Πορεία προς το Μέτωπο

Οδοιπορικό ενός μοναχού στον πόλεμο του '40
Αρχιμανδρίτου ΘΕΟΚΤΙΣΤΟΥ ΑΛΕΞΟΠΟΥΛΟΥ
Καθηγουμένου Ι. Μ. Τιμίου Προδρόμου Γορτυνίας
3. Πορεία προς το Μέτωπο

Σάββατον 11 – 1 - 41

Εσηκώθημεν πολύ πρωί και αφού αποχαιρετήσαμε τον αδελφόν π. Ευσέβιον Μπιλάλην, όστις καθ'όλον το διάστημα της εν Αθήναις παραμονής μας μας είχε φανεί πολύ χρήσιμος, σαν πραγματικός εν Χριστώ αδελφός μας, προ των 8 είμεθα στον λόχο μας. Αφού μας έκαμαν προσκλητήριον, μας κατήρτισαν λόχον και μας έδωσαν τροφήν δια τρεις ημέρας γαλέταν, τυρόν, ρέγγας, ελαίας και χαλβάν και μας ωμίλησεν ολίγον ο Λοχαγός μας κ.λ.π. Δια γεύμα μας έδωσαν φακά σούπα και δια βράδυ ελαίας.

Από τας 8 έως τας 2 μ.μ. Ήμεθα στην γραμμήν και αναμέναμεν διαταγήν δια να αναχωρούσαμεν.

Στας 2 μ.μ. μας συνεκέντρωσαν άπαντας τους της αποστολής, οίτινες ήμεθα 1.100 άνδρες, και μας ωμίλησε ο συνταγματάρχης κ. Νικολόπουλος. Εις τον λόγον του έκαμε νύξιν και δι' ημάς: “Μεταξύ σας ευρίσκονται και ιερωμένοι, οίτινες θα είναι το καλόν παράδειγμα κ.τ.λ.”. Κατά τας 3μ.μ. αναχωρούσαμε υπό τας ζητωκραυγάς των εναπομεινάντων συναδέλφων μας και εκ των εμπέδων και την 4ην φτάσαμε στον σταθμόν του Ρουφ. Καθ' όλην αυτήν την ποδαριοδιαδρομήν δεν βλέπαμε άλλο τίποτα από τον πολύν κόσμον, όστις αλλάλαζε από ενθουσιασμόν κ.τ.λ. Από πολλάς οικίας μας  πετούσαν  γλυκά,  κάλτσες,  γάντια  και  άλλα.  Εγώ  δε  υπέφερα  πολύ  καθ' όλην  αυτήν  την διαδρομήν, διότι με πονούσαν πολύ οι πόδες μου, λόγω του ότι τα υποδήματά μου ήσαν καινουργή και διότι είχα δέσει σφικτά τας περικνημίδας μου, όταν όμως ατένιζα και έβλεπα τα πλήθη συνεκινούμην, πολλάκις εδάκρυσα. Εις τον εξώστην της “Μ. Βρετάνιας” μας ευχήθη κ.λ.π. ο πρωθυπουργός Ι. Μεταξάς. Ήταν καταβεβλημένος και είπα εις τον Λεόντιον: “¨Δεν τον βλέπω στα καλά του”.

Read More ->>

Στο Μέτωπο

Οδοιπορικό ενός μοναχού στον πόλεμο του '40
Αρχιμανδρίτου ΘΕΟΚΤΙΣΤΟΥ ΑΛΕΞΟΠΟΥΛΟΥ
Καθηγουμένου Ι. Μ. Τιμίου Προδρόμου Γορτυνίας

4. Στο Μέτωπο

Τρίτη 28 – 1 – 41

Μετά το ρόφημα, σταφίδας και σιγαρέτα, άπερ μας έδωσαν, διεδόθη ότι είκοσι άνδρες θα προσκολλώντο στον λόχον μηχανημάτων, δια τούτο είχον συγκίνησιν και αγωνίαν μήπως χωριζόμουν από τον Λεόντιον, παρακαλούσα δε τον Κύριον να οικονομούσε να εγίνετο ό,τι το καλύτερον και συμφέρον της ψυχής μας. Κατά τας 10 η ώρα έρχεται εις δεκανεύς και λέγει “Οι δύο δεκανείς να πάρουν τα πράγματά τους και να κατέλθουν στα μαγειρεία, διότι θα υπάγουν στους όλμους”, επρόσθεσε δε ότι ο λόχος, εις ον προσκολλώμεθα, είναι ο καλύτερος λόχος του Συντάγματος και ότι άχρι του νυν δεν έχει φονευθή τις εκ των ανδρών του, μολονότι έλαβον μέρος εις όλας τας επιχειρήσεις. Αποχαιρετήσαμεν εν συγκινήσει τους συναδέλφους, συγκινήθημεν δια τον χωρισμόν μας εκ του πνευματικού αδελφού κ. Σαχά και κατήλθομεν στα μαγειρεία. Μας κατέγραψαν, μας έδωσαν όπλα, φυσίγγια, ξίφος, μάσκα, τυρόν δια το εσπέρας, τσιγάρα, και αφού γευματίσαμε μακαρόνια σούπα, αναχωρήσαμε κατά τας 11 π.μ., δια το χωρίον Μογλίτσα, το οποίον απέχει περί τας δύο ώρας και είναι έδρα του Συντάγματός μας. Συνοδόν είχαμε έναν λοχίαν. Ενώ επορευόμεθα, μας εδιηγείτο διάφορα περιστατικά. Ο δρόμος ήτον πολύ ανώμαλος και περνούσαμε όλο χαράδρες. Παντού έβλεπες ερριγμένα ψόφια ζώα. Στο χωρίο Μογλίτσα αφίχθημεν κατά τας 3 μ.μ.  Εκτελέσαμε  τρεις  –  τέσσερις  στάσεις.  Ο  καιρός  ήτον  καλός.  Εις  μίαν  στάσιν,  που αναπαυόμεθα, ήλθον μερικά εχθρικά αεροπλάνα και, αφού έκαμαν μερικές βόλτες, έρριξαν μερικάς βόμβας δια να κτυπήσουν τους εργάτας, που ήταν δια την κατασκευήν της αμαξιτής οδού. Είναι η πρώτη φορά που βλέπω αεροπορικόν βομβαρδισμόν. Εμείς είχαμε προσκολληθή στο έδαφος και ήμεθα ακίνητοι.

Read More ->>

Στην πρώτη γραμμή του πυρός

Οδοιπορικό ενός μοναχού στον πόλεμο του '40
Αρχιμανδρίτου ΘΕΟΚΤΙΣΤΟΥ ΑΛΕΞΟΠΟΥΛΟΥ
Καθηγουμένου Ι. Μ. Τιμίου Προδρόμου Γορτυνίας

6. Στην πρώτη γραμμή του πυρός

Παρασκευή 7 – 3 – 41

Ρόφημα, μακαρόνια, τυρόν. Περί την 10ην πρωινήν ειδοποιήθημεν ότι το απόγευμα θα αναχωρούσαμε. Μετέβημεν με τον κ. Χιονίδην στο Σύνταγμα και πληροφορήθημε ότι η ομάς η δική μας δεν θα μεταβή εκεί που είναι οι άλλοι του λόχου μας, αλλά θα γίνωμεν διμοιρία και θα υπάγωμεν αλλού. Ο Μπάλας, θα αναχωρήση με τον λόχον του δια να μεταβή στο τάγμα του. Λοχαγός μας θα είναι ο κ. Χιονίδης. Η χαρά μας ήταν απερίγραπτος. Κατά την 1 μ.μ., ανεχώρησε ο κ. Χιονίδης και μας είπε ότι θα ανταμώσωμε την νύκτα, θα μας αναμένη εκεί, που θα υπάγωμεν. Τρεχάματα από εδώ, φωνές από εκεί κ.λ.π. Το απόγευμα όμως ήλθε και παρέλαβε τον λόχον ένας ανθυπολοχαγός Ψαρουδάκης. Είναι μόνιμος. Κατά τας 6 μ.μ., μας έδωσαν τυρόν και μίαν αγγλικήν κονσέρβαν κρέατος κ.τ.λ., τροφή δια δύο ημέρας. Αποχαιρετήσαμε τα παιδιά, τα καλά γνωστά. Συνέστησα στον σιτιάρχην του Μπάλα να είναι κάπως πιο ευγενής και να μην νομίζη ότι τα τρόφιμα, που μοιράζει, είναι από το σπίτι του. Ούτος είναι ένας, πώς να το πω, κακότροπος, ποτές δεν τον ήκουσα να ομιλήση μη γλυκύτητα, δια τούτο τον ήλεγξα. Ο επιλοχίας ( άλλο κάθαρμα, να πη κανείς) μου εζήτησε συγγνώμη, διότι πολλάκις δεν είχε φερθή καλά και προπαντός στο ζήτημα της περιφήμου περιπολίας με είχε αδικήσει και, αφού με έβλεπε ότι υπέφερα, δεν έκανε ποτέ συγκατάβαση. Είχα πολλά κολάσιμα πράγματα ιδή εις αυτούς, έκανα όμως υπομονήν δια τον λόγον ότι μιά ημέρα θα φεύγαμε από αυτόν τον λόχον, και το Ευαγγέλιον. Τον Ευστράτιον δεν τον αποχαιρέτησα, διότι απουσίαζεν στην Κορυτσάν.

