Σελίδες ἀπὸ τὸ Νέον Μαρτυρολόγιον τῶν Γνησίων Ὀρθοδόξων

Νικολάου Μάννη Διδασκάλου
Σελίδες ἀπὸ τὸ Νέον Μαρτυρολόγιον τῶν Γνησίων Ὀρθοδόξων  Τὰ πρῶτα ἔτη τῆς Ἡμερολογιακῆς Καινοτομίας  ( 1924 1928 )
Ἔκδοσις Ἱερᾶς Μητροπόλεως Ὠρωποῦ καὶ Φυλῆς  2016

Ἡ ἐργασία αὐτὴ πρωτοπαρουσιάσθηκε ὡς Ὁμιλία  ὑπὸ τοῦ συγγραφέως  αὐτῆς κ. Νικολάου Μάννη τὴν Παρασκευή, 2 /15.1.2016, στὸν Ἱερὸ Ναὸ τῶν Ἁγίων  Ἀποστόλων Πέτρου καὶ Παύλου στὴν Δάφνη Ἀθηνῶν.
Ἡ παροῦσα μορφή της πραγματοποιήθηκε μὲ τὴν ἐπιστασία  καὶ εὐλογία  τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Ὠρωποῦ καὶ Φυλῆς κ. Κυπριανοῦ.
Εὐχαριστίες ἀπευθύνονται στὸ Ἐργαστήριο  τῆς Μοναστικῆς Ἀδελφότητος τῶν Ἁγίων  Ἀγγέλων, στὶς Ἀφίδνες  Ἀττικῆς, τὸ Ὁποῖο ἀνέλαβε τὴν ἐπιμέλεια καὶ τὴν ἔκδοσι τῆς ἐργασίας αὐτῆς.
† Κυριακὴ Γ ʹ Νηστειῶν, τῆς Σταυροπροσκυνήσεως
21η Μαρτίου 2016 ἐκ. ἡμ.
Ὀρθόδοξος  Ἐνημέρωσις
«Ἐντολὴ γὰρ  Κυρίου μὴ σιωπᾷν  ἐν καιρῷ  κινδυνευούσης Πίστεως. Λάλει γάρ, φησί, καὶ μὴ σιῶπα. . . Διὰ τοῦτο κἀγὼ ὁ τάλας, δεδοικὼς τὸ Κριτήριον, λαλῶ».
(Ὁσ. Θεοδώρου Στουδίτου, PG τ. 99, στλ.13-21)

« Εἰ ἐμὲ ἐδίωξαν, καὶ ὑμᾶς διώξουσιν »
( Ἰ ωάν. ιε ΄  20 )


Α΄. Εἰσαγωγὴ στὸ Νέο Μαρτυρολόγιο

Read More ->>

Αρχαίοι άνθρωποι της Ανατολής

Αρχαίοι άνθρωποι τής Ανατολής

ΠΡΟ ΛΙΓΑ ΧΡΟΝΙΑ ακόμα μπορούσες νά βρεις εκεί μέσα  από κείνη τή γενεά τών άρχαίων ανθρώπων, πού δέν υπάρχουνε σέ άλλα μέρη, σάν κι αυτούς πού διαβάζουμε στις ιστορίες τών παλαιών Ελλήνων, καί πού τίς συνταιριάζανε ό γερο-Όμηρος, ό Ησίοδος, ό Ηρόδοτος, ό Θεόκριτος, καθώς καί στήν Παλαιά Διαθήκη. ’Ήτανε άρχαΐοι "Ελληνες μαζί κι Άνατολίτες χριστιανοί, πράοι κι άθώοι άνθρώποι. Σά νά τούς άπόκλεισε ή φύση σέ κείνο τό βλογημένο στενοθάλασσο, κι ά-πομείνανε δπως βρεθήκανε πριν άπό χιλιάδες χρόνια, ίδιοι κι άπαράλλαχτοι, άπό τότες πού ήτανε είδωλολάτρες καί πιστεύανε στά ξύλα, στ’ άστρα καί στά δέντρα.

Μά τό παράδοξο είναι πώς δέν ήτανε άγριοι, πονηροί καί μοβόροι, μαχαιροβγάλτες κι άκοινώνητοι. Σάν παιδιά άγαπούσανε τίς ιστορίες, όλα τά πιστεύανε, καλοσύνη είχανε στήν καρδιά τους. Βαστούσανε στό χωριό σπίτια μ’ δλη τήν τάξη. Κλέφτες δέν ήτανε, ψέματα δέ λέγανε, τή δουλειά τήν άγαπού-σανε, τόν ξένο σάν άδερφό τους τόν είχανε. Καί τούτο, επειδή ζούσανε μέ μεγάλη άπλότητα κ’ ήτανε φχαριστημένοι μέ λίγα πράματα, καί δέ χρειαζόντανε μηδέ τό ψέμα, μηδέ τήν κλεψιά, μηδέ τό σκοτωμό, γιά νά πληθύνουνε τήν καλοπέρασή τους. Τήν πείνα δμως δέν τήν ξέρανε, γιατί ή μεγάλη στεριά, πού τους γεννησε, δεν άφηνε κανένα νηστικόν και παραπονεμενον, ή βλογημένη Ανατολή, πού βγάζει πολύ καί γλυκό ψωμί, καί κάθε λογής πράμα, μέλι, γάλα, λάδι κι δ,τι άλλο χρειάζεται γιά ζωοθροφία τού άνθρώπου, δίχως μάταια πράματα. Όπως ή γης έθρεφε κάθε λογής προκομμένο δέντρο, ή θάλασσα έθρεφε ψάρια πού ’χανε τήν ιδιαίτερη νοστιμάδα πδχει κάθε τι πού βγάζει κείνη ή βλογημένη πλάση, άγρια καί ήμερα.

Read More ->>

Τά μπουγάζια του Αιβαλιού

ΤΑ ΜΠΟΥΓΑΖΙΑ Τ’ΑΪΒΑΛΙΟΥ

ΤΟΥΤΗ Η ΙΣΤΟΡΙΑ είναι άληθινή, κι άς φαίνεται σάν ταίριασμα τής φαντασίας.
Στής Ανατολής τά μέρη βρίσκεται ένα μπουγάζι κλεισμένο όλοτρόγυρα, σά νά ’ναι ένας κόσμος χωρισμένος από τόν άλλο κόσμο. Άπ’ όξω, από τό πέλαγο, δέ φαίνεται τίποτα, παρά κάτι χαμηλά βουνά. Κατά τό βασίλεμα τό ζώνει ή άνοιχτή θάλασσα, μ’ ένα πλήθος ρημονήσια, έξόν ένα, τό μεγαλύτερο, τό λεγόμενο Μοσκονήσι, πόχει ένα χωριό. Ανάμεσα σέ τούτο τό νησί καί στή μεγάλη στεριά, πού βγαίνει είδος στεριόνησο κι άγκαλιάζει τό μπουγάζι, βρίσκεται τό στόμα τού μπουγαζιού, τό λεγόμενο Ταλιάνι, πού θά πει βιβάρι στά τούρκικα.

"Οποιος μπει στην άπό μέσα θάλασσα, άπορεί  καί έξίσταται πού βρισκότανε μαθές καί δέ φαινότανε αύτός ό κόσμος, λές κι άνοιξε μιά μαγική πόρτα καί μπήκε μέσα. Έκεΐ πέρα βρίσκει μιά πλάση τής φαντασίας, γεμάτη ειρήνη κι άγαλλίαση.

Read More ->>