«Τό περικείμενον ήμίν νέφος μαρτύρων» (Έβρ. 12,1)

Ο βίος τής Αγίας Μεγαλομάρτυρος Βαρβάρας
«Τό περικείμενον ήμίν νέφος μαρτύρων» (Έβρ. 12,1)

Ή Εκκλησία, πού θεμελιώνεται στή γή τήν ημέρα τής Πεντηκοστής καί έχει τή βάση της στό Σταυρό καί στήν Ανάσταση τοΰ Χριστού, πού εισέρχεται στήν ιστορία γιά νά τή μεταμορφώσει καί νά τή χριστοποιήσει, έορτάζει καί τιμά πάντοτε τήν ιερά μνήμη τών Αγίων της.

Καθημερινά, μέσα στή λειτουργική μνήμη τής Εκκλησίας, χαιρόμαστε τήν παρουσία τών Αγίων, «τό περικείμενον ήμίν νέφος μαρτύρων» (Έβρ. 12,1), πού «έπλυναν τάς στολάς αυτών καί έλεύ-καναν αύτάς εν τώ αιματι τοΰ Άρνίου» (Αποκ. 7,14). Θυμόμαστε όλους έκείνους πού έζησαν τήν απαντοχή τής άνεσπέρου ήμέρας τής Βασιλείας τοΰ Θεού καί είσήλθαν στήν άναστημένη ζωή τού Χριστού. Τιμάμε αύτούς πού έζησαν τό μυστήριο τής υιοθεσίας, τό. γεγονός δηλαδή νά είναι καί νά ένεργοΰν ώς παιδιά τοΰ Θεού. Εορτάζουμε έκείνους πού στό ψηλότερο σημεϊο τοΰ πάθους τους έβίωσαν τήν ανεξάντλητη χαρά τοΰ Πάσχα καί έδωσαν μέσα άπό τό μαρτύριό τους τήν ειρηνική μαρτυρία τής συνειδήσεώς τους. Σεβόμεθα έκείνους πού δέχθηκαν τό λόγο τοϋ Θεοϋ καί έκαναν τη ζωή τους μιά συνεχή ομολογία αυτού τοϋ λόγου.

Γιατί όμως τιμάμε τούς 'Αγίους καί πανηγυρίζουμε τή μνήμη τους; Θά ήταν αρκετό νά έχουμε ύπ’ όψη μας τρεις πολύ σπουδαίους λόγους:

Πρώτον, ό έορτασμός καί ή τιμή των 'Αγίων μάς βοηθάνε νά απαλλαγούμε από τήν τραγική πλάνη ότι ό άνθρωπος θά βρει τήν ολοκλήρωση, τήν πλήρωση ή τήν παρηγοριά του στούς ανθρώπους καί στά ανθρώπινα έπιτεύγματα. Τιμάμε αυθόρμητα τούς 'Αγίους καί έορτάζουμε τή μνήμη τους, γιά νά θυμόμαστε τήν καίρια γιά τή ζωή μας αλήθεια, ότι στό Θεό καί στή Χάρη Του θά βρούμε τήν ολοκλήρωση καί τήν πλήρωσή μας.

Τιμάμε, κατά δεύτερον, τούς 'Αγίους προβάλλοντας τήν αρετή καί τήν άγιότητά τους, γιά νά διαψεύσουμε τό μεθοδικό κήρυγμα τού Διαβόλου οτι όλοι οί άνθρωποι έχουν πάει μέ τό μέρος του, όλοι οί άνθρωποι έχουν διαφθαρεΤ καί τό κακό έχει έπικρατήσει.

Τιμάμε, κατά τρίτον, τούς 'Αγίους μας καί έορτάζουμε τή μνήμη τους, γιά νά θυμηθούμε οτι στίς φοβερές στιγμές τής μοναξιάς καί απελπισίας, τού πόνου καί τής δοκιμασίας, δέν είμαστε μόνοι. Έχουμε μαζί μας τούς 'Αγίους. Γιατί, οί "Αγιοι στέκουν δίπλα μας, πρόθυμοι ν’ ακούσουν τόν πόνο μας χωρίς νά ζητάνε τίποτε, χωρίς ποτέ νά προδίδουν τήν έμπιστοσύνη μας σ’ αύτούς.

Ή ζωή των 'Αγίων μας μάς καλεί νά προσέξουμε, στήν ψυχή καί τό σώμα, τό Θεό πού δέν παύει νά έρχεται πρός έμάς, τό Θεό, ο Όποιος σαρκοΰται, υποφέρει, άνίσταται καί αναλαμβάνεται, γιά νά μάς συναντήσει στόν πόνο μας καί νά μάς εισαγάγει στή χαρά τής Βασιλείας Του, γιά νά άνακαλύψουμε τό πλήρωμα τής ζωής, τό γεγονός ότι τό Πάσχα τού κόσμου έχει αρχίσει, διότι «άνέστη Χριστός καί ζωή πολιτεύεται».

Kindly Bookmark this Post using your favorite Bookmarking service: