Χαραλάμπης ό διά Χριστόν Σαλός
Ή άδελφότητα τής Ιερός Μονής Παναγουλάκη έκφράζει τις θερμές ευχαριστίες της πρός δλους έκείνους, πού κόπιασαν καί μέ κάθε τρόπο πρόσφεραν πρόθυμα καί μέ άφιλοκέρδεια τίς υπηρεσίες τους, γιά νά πραγματοποιηθεί καί νά δεί τελικά τό φώς ή παρούσα έκδοση. Ειδικότερα ευχαριστεί, γιά τήν ανεκτίμητη προσφορά τους, τόν π. Πανάρετο, μοναχό τής Μονής, τή Βασιλική Γιαννακοπούλου, ύπαξιωματικό τής 'Αεροπορίας, τή Χαρίκλεια Μπεσή, πολιτική έπιστήμονα, τό Σταμάτη Πολέμη, φιλόλογογλωσσολόγο καί τήν Κωνσταντίνα Ζαφειροπούλου, καθηγήτρια φιλολογίας. Ευχαριστεί έπίσης καί δλους έκείνους πού δέχτηκαν νά μιλήσουν ατούς συνεργάτες μας γιά τόν Χαραλάμπη, προσφέροντας έτσι στούς εύσεβείς άναγνώστες τόσα πολύτιμα καί άποκαλυπτικά στοιχεία άπό τή ζωή τού οσίου.
Τά χρήματα πού θά είσπραχθούν άπό τήν κυκλοφορία τού βιβλίου, θά διατεθούν γιά τήν άνέγερση τού 'Ιερού Ναού τής Εύαγελιστρίας στή Μονή.
ΠΡΟΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΕΚΔΟΤΗ
Υπάρχουν άραγε σήμερα Άγιοι; Αναρωτιέται μυστικά κάθε ορθόδοξη καί εύλαβής ψυχή. Κρίσιμο τό έρώτημα καί δύσκολη στ' άλήθεια ή άπάντηση, άφοϋ στή ζοφερή πνευματικά έποχή μας, όπου έπλήθυναν ή άνομία, ή πλάνη καί ή άσέβεια, φαίνεται ταυτόχρονα νά έλειψαν καί οί μεγάλες άγιες μορφές τού παλαιού καιρού, εκείνοι οί πύρινοι στύλοι τής Θείας Χάριτος, οί Άγιοι οί θαυμαστοί, πού ήσαν ιερά σκεύη καί δοχεία τού Αγίου Πνεύματος, κατοικητήρια τής Αγίας Τριάδος, πηγές θαυμάτων, ζώντες καί μετά θάνατον, οί προορατικοί, οί ιαματικοί, οί ταπεινοί, οί ασκητικοί, όλοι έκείνοι οί χαρισματούχοι καί θαυματουργοί. Σήμερα μοιάζει νά χάθηκαν πιά αύτά τά φώτα τών άνθρώπων, ή έλπίδα καί παρηγοριά τών εύλαβών χριστιανών, οί Άγιοι, πού οί προσευχές τους κρατούσαν τόν Κόσμο. Σύμπτωμα κι’ αύτό χαρακτηριστικό τής προδρομικής τού Αντίχριστου έποχής μας, προφητευμένο άλλωστε πρίν πολλούς αιώνες ή άκριβέστερα χιλιετηρίδες άπό τό Πνεύμα τό Άγιο γιά μάς τούς σημερινούς όγδοήτες καί τούς προσυντελειακούς καιρούς, όπου όλα τά σημάδια δείχνουν ότι εισερχόμαστε σιγάσιγά: Σ’ έναν άπό τούς πρώτους μόλις ψαλμούς τού Δαυίδ, τόν ένδέκατο, βλέπουμε ώς τίτλο τήν έσχατολογική επιγραφή «Εις τό τέλος υπέρ τής όγδοης», ένώ αμέσως μετά άρχίζει ό ψαλμός μέ μιά προσευχήπροφητεία: «Σώσον με, Κύριε, ότι έκλέλοιπεν όσιος». Είναι τόσο σαφής έδώ ή άναφορά στούς τελευταίους καιρούς (εις τό τέλος), στόν όγδοο καί τελευταίο αιώνα (υπέρ τής όγδοης) καί στήν τότε άπουσία τών Αγίων (έκλέλοιπεν όσιος), πού κάθε σχόλιο περιττεύει.Τί λοιπόν; Έγκατέλειψε ό Θεός τό σημερινό κόσμο έξ αιτίας τής άποστασίας του άπό Αύτόν; 'Εξαντλήθηκαν άραγε ή άφατη μακροθυμία Του καί τό άμετρο έλεος Του; Είπε μήπως πάλι ό Κύριος μέ άγανάκτηση «Ώ γενεά άπιστος καί διεστραμμένη! έως πότε έσομαι μεθ' υμών; έως πότε άνέξομαι υμών;» (Μτθ. ιζ' 17), όπως καί τότε πού ήταν έπί τής γης σωματικώς;
Θέλουμε νά πιστεύουμε πώς όχι ή τούλάχιστον όχι άκό' μα. Κι αυτό, έπειδή βλέπουμε νά συνεχίζεται άμείωτος καθημερινά ό χείμαρρος τών εύεργεσιών Του πρός έμάς τούς άναξίους καί άχαρίστους καί άμαρτωλούς. Μία άπό τίς όποιες είναι ότι άκόμα καί σήμερα ώ τής άπειρου ευσπλαχνίας σου Κύριε! άναδεικνύει καί μάς χαρίζει άγιες καί προφητικές μορφές γιά φωτισμό, έλεγχο καί καθοδήγησή μας. Ναί, άναμφισβήτητα, άκόμα καί σήμερα, χάρη στό έλεος τού Θεού ύπάρχουν "Αγιοι! Αρκεί . εμείς νά έχουμε άνοιχτά τά μάτια τής ψυχής, γιά νά τούς βλέπουμε. Καί αύτός είναι ό σκοπός αύτοϋ τού βιβλίου. Νά τοποθετήσει μπροστά στά μάτια τά αισθητά όσο καί τά νοητά τού εύρύτερου κοινού τήν πιό παράξενη ίσως όσιακή μορφή τών καιρών μας: Τόν Χαραλάμπη, τόν διά Χριστόν σαλόν, πού έζησε καί έδρασε στά Αρκαδικά καί Μεσσηνιακά χώματα στά τρία πρώτα τέταρτα τού αιώνα μας.