Εγκαταλείπει τήν Αντιόχεια καί γίνεται μοναχός ασκητής

Ιωάννης Χρυσόστομος
Η ζώή , η δράση οι συγγραφές του
+ Στυλ.Παπαδόπουλος
Τόμος Α΄
 

Εγκαταλείπει τήν Αντιόχεια καί γίνεται μοναχός ασκητής

'Οπωσδήποτε όμως τό διδακτικό του έργο δέν άνέπτυ ξε πολύ, διότι τό 372, μετά τήν κοίμηση τής μητέρας του Άνθούσας, έγκατέλειψε τήν Αντιόχεια κι έφυγε στήν γύρω ορεινή περιοχή, τοϋ Σιλπίου, δπου έγινε μοναχός, ύποτακτικός κάποιου σύρου άσκητή. Ή έπιθυμία του νά μονάσει έμφανίιττηκε νωρίτερα, ένώ πρέπει νά συνδέεται καί μέ τήν μή άπόλυτη ίκανοποίησή του άπό τήν έρμηνευ ι ική μέθοδο καί διδασκαλία τοϋ Διόδωρου. Δέν πραγμα τοποίησε όμως τό σχέδιο του ένωρίτερα, ένεκα τής μητέρας του, πού τοϋ ζήτησε νά μή φύγει πριν άπό τόν θάνα ιό της. Ήταν, άλλωστε, πολύ γνωστό στήν Αντιόχεια, ότι ί| Ανθούσα θυσίασε τήν ζωή της χάριν τοϋ υιού της 'Ιωάννη, ένώ στό μεταξύ έπέδειξε τόση φρόνηση κι έζησε τόσο άγια ζωή, ώστε νά ειπεί γι' αύτήν μέ θαυμασμό ό πολύς Διβάνιος:



«Οίαι παρά χριστιανοΐς γυναίκες είσί!» (PG 48,601)

Στόν Σύρο γέροντα άσκητή, πού προφανώς δέν ειχε παιδεία, ό ήδη έξοχος ρήτορας 'Ιωάννης μαθήτευσε ύποτακτικά τέσσερα έτη.

«Νυττόμενος δέ (= ό Ιωάννης) υπό τοϋ σννειδότος μή άρκεϊσθαι τοις εν τη πόλει πόνοις, σφριγώσης της νεό τητος, εί καί σώον ήν τό φρονούν, καταλαμβάνει τά πλησίον όρη. Καί περιτυχών γέροντι σύρω, έγκράτειαν τη μελοϋντι, απομιμείται τήν σκληραγωγίαν, θρονίσας παρ' αύτω δις δύο έτη...» (Παλλαδίου Έλενοπόλεως, Διάλογος περί βίου τοϋ Χρυσοστόμου, Ε': PG 47,18).

Δέν έπρόκειτο περί οργανωμένης κοινοβιακής μονής, άλλά περί συνοδείας μικρής, 34 άσκητών, ή όποια στήν τοπική διάλεκτο ονομαζόταν ρεμοβήθ ή ρεμηνώθ. Μέ τόν έντονο άσκητικό του άγώνα σέ τέσσερα χρόνια ύπερέβη τά άσκητικά μέτρα τής συνοδείας τού σύρου γέροντα καί ζήτησε γιά τόν έαυτό του αύστηρότερον πνευματικό άγώνα. "Ετσι, κατέφυγε σέ μικρό σπήλαιο κοντά στό όρος Σίλπιος (άραβικά: Habib al  -naggar), άπέναντι άπό τήν Αντιόχεια, κι έπιδόθηκε σ' έξαιρετικά αύστηρή άσκηση. Μελετούσε τήν Γραφή καί προσευχόταν ολόκληρο τό εικοσιτετράωρο, έκτός άπό έλάχιστο χρονικό διάστημα, κατά τό όποιο δέν ξάπλωνε σέ κλίνη, άλλά μόνο στηριζότανε μέ τήν πλάτη στόν βράχο. "Εμεινε στό σπήλαιο τοϋτο δύο έτη, έως δτου ή άσκηση καί προπαντός τό κρύο προσέβαλαν έπικίνδυνα τά νεφρά του. Τότε υποχρεώθηκε νά έπανέλθει στήν Αντιόχεια, περί τά τέλη μάλλον τοϋ 378 ή τίς άρχές τοϋ 379.

«... άναχωρει έν σπηλαία) μόνος, γλιχόμενος άδηλίας. Κάκεϊ, διατρίψας τρις όκτώ μήνας, άϋπνος διετέλει τό πλείστον, έκμανθάνων τάς τοϋ Χριστού Διαθήκας πρός έξοστρακισμόν τής άγνοιας. Μή άναπεσών δέ τόν διετίας χρόνον, μή νύκτωρ, μή μεθ' ήμέραν, νεκροϋται τά υπό γαστέρα, πληγείς άπό τοϋ κρύους τάς περί τούς νεφρούς δυνάμεις. Ουκ επαρκών δέ έαυτώ χρησιμεύειν, πάλιν καταλαμβάνει τόν έκκλησιαοτικόν (= στήν Αντιόχεια) λιμένα» (Παλλαδίου, Διάλογος..., Ε : PG 47,18).

Σελίδες 32-34


Πρώτη αποκλειστική δημοσίευση   στο Ορθόδοξο Διαδίκτυο
Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος
Ή ζωή του, Ή δράση του,  Οι συγγραφές του
+ Στυλ.Παπαδόπουλου
Τόμος Α΄
Η  επεξεργασία, επιμέλεια και μορφοποίηση  κειμένου  και εικόνων έγινε από τον Ν.Β.Β
Επιτρέπεται η αναδημοσίευση κειμένων στο Ορθόδοξο Διαδίκτυο , για μη εμπορικούς σκοπούς με αναφορά πηγής το Ιστολόγιο
©  ΠΗΔΑΛΙΟΝ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ
http://www.alavastron.net/

Kindly Bookmark this Post using your favorite Bookmarking service: