Αρχιμανδρίτου Φιλόθεου Ζερβάκου
Προσευχή
Περί διαφυλάξεως της Αγίας ημών Ορθόδοξου Εκκλησίας εξ αιρέσεων
Κύριε, Οτε ευρίσκεσο επί της γης ως άνθρωπος, χωρίς να χωρισθής της Θεότητας Σου, ίδρυσας επί της γης, ως άλλον Παράδεισον, δι' ημάς τους ανθρώπους την Αγίαν σου Εκκλησίαν την οποίαν εστεραίωσας επί την στερεά πέτραν της Πίστεως, επί την πέτραν των Θείων Σου Εντολών, του Θείου Σου Νόμου καί των Θείων προσταγμάτων Σου καί ώρισας να μένη ασάλευτος μέχρι συντέλειας των αιώνων καί οτι «πύλαι Αδου ου κατισχύσουσιν αυτής» (Ματθ. ιστ' 18). Την Έκκλησίαν Σου ταύτη Αναμάρτητε Υιέ καί Λόγε Θεού του Υψίστου Γλυκύτατε Ιησού, ότε κατά την ημέραν της από γης εις Ουρανούς ανόδου Σου από του Όρους των Ελαίων, αφού επλήρωσας πάσαν οικονομία καί τα επί γης ήνωσας τοις Ουρανίοις, παρέδωκας τοις Αγίοις Σου Αποστόλοις με εντολήν να την φυλάξουν καθαράν, αμόλυντον, να την στερεώσουν καί την κρατύνουν εις τον τετραπέρατον κόσμον.
Οι Άγιοι Απόστολοι, συμφώνως τη εντολή την οποίαν ελαβον, στερέωσαν, κράτυναν καί διεφύλαξαν την Αγίαν Έκκλησίαν. Ωσαύτως καί οί τούτων Διάδοχοι καί οί μετά τούτους Άγιοι Θεοφόροι Πατέρες και Διδάσκαλοι της Εκκλησίας οί τάς επτά Αγίας Οικουμενικάς Συνόδους συγκροτήσαντες. Αυτή ή θεία παρεμβολή των πανσόφων θείων Αποστόλων, των διαδόχων Αυτών καί των θεοσόφων Αγίων Πατέρων καί Διδασκάλων της Εκκλησίας, οί θεηγόροι οπλίται παρατάξεως Κυρίου, οί πολύφωτοι αστέρες του νοητού στερεώματος, της μυστικής Σιών οί ακαθαίρετοι πύργοι, τα μυρίπνοα άνθη του Παραδείσου, τα πάγχρυσα στόματα του Λόγου, Εκκλησίας τα καυχήματα καί Οικουμένης τα σεμνολογήματα.
Ούτοι πάντες, τη Χάριτί Σου ενισχυθέντες καί τω φωτί Σου τω θείω φωτισθέντες καί καταυγασθέντες, τη πίστει στερεωθέντες, τη αγάπη κραταιωθέντες, τω πυρί τω θείω πυρωθέντες, πάντας τους εχθρούς αόρατους, ορατούς, αισθητούς, νοητούς, εσωτερικούς καί εξωτερικούς, τους ως λύκους λυσσώδεις καί ανήμερα θηρία ορμήσαντας κατά της Εκκλησίας Σου, όπως κρημνίσωσι καί εκθεμελιώσωσι Αυτήν καί τα λογικά πρόβατα, υπέρ των οποίων το πολύτιμο Αίμα σου εξέχεας επί Σταυρού, κατασπαράξωσι, πάντας ενίκησαν καί μακράν της ποίμνης Σου της λογικής εξεδίωξαν, τη σφενδόνι τη του Πνεύματος, εκσφενδονήσαντες, καί ούτω διέσωσαν την Αγίαν Εκκλησίαν καί ωδήγησαν ημάς εις την αληθινήν Πίστιν την Ορθόδοξον.
Άλλ' ό βύθιος δράκων ό μισόκαλος, ό παγκάκιστος καί παμπόνηρος, μετά των εργατών αυτού ουκ επαύσατο πολέμων την Έκκλησίαν. Άλλ' ή Εκκλησία έχουσα τους κατά διαφόρους καιρούς καλούς Ποιμένας, επισκόπους καί φύλακας, πολεμουμένη νίκα καί θριαμβεύει.
Σήμερον εις τους έσχατους καιρούς, εις τάς πονηρός ταύτας ημέρας ό 'Άρχων του σκότους βλέπων, ότι το τέλος του εγγίζει, έχει ορμίσει μεθ' όλων του των σκοτεινών δυνάμεων, ορατών ανθρώπων καί αοράτων δαιμόνων, κατά της Εκκλησίας, της εκλεκτής Νύμφης, δια να την καταποντήση καί αφανίση. Εις τάς παρωχημένος γενεάς υπήρξαν άνδρες Άγιοι, άνδρες σοφοί, δίκαιοι, τίμιοι, συνετοί, πνευματοφόροι, Θεοφόροι, ανδρείοι τη ψυχή, οί όποιοι ηγωνίσθησαν υπέρ της Εκκλησίας, υπέρ των Αποστολικών καί Πατρικών Παραδόσεων καί τη τή συμμαχία καί βοήθεια νίκησαν τάς παρατάξεις των εχθρών καί διέσωσαν την Έκκλησίαν.
Σήμερον τοιούτοι άνδρες έξέλιπον καί εάν υπάρχουν είναι ολίγοι, σπάνιοι, δυσεύρετοι καί όχι ανδρείοι, σοφοί καί Άγιοι ως οί παλαιοί Πατέρες ημών. Οί δε πολεμούντες την Αγίαν Έκκλησίαν είναι πολλοι. Πολεμούσι εξ ύψους άνωθεν, γήθεν κάτωθεν, έσωθεν έξωθεν, έμπροσθεν όπισθεν, δεξιόθεν αριστερόθεν, καί κινδυνεύει το σκάφος της Εκκλησίας να καταποντισθή, δια το μη εχειν καλούς Ποιμένας καί φύλακας. Τινές των Ποιμένων καί Επισκόπων τους οποίους εταξας ποιμένειν καί φυλάττειν την λογικήν Σου Ποίμνην, την 'Αγίαν Έκκλησίαν, εγένοντο προβατόσχημοι λύκοι, τέλειοι καταφρονηταί καί παραβάται των Ιερών Κανόνων καί Αποστολικών Παραδόσεων, ζητούντες αποβολήν αυτών καί αντικατάστασιν. Έτεροι ήνοιξαν τάς θύρας καί καλούσι καί δέχονται τους λύκους παπιστάς, διαμαρτυρόμενους καί πάντας τους αιρετικούς δια να εισέλθουν ακωλύτως καί θύσουν, απωλέσουν καί κατασπαράξουν τα λογικά πρόβατα. Διήρεσαν καί έσχισαν την Έκκλησίαν δια της απερίσκεπτου, παρανόμου καί αντικανονικής εισαγωγής του νέου παπικού ημερολογίου καί αποβολής του παλαιού πατρίου καί αντί να άγωνίζωνται καί να φροντίζουν να ενώσουν την Έκκλησίαν, αγωνίζονται να την διαιρέσουν έτι εις περισσοτέρας Εκκλησίας καί την καταστήσουν παναιρετικήν.
Ως μέλος της Μιας, Αγίας, Καθολικής καί Αποστολικής Εκκλησίας, ως ιερεύς καί πνευματικός Πατήρ, συναισθανόμενος το ιερόν καθήκον μου, ηγωνίσθην επί πολλά έτη εναντίον της παρανόμου εισαγωγής του παπικού νέου ημερολογίου (ή οποία την Μίαν, Αγίαν, Καθολικήν καί Αποστολικήν Έκκλησίαν διήρεσεν εις δύο) και την επαναφορά του παλαιού πατρίου, δια να άρθή το σχίσμα καί ή διαίρεσις καί γίνη πάλιν Μία ή Εκκλησία ως ήτο άπ' αρχής, ότε ίδρυσας Αυτήν καί ως παρελάβομεν Αυτήν παρά των Αγίων Αποστόλων καί των Θεοφόρων Πατέρων.
Άλλ' ουδεμία διόρθωσις εγένετο.
Βλέπων την θάλασσαν αγριαίνουσαν, τους άνεμους ισχυρούς, τα, κύματα ως όρη υψηλά υψούμενα, το δε σκάφος της Εκκλησίας βυθιζόμενον καί τον εαυτόν μου καταποντιζόμενον, εις την εσχάτην ταύτην ανάγκην, μη έχων που να καταφύγω καί ζητήσω βοήθειαν, ανήλθον εις το ορός τούτο το Αγιον καί εις το Πάνσεπτον Ιερόν Ναόν των Αγίων Σου Πάντων καί ενώπιον της Πανσέπτου Σου Αγίας Εικόνος προσπίπτων μετά στεναγμών καί δακρύων την Του Θείου Σου Αποστόλου Πέτρου προσφθέγγομαί Σοι φωνήν Επιστάτα, Επιστάτα! σώσον ημάς απολλύμεθα!!! Εύσπλαχνε Κύριε, μη εγκαταλείπεις ημάς εις τέλος! Εάν ημείς οί άνθρωποι οί αγνώμονες καί αχάριστοι, οί απείρως παρά Σου ευεργετηθέντες καί ευεργετούμενοι, καθ' εκάστην ημέραν Σέ εγκαταλείπωμεν, Σύ, ως Εύσπλαχνος Πατήρ, Συμπαθής καί Πολυέλεος, μη εγκαταλείπεις ημάς! Μηδέ δια τάς πολλάς ημών αμαρτίας απωλέσης ημάς! Κύριε μη τω θυμώ Σου ελέγξης ημάς, μηδέ τη οργή Σου παίδευσης ημάς! Ομολογούμεν, ότι αμαρτωλοί εσμέν καί δια τάς αμαρτίας ημών είμεθα άξιοι μυρίων τιμωριών, βασάνων καί κολάσεων! Πάτερ αγαθέ, εμακρύνθημεν από Σου, άλλ' ουκ απέστημεν από Σου τελείως, ουδέ διεπετάσαμεν χείρας προς Θεόν αλλότριον, αλλά προς Σέ επιστρέφομεν τον μόνον αληθινόν Θεόν καί Πατέρα Ούράνιον, τον Ευσπλαχνικώτατον καί φιλανθρωπώτατον. Δέξαι τους στεναγμούς ημών, την θλίψιν, τα δάκρυα, την μετάνοιαν! Καί ώσπερ εδέχθης τον Ασωτον, τον Τελώνη, την πόρνη, τον Ληστή, ούτω δέξαι καί ημάς τους αμαρτωλούς τους πταίοντάς Σοι καθ' έκάστην ήμέραν, ώραν καί στιγμήν. Σοί προσάγωμεν εις πρεσβείαν καί μεσιτείαν την Πανάχραντον, Εύσπλαχνικοτάτην Μητέρα Σου καί πάντας τους Αγίους Σου, Προφήτας, Αποστόλους, Μάρτυρας, Ιεράρχας, Όσιους καί Δικαίους, καί πάσας τάς στρατειάς των Αγγέλων Σου!! Δέξαι την εκ ρυπαρών ημών χειλέων προσφερομένην Σοι δέησιν καί άφες ημιν τάς αμαρτίας ημών. Κόπασον τον κλύδωνα, πραΰνουν τον σάλο, Παύσον τα σχίσματα καί τάς αιρέσεις, αποδίωξαν πάντα έχθρόν καί πολέμιον, ειρήνευσαν τους Άρχοντας της Εκκλησίας καί της Πατρίδος καί φώτισον αυτούς τω Θείω Φωτί Σου, ίνα ειρηνεύσωσι την Αγίαν Εκκλησίαν δια της αποβολής του παρανόμως καί αντικανονικώς εισαχθέντος παπικού εορτολογίου του διαιρέσαντος Αυτήν εις δύο καί επαναφοράς του παλαιού Ορθόδοξου πατρίου ημερολογίου καί ούτως παύση ή διαίρεσις της Εκκλησίας καί γίνη, ως το πρίν, Μία καί παύσουν τα σκάνδαλα, αί ταραχαί καί φιλονικείαι καί έπέλθη ή ποθητή ειρήνη, καί ούτω πάντες ομοθυμαδόν εν ένί στόματι καί μια καρδία δοξολογήσωμεν το πάντιμον καί μεγαλοπρεπές Όνομα του Πατρός, Σου του Υιού και του Αγίου Πνεύματος, της Μιας Άγιας Ομοούσιου, ομότιμου καί αδιαιρέτου Τριάδος, νυν και αεί και εις τους απέραντους αιώνας των αιώνων αμήν.
Πιστεύω Κύριε καί Θεέ μου, ότι εκείνο δια το όποιο καί άλλοι καλύτεροι, ευσεβέστεροι καί ανώτεροι εμού καί εγώ ό ελάχιστος καί αμαρτωλός δούλος Σου ως άνθρωπος αδύνατος, επί 49 έτη ηγωνίσθημεν καί δεν ηδυνήθημεν να ειρηνεύσωμεν την Εκκλησίαν Σου, Σύ, ως Θεός Παντοδύναμος, δύνασαι εις μίαν στιγμήν δι' ενός λόγου Σου προστακτικού, δι' ενός μόνον νεύματος Σου να διασκόρπισης πάντας τους εχθρούς καί πολεμίους της Εκκλησίας, να συνθλάσης καί σύντριψης αυτούς ως σκεύη κεραμέως καί φέρης την ομονοιαν καί ειρήνη εις την Εκκλησίαν καί μετατρέψεις την διαίρεσιν εις ενότητα, την έχθρα εις γαλήνη καί ειρήνη καί την θλίψιν εις χαράν καί ευφροσύνη. Εάν δεν θελήσουν οί άρχοντες τής Εκκλησίας καί τής πολιτείας καί πλείστοι κληρικοί καί λαϊκοί να μετανοήσουν, άλλ' εξακολουθήσουν την διαίρεσιν, το μίσος, την εχθραν, την καταφρόνησιν των Αποστολικών καί Πατρικών Παραδόσεων καί επινοήσουν νέας καινοτομίας, τότε παρακαλώ θερμώς διαφύλαξον την Αγίαν Σου Εκκλησίαν την Ορθόδοξον, ως υπεσχέθης, ότι πύλαι Αδου ου κατισχύσουσιν Αυτής. Διαφύλαξον τους εκλεκτούς Σου Αρχιερείς, Ιερείς, Μοναχούς καί λαϊκούς, ενίσχυσον αυτούς να αγωνισθώσι κατά των σκοτεινών δυνάμεων. Διαφύλαξον πάσας τάς Μονάς καί τους εν αυταις βιούντας μοναχούς καί μοναχός, πάντας τους ευσεβείς καί Ορθοδόξους Χριστιανούς, ως καί τάς Ιεράς Μονάς εις τάς οποίας με κατέστησας Ήγούμενον καί Πνευματικόν Πατέρα επί 60 έτη.
Διαφύλαξον τα απανταχού τής Οικουμένης πνευματικά μοι τέκνα τα όποια μοί εδωκας καί παράλαβε το Πνεύμα μου δια να μη βλέπω την άξιοθρήνητον κατάστασιν τής Εκκλησίας καί τής κοινωνίας καί διότι έγήρασα καί, οίμοι, ότι ή παροικία μου εμακρύνθη κατοίκων μετά των σκηνωμάτων Κηδάρ.
Μετανοώ εκ καρδίας διότι Σε λύπησα με τάς πολλάς μου αμαρτίας καί παρακαλώ δέξαι την μετάνοιάν μου καί συγχώρησαν μοι πάσας τάς αμαρτίας, τάς οποίας εποίησα εν έργω, εν λόγω, εν γνώσει, εν αγνοία, εν νω καί διάνοια, εκουσίως καί ακουσίως καί άνάπαυσον το πνεύμα μου εις τα αγαπητά σκηνώματα του Παραδείσου εν ταις σκηναίς των εκλεκτών Σου καί εν ταίς λαμπρότησι των Αγίων Σου. Αμήν.
Φιλόθεος εν Ίερομονάχοις ελάχιστος, πανεντελής, αμαρτωλός καί ανάξιος
Βιβλιογραφία. Ορθόδοξος Κυψέλη. Θεσσαλονίκη 2005
Αναρτήσεις
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου