Ι΄. Περίοδος ἀνασυγκροτήσεως καὶ ἐλπίδος
MΕΤΑ καὶ τὴν κοίμηση τοῦ Οἰνόης Ματθαίου τὸ 1999, ἡ Ἱερὰ Σύνοδος προέβη στὴν ἐκλογὴ καὶ χειροτονία πέντε νέων Ἐπισκόπων: τοῦ Πειραιῶς καὶ Σαλαμῖνος Γεροντίου τοῦ Β΄ (Λουδάρου), τοῦ Ἀττικῆς καὶ Βοιωτίας Χρυσοστόμου (Μανιώτη), τοῦ Χριστιανουπόλεως Γρηγορίου (Μαρκόπουλου), τοῦ Μαραθῶνος Φωτίου (Μαντάλη) καὶ τοῦ Βρεσθένης Θεοδοσίου (Βασιλείου). Διὰ τοῦ τρόπου τούτου ἡ Ἱεραρχία ἀνανεώθηκε καὶ ἀναπτερώθηκαν οἱ ἐλπί δες γιὰ ἔναρξη μιᾶς περιόδου ἀνασυγκροτήσεως καὶ ἐλπίδος, ὅπως καὶ ἔγινε, πρωτίστως μὲ τὴν ἀκόμη κα λύτερη βελτίωση λειτουργίας τῆς Ἱερᾶς Συνόδου.Τὸ 2000 χειροτονήθηκε ἐπίσης ὡς Βοηθὸς Ἐπίσκοπος τοῦ Ἀμερικῆς Παύλου ὁ Θεουπόλεως Χριστόδουλος.
Τὸ 2001 ἡ Ἱερὰ Σύνοδος προέβη στὸν καθαγιασμὸ τοῦ Ἁγίου Μύρου.
Τὸ αὐτὸ ἔτος ἱδρύθηκε καὶ ἔκτοτε λειτουργεῖ μὲ ἐπιτυχία ἡ Σχολὴ Κατηχητῶν τῆς Ἐκκλησίας μας.
Τὸ 2003 συγκλήθηκε τὸ Δ΄ Πανελλήνιο Συνέδριο Κληρικῶν τῆς Ἐκκλησίας μας (βλ. φωτογραφία).
Τὸ αὐτὸ ἔτος ἐντάχθηκε στὴν Ἱερὰ Σύνοδο ὁ πο λιὸς Μητροπολίτης Ἀττικῆς καὶ Διαυλείας Ἀκάκιος, ὁ πιὸ παλαιὸς Ἀρχιερέας τῆς Γνησίας Ὀρθοδοξίας ἐν ζωῇ μέχρι σήμερα (χειροτονία τοῦ 1962).
Στὴν δ ὲ Ἱερὰ Μη τ ρ ό π ο λ η Ἀ μ ε ρ ι κ ῆ ς παραχωρή θηκε καθ εστὼς Ἡμιαυ τονομίας.Ἐπίσης, ἐπανασυγκρο τήθηκε καὶλειτουργεῖ πλέον δραστήρια ἡ πάλαι ποτὲ «ἝνωσιςΝέων» ὡς «Νεανικὸς Ὀρθόδοξος Σύνδεσμος».Τὸ 2006 ἀσθένησε αἰφνιδίως ὁ Μητροπολίτης Ἀμε ρικῆς Παῦλος καὶ παρέμεινε σὲ ἡμιπαραλυσία ἀπὸ ἐγκεφαλικὸ ἐπεισόδιο.
Τὸ αὐτὸ ἔτος ἐντάχθηκε στὴν Ἱερὰ Σύνοδο ὁ Αὐστραλίας Σπυρίδων (Ἑρμογένους), ὁ ὁποῖος ἀπὸ τὸ 2007 θεωρήθηκε Σχολάζων λόγῳ γήρατος, ἐπίσης δὲ ἐκοιμήθη ὁ Χίου Στέφανος.
Τὸ 2008 ἐντάχθηκε στὴν Ἱερὰ Σύνοδο ὁ Λαρίσης καὶ Πλαταμῶνος Ἀθανά σιος μὲ τὸν ὑπ’α ὐ τ ὸ ν ἱ ε ρ ὸ Κ λ ῆ ρ ο καὶ Λαό.
Τὸ ἔτος ἐκεῖνο διενεργήθηκε Ἀνεπίσημος Διάλο γος μὲ τὴν Κοινότητα τῶν Ὀρθοδόξων Ἐνισταμένων, στὴν ὁποίαν μετὰ τὴν σοβαρὴ ἀσθένεια ἀπὸ τοῦ 2007 τοῦ Κυπριανοῦ Φυλῆς τέθηκε ἐπικεφαλὴς ὡς Ἀνα πληρωτὴς ὁ τότε Ὠρεῶν Κυπριανὸς ὁ νεώτερος. Ὁ Διάλογος ἐκεῖνος δὲν εἶχε αἴσιο ἀποτέλεσμα, ἀλλὰ βοήθησε στὴν ἀλληλογνωριμία προσώπων καὶ στὴν καλύτερη διευκρίνιση θέσεων καὶ ἀπόψεων, ὅπως καὶ στὴν ἄρση προκαταλήψεων ἀπὸ λανθασμένες ἐντυ πώσεις τοῦ παρελθόντος.Τὸν Σεπτέμβριο τοῦ 2010 ἐκοιμήθη ἐν Κυρίῳ ὁ ὑπέργηρος ἤδη Μακα ριώτατος Ἀρχιεπίσκοπος Χρυσόστομος (Κιούσης), κατόπιν δὲ κανονικῆς Ψηφοφορίας ὑπὸ τῆς Ἱερᾶς Συνόδου ἐξελέγη διάδοχος Αὐτοῦ ὁ ἀπὸ Ἀχαΐας Καλλίνικος (Σα ραντόπουλος).Τὸ 2011 ἐντάχθηκαν στὴν Ἱερὰ Σύνοδο ὁ μη τροπολίτης Πόρτλαντ Μωϋσῆς καὶ ὁ ἐπίσκοπος Λὸχ Λόμοντ Σέργιος μὲ Κληρικούς, Μονὲς καὶ Ἐνορίες, προερχόμενοι ἀπὸ τὴν λεγομένη «Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία Βορείου Ἀμερικῆς» τῆς Μονῆς Μεταμορ φώσεως Βοστώνης · αὐτὴ διαμορφώθηκε ἀντικανο νικὰ ὡς χωριστὴ ὀντότητα μετὰ τὴν κοίμηση τοῦ πρώην ἀρχιεπισκόπου Αὐξεντίου, ἐλθοῦσα σὲ ρήξη μὲ τὴν διάδοχη κατάσταση τὸ 1995· τὰ τελευταῖα δὲ ἔτη, κήρυξε διὰ τῶν ὑπευθύνων της ἰδιόμορφες ἀντορ θόδοξες διδασκαλίες, οἱ ὁποῖες ἀποτέλεσαν καὶ τὴν ἰσχυρὴ ὤθηση γιὰ ἀπομάκρυνση ἀπὸ τὸ ἀνθυγιεινὸ περιβάλλον της τῶν ὡς ἄνω μέχρι τότε μελῶν της.Τὸ 2012 ἐκοιμήθη ὁ πρώην Αὐστραλίας Σπυρίδων. Τὸ αὐτὸ ἔτος προσχώρησε στὴν Ἱερὰ Σύνοδο ἐπί σης ἀπὸ τὸ περιβάλλον τῆς Μονῆς Μεταμορφώσεως Ἀμερικῆς ὁ Βοστώνης Δημήτριος μὲ μεγάλο ἀριθμὸ Κληρικῶν, Μοναχῶν καὶ Ἐνοριῶν, ἐφ’ ὅσον σὺν τοῖς ἄλλοις προέκυψε καὶ θέμα ἐπαναβιώσεως ἐντὸς αὐτῆς μιᾶς κεκριμένης ἀπὸ ἑκατονταετίας ἑτεροδιδασκαλί ας, τῆς «ὀνοματοδοξίας», πρᾶγμα ποὺ ἐπιβάρυνε ἀκό μη περισσότερο τὴν προβληματικὴ κατάσταση τῆς«Ἁγίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας Βορείου Ἀμερικῆς».
Μετὰ δὲ τὴν παραίτηση γιὰ σοβαροὺς λόγους ὑγεί ας τοῦ Ἀμερικῆς Παύλου τὸ 2013, ὁ Βοστώνης Δημή τριος ἐκλέχθηκε ἀπὸ τὴν Ἱερὰ Σύνοδο νέος Μητρο πολίτης Ἀμερικῆς τὸν Φεβρουάριο τοῦ 2014.
Εἶναι πάντως ἀξιοσημείωτον ὅτι τὸ μικρὸ πλέον τμῆμα ποὺ ἀπέμεινε περὶ τὴν Μονὴν Βοστώνης, τόσο ἐπιβαρυμένο σὺν τοῖς ἄλλοις καὶ μὲ ἀντορθόδοξες διδα χές, ἑνώθηκε μὲ τὸν ἐν Ἑλλάδι λεγόμενο ἀρχιεπίσκοπο Μακάριο καὶ τοὺς σὺν αὐτῷ, σὲ μία ἀπέλπιδα προσπά θεια γιὰ ἀλληλοστήριξη καὶ ἀλληλοπαρηγορία!...
***
Τὸ 2013 διεξήχθη Ἐπίσημος Διάλογος τῆς Ἐκκλη σίας μας μὲ τὴν Κοινότητα τῶν Ὀρθοδόξων Ἐνιστα μένων, ὁ ὁποῖος εἶχε χάριτι Θεοῦ αἴσια ἔκβαση καὶ φθάσαμε σὲ διακήρυξη τῆς Ἑνότητός μας, βάσει τοῦ καταρτισθέντος Κοινοῦ Ἐκκλησιολογικοῦ Κειμένου:
«Ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία ἔναντι τῆς Αἱρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ. Θέματα Δογματικὰ καὶ Κανονικά», τὸ ὁποῖο συνυπογράφηκε ἀπὸ τὶς δύο Πλευρὲς τὸν Μάρτιο τοῦ 2014, ὅπως καὶ ἀπὸ τὴν Γνήσια Ὀρθό δοξη Ἐκκλησία τῆς Ρουμανίας ὑπὸ τὸν Μητροπολίτη Βλάσιο καὶ τὴν Ρωσικὴ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία τῆς Δι ασπορᾶς ὑπὸ τὸν Μητροπολίτη Ἀγαθάγγελο, ἐπίσης δὲ ἔχει προσυπογραφῆ πρόσφατα καὶ ἀπὸ τὴν Γνήσια Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία τῆς Βουλγαρίας ὑπὸ τὸν Ἐπί σκοπο Τριάδιτσα Φώτιο.Τὸ ἑνωτικὸ Συλλείτουργο τελέσθηκε τὴν Κυριακὴ 10/23.3.2014, μία σημαδιακὴ ἡμέρα, 90 ἀκριβῶς ἔτη ἀπὸ τότε ποὺ ἐφαρμόσθηκε ἡ ἐπάρατη Ἡμερολογι ακὴ Καινοτομία στὴν Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος ! Στὸ Συλλείτουργο συμμετεῖχε καὶ ὁ ἄρτι τότε προσχωρή σας ἀπὸ τὸ Σχίσμα τῶν ΜακαρίουΕὐθυμίου Ἐπίσκο πος Φιλίππων Ἀμβρόσιος ἀπὸ τὴν Δράμα πρὸς χαρὰν τοῦ Πληρώματος τῆς Ἐκκλησίας.
Οἱ δὲ ἀποδεκατισθέντες καὶ ἀπὸ ἄλλες ἐγκατα λείψεις τῆς ἀντισυνόδου ΜακαρίουΕὐθυμίου, προέβησαν εἰς ἀπάντησιν σὲ «χειροτονίες» ἐννέα νέων δῆθεν ἐπισκόπων! Ἡ χρήση καὶ ἐπαναφορὰ τοῦ
«δοκιμασμένου» καὶ στὸ παρελθὸν καὶ μόνον δεινὰ ἐπιφέροντος μέτρου τῶν ἀθρόων ἐπισκοπικῶν χει ροτονιῶν πλήθους ὑποψηφίων, ἀδικαιολογήτου ἀπὸ κάθε ἄποψη, ἀποδεικνύει πασιφανῶς τὸ μέγεθος τῆς ἀντιεκκλησιαστικότητος τῶν προσώπων αὐτῶν.Ἔκτοτε, ἡ ἑνωμένη πλέον Σύνοδος τῆς ΓνησίαςὈρθοδόξου Ἐκκλησίας, μὲ 20 ἐν ἐνεργείᾳ Ἀρχιερεῖς,
300 καὶ πλέον Κληρικούς, ἑκατοντάδες Ναούς, Κοι νότητες καὶ Μονὲς στὴν Ἑλλάδα καὶ στὸ ἐξωτερικό, μὲ τὶς Ἀδελφές της Ἐκκλησίες ἄλλων κρατῶν καὶ πε ριοχῶν, ἐργάζεται ἔντονα γιὰ τὸ καλὸ πρωτίστως τοῦ Ποιμνίου της, γιὰ τὴν Μαρτυρία τῆς Ἀληθείας στὸν ἱερὸ Ἀγῶνα κατὰ τῆς Ἀποστασίας, ἐφ’ ὅσον ἄλλωστε ἡ Παναίρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ ἔχει προχωρήσει σὲ ἀφάνταστο βαθμό, καὶ εὐλογεῖται ἀπὸ τὸν Δομήτορα τῆς Ἐκκλησίας Κύριό μας Ἰησοῦ Χριστὸ πλούσια, παρὰ τὶς δυσχέρειες καὶ τὰ ἐμπόδια ποὺ ἐγείρονται.
Εἶναι ἐμφανὲς καὶ βέβαιον ὅτι μία νέα φωτεινὴ πε ρίοδος ἄρχισε, ἕνα νέο κεφάλαιο στὸν ἱερὸ Ἀγῶνα μας ἄνοιξε, μία εὐλογημένη ἀντίστροφη πορεία ἐκκί νησε, ἐν σχέσει πρὸς ὅσα συνέβησαν τὶς δύο τελευ ταῖες δεκαετίες τοῦ παρελθόντος 20οῦ αἰῶνος.Ἐκτὸς τῶν ἄλλων εὐλογιῶν, σημαντικὸ μέρος κα τέχουν καὶ οἱ Συνοδικὲς Διακηρύξεις νέων Ἁγίων ποὺ συναποφασίσθηκαν, ἤτοι τοῦ Ὁσίου Ἱερωνύμου τῆς Αἰγίνης (3.10.1966), τῆς Νεομάρτυρος Αἰκατερίνης Ρούττη τῆς Μάνδρας (15.11.1927), τοῦ Ἱερομάρτυ ρος Ἰωσὴφ ἐκ Δεσφίνης (22.7.1944), καθὼς καὶ τῶν Χίων Ὁσίων Παχωμίου (14.10.1905) καὶ Παρθενίου (8.12.1883).Ἐπίσης, καταβάλλεται προσπάθεια γιὰ τὴν πρόσ κτηση τῆς νομικῆς μορφῆς τοῦ Ἐκκλησιαστικοῦ Νο μικοῦ Προσώπου ἀπὸ τὴν Ἱερὰ Σύνοδο, βάσει νέου νομοσχεδίου (2014), προκειμένου νὰ καλυφθεῖ ἕνα ὑφιστάμενο νομικὸ κενὸ στὴν ὀργάνωση καὶ δραστη ριότητα Αὐτῆς ὡς πρὸς τὶς σχέσεις της μὲ τὴν Πολιτεία καὶ γενικὰ ὡς πρὸς τὴν ἀκώλυτη καὶ ἰσόνομη πορεία της μέσα στὴν σύγχρονη κοινωνία.
***
Ἡ Ἐκκλησία μας δοκιμάσθηκε ἐξωτερικὰ καὶ ἐσω τερικά, διώχθηκε, διαταράχθηκε, πολεμήθηκε, ἀλλὰ ἐξῆλθε σὺν Θεῷ ἀλώβητη καὶ θριαμβεύουσα.
Ἔχει τὴν εὐλογία τοῦ Θεοῦ, τὴν Δύναμη καὶ τὸ Φῶς τοῦ Τιμίου Σταυροῦ, τὴν Σκέπη τῆς Θεοτόκου, τὴν Πρεσβεία τῶν Ἁγίων καὶ μάλιστα τῶν Ὁμολογητῶν τέκνων Της. Τὴν ἐπότισαν καὶ ἄρδευσαν ἱδρῶτες καὶ αἵματα, ἀγῶνες Πίστεως, Μετανοίας, Ἀρετῆς. Δὲν ἀποκρύπτει καὶ τὰ μελανὰ σημεῖα της, ἀλλὰ προσ παθεῖ νὰ τὰ ἀποκαταστήσει καὶ κυρίως νὰ μὴ τὰ ἐπα ναλάβει, γι’ αὐτὸ καὶ καλεῖ τοὺς ἀποσχισθέντες σὲ ἐπανένταξη στοὺς κόλπους Της καὶ γενικὰ ἐργάζεται στὴν προοπτικὴ διευρύνσεως τῆς κατὰ Θεὸν ἑνωτικῆς γραμμῆς της. Δὲν κρατεῖ τὸν Θησαυρὸ τῆς Ἀληθείας ἐπίζηλα μόνον γι’ αὐτήν, ἀλλὰ τὸν μεταδίδει μὲ θυσι αστικότητα στοὺς ἐγγὺς καὶ τοὺς μακράν.
Ὁ ρόλος ποὺ θὰ διαδραματίσει στὸ ἄμεσο μέλλον ἀναμένεται ἱστορικὸς καὶ καθοριστικός. Ἡ ἔκπτω ση τῶν ἐξ ὀρθοδόξων Οἰκουμενιστῶν, ἡ ὀγκούμενη ἀποκαλυπτικῆς μορφῆς Ἀποστασία, ἡ προσδοκία Μεγάλης Συνόδου τῆς Γνησίας Ὀρθοδοξίας, ἡ κλή ση σὲ Μετάνοια καὶ ἔνταξη στὸ Σῶμα τοῦ Χριστοῦ κάθε καλοπροαιρέτου ἀνθρώπου, ὅλα αὐτὰ καὶ ἄλλα παρόμοια προσδιορίζουν τὴν ὑψηλὴ καὶ ἀπαιτητικὴ ἀποστολή Της μὲ ἐνάργεια, ὥστε νὰ μὴ δικαιολογεῖται ἐφησυχασμὸς καὶ θριαμβολογία, ἀλλὰ νὰ ἰσχύει δι αρκὲς σάλπισμα ἐγρηγόρσεως, ἀγῶνος καὶ θυσίας.
Κατακλείοντες, θεωροῦμε ἀναγκαῖο νὰ τονίσουμε ὅτι ἡ δόξα καὶ τὸ κάλλος τῆς Γνησίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας μας εἶναι τὰ ἄξια Μέλη Της, ποὺ τώρα ἀγάλλονται στοὺς Οὐρανούς. Εἶναι οἱ ἁγιασμένοι καὶ λευκανθέντες στὸν Ἀγῶνα πρόμαχοί Της, οἱ Ἀρχι ερεῖς Της, οἱ ἄξιοι καὶ μαρτυρικοὶ Λειτουργοί Της, οἱ ὁποῖοι εἶναι ἀδύνατον νὰ ἀναφερθοῦν ἔστω καὶ ὀνομαστικὰ στὴν παροῦσα σύντομη ἐργασία, οἱ ὅσιοι Μοναχοὶ καὶ Μοναχές Της, τὰ σεβαστὰ Λαϊκὰ Μέλη Της κάθε ἡλικίας καὶ τάξεως, γνωστοὶ καὶ ἄγνωστοι, φημισμένοι καὶ ἄσημοι. Αὐτοὶ ποὺ βάστασαν τὸν καύσωνα τῆς ἡμέρας καὶ τὸν παγετὸν τῆς νυκτός, γιὰ νὰ δρέπουμε ἐμεῖς σήμε ρα τοὺς ἀγαθοὺς καρποὺς τῶν κόπων καὶ τῶν ἔργων τους.Τοὺς εὐχαριστοῦμε καὶ τοὺς εὐγνωμονοῦμε, καὶ ὑποσχόμαστε ὅτι θὰ προσπαθήσουμε πάσῃ θυσίᾳ νὰ φανοῦμε ἀντάξιοι τῶν προσδοκιῶν τους γιὰ τὴν δόξα τοῦ Θεοῦ καὶ τῆς ἁγίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, γιὰ τὴν βοήθεια τοῦ Ποιμνίου καὶ γιὰ τὴν σωτηρία τῶν ἀθανάτων ψυχῶν μας. Ἀμήν!
Σύντομη Ἱστορία τῆς Μαρτυρικῆς Ἐκκλησίας τῶν Γνησίων Ὀρθοδόξων Χριστιανῶν Ἑλλάδος
καὶ περὶ τῆς Ἀποστολικῆς Διαδοχῆς Αὐτῆς
Ἔκδοση Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἐκκλησίας Γ.Ο.Χ. Ἑλλάδος
Ἐπιμέλεια
Συνοδικῆς Ἐπιτροπῆς
Δογματικῶν καὶ Κανονικῶν Θεμάτων
Ἀθήνα
ΠΗΓΗ
http://www.ecclesiagoc.gr/
.jpg)
Αναρτήσεις
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου