ΚΕΦΑΛΑΙΟ 2
Ἐργασία
καὶ πνευματικὴ ζωὴ
Ἡ δουλειὰ εἶναι εὐλογία
– Γέροντα, παλιὰ ἔλεγαν: «Καλύτερα νὰ
λειώνης σόλες παρὰ κουβέρτες». Τί ἐννοοῦσαν;
– Ἤθελαν νὰ ποῦν: «Καλύτερα νὰ λειώνης
σόλες δουλεύοντας παρὰ νὰ μένης στὸ κρεββάτι τεμπελιάζοντας». Ἡ δουλειὰ εἶναι εὐλογία,
εἶναι δῶρο Θεοῦ. Δίνει ζωντάνια στὸ σῶμα, φρεσκάδα στὸν νοῦ. Ἐὰν δὲν ἔδινε ὁ Θεὸς
τὴν δουλειά, θὰ μούχλιαζε ὁ ἄνθρωπος. Ὅσοι εἶναι ἐργατικοί, ἀκόμη καὶ στὰ
γεράματά τους δὲν σταματοῦν νὰ δουλεύουν. Ἂν σταματήσουν τὴν δουλειά, ἐνῶ ἀκόμη
ἔχουν δυνάμεις, μελαγχολία θὰ πάθουν. Αὐτὸ εἶναι θάνατος γι᾿ αὐτούς. Θυμᾶμαι, ἕνα
γεροντάκι στὴν Κόνιτσα, κοντὰ ἐνενῆντα χρονῶν, συνέχεια δούλευε. Τελικὰ πέθανε
στὸ χωράφι, δυὸ ὧρες μακριὰ ἀπὸ τὸ σπίτι.
Ἐξάλλου καὶ αὐτὴ ἡ σωματικὴ ἀνάπαυση ποὺ ἐπιζητοῦν
μερικοὶ δὲν εἶναι μιὰ μόνιμη κατάσταση. Ἴσα-ἴσα ποὺ ξεχνοῦν τὸ ἄγχος τους ἐκείνη
τὴν ὥρα. Ἔχουν τὸ φαγητό τους, τὸ γλυκό τους, τὸ μπάνιο τους, τὴν ξεκούρασή
τους. Μόλις ὅμως τελειώσουν αὐτά, ζητοῦν ἄλλη ἀνάπαυση. Ἔτσι εἶναι συνέχεια
στενοχωρημένοι, γιατὶ πάντα κάτι τοὺς λείπει· νιώθουν ἕνα κενὸ καὶ ἡ ψυχή τους
ζητᾶ νὰ τὸ συμπληρώση. Ἐνῶ αὐτὸς ποὺ κουράζεται μὲ τὴν δουλειὰ ἔχει μιὰ συνεχῆ
χαρά, τὴν πνευματικὴ χαρά.
Read More ->>
Αναρτήσεις