Read More ->>

Η υποχώρηση

Οδοιπορικό ενός μοναχού στον πόλεμο του '40 
Αρχιμανδρίτου ΘΕΟΚΤΙΣΤΟΥ ΑΛΕΞΟΠΟΥΛΟΥ 
Καθηγουμένου Ι. Μ. Τιμίου Προδρόμου Γορτυνίας

7. Η υποχώρηση


Σάββατον Λαζάρου 12 – 4 – 41

Περί την 7ην απογευματινήν, μας φώναξε ο Ταγματάρχης και μας είπε να του αποστείλωμεν έναν στρατιώτην, όπως δια τούτου μας αποστείλη την διαταγήν, δι' ης θα εντελλώμεθα πώς θα αναχωρήσωμεν κ.τ.λ. Έλεγε να αποστείλωμεν αμέσως περίπολον, όπως παραλάβη Αλβανούς με ζώα δια να φορτώσωμεν τα πράγματά μας κ.τ.λ. Να αποστείλωμεν στρατιώτας στον αυχενίσκον να παρακολουθήσουν τον στρατόν, που θα διήρχετο από εκεί, και όταν πλησιάζη να διέλθη το 3ον Τάγμα να το ακολουθήσωμεν, και ότι το Τάγμα μας θα αναχωρήσε τελευταίον. Η ώρα θα είναι 8. Ποίους στρατιώτας να απόστείλωμεν στον αυχένα, που άπαντες ετοιμάζονται; Τρεις πήγαν δια τα ζώα και δύο μετέφερα το τηλέφωνον. Αφού εγώ με τον Καράλην είχαμε κανονίσει τα πράγματά μας,   μετέβημεν   μαζί   με   ένα   στρατιώτην   στον   αυχενίσκον.   Μόλις   ανακοινώθη   ότι   θα αναχωρήσωμεν, φύσηξε ένας βίαιος και παγερός βοριάς και διέλυσε την ομίχλην και τα σύννεφα. Η σελήνη είναι πανσέληνονς και φέγγει πολύ. Κρυώναμε πολύ και δια τούτο τρέχαμε δια να διατηρώμεν θερμά τα ποδάρια μας. Οι Ιταλοί μας διέκριναν από το μέρος της Γράμποβας και μας έρριξαν μερικάς ριπάς πολυβόλου, οι σφαίρες σφύριξαν άνωθέν μας και ολίγον πιο πέρα ηκούσθη, που έπεσαν μέσα στα χιόνια. Αρχίσαμε αν φοβώμεθα, διότι με αυτή την αστροφεγγιά και τα κάτασπρα χιόνια ενδέχεται να ιδούν οι Ιταλοί, οπότε ποιος θα κατορθώση να διέλθη εκ του8 περιφήμου αυχένος;

Read More ->>

Συντεταγμένοι πάλι στην Ελλάδα

Οδοιπορικό ενός μοναχού στον πόλεμο του '40
Αρχιμανδρίτου ΘΕΟΚΤΙΣΤΟΥ ΑΛΕΞΟΠΟΥΛΟΥ
Καθηγουμένου Ι. Μ. Τιμίου Προδρόμου Γορτυνίας

8. Συντεταγμένοι πάλι στην Ελλάδα

Μεγάλη Τετάρτη 16 – 4 – 41

Κατά  τα  ξημερώματα  και  αφού  αφήσαμε  τα  φυλάκιά  μας,  φτάσαμε  δίπλα  σε  έναν  μεγάλον ποταμόν,  το  όνομα  του  οποίου  δεν  έμαθον.  Εκεί  ευρήκαμε  το  Σύνταγμα  ολόκληρον  και  μας ανέμενε. Εκεί ήταν και οι στρατιώται, που δεν ήλθαν εχθές μαζί μας. Άρχισαν να εκλιπαρούν τον Λοχαγόν μας να μην εφαρμόση εναντίον τους κυρώσεις κ.τ.λ.

Μετά παραμονήν εκεί 20 λεπτών περίπου και αφού ετάχθημεν κατά τάγματα, αναχωρήσαμε. Θα μας έφαγε ένας κύκλος που κάναμε δια να εύρωμεν μίαν γέφυραν, και αυτήν ξυλίνην, περί τας δύο ώρας και κατόπιν διήλθομεν απέναντι από εκεί, που ξεκινήσαμε, περί τα 900 μέτρα. Σήμερον εβάδιζε όλο το Σύνταγμα συγκεντρωμένο. Υπολογίζω τα μεταγωγικά, που είχε, ως εκατόν πενήντα– εκατόν εβδομήντα. Φαντασθήτε τι γινόταν και τι μήκος είχε. Σε ένα σημείον εδιηγούμηντα της χθεσινής ημέρας και λέγω “τους κερατάδες τους Άγγλους να μην φοβώνται παρά να κατέρχωνται τόσον χαμηλά κ.τ.λ. - Λοιπόν, - μου λέγει ο Ταγματάρχης – βρε γυαλάκια, δεν ήταν Άγγλοι, παρά Έλληνες πιλότοι”. Όλα τα παιδιά του Λόχου μου με  γλυκοχαιρετούσαν, και τούτο διότι έμαθαν τα χθεσινά και ότι θα παίρναμε βραβείο κ.τ.λ. Κατά τας 10 η ώρα άρχισε να βρέχη. Το αντίσκηνό μου το είχα σε ένα ζώον και μου το πήραν, είχα δε πολύ αγανακτήσει, διότι εβρεχόμουν. 

Read More ->>

Τα μετά τη διάλυση του στρατού

Οδοιπορικό ενός μοναχού στον πόλεμο του '40
Αρχιμανδρίτου ΘΕΟΚΤΙΣΤΟΥ ΑΛΕΞΟΠΟΥΛΟΥ
Καθηγουμένου Ι. Μ. Τιμίου Προδρόμου Γορτυνίας
9. Τα μετά τη διάλυση του στρατού


Πέμπτη του Πάσχα 24 – 4 – 41

Εγώ ο Λεόντιος και δυο άλλα παιδιά φορτώσαμε τα πράγματά μας σε ένα ζώον. Κατά το απόγευμα

διετάχθη να αναχωρήσωμεν. Μόλις προχωρήσαμεν ολίγον, βλέπω τον ταγματάρχην Παράσχον και λέγει στον Ψαραδάκην: “¨Πάμε δεξιά; - Πάμε”. Λέγω εγώ στον λοχίαν Μαρσέλον ότι ιδικόν μας συμφέρον  είναι  να  βαδίσωμεν  αριστερά.  Ο  στρατός  όμως  ο  περισσότερος  εβάδιζε  δεξιά. Επιστρέφει ο Ψαραδάκης να με πάρη μαζί του. Αφού τον μαλώσαμε ολίγον, φύγαμε, διότι προηγουμένως  μας  είχε  αποχαιρετήσει.  Τι  ήθελε  τώρα  να  κάνη;  Προχωρώντας  ολίγον  κάτου, βλέπω αριστερά μας τον Διοικητήν. Αφήνω τον Λεόντιον με τους άλλους και μεταβαίνω εκεί. Λέγω στον Υποδιοικητήν ότι ποια οδόν να ακολουθήσωμεν κ.τ.λ. Μου λέγει ο Συνταγματάρχης: “Από που είσαι, παιδί μου; - Από την Πελοπόννησον”. Έκανε ένα μορφασμόν, δηλαδή ωσάν να μου έλεγε “σαν δύσκολον”. Του είπα ότι είμαι μοναχός και μπορεί να υπάγω εις Άγιον Όρος. “Αι”, μου λέγουν, να βαδίσω “αριστερά”. Με ευχήθησαν “καλήν τύχην” και με χαιρέτησαν δια χειραψίας και από τα μάτια του Συνταγματάρχη έρρεαν δάκρυα. Τρέχω, λοιπόν, να συναντήσω τον Λεόντιον και φώναζα, διότι, εάν χανώμεθα; Και είχε προχωρήσει αρκετά ούτος.

Read More ->>

Όταν οι Φύλακες προδίδουν

Θεωδορήτου Ιερομονάχου Αγιορείτου
Όταν οι Φύλακες προδίδουν
Προλεγόμενα 

Τά άρθρα του παρόντος έργου έχουν πρωτοδημοσιευθή στο φυλλάδιο «Ο ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ» κατά τη διάρκεια των ετών 1982-2000. Επειδή, ώς γνωστόν, «το βιβλίο μένει», διά τούτο και ύπεβλήθημεν εις τον κόπον και τά έξοδα τής παρούσης εκόοσεως. Και τούτο, διότι πιστευομεν οτι τα θέματα πουαναπτύσσονται στις επόμενες σελίδες διατηρούν την επίκαιροτητα τους, οχι μονον δια το σήμερα, αλλα και δια το μέλλον,αφού στηρίζονται στην αγιοπατερικη «πρακτική» του παρελθοντος, η οποία εχει διαχρονικήν αξίαν. Καθημερινώς λυποόμεθα πληροφορούμενοι τις ποικίλες προδοσίες πιστεως και ταξεως που ενεργούν οι φύσει και θεσει φρουροί τής 'Ορθοδοξίας όλων τών αΰτοκεφάλων Εκκλησιών! Πιο πολύ όμως λυπούμεθα διά την απαθή και σιωπηρά αντιμετωπισιν των ανωτέρω απο το σώμα τής Εκκλησίας, κληρικούς και λαϊκούς, και ιδιαιτέρως τους Μοναχούς. Έδώ πιστεύομεν ότι εύρίσκεται το κέντρο τής κρίσεως, αφού «Έργον Μοναχού, μηδέ το τυχόν άνέχεσθαι καινοτομεϊσθαι το Ευαγγέ λιον». Και όμως! Ό Μοναχισμός απουσιάζει σήμερα τελείως σχεδόν απο τον στίβον τής ομολογίας! Κατόπιν τουτου είναι φυσικόν να εφησυχάζουν και οι υπολοιποι των υπευθύνων. 

Read More ->>

Ανοικτή Επιστολή πρός Αγιορείτη Μοναχόν

Θεωδορήτου Ιερομονάχου Αγιορείτου
Όταν οι Φύλακες προδίδουν
Ανοικτή Επιστολή πρός Αγιορείτη Μοναχόν

Αγαπητέ μου π. Γεράσιμε, χαίροις εν Κυρίω πάντοτε και μετά τοϋ Γέροντός σου. Μέ χαρά διάβασα τά τελευταία νέα τής επιστολής σου και για τις τοσο απαραίτητες επισκευες του σεσαθρωμενου, πλήν ήγιασμενου απο τους αγώνας των παλαιών πάτερων, Κελλίου σας. Άναφορικώς μέ τον ενθουσιασμόν σου, λόγω τής διακοπής του μνημοσύνου του πατριαρχου απο μερικούς Κελλιώτας, δεν μέ βρίσκεις σύμφωνον καθόλου. Τό διατί, θα μου επιτρεψης να στο εκθεσω κάπως ιστορικά, διότι το θέμα είναι πολύ σοβαρόν και ή πείρα τοϋ παρελθόντος πιστεύω ότι θά μάς βοηθήση πολύ στήν εξαγωγή των άναγκαίων συμπερασμάτων. Πριν 22 άκριβώς χρόνια μεγάλη και επίσημος όμήγυρις Αγιορειτών πατέρων είχε διά προκηρύξεώς της διαμαρτυρηθή δημοσίως προς τον πατριάρχην Αθηναγόραν —λογφ τής συναντήσεως του με τον παπα στα Ιεροσολυμα— οτι αν τυχόν συνέχιση τοιουτου είδους επαφας θα τοναποκηρυξουν και αυτόν. Τότε ήρκεσθησαν να αποκηρυξουν μονον τας δηλώσεις που έγιναν προ και μετά τήν συναντησιν. Πέρασαν άπό τότε 22 χρόνια ούτε ένα, ούτε δύο. Αί άντορθόδοξοι εν τούτοις δηλώσεις έσυνεχίσθησαν και μαλιστα συνοδευομεναι απο πράξεις τελείως ταπεινωτικας και προδοτικός διά τήν ’Ορθοδοξίαν. Και όμως οί Αγιορεΐται πού ύπέγραψαν τήν ανωτέρω προκήρυξιν τού 1965, αλλά και ολοι γενικώς οι λοιποί, εσυνεχισαν να κοινωνουν με τον Άθηναγόραν και τον εν συνεχεία διάδοχόν του Δημήτριον, σαν να μη συνεραινε τίποτα! Κατα καιρούς μαλιστα, όταν οι διοικουντες τήν 'Αγιορειτικήν Πολιτείαν έβλεπαν ότι μερικοί ζωηροί απειλούσαν διακοπήν κοινωνίας με το Φανάρι, συνεβούλευαν τούς πατριαρχικούς και τάς εξαρχίας των πού ήρχοντο στο Όρος νά προσέχουν νά «μή σκανδαλίζουν τας ψυχας των απλουστερων», φειδομενοι αυτών των «αδυνατών»...

Read More ->>

Ποιός ο αναμενόμενος

Θεωδορήτου Ιερομονάχου Αγιορείτου
Όταν οι Φύλακες προδίδουν
Ποιός ο αναμενόμενος

Η νύχτα έχει προχωρήσει άρκετά ενώ εγώ μόνος στο κελλί μου προσπαθώ, μέ συντροφιά τις ίερές εικόνες και τό ιλαρό φώς του καντηλιού, προσπαθώ νά βρώ γιά ποιό άκριβώς λόγο επικρατεί σήμερα στήν Έλλαδική Εκκλησία και τό Άγιον Όρος αυτή ή φοβερή άφασία γιά τά θέματα τής πίστεως, αφασία πού χρόνια τώρα έχει περάσει στήν περιοχή τής αποστασίας. "Η, γιά νάμαι πιο άκριβής και δίκαιος, ασχολούνται και με τήν πίστη απόδειξη τα κηρύγματα για τους χιλιαστας, παπικούς, και σπανιως τους μασόνους, όπως επίσης και τα σχετικά φυλλάδιά και βιβλία. Αυτό όμως που δεν κανουν είναι οτι δεν ενδιαφερονται να ελέγξουν διά λόγου και πράξεως, σύμφωνα μέ τήν ορθόδοξη παράδοση, τους κακοδόξους προϊστάμενους τους ή και συνάδελφους τους, οι οποίοι δεκαετίες τώρα κηρύττουν το αιρετικό πιστεύω του Οικουμενισμοϋ. Διότι κατ’ αύτούς ή πίστη τών ’Ορθοδόξων δεν είναι μοναδικός δρόμος σωτηριας υπαρχουν και άλλοι δρομοι που οδηγουν εξ ίσου με τήν ’Ορθοδοξία προς τον Θεόν και τήν σωτηρίαν. Γι’ αυτό άκριβώς και τό 1990 ύπεγράφη στήν Ελβετία ή ενωσις με τους αιρετικούς Μονοφυσιτας, τους οποίους απο τον πέμπτον αιώνα εχει καταδικάσει ή Εκκλησία δια Οικουμενικών Συνόδων! 

Read More ->>

Μύνημα ελπίδος απο τήν Ρωσσίαν

Θεωδορήτου Ιερομονάχου Αγιορείτου
Όταν οι Φύλακες προδίδουν
Μύνημα ελπίδος απο τήν Ρωσσίαν

Τον Φεβρ. του 1998 ό Γεν. Γραμματεύς του Παγκοσμίου Συμβουλίου των Εκκλησιών κ. Raiser έπεσκέφθη τήν Ρωσίαν. Κατά τήν έπίσκεψίν του συνηντήθη μεταξύ των άλλων και μέ τούς καθηγητάς και φοιτητάς τής Θεολογικής Ακαδημίας τής Μόσχας πού εύρίσκεται στην Ί. Μονήν τού 'Αγ. Σέργιου. «Ή συνάντησις αυτή είχε προγραμματισθή από τήν Διεύθυνσιν Εξωτερικών Σχέσεων του Πατριαρχείου τής Μόσχας και μέ τήν ευλογίαν του πατριάρχου Αλεξίου Β'. Ή σχετικώς μεγάλη αϊθουσα τής συγκεντρώσεως ήτο πλήρης ενω πολλοί εστεκοντο γύρω στους τοίχους και στο πίσω μέρος τής αιθούσης. 'Ένα μικρόφωνο είχε τοποθετηθή εις τό μέσον τής αιθούσης δι' εκείνους πού θά έπεθύμουν νά θεσουν ερωτήσεις στους ομιλητας στο τέλος των ομιλιών. Είχαν παραχωρηθή είκοσι λεπτά εις το πρόγραμμα γι αυτό τον σκοπόν. Ή ομιλία του κ. Raiser, γεμάτη άπό οίκουμενιστικές κοινοτυπίες, προεκαλεσε μικρόν ενδιαφέρον και ήκουσθη μετά αδιαφορίας απο τους περισσοτέρους. Επόμενός ομιλητής ήτο ό Νικόλας Λόσκυ, υιός τού γνωστού θεολόγου τής Διασποράς Βλαδιμήρου Λόσκυ και καθηγητοΰ στο ’Ινστιτούτο τού Αγίου Σέργιου στο Παρίσι. Μεταξύ άλλων ό Λόσκυ εξεφρασε τήν σκεψιν οτι δεν δυναται κάποιος να αποκαλή αιρετικούς εκείνους που δεν πιστεύουν με τον ορθόδοξον τρόπον. Κατά τήν γνώμην του, εάν κάποιος πιστεύη εις τον Ίησοΰν Χριστόν και τήν Αγίαν Τριάδα, τότε δέν είναι αιρετικός! Μετά τήν λήξιν τών ομιλιών 4 ιερομόναχοι, σπουδασταί τής ’Ακαδημίας παρουσίασαν τάς απόψεις των σχετικώς με τα λεχθέντα καί έθεσαν ερωτήσεις. Οί λοιποί παροντες σπουδασται επανειλημμενως εξεφρασαν τήν συμφωνίαν των προς τους συμφοιτητας των δια χειροκροτηματων. Τα κυρία σημεία που ετονισαν οι ιερομόναχοι ή σαν τα εξής:

Read More ->>

Οταν τα δεκανίκια είναι ψεύτικα

Θεωδορήτου Ιερομονάχου Αγιορείτου
Όταν οι Φύλακες προδίδουν
Οταν τα δεκανίκια είναι ψεύτικα

 Άπάντησις προς την εφημερίδα «’Ορθόδοξος Τύπος» Κύριε Διευθυντά, πολλακις η εφημερίδα σας εχει ελεγξει τους ακολουθοΰντας τό πάτριον έορτολόγιον. Πολλάκις εχει συνεργασθή μετά των διωκτών και κατηγόρων του. Δικαίωμά σας, βεβαίως, άφοΰ πιστεύετε ότι οί παλαιοημερολογίται είναι «έκτος εκκλησίας»!.. Το ζητουμενον είναι, εαν εχετε δίκαιον ένεργοΰντες κατ’ αύτόν τον τρόπον και μάλιστα, εάν όρθοτομήτε τον λόγον τής ορθοδόξου αλήθειας. Στο φύλλο τής 17.5. του Ο.Τ. με άρθρον υπό τον τίτλον «Εκλιπαρεί;» με κατηγορείτε ότι «έξακολουθητικώς βάλλω κατά του γνωστού  θεολόγου κ. Νικ. Σωτηροπούλου». Διά νά αποδείξετε δε ποσον «επιπόλαιος, εμπαθής και άδικος» είμαι, άναφέρεσθε σέ άρθρο τού περιοδικού μου «Ό 'Αγιορείτης» Αΰγ. ’95, όπου σ’ ενα σημείον γράφω, άναφερόμενος στον κ. Ν. Σωτηρόπουλον: «...εκλιπαρεί τον άρχιοικουμενιστήν Βαρθολομαίον νά τού άρη τον άφορισμον». Αυτό για σας αποτελεί ψευδός και «διαστροφή» τής αλήθειας, ακριβώς διότι «εις τήν καρδίαν μου εμφωλεύει ή εμπάθειά». Ας ίδωμεν όμως τα πραγματα με τήν σειρά τους. Τον Ιούνιον τού 1994 έγραφα εις τον «Αγιορείτην»: 

Read More ->>