Χτίσε τήν προσωπικότητα του παιδιού σου
Αρχιμανδρίτου Διονυσίου Δ. Μπέκου
5.ΑΙΣΘΗΜΑ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗΣ ΙΚΑΝΟΤΗΤΑΣ
Ένα τέταρτο βασικό γνώρισμα του ανθρώπου, που διαθέτει ψυχική αυτονομία και δυνατή προσωπικότητα, είναι το αίσθημα της προσωπικής του ικανότητας. Αν του ζητήσετε να κάνει κάτι, που είναι μέσα στα πλαίσια των γνώσεων του, της ειδικότητας του και των ικανοτήτων του γενικά, χωρίς καμία δυσκολία και χωρίς κανένα δισταγμό θα σας απαντήσει: Ναι, θα το κάνουμε. Είναι πολύ εύκολο και δεν υπάρχει καμία δυσκολία για την εκτέλεση του. Το ίδιο πράγμα το έχω κάνει πολλές φορές μέχρι τώρα. Η σιγουριά και η εμπιστοσύνη στον εαυτό του, η συνειδητοποίηση των προσωπικών του γνώσεων, δυνατοτήτων και ικανοτήτων και η εμπειρία του από τις μέχρι τώρα επιτυχημένες προσπάθειες του στον ίδιο τομέα, όλα αυτά του δίνουν το αίσθημα της ικανότητας για το έργο, το οποίο του ζητούν να εκτελέσει. Σύμφωνα με κάποιον ορισμό, το αίσθημα της ικανότητας συνίσταται «στην ελεύθερη άσκηση της δεξιότητας και της διάνοιας για την εκτέλεση έργων, χωρίς να επεμβαίνει κανένα ψυχικό εμπόδιο, που να οφείλεται σε αίσθημα κατωτερότητας και το οποίο να μειώνει ή και να καταστρέφει ολοσχερώς το τελικό αποτέλεσμα, που θα μπορούσε να έχει το άτομο αυτό ». Ο άνθρωπος που διαθέτει αίσθημα προσωπικής ικανότητας, έχει σαφή και αντικειμενική γνώση και συνείδηση των ιδιαίτερων ατομικών και προσωπικών του προσόντων και ικανοτήτων. Έχει μάθει και έχει εκτιμήσει σωστά τις σωματικές του ικανότητες και δυνατότητες. Έχει επίγνωση των διανοητικών του ικανοτήτων, των ψυχικών και πνευματικών του προσόντων, των δυνατοτήτων του στην επιτέλεση διαφόρων έργων.
Ούτε υποτιμά τον εαυτό του και τις δυνάμεις του εξ αιτίας κάποιου αισθήματος κατωτερότητας ή κάποιας άλλης ψυχικής αδυναμίας, ούτε υπερεκτιμά τις δυνατότητες του εξαιτίας κάποιας αλαζονείας ή επιπόλαιης γνώσης του εαυτού του. Είναι ρεαλιστής. Μπορεί να εκτιμάει σωστά και αντικειμενικά τον εαυτό του, τα προσόντα του και τις ικανότητες του. Και θα πρέπει να τονίσουμε, ότι κάθε φυσιολογικός άνθρωπος, που έχει κανονική ψυχική ανάπτυξη, διαθέτει αρκετές και πολλές ψυχικές δυνάμεις και ικανότητες, με τις οποίες μπορεί να έχει ένα βασικό αίσθημα ικανότητας. Και είναι επίσης αλήθεια, πως όσο πιο δυνατό αίσθημα ικανότητας διαθέτει ένας άνθρωπος, τόσο πιο αποδοτικός γίνεται στην εργασία του και τόσο μεγαλύτερη πρόοδο και επιτυχία παρουσιάζει στη ζωή του. Ένας τέτοιος άνθρωπος, βασιζόμενος στο αίσθημα της ικανότητας του και εκτιμώντας σωστά τις δυνάμεις του, μπορεί να οργανώνει με επιτυχία διάφορα έργα, που ανήκουν στα πλαίσια της ειδικότητας και αρμοδιότητας του και είναι ανάλογα με τα προσόντα του. Με τη συνεχή μελέτη, προσπάθεια και άσκηση αποκτά διάφορες ειδικές γνώσεις και ικανότητες, που τον καθιστούν «αρμόδιο» και «κατάλληλο» και «ειδικό» για διάφορα έργα, σύμφωνα και με την αναγνώριση αυτών των ικανοτήτων του από τους ανθρώπους του περιβάλλοντος του. Με τη δεξιοτεχνία του αυτή και την επιτηδειότητά του δυναμώνει το αίσθημα της ικανότητας του. Οι αποφάσεις ενός τέτοιου ανθρώπου είναι όλο και πιο πολύ προσαρμοσμένες στα δεδομένα και στις ανάγκες της εργασίας του και αποδεικνύονται οι πιο σωστές, οι πιο κατάλληλες και οι πιο αποτελεσματικές.
