ΨΑΛΜΟΙ - 110 - 119

ΨΑΛΜΟΙ 110

Βασιλιάς και ιερέας

1Ψαλμός του Δαβίδ.

Είπε στον Κύριό μου ο Κύριος:

«Κάθισε στα δεξιά μου,

ώσπου να υποτάξω τους εχθρούς σου

κάτω απ’ την εξουσία σου».

2Απ’ τη Σιών θα στείλει ο Κύριος

της εξουσίας σου το σκήπτρο·

δέσποζε στους εχθρούς σου ανάμεσα.

3Σ’ ακολουθεί ο λαός σου εθελοντικά,

όταν τους προσκαλείς ν’ αγωνιστούνε.

Ομορφοστόλιστα σαν να ’ταν για την άγια γιορτή,

δροσάτα καθώς της αυγής τ’ αγιάζι,

τα παλικάρια σου τριγύρω σου συνάζονται

4Ο Κύριος τ’ ορκίστηκε

και δε θ’ αλλάξει γνώμη:

Εσύ είσαι ιερέας για πάντα

όπως ο Μελχισεδέκ.

5Ο Κύριος σου παραστέκεται·

συντρίβει βασιλιάδες τη μέρα που θα οργιστεί.

6Δικάζει ανάμεσα στα έθνη,

γεμίζει πτώματα τη γη·

τους αρχηγούς συντρίβει πολλών χωρών.ρθ

7Καθώς πορεύεται θα πιειρι απ’ το ποτάμι

κι απ’ αυτό δύναμη θα ξαναβρεί.

ΨΑΛΜΟΙ 111

Για την ανάμνηση των θαυμαστών έργων του Κυρίου

1Αλληλούια! Αινείτε τον Κύριο!

Τον Κύριο θα δοξολογήσω

μ’ όλη μου την καρδιά,

μες στων πιστών του τη συνάθροιση.

2Μεγάλα του Κυρίου τα έργα!

Όλοι τα μελετούν,

όσοι σ’ αυτά βρίσκουνε τη χαρά τους.

3Δόξα και μεγαλείο το έργο του,

και η δικαιοσύνη του μένει για πάντα.

4Τα έκανε άξια να μνημονεύονται

τα θαυμαστά του έργα·

έχει αγάπη κι είναι σπλαχνικός

ο Κύριος.

5Σ’ όσους τον σέβονται έδωσε τροφή,

τη διαθήκη του για πάντα τη θυμάται.

6Τη δύναμη των έργων του

έδειξε στο λαό του,

δίνοντάς τους τη χώρα

των ειδωλολατρών.

7Όλα όσα κάνει ο Κύριος είν’ έργα

αξιοπιστίας και δίκαιης κρίσης·

όλες οι εντολές του αμετάβλητες,

8σταθερές σ’ όλους τους αιώνες,

για να τηρούνται με πιστότητα

κι ευθύτητα.

9Λύτρωση στο λαό του έστειλε,

τη διαθήκη του την όρισε αιώνια·

άγια είναι η ύπαρξή του και φοβερή.

10Η βάση της σοφίας είναι

ο σεβασμός στον Κύριο·

κι όλοι αυτοί που τη βιώνουν

έχουν τη σωστή κρίση.

Η εξύμνηση του Κυρίου μένει παντοτινά.

ΨΑΛΜΟΙ 112

Η ήρεμη ευτυχία των πιστών

1Αλληλούια! Αινείτε τον Κύριο!

Μακάριος ο άνθρωπος

που σέβεται τον Κύριο,

που βρίσκει ευχαρίστηση στις εντολές του!

2Πάνω στη γη θα ’ναι ισχυροί

οι απόγονοί του·

των τίμιων η γενιά θα ευλογηθεί.

3Πολλά αγαθά και πλούτη θα ’χει το σπιτικό του

και πάντα θα τον αποδέχεται ο Θεός.

4Ακόμα και στις μαύρες ώρες,

φως ανατέλλει για τους τίμιους·

έχει αγάπη κι είναι σπλαχνικός και δίκαιος ο Κύριος.

5Όλα πάνε καλά για κείνον που είν’ απλόχερος

και τον φτωχό δανείζει·

που διαχειρίζεται τις υποθέσεις του

σύμφωνα με το δίκαιο,

6γιατί ποτέ του δε θα κλονιστεί·

τον δίκαιο αιώνια θα τον μνημονεύουν.

7Φήμες κακές δεν θα φοβάται·

αμετακίνητα η καρδιά του

στον Κύριο ελπίζει.

8Μένει το φρόνημά του ακλόνητο,

προσμένει δίχως φόβο

να δει των αντιπάλων του την ήττα.

9Μοίρασε γενναιόδωρα, έδωσε στους φτωχούς,

θα ’ναι πιστός παντοτινά στον Κύριο·

θ’ αυξαίνει η δύναμή του μες στη δόξα.

10Ο ασεβής το βλέπει

κι εξαγριώνεται,

τρίζει τα δόντια του

και λιώνει·

η επιθυμία των ασεβών θ’ αφανιστεί.

ΨΑΛΜΟΙ 113

Ο Κύριος ανατρέπει τις ανέλπιδες καταστάσεις

1Αλληλούια! Αινείτε τον Κύριο!

Αινείτε εσείς,

τον Κύριο που λατρεύετε!

Την ύπαρξη αινείτε του Κυρίου!

2Ας είν’ ευλογημένο του Κυρίου τ’ όνομα

από τώρα και για πάντα!

3Απ’ την ανατολή του ήλιου

κι ως τη δύση του,

το όνομα του Κυρίου ας ανυμνείται!

4Ψηλά, πάνω απ’ όλους τους ειδωλολάτρες

είν’ ο Κύριος·

είναι η δόξα του πάνω απ’ τους ουρανούς:

5-6Ποιος είναι σαν τον Κύριο,

το Θεό μας, είτε στους ουρανούς είτε στη γη;

Στα ύψη κατοικεί,

αλλά συγκαταβαίνει και κοιτά εδώ κάτω.

7Ανασηκώνει από το χώμα τον αδύνατο

κι απ’ τη βρομιά ανυψώνει τον φτωχό,

8για να τον βάλει να καθίσει

με τους άρχοντες,

με τους μεγάλους του λαού του.

9Δίνει στην άτεκνη γυναίκα σπιτικό,

μάνα την κάνει ευτυχισμένη.

Αινείτε τον Κύριο! Αλληλούια!

ΨΑΛΜΟΙ 114

Όταν ο Ισραήλ έφυγε από την Αίγυπτο

1Όταν οι Ισραηλίτες φύγαν απ’ την Αίγυπτο,

οι απόγονοι του Ιακώβ απ’ τον ξενόγλωσσο λαό,

2έγινε ο Ιούδας του Κυρίου ο άγιος χώρος

κι η επικράτειά του ο Ισραήλ.

3Η θάλασσα τον είδε και υποχώρησε,

ο Ιορδάνης και γύρισε πίσω.

4Σκιρτήσαν τα βουνά

σαν τα κριάρια

κι οι λόφοι σαν τα πρόβατα.

5Τι έπαθες, θάλασσα, κι υποχωρείς

κι εσύ Ιορδάνη και γυρίζεις πίσω;

6Γιατί, βουνά, σκιρτάτε σαν κριάρια

και λόφοι εσείς σαν πρόβατα;

7Τρέμε η γη την παρουσία του Κυρίου,

την παρουσία του Θεού του Ιακώβ,

8που λίμνη με νερό έκανε το βράχο

και νερομάνα την πέτρα τη σκληρή.

ΨΑΛΜΟΙ 115

Μόνο στον Κύριο η δόξα!

1Όχι σ’ εμάς, Κύριε,

όχι σ’ εμάς,

αλλά σ’ εσένα

δώσε δόξα!

Γιατί εσύ έχεις αγάπη κι είσαι αξιόπιστος!

2Ας μη λέν’ οι ειδωλολάτρες:

«Πού είναι ο Θεός τους;»

3Ο Θεός μας βρίσκεται στους ουρανούς,

κάνει ό,τι αυτός θέλει.

4Τα είδωλα εκείνων είν’ από ασήμι

και χρυσάφι·

έργα από χέρια ανθρώπινα.

5Στόμα έχουν αλλά δε μιλούν·

μάτια έχουν μα δε βλέπουν.

6Έχουν αυτιά αλλά δεν ακούν·

μύτη, μα οσμές δε νιώθουν.

7Χέρια έχουν αλλά δεν αγγίζουνε,

πόδια αλλά δε βαδίζουν·

απ’ το λαρύγγι τους δεν βγάζουνε φωνή.

8Ας εξομοιωθούν μ’ αυτά

οι κατασκευαστές τους

και όλοι που ελπίζουνε σ’ αυτά.

9Εσείς όμως οι Ισραηλίτες στον Κύριο να ελπίζετε!

– Αυτός είν’ ο βοηθός τους κι η προστασία τους.

10Οι ιερείς, οι απόγονοι του Ααρών,ρια

στον Κύριο να ελπίζετε!

– Αυτός είν’ ο βοηθός τους κι η προστασία τους.

11Εσείς τον Κύριο που σέβεστε, στον Κύριο να ελπίζετε!

– Αυτός είν’ ο βοηθός τους κι η προστασία τους.ριβ

12Ο Κύριος μας θυμάται και θέλει να μας ευλογεί.

Ας ευλογεί τους Ισραηλίτες!

Ας ευλογεί τους ιερείς, τους απογόνους του Ααρών!

13Ας ευλογεί εκείνους που τον σέβονται

και τους μικρούς, όπως και τους μεγάλους!

14Να σας χαρίζει απογόνους

άφθονους ο Κύριος!

15Ευλογημένοι να ’στε εσείς από τον Κύριο,

εκείνον που τον ουρανό έφτιαξε και τη γη!

16Οι ουρανοί ανήκουν μόνο στον Κύριο·

αλλά τη γη την εμπιστεύτηκε στους ανθρώπους.

17Αυτοί που αινούν τον Κύριο δεν είναι οι νεκροί·

κανένας απ’ αυτούς,

που στης σιωπής τον τόπο κατεβαίνουν.

18Αλλά εμείς ας ευλογήσουμε τον Κύριο,

και τώρα και για πάντα!

Αινείτε τον Κύριο! Αλληλούια!

ΨΑΛΜΟΙ 116

Προσευχή του ανθρώπου που γλίτωσε απ’ το θάνατο

1Τον Κύριο τον αγαπώ,

γιατί ακούει τη φωνή μου όταν του δέομαι.

2Στρέφεται με προσοχή σ’ εμένα·

σ’ όλη μου τη ζωή θα τον καλώ.

3Μ’ είχαν ζωσμένο οι πόνοι του θανάτου

κι η φρίκη του άδη μ’ είχε δέσμιο·

η αγωνία και η θλίψη με κρατούσαν.

4Τότε στον Κύριο φώναξα:

«Αχ, Κύριε, γλίτωσέ με!»

5Ο Κύριος αγαπάει κι είναι δίκαιος,

ο Θεός μας είναι σπλαχνικός.

6Ο Κύριος προστατεύει τους απλούς·

ήμουν αδύνατος και μ’ έσωσε.

7Ηρέμησε, ψυχή μου,

γιατί ο Κύριος σ’ ευεργέτησε.

8Λύτρωσε τη ζωή μου από το θάνατο,

τα μάτια μου απ’ τα δάκρυα,

τα πόδια μου απ’ την πτώση.

9Ώστε να περπατώ ενώπιον του Κυρίου

στη γη των ζωντανών.

10Ακλόνητη έμενε η εμπιστοσύνη μου

ακόμα κι όταν έλεγα:

«Είμ’ εξουθενωμένος!»

11Έφτασα στην απόγνωση και είπα:

«Κανέναν δεν μπορώ να εμπιστευτώ».

12Στον Κύριο τι μπορώ ν’ αντιπροσφέρω

για όλες τις ευεργεσίες που μου έκανε;

13Της σωτηρίας το ποτήρι θα υψώσω

και του Κυρίου τ’ όνομα θα ομολογήσω.

14Θα εκπληρώσω ό,τι έταξα στον Κύριο,

σ’ όλο του το λαό μπροστά.

15Δεν είν’ αδιάφορος στον Κύριο

ο θάνατος των πιστών του.

16Αχ, Κύριε, εγώ είμαι δούλος σου·

δούλος σου και της δούλης σου παιδί·

έλυσες τα δεσμά μου.

17Θα σου προσφέρω ευχαριστίας θυσία·

και Κύριό μου θα σε ομολογήσω.

18Θα εκπληρώσω ό,τι έταξα στον Κύριο

μπροστά σ’ όλο του το λαό,

19μες στις αυλές του οίκου του Κυρίου,

στο μέσο σου, Ιερουσαλήμ.

Αινείτε τον Κύριο! Αλληλούια!

ΨΑΛΜΟΙ 117

Παγκόσμιος ύμνος

1Αλληλούια!

Αινείτε τον Κύριο

όλοι οι ειδωλολάτρες!

Αυτόν υμνείτε όλοι οι λαοί!

2Γιατί μεγάλη είναι για μας η αγάπη του,

και του Κυρίου η πιστότητα αιώνια.

Αινείτε τον Κύριο! Αλληλούια!

ΨΑΛΜΟΙ 118

Θα ζήσω για να διηγούμαι όσα ο Κύριος έκανε

1Τον Κύριο δοξολογείτε,

γιατί είν’ καλός·

κι αιώνια διαρκεί η αγάπη του!

2Ας πει ο Ισραήλ:

«Αιώνια διαρκεί η αγάπη του!»

3Ας πουν, λοιπόν, οι ιερείς,

οι απόγονοι του Ααρών:

«Αιώνια διαρκεί η αγάπη του!»

4Ας πουν εκείνοι που τον Κύριο σέβονται:

«Αιώνια διαρκεί η αγάπη του!»

5Μέσα στη θλίψη επικαλέστηκα τον Κύριο

κι ο Κύριος αποκρίθηκε ελευθερώνοντάς με.

6Ο Κύριος είναι βοηθός μου,

τίποτα δε φοβάμαι·

τι θα μου κάνουν οι άνθρωποι;

7Ο Κύριος είν’ η βοήθειά μου

και δίχως φόβο θα κοιτώ όσους μ’ εχθρεύονται.

8Καλύτερα στον Κύριο κανείς

να καταφεύγει,

παρά να ελπίζει σε άνθρωπο.

9Καλύτερα στον Κύριο κανείς

να καταφεύγει,

παρά να ελπίζει σε άρχοντες.

10Όλα με περικύκλωσαν τα έθνη·

μα στου Κυρίου το όνομα τους κατατρόπωσα.

11Σφιχτά με κύκλωσαν απ’ όλες τις μεριές·

μα στου Κυρίου το όνομα τους κατατρόπωσα.

12Με κύκλωσαν καθώς οι μέλισσες·

μα στου Κυρίου τ’ όνομα τους κατατρόπωσα.

Γρήγορα πάψαν οι επιθέσεις τους,

όπως σβύνει η φωτιά σαν καίει αγκάθια.

13Με δύναμη με σπρώξαν για να πέσω,

μα ο Κύριος με βοήθησε.

14Δύναμή μου και ύμνος μου ο Κύριος,

εκείνος μ’ έσωσε.

15Φωνή αγαλλίασης και σωτηρίας

μες στων δικαίων τις σκηνές:

«Ο Κύριος έδειξε τη δύναμή του,

νίκησε τους εχθρούς.

16Το χέρι του υψώθη σε σημείο νίκης·

ο Κύριος με τη δύναμή του

νίκησε τους εχθρούς!»

17Δε θα πεθάνω αλλά θα ζήσω

και θα διηγούμαι όσα έκανε ο Κύριος.

18Με παίδεψε ο Κύριος πολύ

αλλά δε μ’ έδωσε στο θάνατο.

19Ανοίξτε μου τις πύλες της δικαιοσύνης·

να μπω και να δοξάσω τον Κύριο.

20«Αυτή είναι του Κυρίου η πύλη·

οι δίκαιοι απ’ αυτήν θα μπουν».

21Επειδή μ’ αποκρίθηκες και μ’ έσωσες, Κύριε,

θα σε δοξολογώ.

22Η πέτρα που οι οικοδόμοι

την παραπέταξαν,

έγινε το σημαντικότερο αγκωνάρι.

23Ο Κύριος έκανε αυτό το θαύμα

κι εμείς το ’χουμε δει.

24Αυτή ’ναι η μέρα η γιορτινή,

είναι του Κυρίου το έργο·

ας νιώσουμε αγαλλίαση και ευφροσύνη τη μέρα αυτή!

25Έλα, λοιπόν, να μας βοηθήσεις, Κύριε

δώσ’ μας επιτυχία και προκοπή.

26«Ευλογημένος ας είν’ εκείνος που έρχεται

στ’ όνομα του Κυρίου!

Σας ευλογούμε απ’ του Κυρίου το ναό!

27Ο Κύριος είν’ ο Θεός,

μας γέμισε χαρά·

σύρτε λατρευτικό χορό, με τα κλαδιά στα χέρια,

ίσαμε του θυσιαστηρίου τα κέρατα!»ριγ

28Εσύ ’σαι ο Θεός μου και σε υμνώ·

Θεός μου και θα σε δοξάζω.

29Τον Κύριο δοξολογήστε

γιατί είναι καλός·

κι αιώνια διαρκεί η αγάπη του!

ΨΑΛΜΟΙ 119

Μυστήριο και υπεροχή του νόμου του Θεού

Ο νόμος του Κυρίουριδ

1Μακάριοι

όσοι ζούνε άψογα

κι είν’ η ζωή τους σύμφωνη

με του Κυρίου το νόμο!

2Μακάριοι

όσοι τις νουθεσίες του ακολουθούν

και μ’ όλη την καρδιά τους τον γυρεύουν!

3Και ανομία δεν πράττουν,

στους δρόμους του πορεύονται.

4Εσύ μας έδωσες τις εντολές σου, Κύριε,

για να τηρούνται με ακρίβεια.

5Ας είναι σταθερή η διαγωγή μου

στην τήρηση των προσταγμάτων σου.

6Έτσι δεν θα ντροπιάζομαι

όταν τις εντολές σου θα ξανακοιτάζω.

7Με τίμια θα σε δοξολογώ καρδιά,

τις δίκαιές σου μελετώντας αποφάσεις.

8Τους νόμους σου θα τους τηρώ·

τελείως μη μ’ εγκαταλείψεις.

Καθαρότητα με το νόμο του Κυρίου

9Πώς θα κρατήσει τη ζωή του ο νέος καθαρή;

Ζώντας με το δικό σου λόγο, Κύριε.

10Μ’ όλη μου την καρδιά σε γύρεψα·

μακριά απ’ τις εντολές σου να πλανιέμαι μη μ’ αφήνεις.

11Μες στην καρδιά μου διατηρώ τα λόγια σου

για να μην αμαρτήσω απέναντί σου.

12Ευλογημένος να ’σαι, Κύριε!

Δίδαξέ με τους νόμους σου.

13Τα χείλη μου απαριθμούν

του στόματός σου όλες τις αποφάσεις.

14Χαίρομαι να τηρώ τις εντολές σου,

σαν να ’τανε δικοί μου όλοι οι θησαυροί.

15Θα στοχαστώ πάνω στους νόμους σου,

τους δρόμους σου θα μελετήσω.

16Απόλαυσή μου θα ’ναι οι νόμοι σου,

το λόγο σου δε θα τον λησμονήσω.

Απόλαυση στην τήρηση του νόμου του Κυρίου

17Δείξε την καλοσύνη σου σ’ εμένανε, το δούλο σου,

ώστε να ζήσω, και το λόγο σου να τηρήσω.

18Τα μάτια μου άνοιξε να δω

τα θαυμαστά του νόμου σου.

19Προσωρινός πάνω στη γη είμ’ εγώ·

τις εντολές σου μη μου τις κρύβεις.

20Λιώνει η ψυχή μου από τον πόθο

για τις δικές σου αποφάσεις

κάθε στιγμή.

21Τους αλαζόνες απειλείς·

εκείνους τους καταραμένους,

που απ’ τις εντολές σου απομακρύνονται.

22Διώξε από πάνω μου τη χλεύη

και την καταφρόνεση,

γιατί φροντίζω να τηρώ τις εντολές σου.

23Ακόμα κι αν συνωμοτούν οι άρχοντες εναντίον μου,

ο δούλος σου τους νόμους τους δικούς σου μελετά.

24Οι προσταγές σου

είν’ οι απολαύσεις μου

κι οι σύμβουλοί μου.

Υπακοή στο νόμο του Κυρίου

25Κολλήθηκε στο χώμα η ψυχή μου·

κάνε να ξαναζήσω, όπως το υποσχέθηκες.

26Τον τρόπο της ζωής μου διηγούμαι

και μ’ ακούς·

δίδαξέ με τους νόμους σου.

27Κάνε να καταλάβω πώς να ζω

σύμφωνα με τις εντολές σου·

και τα θαυμάσιά σου θα μελετώ.

28Στράγγιξε η ψυχή μου από τη θλίψη·

ανόρθωσέ με, όπως το υποσχέθηκες.

29Κράτησέ με μακριά από την κίβδηλη διαγωγή,

και μες στην καλοσύνη σου

κάνε το νόμο σου να γνωρίσω.

30Διάλεξα να σου μείνω πιστός,

τις αποφάσεις σου έβαλα οδηγό μου.

31Προσκολλήθηκα στις βουλές σου·

Κύριε, μη μ’ αφήσεις να ντροπιαστώ.

32Τρέχω πάνω στο δρόμο των εντολών σου,

γιατί εσύ με βοηθάς να τις κατανοώ.

Προσευχή για κατανόηση του νόμου του Κυρίου

33Δίδαξέ με, Κύριε, τη ζωή

που σύμφωνη είναι με τους νόμους σου,

κι εγώ ίσαμε το τέλος θα την ακολουθώ.

34Δώσε μου την επίγνωση

κι εγώ το νόμο σου θα τηρώ,

και μ’ όλη την καρδιά μου θα τον φυλάω.

35Στο μονοπάτι των εντολών σου οδήγησέ με,

γιατί σ’ αυτό βρίσκω ευχαρίστηση.

36Κάνε η καρδιά μου στις βουλές σου να στραφεί

κι όχι στην πλεονεξία.

37Απόστρεψε τα μάτια μου από τη θέα της ματαιότητας·

οδήγησέ με ώστε να μπορώ να ζήσω.

38Εκπλήρωσε στο δούλο σου

την υπόσχεσή σου,

που ’ναι για κείνους που σε σέβονται.

39Διώξε από μένα μακριά το χλευασμό,

που τον φοβάμαι,

γιατ’ είναι ωραίες οι αποφάσεις σου.

40Δες πώς ποθώ ν’ ακολουθώ τους νόμους σου,

με τη δικαιοσύνη σου δώσ’ μου πάλι ζωή.

Εμπιστοσύνη στο νόμο του Κυρίου

41Ας έρθει πάνω μου η ευσπλαχνία σου, Κύριε,

σώσε με, σύμφωνα με την υπόσχεσή σου,

42και θα ’χω τι ν’ αποκριθώ

σ’ αυτούς που με χλευάζουν,

γιατί βασίζομαι στο λόγο σου.

43Μη μου στερείς ούτε στιγμή τη δυνατότητα

να υποστηρίζω την πιστότητά σου,

γιατί έχω την ελπίδα μου στις αποφάσεις σου.

44Κι εγώ το νόμο σου αδιάκοπα θα τον τηρώ

για όλους τους αιώνες.

45Λεύτερος από κάθε καταναγκασμό θα ζήσω,

γιατί τις εντολές σου αποζητώ.

46Για τις βουλές σου θα μιλώ μπροστά σε βασιλιάδες,

και δε θα ντροπιαστώ.

47Είναι χαρά μου να τηρώ τις εντολές σου,

γιατί τις αγαπώ.

48Τα χέρια μου υψώνω

στις εντολές σου που αγαπώ,

και θα στοχάζομαι τους νόμους σου.

Πεποίθηση στο νόμο του Κυρίου

49Θυμήσου ό,τι υποσχέθηκες

στον αφοσιωμένο σου,

και μ’ έκανες να ελπίζω στην εκπλήρωσή του.

50Αυτή ’ναι η παρηγόρια μου στη θλίψη μου,

γιατί ο λόγος σου μου δίνει τη ζωή.

51Οι αλαζόνες με χλευάσανε πολύ·

μα εγώ από το νόμο σου δεν ξέφυγα.

52Θυμήθηκα τις προαιώνιες αποφάσεις σου,

Κύριε, και παρηγορήθηκα.

53Οργή με πιάνει για τους ασεβείς,

που εγκαταλείπουνε το νόμο σου.

54Οι νόμοι σου μου γίνανε τραγούδια

στον τόπο που είμαι πάροικος.

55Όλη τη νύχτα ο λογισμός μου γύρω από σένα τριγυρνά,

Κύριε, για να τηρώ το νόμο σου.

56Εκείνο που μου ανήκει αληθινά,

είναι τους νόμους σου να εφαρμόζω.

Αφιέρωση στο νόμο του Κυρίου

57Το ξαναλέω, Κύριε: Είναι προνόμιό μου

να υπακούω στα λόγια σου.

58Όλη μου η έγνοια είναι

την εύνοιά σου να κερδίσω·

ελέησέ με όπως το υποσχέθηκες.

59Τον τρόπο της ζωής μου συλλογίστηκα

κι οδήγησα τα βήματά μου προς τις βουλές σου.

60Βιάστηκα και δεν καθυστέρησα

τις εντολές σου να φυλάξω.

61Με κύκλωσαν των ασεβών παγίδες,

μα δε λησμόνησα το νόμο σου.

62Μεσονυχτίς σηκώνομαι

να σε δοξολογήσω

για όσα δίκαια αποφάσισες.

63Εγώ είμαι φίλος με όλους

εκείνους που σε σέβονται

και που τους νόμους σου εφαρμόζουν.

64Απ’ το έλεός σου, Κύριε,

είναι γεμάτη η γη·

δίδαξέ με τους νόμους σου.

Η αξία του νόμου του Κυρίου

65Τον αφοσιωμένο σου, Κύριε,

τον ευεργέτησες,

όπως το ’χες υποσχεθεί.

66Δίδαξέ με και φρόνηση και γνώση,

γιατί τις εντολές σου τις εμπιστεύομαι.

67Προτού να ταλαιπωρηθώ

εγώ πλανιόμουν·

αλλά τώρα το λόγο σου τηρώ.

68Είσαι καλός εσύ, κι ευεργετείς·

δίδαξέ με τους νόμους σου.

69Οι θρασείς μηχανεύτηκαν εναντίον μου ψευτιές·

ενώ μ’ όλη μου την καρδιά τους νόμους σου εφαρμόζω.

70Αναίσθητη έγινε η καρδιά τους·

εγώ χαρά μου έχω το νόμο σου.

71Ήταν καλό για μένα που ταλαιπωρήθηκα·

γιατί έμαθα τους νόμους σου.

72Για μένα αξίζει πιο πολύ του στόματός σου ο νόμος,

από χιλιάδες νομίσματα

ασημένια και χρυσά.

Η διαπαιδαγώγηση του νόμου του Κυρίου

73Τα χέρια σου με φτιάξαν και με πλάσαν·

σύνεση δώσ’ μου και θα μάθω

τις εντολές σου.

74Εκείνοι που σε σέβονται με βλέπουνε και χαίρονται,

γιατί στις υποσχέσεις σου ελπίζω.

75Το ξέρω, Κύριε,

πως οι αποφάσεις σου είναι δίκαιες,

πως καλά έκανες και με ταλαιπώρησες.

76Ας έρθει η ευσπλαχνία σου

να με παρηγορήσει,

όπως το υποσχέθηκες στο δούλο σου.

77Ας έρθει πάνω μου η συμπόνια σου

και θα ζήσω,

γιατί χαρά μου είν’ ο νόμος σου.

78Ας ντροπιαστούνε οι θρασείς,

που άδικα με κατηγορούνε·

εγώ στοχάζομαι τους νόμους σου.

79Ας ξαναρθούν σ’ εμένα εκείνοι που σε σέβονται

κι όσοι γνωρίζουν τις βουλές σου.

80Ας είναι άψογη η καρδιά μου

στην τήρηση των νόμων σου,

για να μην ντροπιαστώ.

Παρηγοριά του νόμου του Κυρίου

81Απόκαμα να περιμένω να με σώσεις·

ελπίζω στη δική σου υπόσχεση.

82Κουράστηκαν τα μάτια μου

να περιμένουν την υπόσχεσή σου,

και λέω:

«Πότε παρήγορος θα ’ρθείς;»

83Ξεράθηκα όπως το ασκί μες στον καπνό·

δεν ξέχασα όμως τους νόμους σου.

84Πόσες είναι του αφοσιωμένου σου οι μέρες;

Πότε θα βγάλεις κρίση για τους διώκτες μου;

85Οι αλαζόνες

–εκείνοι που δεν πάνε με το νόμο σου–

μου σκάψανε το λάκκο.

86Όλες οι εντολές σου είναι αλήθεια·

με κατατρέχουν με ψευτιές·

βοήθα με!

87Κοντέψαν να με ρίξουνε στη γη,

να με αφανίσουν,

αλλά εγώ δεν εγκατέλειψα τους νόμους σου.

88Χάρη στην ευσπλαχνία σου δώσ’ μου ζωή·

και θα φυλάξω τις βουλές του στόματός σου.

Πίστη στο νόμο του Κυρίου

89Αιώνια, Κύριε, ο λόγος σου

διαρκεί στους ουρανούς.

90Από γενιά σ’ άλλη γενιά

κρατάει η πιστότητά σου·

θεμέλιωσες τη γη και μένει στέρεη.

91Με την απόφασή σου όλα στέκουν

ως τα σήμερα·

γιατί τα σύμπαντα σου είναι υποταγμένα.

92Αν δεν μου ήτανε απόλαυσή μου ο νόμος σου,

τότε μέσα στη θλίψη μου θα ’μουν χαμένος.

93Ποτέ μου δε θα λησμονήσω

τις εντολές σου,

γιατί μ’ αυτές μου δίνεις τη ζωή.

94Σ’ εσένα εγώ ανήκω,

σώσε με,

γιατί τις εντολές σου αναζητάω.

95Καραδοκούν οι ασεβείς

να με αφανίσουνε,

μα εγώ προσέχω τα θελήματά σου.

96Κάθε έργο που το λένε τέλειο

έχει όρια·

αλλά η εντολή σου είναι στ’ αλήθεια τέλεια·

όρια δεν έχει.

Αγάπη για το νόμο του Κυρίου

97Πόσο αγαπώ το νόμο σου!

Όλη τη μέρα είν’ αυτός ο στοχασμός μου.

98Η εντολή σου μ’ έκανε σοφότερον

απ’ τους εχθρούς μου,

γιατί μαζί μου βρίσκεται παντοτινά.

99Πιο διαβασμένος έγινα

απ’ όλους τους δασκάλους μου,

γιατί τις προσταγές σου μελετώ.

100Από τους γέροντες

έγινα συνετότερος,

γιατί τις εντολές σου τις τηρώ.

101Αρνήθηκα να πορευτώ στο δρόμο

της ανηθικότητας,

για να τηρώ το λόγο σου.

102Από τις αποφάσεις σου

δε λοξοδρόμησα,

γιατί εσύ με δίδαξες.

103Πόσο γλυκιά είναι η γεύση από τα λόγια σου,

μέσα στο στόμα μου πιότερο κι απ’ το μέλι!

104Χάρη στις εντολές σου

έγινα συνετός,

γι’ αυτό και αποστράφηκα

όλους τους δρόμους της απάτης.

Φως από το νόμο του Κυρίου

105Λυχνάρι μπρος στα βήματά μου είν’ ο λόγος σου,

και φως στα μονοπάτια της ζωής μου.

106Ορκίστηκα, και δε θα το αθετήσω,

τις δίκαιες αποφάσεις σου να τις τηρώ.

107Ταλαιπωρήθηκα πολύ·

Κύριε, δώσ’ μου τη ζωή, καθώς μου το ’χες τάξει.

108Τις προσφορές του στόματός μου

δέξου, Κύριε,

και δίδαξέ με τις αποφάσεις σου.

109Διαρκώς στον κίνδυνο εκτεθειμένη είν’ η ζωή μου,

μα εγώ το νόμο σου δεν τον ξεχνώ.

110Οι ασεβείς μού στήσανε παγίδα

αλλά δε λοξοδρόμησα απ’ τους νόμους σου.

111Αιώνια μου κληρονομιά οι βουλές σου,

γιατ’ είναι της καρδιάς μου αγαλλίαση.

112Τους νόμους σου να εφαρμόζω αποφάσισα,

αιώνια, ως το τέλος.

Ασφάλεια στο νόμο του Κυρίου

113Τους διπλοπρόσωπους τους αποστρέφομαι

αλλά το νόμο σου τον αγαπώ.

114Εσύ ’σαι η καταφυγή κι η προστασία μου,

στο λόγο σου ελπίζω.

115Φύγετε μακριά μου οι κακοί·

τις εντολές του Θεού μου θα τηρώ.

116Γίνε μου στήριγμα, καθώς το υποσχέθηκες,

κι εγώ θα ζήσω·

μην απογοητέψεις την προσδοκία μου.

117Γίνε συμπαραστάτης μου και θα σωθώ·

και θα προσέχω αδιάκοπα τους νόμους σου.

118Αρνιέσαι όλους αυτούς

που ξεστρατίζουν απ’ τους νόμους σου,

γιατί οι ραδιουργίες τους είναι μονάχα ψέμα.

119Τους λογαριάζεις γι’ απορρίμματα

όλους τους ασεβείς της γης·

γι’ αυτό κι εγώ αγαπάω τις βουλές σου.

120Το σώμα μου αναρρίγησε από τον τρόμο

που εμπνέεις,

κι από τις αποφάσεις σου φοβήθηκα.

Υποταγή στο νόμο του Κυρίου

121Μ’ ευθυκρισία και δικαιοσύνη φέρθηκα·

στα χέρια αυτών που με αδικούνε μη μ’ αφήνεις.

122Εγγυήσου του δούλου σου την ευτυχία,

ώστε να μη με καταπιέζουν οι αλαζόνες.

123Απόκαμαν τα μάτια μου να καρτερούν τη σωτηρία σου

και της δικαιοσύνης σου το λόγο.

124Πράξε στο δούλο σου ανάλογα

με την αγάπη σου,

και δίδαξέ με το θέλημά σου.

125Εγώ είμαι δούλος σου·

δώσε μου σύνεση,

ώστε τις εντολές σου να γνωρίσω.

126Είναι η κατάλληλη στιγμή

να ενεργήσεις, Κύριε·

το νόμο σου τον παραβαίνουν.

127Για τούτο αγαπώ τις εντολές σου

πιότερο απ’ την πλατίνα κι από το χρυσό.

128Γι’ αυτό βρίσκω σωστές

όλες τις εντολές σου·

κάθε ψεύτικη πράξη τη μισώ.

 

Επιθυμία για την τήρηση του νόμου του Κυρίου

129Θαυμαστά είναι τα προστάγματά σου·

γι’ αυτό η ψυχή μου τα τηρεί.

130Φωτίζει η αποκάλυψη των λόγων σου,

σύνεση δίνει στους απλούς.

131Το στόμα μου άνοιξα και αναστέναξα,

γιατί τις εντολές σου επιθυμώ.

132Γύρνα το βλέμμα σου σ’ εμένα

και σπλαχνίσου με,

όπως το αποφάσισες

για όσους τ’ όνομά σου αγαπούν.

133Τα βήματά μου στέριωσε

με το λόγο σου,

ώστε να μη μ’ εξουσιάζει

ανομία καμιά.

134Απάλλαξέ με απ’ των ανθρώπων την καταπίεση,

ώστε τις εντολές σου να τηρώ.

135Ρίξε ένα βλέμμα ευνοϊκό

στον αφοσιωμένο σου·

το θέλημά σου δίδαξέ με.

136Ποτάμια δάκρυα τρέξαν απ’ τα μάτια μου,

γιατί το νόμο σου οι άνθρωποι δεν τον τηρούνε.

 

Η δικαιοσύνη του νόμου του Κυρίου

137Δίκαιος είσαι, Κύριε,

κι οι αποφάσεις σου σωστές.

138Οι εντολές που πρόσταξες

δείχνουν τη δικαιοσύνη σου

και την υπέρτατη πιστότητά σου.

139Επειδή σ’ αγαπώ, με πιάνει οργή

όταν βλέπω να λησμονούν

τα λόγια σου οι εχθροί μου.

140Ο λόγος σου είν’ αξιόπιστος

κι ο αφοσιωμένος σου τον αγαπάει.

141Είμαι ασήμαντος εγώ και καταφρονεμένος·

τις εντολές σου ωστόσο δεν τις ξέχασα.

142Είναι η δικαιοσύνη σου αιώνια

κι ο νόμος σου αμετάβλητος.

143Θλίψεις και αγωνίες με βρήκαν

αλλά οι εντολές σου είν’ η χαρά μου.

144Δικαιοσύνη αιώνια είναι οι νόμοι σου·

φρόνηση δώσ’ μου και θα ζήσω.

Υποστήριξη από το νόμο του Κυρίου

145Από τα βάθη της καρδιάς σ’ επικαλούμαι·

απάντησέ μου, Κύριε,

κι εγώ τους νόμους σου θα εφαρμόζω.

146Σ’ επικαλούμαι·

σώσε με!

Και θα εκτελώ τις προσταγές σου.

147Πριν να χαράξει σου φωνάζω

και τη βοήθεια σου ζητώ,

στο λόγο σου ελπίζω.

148Πριν φύγει η νύχτα ανοίγουνε τα μάτια μου

τα λόγια σου να μελετήσω.

149Χάρη στην ευσπλαχνία σου άκουσε, Κύριε,

τη φωνή μου·

σύμφωνα με την κρίση σου

δώσε μου τη ζωή.

150Με πλησιάζουνε αυτοί που επιζητούν την ανομία·

από το νόμο σου ξεμάκρυναν.

151Είσαι κοντά εσύ, Κύριε,

κι όλες οι εντολές σου είναι αλήθεια.

152Ξέρω πως από την αρχή τις προσταγές σου

για πάντα τις θεμέλιωσες.

Σωτηρία από την τήρηση του νόμου του Κυρίου

153Την αθλιότητά μου δες

και λύτρωσέ με,

γιατί το νόμο σου δεν τον λησμόνησα.

154Διεκδίκησε εσύ το δίκιο μου

και ελευθέρωσέ με·

δώσ’ μου ζωή, όπως το υποσχέθηκες.

155Μακριά απ’ τους ασεβείς

η σωτηρία,

γιατί τους νόμους σου δεν τους αναζητούν.

156Κύριε, μεγάλη είν’ η συμπόνια σου·

σύμφωνα με την κρίση σου δώσ’ μου ζωή.

157Πολλοί είν’ οι διώκτες μου κι οι αντίπαλοί μου·

μα εγώ απ’ τις βουλές σου δεν ξεμάκρυνα.

158Είδα τους αποστάτες και ταράχτηκα·

γιατί τα λόγια σου δεν τα εφαρμόζουν.

159Δες πόσο αγαπώ τις εντολές σου·

Κύριε, δώσ’ μου τη ζωή, χάρη στην ευσπλαχνία σου.

160Ουσία του λόγου σου, η αξιοπιστία,

κι είναι αιώνιες όλες οι δίκαιες

αποφάσεις σου.

Αφιέρωση στο νόμο του Κυρίου

161Με καταδιώξαν άρχοντες αναίτια·

αλλά μόνο στα λόγια σου

τρέμει η καρδιά μου.

162Αγάλλομαι στο λόγο σου,

σαν κάποιος που ηύρε λάφυρα πολλά.

163Το ψέμα το μισώ και το σιχαίνομαι·

το νόμο σου αγαπώ.

164Εφτά φορές τη μέρα σε υμνώ

για της δικαιοσύνης σου τις αποφάσεις.

165Πολλήν ειρήνη έχουν

όσοι το νόμο σου αγαπούν·

και πρόσκομμα δεν συναντούν μπροστά τους.

166Τη σωτηρία μου, Κύριε,

την προσδοκώ από σένα,

και πράττω αυτά που πρόσταξες.

167Μ’ όλη μου την ψυχή τηρώ τις εντολές σου,

τόσο πολύ τις αγαπώ.

168Φύλαξα τα προστάγματά σου και τους νόμους σου,

γιατί ό,τι κι αν κάνω το γνωρίζεις.

Δοξολογία για το νόμο του Κυρίου

169Ας φτάσει, Κύριε, ως εσένα η κραυγή μου·

όπως το υποσχέθηκες, δώσε μου σύνεση.

170Ας φτάσει μπρος σου η παράκλησή μου·

όπως το υποσχέθηκες, λευτέρωσέ με.

171Ας διαλαλούν τα χείλη μου τον ύμνο σου,

γιατί τους νόμους σου μου τους διδάσκεις.

172Ας εξυμνεί η γλώσσα μου το λόγο σου,

γιατί είναι δίκαιες όλες οι εντολές σου.

173Το χέρι σου άπλωσε, δώσ’ μου βοήθεια,

γιατί εγώ διάλεξα τις εντολές σου.

174Πόθησα να με σώσεις, Κύριε,

κι είναι ο νόμος σου χαρά μου.

175Ας ζει η ψυχή μου

για να σε υμνεί,

κι οι αποφάσεις σου βοήθεια μου ας γενούνε.

176Περιπλανήθηκα σαν πρόβατο χαμένο·

έλα, το δούλο σου ν’ αναζητήσεις,

γιατί τις εντολές σου δεν τις ξέχασα.

Kindly Bookmark this Post using your favorite Bookmarking service: