ΜΙΑ ΕΜΟΡΦΗ ΨΥΧΗ
ΦΩΤΗΣ ΚΟΝΤΟΓΛΟΥ
ΗΤΑΝΕ ΜΙΑ ΦΟΡΑ, πρό σαράντα χρόνια, ένας άνθρωποςαπό καλό σόγι, πού τόν λέγανε Παρασκευά, καί πούζοϋσε σέ μιά πολιτεία τής Ανατολής, χτισμένη άπάνω στη θάλασσα, ανάμεσα Πόλη καί Σμύρνη. Αυτός ό άνθρωπος ήτανε έμπορος άπό τούς καλούς, καί ταξίδευε στην Πόλη καί στη Σμύρνη, είχε πάγει κ’ ίσαμε τό Μισίρι, στή Βλαχιά καί στόΤριέστι, κ’ ήξερε καλά τόν κόσμο. Μά δέν έκανε γιά έμπορος, έπειδής ήτανε πολύ δίκιος καί χριστιανός αληθινός. Κι όχι μόνο δέν παραδεχότανε ή ψυχή του νά βγάζει μεγάλο κέρδος άπό τή δουλειά του, άλλά καί βοηθούσε κρυφά ένα σωρό φτωχές φαμίλιες πού ύποφέρνανε.Στό μαγαζί του, πού ήτανε στόμεγάλο τσαρσί, συχνάζανε όλο άνθρωποι καλοί, θεοφοβούμενοι, καί μιλούσανε όλο γιά θρησκευτικά. Πήγαινε έκεΐ πέρα ό κυρ-Θόδωρος ό Μπαμπακάς ρωμιοράφτης, ό κυρ Δημητρός ό Σωτηρίου μαραγκός, ό Νικόλας ό Χιώτης μανάβης, ό κυρ-Μιχαλάκης ό Σπανός μεγαλέμπορας,ό κυρ-Κωσταντίνος ό Άγγελάρας κτηματίας, ό κυρ-Θόδωρος Ραζμπίτσος ό λεγόμενος Λιοντάρι, κι άλλοι καλοί νοικοκυροί, πού ήτανε δλοι σάν πνευματικοί. Συχνάζανε στό μαγαζί τοΰ κυρ-Παρασκευά κ’ ένα σωρό παπάδες, άρχιμαντρίτες, καλόγεροι καί ψαλτάδες, ό παπα-Θανάσης, ό Ρήνας, ό Μπακλάς, ό Γ αϊτάνος, ό Καλαποδάς, κι άλλοι.
Read More ->>
Αναρτήσεις
