  αὕτη  ἐστὶ,  τὸ  μαρτύριον  τῆς συνειδήσεως ἡμῶν, ὅτι ἐν ἁπλότητι καὶ εἰλικρινείᾳ, οὐκ ἐν σοφίᾳ σαρκικῇ, ἀλλ' ἐν χάριτι   Θεοῦ  ἀνεστράφημεν   ἐν   τῷ   κόσμῳ. 

αʹ.  Ἐνταῦθα   πάλιν   καὶ   ἑτέραν παρακλήσεως ὑπόθεσιν οὐ μικρὰν ἡμῖν ἀνακαλύπτει, ἀλλὰ καὶ σφόδρα μεγάλην, καὶ ἱκανὴν ἀνορθῶσαι διάνοιαν ὑπὸ κινδύνων  βαπτιζομένην. Ἐπειδὴ γὰρ εἶπεν, ὅτι Ὁ Θεὸς ἡμᾶς ἐῤῥύσατο, καὶ  τοῖς  οἰκτιρμοῖς  αὐτοῦ  καὶ  ταῖς  εὐχαῖς  τούτων  τὸ πᾶν ἀνέθηκεν· ἵνα μὴ ταύτῃ τὸν ἀκροατὴν ὕπτιον ποιήσῃ, τῷ ἐλέῳ τοῦ Θεοῦ μόνον καὶ ταῖς ἑτέρων εὐχαῖς θαῤῥοῦντα, δείκνυσιν ὅτι καὶ αὐτοὶ οὐ μικρὸν οἴκοθεν συνεισήνεγκαν. Καὶ ἐδήλωσε μὲν αὐτὸ καὶ ἔμπροσθεν εἰπὼν, ὅτι Καθὼς περισσεύει τὰ παθήματα τοῦ Χριστοῦ, περισσεύει καὶ ἡ παράκλησις ἡμῶν· ἐνταῦθα δὲ καὶ ἕτερόν τι λέγει οἰκεῖον κατόρθωμα. Ποῖον δὴ τοῦτο; Ὅτι ἐν καθαρῷ συνειδότι καὶ ἀδόλῳ πανταχοῦ  τῆς  οἰκουμένης  ἀναστρεφόμεθα,  φησίν.

Read More ->>

∆ʹ Ἐγὼ δὲ μάρτυρα τὸν Θεὸν ἐπικαλοῦμαι ἐπὶ τὴν ἐμὴν ψυχὴν

Ιωάννης Χρυσόστομος

Πρός Κορινθίους Β΄

Τόμος 61

∆ʹ Ἐγὼ δὲ μάρτυρα τὸν Θεὸν ἐπικαλοῦμαι ἐπὶ τὴν ἐμὴν ψυχὴν, ὅτι φειδόμενος ὑμῶν, οὐκέτι ἦλ θον εἰς Κόρινθον.

αʹ. Τί φὴς, ὦ μακάριε Παῦλε; φειδόμενος αὐτῶν οὐκ  ἦλθες  εἰς  Κόρινθον;  Οὐκοῦν  ἐναντιολογίαν  τινὰ  ἡμῖν  εἰσάγεις  ἐνταῦθα. Ἀνωτέρω μὲν γὰρ ἔλεγες, ὅτι διὰ τοῦτο οὐκ ἦλθες, ἐπειδὴ οὐ κατὰ σάρκα βουλεύῃ, οὐδὲ κύριος εἶ σαυτοῦ, ἀλλ' ὑπὸ τῆς τοῦ Πνεύματος ἐξουσίας πανταχοῦ περιάγῃ, καὶ τὰς θλίψεις εἰς μέσον ἦγες· ἐνταῦθα δὲ σὸν φὴς εἶναι τὸ μὴ ἐλθεῖν, οὐκέτι τῆς τοῦ Πνεύματος ἐξουσίας· καὶ γάρ φησιν, ὅτι Φειδόμενος ὑμῶν, οὐκ ἦλθον εἰς Κόρινθον. Τί οὖν ἔστιν εἰπεῖν; Ἢ ὅτι καὶ τοῦτο αὐτὸ τοῦ Πνεύματος ἦν, καὶ ἠθέλησε μὲν αὐτὸς ἐλθεῖν, ὑπέβαλε δὲ τὸ Πνεῦμα μὴ παραγενέσθαι, τὴν φειδὼ τὴν αὐτῶν προβαλλόμενον·  ἢ  περὶ  ἑτέρας  λέγει  παρουσίας, δηλῶν  ὅτι  πρὶν  ἢ  γράψαι  τὴν προτέραν ἐπιστολὴν, ἠθέλησεν ἐλθεῖν,  καὶ κατέσχεν ἑαυτὸν δι' ἀγάπην, ὥστε μὴ ἀδιορθώτοις ἐπιστῆναι.

Read More ->>

Εʹ Ἐλθὼν δὲ εἰς τὴν Τρωάδα εἰς τὸ εὐαγγέλιον τοῦ Χριστοῦ

Ιωάννης Χρυσόστομος

Πρός Κορινθίους Β΄

Τόμος 61

Εʹ Ἐλθὼν  δὲ εἰς τὴν  Τρωάδα εἰς τὸ εὐαγγέλιον  τοῦ Χριστοῦ, καὶ θύρας μοι ἀνεῳγμένης  ἐν Κυρίῳ, οὐκ ἔσχηκα ἄνεσιν τῷ πνεύματί μου, τῷ μὴ εὑρεῖν με Τίτον τὸν  ἀδελφόν  μου.

αʹ. Ταῦτα δοκεῖ  μὲν  ἀνάξια  εἶναι  Παύλου τὰ  ῥήματα, εἰ  δι' ἀπουσίαν ἀδελφοῦ τοσαύτην προήκατο σωτηρίαν· δοκεῖ δὲ καὶ τῆς ἀκολουθίας ἀπηρτῆσθαι. Τί οὖν; βούλεσθε πρότερον ἀποδείξωμεν, ὅτι τῆς ἀκολουθίας ἤρτηται, ἢ ὅτι οὐδὲν ἀνάξιον εἴρηκεν ἑαυτοῦ; Ἐμοὶ δοκεῖ τὸ δεύτερον· οὕτω γὰρ κἀκεῖνο ἡμῖν εὐκολώτερον ἔσται καὶ σαφέστερον. Πῶς οὖν ἤρτηται τῶν προτέρων ταῦτα; Ἀναμνησθῶμεν αὐτῶν ἐκείνων, καὶ οὕτως εἰσόμεθα τοῦτο. Τίνα οὖν ἦν τὰ πρότερα; Ἅπερ  ἔλεγεν  ἀρχόμενος·  Οὐ θέλω  ὑμᾶς  ἀγνοεῖν  ὑπὲρ  τῆς  θλίψεως,  φησὶ,  τῆς γενομένης  ἡμῖν  ἐν  τῇ Ἀσίᾳ, ὅτι  καθ' ὑπερβολὴν  ἐβαρήθημεν  ὑπὲρ δύναμιν·  καὶ δείξας πῶς ἀπηλλάγη, καὶ τὰ ἐν μέσῳ παρενθεὶς, ἀναγκαίως διδάσκει πάλιν ὅτι καὶ ἑτέρως ἐθλίβη. Πῶς καὶ τίνι τρόπῳ; Τῷ μὴ εὑρεῖν Τίτον.

Read More ->>

Ζ΄ Εἰ δὲ ἡ διακονία τοῦ θανάτου ἐν γράμμασιν ἐν τετυπωμένη ἐν λίθοις

Ιωάννης Χρυσόστομος
Πρός Κορινθίους Β΄
Τόμος 61


Ζ΄  Εἰ δὲ  ἡ  διακονία  τοῦ  θανάτου  ἐν  γράμμασιν  ἐν  τετυπωμένη  ἐν  λίθοις, ἐγενήθη  ἐν δόξῃ ὥστε μὴ δύνασθαι ἀτενίσαι τοὺς υἱοὺς Ἰσραὴλ εἰς τὸ πρόσωπον Μωϋσέως, διὰ  τὴν  δόξαν  τοῦ  προσώπου  αὐτοῦ  τὴν  καταργουμένην·  πῶς  οὐχὶ μᾶλλον ἡ διακονία τοῦ πνεύματος ἔσται ἐν δόξῃ·

αʹ. Εἶπεν, ὅτι λίθιναι αἱ πλάκες αἱ Μωϋσέως,  ὡς  ὅτι  γράμματα  εἶχον,  καὶ  ὅτι  σάρκιναι  αὗται,  αἱ  καρδίαι  τῶν ἀποστόλων, καὶ πνεύματι ἦσαν ἐγγεγραμμέναι· καὶ ὅτι τὸ μὲν γράμμα ἀποκτείνει, τὸ δὲ πνεῦμα ζωοποιεῖ· ἐλείπετο λοιπὸν τῇ συγκρίσει ταύτῃ προσθεῖναι καὶ ἕτερον οὐ μικρὸν, τὸ τῆς δόξης Μωϋσέως· ὅπερ ἐνταῦθα οὐδεὶς εἶδεν ἐπὶ τῆς Καινῆς τοῖς τοῦ σώματος ὀφθαλμοῖς. ∆ιὸ καὶ μέγα ἐδόκει εἶναι, ἐπειδὴ αἰσθητὴ ἦν δόξα· ὀφθαλμοῖς γὰρ ἑωρᾶτο σώματος, εἰ καὶ ἀπρόσιτος ἦν· ἡ δὲ τῆς Καινῆς νοητή. Οὐ γὰρ σαφὴς τοῖς ἀσθενεστέροις τῆς τοιαύτης ὑπεροχῆς ἡ κατάληψις· ἀλλ' ἐκείνη μᾶλλον αὐτοὺς ἦρε, καὶ  ἐπέστρεφε  πρὸς  ἑαυτήν.  Ἐπεὶ  οὖν  εἰς  ταύτην  ἐνέπεσε  τὴν  σύγκρισιν,  καὶ σπουδάζει δεῖξαι τὴν ὑπεροχὴν, σφόδρα δὲ δύσκολον ἦν διὰ τὸ παχὺ τῶν ἀκροατῶν· ὅρα τί ποιεῖ, καὶ πῶς αὐτὸ μεθοδεύει, πρῶτον ἀπὸ λογισμῶν τὴν διαφορὰν εἰσάγων, καὶ πλέκων αὐτοὺς ἀπὸ τῶν ἔμπροσθεν εἰρημένων.

Read More ->>

Θʹ Ἐν παντὶ θλιβόμενοι, ἀλλ' οὐ στενοχωρούμενοι· ἀπορούμενοι

Ιωάννης Χρυσόστομος

Πρός Κορινθίους Β΄

Τόμος 61

ΘʹἘν παντὶ  θλιβόμενοι, ἀλλ'  οὐ στενοχωρούμενοι· ἀπορούμενοι,ἀλλ' οὐκ ἐξαπορούμενοι· διωκό μενοι, ἀλλ' οὐκ ἐγκαταλιμπανόμενοι.

αʹ. Ἔτι  μένει  δεικνὺς,  ὅτι  τῆς  τοῦ  Θεοῦ δυνάμεως  ἔργον  τὸ  πᾶν  ἐστι, καταστέλλων ἐκείνων τὰ φρονήματα τῶν καυχωμένων ἐφ' ἑαυτοῖς. Οὐδὲ γὰρ τοῦτο μόνον ἐστὶ, φησὶ, θαυμαστὸν, ὅτι ἐν ὀστρακίνοις σκεύεσι φυλάττομεν τὸν θησαυρὸν τοῦτον,   ἀλλ'  ὅτι  καὶ  μυρία  πάσχοντες  δεινὰ,  καὶ  πανταχοῦ   περικρουόμενοι, τηροῦμεν αὐτὸν, καὶ οὐκ ἀπόλλυμεν.  Καίτοι εἰ καὶ ἀδαμάντινον  σκεῦος ἦν, οὔτεθησαυρὸν τοσοῦτον βαστάσαι ἴσχυσεν ἂν, οὐδ' ἂν πρὸς τοσαύτας ἤρκεσεν ἐπιβουλάς· νῦν δὲ καὶ φέρει καὶ οὐδὲν πάσχει δεινὸν  διὰ τὴν τοῦ Θεοῦ χάριν. Ἐν παντὶ  γὰρ θλιβόμενοι, φησὶν, ἀλλ' οὐ στενοχωρούμενοι. Τί ἐστιν, Ἐν παντί;

Read More ->>

ΙΑʹ Εἰδότες οὖν τὸν φόβον τοῦ Κυρίου, ἀνθρώπους πείθομεν

Ιωάννης Χρυσόστομος

Πρός Κορινθίους Β΄

Τόμος 61

ΙΑʹ  Εἰδότες οὖν τὸν φόβον τοῦ Κυρίου, ἀνθρώπους πείθομεν, Θεῷ δὲ πεφανερώμεθα· ἐλπίζω δὲ καὶ ἐν ταῖς συνειδήσεσιν ὑμῶν πεφανερῶσθαι.

αʹ. Ταῦτα οὖν εἰδότες, φησὶ, τὸ δικαστήριον ἐκεῖνο τὸ φοβερὸν, πάντα  πράττομεν  ὥστε μὴ δοῦναι ὑμῖν λαβὴν μηδὲ πρόσκομμα μηδὲ ψευδῆ τινα  ὑποψίαν  πονηρᾶς πράξεως καθ' ἡμῶν. Εἶδες πολιτείας ἀκρίβειαν, καὶ σπουδὴν ψυχῆς κηδεμονικῆς; Οὐ γὰρ δὴ μόνον,  ἂν  πονηρόν  τι  πράξωμεν,  φησὶν,  ἐγκαλούμεθα·  ἀλλὰ  κἂν  μὴ πράξωμεν, ὑποπτευθῶμεν δὲ, καὶ κύριοι τὴν ὑποψίαν ὄντες ἀποκρούσασθαι, καταφρονήσωμεν, δίκην  τίνομεν.  Οὐ πάλιν  ἑαυτοὺς  συνιστάνομεν,  ἀλλ'  ἀφορμὴν  διδόντες  ὑμῖν καυχήματος ὑπὲρ ἡμῶν. Ὅρα πῶς συνεχῶς διορθοῦται τὴν τοῦ δοκεῖν ἐγκωμιάζειν ἑαυτὸν ὑπόνοιαν. Οὐδὲν γὰρ οὕτω προσίσταται τοῖς ἀκούουσιν, ὡς τὸ περὶ ἑαυτοῦ τινα  λέγειν  μεγάλα  καὶ θαυμαστά. Ἐπεὶ οὖν  ἠναγκάζετο  εἰς ταύτην  τῶν  λόγων ἐμπίπτειν τὴν ὑπόθεσιν, ἐπιδιορθώσει κέχρηται λέγων, ὅτι Τοῦτο δι' ὑμᾶς ποιοῦμεν, οὐ δι' ἡμᾶς, ἵνα ὑμεῖς ἔχητε καλλωπίζεσθαι, οὐχ ἵνα ἡμεῖς· καὶ οὐδὲ τοῦτο ἁπλῶς,

Read More ->>

ΙΓʹ Τὸ στόμα ἡμῶν ἀνέῳγε πρὸς ὑμᾶς, Κορίνθιοι, ἡ καρδία ἡμῶν

Ιωάννης Χρυσόστομος
Πρός Κορινθίους Β΄
Τόμος 61


ΙΓʹΤὸ στόμα ἡμῶν  ἀνέῳγε  πρὸς ὑμᾶς, Κορίνθιοι, ἡ καρδία ἡμῶν  πεπλάτυνται.  Οὐ στενοχωρεῖσθε   ἐν   ἡμῖν,   στενοχωρεῖσθε   δὲ   ἐν   τοῖς   σπλάγχνοις    ὑμῶν.

 αʹ.∆ιηγησάμενος περὶ τῶν ἑαυτοῦ πειρασμῶν καὶ θλίψεων· Ἐν ὑπομονῇ γὰρ, φησὶν, ἐν θλίψεσιν, ἐν ἀνάγκαις, ἐν στενοχωρίαις, ἐν πληγαῖς, ἐν φυλακαῖς, ἐν ἀκαταστασίαις, ἐν κόποις, ἐν ἀγρυπνίαις· καὶ δείξας ὅτι μέγα ἀγαθὸν τὸ πρᾶγμα· Ὡς λυπούμενοι γὰρ, φησὶν, ἀεὶ δὲ χαίροντες· ὡς πτωχοὶ, πολλοὺς δὲ πλουτίζοντες· ὡς μηδὲν ἔχοντες, καὶ πάντα κατέχοντες· καὶ ὅπλα αὐτὰ εἰπών· Ὡς παιδευόμενοι γὰρ, φησὶ, καὶ μὴ θανατούμενοι· καὶ τοῦ Θεοῦ τὴν πολλὴν κηδεμονίαν διὰ τούτων ἐμφήνας καὶ τὴν δύναμιν· Ἵνα γὰρ ἡ ὑπερβολὴ τῆς δυνάμεως ᾖ τοῦ Θεοῦ, φησὶ, καὶ μὴ ἐξ ἡμῶν· καὶ τοὺς   ἄθλους   αὐτοῦ   καταλέξας·   Πάντοτε   γὰρ   τὴν   νέκρωσιν   αὐτοῦ,   φησὶ, περιφέρομεν· καὶ ὅτι ἀναστάσεως τοῦτο ἀπόδειξις σαφής·

Read More ->>

ΙΕʹ Ὥστε εἰ καὶ ἐλύπησα ὑμᾶς ἐν τῇ ἐπιστολῇ, οὐ μεταμέλομαι

Ιωάννης Χρυσόστομος
Πρός Κορινθίους Β΄
Τόμος 61


ΙΕʹ Ὥστε εἰ καὶ ἐλύπησα ὑμᾶς ἐν τῇ ἐπιστολῇ, οὐ μεταμέλομαι, εἰ καὶ μετεμελόμην.

αʹ. Ἀπολογεῖται  λοιπὸν  ὑπὲρ  τῆς  ἐπιστολῆς,  ὅτε  ἀκίνδυνον   ἦν  αὐτοὺς θεραπεύειν, τῆς ἁμαρτίας διορθωθείσης, καὶ δείκνυσι τοῦ πράγματος τὴν ὠφέλειαν. Ἐποίησε μὲν γὰρ αὐτὸ καὶ ἔμπροσθεν, εἰπὼν, Ἐκ γὰρ πολλῆς θλίψεως καὶ συνοχῆς καρδίας ἔγραψα ὑμῖν, οὐχ ἵνα λυπηθῆτε, ἀλλὰ τὴν ἀγάπην ἵνα γνῶτε, ἣν ἔχω περισσοτέρως εἰς ὑμᾶς. Ποιεῖ δὲ αὐτὸ καὶ νῦν, διὰ πλειόνων  οὕτως αὐτὸ κατασκευάζων. Καὶ οὐκ εἶπε, Πρότερον μὲν μετεμελόμην, νῦν δὲ οὐ μεταμέλομαι· ἀλλὰ πῶς; Οὐ μεταμέλομαι  νῦν, εἰ καὶ μετεμελόμην. Εἰ καὶ τοιαῦτα ἦν, φησὶ, τὰ γεγραμμένα παρ' ἐμοῦ, ὡς ὑπερβαίνειν τὸ μέτριον τῆς ἐπιτιμήσεως, καὶ ποιῆσαί με μεταμελη   . θῆναι·  ἀλλὰ   τὸ  πολὺ   κέρδος  τὸ  ἐξ  αὐτῶν   οὐκ  ἐᾷ  με μεταμεληθῆναι.

Read More ->>

ΙΖʹ Ἀλλ' ὡς ἐν παντὶ περισσεύητε, πίστει καὶ λόγῳ καὶ γνώσει

Ιωάννης Χρυσόστομος

Πρός Κορινθίους Β΄

Τόμος 61

ΙΖʹ Ἀλλ' ὡς ἐν παντὶ περισσεύητε, πίστει καὶ λόγῳ καὶ γνώσει καὶ πάσῃ σπουδῇ.

αʹ. Ὅρα πάλιν μετ' ἐγκωμίων τὴν προτροπὴν γινομένην ἐγκωμίων μειζόνων. Καὶ οὐκ εἶπεν, Ἵνα δῶτε, ἀλλ', Ἵνα περισσεύητε πίστει τῇ τῶν χαρισμάτων, καὶ λόγῳ τῷ τῆς σοφίας, καὶ γνώσει τῇ τῶν  δογμάτων,  καὶ πάσῃ σπουδῇ πρὸς τὴν ἄλλην ἀρετὴν, καὶ τῇ ἐξ ὑμῶν ἀγάπῃ· ταύτῃ ᾗ προεῖπον, ἧς καὶ τὴν ἀπόδειξιν ἐποιησάμην. Ἵνα καὶ ἐν ταύτῃ τῇ χάριτι περισσεύητε. Εἶδες ὅτι διὰ τοῦτο ἐκεῖθεν ἤρξατο ἀπὸ τῶν ἐπαίνων ἐκείνων, ἵνα ὁδῷ προβαίνων, εἰς τὴν αὐτὴν αὐτοὺς καὶ ἐν τούτοις ἑλκύσῃ σπουδήν.  Οὐ  κατ'  ἐπιταγὴν   λέγω.  Ὅρα  πῶς  συνεχῶς  αὐτοῖς  χαρίζεται,  πῶς ἀνεπαχθὴς γίνεται, καὶ οὐ βίαις οὐδὲ ἀναγκαστικός· μᾶλλον δὲ ἀμφότερα ὁ λόγος ἔχει, καὶ τὸ ἀνεπαχθὲς, καὶ τὸ ἀκατανάγκαστον.

Read More ->>

ΙΘʹ Περὶ μὲν γὰρ τῆς διακονίας τῆς εἰς τοὺς ἁγίους περιττόν

Ιωάννης Χρυσόστομος
Πρός Κορινθίους Β΄
Τόμος 61


ΙΘʹ Περὶ μὲν γὰρ τῆς διακονίας τῆς εἰς τοὺς ἁγίους περιττόν μοί ἐστι τὸ γράφειν ὑμῖν.

αʹ. Τοσαῦτα περὶ αὐτῆς εἰπὼν, ἐνταῦθά φησι, Περιττόν μοί ἐστι τὸ γράφειν ὑμῖν.  Καὶ οὐ  τοῦτο  μόνον  ἐστὶν  αὐτοῦ  τὸ  συνετὸν,  ὅτι  τοσαῦτα  εἰπὼν,  λέγει, Περιττόν μοί ἐστι τὸ γράφειν ὑμῖν, ἀλλ' ὅτι καὶ πάλιν λέγει περὶ αὐτῆς. Ταῦτα μὲν γὰρ ἃ μικρὸν ἔμπροσθεν εἴρηκε, περὶ τῶν  τὰ χρήματα ὑποδεξαμένων  εἶπεν, ὥστε τιμῆς ἀπολαῦσαι πολλῆς· τὰ δὲ πρὸ ἐκείνων,  ἃ περὶ Μακεδόνων διελέγετο, ὅτι ἡ κατὰ βάθους πτωχεία αὐτῶν ἐπερίσσευσεν εἰς τὸν πλοῦτον τῆς ἁπλότητος αὐτῶν, καὶ τὰ ἄλλα πάντα, περὶ φιλανθρωπίας  καὶ ἐλεημοσύνης. Ἀλλ' ὅμως, καὶ ἔμπροσθεν τοσαῦτα εἰπὼν, καὶ πάλιν μέλλων  ἐρεῖν, Περιττόν μοί ἐστι, φησὶ, τὸ γράφειν ὑμῖν. Ποιεῖ δὲ τοῦτο, ὥστε μᾶλλον αὐτοὺς ἐπισπάσασθαι. Αἰσχύνεται γὰρ ἄνθρωπος δόξαν τοιαύτην ἔχων, ὡς μηδὲ δεῖσθαι συμβουλῆς, ἐλάττων  φανῆναι  τῆς ὑπολήψεως καὶ ὑστερεῖσθαι.

Read More ->>

ΚΒʹ Τὰ κατὰ πρόσωπον βλέπετε.

Ιωάννης Χρυσόστομος
Πρός Κορινθίους Β΄
Τόμος 61

ΚΒʹ Τὰ κατὰ πρόσωπον βλέπετε. Εἴ τις πέποιθεν ἑαυτῷ Χριστοῦ εἶναι, τοῦτο λογιζέσθω πάλιν ἀφ' ἑαυτοῦ, ὅτι καθὼς αὐτὸς Χριστοῦ, οὕτω καὶ ἡμεῖς.

αʹ. Ὃ μάλιστα ἄν τις θαυμάσειε Παύλου μετὰ τῶν ἄλλων, τοῦτό ἐστιν, ὅτι εἰς ἀνάγκην ἐμπεσὼν μεγάλην τοῦ ἐπᾶραι ἑαυτὸν, ἀμφότερα ἐργάζεται, τοῦτο τε αὐτὸ, καὶ τὸ μὴ δοκεῖν ἐπαχθὴς εἶναι τοῖς πολλοῖς διὰ τὴν περιαυτολογίαν  ταύτην· ὃ καὶ ἐν τῇ πρὸς Γαλάτας μάλιστα ἴδοι τις ἄν. Καὶ γὰρ ἐκεῖ ἐμπεσὼν εἰς τοιαύτην ὑπόθεσιν, ἀμφοτέρων ἐπιμελεῖται τούτων· ὅπερ τῶν σφόδρα ἐστὶ δυσκολωτάτων, καὶ πολλῆς  δεομένων συνέσεως· καὶ μετριάζει, καὶ περὶ ἑαυτοῦ μέγα τι λέγει. Σκόπει δὲ πῶς καὶ ἐνταῦθα μέγα αὐτὸ ποιεῖται. Τὰ κατὰ πρόσωπον βλέπετε. Ὅρα κἀνταῦθα σύνεσιν. Ἐπιτιμήσας γὰρ τοῖς ἀπατῶσιν αὐτοὺς, οὐ μέχρις ἐκείνων τὸν λόγον ἔστησεν, ἀλλ' ἀπ' ἐκείνων  καὶ εἰς τούτους μεταπηδᾷ· καὶ συνεχῶς τοῦτο οὕτω ποιεῖ. Οὐ γὰρ δὴ μόνον  τῶν  παρακρουομένων,  ἀλλὰ καὶ τῶν  ἠπατημένων  καθάπτεται.  Εἰ γὰρ καὶ αὐτοὺς  ἀφῆκεν  ἀνευθύνους,  οὐκ  ἂν  οὕτως  εὐκόλως  ἐκ τῶν  ἑτέροις  εἰρημένων διωρθώθησαν. ἀλλὰ καὶ σφόδρα ἂν ἐπήρθησαν, οὐκ ὄντες ἐγκλήμασιν ὑπεύθυνοι.

Read More ->>

Κ∆ʹ Οἱ γὰρ τοιοῦτοι ψευδαπόστολοι, ἐργάται δόλιοι

Ιωάννης Χρυσόστομος

Πρός Κορινθίους Β΄

Τόμος 61

 Κ∆ʹ Οἱ γὰρ τοιοῦτοι ψευδαπόστολοι, ἐργάται δόλιοι, μετασχηματιζόμενοι εἰς ἀποστόλους Χριστοῦ.

αʹ. Τί  λέγεις;  οἱ  Χριστὸν κηρύττοντες,  οἱ  χρήματα  μὴ  λαμβάνοντες,  οἱ Εὐαγγέλιον ἕτερον μὴ ἐπεισάγοντες, ψευδαπόστολοι; Ναὶ, φησί· καὶ δι' αὐτὸ μὲν οὖν τοῦτο μάλιστα, ὅτι ταῦτα  ὑποκρίνονται  πάντα,  ἵνα  ἀπατήσωσιν. Ἐργάται δόλιοι. Ἐργάζονται μὲν γὰρ, ἀλλ' ἀνασπῶσι τὰ πεφυτευμένα. Ἐπειδὴ γὰρ ἴσασιν, ὅτι ἑτέρως οὐκ ἂν γένοιντο  εὐπαράδεκτοι, τὸ προσωπεῖον  λαβόντες  τῆς  ἀληθείας,  οὕτω  τὸ δρᾶμα τῆς πλάνης ὑποκρίνονται. Καὶ μέντοι χρήματα, φησὶν, οὐ λαμβάνουσιν. Ἵνα πλείονα   λάβωσιν,  ἵνα  ψυχὴν   ἀπολέσωσι.  Μᾶλλον  δὲ  καὶ  τοῦτο  ψεῦδος·  καὶ ἐλάμβανον, ἀλλ' ἐλάνθανον· καὶ τοῦτο δείκνυσιν ἐν τοῖς ἐπιοῦσι. Καὶ ἤδη μὲν γὰρ ᾐνίξατο  αὐτὸ  εἰπὼν,  Ἵνα  ἐν  ᾧ  καυχῶνται  εὑρεθῶσιν  ὡς  καὶ  ἡμεῖς· πλὴν  ἀλλ' ὕστερον αὐτὸ σαφέστερον ᾐνίξατο εἰπὼν, ὅτι Εἴ τις ὑμᾶς κατεσθίει, εἴ τις λαμβάνει, εἴ τις ἐπαίρεται, τούτου ἀνέχεσθε. Νῦν δὲ ἑτέρωθεν αὐτοὺς διαβάλλει λέγων, Μετασχηματιζόμενοι.

Read More ->>

ΚΣΤ΄ Καυχᾶσθαι δὴ οὐ συμφέρει μοι. Ἐλεύσομαι γὰρ εἰς ὀπτασίας

Ιωάννης Χρυσόστομος
Πρός Κορινθίους Β΄
Τόμος 61


ΚΣΤ΄Καυχᾶσθαι δὴ οὐ συμφέρει μοι. Ἐλεύσομαι γὰρ εἰς ὀπτασίας καὶ ἀποκαλύψεις Κυρίου.

αʹ. Τί τοῦτο; ὁ τοσαῦτα εἰπὼν, φησὶ, Καυχᾶσθαι δὴ οὐ συμφέρει μοι, φησὶν, ὡς οὐδὲν εἰρηκώς; Οὐχ ὡς οὐδὲν εἰρηκὼς, ἀλλ' ἐπειδὴ μέλλει μεταβαίνειν  εἰς ἕτερον εἶδος καυχήσεως, ὃ μισθὸν μὲν οὐκ ἔχει τοσοῦτον, λαμπρότερον δὲ δοκεῖ δεικνύναι τοῖς πολλοῖς, οὐ τοῖς ἀκριβῶς ἐξετάζουσι· φησὶ, Καυχᾶσθαι δὴ οὐ συμφέρει μοι. Τὰ γὰρ μεγάλα καυχήματα ταῦτα, ἅπερ ἀπηριθμήσατο, τὰ τῶν πειρασμῶν· ἔχει δὲ καὶ ἕτερα  λέγειν,  τὰ  τῶν  ἀποκαλύψεων,  τὰ  τῶν  ἀποῤῥήτων  μυστηρίων.  Καὶ τίνος ἕνεκέν φησιν, Οὐ συμφέρει μοι; Ἵνα μή με εἰς ἀπόνοιαν ἐπάρῃ, φησί. Τί λέγεις; ἂν γὰρ μὴ εἴπῃς αὐτὰ, οὐκ οἶδας αὐτά; Ἀλλ' οὐχ ὁμοίως ἐπαιρόμεθα αὐτοὶ εἰδότες αὐτὰ, καὶ εἰς ἄλλους ἐκφέροντες.

Read More ->>

ΚΗʹ Ἔστω δὲ, αὐτὸς ἐγὼ οὐ κατενάρκησα ὑμῶν, ἀλλ' ὑπάρχων πανοῦργος

Ιωάννης Χρυσόστομος
Πρός Κορινθίους Β΄
Τόμος 61


ΚΗʹ Ἔστω δὲ, αὐτὸς ἐγὼ οὐ κατενάρκησα ὑμῶν, ἀλλ' ὑπάρχων πανοῦργος, δόλῳ ὑμᾶς ἔλαβον. Μή τινα ὧν ἀπέστειλα πρὸς ὑμᾶς, δι' αὐτοῦ ἐπλεονέκτησα ὑμᾶς; Παρεκάλεσα Τίτον, καὶ συναπέστειλα τὸν ἀδελφόν. Μήτι ἐπλεονέκτησεν ὑμᾶς Τίτος; οὐ τῷ αὐτῷ πνεύματι περιεπατήσαμεν; οὐ τοῖς αὐτοῖς ἴχνεσιν;

αʹ. Ἀσαφῶς σφόδρα εἴρηται ταυτὶ τῷ Παύλῳ τὰ ῥήματα, ἀλλ' οὐ μάτην οὐδὲ εἰκῆ. Ἐπειδὴ γὰρ περὶ χρημάτων ὁ λόγος καὶ ἀπολογίας τῆς ὑπὲρ τούτων, εἰκότως συνεσκίασται τὰ εἰρημένα. Τί ποτ'  οὖν ἐστι τὸ εἰρημένον; Εἶπεν, ὅτι Οὐκ ἔλαβον, ἀλλ' ἕτοιμός εἰμι καὶ προσδοῦναι καὶ δαπανῆσαι· καὶ πολλὰ περὶ τούτου καὶ ἐν τῇ προτέρᾳ καὶ ἐν  ταύτῃ  διελέχθη  τῇ Ἐπιστολῇ. Νῦν δὲ ἕτερόν  τι  λέγει,  ὥσπερ ἐξ ἀντιθέσεως  εἰσάγων  τὸν  λόγον,  καὶ λύων  προηγουμένως.  Ὃ δὲ λέγει,  τοιοῦτόν ἐστιν· Ἐγὼ μὲν ὑμᾶς οὐκ ἐπλεονέκτησα· ἔχει δέ τις ἴσως εἰπεῖν, ὅτι Αὐτὸς μὲν οὐκ ἔλαβον,  πανοῦργος  δὲ ὢν  παρεσκεύασα τοὺς ὑπ' ἐμοῦ ἀποσταλέντας 

Read More ->>

Λʹ ∆ιὰ τοῦτο ταῦτα ἀπὼν γράφω, ἵνα παρὼν μὴ ἀποτόμως χρήσωμαι

Ιωάννης Χρυσόστομος
Πρός Κορινθίους Β΄
Τόμος 61


Λʹ ∆ιὰ τοῦτο ταῦτα ἀπὼν γράφω, ἵνα παρὼν μὴ ἀποτόμως χρήσωμαι κατὰ τὴν ἐξουσίαν, ἣν ἔδωκέ μοι ὁ Κύριος εἰς οἰκοδομὴν, καὶ οὐκ εἰς καθαίρεσιν.

αʹ. Ἤσθετο αὑτοῦ σφοδρότερον διαλεχθέντος, καὶ μάλιστα πρὸς τῷ τέλει τῆς Ἐπιστολῆς. Καὶ γὰρ ἔμπροσθεν ἔλεγεν, Αὐτὸς δὲ ἐγὼ Παῦλος παρακαλῶ ὑμᾶς διὰ τῆς πραότητος καὶ ἐπιεικείας  τοῦ Χριστοῦ· ὃς κατὰ πρόσωπον μὲν ταπεινὸς  ἐν ὑμῖν, ἀπὼν  δὲ  θαῤῥῶ  εἰς  ὑμᾶς.  ∆έομαι  δὲ  τὸ  μὴ  παρὼν  θαῤῥῆσαι τῇ  πεποιθήσει,  ᾗ λογίζομαι τολμῆσαι ἐπί τινας τοὺς λογιζομένους  ἡμᾶς κατὰ σάρκα περιπατοῦντας· καὶ, Ἐν ἑτοίμῳ ἔχοντες ἐκδικῆσαι πᾶσαν παρακοὴν, ὅταν πληρωθῇ ὑμῶν ἡ ὑπακοή· καὶ, Φοβοῦμαι μή πως ἐλθὼν, οὐχ οἵους θέλω, εὕρω ὑμᾶς, καὶ ἐγὼ εὑρεθῶ ὑμῖν, οἷον οὐ θέλετε· καὶ πάλιν,

Read More ->>

Υπόθεσις Πρός Εβραίους Επιστολήν

Ιωάννης Χρυσόστομος
Υπόθεσις Πρός Εβραίους Επιστολήν
Τόμος 63

αʹ. Ῥωμαίοις γράφων ὁ μακάριος Παῦλός φησιν· Ἐφ' ὅσον μὲν οὖν εἰμι ἐγὼ ἐθνῶν ἀπόστολος, τὴν διακονίαν μου δοξάζω, εἴ πως παραζηλώσω μου τὴν σάρκα· καὶ πάλιν ἀλλαχοῦ, Ὁ γὰρ ἐνεργήσας Πέτρῳ εἰς ἀποστολὴν τῆς περιτομῆς, ἐνήργησε κἀμοὶ εἰς τὰ ἔθνη. Εἰ τοίνυν ἐθνῶν ἀπόστολος ἦν (καὶ γὰρ καὶ ἐν ταῖς Πράξεσί φησι πρὸς αὐτὸν  ὁ Θεὸς, Πορεύου, ὅτι εἰς ἔθνη μακρὰν ἀποστελῶ σε)· τί κοινὸν  πρὸς Ἑβραίους εἶχε; τί δὲ αὐτοῖς ἐπέστελλεν; Οὐ μὴν ἀλλὰ καὶ αὐτοὶ πρὸς αὐτὸν ἀπεχθῶς διέκειντο· καὶ τοῦτο πολλαχόθεν ἔστιν ἰδεῖν. Ἄκουσον γὰρ τί φησιν ὁ Ἰάκωβος πρὸς αὐτόν· Θεωρεῖς, ἀδελφὲ, πόσαι μυριάδες εἰσὶν Ἰουδαίων  τῶν  πεπιστευκότων;  καὶ οὗτοι πάντες κατήχην  ται περὶ σοῦ, ὅτι ἀποστασίαν ἀπὸ τοῦ νόμου διδάσκεις· καὶ  πολλαὶ  ζητήσεις  αὐτῷ  πολλάκις  ἐγένοντο  περὶ  τούτου.  Τίνος  οὖν  ἕνεκεν, ζητήσειεν  ἄν  τις,  τὸν  νομομαθῆ  (παρὰ γὰρ  τοὺς  πόδας  Γαμαλιήλου  τὸν  νόμον ἐξεπαιδεύετο,  καὶ  πολὺς  ἦν  αὐτῷ  ζῆλος  τοῦ  πράγματος),  καὶ  ταύτῃ  μάλιστα δυνάμενον  ἐντρέψαι,  οὐχὶ  πρὸς Ἰουδαίους  ἔπεμπεν  ὁ Θεός;  Ὅτι ταύτῃ  μάλιστα πλέον  ἂν  αὐτῷ  ἐξεπολεμώθησαν. 

Read More ->>

Α΄ Πολυμερῶς καὶ πολυτρόπως πάλαι ὁ Θεὸς λαλήσας τοῖς πατράσιν

Ιωάννης Χρυσόστομος
Πρός Εβραίους
Τόμος 63



Α΄ Πολυμερῶς καὶ πολυτρόπως  πάλαι  ὁ Θεὸς λαλήσας τοῖς πατράσιν ἐν τοῖς προφήταις,  ἐπ' ἐσχάτων  τῶν  ἡμερῶν  τούτων  ἐλάλησεν  ἡμῖν  ἐν  Υἱῷ· ὃν  ἔθηκε κληρονόμον πάντων, δι' οὗ καὶ τοὺς αἰῶνας ἐποίησεν.

αʹ. Ὄντως ὅπου ἐπλεόνασεν ἡ ἁμαρτία, ὑπερεπερίσσευσεν ἡ χάρις. Τοῦτο γοῦν καὶ ἐνταῦθα ἐν τῷ προοιμίῳ αἰνίττεται  ὁ μακάριος Παῦλος πρὸς Ἑβραίους ἐπιστέλλων.  Ἐπειδὴ γὰρ εἰκὸς  ἦναὐτοὺς τεταλαιπωρημένους  καὶ τετρυχωμένους ὑπὸ τῶν κακῶν, καὶ ἀπὸ τούτων τὰ πράγματα κρίνοντας,  λογίζεσθαι ἑαυτοὺς ἐλάττους  πάντων  τῶν  ἄλλων,  δείκνυσι ταύτῃ μᾶλλον μείζονος ἀπολελαυκότας χάριτος καὶ σφόδρα ὑπερεχούσης, ἀπ' αὐτῆς τοῦ λόγου τῆς εἰσβολῆς διεγείρων  τὸν ἀκροατήν. ∆ιὰ τοῦτό φησι· Πολυμερῶς καὶ πολυτρόπως  πάλαι ὁ Θεὸς λαλήσας τοῖς πατράσιν ἐν τοῖς προφήταις, ἐπ' ἐσχάτων τῶν  ἡμερῶν  τούτων  ἐλάλησεν  ἡμῖν  ἐν  Υἱῷ. ∆ιὰ τί  μὴ  ἀντέθηκεν  ἑαυτὸν  τοῖς προφήταις; καίτοι γε πολλῷ μείζων ἦν ἐκείνων, ὅσῳ καὶ μείζονα ἐπεπίστευτο. Ἀλλ' οὐ ποιεῖ τοῦτο, Τί δήποτε·

Read More ->>

Βʹ Ὃς ὢν ἀπαύγασμα τῆς δόξης καὶ χαρακτὴρ τῆς ὑποστάσεως αὐτοῦ

Ιωάννης Χρυσόστομος
Πρός Εβραίους
Τόμος 63


Βʹ Ὃς ὢν ἀπαύγασμα τῆς δόξης καὶ χαρακτὴρ τῆς ὑποστάσεως αὐτοῦ, φέρων τε τὰ πάντα τῷ ῥή ματι τῆς δυνάμεως αὐτοῦ, δι' ἑαυτοῦ καθαρι σμὸν ποιησάμενος τῶν ἁμαρτιῶν ἡμῶν.

αʹ. Πανταχοῦ μὲν εὐλαβοῦς διανοίας δεῖ, μάλιστα δὲ ὅταν περὶ Θεοῦ λέγωμέν τι καὶ ἀκούωμεν· οὔτε γὰρ γλῶσσα εἰπεῖν, οὔτε οὖς ἀκοῦσαι πρὸς ἀξίαν τοῦ Θεοῦ τι δύναται· καὶ τί λέγω  γλῶτταν  καὶ οὖς; οὐδὲ γὰρ ὁ νοῦς ὁ πολὺ τούτων ὑπερέχων, δυνήσεταί τι περιλαβεῖν ἀκριβῶς, ὅταν περὶ Θεοῦ τι φθέγγεσθαι βουλώμεθα. Εἰ γὰρ ἡ εἰρήνη τοῦ Θεοῦ ὑπερέχει πάντα νοῦν, καὶ τὰ ἡτοιμασμένα τοῖς ἀγαπῶσιν  αὐτὸν  ἐπὶ καρδίαν  ἀνθρώπου  οὐκ ἀνέβη· πολλῷ  μᾶλλον  αὐτὸς ὁ τῆς εἰρήνης  Θεὸς, ὁ  τῶν  ἁπάντων   ∆ημιουργὸς,  ὑπερβαίνει  πολλῷ  τῷ  μέτρῳ  τὸν ἡμέτερον λογισμόν. ∆εῖ τοίνυν  μετὰ πίστεως καὶ εὐλαβείας ἅπαντα δέχεσθαι· καὶ ὅταν ὁ λόγος ἐξασθενήσῃ, καὶ μὴ δύνηται παραστῆσαι τὰ λεγόμενα μετὰ ἀκριβείας, τότε μάλιστα δοξάζειν τὸν Θεὸν, ὅτι Θεὸν τοιοῦτον ἔχομεν, καὶ τὴν διάνοιαν ἡμῶν καὶ  τὸν  λόγον  ὑπερβαίνοντα·  πολλὰ  γὰρ  ὧν  περὶ  Θεοῦ  νοοῦμεν,  οὐ  φράσαι δυνάμεθα· 

Read More ->>

Δ΄ Οὐ γὰρ ἀγγέλοις ὑπέταξε τὴν οἰκουμένην τὴν μέλλουσαν

Ιωάννης Χρυσόστομος
Πρός Εβραίους
Τόμος 63



∆ .Οὐ γὰρ ἀγγέλοις ὑπέταξε τὴν οἰκουμένην τὴν μέλλουσαν, περὶ ἧς λαλοῦμεν.∆ιεμαρτύρατο δέ πού τις, λέγων· Τί ἐστιν ἄνθρωπος  ὅτι μιμνήσκῃ αὐτοῦ; ἢ υἱὸς ἀνθρώπου  ὅτι  ἐπισκέπτῃ  αὐτόν;  Ἠλάττωσας  αὐτὸν  βραχύ  τι  παρ' ἀγγέλους.

  αʹ. Ἠβουλόμην γνῶναι σαφῶς, εἴ τινες μετὰ τῆς προσηκούσης σπουδῆς τῶν λεγομένων ἀκούουσιν, εἰ μὴ παρὰ τὴν ὁδὸν τὰ σπέρματα ῥίπτομεν· οὕτω γὰρ ἂν προθυμότερον τὴν διδασκαλίαν ἐποιησάμην. Ἐροῦμεν γὰρ, κἂν μηδεὶς ἀκούῃ, διὰ τὸν ἐπικείμενον παρὰ  τοῦ  Σωτῆρος  φόβον.  ∆ιαμάρτυραι  γὰρ,  φησὶ,  τῷ  λαῷ  τούτῳ·  κἂν  μὴ ἀκούσωσιν, αὐτὸς ἀνεύθυνος ἔσῃ. Εἰ δὲ ἐπεπείσμην περὶ τῆς ὑμετέρας σπουδῆς, οὐ διὰ τὸν φόβον ἔλεγον μόνον, ἀλλὰ καὶ μεθ' ἡδονῆς τοῦτο ἐποίουν. Νῦν μὲν γὰρ κἂν μηδεὶς ἀκούῃ, κἂν ἐμοὶ τὸ πρᾶγμα ἀκίνδυνον ᾖ τὸ ἐμαυτοῦ πληροῦντι, ἀλλ' ὅμως οὐ μεθ' ἡδονῆς ὁ πόνος γίνεται. Τί γὰρ ὄφελος, ὅταν μὴ ἐγκαλῶμαι μὲν ἐγὼ, ὠφελῆται δὲ μηδείς; Εἰ δέ τινες  μέλλοιεν  προσέχειν, οὐ τοσαύτην ἀπὸ τοῦ μὴ κολάζεσθαι ληψόμεθα ὄνησιν, ὅσην ἀπὸ τῆς προκοπῆς τῆς ὑμετέρας.

Read More ->>

ΣΤ΄ ∆ιὸ, καθὼς λέγει τὸ Πνεῦμα τὸ ἅγιον, Σήμερον ἐὰν τῆς φωνῆς

Ιωάννης Χρυσόστομος
Πρός Εβραίους
Τόμος 63


ΣΤ΄ ∆ιὸ, καθὼς λέγει τὸ Πνεῦμα τὸ ἅγιον, Σήμερον ἐὰν τῆς φωνῆς αὐτοῦ ἀκούσητε, μὴ σκληρύνητε τὰς καρδίας ὑμῶν, ὡς ἐν τῷ παραπι κρασμῷ, κατὰ τὴν ἡμέραν τοῦ πειρασμοῦ ἐν τῇ ἐρήμῳ· οὗ ἐπείρασάν με οἱ πατέρες ὑμῶν, ἐδοκίμασάν με, καὶ εἶδον τὰ ἔργα μου τεσσα ράκοντα ἔτη. ∆ιὸ προσώχθισα τῇ γενεᾷ ἐκείνῃ, καὶ εἶπον· Ἀεὶ πλανῶνται  τῇ καρδίᾳ· αὐτοὶ δὲ οὐκ ἔγνωσαν τὰς ὁδούς μου. Ὡς ὤμοσα ἐν τῇ ὀργῇ μου, Εἰ εἰσελεύσονται εἰς τὴν κατάπαυσίν μου.

αʹ. ∆ιαλεχθεὶς περὶ ἐλπίδος ὁ Παῦλος, καὶ εἰπὼν, ὅτι Οἶκος αὐτοῦ ἐσμεν, ἐάνπερ τὴν παῤῥησίαν καὶ τὸ καύχημα τῆς ἐλπίδος μέχρι τέλους βεβαίαν κατάσχωμεν· δείκνυσι λοιπὸν  ὅτι βεβαίως χρὴ προσδοκᾷν, καὶ τοῦτο πιστοῦται ἀπὸ τῶν Γραφῶν. Προσέχετε δέ· δυσκολώτερον γάρ πως  αὐτὸ  ἔφρασε,  καὶ  δυσκαταληπτότερον.  

Read More ->>

Ηʹ Πᾶς γὰρ ἀρχιερεὺς ἐξ ἀνθρώπων λαμβανόμενος, ὑπὲρ ἀνθρώπων

Ιωάννης Χρυσόστομος
Πρός Εβραίους
Τόμος 63

Ηʹ Πᾶς γὰρ ἀρχιερεὺς ἐξ ἀνθρώπων λαμβανόμενος, ὑπὲρ ἀνθρώπων καθίσταται τὰ πρὸς τὸν Θεὸν, ἵνα προσφέρῃ δῶρά τε καὶ θυσίας ὑπὲρ ἁμαρτιῶν, μετριοπαθεῖν δυνάμενος τοῖς ἀγνοοῦσι καὶ πλανωμένοις, ἐπεὶ καὶ αὐτὸς περίκειται ἀσθένειαν· καὶ διὰ ταύτην ὀφείλει, καθὼς περὶ τοῦ λαοῦ, οὕτω καὶ περὶ ἑαυτοῦ προσφέρειν ὑπὲρ ἁμαρτιῶν.

 αʹ. Θέλει δεῖξαι λοιπὸν ὁ μακάριος Παῦλος, ὅτι πολλῷ βελτίων ἡ ∆ιαθήκη αὕτη  τῆς  παλαιᾶς·  ποιεῖ  δὲ  τοῦτο,  πόῤῥωθεν  προκαταβάλλων   τοὺς  λογισμούς. Ἐπειδὴ γὰρ οὐδὲν ἦν σωματικὸν, ἢ φανταστικὸν, οἷον, οὐ ναὸς, οὐχ ἅγια ἁγίων, οὐχ ἱερεὺς τοσαύτην ἔχων κατασκευὴν, οὐ παρατηρήσεις νομικαὶ, ἀλλ' ὑψηλότερα καὶ τελειότερα πάντα, καὶ οὐδὲν τῶν σωματικῶν, τὸ δὲ πᾶν ἐν τοῖς πνευματικοῖς ἦν, οὐχ οὕτω δὲ τὰ πνευματικὰ τοὺς ἀσθενεστέρους ἐπήγετο, ὡς τὰ σωματικά· τούτου χάριν τοῦτον ὅλον κινεῖ τὸν λόγον.

Read More ->>

Ι΄ Γῆ γὰρ ἡ πιοῦσα τὸν ἐπ' αὐτῆς ἐρχόμενον πολλάκις ὑετὸν

Ιωάννης Χρυσόστομος
Πρός Εβραίους
Τόμος 63



 Ι΄ Γῆ γὰρ ἡ πιοῦσα τὸν ἐπ' αὐτῆς ἐρχόμενον  πολλάκις  ὑετὸν, καὶ τίκτουσα βοτάνην εὔθε τον ἐκείνοις δι' οὓς καὶ γεωργεῖται, μεταλαμ βάνει εὐλογίας ἀπὸ τοῦ Θεοῦ· ἐκφέρουσα δὲ ἀκάνθας  καὶ τριβόλους,  ἀδόκιμος καὶ κατάρας ἐγγύς· ἧς τὸ τέλος εἰς καῦσιν

 αʹ. Μετὰ φόβου τῶν λογίων ἀκούωμεν τοῦ Θεοῦ, μετὰ φόβου καὶ τρόμου πολλοῦ· ∆ουλεύσατε γὰρ, φησὶ, τῷ Κυρίῳ ἐν φόβῳ, καὶ ἀγαλλιᾶσθε αὐτῷ ἐν τρόμῳ. Εἰ δὲ καὶ ἡ χαρὰ ἡμῶν, καὶ ἡ ἀγαλλίασις μετὰ τρόμου ὀφείλει γίνεσθαι, ὅταν καὶ φοβερὰ ᾖ τὰ λεγόμενα, οἷα τὰ νῦν, τίνος  οὐκ ἐσμὲν ἄξιοι τιμωρίας, μὴ μετὰ φρίκης ἐπακούοντες τῶν λεγομένων; Εἰπὼν ὅτι ἀδύνατον τοὺς παραπεσόντας βαπτισθῆναι δεύτερον, καὶ τὴν διὰ τοῦ λουτροῦ ἄφεσιν πάλιν λαβεῖν, καὶ δείξας τὸ φρικτὸν τοῦ πράγματος, ἐπάγει· Γῆ γὰρ ἡ πιοῦσα τὸν ἐπ' αὐτῆς πολλάκις ἐρχόμενον ὑετὸν, καὶ τίκτουσα βοτάνην εὔθετον ἐκείνοις δι' οὓς καὶ γεωργεῖται, μεταλαμβάνει εὐλογίας  ἀπὸ  τοῦ  Θεοῦ· ἐκφέρουσα  δὲ  ἀκάνθας  καὶ  τριβόλους,  ἀδόκιμος,  καὶ κατάρας ἐγγύς·

Read More ->>

ΙΒʹ Οὗτος γὰρ ὁ Μελχισεδὲχ, βασιλεὺς Σαλὴμ, ἱερεὺς τοῦ Θεοῦ

Ιωάννης Χρυσόστομος
Πρός Εβραίους
Τόμος 63


ΙΒʹ Οὗτος γὰρ ὁ Μελχισεδὲχ, βασιλεὺς Σαλὴμ, ἱερεὺς τοῦ Θεοῦ τοῦ ὑψίστου, ὁ συναντήσας Ἀβραὰμ ὑποστρέφοντι  ἀπὸ τῆς κοπῆς τῶν  βασιλέων, καὶ εὐλογήσας αὐτὸν, ᾧ καὶ δεκάτην ἐμέρισεν ἀπὸ πάντων  Ἀβραὰμ, πρῶτον μὲν ἑρμηνευόμενος βασιλεὺς δικαιοσύνης,  ἔπειτα  δὲ καὶ βασιλεὺς Σαλὴμ (ὅ ἐστι βασιλεὺς εἰρήνης), ἀπάτωρ, ἀμήτωρ, ἀγενεαλόγητος, μήτε ἀρχὴν ἡμερῶν, μήτε ζωῆς τέλος ἔχων, ἀφωμοιωμένος  δὲ τῷ Υἱῷ τοῦ Θεοῦ μένει ἱερεὺς εἰς τὸ διηνεκές.


αʹ. Βουλόμενος ὁ Παῦλος τὸ διάφορον δεῖξαι τῆς Καινῆς καὶ τῆς Παλαιᾶς, πολλαχοῦ αὐτὸ διασπείρει, καὶ     ἀκροβολίζεται,   καὶ   διακωδωνίζει    τὰς   ἀκοὰς   τῶν   ἀκροατῶν   καὶ προγυμνάζει. Εὐθέως γὰρ καὶ ἀπὸ τοῦ προοιμίου τοῦτο κατεβάλλετο,  εἰπὼν,  ὅτι ἐκείνοις μὲν ἐλάλησεν ἐν προφήταις, ἡμῖν δὲ ἐν Υἱῷ· κἀκείνοις μὲν πολυμερῶς καὶ πολυτρόπως,  ἡμῖν  δὲ διὰ τοῦ Υἱοῦ. Εἶτα περὶ τοῦ Υἱοῦ διαλεχθεὶς  τίς  εἴη καὶ τί ἐργασάμενος,  καὶ  παραινέσας  αὐτῷ  πείθεσθαι,  ἵνα  μὴ  τὰ  αὐτὰ  πάθωμεν   τοῖς Ἰουδαίοις, καὶ εἰπὼν ὅτι ἀρχιερεύς ἐστι κατὰ τὸν Μελχισεδὲχ, καὶ πολλάκις εἰς τὴν διαφορὰν  ταύτην  ἐμβῆναι βουληθεὶς, καὶ πολλὰ  προοικονομήσας, καὶ ἐπιτιμήσας αὐτοῖς ὡς ἀσθενέσι,

Read More ->>

Ι∆ʹ Κεφάλαιον δὲ ἐπὶ τοῖς λεγομένοις, τοσοῦτον ἔχομεν ἀρχιερέα

Ιωάννης Χρυσόστομος
Πρός Εβραίους
Τόμος 63


Ι∆ʹ Κεφάλαιον δὲ ἐπὶ τοῖς λεγομένοις, τοσοῦτον ἔχομεν ἀρχιερέα, ὃς ἐκάθισεν ἐν δεξιᾷ τοῦ θρόνου τῆς μεγαλωσύνης ἐν τοῖς οὐρανοῖς, τῶν ἁγίων λειτουργὸς καὶ τῆς σκηνῆς τῆς ἀληθι νῆς, ἣν ἔπηξεν ὁ Κύριος, καὶ οὐκ ἄνθρωπος.

αʹ. Ἀναμίγνυσι τὰ ταπεινὰ τοῖς ὑψηλοῖς ὁ Παῦλος, ὁ ἀεὶ τὸν διδάσκαλον μιμούμενος τὸν αὑτοῦ, ὥστε τὰ ταπεινὰ τοῖς ὑψηλοῖς ὁδὸν γενέσθαι, καὶ διὰ τούτων ἐπ' ἐκεῖνα χειραγωγηθῆναι, καὶ γενομένους  ἐν τοῖς μεγάλοις, μανθάνειν  ὅτι ταῦτα συγκαταβάσεως ἦν. Τοῦτο γοῦν  καὶ ἐνταῦθα  ποιεῖ· εἰπὼν  γὰρ ὅτι  ἀνήνεγκεν  ἑαυτὸν,  καὶ ἀρχιερέα δείξας, ἐπάγει· Κεφάλαιον δὲ ἐπὶ τοῖς λεγομένοις, τοιοῦτον ἔχομεν ἀρχιερέα, ὃς ἐκάθισεν ἐν δεξιᾷ τοῦ  θρόνου  τῆς  μεγαλωσύνης  ἐν  τοῖς  οὐρανοῖς.  Καίτοι τοῦτο  οὐχὶ   ἱερέως,  ἀλλὰ  τούτου  ᾧ  ἱερᾶσθαι  ἐκεῖνον   χρή.  Τῶν  ἁγίων   λειτουργός.  Οὐδὲ λειτουργὸς ἁπλῶς, ἀλλὰ, Τῶν ἁγίων λειτουργός.

Read More ->>

ΙΣΤ΄Καὶ διὰ τοῦτο διαθήκης καινῆς μεσίτης ἐστὶν

Ιωάννης Χρυσόστομος
Πρός Εβραίους
Τόμος 63


ΙΣΤ΄Καὶ διὰ τοῦτο διαθήκης καινῆς μεσίτης ἐστὶν, ὅπως θανάτου γενομένου εἰς ἀπολύτρωσιν τῶν ἐπὶ τῇ πρώτῃ διαθήκῃ παραβάσεων, τὴν ἐπαγγελίαν  λάβωσιν οἱ κεκλημένοι  τῆς  αἰωνίου  κληρονομίας.  Ὅπου  γὰρ  διαθήκη,  θάνατον  ἀνάγκη φέρεσθαι τοῦ διαθεμένου· διαθήκη γὰρ ἐπὶ νεκροῖς βεβαία, ἐπεὶ μήποτε ἰσχύει ὅτε ζῇ ὁ διαθέμενος. Ὅθεν οὐδὲ ἡ πρώτη χωρὶς αἵματος ἐγκεκαίνισται.

 αʹ. Εἰκὸς ἦν πολλοὺς τῶν ἀσθενεστέρως διακειμένων,  καὶ ἀπὸ τοῦ τετελευτηκέναι  τὸν Χριστὸν μάλιστα ἀπιστεῖν  ταῖς  ἐπαγγελίαις  αὐτοῦ.  Ὁ τοίνυν  Παῦλος τὴν  τοιαύτην  ὑπόνοιαν  ἐκ περιουσίας  ἀνατρέπων,  τοῦτο  τίθησι  τὸ  ὑπόδειγμα,  ἀπὸ  τῆς  κοινῆς  συνηθείας λαβών. Ποῖον δὴ τοῦτο; ∆ι' αὐτὸ μὲν οὖν τοῦτο χρὴ θαῤῥεῖν, φησί. ∆ιὰ τί; Ὅτι οὐ ζώντων τῶν διαθεμένων ἀλλ' ἀποθανόντων, τότε βέβαιοί εἰσιν αἱ διαθῆκαι, καὶ τὴν ἰσχὺν  λαμβάνουσι.  ∆ιὸ  καὶ  οὕτως  ἄρχεται  λέγων,  καὶ  διὰ  τοῦτό  φησι·  Καινῆς διαθήκης  μεσίτης ἐστίν. Ἡ διαθήκη  πρὸς τῇ ἐσχάτῃ ἡμέρᾳ γίνεται  τῆς τελευτῆς. Τοιαύτη δέ ἐστιν ἡ διαθήκη, τοὺς μὲν κληρονόμους ἔχει, τοὺς δὲ ἀποκληρονόμους. Οὕτω καὶ ἐνταῦθα περὶ μὲν τῶν κληρονόμων φησὶν ὁ Χριστός·

Read More ->>

ΙΗʹ Ἀνώτερον λέγων, ὅτι θυσίαν καὶ προσφορὰν καὶ ὁλοκαυτώματα

Ιωάννης Χρυσόστομος
Πρός Εβραίους
Τόμος 63


ΙΗʹ  Ἀνώτερον λέγων,  ὅτι θυσίαν καὶ προσφορὰν καὶ ὁλοκαυτώματα  καὶ περὶ ἁμαρτίας οὐκ ἠθέλησας, οὐδὲ εὐδόκησας, αἵτινες  κατὰ νόμον προσφέρονται· τότε εἴρηκεν· Ἰδοὺ ἥκω τοῦ ποιῆσαι, ὁ Θεὸς, τὸ θέλημά σου. Ἀναιρεῖ τὸ πρῶ τον, ἵνα τὸ δεύτερον στήσῃ. Ἐν ᾧ θελήματι ἡγιασμένοι ἐσμὲν διὰ τῆς προσφορᾶς τοῦ σώ ματος Ἰησοῦ Χριστοῦ ἐφάπαξ. Καὶ πᾶς μὲν ἱερεὺς ἕστηκε καθ' ἡμέραν λειτουργῶν, καὶ τὰς αὐτὰς πολλάκις προσφέρων θυσίας, αἵτινες οὐ δέποτε δύνανται περιελεῖν ἁμαρτίας· οὗτος δὲ μίαν ὑπὲρ ἁμαρτιῶν προσενέγκας θυσίαν, εἰς τὸ διηνεκὲς ἐκάθισεν ἐν δεξιᾷ τοῦ Θεοῦ, τὸ λοιπὸν  ἐκδεχόμενος, ἕως τεθῶσιν  οἱ ἐχθροὶ αὐτοῦ ὑπο πόδιον τῶν ποδῶν αὐτοῦ.

αʹ. Ἐν μὲν τοῖς ἔμπροσθεν ἔδειξεν ἀνωφελεῖς  τὰς θυσίας οὔσας πρὸς τὴν  τελείαν   καθαρότητα,  καὶ  τύπον   οὔσας,  καὶ  πολὺ  λειπομένας.   Ἐπεὶ  οὖν ἀντέπιπτεν   αὐτῷ  τοῦτο,  εἰ  τύποι  εἰσὶ, πῶς  τῆς  ἀληθείας  ἐλθούσης,  οὐκ ἐπαύσαντο οὐδὲ ὑπεχώρησαν, ἀλλ' ἐπιτελοῦνται; Αὐτὸ δὲ τοῦτο ἐνταῦθα ἐργάζεται, δεικνὺς ὅτι οὐκέτι τελοῦνται· οὐδὲ ὡς τύπος, οὐ γὰρ αὐτὰς προσίεται ὁ Θεός. Καὶ τοῦτο οὐκ ἀπὸ τῆς Καινῆς πάλιν, ἀλλ' ἀπὸ τῶν προφητῶν  δείκνυσιν, ἄνωθεν τὴν ἰσχυροτάτην παράγων μαρτυρίαν, ὅτι λήγει καὶ παύεται, καὶ εἰκῆ πάντα πράττουσιν, ἀεὶ τῷ Πνεύματι τῷ ἁγίῳ ἀντιπίπτοντες. 

Read More ->>

Κʹ Ἑκουσίως γὰρ ἁμαρτανόντων ἡμῶν μετὰ τὸ λαβεῖν τὴν ἐπίγνωσιν

Ιωάννης Χρυσόστομος
Πρός Εβραίους
Τόμος 63



Κʹ Ἑκουσίως γὰρ  ἁμαρτανόντων  ἡμῶν  μετὰ  τὸ  λα  βεῖν  τὴν  ἐπίγνωσιν  τῆς ἀληθείας, οὐκέτι περὶ ἁμαρτιῶν ἀπολείπεται θυσία, φοβερὰ δέ τις ἐκδοχὴ κρίσεως, καὶ πυρὸς ζῆλος, ἐσθίειν μέλ λοντος τοὺς ὑπεναντίους.

αʹ. Τῶν δένδρων ὅσαπερ ἂν φυτευθέντα,   καὶ  χειρῶν   γεωργικῶν   καὶ  τῆς  ἄλλης   ἐπιμελείας   ἀπολαύσαντα, μηδεμίαν παρέχηται τῶν πόνων ἀμοιβὴν, πρόῤῥιζα ἀνασπασθέντα τῷ πυρὶ παραδίδοται. Τοιοῦτον δή τι καὶ ἐπὶ τοῦ φωτίσματος γίνεται. Ἐπειδὰν γὰρ ἡμᾶς ὁ Χριστὸς φυτεύσῃ, καὶ τῆς ἀρδείας ἀπολαύσωμεν τῆς πνευματικῆς, εἶτα βίον ἄκαρπον ἐπιδειξώμεθα,  πῦρ ἡμᾶς ἀναμένει  τὸ τῆς γεέννης,  καὶ φλὸξ  ἄσβεστος. Ὁ τοίνυν Παῦλος παρακαλέσας εἰς ἀγάπην  καὶ καρποφορίαν  ἔργων  ἀγαθῶν,  προτρέψας τε ἀπὸ τῶν χρηστοτέρων (ποίων δὴ τούτων; ὅτι εἴσοδον ἔχομεν εἰς τὰ ἅγια, ἣν ἐνεκαίνισεν  ἡμῖν  ὁδὸν πρόσφατον), καὶ ἀπὸ τῶν  σκυθρωποτέρων πάλιν  τὸ αὐτὸ τοῦτο  ποιεῖ,  οὕτω  λέγων.

Read More ->>

ΚΒʹ Πίστει νοοῦμεν κατηρτίσθαι τοὺς αἰῶνας ῥήματι τοῦ Θεοῦ

Ιωάννης Χρυσόστομος
Πρός Εβραίους
Τόμος 63


ΚΒʹ Πίστει νοοῦμεν  κατηρτίσθαι  τοὺς  αἰῶνας  ῥήματι  τοῦ  Θεοῦ, εἰς  τὸ μὴ ἐκ φαινομένων   τὰ  βλεπόμενα  γεγονέναι.  Πίστει πλείονα  θυσίαν  Ἄβελ  παρὰ Κάϊν προσήνεγκε τῷ Θεῷ, δι' ἧς ἐμαρτυ ρήθη εἶναι δίκαιος, μαρτυροῦντος ἐπὶ τοῖς δώ ροις αὐτοῦ τοῦ Θεοῦ· καὶ δι' αὐτῆς ἀποθανὼν ἔτι λαλεῖται.

αʹ. Τὸ τῆς πίστεως γενναίας καὶ νεανικῆς δεῖται ψυχῆς καὶ πάντα ὑπερβαινούσης τὰ αἰσθητὰ, καὶ τὴν ἀσθένειαν τῶν  λογισμῶν  τῶν  ἀνθρωπίνων   παρερχομένης.  Οὐ γὰρ  ἔστιν  ἑτέρως  γενέσθαι πιστὸν, ἂν μή τις ἑαυτὸν τῆς συνηθείας ὑπεραναγάγῃ τῆς κοινῆς. Ἐπεὶ οὖν αἱ τῶν Ἑβραίων ἦσαν ἐξησθενημέναι  ψυχαὶ,  καὶ  ἀπὸ πίστεως  μὲν  ἤρξατο, ὑπὸ  δὲ τῶν πραγμάτων, λέγω δὴ τῶν παθῶν καὶ τῶν θλίψεων, ὠλιγοψύχουν λοιπὸν καὶ ἐμικροψύχουν  καὶ παρεσαλεύοντο, πρῶτον  μὲν αὐτοὺς ἀπὸ τῶν  ἑαυτῶν παρεκάλεσεν, εἰπὼν,  Ἀναμνήσθητε τὰς πρότερον ἡμέρας· ἔπειτα· ἀπὸ τῆς Γραφῆς τῆς λεγούσης, Ὁ δὲ δίκαιος ἐκ πίστεως ζήσεται· ἔπειτα ἀπὸ τῶν λογισμῶν, εἰπὼν,

Read More ->>

Κ∆ Κατὰ πίστιν ἀπέθανον οὗτοι πάντες, μὴ λαβόντες τὰς ἐπαγγελίας

Ιωάννης Χρυσόστομος
Πρός Εβραίους
Τόμος 63


Κ∆ Κατὰ πίστιν  ἀπέθανον  οὗτοι πάντες,  μὴ λαβόντες τὰς ἐπαγγελίας,  ἀλλὰ πόῤῥωθεν αὐτὰς ἰδόντες καὶ ἀσπασάμενοι, καὶ ὁμολογήσαντες ὅτι ξένοι καὶ παρεπίδημοί εἰσιν ἐπὶ τῆς γῆς. Οἱ γὰρ τοιαῦτα λέγοντες ἐμφανίζουσιν ὅτι πατρίδα ἐπιζητοῦσι. Καὶ εἰ μὲν  ἐκείνης  ἐμνη  μόνευον,  ἀφ' ἧς ἐξῆλθον,  εἶχον  ἂν  καιρὸν ἀνακάμψαι· νῦν δὲ κρείττονος ὀρέγονται, τουτέστιν, ἐπουρανίου. ∆ιὰ τοῦτο οὐκ ἐπαι σχύνεται αὐτοὺς ὁ Θεὸς, Θεὸς ἐπικαλεῖσθαι αὐτῶν· ἡτοίμασε γὰρ αὐτοῖς πόλιν.

 αʹ. Ἡ πρώτη ἀρετὴ, καὶ ἡ πᾶσα ἀρετὴ τὸ ξένον εἶναι τοῦ κόσμου τούτου καὶ παρεπίδημον, καὶ μηδὲν κοινὸν ἔχειν πρὸς τὰ ἐνταῦθα πράγματα, ἀλλὰ ἀπηρτῆσθαι αὐτῶν ὥσπερ ξένων,  καθάπερ οἱ μακάριοι  μαθηταὶ ἐκεῖνοι, περὶ ὧν φησι· Περιῆλθον ἐν μηλωταῖς, ἐν αἰγείοις δέρμασιν, ὑστερούμενοι, θλιβόμενοι, κακουχούμενοι, ὧν οὐκ ἦν ἄξιος ὁ κόσμος. Ἐκεῖνοι μὲν οὖν ξένους ἔλεγον εἶναι ἑαυτούς· ὁ δὲ Παῦλος καὶ πολλῷ  τι πλέον  εἶπεν. Οὐ γὰρ ξένον  ἑαυτὸν  ἁπλῶς  εἶπεν,  ἀλλὰ  νεκρὸν εἶπε τῷ κόσμῳ, καὶ τὸν κόσμον αὐτῷ νεκρόν. Ἐμοὶ γὰρ, φησὶν, ὁ κόσμος ἐσταύρωται, κἀγὼ τῷ κόσμῳ.

Read More ->>

ΚΣΤ ʹ Πίστει καὶ περὶ μελλόντων ηὐλόγησεν Ἰσαὰκ τὸν Ἰακὼβ

Ιωάννης Χρυσόστομος
Πρός Εβραίους
Τόμος 63



ΚΣΤ  ʹ.Πίστει καὶ  περὶ μελλόντων   ηὐλόγησεν  Ἰσαὰκ τὸν  Ἰακὼβ  καὶ  τὸν  Ἡσαῦ. Πίστει Ἰακὼβ ἀποθνήσκων ἕκαστον τῶν υἱῶν Ἰωσὴφ ηὐλόγησε, καὶ προσεκύνησεν ἐπὶ τὸ ἄκρον τῆς ῥάβδου αὐτοῦ. Πίστει Ἰωσὴφ τελευτῶν, περὶ τῆς ἐξό δου τῶν υἱῶν Ἰσραὴλ  ἐμνημόνευσε,  καὶ  περὶ  τῶν  ὀστῶν  αὐτοῦ  ἐνετείλατο.

 αʹ. Πολλοὶ, φησὶ, προφῆται  καὶ δίκαιοι  ἐπεθύμησαν ἰδεῖν  ἃ βλέπετε, καὶ οὐκ εἶδον, καὶ ἀκοῦσαι ἃ ἀκούετε, καὶ οὐκ ἤκουσαν. Ἆρα πάντα τὰ μέλλοντα ᾔδεσαν οἱ δίκαιοι; Καὶ σφόδρα. Εἰ γὰρ καὶ διὰ τὴν ἀσθένειαν τῶν μὴ δυναμένων αὐτὸν δέξασθαι, οὐκ ἀπεκαλύπτετο ὁ Υἱὸς, τοῖς ἐν ἀρετῇ διαλάμπουσιν εἰκότως ἀπεκαλύπτετο. Τοῦτο καὶ νῦν ὁ Παῦλός φησιν, ὅτι τὰ μέλλοντα ᾔδεσαν, τουτέστι, τὴν ἀνάστασιν τοῦ Χριστοῦ. Ἢ οὖν τοῦτό φησι, ἢ τὸ, Πίστει περὶ μελλόντων,  οὐ περὶ τοῦ μέλλοντος  αἰῶνος, ἀλλὰ περὶ τῶν ἐνταῦθα  μελλόντων   ὕστερον γίνεσθαι,  λέγει.  Ἂν  γὰρ  μὴ τοῦτο,  πῶς  ἄνθρωπος καθήμενος ἐν ξένῃ, τοιαύτας  εὐλογίας  ἠδύνατο  διδόναι; πῶς δαὶ πάλιν  ἐπέτυχεν εὐλογίας, καὶ οὐκ ἔλαβεν αὐτήν;

Read More ->>

ΚΗʹ Περιῆλθον ἐν μηλωταῖς, ἐν αἰγείοις δέρμασιν

Ιωάννης Χρυσόστομος
Πρός Εβραίους
Τόμος 63


ΚΗʹ Περιῆλθον ἐν  μηλωταῖς,  ἐν  αἰγείοις  δέρμασιν, ὑστερούμενοι, θλιβόμενοι, κακουχούμενοι· ὧν οὐκ ἦν ἄξιος ὁ κόσμος οὗτος· ἐν ἐρημίαις πλανώμενοι, καὶ ὄρεσι, καὶ σπηλαίοις, καὶ ταῖς  ὀπαῖς τῆς γῆς.

αʹ. Ἀεὶ μὲν, μάλιστα δὲ ὅταν  τῶν  ἁγίων ἐννοήσω  τὰ κατορθώματα,  τότε μοι ἐπέρχεται  ἀπαγορεύειν  τὰ κατ' ἐμαυτὸν,  ὅτι οὐδὲ ὄναρ πεῖραν ἐλάβομεν οἷς ἐκεῖνοι τὸν ἅπαντα χρόνον ἐνδιέτριψαν ἄνδρες, οὐχ ἁμαρτημάτων τίνοντες δίκην, ἀλλ' ἀεὶ κατορθοῦντες, καὶ ἀεὶ θλιβόμενοι. Ἐννόησον γάρ μοι τὸν Ἠλίαν, εἰς ὃν ἡμῖν ὁ λόγος περιήκει τήμερον· περὶ αὐτοῦ γάρ φησιν ἐνταῦθα τὸ, Περιῆλθον ἐν μηλωταῖς, καὶ εἰς αὐτὸν αὐτῷ τελευτᾷ τὰ ὑποδείγματα οὐδὲ αὐτὸ καταλιπών· ὅπερ οἰκεῖον αὐτοῖς ἦν. Καὶ εἰπὼν τὰ κατὰ τοὺς ἀποστόλους, ὅτι ἐν φόνῳ μαχαίρας ἀπέθανον, ὅτι ἐλιθάσθησαν, ἄνεισι πάλιν ἐπὶ τὸν Ἠλίαν, τὸν τὰ αὐτὰ παθόντα τούτοις. Ἐπειδὴ γὰρ εἰκὸς ἦν αὐτοὺς οὐδέπω περὶ τῶν ἀποστόλων δόξαν ἔχειν  τοσαύτην, ἀπὸ τοῦ ἀναληφθέντος,  καὶ μάλιστα θαυμασθέντος, φέρει τὴν  παράκλησιν  καὶ  τὴν  παραμυθίαν.

Read More ->>

ΚΘ΄ Οὔπω μέχρις αἵματος ἀντικατέστητε πρὸς τὴν ἁμαρτίαν

Ιωάννης Χρυσόστομος
Πρός Εβραίους
Τόμος 63


ΚΘ΄ Οὔπω μέχρις αἵματος ἀντικατέστητε  πρὸς τὴν ἁμαρτίαν ἀνταγωνιζόμενοι· καὶ  ἐκλέλησθε  τῆς  παρακλήσεως,  ἥτις  ὑμῖν  ὡς  υἱοῖς  διαλέγεται·  Υἱέ μου,  μὴ ὀλιγώρει  παιδείας  Κυρίου, μηδὲ ἐκλύου  ὑπ' αὐτοῦ  ἐλεγχόμενος.  Ὃν γὰρ ἀγαπᾷ Κύριος, παιδεύει· μαστιγοῖ δὲ πάντα υἱὸν, ὃν παραδέχεται. Εἰ παιδείαν ὑπομένετε, ὡς υἱοῖς ὑμῖν προσφέρεται ὁ Θεός. Τίς γάρ ἐστιν υἱὸς ὃν οὐ παιδεύει πατήρ;

αʹ. Ἔστιν εἴδη παρακλήσεως δύο, ἐναντία ἀλλήλοις εἶναι δοκοῦντα, πολλὴν δὲ ἑαυτοῖς συνεισφέροντα τὴν ἰσχύν· ἅπερ ἀμφότερα ἐνταῦθα τέθεικε. Τὸ μὲν γάρ ἐστιν, ὅταν πολλὰ λέγωμεν πεπονθέναι τινάς· ἡ γὰρ ψυχὴ διαναπαύεται, ὅταν ἔχῃ τῶν οἰκείων παθῶν  μάρτυρας  πολλούς·  ὅπερ  ἀνωτέρω  ἔθηκεν  εἰπὼν,  Ἀναμιμνήσκεσθε  τὰς πρότερον ἡμέρας, ἐν αἷς φωτισθέντες,  πολλὴν ἄθλησιν ὑπεμείνατε παθημάτων· τὸ δὲ,  ὅταν  λέγωμεν,  ὅτι  Οὐ μέγα  τι  πέπονθας·  ἐπιστρεφόμεθα  γὰρ  τῷ  λόγῳ  καὶ διανιστάμεθα,  καὶ  πάντα  πρὸς  τὸ  παθεῖν  γινόμεθα  προθυμότεροι.  Καὶ τὸ  μὲν τετρυχωμένην  τὴν ψυχὴν διαναπαύει καὶ ἀναπνεῖν  ποιεῖ, τὸ δὲ ῥᾳθυμοῦσαν αὐτὴν καὶ ὑπτίαν γενομένην  ἐπιστρέφει, καὶ τοῦ φρονήματος κατασπᾷ

Read More ->>

ΛΑʹΕἰρήνην διώκετε μετὰ πάντων καὶ τὸν ἁγιασμὸν

Ιωάννης Χρυσόστομος
Πρός Εβραίους
Τόμος 63

ΛΑʹΕἰρήνην διώκετε μετὰ πάντων καὶ τὸν ἁγιασμὸν, οὗ χωρὶς οὐδεὶς ὄψεται τὸν Κύριον.

αʹ. Πολλὰ  μὲν  ἔστι  τὰ  χαρακτηρίζοντα  τὸν  Χριστιανισμὸν, μᾶλλον  δὲ πάντων καὶ κρεῖττον ἁπάντων ἡ πρὸς ἀλλήλους ἀγάπη καὶ ἡ εἰρήνη. ∆ιὰ τοῦτο καὶ ὁ Χριστός φησιν· Εἰρήνην τὴν  ἐμὴν  δίδωμι  ὑμῖν· καὶ πάλιν,  Ἐν τούτῳ  γνώσονται πάντες, ὅτι ἐμοὶ μαθηταί ἐστε, ἐὰν ἀγαπᾶτε ἀλλήλους. ∆ιὰ τοῦτο καὶ ὁ Παῦλος νῦν φησιν· Εἰρήνην διώκετε μετὰ πάντων καὶ τὸν ἁγιασμὸν, τουτέστι, τὴν σεμνότητα, οὗ χωρὶς οὐδεὶς ὄψεται τὸν Κύριον. Ἐπισκοποῦντες μή τις ὑστερῶν ἀπὸ τῆς χάριτος τοῦ Θεοῦ. Καθάπερ ὁδόν τινα μακρὰν ὁδευόντων  ἐν συνοδίᾳ πολλῇ, βλέπετε, φησὶ, μή τις ἀπέμεινεν· οὐ γὰρ τοῦτο ζητῶ μόνον, ἵνα ὑμεῖς παραγένησθε, ἀλλ' ἵνα καὶ τοὺς ἄλλους ἐπισκοπῆτε. Μή τις ὑστερῶν, φησὶν, ἀπὸ τῆς χάριτος τοῦ Θεοῦ. Χάριν τοῦ Θεοῦ τὰ μέλλοντα καλεῖ ἀγαθὰ, τὴν πίστιν τὴν εὐαγγελικὴν, τὴν ἀρίστην πολιτείαν· πάντα γὰρ τῆς τοῦ Θεοῦ χάριτός ἐστι. Μὴ οὖν μοι εἴπῃς, ὅτι εἷς ἐστιν ὁ ἀπολλύμενος· καὶ δι' ἕνα ὁ Χριστὸς ἀπέθανε. ∆ι' ἔνα ὁ Χριστὸς ἀπέθανε, 

Read More ->>

ΛΓʹ∆ιὸ βασιλείαν ἀσάλευτον παραλαμβάνοντες

Ιωάννης Χρυσόστομος
Πρός Εβραίους
Τόμος 63

ΛΓʹ∆ιὸ   βασιλείαν   ἀσάλευτον   παραλαμβάνοντες,   ἔχω   μεν   χάριν,   δι'   ἧς λατρεύωμεν εὐαρέστως τῷ Θεῷ μετὰ αἰδοῦς καὶ εὐλαβείας. Καὶ γὰρ ὁ Θεὸς ἡμῶν πῦρ καταναλίσκον.

 αʹ. Ὅπερ ἀλλαχοῦ  φησι, Τὰ γὰρ βλεπόμενα  πρόσκαιρα, τὰ δὲ μὴ βλεπόμενα αἰώνια, καὶ ἀπὸ τούτου ποιούμενος τὴν παράκλησιν τὴν ἐπὶ τοῖς κακοῖς οἷς κατὰ τὸν  παρόντα βίον ὑπομένομεν,  τοῦτο δὴ καὶ ἐνταῦθα  ποιεῖ, καί φησιν, Ἔχωμεν χάριν· τουτέστιν, εὐχαριστῶμεν τῷ Θεῷ, βέβαιοι μένωμεν. Οὐ γὰρ μόνον οὐκ ὀφείλομεν  ἀποδυσπετεῖν  ἐπὶ  τοῖς  παροῦσιν, ἀλλὰ  καὶ χάριν  αὐτῷ  μεγίστην εἰδέναι ἐπὶ τοῖς μέλλουσι. ∆ι' ἧς λατρεύωμεν εὐαρέστως τῷ Θεῷ· τουτέστιν, Οὕτω γὰρ ἔστιν εὐαρέστως λατρεύειν  τῷ Θεῷ, εὐχαριστοῦντα  ἐν ἅπασι. Πάντα ποιεῖτε, φησὶ,  χωρὶς  γογγυσμῶν  καὶ  διαλογισμῶν, 

Read More ->>