Η Αγία Γερόντισα Ματρώνα

Η ΑΓΙΑ ΓΕΡΟΝΤΙΣΑ ΜΑΤΡΩΝΑ
Πρόλογος

Είναι πολύ δύσκολο να εφαρμόσουμε τo «άρατε τον σταυρόν υμών και ακολουθείτε με». Οταν αποφασί­σουμε να ακολουθήσουμε τον Χριστό, καθημερινά η ζωή μας γίνεται μέρα παθημάτων, δακρύων και πόνων. Ή ψυχή αφημένη μέσα στη θεϊκή πρόνοια, μέσα στην ά­πειρη αγάπη του Θεού, σηκώνει το σταυρό της δοξάζον­τας τον Θεό που την αξιώνει να υποφέρει γι´ Αυτόν. Ό πόνος γίνεται γλυκύς γιατί τον γλυκαίνει η αγάπη Του. Ξέρει ότι πριν από τον σταυρό προηγείται η

Γεθσημανή, γιατί εκεί πρέπει να οδηγηθούμε. Ή προσευχή μας, δεν πρέπει να είναι ατομική, άλλα για ολόκληρο τον κόσμο. Αυτό που θα μας οδηγήσει σ' αυτήν την προσευ­χή της Γεθσημανή, είναι να αγαπήσουμε τον πλησίον μας όπως τον εαυτό μας και να ζούμε σύμφωνα με τις εντολές του Χριστού.

Μέσα στους βίους των Άγιων μας βλέπουμε ότι κα­νείς δεν πήρε τήν χάρη χωρίς να έχει πρώτα σηκώσει έναν σταυρό. Τον σταυρό του πόνου, της ασθένειας, του μαρτυρίου.

Ή Γερόντισσα Ματρώνα, σήκωσε από πολύ μικρή αυτό τον σταυρό. Οχι μόνο τυφλή αλλά αόμματη και ανά­πηρη, έγινε σκεύος της Χάριτος τού Θεού. Ή αγάπη της για το Θεό περνούσε μέσα από τήν αγάπη της γιά τους πονεμένους ανθρώπους. Εκανε τα προβλήματα των άλλων δικά της, και με την προσευχή της, με την δύνα­μη του χαρίσματος που της δόθηκε, τους βοηθούσε, τους γιάτρευε, τους παρηγορούσε, τους συμβούλευε.

Ώς δοχείον της χάριτος του Θεού γνώριζε τα ση­μεία των καιρών, έβλεπε με τα μάτια της ψυχής της τα βάθη της γης, της θάλασσας, γνώριζε το παρελθόν το παρόν και το μέλλον.

Γι´ αυτό άξια ό άγιος Ιωάννης της Κροστάνδης χωρίς να την γνωρίζει την ονόμασε όγδοο στύλος της Ρωσίας. Οχι μόνο όταν ζούσε άλλα και μετά τον θάνατο της παραμένει βοηθός του πονεμένου ρωσικού λαού.

Καθημερινό σχηματίζονται ουρές από πιστούς μπροστά στα άγια λείψανα της, άλλοι να την ευχαρι­στήσουν και άλλοι να ζητήσουν την βοήθεια της προσ­φέροντας της ένα λουλούδι, όπως η ίδια το ζήτησε.

Εύχομαι σ' όλους, όσους διαβάσουν τον βίον της Αγίας και τα θαύματα της και ζητήσουν τήν βοήθεια της αγίας, να βρουν άμεση ανταπόκριση στο αίτημα τους, ώστε να δοξασθεί ο παν­άγαθος Θεός δια μέσου της αγίας Ματρώνας.

Ευχόμαι να γίνει στον καθένα μας, η σχέση με την αγία τόσο αισθητή, και να την νοιώθουμε τόσο κον­τά μας, ώστε να την ονομάζουμε Ματρωνίτσα, όπως ακριβώς και ο ρωσικός λαός την αποκαλεί, λόγω της οικειότητας που νοιώθει.

Ο βίος της γερόντισσας Ματρώνας

H μακαριστή Γερόντισσα Ματρώνα γεννήθηκε το 1881 στο χωριό Σέμπινο Έπιφανίσκαγια του νομού της Τούλα, που τώρα λέγεται Κιμόφσκι. Στα είκοσι χιλιό­μετρα από τήν τοποθεσία αυτή έγινε η περίφημη μάχη της Κουλικόβα.

Οι γονείς της ελέγοντο Δημήτριος και Ναταλία.

Ή­ταν χωρικοί, ευλαβείς, τίμιοι, δούλευαν και ζούσαν φτωχικά. Είχαν τέσσερα παιδιά, τον Ιβάν, τον Μιχα­ήλ, τη Μαρία καί τη Ματρώνα. Η Ματρώνα ήταν η πιο μικρή.

Οταν γεννήθηκε η Ματρώνα, οι γονείς της ήταν σε προχωρημένη ηλικία και αρκετά φτωχοί. Σε αυτή τη φτώχεια που ζούσαν, το τέταρτο παιδί ήταν ένα πρό­βλημα, γι' αυτό η μητέρα του πριν το γεννήσει αποφά­σισε να το δώσει κάπου να το μεγαλώσουν, γιατί το να κάνει έκτρωση στην πατριαρχική οικογένεια που ζού­σαν ήταν κάτι αδιανόητο. Υπήρχαν τότε πολλά κρατι­κά ορφανοτροφεία στα οποία μεγάλωναν φτωχά παιδιά. Σκέφτονταν, λοιπόν, να το δώσουν στο ορφανοτροφείο που λεγόταν Γκολΐτσιν και βρισκόταν στο γειτονικό χωριό.

