Οί τρεις εύχές

Ο βίος τής Αγίας Μεγαλομάρτυρος Βαρβάρας
Οί τρεις εύχές

Μία άπό τίς τρεις προσευχές πού σώζονται καί υπάρχει στό βίο τής 'Αγίας άπό τό Συμεών τό Μεταφραστή είναι ή ακόλουθη:

«’Άναρχε Θεέ, ό τόν ουρανόν τείνας ώσεί κάμαραν, την δε γην έφ’ ύ-δάτων έδράσας,  νεφέλαις ΰειν προστάττων, ήλιον τε φωταγωγόν πά-σι παραστησάμενος καί τάς κοινάς ταύτας απολαύσεις δικαίοις τε καί άδίκοις, άγαθοΐς άμα καί πονηροϊς χορηγών, αυτός καί νϋν, έμοϋ δε-ομένης, είσάκουσον, Βασιλεύ, καί ός άν του Σοϋ ονόματος καί τής έ-μής άθλήσεως τω οί'κω αύτοϋ έπισκήφειε, μη άλλο τι μηδέν τω λω-βάσθαι σώματα καί λυπεΐν δυναμένων. Οιδας γάρ, Κύριε, δτι σαρξ ημάς καί αίμα, ποίημα των Σών άχράντων χειρών καί είκόνι Σή καί ομοιώσει τετιμημένοι. Αμήν».

Ή μετάφραση τής εύχής αύτής είναι:

«"Αναρχε Θεέ, ’Εσύ πού έξέτεινες τόν ουρανό ωσάν θολωτή στέγη καί θεμελίωσες τη γη πάνω στά ϋδατα, ’Εσύ πού προστάζεις τίς νεφέλες νά βρέχουν καί εστησες τόν ήλιο νά φωτίζει τά πάντα· καί τίς κοινές αυτές απολαύσεις τίς χορηγείς σέ δικαίους καί αδίκους, σέ αγαθούς καί σέ πονηρούς. Εσύ καί τώρα, Βασιλεύ, είσάκουσε την προσευχή μου, καί οποίον στον οίκο του μνημονεύει τό "Ονομά Σου καί τά μαρτύριά μου γιά τη δόξα του ’Ονόματος Σου, αυτόν καί τά άλλα μέλη τής οίκογένειάς του άξίωσέ τους νά μην τούς αγγίξει καμιά λοιμώδης νόσος ούτε κάτι άλλο από εκείνα πού μπορούν νά φέρουν στά σώματα βλάβη καί πόνο. Αιότι, Κύριε, ξέρεις ότι εμείς είμαστε σάρκες καί αίμα, έργο των άχράντων χεριών Σου καί τιμημέ-νοι μέ τη δική Σου εικόνα καί τή δυνατότητα νά ομοιωθούμε μέ ’Εσένα».

Μακρά σειρά θαυμάτων τής 'Αγίας πρός όσους πάσχουν από λοιμώδεις ασθένειες αποτελούν απήχηση τής προσευχής αύτής, γι’ αύτό καί πολλοί άρρωστοι πού κατατρύχονται από τέτοιες ασθένειες, καί ιδιαίτερα από τήν εύλογιά, αίτούνται καί προσφεύγουν στή χάρη τής 'Αγίας Βαρβάρας. Ή έκ-κλησιαστική ποίηση έπίσης ένδιαφέρεται ιδιαίτερα γι’ αύτή τήν ιδιότητα καί μνημονεύει σχετικά: «όθεν λοιμικών παθημάτων, λώβην άφανίζουσαι πάσι, τοις πιστοις παρέχουσαν ιάματα» (Στιχηρά στόν Εσπερινό τής 'Αγίας) καί «Πληρών σου τήν αΐτησιν, Βαρβάρα άθληφόρε Χριστός, τάς ίάσεις βραβεύει, τοις έκτελοϋσί σου, πίστει τήν ετήσιον μνήμην, ως αληθώς· θαλάσσης γάρ φάμμον, τά σά ύπερβέβηκεν, ευκλεή τερατουργήματα» (Τροπάριο ωδής θ').

Οί άλλες δύο εύχές πού διασώθηκαν στό εγκώμιο τοϋ Ίωάννου τοϋ Δαμασκηνού είναι οί έξής:

«"Αναρχε, αχειροποίητε, μαρτύρων στέφανε, Κύριε ’Ιησού Χριστέ, ό τόν ουρανόν εκτείνας καί τήν γήν θεμελιώσας· ό τάς αβύσσους συγ-κλείσας καί τήν θάλασσαν τειχίσας· ό προστάξας τάς όμβροτόκους νε-φέλας βρέχειν έπί πονηρούς καί αγαθούς* ό επί θαλάσσης περιπατήσας ώς επ’ εδάφους καί τούς πόδας μή βρέξας* ό έπιτιμήσας τώ άνέμω καί τή θαλάσση καί εις γαλήνην μεταβαλών πάντα γάρ υπακούει, Κύριέ μου ’Ιησού Χριστέ, τώ Σώ προστάγματι, ότι ποιήματά Σού έστιν πα-ράσχου μοι, Κύριε, τήν αΐτησιν ταύτην τών ημερών τής μαρτυρίας μου,

Κύριε, μη μνησθής τών αμαρτιών αυτών έν ήμέρα κρίσεως, άλλ’ ιλεως γενοϋ αύτοις. Γινώσχεις γάρ, Κύριε, δτι σαρξ καί αίμα έσμέν, ποίημα τών άχράντων χειρών Σου. Αμήν».

Καί ή έπόμενη εύχή:

«Κύριε, ο Θεός τών δυνάμεων, ό πάσης πνοής καί σαρκός Δημιουργός, ό ίασάμενος πάσαν νόσον, παράσχου τή δούλη Σου χάριν, ινα όσοι αν προσέλθωσιν τώ τόπω, ένθα τό λείφανόν μου άπόκειται καί είσί τά ηγιασμένα υδατα, δώρισε αύτοις ιασιν φυχής καί σώματος, ινα εν τού-τοις δοξάζηται τό πανάγιον όνομά Σου, άμα τώ Πατρί καί τώ 'Αγίω Πνεύματι· Αμήν».

Ή ώρα του μαρτυρίου

Αυτά λοιπόν λέγοντας ή 'Αγία Μάρτυς Βαρβάρα αίσθάνθηκε φωνή έξ ούρα-νοϋ νά υπόσχεται ότι θά ικανοποιήσει τό αίτημά της καί τήν καλοΰσε πρός τόν ουρανό μαζί μέ τή συναθλήτριά της Ίουλιανή. ’Έτσι ή 'Αγία πήρε περισσότερο θάρρος καί προχωρούσε γρήγορα, γιά νά φθάσει στόν τόπο τοΰ μαρτυρίου. Εκεί έσκυψε τό κεφάλι καί έλαβε τό θάνατο από τόν ’ίδιο της τόν πατέρα. Ταυτόχρονα κάποιος στρατιώτης θανάτωσε καί τήν Ίουλιανή, τής οποίας ή μνήμη έορτάζεται στίς 4 Δεκεμβρίου μαζί μέ τή μνήμη τής 'Αγίας Βαρβάρας.

Ό παιδοκτόνος πατέρας τής καλλινίκου Μάρτυρος τοΰ Χρίστου Βαρβάρας έλαβε τή θεία δίκη, τιμωρήθηκε όπως τοΰ έπρεπε. Οι 'ιστορικές πληροφορίες αναφέρουν οτι, κατά τήν έπιστροφή του από τόν τόπο οπού θανάτωσε τήν κόρη του, κεραυνοβολήθηκε καί έπεσε αμέσως νεκρός. 'Ένας τέτοιου είδους θάνατος λέγεται ότι λειτούργησε καί πρός παραδειγματισμό. Καί αύτό γιατί ή παράδοση αναφέρει ότι ή λάμψη τοΰ κεραυνοΰ έγινε αισθητή καί από τό Μαρκιανό ώς προοίμιο τοΰ πυρός εκείνου άπό τό όποιο έμελλε νά κολάζεται αιωνίως, σύμφωνα μέ τό Συμεών τό Μεταφραστή.

Ή έκκλησιαστική ποίηση αναφέρει γιά τόν πατέρα τό έξής δίστιχο: «Ξίφει πατήρ θύσας σε, μάρτυς Βαρβάρα, ύπήρξεν άλλος Αβραάμ διαβόλου», δηλαδή παρομοιάζεται ό πατέρας τής Αγίας Βαρβάρας σάν ένας άλλος Αβραάμ, μόνο πού ό συγκεκριμένος «Αβραάμ» φιλοξενούσε τό διάβολο. Τό γεγονός ιού θανάτου του πατέρα άπό κεραυνό μπορεί νά συνδυασθεΐ μέ άλλο θαυμάσιο γεγονός, στό όποιο στηρίζεται ή κοινή πεποίθηση πώς ή 'Αγία αποτελεί άρωγός καί προστάτις ένάντια στίς θύελλες καί τά δυστυχήματα άπό κεραυνούς. Δημοσιεύθηκε πολλές φορές σχετική μαρτυρία του Henri Cock de Ρorcum, πού σώθηκε άπό κεραυνό έπικαλούμενος τήν 'Αγία Βαρβάρα τό 1448.

Τά ιερά σώματα των δύο Μαρτύρων, τής 'Αγίας Βαρβάρας καί τής 'Αγίας Ίουλιανής, ένταφιάσθηκαν άπό εναν ευσεβή καί φιλόθεο άνδρα, τόν ()ύαλεντίνο πού τά τίμησε μέ κάθε εύλάβεια καί τά τοποθέτησε σέ εναν τόπο, όνόματι Γελασσός, πού άπέχει δώδεκα μίλια άπό τά Εύχάιτα, σύμφωνα μέ τό Συμεών τό Μεταφραστή. Έσφαλμένως άναφέρεται ή τοποθεσία ώς Κύχάιτα. Πρόκειται ουσιαστικά γιά τήν Ηλιούπολη, κοντά στήν όποια βρίσκεται καί ό Γελασσός.

Εισαγωγή  και  δημοσίευση κειμένων  στο Ορθόδοξο Διαδίκτυο απο το Βιβλίο :

Ο ΒΙΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΜΑΡΤΥΡΙΟ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΜΕΓΑΛΟΜΑΡΤΥΡΟΣ ΒΑΡΒΑΡΑΣ

Η  επεξεργασία, επιμέλεια και μορφοποίηση  κειμένου  και εικόνων έγινε από τον Ν.Β.Β

Επιτρέπεται η αναδημοσίευση κειμένων στο Ορθόδοξο Διαδίκτυο , για μη εμπορικούς σκοπούς με αναφορά πηγής το Ιστολόγιο

©  ΠΗΔΑΛΙΟΝ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ

http://www.alavastron.net/

Kindly Bookmark this Post using your favorite Bookmarking service: