Ο Αναστάσιμος

Ο ΑΝΑΣΤΆΣΙΜΟΣ

Καμπάνας ήχοι αρμονικοί,

γλυκοί, γοργοί, αναπαιστικοί,

ξυπνούν το μοναστήρι.

Και στης νυχτιάς τη σιγαλιά

σα μάτια ανοίγουν τα κελιά

ή πόρτα ή παραθύρι.

Το πνεύμα της αρχαίας μονής,

πνεύμα αγρυπνίας και προσμονής,

ξυπνά τους μοναχούς της.

Είναι φρουρός, και το φυλά

σα να βιγλίζει εδώ ψηλά

ο νέος καμπανοκρούστης.

Τώρα, από την κάθε μια γωνιά

γλιστράνε μεσ’ στην σκοτεινιά

ψυχές που παν να προσκυνήσουν.

Για τη ματόβρεχτή μας γη

που σπαρταρά μεσ’ στη σφαγή

τον έλεο να ζητήσουν.

Στην εκκλησιά την θολωτή

που στ’ όνειρό της ζη κι αυτή,

θρόνοι και παραθρόνια

μας φέρνουν πάλι στα παλιά

(μαρμαρωμένε βασιλιά!)

στης προσευχής τα χρόνια.

Read More ->>

Ἀνάστασιν Χριστοῦ Θεασάμενοι

Ἀνάστασιν Χριστοῦ Θεασάμενοι

Μήνυμα ἐπί τῇ ἑορτῇ τοῦ Πάσχα

Ἀρχιμανδρίτου Γεωργίου Καθηγουμένου Ἱ. Μονῆς Ὁσίου Γρηγορίου

Τήν ἁγία καί λαμπρά νύκτα τῆς Ἀναστάσεως, στόν ὄρθρο και στήν Θεία Λειτουργία ὅλα ἀστράπτουν καί λάμπουν στό φῶς τοῦ Ἀναστάντος Κυρίου μας.

Τό φῶς αὐτό φωτίζει καί χαροποιεῖ τούς Χριστιανούς καί ὅλη τήν κτίσι, ὁρατή καί ἀόρατο, «οὐρνόν τε καί γῆν καί τά καταχθόνια» (Ἀναστάσιμος Κανών).

Ὁ Ἀναστάς Κύριος ἔρχεται ἐν μέσῳ τοῦ λαοῦ Του καί ἐκπληρώνει τήν ὑπόσχεσί Του: «ἡ λύπη ὑμῶν εἰς χαράν γενήσεται…καί την χαράν ὑμῶν οὐδείς αἴρει ἀφ’ ὑμῶν» (Ἰωάν. ιστ΄, 20,22).  Ἡ χαρά τῆς Ἀναστάσεως εἶναι ἀναφαίρετος.  Εἶναι ἡ μόνη ἀληθινή χαρά.

Ὁ μεγάλος θεολόγος τῆς Ἐκκλησίας μας ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς μᾶς ἐξηγεῖ ὅτι ὁ Κύριος ἔγινε ἄνθρωπος «ἵνα γένηται τῆς ἀναστάσεως καί τῆς αἰωνίου ζωῆς ἀρχηγός καί πίστωσις, λύσας τήν ἀπόγνωσιν ΄ἵνα υἱός ἀνθρώπου γενόμενος καί τῆς θνητότητος μεταβαλών υἱούς Θεοῦ τούς ἀνθρώπους ἀπεργάσηται, κοινωνούς ποιήσας τῆς θείας ἀθανασίας» (Περί τῆς κατά σάρκα τοῦ Κυρίου ἡμῶν οἰκονομίας).

Ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός εἶναι λοιπόν ὁ ἀρχηγός καί ἡ βεβαίωσις τῆς ἀναστάσεως καί τῆς αἰωνιοτητός μας. Ἔγινε ἄνθρωπος καί συμμερίστηκε τήν θνητότητά μας, ὥστε νά μᾶς κάνῃ υἱούς Θεοῦ, κοινωνούς τῆς θείας ἀθανασίας. Ἕτσι ἔλυσε τήν ἀπόγνωσι.

Read More ->>