Το μυστήριο της Ιεροσύνης και το μέγεθος της Εκκλησίας
Αναφερθήκαμε στην προηγούμενη ενότητα στο μυστήριο της ιεροσύνης σε σχέση με το πρόσωπο και το έργο του Χριστού. Στη συνέχεια θα αναφερθούμε στο μυστήριο της ιεροσύνης και στο μέγεθος της εκκλησίας.Τι είναι όμως Εκκλησία και από πότε χρησιμοποιήθηκε αυτός ο όρος; Ο όρος Εκκλησία χρησιμοποιήθηκε από τους Αποστολικούς χρόνους, για να δηλώσει την νέα εν Χριστώ πραγματικότητα του κόσμου. Αυτή η νέα εν Χριστώ πραγματικότητα φανερώνεται με τη συγκρότηση του εκκλησιαστικού σώματος σε κάθε τόπο και σε κάθε εποχή, ως προέκταση του σώματος του Χριστού στο χρόνο και στην ιστορία της σωτηρίας51.Τον όρο όμως Εκκλησία τον συναντούμε και στην Παλαιά και στην Καινή Διαθήκη. Στην Παλαιά Διαθήκη χρησιμοποιήθηκε από τους εβδομήκοντα, δηλώνοντας τη συνάθροιση ή σύναξη του περιούσιου λαού τουΘεού. Στην Καινή Διαθήκη σημαίνει τη σύναξη του λαού του Θεού, ως νέου περιούσιου λαού του Θεού, που φανερώνεται στην οικουμένη, αλλά και σε κάθε τοπική Εκκλησία. Αυτή η Εκκλησία συγκροτεί το «νέο εκλεκτό γένος», το «Άγιο Έθνος» της «Καινής Διαθήκης» του Θεού52, η οποία σφραγίσθηκε με την ενανθρώπηση, το πάθος και την Ανάσταση του Χριστού53.
Η Εκκλησία προϋπήρχε στην προαιώνια βουλή, σοφία και πρόνοια του Θεού, πραγματοποιήθηκε με τη δημιουργία του κτιστού κόσμου, ενώ απώλεσε την κοινωνία, ένεκα της αμαρτίας, για να αποκατασταθεί και λειτουργήσει σωστικά για την κτίση και αυτή η κοινωνία με τον Χριστό και τη συνεργεία του Αγ. Πνεύματος. Ο καθηγητής Βλάσιος Φειδάς αναφέρει ότι αυτό που φανερώθηκε στο κόσμο και στην ιστορία είναι «το αποκεκρυμένον από των αιώνων εν τω Θεώ» μέγα μυστήριο για τη πραγμάτωση της βασιλείας του Θεού, η οποία «ουκ έστιν εκ του κόσμου τούτου»54και η οποία θα τελειωθεί στη συντέλεια του αιώνος, όταν ο Υιός την παραδώσει στο Θεό και Πατέρα του55.
Είναι αυτονόητο ότι η Εκκλησία δεν συνεστήθη από μόνη της, αλλά από τον Τριαδικό Θεό. Και πόσο Αυτός αγάπησε την Εκκλησία; Μας λέει ο Απόστολος των Εθνών Παύλος: «ηγάπησε την εκκλησίαν και εαυτόν παρέδωκεν υπέρ αυτής, ίνα αυτήν αγιάση, καθαρίσας τω λουτρώ του ύδατος εν ρήματι, ίνα παραστήση αυτήν εαυτώ ένδοξον την εκκλησίαν, μη έχουσα σπίλον ή ρυτίδα ή τι των τοιούτων, αλλ’ ίνα η αγία και άμωμος»56. Αναφέρει ο Χρυσόστομος, μεταξύ άλλων, στους έξι Λόγους του για την Εκκλησία: «Η γάρ εκκλησία του Χριστού κατά τον μακάριον Παύλον, σώμα εστι του Χριστού...»57. Η Εκκλησία είναι το Σώμα Χριστού, και εμείς μέλη του Σώματος του Χριστού. Ποιον αληθινά υπηρέτησε ο Χριστός ως κεφαλή της Εκκλησίας, για να τον συνάψει ως μέλος του ιδίου του Σώματος του; Ποιον άλλο, παρά τον άνθρωπο. Για να τον εισάξει μέσα από την Εκκλησία στην ουράνια μακαριότητα και δόξα. Στην κατά Χάριν Υιοθεσία και Θέωση. Το πλήρωμα της Εκκλησίας είναι η λογική ποίμνη του ιδίου τουΧριστού. Είναι αυτή που αγάπησε ο ίδιος ο Χριστός και έδωσε τον εαυτό του «λύτρον αντί πολλών»58. Ή όπως αναφέρει ο Χρυσόστομος, «ιδίω θανάτω το ποίμνιον πριάμενος τούτο και τιμή της αγέλης το αίμα δούς το εαυτού»59. Και η ιεροσύνη και αυτός που μετέχει σ΄αυτήν δεν είναι τίποτε άλλο παρά διαχειριστής ολόκληρης της περουσίας Του, που την αγόρασε, όπως προαναφέραμε, πολύ ακριβά «δια του ιδίου αίματος», οπότε και «επι πάσι τοις υπάρχουσιν αυτού καταστήσει αυτόν»60.
Καλεί ο ιερός Χρυσόστομος στον Β΄Λόγο του τον ιερέα να ομοιάσει του Πέτρου. Να δείξει την αγάπη του προς τον Χριστό. Και ποια είναι η αληθινή αγάπη προς τον Χριστό; Να ποιμαίνει τα πρόβατά του: «Και τι τούτου του κέρδους έφην, αν γένοιτο μείζον, ή το ταύτα φαίνεται πράττοντας, άπερ δείγματα της εις Χριστόν αγάπης, αυτός έφησεν είναι ο Χριστός;».61 Μιλώντας προς τον Απόστολο Πέτρο τι του ζητά ως απόδειξη ότι τον αγαπά; «Πέτρε, φησί, φιλείς με;». Και αφού ομολόγησε ο Πέτρος την αγάπη του προς Αυτόν, τι του ζητεί;
«Ει φιλείς με, ποίμαινε τα πρόβατά μου»62. «...αλλ΄ιδίω θανάτω το ποίμνιον πριάμενος τούτο και τιμήν της αγέλης το αίμα δους το εαυτού, πόση τους ποιμένοντας αυτήν αμείψεται δωρεά;».63
Ο Χριστός, ως ιερεύς, ως μέγας αριχερεύς, ανέβηκε στο σταυρό, για να σώσει το ποίμνιό του, για να σώσει τον άνθρωπο. Καλεί λοιπόν τον ιερέα, όπως, ακριβώς, και τον Πέτρο να δείχνει αυτή τη θυσία· «...αλλ’ όσον αυτός την εκκλησίαν αγαπά την εαυτού, και Πέτρον και πάντας ημάς μαθείν ηθέλησεν ίνα πολλήν και ημείς περί ταύτα εισφέρομεν την σπουδήν»64. Ήθελε, λέει ο Χρυσόστομος, να μάθομε και ο Πέτρος και όλοι εμείς, πόσο αυτός αγαπά την Εκκλησία, ώστε να δείξουμε και εμείς μεγάλη φροντίδα γι’ αυτήν. Ο ίδιος ο Θεός θυσιάζει τον Υιό του τον μονογενή για την αγάπη του προς τον άνθρωπο και γίνεται ο Χριστός αυτός που σώζει τον άνθρωπο, που θυσιάζεται για το ποίμνιό του και έτσι συνάπτει τον άνθρωπο προς τον Θεό. Κανένα αντάλλαγμα δεν μπορεί να δοθεί για την απώλεια καμιάς ψυχής από το ποίμνιο της Εκκλησίας. Μέσα στην Εκκλησία, που έχει κεφαλή τον Χριστό και είναι Σώμα του Χριστού, αγιάζεται και ο άνθρωπος, που είναι μέλος αυτού του Σώματος. Μόνο να αναλογιστεί κάποιος τον Χριστό που είναι η ίδια η Εκκλησία και είναι και ο παράδεισος και η αιώνια ζωή, μπορεί να πλησιάσει στο μέγα μυστήριο του μεγέθους της Εκκλησίας και συνάμα των λειτουργών των μυστηρίων της Εκκλησίας του Χριστού, που είναι οι ιερείς του.
52 Α΄ Πέτρ. 2, 9-10
53 Βλασίου Φειδά, ό. π., σσ 30
54 Ιω. 18-36
55 Βλασίου Φειδά, ό. π., σσ 30
56 Εφεσ. 5, 25-27
57 Ιωάννου Χρυσοστόμου, ό. π., Λόγος Δ΄, 14, σσ210
58 Ματθ. 20,28
59 Ιωάννου Χρυσοστόμου, ό. π., Λόγος Β΄, 1-2, σσ86
60Ό. π.,27, σσ 86
61 Ό. π., 12, σσ84
62 Ό. π., 16, σσ84
63 Ό. π., 1-3, σσ86
64 Ό. π., 9-11, σσ86
65 Ό. π., 17, 18, σσ86
66 Ματθ. 24, 25
ΠΡΩΤΟΠΡΕΣΒΥΤΕΡΟΣ ΜΑΡΙΟΣ ΔΗΜΟΣΘΕΝΟΥΣ
ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΤΟΥ ΙΕΡΕΑ ΚΑΙ Η ΠΟΙΜΑΝΤΙΚΗ ΤΟΥ ΔΙΑΚΟΝΙΑ ΚΑΤΑ ΤΟΥΣ ΕΞΙ ΛΟΓΟΥΣ ΤΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ
Διπλωματική Μελέτη
Υποβληθείσα στο Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα Θεολογικών Σπουδών
Πανεπιστήμιο «Νεάπολις»
ΠΑΦΟΣ 2015
Επιβλέπων Καθηγητής: Νικόλαος Νικολαίδης
Εξεταστική Επιτροπή:
Αναρτήσεις
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου