Ή ακτινοβολία τής αρετής τού Αγίου. Ή εις Κύριον έκδημία του

Άγιος Νικόλαος
Ή ακτινοβολία τής αρετής τού Αγίου. Ή εις Κύριον έκδημία του

Λ. Ένας, λοιπόν, παλαιότερος λόγος, πού περιήλθε καιστα χέρια τα δικά μας, αναφέρει ότι ό μακαριστός αυτός άνθρωπος διακρινόταν για τό πρεσβυτικό του ήθος και την αγγελική του όψη και ευωδίαζε από άγιοούνη και χάρη θεία. Ακόμη ό λόγος λέγει και τά έξης γιά τον "Αγιο: «"Οταν κάποιος άπλώς τον συναντούσε κατά τύχη στο δρόμο, παρουσίαζε άμέσως μεγάλη βελτίωση στήν άρετή, μόνο και μόνο μέ τη θέα τού Αγιου, και γινόταν στον εσωτερικό του κόσμο κάποια μεταμόρφωση. Και καθένας πού ή ψυχή του ύπέφερε άπό κάποια συμφορά και λύπη, όταν και μόνο τον άτένιζε, εύρισκε ικανοποιητική παρηγοριά και άνακούφιοη.

»Έπιπλέον, άπό τον "Αγιο έβγαινε και κάποια ύπέρφωτη λάμψη και τό πρόσωπό του έλαμπε περισσότερο παρά τού Μωυσή. Όταν καμιά φορά ουνέβαινε νά τον συναντήσουν στο δρόμο κάποιοι αιρετικοί, και μόνο αν άπολάμβαναν τή γλυκιά του ομιλία, έφευγαν ύστερα, άφού πριν είχαν άποβάλει άπό τήν ψυχή τους τήν αίρεση, πού είχε συναυξηθέΐ μέ τήν ήλικία τους, και έβαζαν βαθιά στήν καρδιά τους τον ορθό λόγο τής άλή θείας».

Ό άγιος Νικόλαος, λοιπόν, έτσι έζησε στή ζωή του ή συμπεριφορά του προς τούς συνανθρώπους του υπήρξε άγνή και ευγενική, σύμφωνα μέ τό λόγο τής άρετής. Ή όλη του ζωή υπήρξε, κατά κάποιο τρόπο, μύρο πολύ εύωδιαστό και θελκτικό, πού παρουσιάστηκε οτό κέντρο τής έπαρχίας των Μυρέων και εύωδίασε τό λαό.

Ό Αγιος έφτασε οέ βαθύτατο γήρας. Αφού, λοιπόν, συμπλήρωσε πλήρως τό χρόνο τής έπίγειας ζωής του και επειδή ήταν και αυτός άνθρωπος, έπρεπε νά λειτουργήσει και γι’ αυτόν ό κοινός νόμος τής κοινής φύσεως. Προσβλήθηκε, τότε, άπό σύντομη άσθένεια, κατά τή διάρκεια τής όποιας έξέφραζε τις ευχαριστίες του στο Θεό, έψελνε έξόδιους και έπικήδειους ύμνους και μέ τήν έλπίδα τής εις Κύριον έκδημίας του, ό μεγάλος αυτός άνθρωπος, διατηρούσε πολύ χαρούμενη τή διάθεσή του. Ένώ γιά τούς άλλους χαρά ήταν τό νά παραμένουν στή σάρκα τους, ό "Αγιος χαιρόταν, γιατί θά χωριζόταν πλέον άπό τό σώμα του και θά πήγαινε κοντά στην πηγή τής ζωής, τό Θεό.

Έτσι, λοιπόν, ό άγιος Νικόλαος άφησε τή φθαρτή αυτή ζωή και μετέβη στήν αιώνια εκείνη και μακάρια ζωή, όπου συναναστρέφεται μέ τή λαμπρότητα τών Αγγέλων και συναγάλλεται μ’ αυτούς και βλέπει τό φέγγος τού Τριαδικού Θεού σέ όλο τό μεγαλείο και τήν καθαρότητα. Τό τίμιο σώμα του μεταφέρθηκε μέ τά όσια χέρια επισκόπων και, μέ τιμητική πομπή όλο τον κλήρο λαμπροφορεμένο, τοποθετήθηκε σέ ειδικό τάφο [29 ] στον ιερό Ναό τών Μύρων. Από τό σώμα τού Άγιου άναβλύζει μύρο μέχρι και σήμερα [ 30 ] , τό όποιο θεραπεύει άσθένειες, και ψυχικές και σωματικές.

ΣΥΜΕΩΝ, ΛΟΓΟΘΕΤΟΥ, ΤΟΥ ΜΕΤΑΦΡΑΣΤΟΥ

ΒΙΟΣ  ΠΟΛΙΤΕΙΑ ΘΑΥΜΑΤΩΝ ΔΙΗΓΗΣΙΣ ΠΕΡΙΩΝΥΜΟΥ  

ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΜΥΡΩΝ ΤΗΣ ΛΥΚΙΩΝ ΕΠΑΡΧΙΑΣ

(Απόδοση στη νεοελληνική γλώσσα)

Εισαγωγή - Μετάφραση - Σχόλια Πραγματολογικά στοιχεία - 

Παραπομπές Επιλογή ύμνων άπό την άσματική 'Ακολουθία 

Γεωργίου Δ. Παπαδημητρόπουλου θεολόγον. Φιλολόγου - Λυκειάρχου

Πρώτη αποκλειστική δημοσίευση στο Ορθόδοξο Διαδίκτυο

Επιτρέπεται η αναδημοσίευση  σε Ορθόδοξα Ιστολόγια με αναφορά πηγής την Ιστοσελίδα

ΠΗΔΑΛΙΟΝ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ

http://www.alavastron.net/

Kindly Bookmark this Post using your favorite Bookmarking service: