Ιωάννης Χρυσόστομος
Η ζώή , Η δράση του, Οι συγγραφές του
+ Στυλ.Παπαδόπουλος
Τόμος Α΄
ΙΙρεσβύτερος, έρμηνευτής καί ποιμένας
Ώς πρεσβύτερος άνέπτυξε στό έπαρκο τήν συγγραφική του δράση καί τήν θεολογική του σκέψη, στό πλαίσιο κυρίως τών έξηγητικοκηρυκτικών 'Ομιλιών τ ου, άλλά καί σέ δοκιμιακά κείμενα, πού είχαν στοιχεία τής διατριβής τών στωικών. "Ετσι, όχι μόνο προώθησε τήν έρμηνευτική του καί καλλιέργησε θεολογικά τούς πιστούς, άλλά χάριν αύτών καταπολέμησε ύπεύθυνα καί αύθεντικά τούς άρει ανούς, τούς εύνομιανούς (άνομοίους), τούς έθνικούς (στό πρόσωπο τοΰ αύτοκράτορα Ίουλιανοϋ), τούς ιουδαίους (πού καταπίεζαν τούς χριστιανούς καί τούς προσείλκυαν στίς τελετές τους), τους πλουσίους (πού έκμεταλλεύονταν τούς πτωχούς) καί τούς άντιοχεΐς, πού ήταν υπεύθυνοι γιά τίς παντός είδους κοινωνικές άδικίες καί τήν μεγάλη έκλυση τών ήθών, μέσω τών θεαμάτων καί τών έθνικών συνηθειών.
Ώς άφοσιωμένος ποιμένας παρακολουθούσε όλες τίς πλευρές καί τά προβλήματα τής ζωής τών χριστιανών άντιοχέων, τούς οποίους παντοιοτρόπως ένίσχυε καί συμβούλευε. Ή φήμη του ώς ποιμένα καί ρήτορα καί προστάτη τών άντιοχέων κορυφώθηκε τό 387. Αναμίχθηκε στά γεγονότα τής έξεγέρσεως τών άντιοχέων κατά τοϋ αύτοκράτορα, τοϋ όποιου (ώς καί τών μελών τής οικογενείας του) κατέστρεψαν τά άγάλματα, ένώ πυρπόλησαν δημόσια κτίρια καί τό βασιλικό άνάκτορο. Τότε ό Χρυσόστομος διαδραμάτισε άποφασιστικό ρόλο στήν άπο τροπή μεγαλύτερων αντιποίνων έκ μέρους τών αύτοκρα τορικών άξιωματούχων καί τοϋ στρατοϋ, πού είχαν έντο λή νά φονεύσουν μεγάλο άριθμό άντιοχέων καί νά καταστρέψουν μέρος τής πόλεως. Πολλοί έπιφανείς άντιοχεϊς φονεύθηκαν, περιουσίες δημεύθηκαν καί οί κάτοικοι τρομοκρατήθηκαν τόσο άπό τόν έξαγριωμένο στρατό καί τούς αύτοκρατορικούς άπεσταλμένους, ώστε πολλοί πλούσιοι καί άρχοντες καί σοφιστές κατέφυγαν στά όρη καί τά σπήλαια. Οί λοιποί, πού ήταν οί περισσότεροι, σύρονταν στίς φυλακές, θανατώνονταν καί βασανίζονταν.
Στήν δραματική αύτή στιγμή έμφανίστηκαν άπό τά άσκητήριά τους μοναχοί κι έρημίτες, οί όποιοι όχι μόνο ικέτευαν τούς δικαστές καί διοικητές υπέρ τών άντιοχέων, άλλά στάθηκαν μεταξύ τών καταδίκων καί τών δικαστών καί διοικητών, δηλώνοντας ότι, άν ό βασιλέας έπι θυμεϊ οπωσδήποτε νεκρούς, τότε προσφέρονται αύτοί, οί μοναχοί, προκειμένου νά έλευθερωθοϋν οί φυλακισμένοι οικογενειάρχες. Μεταξύ τών μοναχών καί ό Χρυσόστομος . πού μέ άποφασιστικότητα (άλλοτε ικετευτικά, άλλοτε αυστηρά) ζητοϋσε άνοχή καί πρόσφερε τόν εαυτό του γιά τήν σωτηρία τών άντιοχέων (PG 49,172-175). Παράλληλα παρηγορούσε, ένθάρρυνε καί νουθετούσε τούς ύντιοχεΐς, τούς όποιους έπίσης έψεξε γιά τίς όχλοκρατικές ενέργειες καί τίς άσκοπες καταστροφές. Μέ άφορμή τα παραπάνω γεγονότα είπε καί δημοσίευσε τίς περίφημες 21 'Ομιλίες «Εις ανδριάντας», ένώ λίγο πριν καί μέχρι τό 397 είπε καί δημοσίευσε πολλά άπό τά κείμενά του.
Σελίδες 35-36
Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος
Ή ζωή του, Ή δράση του, Οι συγγραφές του
+ Στυλ.Παπαδόπουλου
Τόμος Α΄
Η επεξεργασία, επιμέλεια και μορφοποίηση κειμένου και εικόνων έγινε από τον Ν.Β.Β
Επιτρέπεται η αναδημοσίευση κειμένων στο Ορθόδοξο Διαδίκτυο , για μη εμπορικούς σκοπούς με αναφορά πηγής το Ιστολόγιο
© ΠΗΔΑΛΙΟΝ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ
http://www.alavastron.net/
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου