47 ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΙΕΡΕΜΙΟΥ

Εισαγωγή

Με τον τίτλο “Επιστολή Ιερεμίου" παρατίθεται από την ελληνική μετάφραση των Εβδομήκοντα (Ο'), μετά το βιβλίο “Θρήνοι”, μια σύντομη απολογητική πραγματεία κατά των ειδώλων. Το έργο ανάγεται σε κάποιο εβραϊκό πρωτότυπο, το οποίο όμως χάθηκε. Στη λατινική μετάφραση της Βίβλου (Βουλγάτα) βρίσκεται ενσωματωμένο ως 6ο κεφάλαιο στο βιβλίο “Βαρούχ”.

Σύμφωνη με το περιχόμενό της, η επιστολή γράφεται με σκοπό να προφυλάγει τους εξόριστους στη Βαβυλώνα Ιουδαίους από την ειδωλολατρία, τονίζοντας με σκωπτική διάθεση την αδυναμία των ειδώλων να βοηθήσουν με οποιονδήποτε τρόπο τους ανθρώπους.

 Διάγραμμα του περιεχομένου

1. Η αδυναμία των ειδώλων για βοήθεια:

2. Η ανοησία της ειδωλολατρίας:

 

  

ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΙΕΡΕΜΙΟΥ 1 

Προειδοποίηση κατά της λατρείας των ειδώλων

Αντίγραφο επιστολήςα του προφήτη Ιερεμία. Με την επιστολή αυτή ο προφήτης γνωστοποιεί τα όσα τον διέταξε ο Θεός να πει σ’ εκείνους που επρόκειτο να οδηγηθούν αιχμάλωτοι στη Βαβυλώνα με διαταγή του βασιλιά της.

1Για τις αμαρτίες που κάνατε ενώπιον του Θεού, θα οδηγηθείτε αιχμάλωτοι στη Βαβυλώνα, από το Ναβουχοδονόσορ, βασιλιά των Βαβυλωνίων. 2Αφού πάτε στη Βαβυλώνα, θα μείνετε εκεί για πάρα πολλά χρόνια, μέχρι εφτά γενιές.β «Αλλά μετά απ’ αυτό», λέει ο Κύριος, «εγώ θα σας βγάλω από ’κει σώους και αβλαβείς».

3Εκεί θα δείτε θεούς ασημένιους, χρυσούς και ξύλινους να μεταφέρονται πάνω στους ώμους των ανθρώπων και να εμπνέουν το φόβο στα ειδωλολατρικά έθνη. 4Προσέξτε, λοιπόν, μήπως κι εσείς γίνετε σαν εκείνους τους ειδωλολάτρες! Μην παρασυρθείτε στη λατρεία τους, 5όταν θα δείτε πολύ λαό να πηγαίνει μπρος και πίσω από τα είδωλα και να τα προσκυνάει. Τότε να πείτε μέσα σας: «Μόνον εσένα πρέπει να προσκυνάμε, Κύριε!» 6«Διότι ο άγγελός μου», λέει ο Κύριος, «θα είναι μαζί σας και θα φροντίζει για τη ζωή σας».

Αδυναμία των ειδώλων να προσφέρουν προστασία

7Τα είδωλα είναι ψεύτικοι θεοί, καλυμμένοι με χρυσάφι και ασήμι. Η γλώσσα τους είναι καμωμένη από τεχνίτη και δεν μπορούν να μιλήσουν. 8Οι άνθρωποι κατασκευάζουν γι’ αυτά χρυσά στεφάνια και τα βάζουν στα κεφάλια των θεών τους, όπως κάνουν τα κορίτσια, που τους αρέσει να στολίζονται. 9Εξάλλου οι ειδωλολάτρες ιερείς αφαιρούν το χρυσάφι και το ασήμι από τους θεούς τους και το ξοδεύουν για τους εαυτούς τους· δίνουν κιόλας και στις ιερόδουλες, που μένουν στα πορνεία.γ 10Οι άνθρωποι ντύνουν με στολές τους θεούς τους, τους ασημένιους, τους χρυσούς και τους ξύλινους, σαν να ήταν κι εκείνοι άνθρωποι· αυτοί οι θεοί όμως δε γλιτώνουν από τη σκουριά ή το σαράκι. 11Τους καλύπτουν με πολυτελή φορέματα και τους ξεσκονίζουν το πρόσωπο από την σκόνη του ναού, που κάθεται περίσσεια πάνω τους. 12Ο θεός τους κρατάει σκήπτρο σαν βασιλιάς αλλά δεν μπορεί να θανατώσει αυτόν που αμαρτάνει εναντίον του. 13Στο δεξί του χέρι κρατάει ξίφος και τσεκούρι αλλά δεν μπορεί να γλιτώσει αν ένας εχθρός ή ληστής τού επιτεθεί. 14Όλα αυτά δείχνουν ότι τα είδωλα δεν είναι θεοί. Μην έχετε, λοιπόν, κανένα σεβασμό γι’ αυτά!

15Όπως ακριβώς συμβαίνει με ένα δοχείο, που όταν σπάσει αχρηστεύεται, έτσι είναι και οι θεοί τους, που τους έχουν τοποθετήσει στους ναούς τους. 16Τα μάτια τους είναι γεμάτα σκόνες από τα ποδοβολητά αυτών που μπαινοβγαίνουν στο ναό. 17Κι όπως ακριβώς φυλακίζουν κάποιον καταδικασμένο σε θάνατο, επειδή έχει προσβάλει το βασιλιά, έτσι και οι ιερείς οχυρώνουν καλά τους ναούς τους με πόρτες, κλειδαριές κι αμπάρες για να μην τους κλέψουν τίποτα οι ληστές. 18Οι ιερείς ανάβουν περισσότερα λυχνάρια για τους θεούς τους απ’ ό,τι για τους εαυτούς τους. Παρ’ όλα αυτά, όμως, τα είδωλα κανέναν τους δεν μπορούν να δουν. 19Είναι οι ειδωλολατρικοί θεοί σαν τα δοκάρια του ναού· το εσωτερικό τους και τα ρούχα που είναι ντυμένοι, τα τρώνε και τα γλείφουν σκουλήκια· αυτοί, όμως, δεν καταλαβαίνουν τίποτε. 20Τα πρόσωπά τους είναι μαυρισμένα από τους καπνούς του ναού. 21Πάνω στο σώμα τους και στο κεφάλι τους πετούν νυχτερίδες, χελιδόνια και όρνια και κάθονται γάτες. 22Απ’ όλα αυτά καταλαβαίνετε ότι τα είδωλα δεν είναι θεοί. Λοιπόν, μην έχετε κανένα σεβασμό γι’ αυτά.

23Καλύπτουν τους θεούς με χρυσάφι για να είναι ωραίοι· αλλά αν δεν τους βγάλουν τη βρωμιά, δεν γυαλίζουν. Κι όταν τους ρίχνουν στο χυτήριο δεν αισθάνονται τίποτα. 24Δεν υπάρχει στα είδωλα ζωή, αν κι έχουν αγοραστεί με πολλά χρήματα. 25Είναι χωρίς πόδια και μεταφέρονται πάνω στους ώμους των ανθρώπων. Έτσι φαίνεται η αδυναμία τους, γιατί αν κάποτε πέσουν κάτω, δεν μπορούν μόνα τους να σηκωθούν! Ακόμα κι εκείνοι που τα υπηρετούν ντρέπονται γι’ αυτό. 26Το είδωλο, αν το στήσουν όρθιο, δε θα μπορέσει να κινηθεί μόνο του· ούτε αν γείρει και πέσει, μπορεί να σηκωθεί. Προσφέρουν, λοιπόν, τα δώρα τους σ’ αυτά σαν σε νεκρούς. 27Τις θυσίες που προσφέρουν οι άνθρωποι, τις εκμεταλλεύονται οι ιερείς τους· ακόμα κι οι γυναίκες τους παστώνουν μερικά από τα προσφερόμενα και δε δίνουν τίποτα στο φτωχό και στον αδύναμο· τις θυσίες αυτές τις εγγίζουν οι εμμηνοροούσες κι οι λεχώνες.δ 28Απ’ όλα αυτά, λοιπόν, καταλαβαίνετε ότι τα είδωλα δεν είναι θεοί· να μην έχετε κανένα σεβασμό γι’ αυτά.

29Πώς, λοιπόν, αυτά τα είδωλα, τα καμωμένα από ασήμι, χρυσάφι ή ξύλο, μπορούν να ονομάζονται θεοί, τη στιγμή που γυναίκες επιτρέπεται και τους προσφέρουν θυσίες;ε 30Οι ιερείς τους κάθονται στους ναούς τους με σκισμένους τους χιτώνες, τα μαλλιά τους και τα γένια τους ξυρισμένα και τα κεφάλια τους ακάλυπτα.ς 31Φωνάζουν δυνατά στους θεούς τους, όπως μερικοί κάνουν στα νεκρόδειπνα. 32Οι ιερείς παίρνουν τις στολές των θεών και ντύνουν μ’ αυτές τις γυναίκες τους και τα παιδιά τους. 33Οι θεοί δεν μπορούν ν’ ανταποδώσουν τίποτε, αν κάποιος τούς κάνει κακό ή καλό. Δεν μπορούν να εγκαταστήσουν κάποιον βασιλιά ούτε να τον εκθρονίσουν. 34Επίσης δεν μπορούν να κάνουν κάποιον πλούσιο ή να του δώσουν χρήματα. Αν κάποιος κάνει ένα τάμα και δεν το εκπληρώσει, εκείνοι δεν θα του το απαιτήσουν. 35Δεν μπορούν να απαλλάξουν έναν άνθρωπο από το θάνατο ούτε να γλιτώσουν τον αδύνατο από τον ισχυρό. 36Δεν μπορούν να αποκαταστήσουν την όραση ενός τυφλού ούτε να βοηθήσουν κάποιον που βρίσκεται σε ανάγκη. 37Δεν μπορούν να ελεήσουν μια χήρα ούτε να ευεργετήσουν ένα ορφανό. 38Τα ξύλινα επίχρυσα και επάργυρα αγάλματα αξίζουν όσο και τα λιθάρια που έχουν αποκοπεί από το βουνό. Ντροπή γι’ αυτούς που τα λατρεύουν! 39Πώς να τα θεωρήσει ή να τα αποκαλέσει κανείς αυτά θεούς;

40Ακόμη κι αυτοί οι Βαβυλώνιοι περιφρονούν τα είδωλα. Αυτοί όταν δουν έναν κωφάλαλο που δεν μπορεί να μιλήσει, τον οδηγούν στον Βηλ,ζ και τον παρακαλούν να του δώσει φωνή, γιατί είναι δυνατός και μπορεί να τους νιώσει. 41Δεν μπορούν να καταλάβουν οι άνθρωποι ότι πρέπει να εγκαταλείψουν τα είδωλα, αφού αυτά δεν καταλαβαίνουν τίποτα. 42Οι γυναίκες δένονται με σχοινιά και κάθονται στους δρόμους για να θυμιάσουν με πίτουρα.η 43Κι αν κάποια απ’ αυτές την προσλάβει ένας διαβάτης για να πλαγιάσει μαζί της, αυτή κοροϊδεύει τη διπλανή της που κανείς δεν την προσέλαβε και δε λύθηκε το σχοινί της.θ 44Όλα τα σχετικά μ’ αυτά τα είδωλα είναι ψέματα κι απάτη· πώς, λοιπόν, κανείς να τα θεωρήσει ή να τα ονομάσει θεούς;

45Τα είδωλα είναι κατασκευασμένα από τεχνίτες και χρυσοχόους· τίποτε άλλο δεν μπορούν να γίνουν παρά μόνον αυτό που οι τεχνίτες θέλουν να τα κάνουν. 46Αυτοί που τα κατασκευάζουν δεν ζουν πολλά χρόνια· πώς είναι δυνατόν λοιπόν τα δημιουργήματά τους να είναι αιώνιοι θεοί; 47Δεν άφησαν στους μεταγενέστερους παρά μόνο πλάνη, που προκαλεί ντροπή. 48Όταν ξεσπάσουν πόλεμοι και συμφορές, οι ιερείς συσκέπτονται μεταξύ τους πού να κρυφτούν μαζί με τα είδωλά τους. 49Πώς, λοιπόν, οι άνθρωποι δεν μπορούν να καταλάβουν ότι αυτά δεν είναι θεοί; Τα είδωλα δεν μπορούν να σώσουν ούτε τους εαυτούς τους από τον πόλεμο και τις συμφορές! 50Αργότερα θα αντιληφθούν ότι αυτά τα ξύλινα, τα επίχρυσα και τα επάργυρα είναι ψεύτικοι θεοί. Σ’ όλα τα έθνη και στους βασιλιάδες τους θα γίνει φανερό ότι δεν είναι θεοί αλλά ανθρώπινα δημιουργήματα, στα οποία δεν υπάρχει δύναμη θεϊκή. 51Ποιος, λοιπόν, μπορεί να τα θεωρήσει θεούς;

52Τα είδωλα δεν μπορούν να εγκαταστήσουν βασιλιά σε μια χώρα ούτε να δώσουν βροχή στους ανθρώπους. 53Δεν μπορούν να αποφασίσουν ούτε για τις δικές τους υποθέσεις και δεν μπορούν να αποδώσουν το δίκαιο σ’ έναν που αδικείται, γιατί δεν έχουν τέτοια δύναμη. Είναι σαν τις κουρούνες που πετούν στον αέρα. 54Όταν ξεσπάσει φωτιά στο ναό των ξύλινων, των επίχρυσων και των επάργυρων αυτών θεών, οι ιερείς τους θα φύγουν για να σωθούν· οι θεοί τους όμως θα γίνουν στάχτη, μαζί με τους μεσαίους δοκούς του ναού. 55Δεν μπορούν ν’ αντισταθούν στο βασιλιά και στους εχθρούς. 56Πώς, λοιπόν, να τους δεχτεί κανείς αυτούς και να τους θεωρήσει θεούς;

57Δεν μπορούν να γλιτώσουν από τους κλέφτες ή τους ληστές. Είναι ξύλινοι, επίχρυσοι και επάργυροι θεοί. Απ’ αυτούς οι επιτήδειοι αφαιρούν το χρυσάφι, το ασήμι και τις στολές τους. Τα παίρνουν και φεύγουν, αλλά τα είδωλα δεν μπορούν να βοηθήσουν ούτε τους εαυτούς τους. 58Επομένως, περισσότερο αξίζει ο βασιλιάς που πολεμάει με γενναιότητα ή ακόμη κι ένα δοχείο στο σπίτι, που είναι χρήσιμο στον ιδιοκτήτη του, παρά οι ψεύτικοι θεοί· περισσότερο αξίζει μια πόρτα που προφυλάσσει τα πράγματα που βρίσκονται μέσα στο σπίτι ή μια ξύλινη στήλη στα ανάκτορα, παρά οι ψεύτικοι θεοί. 59Ο ήλιος, το φεγγάρι και τα άστρα δίνουν το φως τους και εκπληρώνουν την αποστολή τους με το να είναι χρήσιμα στον άνθρωπο. 60Επίσης και η αστραπή όταν λάμψει, φαίνεται παντού. Το ίδιο και ο άνεμος πνέει παντού στη χώρα. 61Όταν ο Θεός διατάζει τα σύννεφα να σκεπάσουν τη γη, εκτελούν την εντολή του. Και η φωτιά που στέλνεται από τον ουρανό για να καταστρέψει βουνά και δάση, εκτελεί κι αυτή τη διαταγή που πήρε. 62Τα αγάλματα, όμως, δεν είναι όμοια με όλα αυτά ούτε στη μορφή ούτε στη δύναμη. 63Επομένως δεν πρέπει αυτά να τα θεωρεί κανείς ή να ονομάζει θεούς, γιατί δεν έχουν καμιά δύναμη, ούτε μπορούν να τιμωρούν ή να ευεργετούν τους ανθρώπους. 64Αφού, λοιπόν, ξέρετε ότι τα είδωλα δεν είναι θεοί, μην έχετε κανένα σεβασμό σ’ αυτά.

65Τα είδωλα δεν μπορούν να καταραστούν ούτε να ευλογήσουν τους βασιλιάδες. 66Δεν μπορούν να παρουσιάσουν θαύματα στον ουρανό για να τα δουν τα έθνη, ούτε να λάμψουν σαν τον ήλιο ή να δώσουν το φως του φεγγαριού. 67Τα θηρία είναι ανώτερα απ’ αυτά· τα θηρία, όταν κινδυνέψουν, μπορούν να τρέξουν στο καταφύγιό τους και να προστατευτούν. 68Βλέπουμε, λοιπόν, ότι με κανέναν τρόπο δεν μπορούν τα είδωλα να είναι θεοί· γι’ αυτό μην έχετε κανένα σεβασμό γι’ αυτά.

69Όπως ακριβώς το σκιάχτρο δεν προφυλάσσει από τίποτε ένα χωράφι με αγγούρια, το ίδιο δεν παρέχουν καμιά προστασία οι θεοί τους οι ξύλινοι, οι επίχρυσοι και οι επάργυροι. 70Όλοι αυτοί οι θεοί μοιάζουν με θάμνο στον κήπο, που πάνω του κάθονται τα πουλιά. Μοιάζουν ακόμη μ’ ένα πτώμα πεταμένο στο σκοτάδι. 71Από τις στολές τους τις καμωμένες από πορφύρα και βύσσο,ι που λειώνουν πάνω τους, αναγνωρίζονται ότι δεν είναι θεοί· τελικά τα είδωλα θα καταστραφούν και όλοι στη χώρα θα γελούν μ’ αυτά.

72Τελικά, καλύτερος είναι ο άνθρωπος που είναι πιστός στο Θεό και δε λατρεύει τα είδωλα, γιατί δεν πρόκειται ποτέ να ντροπιαστεί.

Kindly Bookmark this Post using your favorite Bookmarking service: