Υπέρ Πίστεως και Πατρίδος

ΥΠΕΡ ΠΙΣΤΕΩΣ ΚΑΙ ΠΑΤΡΙΔΟΣ

Πατήρ Ευθύμιος Μπαρδάκας

Τό πόσο σημαντικό εἶναι τό ὃ,τι ἡ Πίστις μας προτάσσεται είς τήν ἒκφρασιν αὐτήν, γίνεται φανερό, ἀπό τήν σφοδράν ἐπιθυμίαν τῶν Σουλτάνων, τῶν Πασάδων κ.λπ. οἱ ὁποῖοι, τό ΠΡΩΤΟΝ πού ζητοῦσαν ἀπό τούς Ἓλληνες, δέν ἦταν νά δηλώσουν «Τοῦρκοι», ἀλλά «ΝΑ ΑΛΛΑΞΟΠΙΣΤΗΣΟΥΝ»…!

Αὐτός ὁ ὑπερήφανος, ἐργατικός, ἱκανότατος, μαχητικός καί ἀσυμβίβαστος Λαός, ὁ Λαός μας, ὁ Ἑλληνικός Λαός, ἦταν ΠΑΝΤΟΤΕ ὑπό «διωγμόν», ἀπό αὐτούς οἱ ὁποῖοι, ἀγνώμονες ὂντες, δεν μποροῦσαν νά φθάσουν στό ὓψος καί στό μεγαλεῖο του.

Μή νομίσετε πώς αὐτά ἀποτελοῦν τήν ἒκφραση κάποιων «ρατσιστικῶν» τάσεων ἢ κακῶς ἐννοουμένης «προγονλατρείας» κ.λπ.

Ὡς Λειτουργός τοῦ Ὑψίστου, ἒχω ΠΛΗΡΗ ἐπίγνωσιν τῆς ἰσοτίμου ἀξίας ΟΛΩΝ τῶν ἀνθρώπων ἒναντι Τοῦ Κυρίου μας καί συνεπῶς, κάθε «ρατσιστική» ἢ «σωβινιστική» θέσις ἢ καί σκέψις ἀκόμα, εἶναι ΠΑΝΤΕΛΩΣ πέραν καί ἒξω τῶν «Πιστεύω» μας.

Read More ->>

Ο Σταυρός του Ναζωραίου

Ο ΣΤΑΥΡΟΣ ΤΟΥ ΝΑΖΩΡΑΙΟΥ

Μια φορά και έναν καιρό, μέσα στο μεγάλο δάσος, ζούσε ένα πελώριο δέντρο που το έλεγαν χαμομήλι.

Φάνταζε ανάμεσα στα άλλα δέντρα, για το χοντρό του κορμό και τα μεγάλα του κλαδιά!

Περήφανα κάθε πρωί, άνοιγε τα πράσινα φύλλα του, τα τέντωνε καμαρωτά, και από την πολλή του περηφάνια δεν έκανε παρέα με κανένα από τα υπόλοιπα δέντρα. Όμως επειδή ο καλός μας Θεός τιμωρεί τους υπερήφανους, ακούστε τι έπαθε. Ένα πρωί ήρθαν στο δάσος κάτι

ξυλοκόποι. Τα δέντρα παραξενεμένα σιγοψιθύριζαν μεταξύ τους, τι ήθελαν εδώ. Προς μεγάλη τους έκπληξη τους ρώτησε και το χαμομήλι, και τότε του απάντησαν ότι έψαχναν να βρουν τον πιο χοντρό κορμό, για να

φτιάξουν τον Σταυρό του Ναζωραίου Αχ! Αναστέναξε η ελιά.

Κάποτε κάθισε στον ίσκιο μου να ξεκουραστεί. Ο Ναζωραίος βοηθάει τους πονεμένους και τους άρρωστους.

Εγώ δεν τον δίνω τον κορμό μου, είπε αποφασιστικά τελειώνοντας την κουβέντα της η ελιά.

Συγκινημένοι το Πεύκο και η Λεύκα είπαν πως ούτε κι και κείνοι θα έδιναν τον κορμό τους. Στο μεταξύ οι ξυλοκόποι έβγαλαν τα τσεκούρια, σήκωσαν τα μανίκια τους, και άρχισαν να κόβουν την Ελιά. Μονομιάς εκείνη αγρίεψε, και πέταξε τόσο μεγάλους ρόζους που τα τσεκούρια των ξυλοκόπων κόντεψαν να σπάσουν

Read More ->>