Μετά από αυτές τις σκέψεις η μητέρα της Ματρώ­νας Ναταλία είδε στ' όνειρο της ότι ήλθε και κάθησε πάνω στο δεξί της χέρι ένα άσπρο πουλί με ανθρώπινη μορφή άλλα χωρίς μάτια. Τότε η θεοφοβούμενη γυναί­κα, θεώρησε τ' όνειρο της ως σημείο από τον Θεό, ότι το παιδί που θα γεννήσει θα είναι σκεύος εκλογής κι έτσι αποφάσισε να μη το δώσει στο ορφανοτροφείο. Πρά­γματι το κοριτσάκι γεννήθηκε τυφλό άλλα η μητέρα του το αγάπησε πολύ.

Η Ματρώνα από την αρχή σήκωσε ένα βαρύ σταυ­ρό τον οποίο με την ταπείνωση και την υπομονή τον κράτησε σε όλη της την ζωή. Στη βάπτιση της πήρε τ' ό­νομα της οσίας Ματρώνας της Κωνσταντινουπόλεως.

Το ότι αυτό το παιδί ήταν σκεύος εκλογής, το αντιλή­φθησαν όλοι όσοι παρευρέθηκαν στη βάπτιση- την ώρα που ο ιερέας την έβαζε στην κολυμβήθρα, είδαν πάνω από το κορίτσι να σχηματίζεται ένα ανάλαφρο σύννε­φο που ανέδιδε ευωδία. Σχετικά με αυτό μαρτύρησε κι ένας συγγενής της Ματρώνας, ο Πάβελ Ιβάνοβιτς Προχόροφ, που παρευρέθηκε στη βάπτιση. Ο ιερέας π. Βα­σίλειος, τον οποίο όλοι σέβονταν ως ευλαβή και προορατικό, είπε ότι βάπτισε πολλά παιδιά, αλλά πρώτη φορά είδε κάτι τέτοιο σαν αυτό που συνέβηκε. Σίγουρα, είπε, αυτό το κορίτσι θα προοδεύσει πνευματικά. Επί­σης είπε στη Ναταλία, την μητέρα της Ματρώνας, ό,τι ζητήσει η Ματρώνα να πάνε να του το πουν, και μάλι­στα τους προεΐπε ότι η Ματρώνα θα τους αναγγείλει την ημέρα του θανάτου του. Ετσι κι έγινε. Μια νύχτα, η Ματρώνα εκεί που καθόταν είπε στη μητέρα της ότι πέθανε ο π. Βασίλειος. Η μητέρα της α­πόρησε. Οταν πήγε στο σπίτι του ιερέα, διαπίστωσε ό­τι την ώρα που είχε πει η Ματρώνα πέθανε ο π. Βασί­λειος.

Οταν η Ματρώνα ήταν έξι χρονών, μια φορά έβγαλε τον σταυρό από πάνω της και η μητέρα της την μάλωσε. Τότε η Ματρώνα της είπε: "Μητέρα μου γιατί με μαλώνεις; Έγώ έχω τον δικό μου σταυρό." Πράγματι , ε­πάνω στο στήθος της είχε ένα εξόγκωμα σε σχήμα σταυρού.

Μια φίλη της μητέρας της έλεγε ότι η Ναταλία της έκανε παράπονα πως όταν η Ματρώνα ήταν μικρή και ξημέρωνε Τετάρτη και Παρασκευή δεν ήξερε τι να κά­νει, γιατί η Ματρώνα δεν έτρωγε τίποτα. Κοιμόταν συ­νέχεια, ήταν σχεδόν αδύνατον να την ξυπνήσεις. Σιγά-σιγά, τα μάτια της όχι μόνο δεν άνοιγαν αλλά διαπί­στωσαν ότι δεν υπήρχαν ούτε κάν κόρες.

Οταν η Ματρώνα ήταν μικρή έπαιζε με τα παιδιά, καθώς όμως ήταν τυφλή, τα παιδιά την κορόιδευαν, τη μάλωναν, τη κτυπούσαν και την έριχναν μέσα σε λάκ­κους, για να γελούν και να βλέπουν πως θα βγει από μέ­σα. Η Ματρώνα πάντα κατάφερνε κι έβγαινε από τους λάκκους και πήγαινε στο σπίτι της. Ετσι από μικρή σχεδόν, έπαψε να βγαίνει έξω να παίζει με τά παιδιά, κι έμενε μέσα στο σπίτι. Το μόνο μέρος που πήγαινε, χωρίς παράλειψη ήταν η εκκλησία. Η μητέρα της, όταν δεν την έβρισκε στο σπίτι, ήξερε ότι η Ματρώνα βρισκό­ταν στην εκκλησία. Η Ματρώνα όταν πήγαινε στην εκ­κλησία στεκόταν πάντα στην ίδια θέση κι έψαλε μαζί με τους ψάλτες έχοντας το χάρισμα της αδιάλειπτου προσευχής.

Από την ηλικία των έξι-επτά ετών, της είχε δοθεί το προορατικό και διορατικό χάρισμα. Γνώριζε τις α­σθένειες των ανθρώπων, τι προβλήματα είχαν, τις α­μαρτίες τους, τι θα συνέβαινε στον καθένα, κι έτσι τους προειδοποιούσε, τους συμβούλευε και τους γιάτρευε.

Πολύς κόσμος πήγαινε στην Γερόντισσα και τους βοηθούσε. Της πήγαιναν διάφορα πράγματα. Ετσι ο φόβος της μητέρας της, πως το τέταρτο στόμα στο σπί­τι θα δημιουργήσει πρόβλημα στο φαγητό δεν επαλη­θεύθηκε γιατί τους έφερναν τόσα τρόφιμα που είχαν και περίσσευμα.

Μια μέρα η Ματρώνα με τον πατέρα της δεν πήγαν στην εκκλησία και πήγε μόνο η μητέρα της. Στον δρόμο πήγαινε, άλλα και στην εκκλησία σκεφτόταν διά­φορα πράγματα. Οταν γύρισε στο σπίτι, λέει ή Ματρώνα στη μητέρα της:

- Μητέρα, γιατί δέν πήγες στην εκκλησία;

- Πώς δέν πήγα παιδί μου; Να, τώρα βγάζω τα ρούχα μου. Ο πατέρας σου δεν πήγε.

- Ό πατέρας ήταν εδώ και προσευχόταν, ενώ εσύ που πήγες στην εκκλησία, ο νους σου ήταν άλλου.

Η μητέρα της την λυπόταν και συχνά της έλεγε: "Κα­κομοίρα μου, παιδάκι μου....", άλλ' όμως η Ματρώνα της απαντούσε: "Δέν είμαι εγώ κακομοίρα, άλλα τ' άλλα δύο σου παιδιά είναι κακόμοιρα, ο Ιβάν και ο Μιχαήλ".

Κάποιο φθινόπωρο η Ματρώνα καθόταν έξω στην αυλή και της λέει η μητέρα της:

- Πέρνα μέσα παιδί μου, κάνει κρύο.

- Μητέρα, δεν μπορώ μέσα γιατί μου βάζουν φωτιά ...

- Ποιος σου βάζει φωτιά ;

- Δεν κατάλαβες μητέρα, έρχονται οι δαίμονες και όχι μόνο με πειράζουν, άλλα και με τρυπάνε με τις πηρούνες.

Μια φορά λέει η Ματρώνα στη μητέρα της: "Μητέ­ρα, σήμερα θα έχουμε γάμο". Εκείνη έκπληκτη της λέ­ει: "Τι γάμο;" Ηξερε ότι ήταν τυφλή και δεν μπορούσε να δει κάτι τέτοιο, όμως η Ματρώνα όταν είπε εκείνη την ήμερα ότι "θα έχουμε γάμο " εννοούσε ότι θα μαζευ-

τεί πολύ κόσμος. Πράγματι, από εκείνη την ημέρα άρχισε να έρχεται πολύς κόσμος να ζητάει τή συμβουλή και τις προσευχές της Ματρώνας. Οι άνθρωποι έρχονταν από μακρυά με τα κάρα τους, για να πάρουν την ευλογία της. Οταν άρχισε να μαζεύεται ο κόσμος, λέει η μητέρα της: "Τι είναι όλος αυτός ο κόσμος που έρχεται και λέει η Ματρώνα: "Μητέρα, δεν σου είπα ότι σήμερα θα έχουμε γάμο;"

Μια συγγενής της Ματρώνας, η Ξένια Ιβάνοβνα Σιφάροβα έλεγε ότι κάποτε που βρέθηκε στο σπίτι τους, είπε στη μητέρα της: "Οταν θα φύγω θα πιάσει μεγάλη φωτιά, αλλά εσείς δεν θα πάθετε τίποτα". Ε­τσι κι έγινε. Οταν η φωτιά έφθασε στο σπίτι τους, πέ­ρασε απέναντι και ήταν το μόνο σπίτι στο χωριό που δεν κάηκε.

Η Ματρώνα επισκέφθηκε πολλά προσκυνήματα σε ολόκληρη τη Ρωσία μαζί με μία πλούσια γυναίκα. Κάποια φορά, από τα προσκυνήματα που πήγαιναν, βρέ­θηκαν και στον άγιο Ιωάννη της Κροστάνδης, που τότε ζούσε ακόμη. Χωρίς να δει τη Ματρώνα, όταν μπήκαν στην εκκλησία, είπε ν' ανοίξουν χώρο και φώναξε: "Ματρώνα έλα εδώ"... χωρίς νά τη γνωρίζει ποια είναι. Ε­κείνη ήταν τότε δεκατεσσάρων ετών. Και συνέχισε ο ά­γιος Ιωάννης: "Αυτή θα είναι η διάδοχος μου. Αυτή εί­ναι ο όγδοος στύλος της Ρωσίας". Κανείς δεν κατάλα­βε αυτά τα λόγια, όμως ο άγιος Ιωάννης ήξερε ότι η Ματρώνα θα ήταν βοηθός στους ανθρώπους, στους δύ­σκολους καιρούς που θα έρχονταν, όταν το κράτος θα κατεδίωκε την Εκκλησία.

Σε ηλικία δεκαεπτά ετών η Ματρώνα, όχι μόνο δεν έβλεπε, αλλά σταμάτησε και να περπατάει. Αυτό το γνώριζε άπό πρίν, γιατί της δόθηκε σημείο σχετικά μέ το πότε θα της συμβεί. "Ηξερε οτι κάποια μέρα, πού θα περνούσε άπό κοντά της μια συγκεκριμένη γυναίκα, θα έμενε παράλυτη, όπως και έτσι έγινε. Κάποια μέρα, με­τά την Θεία Μετάληψη, ένοιωσε αύτη τη γυναίκα νά περνάει άπό κοντά της και κατάλαβε ότι έφθασε η στι­γμή που θα έμενε παράλυτη, όπως και έτσι έγινε.

Παρ' όλα αυτά, ποτέ της δεν παραπονιόταν και έ­λεγε ότι είναι πνευματική η αιτία για όλα αυτά που της συμβαίνουν και μόνον ο Θεός γνωρίζει τις αίτιες. Ετσι τον ευχαριστούσε, τον δοξολογούσε, χωρίς να γογγύζει για τον σταυρό που της έδωσε ο Χριστός. Μετά την πα­ράλυση της έζησε 50 χρόνια.

Η Ματρώνα είχε πει πως η Ρωσία θ' αλλάξει καθε­στώς κι ότι θα γίνει επανάσταση, ότι πολλοί θα προ­σπαθήσουν να αρπάξουν όση γη μπορούν, άλλα μετά από λίγο καιρό θα παραιτηθούν και ο καθένας θα πάει όπου του πρέπει. Ετσι, για παράδειγμα, είχε πει σ' έ­ναν πλούσιο άνθρωπο να φύγει από τή Ρωσία, για να μη δει αυτά που θα γίνουν. Εκείνος όμως δεν την άκου­σε και παρέμεινε, και πράγματι είδε να τον κλέβουν, να καταστρέφουν την περιουσία και το σπίτι του. Μάλι­στα πέθανε πολύ νέος κι η κόρη του πέθανε πάμφτωχη.

Λίγο πριν γίνει η επανάσταση πήγε κάποιος στη Ματρώνα και της λέει:

- Θέλω νά κτίσω ένα καμπαναριό σε κάποια εκκλησία.

- Δέν θα το κτίσεις, του απάντησε εκείνη.

Μα πως! Έχω λεφτά, έχω αρχιτέκτονα, μου εκανε τα σχέδια, όλα είναι έτοιμα ...

Τελικά δεν κτίσθηκε το καμπαναριό, επειδή έγινε η επανάσταση .

Κάποτε η Ματρώνα είχε πει οτι στο σπίτι ενός Ιε­ρέα, σε κάποιο ράφι, υπάρχε ένα βιβλίο που έχει μέσα μία εικόνα, την "Αμαρτωλών Σωτηρία" και ότι η Παν­αγία παρακαλεί να έλθει στην εκκλησία μας. Λέει, λοι­πόν, στη μητέρα της: "Σκέφτομαι πως πρέπει να την ζωγραφίσουμε και μάλιστα να την κάνουμε ωραία, ε­πειδή την βλέπω συνέχεια στον ύπνο μου". "Πως να την ζωγραφίσουμε; Ούτε λεφτά έχουμε, ούτε τίποτα", απάν­τησε η μητέρα της. Την επόμενη μέρα, η Ματρώνα ευ­λόγησε τις γυναίκες και πήγανε στα χωριά ζητώντας λεφτά, οπού και μαζέψανε αρκετά. Οταν γυρνούσανε στα χωριά, βρήκαν δύο αδέλφια πολύ πλούσια και ο έ­νας βγάζει και δίνει ένα ρούβλι, όχι όμως με την καρδιά του, και ο άλλος για ν' αστειευτεί δίνει ένα καπίκι. Ο­ταν φέρανε τα λεφτά στη Ματρώνα, αυτή έψαχνε αρ­κετή ώρα και όταν βρήκε αυτό το καπίκι και το ρούβλι λέει: "Νά πάτε πίσω και να τους δώσετε αυτά τά λε­φτά, γιατί αυτά μου τα χαλάνε όλα τ' άλλα που έχω".

Ηλθε ό ζωγράφος, του οποίου τ' όνομα δεν θυμά­ται κανείς και του λέει η Ματρώνα: "Μπορείς να μου ζωγραφίσεις αυτή την εικόνα που θέλω;"... Αν και δεν έχω χρόνο, θα την ζωγραφίσω", απάντησε εκείνος. "Πήγαινε πρώτα εξομολογήσου, νήστεψε, κάνε προσευ­χή, και τότε ν' αρχίσεις να ζωγραφίζεις". Εκείνος πήγε και εξομολογήθηκε κρύβοντας όμως κάποια άμαρτία, κι άρχισε να ζωγραφίζει. Περνάει μιά εβδομάδα, ένας μήνας, δύο μήνες, όμως δέν κατάφερε να συνεχίσει. Ερχεται τότε στην Ματρώνα και της λέει: "Δέν μπορώ, κάτι δεν μου πάει καλά και δεν ξέρω γιατί"... Και του απαντά εκείνη : " Δεν σου είπα να εξομολογηθείς ; Αραγε κάτι έκρυψες κι αυτό το ξέρεις πολύ καλά ".

Θαύματα της γερόντισσας Ματρώνας

Αποσπάσματα από το βιβλίο "Η Αγία Ματρώνα της Μόσχας"

Η Αγία Ματρώνα γεννήθηκε τό 1881, πάμπτωχη, τυφλή εκ γενετής, καί κατατρεγμένη, από τό τότε Σοβιετικό καθεστώς. Είχε από τόν Χριστό τό χάρισμα τής διόρασης αλλά καί τής προόρασης. Μπορούσε νά βλέπει συμβάντα πού εγίνοντο ή, θά γίνονταν σέ εκατοντάδες μίλια μακριά καί σέ άγνωστους γι΄ αυτήν τόπους...Ο Αγιος Ιωάννης τής Κροστάνδης, ό μεγάλος αυτός Άγιος τής Ορθοδόξου Ρωσικής Εκκλησίας, όταν συνάντησε γιά πρώτη φορά τήν άγνωστή του τότε, 14χρονη τυφλή Ματρώνα μέσα στόν κατάμεστο από κόσμο ναό τού Αγίου Ανδρέα, είπε γι΄ αυτήν, τά παρακάτω λόγια," Ελα, Ματρώνουσκα, έλα... Ιδού έρχεται ή αντικαταστάτριά μου, ό Όγδοος στύλος τής Ρωσίας "μιλώντας προφητικά, γιά τήν ιδιαίτερη αποστολή τής Ματρώνας στόν Ρωσικό λαό καί στά μετέπειτα χρόνια τών διωγμών πού έβλεπε νά έρχονται...Προέβλεψε τήν Γερμανική εισβολή στήν Ρωσία, αλλά μίλησε καί γιά έναν άλλο, μετέπειτα πόλεμο, πού θά σκοτώσει εκατομμύρια ανθρώπους, μέσα σέ μιά νύχτα...Σέ μικρή ακόμη ηλικία προείπε τήν επανάσταση τού 1917 πού έγινε χρόνια αργότερα, λέγοντας." Θά ληστεύουν καί θά αφανίζουν τίς Εκκλησίες, θά αρπάζουν τά εδάφη καί θά τά μοιράζουν άπληστα μεταξύ τους, καταδιώκοντας όλους χωρίς εξαίρεση..."Ζήτησε μιά φορά από τήν μητέρα της ένα φτερό μεγάλο. Τό μάδησε, καί δείχνοντάς το στήν μητέρα της, τής είπε," Βλέπεις μαμά, αυτό τό φτεράκι;Καί τί νά δώ παιδάκι μου, αφού τό ΄χεις μαδήσει;Ετσι μητέρα, θά μαδήσουν σέ λίγο, καί τόν πατερούλη μας τόν Τσάρο..."Η μητέρα της φοβήθηκε, όμως σέ λίγο καιρό ή προφητεία βγήκε σωστή καί ό Τσάρος οδηγήθηκε στήν εκτέλεση...Δεκάδες ασθενείς περνούσαν καθημερινά από τό σπίτι της καί οί περισσότεροι, έχοντας πίστη, γίνονταν καλά...Οταν μετακόμισε τό 1925 στήν Μόσχα χωρίς μάλιστα διαβατήριο καί άδεια παραμονής, τό Σοβιετικό καθεστώς επανειλημμένως προσπάθησε νά τήν συλλάβει. Τούς ξέφευγε τήν τελευταία στιγμή ειδοποιημένη από τόν Θεό μέ διάφορους τρόπους. Μόλις αυτή έφευγε, κατέφθαναν οί πράκτορες τής NKVD , αλλά ήταν αργά πιά...Ή Άννα Βιμπορνόβα θυμάται τό παρακάτω περιστατικό." Ήρθε μιά φορά ένας αστυνομικός νά συλλάβει τήν Ματρώνα καί εκείνη τού λέει" Φύγε, φύγε γρήγορα, έχεις συμφορά στό σπίτι σου. Ή τυφλή δέν φεύγει από σένα, εδώ στό κρεβάτι κάθομαι, δέν πάω πουθενά..."Τήν άκουσε ό αστυνομικός, πήγε σπίτι του καί βρήκε τήν γυναίκα του καμένη από τήν γκαζιέρα. Πρόλαβε καί τήν μετέφερε στό Νοσοκομείο.Όταν τήν άλλη μέρα ήρθε στήν υπηρεσία, τόν ρώτησαν," Τήν συνέλαβες τήν τυφλή; "" Τήν τυφλή, τούς είπε, δέν θά τήν συλλάβω ποτέ. Χάρη στήν τυφλή πρόλαβα νά πάω τήν γυναίκα μου στό Νοσοκομείο, άμα δέν μού τό ΄λεγε θά τήν έχανα..."Φοιτητές αποκλεισμένοι πολιτικά από τό τότε καθεστώς διηγούνται πώς μέ τίς προσευχές αυτής τής τυφλής γυναίκας ξεπέρναγαν τά εμπόδια γιά τήν απόκτηση ενός πτυχίου. Ακόμη καί αξιωματούχοι τού καθεστώτος, κατά παράδοξο τρόπο, βοηθούσαν αυτούς γιά τούς οποίους ή Αγία Ματρώνα προσηύχετο.Αλλά καί άνθρωποι πού υπέφεραν από μαγείες ή ψυχολογικά προβλήματα έβρισκαν σ΄ αυτήν τήν θεραπεία τους...Συμβούλευε νά κάνουμε σωστά τόν σταυρό μας καί νά σταυρώνουμε τά πάντα γύρω μας, ακόμη καί τό φαγητό μας...Τήν ρώτησε κάποτε ή Ζηναϊδα Ζδάνοβα," Γιατί επέτρεψε ό Θεός νά κλείσουν καί νά γκρεμίσουν τόσες Εκκλησίες;"καί απάντησε μέ τά παρακάτω λόγια,"Αυτό ήταν τό θέλημα τού Θεού. Ο λαός είναι σάν υπνωτισμένος καί μιά φοβερή δαιμονική δύναμη έχει μπεί σέ δράση. Βρίσκεται στόν αέρα, καί διεισδύει παντού.Παλιά, ή δαιμονική αυτή δύναμη κατοικούσε στά έλη καί στά πυκνά δάση, επειδή οί άνθρωποι πήγαιναν τακτικά στήν εκκλησία, φορούσαν καί τιμούσαν τόν σταυρό. Τά σπίτια τους ήταν προστατευμένα από τίς εικόνες, τά κανδήλια πού έκαιγαν, τόν αγιασμό πού έκαναν...Τά δαιμόνια πετούσαν μακριά καί φοβόντουσαν νά πλησιάσουν...Σήμερα όμως, τά σπίτια αυτά αλλά καί οί ίδιοι οί άνθρωποι έχουνε γίνει κατοικητήριο δαιμόνων γιά τήν απιστία τους καί τήν απομάκρυνσή τους από τόν Χριστό.Έλεγε ακόμη," Όταν θά πεθάνω λίγοι θά έρχονται στόν τάφο μου. Αλλά μετά από χρόνια ό κόσμος θά μέ γνωρίσει, καί άνθρωποι ταλαιπωρημένοι από τίς θλίψεις θά μέ παρακαλάνε νά προσεύχομαι γι΄ αυτούς... Όλους θά τούς ακούω καί όλους θά τούς βοηθώ...Νά έρχεσθε σέ μένα καί νά μού λέτε σάν νά είμαι ζωντανή, τίς θλίψεις σας καί τά προβλήματά σας καί εγώ όλους θά τούς ακούω καί όλους θά τούς βοηθώ..."Θυμάται ακόμη ή κ. Ζδάνοβα, αρχιτέκτων μηχανικός," Τήν ρωτούσα γιά τήν πορεία τής Ρωσίας μέσα στήν Επανάσταση, καί μού έλεγε,Πρώτα θά βγάλουν τόν Στάλιν. Μετά απ΄ αυτόν οί κυβερνήτες θά εναλλάσσονται καί ό ένας θά είναι χειρότερος από τόν άλλον....Θά κατακλέψουν τήν Ρωσία...Μετά τόν πόλεμο θά γυρίζουν " οί σύντροφοι " στό εξωτερικό, θά ιδούν καί πώς ζούνε οί ξένοι, θά διαφθαρούν καί θά σπάσουν τελικά τά μούτρα τους.Εκείνο τόν καιρό θά εμφανισθεί ό Μιχαήλ...( Σ.Σ. από τά παρακάτω, φαίνεται ότι μάλλον μιλάει γιά τόν Μιχαήλ Γκορμπατσώφ. Ο καιρός όμως θά τό δείξει... )" Θά θελήσει νά βοηθήσει, όλα να τά αλλάξει, όλα νά τά ανατρέψει...Αλλά άν ήξερε ότι θά αποτύχει καί ότι θά τόν σκοτώσουν, έ , τότε, δέν θά άρχιζε μέ κανένα τρόπο...Θά γίνουν ταραχές, διαμάχες, σφαγές... Τό ένα κόμμα θά πολεμάει τό άλλο. Μετά θά γίνει κάποια καλυτέρευση πού όμως, θά κρατήσει λίγο καιρό. Μιά ανάσα θά πάρετε, απ΄ όλα θά έχετε, μέχρι καί τήν Παράκληση θά μπορείτε νά κάνετε στήν Κόκκινη Πλατεία αλλά καί τά μνημόσυνα στόν σφαγιασθέντα Τσάρο...Αλλά μετά θά γυρίσουν στήν Ρωσία οί παλαιοί...καί θά γίνει ή κατάσταση χειρότερη από ότι ήταν πρώτα...Ώχ, πώς σάς λυπάμαι όλους! Μέχρι τούς εσχάτους καιρούς, ( γιατί από εκεί καί πέρα ), έτσι θά ζήσετε..."Ή Άννα Βιμπόρνοβα θυμάται," Επισκέφθηκα τήν Ματρώνα τίς μέρες τής Μεγάλης Σαρακοστής ( 1952 ), λίγο πρίν πεθάνει.Μή φοβάσαι μού λέει, δέν θά ξαναγίνει σύντομα πόλεμος. Θά ξαπλώσουμε έτσι καί θά σηκωθούμε αλλιώς"" Πώς αλλιώς; " τήν ρωτάω." Νά, - μού λέει -, θά γυρίσουμε στό "ξύλινο " ..."Μάτουσκα, τής λέω, τί σημαίνει τό "ξύλινο; "" Ξύλινο αλέτρι, μού λέει, μέ αυτό θά δουλεύουμε τότε..."" Καί πού θά πάνε τά τρακτέρ πού τώρα έχουμε;..."Ώ, - λέει -, άσε τά τρακτέρ... Θά δουλεύει τότε τό αλέτρι τό ξύλινο, καί ή ζωή θά είναι καλή. Ομως, ακόμη δέν φτάσαμε μέχρι αυτούς τούς καιρούς. Εσύ όμως δέν θά πεθάνεις μέχρι τότε καί θά τά δείς όλα αυτά...Πόλεμος, συμπλήρωσε, δέν θά ξαναγίνει ( μέ τόν τρόπο πού μέχρι τώρα ξέρουμε...).Χωρίς πόλεμο θά πεθάνετε όλοι. Θά πέσουν πολλά θύματα. Όλοι οί νεκροί θά ξαπλώσετε επάνω στήν γή....Θά σάς πώ καί κάτι άλλο,Αποβραδίς όλα θά είναι ( όρθια καί καλά ) πάνω στήν γή, καί όταν θά σηκωθείτε τό άλλο πρωϊ, όλα θά μπούν ( θά ταφούν ) μέσα στήν γή...Χωρίς " πόλεμο " ..... ό πόλεμος ( τότε ) θά γίνεται..."Μέ τά όσα παραπάνω αναφέρει ή αγία, φαίνεται καθαρά ότι μιλάει γιά πυρηνική καταστροφή καί πιθανόν μέ υδρογονοβόμβες, πού θά σκοτώνουν ανθρώπους αλλά τά κτίρια θά μένουν ανέπαφα!.Τά περιθώρια λοιπόν στενεύουν καί τά μηνύματα πού διαβάζουμε δείχνουν καθαρά ότι πολύ σύντομα θά υπάρξουν σοβαρά προβλήματα...Χρέος μας είναι νά προετοιμαζόμαστε, γιατί άν χάσουμε αυτή τήν ζωή λίγο τό κακό, μιά καί κανείς άνθρωπος δέν πρόκειται σωματικά, καί στήν μορφή πού μέχρι σήμερα ξέρουμε, νά ζήσει αιώνια...Ο μεγάλος κίνδυνος είναι νά βρεθούμε απροετοίμαστοι, νά εμπαίξουμε, νά χλευάσουμε, καί νά αδιαφορήσουμε γιά όλα αυτά καί νά βρεθούμε ξαφνικά σέ " τόπο σκοτεινό καί απαραμύθητο " γιά όλη τήν αιωνιότητα...Αυτή, μέ λίγα λόγια, υπήρξε ή ζωή, καί αυτά ήσαν τά προφητικά λόγια γιά τήν εποχή μας τής Αγίας Ματρώνας από τήν Ρωσία, πού ή Ιερά Σύνοδος τής Ρωσικής Εκκλησίας τήν ανακήρυξε Αγία, στίς 2 Μαϊου 1999, καί τήν οποία μπορούμε νά επικαλούμεθα μέ πίστη γιά κάθε μαςπρόβλημα. Αμήν !

αποσπάσματα από τό βιβλίο "Η Αγία Ματρώνα τής Μόσχας"

κεντρική διάθεση Βιβλιοπωλείο Νεκτ. Παναγόπουλου - Αθήνα

Νουθεσίες γενικού χαρακτήρα της γερόντισσας Ματρώνα

Δίδασκε να μην κατακρίνει κανείς τον πλησίον του. ‘‘ Γιατί να κατακρίνουμε τους άλλους;’’- έλεγε. ‘‘Να σκέφτεσαι πιο πολύ τον εαυτό σου. κάθε προβατάκι θα κρεμασθεί απ’ τη δικιά του ουρίτσα. Με τις ξένες ουρίτσες τι δουλειά έχεις;’’. Έλεγε να εμπιστεύεται κανείς στο θέλημα του Θεού. Να ζεί με προσευχή . Νουθετούσε να υπομένει κανείς τις θλίψεις. Να κάνει συχνά το σταυρό του, να σφραγίζει επίσης με τον Τίμιο Σταυρό και τα πράγματα γύρω του. Συνιστούσε συχνή Μετάληψη των Αχράντων Μυστηρίων . Έλεγε: ‘‘Να θωρακίζεται κανείς με τον Τίμιο Σταυρό , με προσευχή , με Αγιασμό, με συχνή Θεία Μετάληψη…Να έχετε μπροστά στις εικόνες αναμμένα κανδήλια’’. Επίσης δίδασκε να αγαπάει κανείς τους γέρους και ασθενείς. ‘‘Άμα άνθρωποι γεροί , άρρωστοι ή εκείνοι που χάσανε τα μυαλά τους σας λένε κάτι δυσάρεστο ή προσβλητικό, μην τους ακούτε, αλλά απλώς να τους βοηθάτε. Με όλη την επιμέλεια πρέπει να βοηθά κανείς τους αρρώστους και να τους συγχωράει ό,τι και να του πούν , ό, τι και να κάνουν’’.Η Ματρώνα έλεγε να μη δίνει κανείς σημασία στα όνειρα: ‘‘ Μην τα προσέχεις, γίνονται και απ’ τον πειρασμό, για να στενοχωρήσουν τον άνθρωπο, να τον μπερδέψουν με λογισμούς’’. Έλεγε να μη τρέχει συνέχεια κανείς σε διάφορους πνευματικούς, γυρεύοντας Στάρετς και διορατικούς. ‘‘Όταν τρέχει κανείς σε πολλούς πατέρες, μπορεί να χάσει την πνευματική οδό και τη σωστή κατεύθυνση στη ζωή’’. ‘‘ Ο κόσμος, -έλεγε πάλι- , ‘‘εν τω πονηρώ και εν τη πλάνη κείται’’. ‘‘Εάν πάτε σ’ ένα γέροντα ή ιερέα να συμβουλευθείτε, να προσεύχεστε να τον φωτίσει ο Θεός να σας δώσει σωστή συμβουλή’’. Έλεγε να μην ενδιαφέρεται κανείς για την προσωπική ζωή των ιερέων. Σ’ αυτούς, που επιθυμούν τη χριστιανική τελειότητα συνιστούσε να μη διακρίνονται από τους άλλου με την εξωτερική τους εμφάνιση, όπως λ.χ. με μαύρα ρούχα κλπ. ‘‘ Όταν είσαι στην Εκκλησία , μην κοιτάς κανένα. Να προσεύχεσαι με κλειστά μάτια ή να κοιτάς σε κάποια εικόνα’’.Έλεγε ότι το να βάφονται οι γυναίκες και γενικώς να χρησιμοποιούν διάφορα φταισίδια είναι μεγάλη αμαρτία, επειδή ο άνθρωπος χαλάει και καταστρέφει την ανθρώπινη μορφή, αποκτάει αυτό που δεν του είχε δώσει ο Θεός, διαστρέφει τη φυσική ομορφιά και όλα αυτά οδηγούν στη διαφθορά.Στις πιστές κοπέλες η Ματρώνα έλεγε: ‘‘ Σε σας, τις κοπέλες, ο Θεός όλα θα τα συγχωρέσει, εάν θα αφοσιωθείτε σ’ Αυτόν. Αυτή που αποφασίζει να μην παντρευτεί , πρέπει να κρατήσει την αγνότητα της μέχρι το τέλος. Γι’ αυτό ο Θεός θα της δώσει στεφάνι.Η Ματρώνουσκα δίδασκε: ‘‘Πλησιάσει πειρασμός; Πρέπει οπωσδήποτε να προσεύχεστε. Αδικοχαμένος γίνεται κανείς, όταν ζεί χωρίς προσευχή. Ο εχθρός κάθεται στον αριστερό μας ώμο και στο δεξιό ο Άγγελος. Έχουν και ο ένας και ο άλλος το δικό τους βιβλίο. Στο ένα γράφονται οι αμαρτίες μας, στο άλλο τα καλά μας έργα’’. ‘‘Πιο συχνά,- έλεγε-, να κάνετε το σταυρό σας. Ο σταυρός είναι κλειδαριά, όπως και της πόρτας’’. Συμβούλευε να μην ξεχνά κανείς να σταυρώνει το φαγητό. ‘‘ Να καταφεύγετε στη σωστική και προστατευτική δύναμη του Τιμίου και Ζωοποιού Σταυρού’’.,-έλεγε.Για τους τους μάγους είχε τη γνώμη∙ ‘‘ Δεν υπάρχει σωτηρία, αν δεν μετανοήσουν , γι’ αυτούς που εκουσίως έγιναν σύμμαχοι της δυνάμεως του πονηρού , αφού ασχολήθηκαν με τα μάγια. Δεν κάνει να ζητά κανείς βοήθεια από τις μάγισσες. Μπορεί να σου θεραπεύσουν φαινομενικά κάποιο σωματικό όργανο, αλλά θα σου βλάψουν την ψυχή.Η Μάτουσκα πολλές φορές φανέρωνε στους δικούς της ότι μάχεται με τους μάγους, με τις πονηρές δυνάμεις, ότι αοράτως τους πολεμάει. Μία φορά ήρθε ένας γέρος , ευπαρουσίαστος και σεβάσμιος, με γένια. Έπεσε μπροστά της, γονυπετής, όλα δάκρυα και της είπε: ‘ Πεθαίνει ο μοναχογιός μου. ‘’Η Αγία έγειρε προς αυτόν και τον ερώτησε χαμηλόφωνα: ‘‘ Και συ τι μάγια του έχεις κάνει; Για να πεθάνει ή όχι;’’ ‘‘Για να πεθάνει’’,- απάντησε αυτός. ‘‘Φύγε, φύγε από ένα,- του λέγει η Μάτουσκα-, τότε γιατί ήρθες σε μένα;’’. και όταν έφυγε είπε: ‘‘Οι μάγοι γνωρίζουν το Θεό! Μακάρι κι εσείς να κάνετε τέτοια προσευχή σας εκείνους , όταν μετανοημένοι εκλιπαρούν από το Θεό συγχώρεση για το κακό που έκαναν!’’. Η γενική απομάκρυνση από το Θεό, η μαχητική αθεΐα, η αύξηση της αποξένωσης και της έχθρας μεταξύ των ανθρώπων, η απόρριψη της πίστεως και της παραδόσεως, η αμαρτωλή και αμετανόητη ζωή προκάλεσαν σε εκατομμύρια ψυχές σοβαρές πνευματικές ζημιές. Τις μέρες που γίνονταν μαζικές κομμουνιστικές διαδηλώσεις , η Αγία παρακαλούσε όλους να μη βγαίνουν έξω, να κλείνουν πόρτες , παράθυρα και φεγγίτες, επειδή , όπως έλεγε, τα στίφη των δαιμόνων καταλαμβάνουν όλο το χώρο. Ίσως η Μάτουσκα, που πολλές φορές μιλούσε αλληγορικά, ήθελε με αυτά τα λόγια α υπενθυμίσει την ανάγκη να έχει κανείς κλειστά τα παράθυρα της ψυχής, όπως ονομάζουν οι Πατέρες τις αισθήσεις του ανθρώπου.Κάποτε η Ζ. Ζδάνοβα τη ρώτησε για τα χρόνια του ‘‘μαχητικού αθεϊσμού’’. ‘‘Πως επέτρεψε ο Θεός να κλείσουν και να καταγκρεμίσουν τόσους ναούς;’’. Η αγία απάντησε: ‘‘Αυτό ήταν το θέλημα του Θεού. Ο αριθμός των ναών ελαττώθηκε , επειδή οι πιστοί θα είναι ολίγοι , δε να υπάρχουν και ιερείς γι’ αυτές τι εκκλησίες’’. ‘‘Μα γιατί κανένας δεν αγωνίζεται;’’ Ερώτησε η Ζηναΐδα . ‘‘ Ο λαός είναι υπνωτισμένος, έχει χάσει τα νερά του. Μία φοβερή δαιμονική δύναμη μπήκε σε δράση. Βρίσκεται στον αέρα, διεισδύει παντού. Παλιά κατοικούσε στα έλη και τα πυκνά δάση, επειδή οι άνθρωπο εκκλησιάζονταν, φορούσαν το σταυρό. Τα σπίτια ήταν προστατευμένα από τις εικόνες, τα κανδήλια, τον αγιασμό. Τα δαιμόνια πετούσαν από δίπλα και δεν μπαίνανε μέσα σ’ αυτά τα σπίτια. Σήμερα όμως έχουν γίνει κατοικητήριο των δαιμόνων και οι ίδιοι οι άνθρωποι για την απιστία τους και την απομάκρυνσή τους από το Θεό’’. Διαβάζοντας τους δαιμονισμένους, προσευχόμενη για κάθε προσερχόμενο, παρηγορώντας τις θλίψεις του κόσμου, η Μάτουσκα κουραζόταν τόσο πολύ που προς το τέλος της ημέρας δεν μπορούσε ούτε να μιλήσει με τους δικούς της, και μόνο σιγά αναστέναζε, ακουμπώντας το κεφάλι στην παλάμη της. Η εσωτερική , πνευματική της ζωή έμεινε μυστήριο ακόμα και για τους οικείου της, μερικοί , θέλοντας να μάθουν για την πνευματική της ζωή, την παρακολουθούσαν τις νύχτες. Μια κοπέλα είδε ότι όλη τη νύχτα προσευχόταν και έκανε μετάνοιες. Από τους συχνούς σταυρούς δημιουργήθηκε στο μέτωπό της Αγίας ένα λακκάκι- το ίχνος των δακτύλων της. Το σταυρό της τον έκανε βραδέως, με θέρμη, τα δακτυλάκια της ψάχνανε το λακκάκι.

Η Αγία Ματρώνα της Μόσχας

Εκδόσεις ‘’ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΚΥΨΕΛΗ’’

Μετάφραση από τη ΡωσικήΔορυμέδοντος ιερομονάχου.

Ανακηρύχθηκε Αγία στις 2 Μαΐου 1999, με απόφαση της Ιεράς Συνόδου της Ρωσικής Εκκλησίας. Η Αγία Ματρώνα ήταν εκ γενετής τυφλή.

Kindly Bookmark this Post using your favorite Bookmarking service: