ΠΗΔΑΛΙΟΝ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ: 08/22/16

Δευτέρα 22 Αυγούστου 2016

8. Σὲ ἀναζήτησι τής ἀληθείας

0 σχόλια
symeon

Πολλά εἶναι τά ἀρνητικά πού χαρακτηρίζουν μιά ἐποχή. Καί βέβαια θά ἔλεγε κανείς ὅτι οἱ ἄνθρωποι εἶναι σχεδόν πάντοτε οἱ ἴδιοι σ᾿ ὅλες τίς ἐποχές (ἴδια ἡ φύσις, τά ἴδια πάθη, ἐγωισμοί, ματαιοδοξίες κλπ.). Ὡστόσο ὑπάρχουν πολλές διαφορές ἀπό γενεά σέ γενεά, ἀπό ἐποχή σέ ἐποχή.
Ζῶντας στήν ἐποχή μας καί βλέποντας καί πίσω στήν Ἱστορία, νομίζω ὅτι μποροῦμε νά εὕρουμε κάτι πού σύμφωνα μέ τήν ταπεινή γνώμη μου χαρακτηρίζει κατά πολύ τήν γενιά πού διερχόμαστε. Φρονῶ ὅτι αὐτό εἶναι ἡ ἄνευ ὅρων καταξίωσις τοῦ ὑποκειμενικοῦ, ἤ ἡ ἀπολυτοποίησις τοῦ σχετικοῦ. Μέ ἄλλα λόγια δηλαδή, πολλοί ἄνθρωποι σχεδόν παραδέχονται ἀπουσία τῆς ἀπολύτου Ἀληθείας στόν κόσμο.
Ἔτσι τοποθετεῖται ἀπό πολλούς στήν ἴδια μοῖρα τό ψευδές μέ τό ἀληθές, ἐξισώνεται τό καλό μέ τό κακό, γίνεται ἀποδεκτό ἐπί ἴσοις ὅροις τό φαῦλο, τό ἄσχημο, τό διαστρεβλωμένο, τό ἐξωπραγματικό μέ τό ἀγαθό, τό ὡραῖο, τό ἀκέραιο, τό πραγματικό.
Read More ->>

9. Ἀγωνία γιὰ τὴν σημερινὴ πορεία τού Ἑλληνισμού

0 σχόλια
hellenism

Μέ πόση ὄντως προσευχή, πόνο καί ἀγωνία, γιά τίς σημερινές τύχες τοῦ Ἑλληνισμοῦ, ὀφείλουμε νά βλέπουμε τήν σημερινή ἀποστασία καί ἀπιστία πολλῶν!
Τί πόνος, ἀλήθεια, νά βλέπη κανείς σήμερα, μετά ἀπό 20 αἰῶνες συνεποῦς καί ἀδιακόπου διακονίας στό κήρυγμα τοῦ Εὐαγγελίου τοῦ Χριστοῦ, ὁ Ἑλληνισμός νά κινδυνεύη νά ἀποστατήση, νά γίνη ἐπιλήσμων τῆς ξεχωριστῆς αὐτῆς εὐλογίας του ἀπό τόν Θεό, νά ξεχνᾶ τήν ἀληθινή δόξα του, καί νά ἀνοητεύη ἀποζητῶντας καί ἐπιθυμῶντας ψεύτικη δόξα παρ᾿ ἀνθρώπων!
Τί πόνος νά βλέπη κανείς κάποιους Ἕλληνες, ἄρχοντες καί διανοουμένους, νά ἐργάζωνται κατά τῆς Πίστεως, δουλεύοντας κατ᾿ οὐσίαν γιά ξένα συμφέροντα, γινόμενοι πατραλοῖες καί μητραλοῖες, πρός ἐξοβελισμό τῶν Χριστιανικῶν ἱερῶν Παραδόσεων καί ἠθῶν!
Καί δύναται ὁ Κύριος καί «ἐκ λίθων ἐγεῖραι τέκνα»110. Μπορεῖ καί δέν εἶναι διόλου ἀπίθανο, ἄν δέν ἀλλάξουμε τρόπο σκέψεως καί ζωῆς, νά ἐπαναλάβη ὁ ἅγιος Θεός, ὅ,τι ἔκανε καί μέ τόν παλαιό Ἰσραήλ, τόν πάλαι ποτε ἐκλεκτό λαό Του.
Read More ->>

10. Ἐπίμετρο

0 σχόλια
planisis


Ο ΥΜΝΟΣ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΤΡΙΩΝ ΠΑΙΔΩΝ
«Εὐλογητός εἶ, Κύριε ὁ Θεός τῶν πατέρων ἡμῶν, καί αἰνετός καί ὑπερυψούμενος εἰς τούς αἰῶνας, καί εὐλογημένον τό ὄνομα τῆς δόξης σου τό ἅγιον καί ὑπεραινετόν καί ὑπερυψούμενον εἰς πάντας τούς αἰῶνας.
εὐλογημένος εἶ ἐν τῷ ναῷ τῆς ἁγίας δόξης σου καί ὑπερύμνητος καί ὑπερένδοξος εἰς τούς αἰῶνας.
εὐλογημένος εἶ ὁ ἐπιβλέπων ἀβύσσους, καθήμενος ἐπί τῶν Χερουβίμ καί αἰνετός καί ὑπερυψούμενος εἰς τούς αἰῶνας.
εὐλογημένος εἶ ἐπί θρόνου τῆς βασιλείας σου καί ὑπερύμνητος καί ὑπερυψούμενος εἰς τούς αἰῶνας.
εὐλογημένος εἶ ἐν τῷ στερεώματι τοῦ οὐρανοῦ καί ὑμνητός καί δεδοξασμένος εἰς τούς αἰῶνας.
εὐλογεῖτε πάντα τά ἔργα Κυρίου τόν Κύριον· ὑμνεῖτε καί ὑπερυψοῦτε αὐτόν εἰς τούς αἰῶνας.
εὐλογεῖτε οὐρανοί τόν Κύριον· ὑμνεῖτε καί ὑπερυψοῦτε αὐτόν εἰς τούς αἰῶνας.
εὐλογεῖτε ἄγγελοι Κυρίου τόν Κύριον· ὑμνεῖτε καί ὑπερυψοῦτε αὐτόν εἰς τούς αἰῶνας.
εὐλογεῖτε, ὕδατα πάντα τά ὑπεράνω τοῦ οὐρανοῦ τόν Κύριον· ὑμνεῖτε καί ὑπερυψοῦτε αὐτόν εἰς τούς αἰῶνας.
Read More ->>

Θάνατος και Απώλεια

0 σχόλια



Αντώνιος (Μπλουμ) 
Μητροπολίτης Σουρόζ (Σουγδαίας)
Από το βιβλίο των Andrew Walker και Κώστα Καρρά «Ζωντανή Ορθοδοξία στον σύγχρονο κόσμο», μτφρ Ιωσήφ Ροηλίδη, Αθήνα 2001, εκδόσεις της Εστίας
Θα ήθελα να αρχίσω εξαφανίζοντας, αν είναι δυνατό, τη συνηθισμένη στάση που έχουν αναπτύξει οι σύγχρονοι άνθρωποι, όσον αφορά το θάνατο. Είναι ένα αίσθημα φόβου και απόρριψης, ένα αίσθημα ότι ο θάνατος είναι το χειρότερο που θα μπορούσε να συμβεί σ' έναν άνθρωπο και ότι πρέπει να επιδιωχθεί η επιβίωση με κάθε κόστος, ακόμη κι όταν αυτή δεν έχει καμία σχέση με την πραγματική ζωή.

Μνήμη θανάτου

Σε παλιότερες εποχές, όταν οι Χριστιανοί βρίσκονταν πλησιέστερα στις παγανιστικές τους ρίζες και στη φοβερή και συνταρακτική εμπειρία της μεταστροφής τους, μιλούσαν για το θάνατο ως μια γέννηση στην αιώνια ζωή. Δεν τον αντιλαμβάνονταν ως τέλος, ως μια έσχατη ήττα, αλλά ως μια αρχή. Θεωρούσαν τη ζωή ως άνοδο προς την αιωνιότητα και το θάνατο ως την πύλη που ανοίγει και μας αφήνει να εισέλθουμε σ' αυτήν. Αυτό μάλιστα εξηγεί και το γιατί, τόσο συχνά, οι πρώτοι Χριστιανοί συνήθιζαν να υπενθυμίζουν ο ένας στον άλλο το θάνατο με φράσεις όπως «έχε μνήμη θανάτου», ενώ στις ευχές που μας άφησε ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος ως πολύτιμη κληρονομιά υπάρχει μια αίτηση, με την οποία ζητούμε από τον Θεό να μας δώσει «μνήμη θανάτου».
Read More ->>

Η μοναχική κλίμαξ του Γέροντος Αιμιλιανού

0 σχόλια
ΜΙΚΡΟΣ

ΑΡΧΙΜ. ΕΛΙΣΑΙΟΥ ΚΑΘΗΓΟΥΜΕΝΟΥ Ι.Μ. ΣΙΜΩΝΟΣ ΠΕΤΡΑΣ
Είναι μεγάλη και βαθειά η συγκίνησίς μας που με την ευκαιρία της εκδόσεως χαριστηρίου τόμου προς τιμήν του πατρός ημών, του Γέροντος Αιμιλιανού, έχομε την ευλογία να δώσωμε  «ως κοινόν κτήμα», χάριν αγάπης και ωφελείας, μερικά στοιχεία, στοιχεία ζωντανής εμπειρίας και πατερικού φρονήματος, από την ζωή και την διδαχή του, ολίγα από τα πάμπολλα, όσα έγιναν ανάμεσα μας και όσα τα αυτιά μας άκουσαν.
Το εγχείρημα σε θέλγει, αλλά, καθώς το επιχειρείς, ταπεινώνεσαι. Ενώ εντρυφώντας στις διδαχές του νοιώθεις ανάπαυσι, ευφροσύνη στην ψυχή σου, υιοθεσία θεϊκή και επιθυμία Θεού, εν τούτοις
όταν αγωνίζεσαι να διατύπωσης αυτά, αισθάνεσαι την ευτέλεια και την πτωχόνοιά σου. Αντικρύζεις μπροστά σου μακρύ δρόμο,τον δόλιχον της θαυμαστής διαγωγής των αγίων πατέρων, και βρίσκεσαι να περιπατής επι τα ίχνη «των την ουράνιον πολιτείαν εθελοντών κατορθείν και την εις βασιλείαν ουρανών άγουσαν βουλομένων οδεύειν οδόν».
Read More ->>

Η Πϊστις σήμερα

0 σχόλια

Η Πίστις σήμερα
Σεργίου Ἀβερίντσεφ.

Ο Σέργιος Αβερίντσεφ ηταν ρωσσος θεολόγος, ποιητής καί φιλόσοφος, ειδικευμένος στήν αρχαία καί μεσαιωνική λογοτεχνία, καί μέλος τῆς Ρωσσικης Ακαδημίας Επιστημων. Απέθανε τὸ έτος 2004 σε ηλικία 66 χρόνων. Τό παρόν κείμενο αποτελει ενα απάνθισμα ομιλίας του στήν Λυὼν τῆς Γαλλίας, τόν Αυγουστο τοῦ 1994, λίγο μετὰ τὴν κατάρρευσι τοῦ κομμουνισμοῦ στην Ρωσσία, τό οποιον εδημοσιεύθη στό γαλλικό περιοδικό ΣΟΠ, τ. 192, Νοέμ. 1994.
 Ἂς ὁμολογήσωμε τήν αδυναμία μας: δέν ειμεθα μήτε τόσο αξιοι, μήτε τόσο σοφοί, οσο οι πρόγονοί μας, κατά τήν χριστιανική πίστι. Μάλλον ειμεθα, φανερά, πιό αδύναμοι καί λιγώτερο ικανοί στήν α'υστηρότητα καί ακρίβεια της ασκητικης ζωης, η οποία απαιτει μία πειθαρχία σώματος, νου καί φαντασίας. Η παιδεία μας, πνευματική, εκκλησιαστική η θρησκευτική εχει κατά πολύ πτωχεύσει: σχεδόν ειμεθα ακαλλιέργητοι βάρβαροι. Παρά ταυτα, κυριευόμεθα από θαυμασμό εναντι κάποιας μεγαλοφυους δημιουργίας των βυζαντινων χρόνων, ἢ εναντι της σοφίας καί ορθότητος της σκέψεως των Πατέρων της Εκκλησίας, ἢ τῆς λαμπρότητος μιας βυζαντινης καί μιας παλαιορωσικης εικόνος· διότι ανακαλύπτομε εκει εναν χαμένο πλουτο, ξυπνα μέσα μας η νοσταλγία μιας λαμπρης χριστιανοσύνης.

Read More ->>

Χαραλάμπης δια Χριστόν Σαλός - Πρόλογος

0 σχόλια
salos

Ή άδελφότητα τής Ιερός Μονής Παναγουλάκη έκφράζει τις θερμές ευχαριστίες της πρός δλους έκείνους, πού κόπιασαν καί μέ κάθε τρόπο πρόσφεραν πρόθυμα καί μέ άφιλοκέρδεια τίς υπηρεσίες τους, γιά νά πραγματοποιηθεί καί νά δει τελικά τό φώς ή παρούσα έκδοση. Ειδικότερα ευχαριστεί, γιά τήν άνεκτίμητη προσφορά τους, τόν π. Πανάρετο, μοναχό τής Μονής, τή Βασιλική Γιαννακοπούλου, ύπαξιωματικό τής 'Αεροπορίας, τή Χαρίκλεια Μπεσή, πολιτική έπιστήμονα, τό Σταμάτη Πολέμη, φιλόλογο  γλωσσολόγο καί τήν Κωνσταντίνα Ζαφειροπούλου, καθηγήτρια φιλολογίας. Ευχαριστεί έπίσης καί όλους έκείνους πού δέχτηκαν νά μιλήσουν ατούς συνεργάτες μας γιά τόν Χαραλάμπη, προσφέροντας έτσι στούς εύσεβείς άναγνώστες τόσα πολύτιμα καί άποκαλυπτικά στοιχεία άπό τή ζωή τού οσίου.
Τά χρήματα πού θά είσπραχθούν άπό τήν κυκλοφορία τού βιβλίου, θά διατεθούν γιά τήν άνέγερση τού 'Ιερού Ναού τής Εύαγελιστρίας στή Μονή.
Ό παλαιός σεισμόπληκτος ναός τής Ευαγγελίστριας στή Μονή. Όλα τά έσοδα τού βιβλίου θά διατεθούν γιά τήν έκ βάθρων άνέγερσή του.
«...ώς πλάνοι καί Αληθείς... ώς πτωχοί, πολλούς δέ πλουτίζοντας, ώς μηδέν έχοντας καί πάντα κατέχοντας.»
(Β Κορ. ς'8,10)
Read More ->>

2.Θα λάβεις θάνατο απο ανέλπιστα χέρια...

0 σχόλια
σαλος

Η μοναχή Κικιλία Παυλίδου, 70 έτών, κάτοικος ΛεύκτρουΚαστανέας Μάνης, άφηγείται:
Μένω στό μοναστήρι τοϋ Αγίου Κωνσταντίνου, πού συνάμα είναι καί πατρικό μου σπίτι άπ’ όταν γεννήθηκα. Τό Χαραλάμπη τόν γνώρισα τό 1935, τότε πού είχε πάει στόν Προφήτη Ήλία καί μετά έρχόταν γιά τόν Άγιο. Άπό τό αλώνι μέχρι τόν Άγιο έρχόταν μέ τά γόνατα. "Οταν τόν είδαν τά σκυλιά, γαύγιζαν. Ό Χαραλάμπης τούς έκανε τό σημείο τοϋ Σταυρού καί σταμάτησαν άμέσως νά τοϋ γαυγίζουν. Πήγε μέσα στόν Άγιο, προσευχήθηκε κι’ ύστερα βγήκε έξω καί κάθησε στόν ίσκιο, γιατί ήταν καλοκαίρι. Σέ λίγο έφτασε καί ό πατέρας μου. Όταν τόν είδε ό Χαραλάμπης, τοϋ είπε:
Γιατί, καταραμένε, έκοψες τά δέντρα;
Ό Χαραλάμπης τό είπε αύτό, γιατί ό πατέρας μου είχε κόψει καί πουλήσει δυό καρυδιές πολλών χρόνων, πού ήταν τού μοναστηριού.
Κάποτε, θυμάμαι, μέ καμμιά δεκαπενταριά ορθοδόξους πήγαμε στόν Προφήτη Ήλία, στόν Ταΰγετο. Εκεί, τήν ώρα τού Εσπερινού, είδαμε λάμψη. Βγήκαμε έξω κι΄ είδαμε τρεις άκτίνες καί λάμψη πάνω στό έκκλησάκι, περισσότερο άπό τέταρτο τής ώρας. 'Αφού τελειώσαμε τόν Εσπερινό, κάναμε καί άγρυπνία. Μετά άπό δέκα μέρες πήγα στήν Καλαμάτα. ’Ανεβαίνοντας στό πρώτο σκαλί τής Εύαγγελίστριας, στό μοναστήρι Παναγουλάκη, μέ είδε ό Χαραλάμπης καί μου είπε:
Σάς πλησίασε ή Αγία Τριάδα.
Read More ->>

3. Το κακό θα ερθει από το Ισραήλ

0 σχόλια
ΧΑΡΑΛΑΜΠΗΣ

Έχω άκούσει ότι άπό τό 1924 ό Χαραλάμπης άρχισε τή ζωή τού ερημίτη, όταν δηλαδή γύρισε τό 'Ημερολόγιο καί μετά. Ό Χαραλάμπης ήταν συγγενής τού πατέρα μου. Ή γιαγιά μου ήταν τό γένος Ρούμπου καί καταγόταν άπό τό Νιοχώρι Αρκαδίας, ένώ ό Χαραλάμπης άπό τό Δυρράχι Αρκαδίας. Ερχόταν συχνά στό σπίτι μας μέ τά μαλλιά του άπλυτα καί άχτένιστα καί μ' ένα σακκί στή μέση του. Πολλές φορές έτρωγε καί συζητούσε μέ τόν πατέρα μου. Κάποιες φορές τού έρριχνα νερό νά λουστεί καί θυμάμαι κάποτε, πού τού έρριχνα νερό, τού είπα:
Νά, πού μέ άξίωσε ό Θεός νά λούσω έναν προφήτη. Αύτός μού άπάντησε:
Το έχεις καταλάβει;
Τού έδωσα καινούργια, καθαρή πετσέτα νά σκουπιστεί καί μού είπε:
Σ' έμένα, τό κτήνος, θά τό δώσεις αύτό;
Δέν ήθελε νά φορέσει, ούτε νά σκουπιστεί μέ καινούργιο ρούχο. Ταπείνωνε πολύ τόν εαυτό του.
Κάποιο Πάσχα τόν είχε καλέσει στό σπίτι του κάποιος μέ τό έπώνυμο Δημητρακόπουλος. Τό παρατσούκλι του ήταν Καραχάλιος. Αφού έκαναν ‘Ανάσταση, ό Δημητρακόπουλος ή Καραχάλιος τού έλεγε νά καθήσει κι’ άλλες ήμέρες. Τότε ό Χαραλάμπης τού είπε:
Read More ->>

4.Ιδού γάρ καί λέγομεν καί λέγομεν...

0 σχόλια
ΑΓΙΟΣ

Αμέσως έτρεξαν νά δουν μήπως τόν έχουν σκοτώσει ή τραυματίσει, γιατί άμέσως μετά κατάλαβαν ποιος ήταν. Όμως δέν τόν είχε πάρει καμμιά σφαίρα!
Θυμάμαι, κάποια παραμονή τής Γεννήσεως τής Θεοτόκου, 7 Σεπτεμβρίου, ήρθε στό περιβόλι. Ή θεία μου τού είπε:
Καλώς τόν Χαραλάμπη! Απόψε κάθησε έδώ νά κοιμηθείς. Μ ή φύγεις.
Όχι, θά φύγω καί θά πάω στήν Παναγία τή Φανερωμένη στην Αναβρντή.
Τί λες μωρέ; Πού θά πάς τέτοια ώρα μέσα στή νύχτα στά φαράγγια; Θά σέ φάνε τά τσακάλια.
Ιδού γάρ καί λέγομε ν καί λέγομεν...
Δέν έδωσε σημασία στά λόγια τής θείας μου καί έφυγε. Θυμάμαι, ότι φεύγοντας μάς έρριξε άπό τό σακκούλι του έξη πατάτες, γιά νά τις μαγειρέψουμε. Ξεχάσαμε τό γεγονός αύτό γιά τό Χαραλάμπη καί τήν Παναγία τή Φανερωμένη. Κάποια μέρα ήρθε στό σπίτι ή κυρία Ελένη Άλοίμονου κι' έλεγε ότι είχε πάει, όπως κάθε χρόνο, στήν Παναγία τή Φανερωμένη. Ή θεία μου άμέσως ρώτησε:
Ο Χαραλάμπης ήταν στην έκκλησία;
Read More ->>

5.Είσαστε Παπιστές Ψεύτες

0 σχόλια
ΣΑΛΟΣ

Η μοναχή Θεοδοσία, στό μοναστήρι τού Τιμίου Προδρόμου, στήν Κορώνη, μάς είπε τά έξής: Είμαι καλόγρια στό μοναστήρι τού Τιμίου Προδρόμου άπό τό 1940. Θυμάμαι καλά τό Χαραλάμπη, γιατί έρχόταν συχνά στό μοναστήρι. Ήταν πάντοτε ξυπόλητος, άχτένιστος, ζωσμένος μέ σακκί στή μέση του καί ξύλινο Σταυρό στό λαιμό του. Αγαπούσε πολύ τό γέροντα πάτερ Θεόδουλο καί τό μοναχό πάτερ Κυπριανό. Όταν έρχόταν μάς έφερνε κυδώνια, ντομάτες καί διάφορα άλλα έποχιακά. Μού έδινε κάτι καί μού έλεγε:
Δώσ' το έκείνου ή έκείνης.
'Εννοούσε τό γέροντα ή τή γερόντισσα, όνομα όμως δέν έλεγε.
Όταν ήθελε νά κοινωνήσει, πήγαινε σ' ένα μικρό ξενώνα πού είχαμε παλιά γιά τούς έπισκέπτες, έβγαζε τά σακκιά πού φορούσε, ζωνόταν μιά κουβέρτα στό σώμα του, έρριχνε καί μιά έπάνω του κι έρχόταν καμαρωτός στήν εκκλησία νά κοινωνήσει. Κοιμόταν σέ μιά μικρή σπηλιά, ή όποια ύπάρχει άκόμη στήν είσοδο τού παρεκκλησίου τού μοναστηριού μας. Ή σπηλιά είναι άκόμη, όπως τότε, μέ χώμα, ύγρασία καί σκοτάδι. Έπαιρνε κάποιο ρούχο, τό έστρωνε καί κοιμόταν. Όπου κι' άν βρισκόταν, σέγνωστούς ή αγνώστους άνθρώπους, φώναζε:
Read More ->>

6.Από μένα κέρδισες το λαχείο

0 σχόλια
salos

Ο 'Ανδρόνικος Καραμπάγιας, 81 ετών, άπό τήν Καλαμάτα, άναπολεί:
Θυμάμαι τό Χαραλάμπη άπό μικρό παιδάκι, πού πήγαινε στά πανηγύρια καί χόρευε καί έκανε τόν Άγιο Άνδρέα, τόν διά Χριστόν σαλό.
Κάποτε ό Χαραλάμπης πήγαινε στό Μυστρά. Στήν περιοχή Γιαννιές τής Καλαμάτας, τόν συνάντησαν τρεις καβαλλαρέοι, τού έδωσαν κάτι καί τό έβαλε στό σακκούλι του. Τόν χαιρέτησαν καί τού είπαν ότι έφευγαν γρήγορα, γιά νά πάνε στό Μυστρά. Ή συνάντηση αύτή έγινε στίς έννέα τό πρωί. Όταν οι καβαλλαρέοι έφτασαν στό Μυστρά είδαν τό Χαραλάμπη μπροστά τους. Τούς έκανε τρομερή έντύπωση, αύτοί μέ τ' άλογα νά φτάσουν άργότερα άπό τό Χαραλάμπη, πού βάδιζε μέ τά πόδια. Ρώτησαν τί ώρα έφτασε ό Χαραλάμπης καί τούς είπαν στίς έννέα τό πρώΐ. Ό Θεός τόν είχε μεταφέρει σέ χρόνο μηδέν, άοράτως, στό Μυστρά.
Read More ->>

7. Ενας ζητιάνος με Αρχιερατικά Αμφια

0 σχόλια
salos


Εύρυδίκη Φαληδέα, 68 έτών, άπό τήν Καστανέα, κάτοικος Καλαμάτας:
Πρωτογνώρισα τό Χαραλάμπη όταν πέρασε άπό τό χωριό μου έρχόμενος άπό τόν Ταΰγετο.
Θυμάμαι, όταν ήρθα στήν Καλαμάτα καί έμενα μαζί μέ τ' άδέρφια μου κοντά στόν Άγιο 'Ισίδωρο, ήρθε στό σπίτι καί μοϋ είπε:
Έχουτε μιά έκκλησιά.
Τού είπα:
Στό χωριό μας έχουμε πολλές έκκλησιές.
Έχουτε στό δικό σας κτήμα;
Ναί, τού είπα.
Πάτε νά τήν άνάβουτε;
Όχι, άλλα ή μητέρα μου κάτι είδε στον ύπνο της καί άπό τότε πάμε καί τήν άνάβουμε.
Τί έκκλησία είναι;
Άγιος Νικόλαος, του είπα.
Τό πέτυχα κι’ αυτό, είπε.
Στό σπίτι μας είχαμε συζήτηση μέ τόν πατέρα μας νά φτιάξουμε τήν έκκλησία.
Καί τόν Παντοκράτορα νά μήν τόν χαλάσουτε, μου είπε.
ΜπάρμπαΧαραλάμπη, έμεϊς είμαστε φτωχοί άνθρωποι, δέν έχουμε χρήματα γιά νά ρίξουμε τσιμέντα, τοΰ είπα.
Ζητιανιά θά κάνουτε, τήν έκκλησία θά τή φτιάξουτε.
Καί πράγματι, φτιάξαμε τήν έκκλησία κρυφά άπό τήν 'Αρχαιολογική Ύπηρεσία.
Read More ->>

8.Κατηγορούσε πολύ το Νέο Ημερολόγιο

0 σχόλια
christ

Παντελής Άγγελόπουλος, 88 έτών, άπό τή Φλεσιάδα Τριφυλλίας, κάτοικος Καλαμάτας: Θυμάμαι τό Χαραλάμπη πάντοτε ξυπόλητο, άχτένιστο, μ' ένα τσουβάλι στή μέση. Ό κόσμος τόν έλεγε «Ζουρλοχαραλάμπη».
Δέν ήταν όμως τρελλός. Ήταν πολύ έλεήμων άνθρωπος καί πάρα πολύ άθώος. Θυμάμαι ότι πήγαινε στά περιβόλια, ζητούσε σπόρους, διάφορα έποχιακά κηπευτικά καί λάδι. Όλα αύτά τά μοίραζε σέ σπίτια, πού είχαν πραγματικά άνάγκη. Κοιμόταν στά χωράφια καί πάντοτε είχε μαζί του λάδι καί άναβε τίς έκκλησίες στίς περιοχές πού περνούσε. Έλεγε παντού:
Σήμερα είναι ή τάδε γιορτή μέ τό Παλαιό. Κατηγορούσε πολύ αύτούς πού άκολουθούσαν τό Νέο Ημερολόγιο.
22.       ΘΑ ΚΑΤΑΣΤΡΑΦΕΙΤΕ ΠΑΤΙ ΑΛΛΑΞΟΠΙΣΤΗΣΑΤΕ
'H Αλίκη Ζερβέα, 74 έτών, άπό τό Έξωχώρι τής Μάνης, άφηγεϊται:
Γνώριζα τό Χαραλάμπη άπό κοπέλλα δεκαπέντε έτών. Εκείνη τήν έποχή, κάποια ήμέρα, πήγα τρόφιμα στά μικρά μου άδέρφια καί στή μητέρα μου, πού παραθέριζαν στήν περιοχή «Δράκος» κοντά στόν Άγιο Παντελεήμονα. Κάποια στιγμή ακόυσα τόν κόσμο, πού παραθέριζε, νά φωνάζει:
Έρχεται ένας ξυπόλητος!
Read More ->>

9.Μή φεύγεται από το δρόμο του Θεού

0 σχόλια
salos

Η Ελένη Στασινοϋ Σιωρά, 62 ετών, άπό τό Δυρράχι Αρκαδίας, διηγείται:
Θυμάμαι τό Χαραλάμπη άπό μικρό παιδί. Ή μητέρα μου ήταν πρώτη έξαδέλφη του Χαραλάμπη κι έλεγε ότι τόν πατέρα του τόν λέγανε Χαράλαμπο. Επειδή πέθανε ό πατέρας του, δώσανε στό μικρό Χαραλάμπη τό όνομα τού πατέρα του. Αργότερα ή μάννα του παντρεύτηκε στά Χριστοφιλαίϊκα καί άπόκτησε κι' άλλα παιδιά.
Τά πρώτα χρόνια έρχόταν στό χωριό. Ή μάννα μου, όταν τόν έβλεπε, τόν λυπότανε καί μιά φορά τού έδωσε τό παντελόνι τού πατέρα μου νά φορέσει, γιατί τό δικό του ήταν κουρελιάρικο. Ό Χαραλάμπης τό δώρησε άμέσως καί ή μάννα μου τό είδε νά τό φοράει άλλος άνθρωπος τού χωριού.
Κάποια φορά πού είχα πάει στήν Καλαμάτα, τόν συνάντησα κοντά στόν "Αγιο Γεώργιο καί μοϋ είπε:
Έλα κοντά μου.
Μέ πήγε στό τσαγκάρικο τού Παπαδόπουλου. Εκεί είχε ένα παντελόνι δεμένο στά δύο άκρα καί μέσα ήταν γεμάτο πορτοκάλλια καί πολλά μικρά ματσάκια άπό σπόρους φασολιών.
Πάρε πορτοκάλλια καί σπόρους φασολιών νά σπείρεις, μοϋ είπε.
Χαραλάμπη μου, έχουμε σπόρους. Ευχαριστώ, δέ θέλω.
Read More ->>

10.Μας προκαλούσε δέος

0 σχόλια
salos

Ο πρώην Δήμαρχος Καλαμάτας (1964-1972) Κωνσταντίνος Κουτουμάνος, 60 έτών, κάτοικος Καλαμάτας, μάς είπε:
Θυμάμαι τό Χαραλάμπη άπό μικρό παιδάκι. Ερχόταν στό κτήμα μας στήν Καλαμάτα, γιατί γνώριζε τή μητέρα μου, τής όποιας ή καταγωγή ήταν άπό τό Δυρράχιο Αρκαδίας. Όταν τόν βλέπαμε, τ' άδέρφια μου καί τά γειτονόπουλα, φώναζαμε:
Ό Χαραλάμπης, ό Χαραλάμπης! καί τρέχαμε κοντά του.
Έχει τυπωθεί άνεξίτηλα στή μνήμη μου ή έμφάνισή του: Ήταν ξυπόλητος, άχτένιστος, μ' ένα σακκί στή μέση του. Στό λαιμό του φορούσε Σταυρό, στό χέρι του είχε ένα φανάρι καί στόν ώμο του ένα σακκούλι. Ή έμφάνισή του μάς προκαλούσε δέος, καί μάς έλεγε πάντοτε χριστιανικά λόγια. Όταν έρχόταν στό σπίτι μας, ή μητέρα μου τού έδινε φαγητό καί άκουγα, πού τής έλεγε:
Μωρή, μήν έχεις κάτι νά μού δώσεις νά πάω σ' αυτόν τό χτικιάρη;
Ή μητέρα μου τού έδινε ό,τι είχε καί έφευγε. Όταν πέθανε, μέ ειδοποίησαν τήν τελευταία στιγμή καί πήγα στήν κηδεία του. Τήν έποχή πού ζούσε, ό κόσμος έλεγε ότι τάχα είχε πάθει άπό έρωτική άπογοήτευση.
Read More ->>

11.Και θαυματουργικές Θεραπείες

0 σχόλια
salos

ΗΣτυλιανή Ζαγαρέλου, 79 έτών, άπό τό Νιοχώρι τού Δήμου Φαλαισίας, κάτοικος Καλαμάτας, άφηγεϊται:
Θυμάμαι τό Χαραλάμπη άπό μικρή πού έρχόταν στό
πατρικό μου σπίτι. Ήταν ξυπόλητος, μέ μιά λινάτσα στή μέση, άχτένιστος καί μ' ένα σακκούλι στόν ώμο του. Πήγαινε σ’ όλα τά έρημοκκλήσια κι άναβε τά καντήλια. Κοιμόταν στόν Άγιο Χαράλαμπο καί στόν Άγιο Αθανάσιο, πού είναι λίγο έξω άπό τήν Καλαμάτα.
Κάποτε πού είχα τήν κόρη μου άρρωστη, ήρθε ό Χαραλάμπης, τή σταύρωσε, τής έφτιαξε λεμονάδα καί τής έδωσε νά πιει. Συγχρόνως έψελνε έλληνικά, άλλά καί μιά άλλη γλώσσα, πού δέν καταλάβαινα. Μετά άπό λίγο ή κόρη μου ήταν καλά.
Μιά άλλη φορά έγώ τού είπα κοροϊδευτικά:
 Αγαπητό μου τέκνο Χαρίλαε, τί νά κάνω νά σώσω τήν ψυχή μου;
Ό Χαραλάμπης κατάλαβε ότι τόν ειρωνεύτηκα καί άπό τότε δέ μου μιλούσε γιά πολλά χρόνια. Γνώριζε τό Χαραλάμπη καί ό άντρας μου. Κάποια φορά είχαν πάει μέ τόν πατέρα του νά σκοτώσουν κάποιον άσβό. Ήταν νύχτα καί δέν έβλεπαν. Κατά λάθος χτύπησαν τό Χαραλάμπη καί αύτός φώναξε:
Read More ->>

12.Ακουγε τους Αγίους

0 σχόλια
christ

Εντυπωσιακά τά όσα διηγείται ή Ειρήνη Χρυσομάλλη, ηγούμενη τής Μονής Γεννήσεως Θεοτόκου στήν Καλαμάτα:
Από κορίτσι δεκατεσσάρων έτών θυμάμαι τό Χαραλάμπη. Πήγαινε στόν Κάμπο Άβίας, στό μοναστήρι τής Ευαγγελίστριας, πο μόναζε ή θεία μου Χριστοφόρα.
Μιά φορά είχε έρθει τήν Πρωτάγιαση καί μοϋ είπε νά πάω νά φιονάξω όλους τούς Ορθοδόξους, γιά νά διαβάσουμε Αγιασμό. Αφού μαζεύτηκαν όλοι, ό Χαραλάμπης είπε τρεις φορές τό « Εν Ιορδάνη» καί άλλα ψαλτικά, πού δέ θυμάμαι καί βάφτιζε μέσα σ ένα μπουγέλο μέ νερό ένα κλαδί άπό έλιά, μάς ράντιζε όλους καί μετά μάς έδινε νά πιούμε Αγιασμό.
Όταν έβλεπα τό Χαραλάμπη μ' έπιανε δέος, τόν πίστευα γιά άγιο άνθρωπο. Όταν τού δίναμε νά πιει νερό κι΄ αύτός άφηνε λίγο στό ποτήρι, έγώ, όταν έφευγε, τό έπινα, γιά νά πάρω εύλογία.
"Οταν έγινα μοναχή καί πήγα στό μοναστήρι τής Γεννήσεως τής Θεοτόκου στήν Καλαμάτα, ό Χαραλάμπης έρχόταν καί μάς έδινε διάφορα πράγματα, πού τού έδιναν άλλοι, γιατί έμείς είμαστε πολύ φτωχές. Κάποιες φορές έμενε στό μοναστήρι κι΄ έτρωγε μαζί μας πολύ λίγο φαγητό καί κοιμόταν στά κουρέλια, πού είχαμε στό έργαστήριο. Θυμάμαι μιά φορά, πού είχε άρρωστήσει, τόν περιποιηθήκαμε στό μοναστήρι μας. Μιλούσε μιά γλώσσα, πού δέν καταλαβαίναμε. Μάς έλεγε:
Read More ->>

13.Ο Θεός τον έμπαζε από τα κεραμίδια

0 σχόλια

christ

Μαρία Τριαντοπούλου, 55 ετών, άπό τή Χελωναριά Πεταλιδίου:
Γνώρισα τό Χαραλάμπη όταν ήμουν οχτώ χρονών κοριτσάκι. Τόν είδα γιά πρώτη φορά μέσα στην έκκλησία Αγία Τριάδα, πού μέ είχε στείλει ή γιαγιά μου ν' άνάψω τά καντήλια μέ άλλα παιδάκια. Κοιμόταν στό πίσω μέρος τής έκκλησίας. Μόλις τόν είδαμε, φοβηθήκαμε. Εγώ πήγα στό σπίτι μου καί είπα:
Γιαγιά, στήν έκκλησία είναι ένας άγριος άνθρωπος. Ή γιαγιά μου μοϋ είπε:
Ό μπάρμπαΧαραλάμπης είναι.
'Ερχόταν στό σπίτι μας κι΄έτρωγε, άλλά κοιμόταν έξω στό χωράφι, μακρυά. Τού δίναμε ρούχα νά στρώσει, άλλά δέν τά έπαιρνε.
Ή έμφάνισή του μοϋ έκανε έντύπωση. Ήταν σάν άσκητής. Φορούσε λινάτσες στή μέση καί ήταν πάντοτε ξυπόλητος, μ' ένα Σταυρό κι' ένα μπουκάλι μέ Αγιασμό νά κρέμονται άπό τό λαιμό του.
Στό χωριό μου πήγαινε σέ ορισμένα σπίτια καί ζητιάνευε καί ό,τι τού έδιναν, τά έδινε σέ άλλα φτωχά σπίτια. Όταν ό Χαραλάμπης έρχόταν στό χωριό μου, όλα τά έξωκκλήσια ήταν αναμμένα. Έρχόταν στό σπίτι μας συχνά καί μάς άγαποϋσε, γιατί όλη ή οίκογένειά μας πήγαινε μέ τό Παλαιό, τό Ορθόδοξο Εορτολόγιο, θεσπισμένο άπό τήν Πρώτη Οικουμενική Σύνοδο.
Read More ->>

14. Η μυτζήθρα του Προφήτη Ηλία

0 σχόλια

angel


Η "Αννα Ζώταλη, 57 έτών, άπό τή Μεγαλόπολη Αρκαδίας, θυμάται:
Γνώριζα τόν πάτερ Χαράλαμπο άπό δέκα χρονών παιδάκι. Τόν έβλεπα στήν Καλαμάτα, στό μοναστήρι τού Παναγουλάκη, όπου πήγαινα μέ τούς γονείς μου νά λειτουργηθούμε. Τόν θυμάμαι μέ μιά λινάτσα στή μέση του, ξυπόλητο, μ' ένα σακκούλι στόν ώμο του καί μ ένα μπιτόνι στά χέρια του, μέσα στό όποιο έβαζε τό λάδι πού τού δίναμε. Κάποια φορά κάποιος ’Ιωάννης Καραλέκας άπό τό χωριό Παύλια Γορτυνίας, ό οποίος άκολουθούσε τό Παλαιό Εορτολόγιο, θυμάμαι, είχε έρθει στήν έκκλησία στό μοναστήρι τού Παναγουλάκη. "Οταν τελείωσε ή έκκλησία, όλος ό κόσμος βγήκε έξω στόν περίβολο. Ό Καραλέκας μόλις είδε τό Χαραλάμπη έτσι, όπως ήταν ξυπόλητος καί ρυπαρός, τόν πλησίασε καί τόν ρώτησε: Πώς πάνε τά πράγματα;
Τή μυτζήθρα, πού έταζες στόν Προφήτη Ήλία, δέν τήν πήγες.
Ο Χαραλάμπης έφυγε. Ό Καραλέκας όμως ταράχτηκε πολύ καί θυμήθηκε τό τάμα του. Μέ πλησίασε καί μού είπε:
Read More ->>

15.Εσύ θα με θάψεις με τα χέρια σου

0 σχόλια
salos

Ο πατήρ Πάίσιος Μάραντος, ιερομόναχος τής Ίεράς Μονής Παναγουλάκη στήν Καλαμάτα, όπου καί κηδεύτηκε ό Χαραλάμπης, μάς είπε:
Είμαι ιερομόναχος στή Μονή Παναγουλάκη άπό τό 1939. Τό Χαραλάμπη τόν γνώριζα άπό παιδί, γιατί έρχόταν στό χωριό μου.
Μάζευε πράγματα καί τά πήγαινε σέ φτωχές οικογένειες, ήταν πολύ έλεήμων άνθρωπος. Αύτά πού τοϋ έδιναν άπό τή διακονιά πού έκανε, τά μοίραζε όλα, δέν κρατούσε τίποτα γιά τόν έαυτό του. Κοιμόταν σέ έρημιές καί σέ καλύβια, ήταν πάντοτε ξυπόλητος καί άχτένιστος, ζωσμένος ένα σακκί στή μέση του καί ένα Σταυρό ξύλινο στό λαιμό του. Όλη ή ζωή του ήταν άσκητική, πήγαινε σέ όλα τά έξωκκλήσια καί άναβε τά καντήλια. “Οπου γινόταν πανηγύρι, πήγαινε καί φώναζε στούς δρόμους: Γυρίστε μέ τό Παλαιό. Σήμερα είναι ή τάδε γιορτή καί όχι αυτή πού γιορτάζουτε εσείς.
Έμπαινε στό χορό καί χόρευε, γιά νά τόν λένε τρελλό. Όποιος τόν κοροΐδευε ή τόν έβριζε, πάθαινε αμέσως κακό. Ό λόγος του είχε δύναμη μεγάλη, ήταν προορατικός, προφήτευε διάφορα περασμένα καί μελλούμενα. Κάποτε, θυμάμαι, μοϋ είχε πεί ότι είχε φάει πολύ ξύλο άπό τούς δαίμονες.
Read More ->>

16.Θα γίνει πόλεμος Αμερικής Ρωσίας

0 σχόλια
agios

Η Πηνελόπη Λάσκαρη, άπό τό Ψλομοχώριο Λακωνίας, κάτοικος Καλαμάτας, άναφέρει χαρακτηριστικά:
Τό Χαραλάμπη τόν θυμάμαι άπό τό 1936, ήταν νέος τότε καί πολύ ώραιότατος. Πάντοτε ξυπόλητος καί άχτένιστος, φορούσε παντελόνι καί πουκάμισο, άλλά στή μέση ήταν ζωσμένος ένα σακκί. Στό λαιμό του είχε ξύλινο Σταυρό καί στό ένα του χέρι κρατούσε άλλο Σταυρό, μέ τόν όποιο σταύρωνε τόν κόσμο. Έγώ άπό τότε πίστευα ότι άγιόφερνε, ένώ άλλοι τόν έλεγαν τρελλό, συγκεκριμένα τόν έλεγαν Ζουρλοχαραλάμπη.
Τόν θυμάμαι στην Καλαμάτα, στό δρόμο πού ήταν τό μεταξουργείο τού Χριστόπουλου, έβαζε κήρυγμα καί είχε μαζευτεί κόσμος. Παντού καί πάντοτε έλεγε λόγια χριστιανικά καί προφητικά, άκολουθοϋσε τό Παλαιό Εορτολόγιο, έκκλησιαζόταν καί κοινωνοϋσε μόνο στοϋ Γιαναγουλάκη τό μοναστήρι. Όταν πήγαινα γιά μπάνιο, τόν έβλεπα νά κηρύττει στούς λουομένους καί μερικούς νά τούς έλέγχει. Γύριζε όλα τά έξωκκλήσια καί άναβε τά καντήλια.
Μιά φορά, πού είχα στό σπίτι μου τά μικρά παιδιά τής άδελφής μου, πέρασε ό Χαραλάμπης καί μοϋ άφησε κάτι ρεταλάκια.
Read More ->>

17. Τα κεραμίδια στάζουν δηλητήριο

0 σχόλια
xriston

Δημήτριος Ήλιόπουλος, ζωγράφος, κάτοικος Καλαμάτας:
Ό Χαραλάμπης, έπειδή είχε ένα χαρακτηριστικό τρόπο ένδυμασίας καί παρουσία όπλου, φτωχού καί θρησκευόμενου άνθρώπου, μέ είχε έντυπωσιάσει καί ήθελα νά τόν ζωγραφίσω, έτσι ρακένδυτο, ξυπόλητο καί μέ τό φαναράκι πού κρατούσε στό χέρι του.
Έμαθα ότι μένει σέ μιά καλύβα στό Ασπρόχωμα. Έπήγα λοιπόν καί τόν βρήκα μέσα σ' αύτή τήν καλύβα, ξυπόλητο καί μέ τήν ένδυμασία αύτή άκριβώς πού τόν έχω ζωγραφίσει. Ήταν καθισμένος πολύ κοντά σέ μιά φωτιά, πού σιγόκαιγε, άκίνητος, μέ σκυμμένο τό κεφάλι πάνω άπό τήν κάπνα τής φωτιάς. Τόν πλησίασα καί τού είπα: Γειά σου Χαραλάμπη, τί κάνεις;
Αυτός ούτε μέ κοίταξε, ούτε μού έδωσε σημασία, ούτε κουνήθηκε. Βγήκα κι’ έγώ τότε έξω νά φύγω. Μέ βλέπει ένας γέροντας καί μέ ρώτησε τί θέλω. Τού είπα ότι θέλω νά ζωγραφίσω τό Χαραλάμπη. Ό γέροντας μού είπε: Πές του το, ότι θέλεις νά τόν ζωγραφίσεις, γιατί είναι τώρα τρεις μέρες σ' αυτή τή στάση, πού τόν βλέπεις, χωρίς νά φάει ούτε νά πιει.
Ξαναμπήκα μέσα καί τού είπα ότι είμαι ζωγράφος καί ότι θέλω νά τόν ζωγραφίσω. Τότε αύτός πετάχτηκε έπάνω καί μού είπε:
Read More ->>

18. Ανθρωπος του Θεού

0 σχόλια
salos

Γύριζε στά βουνά, σέ έρημοκκλήσια, σέ χωριά. Παρ' όλο πού ήταν ρακένδυτος, άπλυτος, άχτένιστος, τό πρόσωπό του ήταν ρόδινο, άγγελικό, πράο, σάν τού Χριστού.
Είχε μεγάλη διαίσθηση στό νά διακρίνει καί νά ψυχολογεί τούς άνθρώπους. Μπορούσε νά ξεχωρίζει άμέσως τούς καλούς άπό τούς κακούς. Ήταν αύστηρός στήν κρίση του. Φώναζε τούς κακούς κολασμένους, άντίχριστους, Μασσώνους. Έλεγε πώς σύντομα θά γίνει ή συντέλεια τού Κόσμου, γιατί υπάρχει άσέβεια, οί άνθρωποι είναι κακοί καί δέν πάνε στήν εκκλησία. Έλεγε άκόμη πώς ή καταστροφή τού κόσμου θά γίνει όταν μιά κλωστή θά ζώσει όλον τόν πλανήτη (κλωστή εννοούσε τό τηλέφωνο). Αξέχαστο μου έχει μείνει ότι στόν τρύγο έρχόταν καί εύλογοϋσε τό κρασί. Ψιθύριζε διάφορα λόγια καί τροπάρια, σταύρωνε τό κρασί. Τό κρασί μας, χωρίς καθόλου φάρμακα, γινόταν ύπέροχο, σάν Αγία Κοινωνία.
Read More ->>

Χαραλάμπης ό διά Χριστόν Σαλός - Πίνακας Περιεχομένων

0 σχόλια


Χαραλάμπης ό διά Χριστόν Σαλός

Ή άδελφότητα τής Ιερός Μονής Παναγουλάκη έκφράζει τις θερμές ευχαριστίες της πρός δλους έκείνους, πού κόπιασαν καί μέ κάθε τρόπο πρόσφεραν πρόθυμα καί μέ άφιλοκέρδεια τίς υπηρεσίες τους, γιά νά πραγματοποιηθεί καί νά δεί τελικά τό φώς ή παρούσα έκδοση. Ειδικότερα ευχαριστεί, γιά τήν ανεκτίμητη προσφορά τους, τόν π. Πανάρετο, μοναχό τής Μονής, τή Βασιλική Γιαννακοπούλου, ύπαξιωματικό τής 'Αεροπορίας, τή Χαρίκλεια Μπεσή, πολιτική έπιστήμονα, τό Σταμάτη Πολέμη, φιλόλογογλωσσολόγο καί τήν Κωνσταντίνα Ζαφειροπούλου, καθηγήτρια φιλολογίας. Ευχαριστεί έπίσης καί δλους έκείνους πού δέχτηκαν νά μιλήσουν ατούς συνεργάτες μας γιά τόν Χαραλάμπη, προσφέροντας έτσι στούς εύσεβείς άναγνώστες τόσα πολύτιμα καί άποκαλυπτικά στοιχεία άπό τή ζωή τού οσίου.
Τά χρήματα πού θά είσπραχθούν άπό τήν κυκλοφορία τού βιβλίου, θά διατεθούν γιά τήν άνέγερση τού 'Ιερού Ναού τής Εύαγελιστρίας στή Μονή.

ΠΡΟΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΕΚΔΟΤΗ

Υπάρχουν άραγε σήμερα Άγιοι; Αναρωτιέται μυστικά κάθε ορθόδοξη καί εύλαβής ψυχή. Κρίσιμο τό έρώτημα καί δύσκολη στ' άλήθεια ή άπάντηση, άφοϋ στή ζοφερή πνευματικά έποχή μας, όπου έπλήθυναν ή άνομία, ή πλάνη καί ή άσέβεια, φαίνεται ταυτόχρονα νά έλειψαν καί οί μεγάλες άγιες μορφές τού παλαιού καιρού, εκείνοι οί πύρινοι στύλοι τής Θείας Χάριτος, οί Άγιοι οί θαυμαστοί, πού ήσαν ιερά σκεύη καί δοχεία τού Αγίου Πνεύματος, κατοικητήρια τής Αγίας Τριάδος, πηγές θαυμάτων, ζώντες καί μετά θάνατον, οί προορατικοί, οί ιαματικοί, οί ταπεινοί, οί ασκητικοί, όλοι έκείνοι οί χαρισματούχοι καί θαυματουργοί. Σήμερα μοιάζει νά χάθηκαν πιά αύτά τά φώτα τών άνθρώπων, ή έλπίδα καί παρηγοριά τών εύλαβών χριστιανών, οί Άγιοι, πού οί προσευχές τους κρατούσαν τόν Κόσμο. Σύμπτωμα κι’ αύτό χαρακτηριστικό τής προδρομικής τού Αντίχριστου έποχής μας, προφητευμένο άλλωστε πρίν πολλούς αιώνες ή άκριβέστερα χιλιετηρίδες άπό τό Πνεύμα τό Άγιο γιά μάς τούς σημερινούς όγδοήτες καί τούς προσυντελειακούς καιρούς, όπου όλα τά σημάδια δείχνουν ότι εισερχόμαστε σιγάσιγά: Σ’ έναν άπό τούς πρώτους μόλις ψαλμούς τού Δαυίδ, τόν ένδέκατο, βλέπουμε ώς τίτλο τήν έσχατολογική επιγραφή «Εις τό τέλος υπέρ τής όγδοης», ένώ αμέσως μετά άρχίζει ό ψαλμός μέ μιά προσευχήπροφητεία: «Σώσον με, Κύριε, ότι έκλέλοιπεν όσιος». Είναι τόσο σαφής έδώ ή άναφορά στούς τελευταίους καιρούς (εις τό τέλος), στόν όγδοο καί τελευταίο αιώνα (υπέρ τής όγδοης) καί στήν τότε άπουσία τών Αγίων (έκλέλοιπεν όσιος), πού κάθε σχόλιο περιττεύει.Τί λοιπόν; Έγκατέλειψε ό Θεός τό σημερινό κόσμο έξ αιτίας τής άποστασίας του άπό Αύτόν; 'Εξαντλήθηκαν άραγε ή άφατη μακροθυμία Του καί τό άμετρο έλεος Του; Είπε μήπως πάλι ό Κύριος μέ άγανάκτηση «Ώ γενεά άπιστος καί διεστραμμένη! έως πότε έσομαι μεθ' υμών; έως πότε άνέξομαι υμών;» (Μτθ. ιζ' 17), όπως καί τότε πού ήταν έπί τής γης σωματικώς;
Θέλουμε νά πιστεύουμε πώς όχι ή τούλάχιστον όχι άκό' μα. Κι αυτό, έπειδή βλέπουμε νά συνεχίζεται άμείωτος καθημερινά ό χείμαρρος τών εύεργεσιών Του πρός έμάς τούς άναξίους καί άχαρίστους καί άμαρτωλούς. Μία άπό τίς όποιες είναι ότι άκόμα καί σήμερα  ώ τής άπειρου ευσπλαχνίας σου Κύριε!  άναδεικνύει καί μάς χαρίζει άγιες καί προφητικές μορφές γιά φωτισμό, έλεγχο καί καθοδήγησή μας. Ναί, άναμφισβήτητα, άκόμα καί σήμερα, χάρη στό έλεος τού Θεού ύπάρχουν "Αγιοι! Αρκεί . εμείς νά έχουμε άνοιχτά τά μάτια τής ψυχής, γιά νά τούς βλέπουμε. Καί αύτός είναι ό σκοπός αύτοϋ τού βιβλίου. Νά τοποθετήσει μπροστά στά μάτια  τά αισθητά όσο καί τά νοητά  τού εύρύτερου κοινού τήν πιό παράξενη ίσως όσιακή μορφή τών καιρών μας: Τόν Χαραλάμπη, τόν διά Χριστόν σαλόν, πού έζησε καί έδρασε στά Αρκαδικά καί Μεσσηνιακά χώματα στά τρία πρώτα τέταρτα τού αιώνα μας.

Read More ->>
 

Flag counter

Flag Counter

Extreme Statics

Συνολικές Επισκέψεις


Συνολικές Προβολές Σελίδων

Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Παρουσίαση στο My Blogs

myblogs.gr

Στατιστικά Ιστολογίου

Επισκέψεις απο Χώρες

COMMENTS

| ΠΗΔΑΛΙΟΝ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ © 2016 All Rights Reserved | Template by My Blogger | Menu designed by Nikos Vythoulkas | Sitemap Χάρτης Ιστολογίου | Όροι χρήσης Privacy | Back To Top |