Προσκυνητής στους 'Αγίους Τόπους.

Άγιος Νικόλαος
Προσκυνητής στους 'Αγίους Τόπους. 
Θαύμα τού Αγίου κατά τό ταξίδι στή θάλασσα.

Η. ’Επειδή επιθυμούσε διακαώς νά φτάσει σέ τελειότερα στάδια αρετής καί νά άπολαύσει μεγαλύτερη άγάπη κοντά στο Θεό, τον κατέλαβε ή σφοδρή επιθυμία τής ήσυχίας σέ έρημο τόπο. ’Αφού όμως δέν υπήρχε ή δυνατότητα νά πετύχει μέ διαφορετικό τρόπο τό ποθούμενο, λαχτάρησε έτσι μέ θέρμη τήν άποδημία. ’Αλήθεια, ό προφήτης λέγει: «Άφοσιωθεϊτε στή ζωή τής ήσυχίας καί άποκτήστε τή θεία γνώση». Γιά τούτο σκέφτηκε νά άπομακρυνθεί άπό τον κόσμο καί, σύμφωνα μέ τήν προτροπή τού προφήτη, σχέδιαζε νά κατοικήσει σέ έρημο τόπο. Καί πραγματικά, ή ερημιά είναι μητέρα τής ήσυχίας, ενώ ή ήσυχία συνάπτει μέ πολύ κατάλληλο τρόπο τις θείες έννοιες καί τή θεωρία μέ τό Θεό. Έτσι κάποτε θεώρησε εύλογο νά πάει στήν Παλαιστίνη, γιά νά έπισκεφτεί τούς Άγιους Τόπους, όπου έζησε ό Κύριος, ό όποιος ύπέστη τά φρικτά πάθη γιά τή σωτηρία μας. ’Επιβιβάστηκε λοιπόν σέ αιγυπτιακό πλοίο, πού εκείνο τον καιρό άπέπλευσε άπό έκεί, καί έφτασε στήν Παλαιστίνη, μέ σκοπό νά βρει έκεί τήν πολυπόθητη έρημία καί ταυτόχρονα νά περιέλθει καί νά ίδεί, όπως προείπαμε, τούς Άγιους Τόπους.

Άλλα άς διακοπεί ό λόγος προς τό παρόν για τό σκοπό της μεταβάσεως τού Άγιου στην Παλαιστίνη και άς ασχοληθούμε για λίγο με τό ταξίδι στη θάλασσα. Τό αιγυπτιακό πλοίο, λοιπόν, κατευθυνόταν στον προορισμό του και, ενώ οι ναυτικοί δεν προέβλεπαν τι καιρικές συνθήκες θά επικρατούσαν κατά τον πλού, ό Άγιος τούς προανήγγειλε τρικυμία με πολύ άγριους και ορμητικούς άνεμους. Γιατί, είπε, είδε στον ύπνο του ότι ό ίδιος ό διάβολος άνέβηκε στο πλοίο, έκοψε με μαχαίρι τά καλώδια τού ιστίου και τών πηδαλίων,έδεσε γύρω γύρω όλο τό πλοίο, τό στριφογύρισε και προσπαθούσε να τό βυθίσει αύτανδρο.

Αυτά είπε ό Άγιος, και αμέσως, σαν άπό κάποιο άόρατο σύνθημα, ένας σφοδρότατος άνεμος, άφού πέρασε άνάμεσα άπό τά νέφη, σήκωσε στο πέλαγος πολύ μεγάλη φουρτούνα. Ταραχή και τρόμος κατέλαβε τούς συμπλέοντες. Και γι αυτό, άφού στάθηκαν κοντά στο μεγάλο Άγιο, προσεύχονταν στο Θεό και παρακαλούσαν τον Άγιο νά τούς βοηθήσει, γιατί βρίσκονταν σέ φοβερό κίνδυνο και δέν είχαν καμιά ελπίδα γιά σωτηρία, παρά μόνο άν βοηθούσε αυτός πού προειπε τον κίνδυνο. Τό γεγονός ότι ό Άγιος τούς προείπε τον κίνδυνο τούς δημιούργησε τήν ελπίδα ότι θά μπορούσε να τούς βοηθήσει.

Εκείνος, λοιπόν, τούς έλεγε νά έχουν θάρρος και τούς διαβεβαίωνε ότι γρήγορα θά άπαλλαγούν άπό τον κίνδυνο. Και πραγματικά, ή κατάσταση έξελίχτηκε όπως τούς είπε και εκείνα πού τούς στενοχωρούσαν γρήγορα τελείωσαν. Ή θαλασσα ήρέμησε και γαλήνεψε. Τότε αύτοί, άφού ξέχασαν αμέσως τούς θρήνους, ξέσπασαν σέ ευθυμία και χαρά, ομολογώντας ότι τή σωτηρία τους τή χρωστούσαν στο Θεό και στον υπηρέτη του, τον άγιο Νικόλαο. Και έθαύμαζαν τον Αγιο γιά δύο λόγους, και γιά τό ότι προείπε τον κίνδυνο και για το ότι βοήθησε νά διασωθούν άπό αύτόν.

Ο Αγιος άνασταίνει ένα ναύτη. Αλλα θαύματα

Θ. Αλλά, ένώ έτσι είχαν αυτά τά άξιοθαύμαστα γεγονότα ένας ναύτης (άλήθεια, ό διάβολος πάλι προσπάθησε να τούς στενοχωρήσει, γιατί θεώρησε προσβολή για τον εαυτό του το θαύμα πού έγινε) ανέβηκε στήν κορυφή τού μεσαίου καταρτιού, για να διορθώσει κάποιο σχοινί τού πλοίου. Όταν έπρόκειτο πλέον να κατεβεί, γλίστρησε και έπεσε στο μέσο τού πλοίου. Μέ τήν πτώση του χτύπησε θανάσιμα και τό άψυχο σώμα του κοίτονταν στο κατάστρωμα και όλοι τον έβλεπαν νεκρό. Τότε ό "Αγιος, πού συνήθιζε μέ τήν προσευχή του νά προσφέρει άμέσως βοήθεια, τον άνέστησε μέ περισσότερη ευκολία άπό τό νά ξυπνούσε έναν πού κοιμόταν. Έτσι τον παρέδωσε πάλι ζωντανό στούς άλλους ναύτες τού πλοίου. Έπειτα οι ναυτικοί ξεδίπλωσαν όλα τά ιστία και ώς τον προορισμό τους έπλευσαν μέ άεράκι λεπτό και ευχάριστο.

Όταν πλέον προσέγγισαν στο λιμάνι και άγκυροβόληοε τό πλοίο, άμέσως συντελούνταν πολλά θαύματα, πού και ή θάλασσα άγαλλόταν. Και άν πρέπει νά τά παρουσιάσω συνοπτικά, θά έλεγα ότι δέν ύπήρχε κανένας πού νά ύπέφερε άπό δυστύχημα ή άρρώστια, ή νά πιεζόταν άπό κάποια μεγάλη στενοχώρια, ό όποιος νά προσερχόταν στον Νικόλαο και νά μήν εύρισκε άμέσως θεραπεία και άπαλλαγή άπό τό αίτιο πού τον στενοχωρούσε.

Έτσι λοιπόν, άφού ή θεραπεία τών άοθενών γινόταν όχι μόνο μέ εύκολία, άλλά και χωρίς πληρωμή, ό λόγος είναι σέ θέση νά δώσει τή δυνατότητα νά εξετάσουμε συγχρόνως πόσοι ήταν έκείνοι πού θεραπεύτηκαν, πόση ευχαριστία προς τό Θεό έκδηλώθηκε και πόση ήταν ή χαρά όλων μαζί έκείνων πού δοξολογούσαν τό Θεό.

Τό νά παρουσιάσει όμως ένας μέ τή γραφή καθένα χωριστά άπό τά θαύματα αυτά τού Αγιου είναι παρόμοιο μέ τήν προσπάθεια κάποιου άλλου πού θά ήθελε νά άπαριθμήσει τήν άμμο τής θάλασσας και τό πλήθος τών άστέρων.

Στα ιερά Προσκυνήματα. Επιστροφή. Άλλες θαυματουργικές ενέργειες

I. Ό Άγιος άναχώρησε άπό εκεί και πήγε στον Τάφο τού Χριστού και ακολούθως στο σεβάσμιο Γολγοθά, στον όποιο είχε στηθεί ό σωτήριος Σταυρός. Στη συνέχεια προσήλθε, νυχτερινή ώρα, στο θειο ξύλο τού Σταυρού, πού είχε τοποθετηθεί οέ ιερό Ναό. Μόλις πλησίασε στο Ναό, οι πύλες άνοιξαν αύτομάτως. Εκεί προσευχήθηκε θερμά καί προσκύνησε με πολλή εύλάβεια. Έτσι έλαβε πλουσιότερη τή χάρη καί τή δύναμη τού άγαθού καί παναγίου Πνεύματος.

’Αφού διέμείνε στήν Παλαιστίνη άρκετό χρονικό διάστημα καί γιά νά μή στερηθεί τό ποίμνιό του γιά περισσότερο χρόνο τή γλυκιά του φωνή, πήρε έντολή άπό τό Θεό, με θείο όραμα, νά γυρίσει στον τόπο του. Γιά τήν επιστροφή χρησιμοποίησε πάλι πλοίο. Καί έδώ πάλι, μόλις ό θαυμαστός "Αγιος επιβιβάστηκε, συνέβησαν θαύματα: άφενός φανερώθηκε ή κακουργία των ναυτικών, άφετέρου άποδείχτηκε στο πρόσωπό του κατά τρόπο θαυμαστό ή δύναμη τού θείου Πνεύματος.

Ό Άγιος, λοιπόν, έπρόκειτο νά επιστρέφει μέ πλοίο στήν πατρίδα του καί, άφού πρώτα έκαμε τή σχετική συμφωνία μέ τούς ναύτες, οι όποιοι βέβαια δέν ήταν καλοί, επιβιβάστηκε στο πλοίο. Εκείνοι όμως, όταν σήκωσαν τις άγκυρες, θυμήθηκαν τήν πατρίδα τους. ’Αφού, λοιπόν, βγήκαν άπό τό λιμάνι, άνοιξαν τά πανιά καί, έπείδή ό άνεμος έπνεε εύνοϊκά γι’ αύτούς, κατευθύνονταν προς τήν πατρίδα τους. Ή θεία Δικαιοσύνη όμως δέν τούς άφησε καθόλου, άλλά τούς άκολουθούσε κατά πόδας καί τιμώρησε τήν κακουργία τους. Έπνευσε, λοιπόν, άμέσως μέ άντίθετη κατεύθυνση μιά σφοδρή καταιγίδα, ή οποία μετατόπισε τό μοχλό τού πηδαλίου καί τό ίδιο τό πηδάλιο τό άπέσπασε άπό τή θέση του. Ή καταιγίδα αύτή άπείλησε τούς ναύτες μέ τον έσχατο κίνδυνο τού καταποντισμού, ενώ τον Άγιο τον έφερε στο λιμάνι τής πατρίδας του, άφού εκεί κατά τρόπο θαυμαστό προσορμίστηκε τό άκυβέρνητο πλοίο.

Πώς όμως άντιμετώπισε τήν κακή συμπεριφορά των ναυτών εκείνος ό εύαίσθητος καί μεγαλόψυχος άνθρωπος; Δέν πικράθηκε, ούτε θεώρησε άναγκαίο νά τούς άπευθύνει κάποιο σκληρό λόγο. Άλλα και οι ίδιοι είχαν μετανοήσει πικρά γιά την πράξη τους και ό Άγιος νικήθηκε άπό τή φιλάνθρωπη καρδιά του, και έτσι τούς έστειλε στήν πατρίδα τους με καλό και γρήγορο ταξίδι. Αυτός έπέστρεψε στήν ιερά Μονή τής Άγιας Σιών, τήν όποια, όπως είπαμε, είχε οικοδομήσει ώραιότατα ό θειος του. Εκεί έγινε δεκτός με πολλή χαρά και γέμιζε τήν ψυχή όλων με άπερίγράπτη ευχαρίστηση.

Αλλά γνωρίζω ότι σάς διακατέχει θερμός πόθος και διψάτε νά μάθετε πώς άνέβη στον άρχιερατικό θρόνο και πώς έργάστηκε ύστερα άπό τή χειροτονία του στο βαθμό τού έπισκόπου. Αύτά, λοιπόν, έρχεται νά σάς κάμει γνωστά ό λόγος. Επειδή, λοιπόν, ή θεία Πρόνοια ρύθμιζε μέ σοφία τά σχετικά μέ αύτόν και τό μεγάλο αυτό πνευματικό φώς έπρόκειτο νά τοποθετηθεί σέ μεγάλη λυχνία, τον κατέβασε πάλι στήν πόλη, μέ σκοπό νά εργάζεται φιλόπονα τή θεία γλυκύτητα τής άρετής.

ΣΥΜΕΩΝ, ΛΟΓΟΘΕΤΟΥ, ΤΟΥ ΜΕΤΑΦΡΑΣΤΟΥ

ΒΙΟΣ  ΠΟΛΙΤΕΙΑ ΘΑΥΜΑΤΩΝ ΔΙΗΓΗΣΙΣ ΠΕΡΙΩΝΥΜΟΥ  

ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΜΥΡΩΝ ΤΗΣ ΛΥΚΙΩΝ ΕΠΑΡΧΙΑΣ

(Απόδοση στη νεοελληνική γλώσσα)

Εισαγωγή - Μετάφραση - Σχόλια Πραγματολογικά στοιχεία - 

Παραπομπές Επιλογή ύμνων άπό την άσματική 'Ακολουθία 

Γεωργίου Δ. Παπαδημητρόπουλου θεολόγον. Φιλολόγου - Λυκειάρχου

Πρώτη αποκλειστική δημοσίευση στο Ορθόδοξο Διαδίκτυο

Επιτρέπεται η αναδημοσίευση  σε Ορθόδοξα Ιστολόγια με αναφορά πηγής την Ιστοσελίδα

ΠΗΔΑΛΙΟΝ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ

http://www.alavastron.net/

Kindly Bookmark this Post using your favorite Bookmarking service: