Φως εσπερινόν
ΑΠΑΝΟΥ ΣΤΑ ΚΕΡΑΜΙΔΙΑ τής εκκλησίας άνεμίζουνται κάτι ψιλά χορτάρια. Άπό μέσα όμως άπό τόν κουμπέ ναι ό Παντοκράτορας, σάν νά σκύβει άπό τόν ουρανό «έπιβλέπων επί πάντας τούς υιούς των άνθρώπων». Ή κεφαλή Του είναι μεγαλόπρεπη μέ πυκνά καί άφθονα μαλλιά, όπού πέφτουνε στόν αριστερόν ωμο Του. Τό γένι Του είναι πυκνό. Ή έκφρασή Του είναι άπλή, μέ ταπείνωση καί μέ πραότητα- έχει ωστόσο ένα θεϊκό μεγαλείο. Πλατύλαιμος, μ’ άνοιχτό πουκάμισο, μέ φαρδιές πλάτες καί μέ τά χέρια άνασηκωμένα, δπως πάγει ό γύρος. Είναι περιτυλιγμένος μέσα σ’ έναν φαρδύν μανδύα, σά νά άγκαλιάζει ολον τόν κόσμο. «Άβυσσος ώς ίμάτιον τό περιβόλαιον Αύτοΰ!» Μέ τό δεξί χέρι Του βλογά τόν κόσμο, καί μέ τ’ άριστερό Του κρατά τό Βαγγέλιο, τόν Νόμο τού Θεού.
Ησυχία βασιλεύει δλη τήν ήμέρα μέσα στόν τροϋλλο, άκό μα καί τότες πού βουΐζουνε δξω ή θάλασσα καί τά δέντρα άπό τόν άνεμο. Διάφορα μαμούδια πετάμενα, χρυσόμυγες, μελίσσια, φτερουγίζουνε έκεΐ άπάνου καί βουΐζουνε ολόγυρα στους Προφήτες ύστερα ανεβαίνουνε κλωθογυρίζοντας στο μεγάλο Παντοκράτορα· μάλιστα μιά σφήγκα έχει κολλημένη τή χωματένια φωλιά της σέ μιά ζαρωματιά πού σκεδιάζει τό πουκάμισό Του. Ό Χριστός όλα τά δέχεται μέ καλοσύνη.
Read More ->>
Αναρτήσεις
