Αρχή τής Ινδίκτου

Aν ξεφυλλίσουμε τον ημεροδείκτη μας και φθάσουμε στην 1η Σεπτεμβρίου, θα δούμε να σημειώνεται: «Aρχή Ινδίκτου». Πολλοί ίσως, διαβάζοντας τη φράση αυτή, να διερωτώνται: Tι σημαίνουν τα λόγια αυτά και τι είναι η Ίνδικτος;

Η λέξη Ίνδικτος είναι λατινική ελληνοποιημένη και σημαίνει ορισμός, διάγγελμα, πού εκδιδόταν από τους Ρωμαίους αυτοκράτορες, με σκοπό να καθορίζουν το ύψος των φόρων επί της παραγωγής της γης, που θα έπρεπε να πληρώσουν οι υπήκοοι της Ρώμης για τη συντήρηση του στρατού. Το διάγγελμα αυτό ίσχυε για δεκαπέντε χρόνια και τούτο, γιατί κάθε δεκαπέντε χρόνια απολύονταν οι παλαιοί στρατιώτες και κατατάσσονταν οι νέοι. Να σημειωθεί ότι το ύψος των σχετικών φόρων καθοριζόταν από τη νέα δύναμη του στρατού για την επόμενη δεκαπενταετία.

Με την πάροδο του χρόνου η λέξη Ίνδικτος έπαψε να σημαίνει μόνο διάγγελμα, αλλά σήμαινε και το διάστημα των δεκαπέντε ετών. Έτσι άρχισαν να μετρούν το χρόνο σε Iνδίκτους (πρώτη Ίνδικτος, δεύτερη Ίνδικτος κ.ο.κ.).

Πρώτος ο Μ. Κωνσταντίνος όρισε ως επίσημη μέτρηση του χρόνου (το 312 ή 313 μ.Χ.) την Ίνδικτο, πού άρχιζε την 1η Σεπτεμβρίου, εποχή που είχε τελειώσει η συγκομιδή των καρπών της γης. Η μέτρηση αυτή του χρόνου ονομάστηκε, από το όνομα του Κωνσταντίνου, Κωνσταντίνειος Iνδικτιών και Ελληνική.

Η Εκκλησία υιοθέτησε αυτό το σύστημα μέτρησης του χρόνου και μετρούσε τα έτη με τίς Ινδικτιώνες. Έτσι το Εκκλησιαστικό έτος άρχιζε την 1η Σεπτεμβρίου με Πατριαρχική Θεία Λειτουργία και ιδιαίτερη Iερά Παράκληση, ώστε να ευλογήσει ο Θεός τον καινούριο χρόνο.

Ο αυτοκράτορας του Βυζαντίου Ιουστινιανός ο Α΄ το 537 εισήγαγε τη μέτρηση κατά Ινδικτιώνες στα κρατικά έγγραφα και στίς δικαστικές αποφάσεις. Έλεγαν δηλαδή 1ο έτος της τάδε Ινδικτιώνος, 2ο έτος της τάδε Ινδικτιώνος κ.ο.κ.

Read More ->>

Πνευματική Αφύπνιση Β΄ Πίνακας Περιεχομένων

ΠΡΟΛΟΓΟΣ

Ὁ μακαριστὸς Γέροντας Παΐσιος ἄρχισε ἀπὸ τὸ 1980 νὰ μᾶς μιλάη γιὰ τὰ δύσκολα χρόνια ποὺ θὰ ἔρθουν. Συχνὰ ἐπαναλάμβανε ὅτι ἴσως ζήσουμε καὶ ἐμεῖς πολλὰ ἀπὸ αὐτὰ ποὺ γράφει ἡ Ἀποκάλυψη. Σκοπὸ εἶχε νὰ βάλη μέσα μας τὴν καλὴ ἀνησυχία, ὥστε νὰ ἐντείνουμε τὸν πνευματικό μας ἀγώνα, νὰ ἀντισταθοῦμε στὸ πνεῦμα τῆς ἀδιαφορίας – ποὺ ὕπουλα ἔβλεπε νὰ μπαίνη καὶ στοὺς κόλπους τοῦ Μοναχισμοῦ – νὰ ἀπαλλαγοῦμε ἀπὸ τὴν φιλαυτία καὶ νὰ καταπολεμήσουμε τὶς ἀδυναμίες μας, γιὰ νὰ ἔχη δύναμη ἡ προσευχή μας. «Μὲ τὶς ἀδυναμίες, ἔλεγε, ἀποδυναμώνεται ἡ προσευχή, καὶ μετὰ δὲν μποροῦμε νὰ βοηθήσουμε οὔτε τὸν ἑαυτό μας οὔτε τὸν κόσμο. Ἀχρηστεύονται ἀσύρματοι. Καὶ ἂν δὲν δουλεύουν οἱ ἀσύρματοι, τὸν ἄλλον τὸν πιάνει ὁ ἐχθρός».

Στὸν γενικώτερο πρόλογο τοῦ Α´ τόμου, μὲ τίτλο «Μὲ πόνο καὶ ἀγάπη γιὰ τὸν σύγχρονο ἄνθρωπο», ἔγινε διεξοδικὰ λόγος γιὰ τὴν προέλευση καὶ τὸν τρόπο συλλογῆς  καὶ  σύνθεσης  τοῦ  ὑλικοῦ  ποὺ  ἔχει  ἤδη  ἀρχίσει  νὰ  συγκροτῆ  τὴν  σειρὰ «Γέροντος   Παϊσίου   Ἁγιορείτου,   Λόγοι».   Στὸν   ἀνὰ   χεῖρας   Β´   τόμο,   μὲ   τίτλο «Πνευματικὴ   ἀφύπνιση»,   συμπεριλήφθηκαν   θέματα   τὰ   ὁποῖα   ἀφοροῦν   στὴν σημερινὴ πραγματικότητα, μᾶς καλοῦν σὲ συνεχῆ ἐγρήγορση καὶ ἑτοιμότητα καὶ μᾶς προετοιμάζουν γιὰ δύσκολες καταστάσεις, ποὺ πιθανὸν νὰ ἀντιμετωπίσουμε, γιατὶ ἔχουμε κιόλας δεῖ νὰ πραγματοποιῆται αὐτὸ ποὺ συχνὰ ἔλεγε ὁ Γέροντας: «Μπόρες– μπόρες θὰ περνοῦμε· τώρα γιὰ μερικὰ χρόνια ἔτσι θὰ πᾶμε· παντοῦ ἕνας γενικὸς ἀναβρασμός».

Read More ->>

Β΄ Λόγοι Αγίου Παισίου Πρόλογος

Πρόλογος

Ὁ μακαριστὸς Γέροντας Παΐσιος ἄρχισε ἀπὸ τὸ 1980 νὰ μᾶς μιλάη γιὰ τὰ δύσκολα χρόνια ποὺ θὰ ἔρθουν. Συχνὰ ἐπαναλάμβανε ὅτι ἴσως ζήσουμε καὶ ἐμεῖς πολλὰ ἀπὸ αὐτὰ ποὺ γράφει ἡ Ἀποκάλυψη. Σκοπὸ εἶχε νὰ βάλη μέσα μας τὴν καλὴ ἀνησυχία, ὥστε νὰ ἐντείνουμε τὸν πνευματικό μας ἀγώνα, νὰ ἀντισταθοῦμε στὸ πνεῦμα τῆς ἀδιαφορίας – ποὺ ὕπουλα ἔβλεπε νὰ μπαίνη καὶ στοὺς κόλπους τοῦ Μοναχισμοῦ – νὰ ἀπαλλαγοῦμε ἀπὸ τὴν φιλαυτία καὶ νὰ καταπολεμήσουμε τὶς ἀδυναμίες μας, γιὰ νὰ ἔχη δύναμη ἡ προσευχή μας. «Μὲ τὶς ἀδυναμίες, ἔλεγε, ἀποδυναμώνεται ἡ προσευχή, καὶ μετὰ δὲν μποροῦμε νὰ βοηθήσουμε οὔτε τὸν ἑαυτό μας οὔτε τὸν κόσμο. Ἀχρηστεύονται ἀσύρματοι. Καὶ ἂν δὲν δουλεύουν οἱ ἀσύρματοι, τὸν ἄλλον τὸν πιάνει ὁ ἐχθρός».

Στὸν γενικώτερο πρόλογο τοῦ Α´ τόμου, μὲ τίτλο «Μὲ πόνο καὶ ἀγάπη γιὰ τὸν σύγχρονο ἄνθρωπο», ἔγινε διεξοδικὰ λόγος γιὰ τὴν προέλευση καὶ τὸν τρόπο συλλογῆς  καὶ  σύνθεσης  τοῦ  ὑλικοῦ  ποὺ  ἔχει  ἤδη  ἀρχίσει  νὰ  συγκροτῆ  τὴν  σειρὰ «Γέροντος   Παϊσίου   Ἁγιορείτου,   Λόγοι».   Στὸν   ἀνὰ   χεῖρας   Β´   τόμο,   μὲ   τίτλο«Πνευματικὴ   ἀφύπνιση»,   συμπεριλήφθηκαν   θέματα   τὰ   ὁποῖα   ἀφοροῦν   στὴν σημερινὴ πραγματικότητα, μᾶς καλοῦν σὲ συνεχῆ ἐγρήγορση καὶ ἑτοιμότητα καὶ μᾶς προετοιμάζουν γιὰ δύσκολες καταστάσεις, ποὺ πιθανὸν νὰ ἀντιμετωπίσουμε, γιατὶ ἔχουμε κιόλας δεῖ νὰ πραγματοποιῆται αὐτὸ ποὺ συχνὰ ἔλεγε ὁ Γέροντας: «Μπόρες– μπόρες θὰ περνοῦμε· τώρα γιὰ μερικὰ χρόνια ἔτσι θὰ πᾶμε· παντοῦ ἕνας γενικὸς ἀναβρασμός».

Read More ->>

Εἰσαγωγὴ ἀπὸ λόγους τοῦ Γέροντα

«Γιὰ νὰ περάσης στὴν βουλὴ τοῦ Θεοῦ, πρέπει νὰ γίνης "βουλευτὴς" τοῦ Θεοῦ, ὄχι "βολευτὴς" τοῦ ἑαυτοῦ σου».

 

Γέροντα, πῶς τὰ βλέπετε τὰ πράγματα;

– Ἐσεῖς πῶς τὰ βλέπετε;

– Ἐμεῖς τί νὰ ποῦμε, Γέροντα; Ἐσεῖς νὰ μᾶς λέγατε.

–  Ἡ  ἡσυχία  ποὺ  ἐπικρατεῖ  μὲ  ἀνησυχεῖ.  Κάτι  ἑτοιμάζεται.  Δὲν  ἔχουμε καταλάβει καλὰ σὲ τί χρόνια ζοῦμε οὔτε σκεφτόμαστε ὅτι θὰ πεθάνουμε. Δὲν ξέρω τί θὰ γίνη· πολὺ δύσκολη κατάσταση! Ἡ τύχη τοῦ κόσμου κρέμεται ἀπὸ τὰ χέρια μερικῶν, ἀλλὰ ἀκόμη ὁ Θεὸς κρατᾶ φρένο. Χρειάζεται νὰ κάνουμε πολλὴ προσευχὴ μὲ πόνο, γιὰ νὰ βάλη ὁ Θεὸς τὸ χέρι Του. Νὰ τὸ πάρουμε στὰ ζεστὰ καὶ νὰ ζήσουμε πνευματικά. Εἶναι πολὺ δύσκολα τὰ χρόνια. Ἔχει πέσει πολλὴ στάχτη, σαβούρα, ἀδιαφορία. Θέλει πολὺ φύσημα, γιὰ νὰ φύγη. Οἱ παλιοὶ ἔλεγαν ὅτι θὰ ἔρθη ὥρα ποὺ θὰ κλωτσήσουν οἱ ἄνθρωποι. Πετᾶνε τοὺς φράκτες, δὲν ὑπολογίζουν τίποτε. Εἶναι φοβερό! Ἔγινε μιὰ βαβυλωνία. Νὰ κάνουμε προσευχὴ νὰ βγοῦν οἱ ἄνθρωποι ἀπὸ αὐτὴν τὴν βαβυλωνία. Διαβάστε τὴν προσευχὴ τῶν Τριῶν Παίδων179, νὰ δῆτε μὲ πόση ταπείνωση προσεύχονταν· καὶ τὸν 82ο Ψαλμό: «Ὁ Θεός, τίς ὁμοιωθήσεταί σοι, μὴ σιγήσῃς...». Αὐτὸ πρέπει νὰ γίνη, ἀλλιῶς δὲν γίνεται χωριό. Θέλει θεϊκὴ ἐπέμβαση.

Read More ->>

Ἡ γενιὰ τῆς ἀδιαφορίας

ΠΡΩΤΟ ΜΕΡΟΣ - Η ΕΥΘΥΝΗ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ

 «Ὁ τρόπος τῆς Ἐκκλησίας εἶναι ἡ ἀγάπη· διαφέρει ἀπὸ τὸν τρόπο τῶν νομικῶν.

Ἡ Ἐκκλησία βλέπει τὰ πάντα μὲ μακροθυμία καὶ κοιτάζει νὰ βοηθήση τὸν καθέναν, ὅ,τι καὶ ἂν ἔχη κάνει,ὅσο ἁμαρτωλὸς καὶ ἂν εἶναι».

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 1

Ἡ γενιὰ τῆς ἀδιαφορίας

Ἡ ἀδιαφορία γιὰ τὸν Θεὸ φέρνει τὴν ἀδιαφορία καὶ γιὰ ὅλα τὰ ἄλλα

 

– Τί εἶναι αὐτὸ ποὺ ἀκούγεται;

– Ἀεροπλάνο, Γέροντα!

– Κλεῖσε τὸ παράθυρο, μὴν μπῆ μέσα! Ἔτσι ποὺ παλάβωσε ὁ κόσμος, καὶ αὐτὸ σιγὰ-σιγὰ μπορεῖ νὰ γίνη!... Ἔχουν διαλυθῆ ὅλα, οἰκογένεια, παιδεία, ὑπηρεσίες... Ἄ, δὲν τοὺς καίγεται καρφί! Τίποτε δὲν ἔχουν μέσα τους...

– Γέροντα, ποιός φταίει ποὺ φθάσαμε σ᾿ αὐτὴν τὴν κατάσταση;

Read More ->>

Ἡ παρουσία τοῦ Χριστιανοῦ εἶναι ὁμολογία πίστεως

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 2

 Ἡ παρουσία τοῦ Χριστιανοῦ εἶναι ὁμολογία πίστεως

–  Γέροντα,  τὰ  διάφορα  κινήματα,  οἱ  διαμαρτυρίες  ποὺ  γίνονται  ἀπὸ  τοὺς

Χριστιανοὺς ἔχουν κάποιο ἀποτέλεσμα;

– Ἡ παρουσία τῶν Χριστιανῶν εἶναι πλέον ὁμολογία πίστεως. Μπορεῖ κανεὶς μὲ τὴν προσευχὴ νὰ βοηθήση περισσότερο, ἀλλὰ τὴν σιωπή του θὰ τὴν ἐκμεταλλευθοῦν οἱ ἄλλοι καὶ θὰ ποῦν: «Ὁ τάδε καὶ ὁ τάδε δὲν διαμαρτυρήθηκαν, ἑπομένως εἶναι μὲ τὸ μέρος μας· συμφωνοῦν μαζί μας». Ἂν δὲν ἀρχίσουν μερικοὶ νὰ χτυποῦν τὸ κακό, νὰ ἐλέγχουν δηλαδὴ αὐτοὺς ποὺ σκανδαλίζουν τοὺς πιστούς, θὰ γίνη μεγαλύτερο κακό. Ἔτσι θὰ τονωθοῦν λίγο οἱ πιστοί, ἀλλὰ καὶ θὰ ἐμποδισθοῦν λίγο ὅσοι πολεμοῦν τὴν Ἐκκλησία. Ἡ Ἐκκλησία δὲν εἶναι δικό τους καΐκι, νὰ κάνουν βόλτες· εἶναι τὸ σκάφος τοῦ Χριστοῦ. Αὐτοὶ εἶναι κατακριτέοι. Τὸ μόνο ποὺ τοὺς ἐνδιαφέρει εἶναι νὰ ἔχουν μεγάλο μισθό, πολυτελὲς αὐτοκίνητο, νὰ τρέχουν στὶς διασκεδάσεις... Καὶ ὕστερα κάνουν νόμο νὰ παντρεύωνται μὲ πολιτικὸ γάμο, νομιμοποιοῦν τὶς ἀμβλώσεις... Τί θὰ κάνη ὁ Θεός, ἄλλο θέμα.

Read More ->>

Ὁ πνευματικὸς ἄνθρωπος εἶναι «πῦρ καταναλίσκον»

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 3

«Πάντα καθαρὰ τοῖς καθαροῖς»207

 Ὁ πνευματικὸς ἄνθρωπος εἶναι «πῦρ καταναλίσκον»

 – Γέροντα, πῶς μπορεῖ νὰ ζήση σήμερα κανεὶς μέσα στὴν κοινωνία σωστά, χριστιανικά, χωρὶς νὰ σκανδαλίζεται ἀπὸ τοὺς ἀνθρώπους ποὺ ζοῦν μακριὰ ἀπὸ τὸν Θεό;

– Γιατί νὰ σκανδαλίζεται ἀπὸ τοὺς ἄλλους ποὺ δὲν εἶναι κοντὰ στὸν Θεό; Ἐὰν ἦταν μέσα σὲ μιὰ οἰκογένεια καὶ εἶχε ἕξι-ὀκτὼ ἀδέλφια καὶ ἕνα-δύο ἀπὸ αὐτὰ τὰ παρέσυρε ὁ σατανᾶς καὶ ζοῦσαν ἁμαρτωλὴ ζωή, θὰ τὸν σκανδάλιζε ἡ ἁμαρτωλὴ ζωή τους;

– Ὄχι, θὰ πονοῦσε, γιατὶ θὰ ἦταν ἀδέλφια του.

– Ἔ, λοιπόν, τὸ κακὸ βρίσκεται μέσα μας. Δὲν ἔχουμε ἀγάπη, γι' αὐτὸ δὲν νιώθουμε ὅλους τοὺς ἀνθρώπους ἀδελφούς μας καὶ σκανδαλιζόμαστε ἀπὸ τὴν ζωή τους. Ὅλοι εἴμαστε μιὰ μεγάλη οἰκογένεια καὶ εἴμαστε μεταξύ μας ἀδέλφια, γιατὶ ὅλοι οἱ ἄνθρωποι εἶναι παιδιὰ τοῦ Θεοῦ. Ἐὰν νιώσουμε πραγματικὰ ὅτι εἴμαστε ἀδέλφια μὲ ὅλους τοὺς ἀνθρώπους, θὰ πονοῦμε γιὰ ὅσους ζοῦν μέσα στὴν ἁμαρτία καὶ  δὲν  θὰ  μᾶς  σκανδαλίζη  ἡ  ἁμαρτωλὴ  ζωή  τους,  ἀλλὰ  θὰ  προσευχώμαστε  γι᾿ αὐτούς. Ἄρα, ἂν σκανδαλιζώμαστε, τὸ κακὸ βρίσκεται μέσα μας· δὲν εἶναι ἔξω ἀπὸ μᾶς.

Read More ->>

Ἐνέργειες μὲ σύνεση καὶ ἀγάπη

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 4

 Ἐνέργειες μὲ σύνεση καὶ ἀγάπη

Ἐργασία στὸν ἑαυτό μας

Ἐὰν θέλης νὰ βοηθήσης τὴν Ἐκκλησία, εἶναι καλύτερα νὰ κοιτάξης νὰ διορθώσης τὸν ἑαυτό σου, παρὰ νὰ κοιτᾶς νὰ διορθώσης τοὺς ἄλλους. Ἂν διορθώσης τὸν ἑαυτό σου, ἀμέσως διορθώνεται ἕνα κομματάκι τῆς Ἐκκλησίας. Ἐὰν φυσικὰ αὐτὸ τὸ ἔκαναν ὅλοι, ἡ Ἐκκλησία θὰ ἦταν διορθωμένη. Ἀλλὰ σήμερα οἱ ἄνθρωποι ἀσχολοῦνται  μὲ  ὅλα  τὰ  ἄλλα  θέματα  ἐκτὸς  ἀπὸ  τὸν  ἑαυτό  τους.  Γιατὶ  τὸ  νὰ ἀσχολῆσαι μὲ τὸν ἑαυτό σου ἔχει κόπο, ἐνῶ τὸ νὰ ἀσχολῆσαι μὲ τοὺς ἄλλους εἶναι εὔκολο.

Ἐὰν ἀσχοληθοῦμε μὲ τὴν διόρθωση τοῦ ἑαυτοῦ μας καὶ στραφοῦμε πιὸ πολὺ στὴν «ἐσωτερικὴ» δράση παρὰ στὴν ἐξωτερική, δίνοντας τὰ πρωτεῖα στὴν θεία βοήθεια, θὰ βοηθήσουμε τοὺς ἄλλους περισσότερο καὶ θετικώτερα. Ἐπιπλέον θὰ ἔχουμε καὶ τὴν ἐσωτερική μας γαλήνη, ἡ ὁποία θὰ βοηθάη ἀθόρυβα τὶς ψυχὲς ποὺ θὰ συναντᾶμε, γιατὶ ἡ ἐσωτερικὴ πνευματικὴ κατάσταση προδίδει τὴν ἀρετὴ τῆς ψυχῆς καὶ ἀλλοιώνει ψυχές. Ὅταν ἐπιδίδεται κανεὶς στὴν ἐξωτερικὴ δράση, πρὶν φθάση στὴν λαμπικαρισμένη ἐσωτερικὴ πνευματικὴ κατάσταση, μπορεῖ νὰ κάνη κάποιον πνευματικὸ ἀγώνα, ἀλλὰ ἔχει στενοχώρια, ἄγχος, ἔλλειψη ἐμπιστοσύνης στὸν Θεό, καὶ συχνὰ χάνει τὴν ἠρεμία του. Ἐὰν δὲν κάνη καλὸ τὸν ἑαυτό του, δὲν μπορεῖ νὰ πῆ ὅτι τὸ ἐνδιαφέρον του γιὰ τὸ κοινὸ καλὸ εἶναι καθαρό. Ὅταν ἐλευθερωθῆ ἀπὸ τὸν παλαιό του ἄνθρωπο καὶ ἀπὸ καθετὶ κοσμικό, ἔχει πλέον τὴν θεία Χάρη, ὁπότε καὶ ὁ ἴδιος ἀναπαύεται, ἀλλὰ καὶ κάθε εἴδους ἄνθρωπο ἀναπαύει. Ἂν ὅμως δὲν ἔχη Χάρη Θεοῦ, δὲν μπορεῖ οὔτε στὸν ἑαυτό του νὰ ἐπιβληθῆ οὔτε τοὺς ἄλλους νὰ βοηθήση, γιὰ νὰ φέρη θεῖο ἀποτέλεσμα. Πρέπει νὰ βουτηχθῆ στὴν Χάρη καὶ ὕστερα νὰ χρησιμοποιηθοῦν οἱ ἁγιασμένες πλέον δυνάμεις του γιὰ τὴν σωτηρία τῶν ἄλλων.

Read More ->>

Ὁ «καλὸς ἀγὼν»

ΔΕΥΤΕΡΟ ΜΕΡΟΣ - ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΕΥΛΑΒΕΙΑ

 «Ὅποιος προσέχει καὶ παίρνει στὰ ζεστὰ τὸ θέμα τῆς σωτηρίας τῆς ψυχῆς του, ἀγωνίζεται, προκόβει, καρποφορεῖ, τρέφεται πνευματικὰ καὶ χαίρεται ἀγγελικά».

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 1

 Ὁ «καλὸς ἀγὼν»

Ἀγώνας γιὰ τὸν ἁγιασμὸ τῆς ψυχῆς

Πολὺ χαίρομαι, ὅταν βλέπω ψυχὲς ποὺ προσέχουν καὶ ἀγωνίζονται μέσα στὸν κόσμο ποὺ γέμισε ἀπὸ ταγκαλάκια. Ὁ Θεός, σὰν καλὸς καὶ δίκαιος ποὺ εἶναι, ἔδωσε σὲ ὅλους μας καὶ ἀνάλογα χαρίσματα – π.χ. στοὺς ἄνδρες τὸν ἀνδρισμὸ καὶ στὶς γυναῖκες τὴν ἀγάπη –, γιὰ νὰ ἀγωνιζώμαστε καὶ νὰ ἀνεβαίνουμε τὴν πνευματικὴ κλίμακα μὲ τὴν βοήθεια τῆς θείας Χάριτος καὶ νὰ πλησιάζουμε ὅλο καὶ περισσότερο σ' Ἐκεῖνον ποὺ εἶναι ὁ Δημιουργός μας. Ποτὲ δὲν πρέπει νὰ ξεχνοῦμε ὅτι ἔχουμε δίπλα μας, ἐκτὸς ἀπὸ ἀνθρώπους ποὺ μποροῦν νὰ μᾶς βοηθήσουν πνευματικά, καὶ τὸν ἴδιο τὸν Χριστὸ ποὺ μᾶς βοηθάει, τὴν Παναγία, τὰ Χερουβείμ, τὰ Σεραφεὶμ καὶ τοὺς Ἁγίους Πάντες. Θάρρος λοιπόν! Ὁ Χριστὸς εἶναι πολὺ δυνατός, εἶναι παντοδύναμος, καὶ θὰ δώση τὴν θεϊκή Του δύναμη, νὰ συντρίψουμε τὰ κέρατα τοῦ πονηροῦ.  Μᾶς  παρακολουθεῖ  συνέχεια  ἀοράτως  καὶ  θὰ  μᾶς  ἐνισχύη,  ὅταν  ἐμεῖς ἔχουμε τὴν ἀγαθὴ προαίρεση καὶ κάνουμε τὸν μικρὸ κατὰ δύναμιν ἀγώνα μας.

Read More ->>

Πῶς ἐργάζεται ὁ διάβολος

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 2

 Πῶς ἐργάζεται ὁ διάβολος

Ὁ διάβολος προσπαθεῖ νὰ ἀχρηστέψη τὸν ἀγωνιστὴ

Γέροντα, μερικὲς φορὲς οἱ πειρασμοὶ ἔρχονται ὁ ἕνας πάνω στὸν ἄλλον καὶ δὲν ἀντέχω.

– Νὰ σοῦ πῶ μιὰ λύση, γιὰ νὰ τοὺς ἀποφύγης; Θὰ τὴν δεχθῆς;

– Ναί.

– Ἡ μόνη λύση γιὰ νὰ ἀποφύγης τοὺς πειρασμοὺς εἶναι νά... συμμαχήσης μὲ τὸν διάβολο!... Τί γελᾶς; Δὲν σοῦ ἀρέσει αὐτὴ ἡ λύση; Κοίταξε νὰ σοῦ πῶ. Ὅσο κανεὶς ἀγωνίζεται, θὰ ἔχη πειρασμοὺς καὶ δυσκολίες. Καὶ ὅσο προσπαθεῖ νὰ ἀποφύγη τὸν πειρασμό, τόσο κόντρα τοῦ πάει ὁ διάβολος. Ἀλλὰ μὲ τοὺς πειρασμοὺς – ἂν τοὺς ἀξιοποιήσουμε σωστά –, δίνεται ἡ εὐκαιρία, ἐπειδὴ μερικὲς φορὲς ἡ ζωή μας εἶναι ἀντιευαγγελική, νὰ γίνη «εὐαγγελική».

– Γέροντα, σκαλώνω σὲ μερικὰ ἀσήμαντα πράγματα καὶ δὲν ἔχω μετὰ διάθεση νὰ ἀγωνισθῶ γιὰ κάτι ἀνώτερο.

Read More ->>

Ἡ ὠφέλεια ἀπὸ τὴν καλὴ συναναστροφὴ

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 3

 Ἡ ὠφέλεια ἀπὸ τὴν καλὴ συναναστροφὴ

Ἡ ἀδελφοσύνη

 

Γέροντα, ἀνησυχῶ, ὅταν λέτε ὅτι θὰ περάσουμε δύσκολα χρόνια.

– Νὰ εἶστε ἀγαπημένες, μονοιασμένες, καταρτισμένες πνευματικά, νὰ ἔχετε παλληκαριά, νὰ εἶστε ἕνα σῶμα, καὶ μὴ φοβᾶσθε τίποτε. Βοηθάει μετὰ ὁ Θεός. Νὰ καλλιεργήσετε τὴν ἀγάπη τὴν πνευματική. Νὰ ἔχετε τέτοια ἀγάπη ποὺ ἔχει ἡ μάνα γιὰ τὸ παιδί. Νὰ ὑπάρχη ἡ ἀδελφοσύνη, ἡ θυσία. Θὰ περάσουμε σιγὰ-σιγὰ δύσκολες μέρες. Φυσικὰ ἐμεῖς οἱ μοναχοὶ φεύγουμε ἀπὸ τὸν κόσμο καὶ ἀφήνουμε γνωστοὺς καὶ συγγενεῖς, γιὰ νὰ μποῦμε στὴν μεγάλη οἰκογένεια τοῦ Ἀδὰμ–τοῦ Θεοῦ. Οἱ λαϊκοὶ ὅμως ἐπιβάλλεται νὰ ἔχουν σχέσεις μὲ γνωστοὺς καὶ συγγενεῖς ποὺ ζοῦν πνευματικά, γιὰ νὰ βοηθιοῦνται. Ὁ Χριστιανὸς ποὺ ἀγωνίζεται μέσα στὸν κόσμο βοηθιέται, ὅταν ἔχη σχέσεις μὲ πνευματικοὺς ἀνθρώπους. Ὅσο πνευματικὰ καὶ νὰ ζῆ κανείς, ἔχει ἀνάγκη – ἰδίως στὴν ἐποχὴ ποὺ ζοῦμε – ἀπὸ τὴν καλὴ συντροφιά. Ἡ ἐπαφὴ μὲ πνευματικοὺς ἀνθρώπους πολὺ τὸν βοηθάει – περισσότερο καὶ ἀπὸ τὴν πνευματικὴ μελέτη –, διότι αὐτὴ ἡ χαρὰ τοῦ πνευματικοῦ συνδέσμου τοῦ δίνει ὄρεξη μεγάλη, γιὰ νὰ ἀγωνίζεται πνευματικά. Ἀκόμη καὶ στὴν ἐργασία, σὲ μιὰ δημόσια ὑπηρεσία κ.λπ., καλὰ εἶναι νὰ γνωρίζωνται μεταξύ τους οἱ πνευματικοὶ ἄνθρωποι, γιὰ νὰ ἀλληλοβοηθιοῦνται. Μπορεῖ, ἂς ὑποθέσουμε, νὰ παρουσιασθῆ ἕνα πρόβλημα μεταξὺ συναδέλφων, νὰ χρειάζωνται ἀλληλοσυμπαράσταση καὶ νὰ διστάζη ὁ ἕνας νὰ μιλήση στὸν ἄλλον, ἂν δὲν γνωρίζωνται.

Read More ->>

Ἡ εὐλάβεια συγκινεί τὸν Θεὸ

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 4

Ἡ εὐλάβεια συγκινεῖ τὸν Θεὸ

 Τί εἶναι εὐλάβεια

 

Γέροντα, τί εἶναι εὐλάβεια;

– Εὐλάβεια εἶναι ὁ φόβος τοῦ Θεοῦ, ἡ συστολή, ἡ πνευματικὴ εὐαισθησία. Ὁ εὐλαβὴς μπορεῖ νὰ σφίγγεται, ἀλλὰ αὐτὸ τὸ σφίξιμο στάζει μέλι στὴν καρδιά του· δὲν τοῦ κάνει μαρτυρικὴ τὴν ζωή, ἀλλὰ τὸν εὐχαριστεῖ. Οἱ κινήσεις του εἶναι λεπτές, προσεγμένες. Αἰσθάνεται ἔντονα τὴν παρουσία τοῦ Θεοῦ, τῶν Ἀγγέλων, τῶν Ἁγίων. Νιώθει δίπλα του τὸν Φύλακα Ἄγγελο νὰ τὸν παρακολουθῆ. Ἔχει συνέχεια στὸν νοῦ του ὅτι τὸ σῶμα του εἶναι Ναὸς τοῦ Ἁγίου Πνεύματος1 καὶ ζῆ ἁπλά, ἁγνὰ καὶ ἁγιασμένα. Παντοῦ συμπεριφέρεται μὲ προσοχὴ καὶ συστολὴ καὶ νιώθει ζωντανὰ ὅλα τὰ ἱερά. Προσέχει λ.χ. νὰ μὴν εἶναι πίσω ἀπὸ τὴν πλάτη του οἱ εἰκόνες. Δὲν βάζει ἐκεῖ ποὺ κάθεται, στὸν καναπὲ ἢ στὴν καρέκλα, τὸ Εὐαγγέλιο ἢ ἕνα πνευματικὸ βιβλίο κ.λπ. Ἂν δῆ μιὰ εἰκόνα, σκιρτᾶ ἡ καρδιά του, βουρκώνουν τὰ μάτια του. Ἀλλὰ καὶ μόνον τὸ ὄνομα τοῦ Χριστοῦ νὰ δῆ κάπου γραμμένο, τὸ ἀσπάζεται καὶ αὐτὸ μὲ εὐλάβεια καὶ γλυκαίνεται ἐσωτερικὰ ἡ ψυχή του. Ἀκόμη καὶ ἕνα κομματάκι ἀπὸ ἐφημερίδα ἂν βρῆ κάτω πεταμένο ποὺ νὰ γράφη λ.χ. τὸ ὄνομα τοῦ Χριστοῦ ἢ μόνον «Ἱερὸς Ναὸς Ἁγίας Τριάδος», σκύβει, τὸ μαζεύει, τὸ ἀσπάζεται μὲ εὐλάβεια καὶ στενοχωριέται ποὺ ἦταν πεταμένο.

Read More ->>

Τὸ δόσιμο ἔχει θείο ὀξυγόνο

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 5

Τὸ δόσιμο ἔχει θεῖο ὀξυγόνο

 Οἱ ἄνθρωποι ξεχνοῦν αὐτοὺς ποὺ ὑποφέρουν

 

Γέροντα, ἔχετε πεῖ ὅτι ὅσο ἀποφεύγεις τὴν ἀνθρώπινη παρηγοριά, τόσο λαμβάνεις τὴν θεία. Γι᾿ αὐτὸ καταλαβαίνεις περισσότερο τὴν προσευχή, ἂν εἶσαι νηστικός;

– Ναί, ἀλλὰ καὶ ἕνας νηστικὸς καταλαβαίνει καὶ τὸν νηστικό. Ἕνας χορτάτος δὲν τὸν καταλαβαίνει. Ἄκουσα ὅτι κάπου πετοῦν τὰ φαγητὰ καὶ λίγο πιὸ κάτω ὑπάρχουν Ρωσοπρόσφυγες ποὺ δὲν ἔχουν νὰ φᾶνε. Ζοῦν οἱ καημένοι μέσα στὰ θερμοκήπια, σὲ κάτι παράγκες ἀπὸ λαμαρίνες. Ἂς ποῦμε ὅτι δὲν ξέρουν πὼς ἐκεῖ κοντὰ ὑπάρχουν ἄνθρωποι ποὺ ἔχουν ἀνάγκη. Καλά, δὲν ρωτοῦν νὰ μάθουν; Νὰ τὰ πετοῦν! Ἐμεῖς καὶ αὐτὸ τὸ ἄχρηστο ποὺ ἔχουμε, δὲν τὸ δίνουμε. Εἶναι ἁμαρτία ἄλλος νὰ δυσκολεύεται νὰ ἀγοράση κάτι ποὺ τοῦ χρειάζεται καὶ ἄλλος νὰ ἔχη πράγματα ποὺ δὲν τὰ χρησιμοποιεῖ καὶ νὰ μὴν τὰ δίνη σ᾿ αὐτὸν ποὺ τὰ ἔχει ἀνάγκη! Αὐτὸ γιὰ μένα εἶναι ἡ μεγαλύτερη κόλαση. Στὴν Κρίση θὰ μᾶς πῆ ὁ Χριστός: «Ἐπείνασα καὶ οὐκ ἐδώκατέ μοι φαγεῖν»1.

Read More ->>

Τὰ Σημεία τών Καιρών

ΤΡΙΤΟ ΜΕΡΟΣ - ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΛΕΒΕΝΤΙΑ

«Ἡ ἀνώτερη χαρὰ βγαίνει ἀπὸ τὴν θυσία.

Μόνον ὅταν θυσιάζεται κανείς,

συγγενεύει μὲ τὸν Χριστό, γιατὶ ὁ Χριστὸς εἶναι θυσία».

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 1 - Τὰ σημεῖα τῶν καιρῶν1

 

Ὁ Ἀντίχριστος

 Γέροντα, πέστε μας κάτι γιὰ τὸν Ἀντίχριστο.

– Ἂς ποῦμε μιὰ φορὰ γιὰ τὸν Χριστό... Ὅσο μποροῦμε νὰ εἴμαστε κοντὰ στὸν Χριστό.  Ἂν  εἴμαστε  μὲ  τὸν  Χριστό,  τὸν  Ἀντίχριστο  θὰ  φοβηθοῦμε;  Μήπως  τὸ ἀντίχριστο πνεῦμα δὲν ὑπάρχει τώρα; Τὸ κακὸ οὕτως ἢ ἄλλως τὸ κάνει τὸ ἀντίχριστο πνεῦμα. Καὶ ἂν γεννηθῆ καὶ ἕνα ἀντίχριστο τέρας καὶ κάνη μερικὰ μπανταλά, θὰ γελοιοποιηθῆ στὸ τέλος. Θὰ συμβοῦν ὅμως γεγονότα πολλά. Ἴσως προλάβετε νὰ ζήσετε καὶ ἐσεῖς πολλὰ ἀπὸ τὰ σημεῖα ποὺ γράφει ἡ Ἀποκάλυψη. Σιγὰ-σιγὰ ἀρκετὰ ἀρχίζουν νὰ βγαίνουν. Φωνάζω ὁ ταλαίπωρος πρὶν ἀπὸ πόσα χρόνια! Εἶναι φοβερή, ἐξωφρενικὴ ἡ κατάσταση! Ἡ παλαβομάρα ἔχει ξεπεράσει τὰ ὅρια. Ἦρθε ἡ ἀποστασία καὶ μένει τώρα νὰ ἔρθη «ὁ υἱὸς τῆς ἀπωλείας»2. Θὰ γίνη τρελλοκομεῖο. Μέσα στὴν ἀναμπουμπούλα ποὺ θὰ ἐπικρατῆ, θὰ ξεσηκωθῆ κάθε κράτος νὰ κάνη ὅ,τι τοῦ λέει ὁ λογισμός. Ὁ Θεὸς νὰ βάλη τὸ χέρι Του, τὰ συμφέροντα τῶν μεγάλων νὰ εἶναι τέτοια, ποὺ νὰ μᾶς βοηθήσουν. Κάθε λίγο θὰ ἀκοῦμε κάτι καινούργιο. Θὰ βλέπουμε νὰ γίνωνται τὰ πιὸ ἀπίθανα, τὰ πιὸ παράλογα πράγματα. Μόνον ποὺ τὰ γεγονότα θὰ περνᾶνε τάκα-τάκα.

Οἰκουμενισμός, κοινὴ ἀγορά, ἕνα κράτος μεγάλο, μιὰ θρησκεία στὰ μέτρα τους.

Read More ->>

Ἡ θυσία φέρνει τὴν χαρὰ

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 2

Ἡ θυσία φέρνει τὴν χαρὰ

Στὴν ἐποχή μας σπανίζει ἡ θυσία

αλούρα εἶναι τὰ παιδιά», μοῦ εἶπε μιὰ γυναίκα ποὺ τὰ εἶχε ὅλα. Βαριέται νὰ ἔχη παιδιά! Ὅταν μιὰ μάνα σκέφτεται ἔτσι, εἶναι ἕνα ἄχρηστο πράγμα, γιατὶ οἱ μανάδες κανονικὰ ἔχουν ἀγάπη. Μπορεῖ μιὰ κοπέλα, πρὶν κάνη οἰκογένεια, νὰ τὴν ξυπνᾶ ἡ μάνα της στὶς δέκα ἡ ὥρα τὸ πρωί. Ἀπὸ τὴν στιγμὴ ὅμως ποὺ θὰ γίνη μάνα καὶ θὰ ἔχη νὰ ταΐζη τὸ παιδί της, νὰ τὸ πλένη, νὰ τὸ καθαρίζη, δὲν κοιμᾶται οὔτε τὴν νύχτα, γιατὶ παίρνει μπρὸς ἡ μηχανή. Ὅταν ὁ ἄνθρωπος ἔχη θυσία, δὲν γκρινιάζει, δὲν βαριέται· χαίρεται. Ὅλη ἡ βάση ἐκεῖ εἶναι, νὰ ὑπάρχη πνεῦμα θυσίας. Αὐτὴ ἡ γυναίκα ἂν ἔλεγε

«Θεέ μου, πῶς νὰ Σὲ εὐχαριστήσω; Δὲν μοῦ ἔδωσες μόνον παιδιὰ ἀλλὰ καὶ πολλὰ

ἀγαθά... Πόσοι ἄνθρωποι δὲν ἔχουν τίποτε καὶ ἐγὼ ἔχω τόσα σπίτια, ἔχω καὶ ἀπὸ τὸν πατέρα μου περιουσία, ὁ ἄνδρας μου παίρνει μεγάλο μισθό, βγάζω καὶ δυὸ μισθοὺς ἀπὸ τὰ ἐνοίκια, καὶ δὲν ταλαιπωροῦμαι! Πῶς νὰ Σὲ εὐχαριστήσω, Θεέ μου; Δὲν τὰ ἄξιζα ἐγὼ αὐτὰ τὰ πράγματα», ἂν σκεφτόταν ἔτσι, θὰ ἔφευγε μὲ τὴν δοξολογία ἡ κακομοιριά. Καὶ μόνο δηλαδὴ ἂν εὐχαριστοῦσε τὸν Θεὸ μέρα-νύχτα, θὰ ἦταν ἀρκετό.

– Ἡ θυσία, Γέροντα, δίνει χαρά.

Read More ->>

Ἡ παλληκαριὰ γεννιέται ἀπὸ τὴν ἐμπιστοσύνη στὸν Θεὸ

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 3 - 

Ἡ παλληκαριὰ γεννιέται ἀπὸ τὴν ἐμπιστοσύνη στὸν Θεὸ

 Ἡ παλληκαριὰ δὲν ἔχει βαρβαρότητα

Τὰ ἀνδραγαθήματα τὰ κάνουν αὐτοὶ ποὺ ἔχουν παλληκαριά, μεγάλη καρδιὰ – ὄχι μεγάλο μπόι – καὶ εἶναι ἀποφασισμένοι νὰ θυσιασθοῦν. Καὶ στὸν πόλεμο, ὅσοι ἔχουν παλληκαριά, ἐπειδὴ ἔχουν καλωσύνη, δὲν σκοτώνουν, γιατὶ ἡ παλληκαριὰ δὲν ἔχει βαρβαρότητα. Ρίχνουν γύρω-γύρω ἀπὸ τὸν ἐχθρὸ καὶ τὸν ἀναγκάζουν νὰ παραδοθῆ.  Ὁ  καλὸς  προτιμάει  νὰ  σκοτωθῆ  ἐκεῖνος  παρὰ  νὰ  σκοτώση.  Καὶ  ὅταν κανεὶς ἔχη τέτοια διάθεση, δέχεται θεϊκὲς δυνάμεις. Οἱ κακοὶ εἶναι φοβητσιάρηδες, ἄνανδροι,  θρασύδειλοι·  φοβοῦνται  καὶ  τὸν  ἑαυτό  τους  καὶ  τοὺς  ἄλλους,  γι'  αὐτὸ ρίχνουν συνέχεια ἀπὸ φόβο. Τότε μὲ τὸν ἀνταρτοπόλεμο, ὅταν ὑπηρετοῦσα στὸν στρατό, εἴχαμε πάει μιὰ φορὰ σὲ ἕνα χωριό. «Δὲν εἶναι ἐδῶ κανεὶς ἀπὸ τοὺς συμμορίτες, μᾶς εἶπαν· ἔχουν φύγει ὅλοι. Μόνο μιὰ τρελλὴ γυναίκα ἔμεινε». Ἕνας λοιπὸν  τὴν  εἶδε  ἀπὸ  μακριὰ  καὶ  ἔρριξε  μιὰ–δυὸ  ριπὲς  μὲ  τὸ  ὁπλοπολυβόλο!  Ἡ καημένη φώναξε «τί σᾶς ἔκανα;», καὶ ὕστερα ἔπεσε κάτω.

– Ἀπὸ τὸν φόβο του τὸ ἔκανε;

Read More ->>

Τὸ μαρτύριο γιὰ τὸν πιστὸ είναι πανηγύρι

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 4 - Τὸ μαρτύριο γιὰ τὸν πιστὸ εἶναι πανηγύρι

Πρέπει νὰ πέσουν μερικοί, γιὰ νὰ σωθῆ ἡ κατάσταση

Δύσκολα χρόνια!... Θὰ περάσουμε τράνταγμα. Ξέρετε τί θὰ πῆ τράνταγμα; Ἂν δὲν ἔχετε λίγη κατάσταση πνευματική, δὲν θὰ ἀντέξετε. Θεὸς φυλάξοι, θὰ φθάσουμε νὰ ἔχουμε ἀκόμη καὶ ἄρνηση πίστεως. Κοιτάξτε νὰ ἀδελφωθῆτε, νὰ ζήσετε πνευματικά,  νὰ  γαντζωθῆτε  στὸν  Χριστό.  Ἂν  γαντζωθῆτε  στὸν  Χριστό,  δὲν  θὰ φοβᾶστε οὔτε διαβόλους οὔτε μαρτύρια. Οἱ ἄνθρωποι στὸν κόσμο ἔχουν ἀπὸ πολλὲς πλευρὲς στριμώγματα, φόβους. Ἀλλά, ὅταν κανεὶς εἶναι κοντὰ στὸν Χριστό, τί νὰ φοβηθῆ; Θυμᾶστε τὸν Ἅγιο Κήρυκο1; Τριῶν χρονῶν ἦταν καί, ὅταν πῆγε νὰ τόν... κατηχήση ὁ τύραννος, τοῦ ἔδωσε μιὰ κλωτσιά. Διαβάστε Συναξάρια. Τὰ Συναξάρια πολὺ βοηθοῦν,  γιατὶ  συνδέεται  κανεὶς  μὲ  τοὺς Ἁγίους καὶ  φουντώνει  μέσα του  ἡ εὐλάβεια καὶ ἡ διάθεση γιὰ θυσία.

Αὐτὴ ἡ ζωὴ δὲν εἶναι γιὰ βόλεμα. Θὰ πεθάνουμε ποὺ θὰ πεθάνουμε, τοὐλάχιστον νὰ πεθάνουμε σωστά! Μιὰ ποὺ δὲν κάνουμε τίποτε ἄλλο, ἂν μᾶς ἀξιώση ὁ Θεὸς γιὰ ἕνα μαρτύριο, καλὰ δὲν θὰ εἶναι; Μιὰ μέρα ἦρθε στὸ Καλύβι ἕνας βουρδουνάρης2  μὲ κλάματα καὶ μοῦ εἶπε: «Μὴ μείνης μόνος σου ἀπόψε. Σκέφτονται νὰ σὲ σκοτώσουν». «Ποιοί;», τοῦ λέω. «Εἶναι πέντε-ἕξι», μοῦ λέει.

Read More ->>

Ἡ πρόνοια τοῦ Θεού γιὰ τὸν άνθρωπο

ΤΕΤΑΡΤΟ ΜΕΡΟΣ - ΕΞΑΡΤΗΣΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ

 

«Ἡ βοήθεια τοῦ Θεοῦ δὲν ἐμποδίζεται οὔτε ἀπὸ ἀνθρώπους οὔτε ἀπὸ δαίμονες. Δὲν εἶναι τίποτε δύσκολο γιὰ τὸν Θεὸ οὔτε γιὰ ἕναν Ἅγιο.Τὸ ἐμπόδιο σ' ἐμᾶς τοὺς ἀνθρώπους εἶναι ἡ ὀλιγοπιστία,

μὲ τὴν ὁποία ἐμποδίζουμε τὶς μεγάλες θεῖες δυνάμεις νὰ μᾶς πλησιάσουν».

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 1 - Ἡ πρόνοια τοῦ Θεοῦ γιὰ τὸν ἄνθρωπο

 

«Ζητεῖτε πρῶτον τὴν Βασιλείαν τοῦ Θεοῦ»1

 

Γέροντα, ὁ Ἀββᾶς Μακάριος λέει ὅτι ὁ Θεὸς μᾶς δίνει τὰ οὐράνια ἀγαθά2, καὶ αὐτὸ τὸ πιστεύουμε. Πρέπει νὰ πιστεύουμε ὅτι θὰ μᾶς δώση καὶ τὰ ἐπίγεια, ποὺ δὲν εἶναι τόσο σημαντικά;

– Ποιά ἐπίγεια;

– Ὅ,τι μᾶς χρειάζεται.

– Ναί, καλὰ τὸ εἶπες. Ὁ Θεὸς ἀγαπάει τὸ πλάσμα Του, τὴν εἰκόνα Του, καὶ τὸ φροντίζει γι᾿ αὐτὰ ποὺ τοῦ χρειάζονται.

– Αὐτὸ πρέπει νὰ τὸ πιστεύη ὁ καθένας καὶ νὰ μὴν ἀνησυχῆ;

– Ἂν δὲν τὸ πιστεύη καὶ παλεύη μόνος του νὰ τὰ ἀποκτήση, θὰ ταλαιπωρῆται. Μὰ  καὶ  ἂν  ὁ  Θεὸς  δὲν  δώση  αὐτὰ  τὰ  ἐπίγεια,  τὰ  ὑλικὰ  πράγματα,  δὲν  θὰ στενοχωρηθῆ ὁ ἄνθρωπος ποὺ ζῆ πνευματικά. Ἂν ζητᾶμε πρῶτα τὴν Βασιλεία τοῦ Θεοῦ καὶ αὐτὴ εἶναι ἡ μόνη μέριμνά μας, ὅλα τὰ ἄλλα θὰ μᾶς δοθοῦν. Θὰ ἀφήση ὁ Θεὸς τὸ πλάσμα Του; Τὸ μάννα ποὺ ἔρριχνε ὁ Θεὸς καθημερινὰ στοὺς Ἰσραηλίτες στὴν ἔρημο, ἂν τὸ κρατοῦσαν γιὰ τὴν ἄλλη μέρα, σάπιζε3. Ἔτσι τὰ οἰκονόμησε ὁ Θεός, γιὰ νὰ ἔχουν ἐμπιστοσύνη στὴν θεία πρόνοια.

Read More ->>

Ἡ πίστη καὶ ἡ ἐμπιστοσύνη στὸν Θεὸ

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 2

Ἡ πίστη καὶ ἡ ἐμπιστοσύνη στὸν Θεὸ

Νὰ πιστέψουμε φιλότιμα στὸν Θεὸ

Γέροντα, στενοχωριέμαι γιὰ τοὺς λογισμοὺς ἀπιστίας ποὺ ἔχω.

– Τὸ ὅτι στενοχωριέσαι καὶ δὲν τοὺς δέχεσαι, σημαίνει ὅτι αὐτοὶ οἱ λογισμοὶ

εἶναι ἀπὸ τὸν πονηρό. Μερικὲς φορὲς ὁ Χριστὸς ἐπιτρέπει νὰ ἔχουμε λογισμοὺς ἀμφιβολίας ἢ ἀπιστίας, γιὰ νὰ δῆ τὴν διάθεση καὶ τὸ φιλότιμό μας. Ὁ δικός μας ὅμως Θεὸς δὲν εἶναι μύθος ὅπως ὁ Δίας, ὁ Ἀπόλλων κ.λπ. Ἡ θρησκεία μας εἶναι ἀληθινή, ζωντανή. Ἔχουμε νέφος Ἁγίων, ὅπως ἀναφέρει καὶ ὁ Ἀπόστολος Παῦλος1, οἱ ὁποῖοι γνώρισαν τὸν Χριστό, Τὸν ἔζησαν ἀπὸ κοντὰ καὶ θυσιάσθηκαν γι᾿ Αὐτόν. Καὶ στὴν ἐποχή   μας   ὑπάρχουν   ἄνθρωποι   ἀφιερωμένοι   στὸν   Θεὸ   ποὺ   ζοῦν   οὐράνιες καταστάσεις καὶ ἔχουν ἐπαφὴ μὲ Ἀγγέλους, μὲ Ἁγίους, ἀκόμη καὶ μὲ τὸν Χριστὸ καὶ τὴν Παναγία. Καὶ θὰ σοῦ πῶ κάτι ἀπὸ τὸν ἑαυτό μου, γιὰ νὰ σὲ βοηθήσω. Βλέπεις, γίνομαι καὶ ἐγώ... αἱμοδότης· φανερώνω ὁρισμένα γεγονότα, γιὰ νὰ βοηθήσω. Ὅπου βλέπω  θησαυρισμένη   γνώση  καὶ   παραγκωνισμένη  πίστη,   τὴν   πίστη  θέλω  νὰ ἐνισχύσω, γι᾿ αὐτὸ καὶ λέω μερικὰ γεγονότα πίστεως.

Read More ->>

Ὅπου δὲν φθάνει ὁ ἄνθρωπος, βοηθάει ὁ Θεὸς

Ὅπου δὲν φθάνει ὁ ἄνθρωπος, βοηθάει ὁ Θεὸς

 

Ὁ Θεὸς βοηθάει σὲ ὅ,τι δὲν γίνεται ἀνθρωπίνως

 Τί καπνὸς εἶναι ἐκεῖ;

– Κάτι καῖμε, Γέροντα.

– Βάλατε φωτιὰ μὲ τέτοιον ἀέρα;

– Γέροντα, ἔβρεξε τὸ πρωί.

– Ἔστω καὶ νὰ ἔβρεξε καὶ κατακλυσμὸ νὰ ἔκανε, ἂν σηκωθῆ μετὰ ἕνας ἀέρας, γίνεται τέτοια ξηρασία, ποὺ ὅλα γίνονται σὰν μπαρούτι! «Ἔβρεξε», σοῦ λέει ἡ ἄλλη! Παλιότερα εἶχε πιάσει φωτιὰ ἐκεῖ κάτω ἀπὸ χαζομάρα σας· τὸ ξεχάσατε; Ὅταν κανεὶς ρεζιλευθῆ  μιὰ  φορά,  πρέπει  στὴν  συνέχεια  νὰ  εἶναι  πολὺ  προσεκτικός.  Ὁ  Θεὸς βοηθάει ἐκεῖ ποὺ πρέπει, ἐκεῖ ποὺ δὲν μπορεῖ ὁ ἄνθρωπος νὰ ἐνεργήση ἀνθρωπίνως· δὲν θὰ βοηθήση τὴν χαζομάρα μας. Ρεζιλεύουμε ἔτσι καὶ τοὺς Ἁγίους.

– Γέροντα, καταλαβαίνει κανεὶς πάντοτε μέχρι ποιό σημεῖο πρέπει νὰ ἐνεργῆ ἀνθρωπίνως;

– Κατ᾿ ἀρχὰς αὐτὸ φαίνεται.Ἀλλὰ καὶ ἂν εἶχε διάθεση νὰ κάνη αὐτὸ ποὺ μποροῦσε νὰ κάνη καὶ δὲν τὸ ἔκανε, γιατὶ κάτι τὸν ἐμπόδισε, ὁ Θεὸς θὰ τὸν βοηθήση σὲ μιὰ δύσκολη στιγμή. Ἂν ὅμως δὲν εἶχε διάθεση, ἐνῶ εἶχε κουράγιο, ὁ Θεὸς δὲν θὰ βοηθήση. Σοῦ λένε λ.χ. νὰ βάζης τὸ βράδυ τὸν σύρτη στὴν πόρτα καὶ ἐσὺ δὲν τὸν βάζεις, γιατὶ βαριέσαι, καὶ λὲς ὅτι θὰ φυλάξη ὁ Θεός. Δὲν εἶναι ὅτι ἔχεις ἐμπιστοσύνη στὸν Θεὸ καὶ δὲν βάζεις τὸν σύρτη, ἀλλὰ δὲν τὸν βάζεις, γιατὶ βαριέσαι. Πῶς νὰ βοηθήση τότε ὁ Θεός; Νὰ βοηθήση δηλαδὴ τὸν τεμπέλη; Ὅταν λέω σὲ ἕναν νὰ βάλη τὸν σύρτη καὶ δὲν τὸν βάζη, καὶ μόνο γιὰ τὴν παρακοή του θέλει τιμωρία.

Read More ->>

Η Προσευχή είναι όπλο Ισχυρό

ΠΕΜΠΤΟ ΜΕΡΟΣ - ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΟΠΛΑ

«Ὅταν πονάη κανεὶς γιὰ τὴν σημερινὴ κατάσταση ποὺ ἐπικρατεῖ στὸν κόσμο καὶ προσεύχεται,

τότε βοηθιοῦνται οἱ ἄνθρωποι, χωρὶς νὰ παραβιάζεται τὸ αὐτεξούσιο».

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 1 - Ἡ προσευχή, ὅπλο ἰσχυρὸ

Χρειάζεται πολλὴ προσευχὴ

Παλιά, γιὰ νὰ κάνη κάτι κανείς, ἂν ἦταν κοσμικὸς ἄνθρωπος, θὰ σκεφτόταν. Ἂν ἦταν πνευματικὸς ἄνθρωπος, θὰ σκεφτόταν καὶ θὰ προσευχόταν. Στὴν ἐποχή μας ἀκόμη   καὶ   «πνευματικοὶ»   ἄνθρωποι   ὄχι   μόνο   δὲν   προσεύχονται,   ἀλλὰ   οὔτε σκέφτονται. Καὶ μάλιστα, συχνὰ πρόκειται  γιὰ σοβαρὰ θέματα,  καὶ αὐτοὶ  κάνουν πρόβες  μὲ   τὸν   κόσμο.   Σὲ   ὅλες   τὶς   περιπτώσεις,   πρὶν   ἐνεργήσουμε,  νὰ   λέμε:

«Σκέφθηκα γι᾿ αὐτό; Προσευχήθηκα γι᾿ αὐτό;». Ὅταν κανεὶς ἐνεργῆ, χωρὶς νὰ σκεφθῆ

καὶ χωρὶς νὰ προσευχηθῆ, ἐνεργεῖ σατανικά. Καὶ βλέπεις, συχνὰ πολλοὶ Χριστιανοὶ μὲ τὸν τρόπο ποὺ ἐνεργοῦν, δὲν ἀφήνουν τὸν Θεὸ νὰ ἐπέμβη. Νομίζουν ὅτι αὐτοὶ θὰ τὰ καταφέρουν ὅλα μόνοι τους. Ἐνῶ ἀκόμη καὶ ὁ ἄπιστος λέει «ἔχει ὁ Θεός», αὐτοὶ δὲν τὸ λένε. Τὰ βάζει λ.χ. κάποιος μὲ τὸν καρνάβαλο, ἐνῶ μπορεῖ νὰ κάνη προσευχὴ καὶ νὰ ρίξη ὁ Θεὸς τέτοιο χαλάζι, ποὺ νὰ σκορπίσουν ὅλοι καὶ νὰ ματαιωθῆ κάθε ἐκδήλωση. Ἤ, ἂς ὑποθέσουμε, μερικοὶ κατηγοροῦν ἕναν δεσπότη καὶ οἱ ἄλλοι καταφεύγουν στὸ Συμβούλιο Ἐπικρατείας. Ἀλλὰ οὔτε ἐκεῖ σταματοῦν. Διαδηλώσεις, φασαρίες, ἄρθρα στὶς ἐφημερίδες... Συνέχεια ἀνθρώπινες προσπάθειες καὶ δὲν ἀφήνουν τὸν Θεὸ νὰ ἐνεργήση. Δὲν καταφεύγουν στὴν προσευχή, ὥστε νὰ ἀπαντήση ὁ Θεὸς διὰ τῆς προσευχῆς. Μὲ τὴν ταπείνωση καὶ τὴν προσευχὴ διορθώνονται ὅλα τὰ ἀδιόρθωτα.

Read More ->>

Τὰ Μοναστήρια είναι τὰ ὀχυρὰ τής Ἐκκλησίας

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 2 

 Τὰ μοναστήρια εἶναι τὰ ὀχυρὰ τῆς Ἐκκλησίας[1]

Ὁ μοναχὸς εἶναι φάρος πάνω στὰ βράχια

Γέροντα, ποιό εἶναι τὸ ἔργο τοῦ μοναχοῦ;

– Ἔργο τοῦ μοναχοῦ εἶναι νὰ γίνη δοχεῖο τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Νὰ κάνη τὴν καρδιά του εὐαίσθητη σὰν τὸ φύλλο τοῦ χρυσοῦ τῶν ἁγιογράφων. Ὅλο τὸ ἔργο τοῦ μοναχοῦ εἶναι ἀγάπη, ὅπως καὶ τὸ ξεκίνημά του γίνεται ἀπὸ ἀγάπη πρὸς τὸν Θεό, ἡ ὁποία ἔχει καὶ τὴν ἀγάπη πρὸς τὸν πλησίον. Ὁ μοναχὸς  μελετάει τὴν δυστυχία τῆς κοινωνίας, πονάει ἡ καρδιά του καὶ προσεύχεται συνεχῶς καρδιακὰ γιὰ τὸν κόσμο. Ἔτσι ἐλεεῖ τὸν κόσμο μὲ τὴν προσευχή. Ὑπάρχουν μοναχοὶ ποὺ βοηθοῦν τοὺς ἀνθρώπους περισσότερο ἀπὸ ὅσο θὰ τοὺς βοηθοῦσε ὅλος ὁ κόσμος μαζί. Ἕνας κοσμικὸς λ.χ. προσφέρει δύο πορτοκάλλια ἢ ἕνα κιλὸ ρύζι σὲ κάποιον φτωχό, πολλὲς φορὲς μόνο γιὰ νὰ τὸν δοῦν οἱ ἄλλοι, καὶ κατακρίνει μάλιστα, γιατὶ οἱ ἄλλοι δὲν ἔδωσαν. Ὁ μοναχὸς ὅμως βοηθάει μὲ τόννους σιωπηλὰ μὲ τὴν προσευχή του.

Ὁ   μοναχὸς   δὲν   βάζει   δικά   του   σχέδια   καὶ   προγράμματα   κοσμικὰ   γιὰ ἱεραποστολές, ἀλλὰ προχωρεῖ χωρὶς κανένα δικό του σχέδιο καὶ ὁ Καλὸς Θεὸς τὸν περνάει στὸ σχέδιο  τὸ δικό Του, τὸ θεϊκό, καί, ἂν χρειασθῆ γιὰ ἱεραποστολή,  τὸν στέλνει ὁ Θεὸς μὲ θεῖο τρόπο. Δὲν ζητάει ὁ Θεὸς ἀπὸ τοὺς μοναχοὺς νὰ βγοῦν στὸν κόσμο, γιὰ νὰ κρατοῦν τοὺς ἀνθρώπους νὰ περπατοῦν, ἀλλὰ ζητάει νὰ τοὺς δώσουν τὸ φῶς μὲ τὸ βίωμά τους, γιὰ νὰ ὁδηγηθοῦν στὴν αἰώνια ζωή. Ὁ μοναχὸς δηλαδὴ δὲν ἔχει ὡς ἀποστολὴ νὰ βοηθήση τὸν κόσμο μὲ τὸ νὰ βρίσκεται μέσα στὸν κόσμο. Φεύγει μακριὰ ἀπὸ τὸν κόσμο, ὄχι γιατὶ μισεῖ τὸν κόσμο, ἀλλὰ γιατὶ ἀγαπάει τὸν κόσμο, καὶ ζώντας μακριὰ ἀπὸ τὸν κόσμο, θὰ τὸν βοηθήση μὲ τὴν προσευχή του σὲ ὅ,τι δὲν γίνεται ἀνθρωπίνως παρὰ μόνο μὲ θεϊκὴ ἐπέμβαση. Γι' αὐτὸ ὁ μοναχὸς πρέπει νὰ βρίσκεται σὲ διαρκῆ ἐπικοινωνία μὲ τὸν Θεό, νὰ παίρνη σήματα καὶ νὰ δείχνη στοὺς ἀνθρώπους τὸν δρόμο πρὸς τὸν Θεό.

Read More ->>

Τὸ βαθύτερο νόημα τῆς ζωῆς

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 3

 - Τὸ βαθύτερο νόημα τῆς ζωῆς

Νὰ ἑτοιμασθοῦμε γιὰ τὴν ἄλλη ζωὴ

Γέροντα, ἕνας νέος ἐξαφανίσθηκε, ἀφοῦ ἄφησε σημείωμα στοὺς γονεῖς του ὅτι θὰ αὐτοκτονήση, γιατὶ δὲν εἶναι ὄμορφος καὶ ὅτι γι᾿ αὐτὸ φταῖνε ἐκεῖνοι.

–  Δὲν  ἔχουν  συλλάβει  τὸ  βαθύτερο  νόημα  τῆς  ζωῆς  οἱ  ἄνθρωποι.  Δὲν πιστεύουν στὴν ἄλλη ζωή. Ὅλο τὸ βάσανο ἀπὸ ἐκεῖ ξεκινάει. «Εἶμαι ἀδικημένος, σοῦ λέει· οἱ ἄλλοι χαίρονται, ἐγὼ δὲν χαίρομαι». Δὲν εἶναι εὐχαριστημένοι μὲ ὅ,τι ἔχουν, μπαίνει καὶ ὁ ἐγωισμός, καὶ βασανίζονται. Ὁ Θεὸς ὅλο τὸν κόσμο τὸν ἀγαπάει. Στὸν κάθε ἄνθρωπο ἔδωσε αὐτὰ ποὺ τὸν ὠφελοῦν, εἴτε τὸ μπόι εἴτε τὴν λεβεντιὰ εἴτε τὴν ὀμορφιὰ κ.λπ., ὅ,τι  θὰ τὸν  βοηθήση,  ἂν  τὸ  ἀξιοποιήση,  νὰ σωθῆ.  Ἀλλὰ ὁ  κόσμος βασανίζεται. «Γιατί ἐγὼ νὰ εἶμαι ἔτσι, ἐνῶ ἐκεῖνος ἔτσι;». Μὰ ἐσὺ ἔχεις αὐτά, ἐκεῖνος ἔχει ἄλλα. Ἕνας διὰ Χριστὸν σαλὸς Ρουμάνος ποὺ ἀσκητεύει στὸ Ἅγιον Ὄρος εἶπε σὲ κάποιον  ποὺ  εἶχε  τέτοιους  λογισμούς:  «Ἕνας  βάτραχος  εἶδε  τὸ  βουβάλι  καὶ  εἶπε: "Θέλω  νὰ  γίνω  καὶ  ἐγὼ  βουβάλι".  Φούσκωσε,  φούσκωσε  ὁ  βάτραχος,  καὶ  τελικὰ ἔσκασε. Ὁ Θεὸς αὐτὸν τὸν ἔκανε βάτραχο, ἐκεῖνο βουβάλι. Πῆγε ὁ βάτραχος νὰ γίνη βουβάλι καὶ ἔσκασε!». Ὁ καθένας νὰ χαίρεται, ὅπως ὁ Δημιουργὸς τὸν ἔφτιαξε.

Read More ->>

Α΄ Μέ Πόνο και Αγάπη Πίνακας Περιεχομένων

ΜΕ ΠΟΝΟ ΚΑΙ ΑΓΑΠΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΥΓΧΡΟΝΟ ΑΝΘΡΩΠΟ

ΑΓΙΟΣ ΠΑΙΣΙΟΣ

Κυριακή των Αγίων Πάντων 14 Ιουνίου 1998

Η Καθηγουμένη του Ιερού Ησυχαστηρίου Φιλοθέη Μοναχή και αι συν εμοί εν Χριστώ αδελφαί

 

Περιεχόμενα

1. ΕΝΟΤΗΤΑ 6

Βιογραφικό σημείωμα            6

Πρόλογος        6

Κυριακή των Αγίων Πάντων 14 Ιουνίου 1998           9

Εισαγωγικά από λόγους του Γέροντα 9

Τι βάσανα έχει ο κόσμος         10

Ασφάλειες και... ανασφάλεια  11

Στην εποχή μας λείπουν τα παραδείγματα      12

Ο γλυκός κατήφορος είναι εύκολος    13

Ο Θεός δεν μας εγκαταλείπει 14

Έρχονται δύσκολα χρόνια       15

2 ΕΝΟΤΗΤΑ  16

ΠΡΩΤΟ ΜΕΡΟΣ Η ΑΜΑΡΤΙΑ ΚΑΙ Ο ΔΙΑΒΟΛΟΣ          16

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 1 Η αμαρτία έγινε μόδα           16

Η συνείδηση ελέγχει  17

Η απομάκρυνση από τον Θεό είναι κόλαση   17

Σε όποιο αφεντικό δουλεύεις από αυτό θα πληρωθής            18

3 ΕΝΟΤΗΤΑ  19

Κεφάλαιο 2 Στις μέρες μας ο διάβολος αλωνίζει       19

Με την αμαρτία δίνουμε δικαιώματα στον πειρασμό 19

Η εξομολόγηση κόβει τα δικαιώματα του διαβόλου  20

Ο διάβολος δεν πλησιάζει στο καθαρό πλάσμα του Θεού     20

Ο διάβολος είναι κουτός         23

Read More ->>

1 Εισαγωγικά από λόγους του Γέροντα

Εἰσαγωγικά ἀπὸ λόγους τοῦ Γέροντα

«Τα χρόνια ποὺ περνοῦμε εἶναι πολύ δύσκολα καὶ πολύ ἐπικίνδυνα, ἀλλὰ τελικά θὰ νικήση ὁ Χριστός».

Ὁ περισσότερος κόσμος τῆς ἐποχῆς μᾶς εἶναι μορφωμένος κοσμικά καὶ τρέχει μὲ τὴν κοσμική μεγάλη ταχύτητα. Ἐπειδή ὅμως τοῦ λείπει ὁ φόβος τοῦ Θεοῦ – «ἀρχή σοφίας φόβος Κυρίου»1 –, λείπει τὸ φρένο, καὶ μὲ ταχύτητα, χωρίς φρένο, καταλήγει σὲ γκρεμό. Οἱ ἄνθρωποι εἶναι πολύ προβληματισμένοι καὶ οἱ περισσότεροι πολύ ζαλισμένοι. Ἔχουν χάσει τὸν προσανατολισμό τους. Σιγά-σιγὰ  κατευθύνονται πρὸς τὸ νὰ μήν μποροῦν νὰ ἐλέγχουν τὸν ἑαυτό τους. Ἄν αὐτοί ποὺ ἔρχονται στὸ Ἅγιον Ὅρος εἶναι τόσο πολύ συγχυσμένοι, τόσο μπερδεμένοι, μὲ τόσο ἄγχος, σκεφθῆτε οἱ ἄλλοι ποὺ εἶναι μακριά ἀπὸ τὸν Θεό, ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία, πώς θὰ εἶναι!

Καὶ βλέπεις σὲ ὅλα τὰ κράτη φουρτούνα, ζάλη μεγάλη! Ὁ καημένος ὁ κόσμος –

ὁ Θεὸς νὰ βάλει τὸ χέρι Του! – βράζει σάν τὴν χύτρα ταχύτητος. Καὶ οἱ μεγάλοι πώς τὰ φέρνουν! Μαγειρεύουν-μαγειρεύουν, τὰ ρίχνουν ὅλα στὴν χύτρα ταχύτητος καὶ σφυρίζει τώρα ἡ χύτρα! Θὰ πεταχθῆ σὲ λίγο ἡ βαλβίδα! Εἶπα σὲ κάποιον ποῦ εἶχε μία μεγάλη θέση: «Γιατί μερικά πράγματα δὲν τὰ προσέχετε; Τί θὰ γίνει;». «Πάτερ μου, μοῦ λέει, λίγο χιόνι ἦταν πρῶτα τὸ κακό, τώρα ἔχει γίνει ὁλόκληρη χιονοστιβάδα. Μόνο ἕνα θαῦμα μπορεῖ νὰ βοηθήση». Ἀλλά καὶ μὲ τὸν τρόπο ποὺ πηγαίνουν μερικοί νὰ βοηθήσουν τὴν κατάσταση, κάνουν μεγαλύτερη τὴν χιονοστιβάδα τοῦ κακοῦ. Ἀντί νὰ λάβουν ὁρισμένα μέτρα γιὰ τὴν παιδεία κ.λπ., κάνουν χειρότερα. Δὲν κοιτάζουν πώς νὰ διαλύσουν αὐτήν τὴν χιονοστιβάδα, ἀλλὰ τὴν κάνουν μεγαλύτερη. Βλέπεις, τὸ χιονάκι εἶναι λίγο στὴν ἀρχή. Ἄν κυλήση στὸν κατήφορο, γίνεται ἕνας σβῶλος. Ὁ σβῶλος, καθώς μαζεύει καὶ ἄλλο χιόνι, ξύλα, πέτρες κ.λπ., γίνεται σιγά-σιγὰ μεγαλύτερος-μεγαλύτερος, καὶ τελικά γίνεται ὁλόκληρη χιονοστιβάδα. Ἔτσι καὶ τὸ κακό λίγο-λίγο ἔχει γίνει πιά χιονοστιβάδα καὶ κυλάει, τώρα θέλει βόμβα γιὰ νὰ σπάση.

Read More ->>

2.Η αμαρτία έγινε μόδα

ΠΡΩΤΟ ΜΕΡΟΣ - Η ΑΜΑΡΤΙΑ ΚΑΙ Ο ΔΙΑΒΟΛΟΣ

"Φαρμάκι γευόμαστε, ὅταν ζοῦμε μακριά ἀπὸ τὸν γλυκύ Ἰησοῦ".

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 1- Ἡ ἁμαρτία ἔγινε μόδα

–  Γέροντα,  εἴπατε  σὲ  κανέναν  ὅτι  θὰ  γίνη  πόλεμος;  Ἔτσι  ἀκούσαμε.  Εἶναι ἀλήθεια;

– Ἐγώ δὲν λέω τίποτε καὶ ὁ κόσμος λέει ὅ,τι θέλει. Καὶ νὰ ξέρω κάτι, ποῦ νὰ τὸ πῶ;

 – Τί βάρβαρο πράγμα, Γέροντα, ὁ πόλεμος!

– Ἄν οἱ ἄνθρωποι δὲν εἶχαν αὐτήν τὴν ... «εὐγένεια» τῆς ἁμαρτίας, δὲν θὰ ἔφθαναν σ' αὐτὸ τὸ βάρβαρο. Πιὸ βάρβαρο ἀκόμη εἶναι ἡ ἠθική καταστροφή. Διαλύονται ψυχικά καὶ σωματικά οἱ ἄνθρωποι. Μοῦ ἔλεγε κάποιος: «Λένε γιὰ τὴν Ἀθήνα, «ζούγκλα-ζούγκλα» καὶ κανεὶς δὲν φεύγει ἀπὸ 'κει! Ὅλοι «ζούγκλα» τὴν λένε καὶ ὅλοι στὴν ζούγκλα μαζεύονται». Πῶς ἔχουν γίνει οἱ ἄνθρωποι! Σάν τὰ ζῶα! Τὰ ζῶα ξέρετε τί κάνουν; Στὴν ἀρχή μπαίνουν στὸν σταῦλο, κοπρίζουν, οὐροῦν... Μετά ἀρχίζει νὰ χωνεύη ἡ κοπριά. Μόλις ἀρχίζη νὰ χωνεύη, αἰσθάνονται μία ζεστασιά. Δὲν τὰ κάνει καρδιά νὰ φύγουν ἀπὸ τὸν σταῦλο, ἀναπαύονται. Ἔτσι καὶ οἱ ἄνθρωποι, θέλω νὰ πῶ, νιώθουν τὴν ζεστασιά τῆς ἁμαρτίας, καὶ δὲν τούς κάνει καρδιά νὰ φύγουν. Κατα- λαβαίνουν ὅτι βρωμάει, ἀλλὰ ἀπὸ τὴν ζεστασιά ἐκείνη δὲν τούς κάνει καρδιά νὰ φύγουν. Νά, ἄν μπή τώρα ἕνας μέσα στὸν σταῦλο, δὲν μπορεῖ νὰ ἀντέξη ἀπὸ τὴν μυρωδιά. Ὁ ἄλλος ποὺ εἶναι συνέχεια στὸν σταῦλο δὲν ἐνοχλεῖται, ἔχει συνηθίσει πλέον.

Read More ->>

3. Γιατί ο Θεός επιτρέπει στον διάβολο να μας πειράζη

Γιατί ὁ Θεὸς ἐπιτρέπει στὸν διάβολο νὰ μᾶς πειράζη

– Γέροντα, γιατί ὁ Θεὸς ἐπιτρέπει στὸν διάβολο νὰ μᾶς πειράζη;

– Γιὰ νὰ διαλέξει τὰ παιδιά Του. «Κάνε, διάβολε, ὅ,τι θέλεις», λέει ὁ Θεός, γιατί, ὅ,τι καὶ ἄν κάνη, τελικά θὰ σπάση τὰ μοῦτρα του στὸν ἀκρογωνιαῖο λίθο ποὺ εἶναι ὁ Χριστός. Ἐὰν πιστεύουμε ὅτι ὁ Χριστός εἶναι ὁ ἀκρογωνιαῖος λίθος, τότε τίποτε δὲν μᾶς φοβίζει.

Ὁ Θεὸς δὲν ἐπιτρέπει μία δοκιμασία, ἄν δὲν βγῆ κάτι καλό. Ὅταν ὁ Θεὸς βλέπη ὅτι θὰ γίνη ἕνα μεγαλύτερο καλό, ἀφήνει τὸν διάβολο νὰ κάνη τὴν δουλειά του. εἴδατε τί ἔκανε ὁ Ἡρώδης; Σκότωσε δεκατέσσερις χιλιάδες νήπια, ἀλλὰ ἔκανε δεκατέσσερις χιλιάδες Μάρτυρες Ἀγγέλους. Ποῦ εἶδες ἐσύ Μάρτυρες Ἀγγέλους; Ἔσπασε τὰ μοῦτρα τοῦ ὁ διάβολος! Ὁ Διοκλητιανός ἔγινε συνεργάτης τοῦ διαβόλου βασανίζοντας τούς Χριστιανούς σκληρά. Ἀλλά, χωρίς νὰ τὸ θέλη, ἔκανε καλό στὴν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ, γιατί τὴν πλούτισε μὲ Ἁγίους. Νόμιζε ὅτι θὰ ἐξαφάνιζε ὅλους τους Χριστιανούς, ἀλλὰ δὲν ἔκανε τίποτε. Ἄφησε πλῆθος ἅγια Λείψανα νὰ τὰ προσκυνοῦμε καὶ πλούτισε τὴν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ.

Read More ->>