Όσο δυναμώνει μέσα του το αίσθημα της προσωπικής του ικανότητας, τόσο και περισσότερο προσέχει την ποιότητα της εργασίας και των έργων του. Καθετί που «βγαίνει από τα χέρια του», θέλει να είναι τέλειο και να μην έχει κανένα ψεγάδι. Προσέχει και τις πιο ασήμαντες λεπτομέρειες και καταβάλλει κάθε προσπάθεια, ώστε τα έργα του να διακρίνονται για την ακρίβεια και την τελειότητα τους. Η ψυχική ικανοποίηση την οποία νιώθει, ύστερα από κάθε οργανωμένη και επιτυχημένη δραστηριότητα του, τονώνει και δυναμώνει το αίσθημα της ικανότητας του και έτσι προχωρεί με νέα όρεξη για νέες δραστηριότητες, για νέες επιτυχίες και γενικά για νέες κατακτήσεις στη ζωή του. Με τον τρόπο αυτό το απλό αίσθημα ικανότητας μετατρέπεται σε αίσθημα αποδοτικότητας και δημιουργικότητας. Είναι αποδοτικός στη δουλειά του και έχει σπουδαία αποτελέσματα στον τομέα του και στην ειδικότητα του. Είναι δημιουργικός άνθρωπος. Όλοι τον θαυμάζουν για τα έργα του και τις επιτυχίες του.
Όλα αυτά του δίνουν μια αληθινή «αξία», όχι μόνο στα μάτια των άλλων ανθρώπων, αλλά και στα μάτια του ίδιου του εαυτού του. Στη συνέχεια αυτή η «αξία», που νιώθει και αποκτά, και η γενική εκτίμηση των συνανθρώπων του δεν τον γεμίζουν μόνο με χαρά και με ευτυχία, αλλά στηρίζουν και ενισχύουν την εκτίμηση του προς τον ίδιο τον εαυτό του, με αποτέλεσμα να νιώθει πραγματικά ικανοποιημένος και ευτυχισμένος. Περιττό να τονίσω και να υπογραμμίσω, πως όποιος μπορεί να αισθάνεται ικανοποιημένος από τον εαυτό του και πραγματικά ευτυχισμένος, αυτός διαθέτει πλήρη ψυχική υγεία και ισορροπία. Μπορεί να αξιοποιήσει κατά τον καλύτερο τρόπο όλα τα προσόντα του και τις ικανότητες του. Διαθέτει αληθινή ψυχική αυτονομία και δυνατή προσωπικότητα και γίνεται πρόξενος ωφέλειας και προόδου για ολόκληρη την κοινωνία. Από τέτοιους ανθρώπους έχει ανάγκη η κοινωνία και η ανθρωπότητα και τέτοιους πρέπει να προσπαθήσουμε να κάνουμε πρώτα τον εαυτό μας και στη συνέχεια τα παιδιά μας. Όσο για το πώς μπορούμε να βοηθήσουμε το παιδί μας να αποκτήσει αυτό το αίσθημα της προσωπικής ικανότητας, θα έλεγα επιγραμματικά και με λίγα λόγια τα εξής: Η φροντίδα και η στοργή μας στα πρώτα χρόνια 100 του παιδιού μας και η επιδοκιμασία και ο έπαινος μας για τις μικρές του κατακτήσεις θεμελιώνουν το πρώτο αίσθημα ικανότητας στο παιδί μας.
Καθώς μεγαλώνει το παιδί και βλέπει, ότι μπορεί να περπατάει στην αρχή, να τρέχει στη συνέχεια, να ανεβαίνει και να κατεβαίνει, να σηκώνει βάρη, τότε αρχίζει να νιώθει δυνατό και ικανό. Οι διάφορες δραστηριότητες, απλές στην αρχή και πιο σύνθετες και δύσκολες κατόπιν, το βοηθούν να αναπτύσσει τις ικανότητες του από τη μια μεριά, αλλά και τη δεξιοτεχνία του και το αίσθημα της ικανότητας του από την άλλη. Το να του μαθαίνεις πώς λειτουργούν τα διάφορα εργαλεία και οι διάφορες συσκευές, όπως το μαγνητόφωνο, το ράδιο, η τηλεόραση, το κάνουν να χαίρεται που μπορεί να κάνει να λειτουργούν όλα αυτά τα «μαγικά» αντικείμενα. Το να του μαθαίνεις να κάνει διάφορες δουλειές, είτε για την εξυπηρέτηση του εαυτού του, όπως το να πλυθεί, να χτενισθεί, να ντυθεί κ.λ.π., είτε για να φανεί χρήσιμο στην οικογένεια του, π.χ. να σκουπίσει, να ξεσκονίσει, να πλύνει τα πιάτα, να καθαρίσει πατάτες και άλλα είδη για το φαγητό κ.λ.π., με όλα αυτά το παιδί βλέπει, ότι είναι ικανό να κάνει δουλειές σαν τους μεγάλους και αυτό τροφοδοτεί ασφαλώς και ενισχύει το αίσθημα της προσωπικής του ικανότητας. Το να μάθει το παιδί και να εξασκηθεί στα διάφορα παιχνίδια, είτε ατομικά είτε ομαδικά, όπως το κρυφτό και το κυνηγητό, το σχοινάκι, το βόλεϋ και το μπάσκετ, τα επιτραπέζια παιχνίδια, όπως το ντόμινο, ο γκρινιάρης, το φιδάκι, το σκάκι και διάφορα άλλα, εκτός από το ότι το βοηθούν στη διανοητική του ανάπτυξη και στην κοινωνική του προσαρμογή, το βοηθούν ακόμη στο να συνειδητοποιήσει και να αναπτύξει τις σωματικές και τις πνευματικές του ικανότητες και συντελούν έτσι στην ανάπτυξη του αισθήματος της προσωπικής του ικανότητας. Τέλος, οι πρωτοβουλίες και οι υπευθυνότητες τις οποίες θα προσφέρουμε στο παιδί μας ανάλογα με τις περιστάσεις και την ηλικία του, καθώς και οι εμπειρίες και οι επιτυχίες που θα έχει, στη διοργάνωση των οποίων μπορεί να συμβάλουμε και μεις, τροφοδοτούν και καλλιεργούν το αίσθημα της προσωπικής του ικανότητας, του δίνουν την πολύτιμη «επαλήθευση» των προσωπικών του προσόντων και της προσωπικής του «αξίας» και του χαρίζουν την επιβεβαίωση του εαυτού του, ενισχύοντας και στηρίζοντας την εμπιστοσύνη στον εαυτό του και τη θετική του εικόνα για το πρόσωπο του. Όταν μάλιστα κατορθώσει το παιδί μας, ασφαλώς ύστερα από πολύ μόχθο και επίμονη προσπάθεια, να αποκτήσει όχι απλώς δεξιοτεχνία, αλλά και «τελειότητα» σε κάτι, τότε το γεγονός και το προσόν αυτό θα είναι ένας δυνατός μοχλός για την όλη ψυχική του ανάπτυξη και την ενίσχυση της αυτοπεποίθησης του. Όπως τονίζει το Περιοδικό «ΓΟΝΕΙΣ», «τίποτε δεν μπορεί να αντικαταστήσει την αυτοπεποίθηση που νιώθει κανείς, όταν έχει στο ιστορικό του μια τελειότητα σε κάτι. Πρόκειται για ένα από τα μεγαλύτερα δώρα που μπορούμε να προσφέρουμε στα παιδιά μας»(60).
6. ΠΙΣΤΟΤΗΤΑ ΑΞΙΟΠΙΣΤΙΑ
Ένα ακόμη γνώρισμα του ανθρώπου, που διαθέτει ψυχική αυτονομία και ολοκληρωμένη προσωπικότητα, είναι η πιστότητα και η αξιοπιστία. Είναι ο άνθρωπος στον οποίο μπορείς να βασίζεσαι και να του έχεις εμπιστοσύνη. Είναι ο έντιμος, ο πιστός, ο αξιόπιστος, ο έμπιστος. Ποτέ δεν πρόκειται να σε προδώσει ή να σε απογοητεύσει. Είναι ο άνθρωπος για τον οποίο η λαϊκή παροιμία λέει, ότι «ο λόγος του είναι συμβόλαιο». Το «ναι» του, είναι πραγματικό «ναι», και το «όχι» του πραγματικό «όχι». Είναι ο άνθρωπος για τον οποίο το αρχαίο γνωμικό έλεγε: «Πιστόν φίλον έν κινδύνοις γινώσκεις» (δηλαδή, τον πιστό και αληθινό φίλο τον βλέπεις και τον καταλαβαίνεις στον κίνδυνο. Γιατί στον κίνδυνο και στη δυσκολία σου δεν σε προδίδει και δεν σε εγκαταλείπει). Σύμφωνα με την Jeannine Guindon (Ζαννίν Γκεντόν), πιστότητα είναι «η ψυχική ικανότητα να μπορείς να παραμένεις πιστός και συνεπής στις δεσμεύσεις και υποχρεώσεις, που έχεις αναλάβει με την ελεύθερη θέληση σου, παρόλα τα εμπόδια που μπορεί να παρουσιασθούν. Κατά τον Erikson (Έρικσον) αυτή η πιστότητα «είναι ο ακρογωνιαίος λίθος της ταυτότητας»
Δηλαδή η πιστότητα, η εντιμότητα και η αξιοπιστία είναι το σπουδαιότερο και βασικότερο στοιχείο της ατομικής ταυτότητας, της προσωπικής οντότητας, της ψυχικής αυτονομίας και της ολοκληρωμένης προσωπικότητας ενός ανθρώπου. Είναι η ψυχική δύναμη και ικανότητα η οποία, κατά την Jeannine Guindon, μας εξασφαλίζει μία ολοκληρωμένη «εικόνα του εαυτού μας» σαφώς διαφοροποιημένη από την «εικόνα που έχουμε για το περιβάλλον και τους άλλους ανθρώπους ». Έχει δίκιο λοιπόν ο αμερικανός Ψυχολόγος Β. Wolman (Μπ. Βόλμαν), όταν λέει ότι η ανάληψη των ευθυνών «αποκαλύπτει μίαν ωριμότητα του πνεύματος» και ότι «τα άτομα που έχουν φθάσει στην ωριμότητα αναλαμβάνουν την πλήρη ευθύνη των πράξεων τους. Έχουν συνείδηση των συνεπειών των πράξεων τους και γνωρίζουν, ότι αυτές μπορεί να είναι πολύ οδυνηρές. Αυτή η ρεαλιστική συνείδηση είναι μία απαραίτητη προϋπόθεση για την κοινωνική προσαρμογή και γενικά για την προσαρμογή στη ζωή». Ο άνθρωπος που διακρίνεται για την αξιοπιστία του δίνει μεγάλη σημασία στην ποιότητα της δουλειάς του ή της προσφερόμενης υπηρεσίας του. Έτσι όχι μόνο αποφεύγει τα δυσμενή σχόλια και τις κατηγορίες, ούτε απολαμβάνει μόνο την επιδοκιμασία και τον έπαινο των άλλων, αλλά νιώθει και ο ίδιος την ψυχική ικανοποίηση, ότι προσφέρει εργασία ποιότητας και γίνεται πραγματικά χρήσιμος και ωφέλιμος στην κοινωνία. Είναι ο άνθρωπος των σταθερών «αρχών» και «αξιών», που θα μπορούσαν να έχουν παγκόσμια ισχύ και εφαρμογή, και με τις οποίες δίνει ένα σταθερό και ανώτερο νόημα και σκοπό στη ζωή και στην ύπαρξη του. Έχει ιδιαίτερη ευαισθησία στις ανώτερες ηθικές και πνευματικές «αξίες», που εξευγενίζουν κυριολεκτικά τον άνθρωπο και του χαρίζουν μία αληθινή ψυχική ανωτερότητα. Ο άνθρωπος με την πιστότητα έχει θεμελιώσει τη ζωή και τη συμπεριφορά του στο χρυσό κανόνα του Ευαγγελίου, που είναι ένας παγκόσμιος ηθικός νόμος και λέει: «πάντα ούν δσα αν θέλητε, ϊνα ποιώσιν ύμΐν οι άνθρωποι, οϋτω καί ύμεΐς ποιείτε αύτοΐς» (Ματθ. ζ' 12).
Ο σεβασμός της ανθρώπινης προσωπικότητας και στον πιο απλό και άσημο άνθρωπο, ο σεβασμός των ανθρώπινων δικαιωμάτων, η ισότητα των ανθρώπων, η δικαιοσύνη, ο αλτρουισμός, η αφοσίωση και το αυξημένο αίσθημα του καθήκοντος δεν είναι απλώς αρχές και αξίες, τις οποίες δέχεται και ασπάζεται, αλλά τις οποίες προ πάντων προσπαθεί να υλοποιεί και να ενσαρκώνει στη ζωή του. Χωρίς αμφίβολες σκοπιμότητες και καιροσκοπισμούς και χωρίς να «φέρεται και να άγεται» από πρόσκαιρα ιδεολογικά ή άλλα ρεύματα, παρουσιάζει μία αξιοσημείωτη σταθερότητα και αυθεντικότητα τρόπων και ζωής, που γίνεται σεβαστή και από αυτούς ακόμη που τυχόν βρίσκονται σε αντίθετο ιδεολογικό στρατόπεδο. Είναι ο αυθεντικός άνθρωπος. Όλα αυτά βέβαια δεν επιτυγχάνονται χωρίς προσπάθεια και αγώνα, θεμελιώδες χαρακτηριστικό του οποίου είναι ασφαλώς η δυνατότητα για αυτοέλεγχο, για αυτοκυβέρνηση και για αυτοκυριαρχία. Την ψυχική αυτή δύναμη και ικανότητα της πιστότητας και της αξιοπιστίας μπορούμε να την καλλιεργήσουμε στο παιδί μας ως εξής:
Η πρώτη θεμελίωση της ψυχικής αυτής δύναμης στο παιδί γίνεται με την καλή σχέση μητέρας βρέφους και με την πλήρη αποδοχή του βρέφους από τη μητέρα του, «όπως ακριβώς είναι», με τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του, τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα του. Το ενδιαφέρον και η επιδοκιμασία της μητέρας βοηθούν στην αύξηση της ψυχικής αυτής ικανότητας του μικρού παιδιού. Το μικρό παιδί ανταποκρίνεται θετικά στο ενδιαφέρον και τις φροντίδες της μητέρας του και έτσι δημιουργεί και ζει την πρώτη ανθρώπινη σχέση, που έχει βασική και θεμελιώδη σημασία για ολόκληρη τη ζωή του και την ομαλή ψυχική του ανάπτυξη. Όσο πιο καλή, πιο γνήσια, πιο ζεστή και πιο σταθερή είναι αυτή η πρώτη ανθρώπινη σχέση του μωρού με τη μητέρα του, τόσο πιο καλή ψυχική ανάπτυξη θα έχει και τόσο πιο έμπιστο θα μπορεί να αποδεικνύεται αργότερα στις σχέσει του με τους άλλους ανθρώπους. Όσο το παιδί μεγαλώνει και όσο η οικογενειακή ατμόσφαιρα είναι αρμονική και ευχάριστη και το παράδειγμα των γονιών του είναι θετικό και εποικοδομητικό, γύρω στα 5-6 χρόνια του, τόσο και ριζώνει και ενισχύεται η ικανότητα αυτή της πιστότητας και μπαίνουν στο παιδί οι βάσεις της ηθικής συνείδησης. Στη συνέχεια και καθώς το παιδί μεγαλώνει και φθάνει γύρω στα 10-12 χρόνια του, εφόσον το οικογενειακό, το σχολικό και το γενικότερο περιβάλλον του είναι θετικό, αρχίζει να αποκτά αίσθημα ευθύνης. Να έχει την αίσθηση του χρέους και του καθήκοντος. Να δέχεται δεσμεύσεις και υποχρεώσεις, στις οποίες προσπαθεί να ανταποκριθεί. Και γενικά να παρουσιάζει απτή και αισθητή την ικανότητα της πιστότητας.
Μπορείς τώρα να του έχεις αρκετή εμπιστοσύνη και να το εμπιστεύεσαι σε αρκετά πράγματα. Το να αναθέτεις υπευθυνότητες σ' ένα παιδί αυτής της ηλικίας, το βοηθεί σημαντικά στην απόκτηση του αισθήματος ευθύνης και της ικανότητας να αποδεικνύεται έμπιστο. Αν μάλιστα, μετά την εκπλήρωση και εκτέλεση της υπευθυνότητας από το παιδί σου, του προσφέρεις την επιδοκιμασία σου, τον έπαινο σου, το θαυμασμό σου, γιατί όχι και κάποιο δωράκι σε έκτακτες περιπτώσεις, τότε το βοηθάς ουσιαστικά στο να ριζώσει μέσα του και να γίνει ακατάλυτη η ψυχική αυτή δύναμη της πιστότητας και της αξιοπιστίας. Στην περίοδο της εφηβείας είναι χρήσιμο και ωφέλιμο για την ανάπτυξη της ψυχικής αυτής ικανότητας της πιστότητας το να εντάσσεται το παιδί σε «ομάδες» συνομηλίκων του, να ζει ομαδική ζωή για μερικές έστω ημέρες μόνο με παιδιά της ηλικίας του, όπως σε εκδρομές, κατασκηνώσεις κ.λ.π., και να αναλαμβάνει διάφορες υπευθυνότητες. Ιδιαίτερα σ' αυτή την ηλικία θα ωφεληθεί ο έφηβος σημαντικά τόσο στην όλη του ψυχική ανάπτυξη όσο και στο να γίνει έμπιστος στη ζωή του, αν συνδεθεί και «συναντηθεί» με πρόσωπα «αξιόλογα», που ενσαρκώνουν στη ζωή τους τις ηθικές και πνευματικές αξίες, τα οποία «αξίζει κανείς να ακολουθεί» και τα οποία θα γίνουν αληθινά «πρότυπα» για το νέο. Τέτοια αξιόλογα πρόσωπα μπορεί να είναι ένας άξιος κληρικός και πνευματικός, ένας ικανός και εμπνευσμένος Κατηχητής ή Ομαδάρχης, ένας μορφωμένος Καθηγητής, κάποιος επιστήμων, καλλιτέχνης ή άλλο πρόσωπο με πνευματική ακτινοβολία και γενικά κάθε άνθρωπος με δυνατή προσωπικότητα και με κοινωνική προσφορά. Τέτοια ανώτερα πρότυπα εμπνέουν κυριολεκτικά τους νέους, ξυπνούν μέσα τους κάθε υψηλό, ιερό και ωραίο και συντελούν στην όλη τους ψυχική ανάπτυξη, στην ηθική τους διαπαιδαγώγηση και στην απόκτηση υψηλών ιδανικών, με τα οποία θα μπορέσουν να παρουσιάσουν στην πράξη και στη ζωή εντιμότητα, πιστότητα και αξιοπιστία.
Εισαγωγή και δημοσίευση κειμένων στο Ορθόδοξο Διαδίκτυο :
ΧΤΙΣΕ ΤΗΝ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ ΣΟΥ
ΔΙΟΝΥΣΙΟΥ Δ. ΜΠΕΚΟΥ ΑΡΧΙΜΑΝΔΡΙΤΟΥ
(Η αναφαίρετη προίκα του παιδιού σου: Η ψυχική αυτονομία και η ολοκληρωμένη προσωπικότητα)
ΠΡΟΛΟΓΟΣ της Ψυχολόγου Σπυριδούλας Ευαγγέλου Λέκκου
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ 1988
Η ηλεκτρονική επεξεργασία, επιμέλεια κειμένων και εικόνων έγινε απο τόν Ν.Β.Β
Επιτρέπεται η αναδημοσίευση κειμένων με αναφορά πηγής το Ιστολόγιο
ΠΗΔΑΛΙΟΝ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ
http://www.alavastron.net/
Αναρτήσεις
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου