Σύνορα ασύνορα …Χαίροις Πάτερ Παΐσιε !

Σύνορα ασύνορα …Χαίροις Πάτερ Παΐσιε !

Έχει μια απερίγραπτα θεραπευτική δύναμη η όμορφη μουσική. Και τα τραγούδια και οι στίχοι τους,  μπορούν σε μια στιγμή να γίνουν προσευχές , να μιλούν για τον Θεό ! Είναι θέμα προαιρέσεως , καλού λογισμού , Χριστοκεντρικής προσέγγισης και βιωτής . Όλα , μα όλα για τον Χριστό μας ! Όλα από Εκείνον και για Εκείνον ! Η Αγία μετατρεψιμότητα , όπως έλεγε κάποιος  ! Ακόμα και τα φαινομενικά αταίριαστα και ασύναπτα , γίνονται όμοια και σχετικά  με την  δύναμη της αγάπης του Χριστού . Υπάρχει  ένα τραγούδι  σπάνιας μελωδικότητας και ποίησης . Σίγουρα πολλοί το γνωρίζουν!  Λέει κάπου στο ρεφραίν του : «Σου στέλνω με τ' αγέρι χαιρετισμούς,  όταν θα σε χαϊδεύει να με ακούς και να στους τραγουδάνε στον ουρανό , οι βραδινές παρέες των αστεριών».

Read More ->>

Ἡ ψυχοφθόρος λύπη

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 3 - Ἡ ψυχοφθόρος λύπη

Ἡ χαρὰ εἶναι τοῦ Χριστοῦ, ἡ λύπη εἶναι τοῦ διαβόλου

– Γέροντα, αὐτὸν τὸν καιρό, στενοχωριέμαι πολύ. –  Γιατί  στενοχωριέσαι;  Βούλιαξαν  τὰ  καράβια  σου;  Ποῦ  τὰ  ἔβγαλες  καὶ βούλιαξαν;  στὸν  Ἀτλαντικό;  Καλά,  βγάζουν  τὰ  καράβια  μὲ  τέτοιον  καιρὸ  στὸν ὠκεανό; Πόσα βούλιαξαν;

– Ὅλα, Γέροντα, βούλιαξαν.– Ἔ, τότε εἶσαι ἀκτήμων καὶ μπορεῖς νὰ γίνης καλὴ μοναχή! Γιατί δὲν δοξάζεις διαρκῶς τὸν Θεό; Τί σοῦ λείπει; Νὰ ἔχη λύπη ἕνας ἄνθρωπος ποὺ βρίσκεται μακριὰ ἀπὸ  τὸν  Χριστό,  τὸ  καταλαβαίνω·  ἀλλὰ  νὰ  ἔχη  λύπη  ἕνας  ποὺ  εἶναι  κοντὰ  στὸν Χριστό, δὲν τὸ καταλαβαίνω, γιατί, καὶ πόνο νὰ ἔχη, ὁ πόνος του μελώνεται ἀπὸ τὸν Χριστό.

Ὅπως ἔχω καταλάβει, στὸν ἄνθρωπο δὲν ὑπάρχει φαρμάκι, γιατί, ἂν τὸ φαρμάκι τὸ ἀκουμπήση στὸν Χριστό, γίνεται γλυκὸ σιρόπι. Ὅποιος ἔχει μέσα του φαρμάκι, σημαίνει ὅτι δὲν ἀκουμπάει τὰ προβλήματά του στὸν Χριστό.Ἡ χαρὰ εἶναι τοῦ Χριστοῦ, ἡ λύπη εἶναι τοῦ διαβόλου. Ὅταν βλέπω μοναχὸ νὰ εἶναι σὰν ζημιωμένος μπακάλης, ξέρετε πῶς στενοχωριέμαι; Ἄλλο ἡ κατὰ Θεὸν λύπη, τὸ χαροποιὸν πένθος. Τότε ὁ ἄνθρωπος ἀγάλλεται. Ἡ σιωπή, ἡ συστολὴ ποὺ ἔχει, στάζουν μέλι στὴν καρδιά του. Ὅταν δῶ ἕναν τέτοιον ἄνθρωπο, νὰ τοῦ φιλήσω καὶ τὰ πόδια.

Read More ->>

Η αγάπη προς τον πλησίον

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 2

 Η αγάπη προς τον πλησίον

Αγάπη και ταπείνωση, οι δυο αδελφωμένες αρετές

– Γέροντα, πώς θα σωθώ με τόσα πάθη που έχω;

– Με την αγάπη και την ταπείνωση. Μόλις αυξηθούν αυτές οι δύο αρετές, η υπερηφάνεια και η κακία θα μείνουν ατροφικές και τα πάθη θα αρχίσουν να ψυχορραγούν. Έτσι όλα τα πάθη σιγά-σιγά θα αφανισθούν και όλες οι άλλες αρετές θα έρθουν μόνες τους. Γι᾿ αυτό στρέψε όλες τις δυνάμεις σου στην αγάπη και στην ταπείνωση.

Η αληθινή αγάπη είναι αγκαλιασμένη με την ταπείνωση σαν δύο αδέλφια δίδυμα,  πολύ  αγαπημένα.  Η  αγάπη  δεν  χωρίζει  από  την  ταπείνωση.  Μέσα  στην αγάπη βρίσκεις την ταπείνωση και μέσα στην ταπείνωση βρίσκεις την αγάπη.

Για μένα όλη η βάση στην πνευματική ζωή είναι η αγάπη και η ταπείνωση. Όπου υπάρχει αγάπη, κατοικεί ο Χριστός, η Αγάπη, καί, όπου υπάρχει ταπείνωση, την Χάρη του Θεού την πιάνει το ενοικιοστάσιο1. Τότε παντού βασιλεύει ο Θεός και η γη μεταβάλλεται  σε  Παράδεισο.  Ενώ,  όπου  λείπει  η  αγάπη  και  η  ταπείνωση,  εκεί κατοικεί το ταγκαλάκι, ο εχθρός, και ζουν από εδώ οι άνθρωποι μαζί του την κόλαση και συνέχεια χειροτερεύουν την θέση τους στην άλλη ζωή.

Ο ευκολώτερος δρόμος για να σωθούμε είναι η αγάπη και η ταπείνωση· γι᾿ αυτά θα κριθούμε. Αυτές οι δύο αρετές συγκινούν και κάμπτουν τον Θεό και ανεβάζουν το πλάσμα Του στον Ουρανό. Από τα διακριτικά αυτά – την ταπείνωση και την αγάπη – ξεχωρίζουν οι άγιοι Άγγελοι τα παιδιά του Θεού, τα παίρνουν με αγάπη, τα περνούν άφοβα από τα εναέρια τελώνια2  και τα ανεβάζουν στον φιλόστοργο Πατέρα Θεό.

Read More ->>

Η αγάπη για όλη την κτίση

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 3

 Η αγάπη για όλη την κτίση

Η σχέση του ανθρώπου με τα ζώα πριν και μετά την πτώση

– Γέροντα, δώστε μου μια ευχή για τα Χριστούγεννα.

– Εύχομαι ο Χριστός και η Παναγία να σε έχουν κοντά τους σαν το αρνάκι που είναι δίπλα στην φάτνη. Νομίζω, περνάει καλά, όπως και το βοϊδάκι και το γαϊδουράκι που ζεσταίνουν τον Χριστό στην φάτνη... «Έγνω βούς τον κτησάμενον και όνος την φάτνην του κυρίου αυτού»1, λέει ο Προφήτης Ησαΐας. Γνώρισε δηλαδή το βοϊδάκι το αφεντικό του και το γαϊδουράκι την φάτνη του Κυρίου του. Γνώρισαν τί ήταν μέσα στην φάτνη και με τα χνώτα τους το ζέσταιναν! Κατάλαβαν τον Δημιουργό τους! Αλλά και το γαϊδουράκι, τί μεγάλη του τιμή να πάη τον Χριστό μετά στην Αίγυπτο! Οι άρχοντες είχαν άρματα χρυσοκέντητα, και ο Χριστός τί χρησιμοποίησε! Τί καλά να ήμουν αυτό το γαϊδουράκι!

Μέσα  στον  Παράδεισο  τα  ζώα  αισθάνονταν  την  ευωδία  της  Χάριτος  και αναγνώριζαν τον Αδάμ για αφέντη τους2. Μετά την παράβαση όμως βγήκαν και αυτά από τον Παράδεισο, χωρίς να φταίνε, και δεν αναγνώριζαν τον Αδάμ για αφεντικό τους, αλλά ορμούσαν να τον ξεσχίσουν. Ήταν σαν να του έλεγαν: «Είσαι κακός· δεν είσαι αφεντικό μας».

Τώρα, όταν ο άνθρωπος με την τήρηση των εντολών του Θεού πλησιάζη ξανά στον Θεό, ντύνεται και πάλι την θεία Χάρη, οπότε επανέρχεται στην κατάσταση που είχε προ της πτώσεως και τα ζώα τον αναγνωρίζουν για αφεντικό τους. Τότε κινείται άφοβα ανάμεσα στα άγρια ζώα, τα οποία παύουν πια να είναι άγρια, αφού το αφεντικό τους έχει ημερέψει.

Read More ->>

Αρχοντιά, το μεγαλείο του Θεού

ΤΡΙΤΟ ΜΕΡΟΣ - ΑΡΧΟΝΤΙΑ ΚΑΙ ΦΙΛΟΤΙΜΟ

«Όπου υπάρχει αρχοντιά, υπάρχει το αθόρυβο, υπάρχει η αφάνεια,γι᾿ αυτό εκεί αναπαύεται ο Χριστός καί εκεί υπάρχει η ευλογία του Χριστού».

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 1

Αρχοντιά, το μεγαλείο του Θεού

Τί είναι αρχοντιά

– Γέροντα, τί να προσέξουμε περισσότερο την Μεγάλη Σαρακοστή;

– Την αρχοντιά, την πνευματική αρχοντιά.

– Γέροντα, η Μεγάλη Σαρακοστή δεν είναι περισσότερο περίοδος μετανοίας;

– Αρχοντιά-αρχοντιά, για να δικτυωθήτε με τον Χριστό, αλλιώς δεν γίνεται προκοπή. Αν ξέρατε τί δίνει η αρχοντιά, θα την κυνηγούσατε μέρα-νύχτα· ούτε θα κοιμόσασταν.  Αν  αναλύση  κανείς  την  πνευματική  αρχοντιά,  θα  δη  εκεί  μέσα κρυμμένο το μεγαλείο του Θεού!

– Γέροντα, τί είναι ακριβώς η αρχοντιά;

– Αρχοντιά πνευματική είναι η πνευματική ανωτερότητα, είναι η θυσία. Μια αρχοντική ψυχή έχει απαιτήσεις μόνον από τον εαυτό της και όχι από τους άλλους. Θυσιάζεται για τους άλλους, χωρίς να περιμένη ανταμοιβή. Ξεχνάει ό,τι δίνει και θυμάται ακόμη και το παραμικρό που της δίνεται. Έχει φιλότιμο, έχει ταπείνωση και απλότητα, έχει ανιδιοτέλεια, τιμιότητα..., όλα τα έχει. Έχει και την μεγαλύτερη χαρά και την πνευματική αγαλλίαση.

Η πνευματική αρχοντιά έχει Χάρη Θεού, είναι – πώς να το πώ; – μια θεϊκή

ιδιότητα. Όπου υπάρχει αρχοντιά, υπάρχει το αθόρυβο, υπάρ χει η αφάνεια, γι᾿ αυτό εκεί αναπαύεται ο Χριστός και εκεί υπάρχει η ευλογία του Χριστού.

Read More ->>

Φιλότιμο, η πολύ-πολύ ευγνώμων αγάπη

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 2

 Φιλότιμο, η πολύ-πολύ ευγνώμων αγάπη

Οι φιλότιμοι είναι αρχοντικές ψυχές

– Τί είναι, Γέροντα, το φιλότιμο;

– Τί λέει το λεξικό; Η λέξη «φιλότιμο» δεν υπάρχει σε καμμιά άλλη γλώσσα. Βλέπεις, οι Έλληνες μπορεί να έχουν μερικά κουσούρια, αλλά έχουν και δύο δώρα από τον Θεό: το φιλότιμο και την λεβεντιά· όλα τα πανηγυρίζουν.

Να σάς πω λοιπόν τί λέει το δικό μου λεξικό: Φιλότιμο είναι το ευλαβικό απόσταγμα της καλωσύνης· η πολύ-πολύ ευγνώμων αγάπη που είναι όλο καλωσύνη και ταπείνωση. Είναι η λαμπικαρισμένη αγάπη του ταπεινού ανθρώπου που δεν βάζει καθόλου τον εαυτό του σε ό,τι κάνει και η καρδιά του είναι γεμάτη πνευματική λεπτότητα, ευαισθησία και ευγνωμοσύνη προς τον Θεό και προς τις εικόνες του Θεού, τους συνανθρώπους του.

Οι φιλότιμοι λειώνουν εσωτερικά από ευγνωμοσύνη προς τον Θεό, την οποία εκδηλώνουν με κάθε πνευματικό τρόπο, σαν παιδιά του Θεού. Επειδή κινούνται στον ουράνιο χώρο της δοξολογίας, δέχονται με χαρά και τις δοκιμασίες. Δοξάζουν τον Θεό γι' αυτές, όπως και για τις ευλογίες, και δέχονται συνέχεια την ευλογία του Θεού.

Read More ->>

Απλότητα και Καθαρότητα

ΤΕΤΑΡΤΟ ΜΕΡΟΣ - ΠΑΙΔΙΑ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΤΑΠΕΙΝΩΣΕΩΣ

Απλότητα και Καθαρότητα

Πίστη και Ελπίδα

Υπομονή - Χαρά - Διάκριση

«Μόνον κοντά στον Χριστό βρίσκει κανείς τήν πραγματική, την γνήσια χαρά, γιατί μόνον ο Χριστός δίνει χαρά καί παρηγοριά πραγματική».

 

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 1

Η απλότητα και η καθαρότητα

Η απλότητα, το πρώτο παιδί της ταπεινώσεως

Το πρώτο παιδί της ταπεινώσεως είναι η απλότητα. Και όταν υπάρχη στον άνθρωπο απλότητα, υπάρχει και αγάπη, θυσία, καλωσύνη, φιλότιμο, ευλάβεια. Ο απλός άνθρωπος έχει καθαρότητα ψυχής και μια απερίεργη εμπιστοσύνη στον Θεό. Η απλότητα ήταν η κατάσταση του Αδάμ προ της πτώσεως, που τα έβλεπε όλα αγνά και καθαρά, γιατί ήταν ντυμένος με την Χάρη του Θεού.

– Γέροντα, όταν λένε: «εν τη απλότητι η χάρις», εννοούν την θεία Χάρη;

–  Φυσικά.  Ο  απλός  και  απονήρευτος  άνθρωπος,  επειδή  έχει  ταπείνωση, δέχεται την Χάρη από τον Θεό, ο Οποίος είναι απλός και φύσει αγαθός.

– Γέροντα, μπορεί κανείς να κινήται απλά και να έχη υπερηφάνεια;

–  Αυτό  δεν  γίνεται.  Στον  άνθρωπο  που  έχει  πραγματική  απλότητα  δεν υπάρχει υπερηφάνεια.

– Μπορεί, Γέροντα, κάποιος να μιμήται μερικές εκδηλώσεις του απλού ανθρώπου, χωρίς να έχη πραγματική απλότητα;

Read More ->>

Η πίστη και η ελπίδα στον Θεό

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 2

 Η πίστη και η ελπίδα στον Θεό

Όλο το κακό σήμερα προέρχεται από την απιστία

– Γέροντα, βλέπω ότι μερικοί άνθρωποι που δεν πιστεύουν στον Θεό, έχουν έντονη την επιθυμία να γνωρίσουν τον κόσμο, να ταξιδέψουν, να διασκεδάσουν.

– Όταν ο άνθρωπος δεν πιστεύη στην άλλη ζωή, ζητάει να γνωρίση τον κόσμο, να χαρή σ᾿ αυτήν την ζωή εκείνο, το άλλο..., και τελικά τί βγαίνει; Έχει συνέχεια μέσα του ένα κενό. Ενώ, άμα πιστέψη στον Θεό, γνωρίζει τον Θεό, τον γνωρίζει ο Θεός1, και τότε νιώθει μέσα του γεμάτος.

– Γέροντα, αν οι άνθρωποι σκέφτονταν ότι αυτή η ζωή είναι πρόσκαιρη, δεν θα άλλαζαν;

– Εξαρτάται. Αν πούμε τώρα: «τελειώνει ο κόσμος», ένας που δεν πιστεύει θα αποθρασυνθή περισσότερο και θα ορμήση στο κακό, στην αμαρτία. Ένας όμως που πιστεύει, θα φρενάρη τον εαυτό του. «Τί να ξανοιχτώ με χαμένα; θα πή. Να κοιτάξω την ψυχή μου, να ζήσω πνευματικά, να κάνω καμμιά ελεημοσύνη».

Όλο το κακό σήμερα προέρχεται από την απιστία. Παλιά ο κόσμος πίστευε· και ο πιο αδιάφορος είχε μέσα του πίστη. Μπορεί οι άνθρωποι να ήταν απλοί· μπορεί να μην καταλάβαιναν τίποτα από όσα άκουγαν στην εκκλησία. Μερικοί δεν ήξεραν ούτε ότι τα Ευαγγέλια είναι τέσσερα· νόμιζαν ότι είναι δώδεκα, αλλά τί πίστη είχαν, τί ευλάβεια! Και οι νοσοκόμες τί παλληκαριά είχαν! Πόσες στον πόλεμο πήγαιναν εθελόντριες! Είχαν και πίστη και θυσία και βοηθούσαν πάρα πολύ. Σήμερα μου είπε κάποιος ότι ένας άρρωστος έλεγε το «Πιστεύω» και η νοσοκόμα τον χτυπούσε, γιατί νόμιζε ότι της έκανε μάγια! Να μην ξέρη ούτε το Σύμβολο της Πίστεως! Που έχουμε φθάσει!  Νέα  παιδιά  τα  ρωτάς:  «Τί  πιστεύεις;».  «Δεν  ξέρω,  σού  λένε,  ακόμη  δεν κατέληξα». «Τί θρησκεία έχει η μάνα σου, ο πατέρας σου;». «Δεν ξέρω· δεν τους ρώτησα». Δεν ενδιαφέρθηκε να μάθη τί θρησκεία έχουν οι γονείς του! Όταν κανείς είναι τόσο αδιάφορος, πώς να βοηθηθή;

Read More ->>

Η σωτήριος υπομονή

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 3

 Η σωτήριος υπομονή

«Μακάριος ανήρ, ός υπομένει πειρασμόν»1

– Γέροντα, όταν περνούμε κάποιον πειρασμό, μια μεγάλη δοκιμασία, τί να κάνουμε;

– Τί να κάνετε; Υπομονή να κάνετε. Η υπομονή είναι το ισχυρότερο φάρμακο που θεραπεύει τις μεγάλες και μακροχρόνιες δοκιμασίες. Οι περισσότερες δοκιμασίες μόνο με την υπομονή περνούν. Η μεγάλη υπομονή ξεδιαλύνει πολλά και φέρνει θεϊκά αποτελέσματα· εκεί που δεν περιμένεις την λύση, δίνει ο Θεός την καλύτερη λύση.

Να ξέρετε ότι ο Θεός ευαρεστείται, όταν ο άνθρωπος περνά δοκιμασίες και υπομένη αγόγγυστα δοξάζοντας το άγιο όνομά Του. «Μακάριος ανήρ, ός υπομένει πειρασμόν»2, λέει ο Άγιος Ιάκωβος. Γι᾿ αυτό να προσευχώμαστε να μας δίνη ο Καλός Θεός υπομονή, ώστε να τα υπομένουμε όλα αγόγγυστα και με δοξολογία.

Η ζωή μας σ᾿ αυτόν τον κόσμο είναι μία συνεχής άσκηση και ο καθένας μας ασκείται με διαφορετικό τρόπο. Να σκέφτεσθε τί τράβηξε ο Χριστός σ᾿ εκείνα τα δύσκολα χρόνια! Πόσα προβλήματα του δημιουργούσαν οι Εβραίοι και δεν μιλούσε καθόλου! Αλλά και ο Απόστολος Παύλος τί υπομονή έκανε! Ενώ είχε πληροφορία από τον Θεό ότι θα πάη στην Ρώμη3, έμεινε στην φυλακή δύο χρόνια, γιατί ο ηγεμόνας καθυστερούσε την δίκη4. Ο Άγιος Ιωάννης ο Θεολόγος πάλι τί υπέφερε! Για έναν μικρό γογγυσμό υπέστη ναυάγιο5... Βλέπετε, επιτρέπει ο Θεός να ταλαιπωρηθούν για μικρά πράγματα οι Άγιοι, για να έχουμε εμείς παραδείγματα, ώστε να αντιμετωπίζουμε τους πειρασμούς με υπομονή, με προσευχή, αλλά και με χαρά.

Read More ->>

Η πνευματική χαρά

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 4

Η πνευματική χαρά

Η Παναγία έφερε στον κόσμο την χαρά

– Γέροντα, μπορείτε να μας ψάλετε το Μεγαλυνάριο που είχατε γράψει για την Παναγία1;

– Έλα να το ψάλουμε μαζί. «Εύρες πολλήν Χάριν παρά Θεού, Μήτερ του Δεσπότου, Μεγαλόχαρη, αληθώς, Κεχαριτωμένη, ως Γαβριήλ εβόα, Βασίλισσα Αγγέλων, φρούρει τους δούλους σου». Να σού πω τώρα και ένα δογματικό: Η Παναγία ήταν Κόρη και Μητέρα, Δούλη και Βασίλισσα, Βασίλισσα όλου του κόσμου. Χωράει στον νού του ανθρώπου αυτό; Και ο Ευαγγελισμός της Θεοτόκου είναι κάτι το υπερφυσικό, έξω της λογικής. Εύχομαι η Παναγία να σού δώση την χαρά του Ευαγγελισμού και ο Άγγελος να σε ευλογήση, για να έχης πνευματική πρόοδο. Αμήν.

– Γέροντα, ένα τροπάριο λέει: «Χαίρε η της Εύας χαρά· η γαρ εκείνης λύπη δια του τόκου σου πέπαυται, Αγνή»2.

– Ό,τι καλό κι αν βρη ο άνθρωπος να πη για την Παναγία, δεν θα μπορέση να εκφράση το μεγαλείο Της. Η Παναγία με την υπακοή Της άνοιξε πάλι για μας τον Παράδεισο, που τον είχε κλείσει η παρακοή της Εύας. Η Εύα έσπασε τον κρίκο που μας ένωνε με τον Θεό και έφερε στον κόσμο λύπη και πόνο3· η Παναγία ένωσε πάλι τον κρίκο και έφερε στον κόσμο την παραδεισένια χαρά.Μας συνέδεσε με τον Θεό, αφού ο Χριστός είναι Θεάνθρωπος.

Read More ->>

Διάκριση, η κορωνίδα των αρετών

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 5

 Διάκριση, η κορωνίδα των αρετών

Ανάλογη με την πνευματική μας κατάσταση είναι και η διάκρισή μας

– Γέροντα, γιατί οι Πατέρες λένε ότι η αρετή της διακρίσεως είναι «μείζων πασών των αρετών»1;

– Η διάκριση δεν είναι απλώς μια αρετή· είναι η κορώνα, το στεφάνι, των αρετών.

Ανάλογη με την πνευματική μας κατάσταση, ανάλογη με την ποιότητα των αρετών μας, είναι και η διάκρισή μας. Αν οι αρετές μας είναι χάρτινες, χάρτινο θα είναι και το στεφάνι τους, η διάκριση δηλαδή που θα έχουμε. Αν οι αρετές μας είναι από μπρούντζο, μπρούντζινο θα είναι και το στεφάνι τους. Αν είναι από χρυσό, χρυσό θα  είναι  και  το  στεφάνι  τους.  Αν  οι  αρετές  μας  έχουν  διαμαντόπετρες, διαμαντόπετρες θα έχη και το στεφάνι τους, η διάκριση.

– Γέροντα, τί είναι διάκριση;

– Διάκριση είναι η πνευματική όραση. Και πνευματική όραση έχει εκείνος που έχει εξαγνισμένο νού· γι᾿ αυτό έχει και πνευματική διαύγεια και θείο φωτισμό.

– Γέροντα, ο Άγιος Ιωάννης της Κλίμακος λέει: «Με τα δύο μάτια βλέπουμε

σωματικά και με την διάκριση βλέπουμε πνευματικά»2.

Read More ->>

Η Καλή Ανησυχία

Επίλογος

Η Καλή Ανησυχία

«Όταν δεν ξεχνούμε ότι ο σκοπός μας εδώ στην γή είναι η απόκτηση της Βασιλείας του Θεού, τότε μπαίνει μέσα μας η καλή ανησυχία.

Αυτή η ανησυχία αργά ή γρήγορα θα μεταφέρη τήν ψυχή μας στον πνευματικό χώρο,όπου θα βρη άφθονο οξυγόνο,θά ζωντανέψη και θα πετάξη ψηλά».

Καλή ανησυχία, η καλή αγωνία για τον «καλόν αγώνα»262

– Γέροντα, τί είναι η καλή ανησυχία;

– Η καλή ανησυχία είναι η καλή αγωνία για τον «καλόν αγώνα»263. Αγωνίζεται κανείς,  παρακολουθεί  τον  εαυτό  του,  εντοπίζει  τί  εμποδίζει  την  πνευματική  του

πρόοδο, προβληματίζεται, ζητάει, αν χρειάζεται, βοήθεια, και κάνει εργασία πνευματική.  Βλέπει  λ.χ.  ότι  στην  τάδε  περίπτωση  φέρθηκε  υπερήφανα·  αμέσως σκέφτεται: «Πώς χτυπιέται η υπερηφάνεια; Με την ταπείνωση. Ταπείνωση λοιπόν». Τάκ-τάκ, χτυπάει την υπερηφάνεια με το τσεκούρι. Με λίγα λόγια ζητάει την εξέλιξη την πνευματική και κάνει εργασία πνευματική. Βλέπεις, ο μαθητής τελειώνει την πρώτη δημοτικού, πηγαίνει στην δευτέρα, τελειώνει το δημοτικό, πηγαίνει στο γυμνάσιο, στο λύκειο κ.λπ. Αν δεν είναι καλός μαθητής, θα ζητήση βοήθεια. Ή, για να μπή στο Πανεπιστήμιο, κάνει φροντιστήριο. Μετά, για να πάρη το πτυχίο, διαβάζει εντατικά. Στην συνέχεια μπορεί να κάνη μεταπτυχιακό, ύστερα διδακτορικό· μπορεί να πάη και στο εξωτερικό για περισσότερες σπουδές. Και όλα αυτά τα κάνει, για να εξελιχθή  σε  μια  επιστήμη.  Πόσο  μάλλον  στην  πνευματική  ζωή,  που  είναι  η πνευματική  επιστήμη,  πρέπει  να  έχη  κανείς  ανησυχία  για  την  πνευματική  του εξέλιξη!

Read More ->>

Πρόλογος

Πρόλογος

 

Μὲ τὸν παρόντα τόμο συνεχίζουμε τὴν δημοσίευση τῶν λόγων τοῦ μακαριστοῦ Γέροντος Παϊσίου μὲ θέματα γιὰ τὴν οἰκογένεια καὶ γιὰ τὶς δοκιμασίες ποὺ ὑφίσταται ὁ ἄνθρωπος ἐξ αἰτίας τῆς κρίσεως τοῦ θεσμοῦ τῆς οἰκογένειας στὴν ἐποχή μας. Ὁ Γέροντας ἔλεγε ὅτι τὰ περισσότερα ἀπὸ τὰ γράμματα ποὺ λάμβανε προέρχονταν ἀπὸ ἀνθρώπους μὲ οἰκογενειακὰ προβλήματα. Ἀπέδιδε δὲ τὰ προβλήματα αὐτὰ στὴν ἀπομάκρυνση τῶν ἀνθρώπων ἀπὸ τὸν Θεὸ καὶ στὴν φιλαυτία τους. «Παλιά, ἔλεγε, ἡ ζωὴ ἦταν πιὸ ἤρεμη καὶ οἱ ἄνθρωποι ἔκαναν ὑπομονή. Σήμερα ὅλοι εἶναι τσακμάκια. Ἕναν λόγο δὲν σηκώνουν. Καὶ ὕστερα αὐτόματο διαζύγιο».

 

Ὁ Γέροντας ἀπὸ πολὺ νωρὶς τοποθετήθηκε ἐνεργῶς μέσα στὴν μεγάλη οἰκογένεια τῆς Ἐκκλησίας καὶ αἰσθανόταν ὅτι δὲν ἀνῆκε πλέον στὴν μικρὴ οἰκογένειά του. Ἀπέκτησε θεϊκὴ ἀγάπη καὶ ἔγινε παιδὶ τοῦ Θεοῦ. Γι᾿ αὐτὸ ἔνιωθε ὅλους τοὺς ἀνθρώπους ἀδέλφια του καὶ ἀγαποῦσε τὸν καθέναν «ἐν σπλάγχνοις Ἰησοῦ Χριστοῦ» (Φιλ.  1,  8).  «Ὅταν  βλέπω  κάποιον  ἡλικιωμένον,  μᾶς  ἔλεγε,  λέω  ὅτι  αὐτὸς  εἶναι πατέρας μου.Ὅταν βλέπω κάποια γιαγιά, λέω ὅτι αὐτὴ εἶναι μητέρα μου. Ὅταν δῶ μικρὸ παιδί, τὸ βλέπω σὰν ἀνηψάκι μου. Ὅλους τοὺς ἀγαπῶ. Ἄλλους τοὺς χαίρομαι, ἄλλους  τοὺς  πονῶ.  Ξέρεις  τί  εἶναι  αὐτό;».  Ἀλλὰ  καὶ  γινόταν  γιὰ  τὸν  καθέναν, ἀνάλογα μὲ τὴν περίπτωση, παιδί, ἀδελφός, πατέρας, παπποῦς. Καὶ ἡ εἰλικρινὴς αὐτὴ ἀγάπη βοηθοῦσε ὅποιον τὸν πλησίαζε νὰ ὑποστῆ τὴν καλὴ ἀλλοίωση, νὰ δεχθῆ τὸν λόγο τοῦ Θεοῦ καὶ νὰ ζήση σύμφωνα μὲ αὐτόν. Ὡς μέλος τοῦ σώματος τοῦ Χριστοῦ, ὄχι μόνον προσευχόταν μὲ πόνο γιὰ ὅσους ἀντιμετώπιζαν προβλήματα μέσα στὴν οἰκογένεια, ἀλλὰ βοηθοῦσε καὶ μὲ τὸν λόγο του, ὅταν τοῦ τὸ ζητοῦσαν, ἀκόμη καὶ στὰ πιὸ εἰδικὰ θέματα τῆς οἰκογενειακῆς ζωῆς, ἂν καὶ ἐκεῖνος ζοῦσε ὡς ἀσκητής.

Read More ->>

Οἱ νέοι μπροστὰ στοὺς δύο δρόμους τῆς ζωῆς

Οἱ νέοι μπροστὰ στοὺς δύο δρόμους τῆς ζωῆς

 Οἱ  γονεῖς  ποὺ  γεννοῦν  τὰ  παιδιὰ  καὶ  τοὺς  δίνουν  τὸ  σῶμα  πρέπει  νὰ

συντελέσουν, ὅσο μποροῦν, καὶ στὴν πνευματική τους ἀναγέννηση. Ὕστερα, ὅ,τι δὲν

μποροῦν νὰ κάνουν οἱ ἴδιοι γιὰ τὰ παιδιά τους, θὰ τὸ ἀναθέσουν σὲ δασκάλους. Γι᾿ αὐτὸ λέει καὶ ἡ Ἐκκλησία μας «τοὺς γονεῖς ἡμῶν καὶ διδασκάλους». Ὑπάρχουν ὅμως καὶ οἱ πνευματικοὶ Πατέρες, ποὺ ἐργάζονται γιὰ τὴν πνευματικὴ ἀναγέννηση τῶν ἀνθρώπων καὶ βοηθοῦν πιὸ θετικὰ στὴν ἀγωγὴ τῶν παιδιῶν.

  

Καὶ ἡ ἔγγαμη καὶ ἡ ἄγαμη ζωὴ εἶναι εὐλογημένες

 –  Γέροντα,  τί  πρέπει  νὰ ἀπαντήση κανεὶς  σὲ νέα παιδιὰ ποὺ ρωτοῦν ἂν  ἡ μοναχικὴ ζωὴ εἶναι ἀνώτερη ἀπὸ τὴν ἔγγαμη;

– Κατ᾿ ἀρχὰς πρέπει νὰ τοὺς δώση νὰ καταλάβουν ποιός εἶναι ὁ προορισμὸς

τοῦ ἀνθρώπου καὶ ποιό εἶναι τὸ νόημα τῆς ζωῆς. Ὕστερα νὰ τοὺς ἐξηγήση  ὅτι καὶ οἱ δύο δρόμοι ποὺ ἔχει χαράξει ἡ Ἐκκλησία μας εἶναι εὐλογημένοι, γιατὶ καὶ οἱ δύο μποροῦν νὰ τοὺς ὁδηγήσουν στὸν Παράδεισο, ἂν ζήσουν κατὰ Θεόν. Ἂς ὑποθέσουμε ὅτι  δύο  ἄνθρωποι  ξεκινοῦν νὰ πᾶνε  σὲ  ἕνα προσκύνημα.  Ὁ ἕνας πηγαίνει  μὲ τὸ λεωφορεῖο ἀπὸ τὸν δημόσιο δρόμο καὶ ὁ ἄλλος πηγαίνει μὲ τὰ πόδια ἀπὸ κάποιο μονοπάτι. Καὶ οἱ δύο ὅμως ἔχουν τὸν ἴδιο σκοπό. Ὁ Θεὸς καὶ τὸ ἕνα τὸ χαίρεται καὶ τὸ ἄλλο τὸ θαυμάζει. Κακὸ εἶναι ὅταν αὐτὸς ποὺ πάει ἀπὸ τὸ μονοπάτι κατακρίνη μέσα του τὸν ἄλλον ποὺ πάει ἀπὸ τὸν δημόσιο δρόμο ἢ καὶ τὸ ἀντίστροφο.

Read More ->>

Γιὰ μιὰ ἁρμονικὴ οἰκογένεια

ΠΡΩΤΟ ΜΕΡΟΣ - ΓΙΑ ΝΑ ΣΤΑΘΗ Η ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ

«Ὅσο μποροῦν οἱ σύζυγοι νὰ καλλιεργήσουν τὴν ἀρετὴ τῆς ἀγάπης,

γιὰ νὰ μένουν ἑνωμένοι πάντοτε οἱ δύο,

καὶ νὰ μένη μαζί τους καὶ ὁ Τρίτος, ὁ Γλυκύτατος Χριστός μας».

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 1 - Γιὰ μιὰ ἁρμονικὴ οἰκογένεια

Ἡ  καλὴ ἀρχὴ τῆς οἰκογενειακῆς ζωῆς

– Γέροντα, κάποιος νέος ποὺ ἔχει ἀποφασίσει τὴν ἔγγαμη ζωὴ μὲ ρώτησε πῶς θὰ ξεκινήση σωστὰ γι᾿ αὐτήν.

– Κατ᾿ ἀρχὰς νὰ κοιτάξη νὰ βρῆ μιὰ καλὴ κοπέλα ποὺ νὰ τὸν ἀναπαύη, γιατὶ καθένας ἀναπαύεται διαφορετικὰ καὶ μὲ ἄλλον ἄνθρωπο. Νὰ μὴν κοιτάξη νὰ εἶναι πλούσια καὶ ὄμορφη, ἀλλὰ προπάντων ἁπλὴ καὶ ταπεινή. Πρέπει νὰ δώση δηλαδὴ περισσότερη  προσοχὴ  στὴν  ἐσωτερικὴ  ὀμορφιὰ  καὶ  ὄχι  στὴν  ἐξωτερική.  Ὅταν  ἡ κοπέλα εἶναι θετικὸς ἄνθρωπος καὶ προικισμένη μὲ ἀνδρισμό, χωρὶς νὰ ἔχη περισσότερο ἀπὸ ὅ,τι χρειάζεται γυναικεῖο χαρακτήρα, αὐτὸ πολὺ βοηθάει στὸ νὰ βρίσκη ὁ ἄνδρας ἀμέσως κατανόηση καὶ νὰ μὴν πονοκεφαλιάζη. Ἂν ἔχη καὶ φόβο Θεοῦ, ἔχη ταπείνωση, τότε μποροῦν νὰ πιασθοῦν χέρι-χέρι καὶ νὰ περάσουν τὸ κακὸ ρεῦμα τοῦ κόσμου.

Read More ->>

Μὲ τὴν ὑπομονὴ σώζεται ἡ οἰκογένεια

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 2 - Μὲ τὴν ὑπομονὴ σώζεται ἡ οἰκογένεια

– Τί κάνει ἡ ἀδελφή σου; Πῶς τὰ πάει μὲ τὸν σύζυγό της;

–  Γέροντα,  μαθαίνω  ὅτι  ἔχει  δυσκολίες,  ἀλλὰ  κάνει  ὑπομονὴ  καί,  ὅταν

χρειάζεται, τραβάει μπροστά.

– Ἔτσι εἶναι. Ὅταν δύο βόδια εἶναι στὸν ζυγὸ καὶ τὸ ἕνα εἶναι λίγο ἀδύνατο ἢ

τεμπέλικο, τότε τὸ ἄλλο βάζει περισσότερη δύναμη καὶ τραβάει, σβαρνίζει κατὰ κάποιον τρόπο καὶ τὸ ἄλλο. Εἶδες; Κοσμικοὶ ἄνθρωποι καὶ κάνουν δουλειὰ στὸν ἑαυτό τους. Ἐσεῖς ἐδῶ εἶστε ἀρχοντοποῦλες. Σκέψου μιὰ μητέρα νὰ ἔχη τέσσερα παιδιὰ καὶ τὸ ἕνα νὰ εἶναι καθυστερημένο, τὸ ἄλλο νὰ ἔχη ψυχοπάθεια, τὸ ἄλλο μεσογειακὴ ἀναιμία, τὸ ἄλλο νὰ γυρνάη τὰ μεσάνυχτα. Καὶ μὲ τὸν σύζυγο, ἀνάλογα μὲ τὸ τί ἄνθρωπος εἶναι, νὰ ἔχη ἡ καημένη ἄλλα βάσανα. Καὶ νὰ ὑπομένη τόσα καὶ τόσα καὶ νὰ μὴ μιλάη, νὰ πάη νὰ σκάση, νὰ μὴν ἔχη ποῦ νὰ πῆ τὸν πόνο της, γιατὶ καὶ μερικὰ πράγματα ἀπὸ τὴν οἰκογένεια δὲν μπορεῖ νὰ τὰ πῆ κανεὶς πιὸ πέρα. Μπορεῖ λ.χ. ὁ ἄνδρας νὰ σηκώνεται  νὰ φεύγη καὶ νὰ μὴν τῆς δίνη οὔτε διατροφή. Νὰ μὴν ἔχη χρήματα ἡ καημένη οὔτε τὸ νοίκι νὰ πληρώση, νὰ θέλουν νὰ τὴν βγάλουν ἀπὸ τὸ σπίτι. Νὰ ἀναγκάζεται νὰ ἐργάζεται ὁπουδήποτε, νὰ συναντᾶ κινδύνους, καὶ νὰ σοῦ λέη: «Κάνε προσευχὴ νὰ ἀπαλλαγῶ τοὐλάχιστον ἀπὸ αὐτοὺς τοὺς κινδύνους»! Ἢ νὰ εἶναι μέθυσος ὁ ἄνδρας της καὶ νὰ μὴ δουλεύη, νὰ ἀναγκάζεται νὰ δουλεύη ἐκείνη, νὰ καθαρίζη  σκάλες  στὶς  πολυκατοικίες,  κι  ἐκεῖνος  νὰ  πηγαίνη  στὴν  ταβέρνα.  Νὰ ἔρχεται τὰ μεσάνυχτα μεθυσμένος, νὰ τὴν δέρνη καὶ νὰ τῆς ζητάη τὰ χρήματα ποὺ πῆρε ἢ νὰ πηγαίνη νὰ τὰ παίρνη μόνος του ἀπὸ τὰ ἀφεντικά της. Ἄχ, μαρτύριο εἶναι!

Read More ->>

Ἡ τεκνοποιία

ΔΕΥΤΕΡΟ ΜΕΡΟΣ - ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΚΑΙ ΟΙ ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΙΣ ΤΟΥΣ

«Οἱ γονεῖς ποὺ γεννοῦν τὰ παιδιὰ καὶ τοὺς δίνουν τὸ σῶμα

πρέπει νὰ συντελέσουν, ὅσο μποροῦν,

καὶ στὴν πνευματική τους ἀναγέννηση».

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 1 - Ἡ τεκνοποιία

Οἱ Ἅγιοι Ἰωακεὶμ καὶ Ἄννα εἶναι τὸ ἀπαθέστερο ζευγάρι

–  Γέροντα,  πέστε  μας  γιὰ  τὴν  Ἁγία  Ἄννα  καὶ  τὸν  Ἅγιο  Ἰωακείμ,  τοὺς

Θεοπάτορες. Κάποτε κάτι ἀρχίσατε νὰ μᾶς λέτε.

– Ἀπὸ μικρὸς εἶχα σὲ μεγάλη εὐλάβεια τοὺς Ἁγίους Θεοπάτορες. Μάλιστα εἶχα πεῖ σὲ κάποιον ὅτι,   ὅταν μὲ κάνουν καλόγερο, θὰ ἤθελα νὰ μοῦ δώσουν τὸ ὄνομα Ἰωακείμ. Πόσα ὀφείλουμε σ᾿ αὐτούς! Οἱ Ἅγιοι Ἰωακεὶμ καὶ Ἄννα εἶναι τὸ ἀπαθέστερο ἀνδρόγυνο ποὺ ὑπῆρξε ποτέ. Δὲν εἶχαν καθόλου σαρκικὸ φρόνημα.

Ὁ Θεὸς ἔτσι ἔπλασε τὸν ἄνθρωπο καὶ ἔτσι ἤθελε νὰ γεννιοῦνται οἱ ἄνθρωποι, ἀπαθῶς. Ἀλλὰ μετὰ τὴν πτώση μπῆκε τὸ πάθος στὴν σχέση ἀνάμεσα στὸν ἄνδρα καὶ στὴν γυναίκα. Μόλις βρέθηκε ἕνα ἀπαθὲς ἀνδρόγυνο, ὅπως ἔπλασε ὁ Θεὸς τὸν ἄνθρωπο καὶ ὅπως ἤθελε νὰ γεννιοῦνται οἱ ἄνθρωποι, γεννήθηκε ἡ Παναγία, αὐτὸ τὸ ἁγνὸ πλάσμα, καὶ στὴν συνέχεια σαρκώθηκε ὁ Χριστός. Μοῦ λέει ὁ λογισμὸς ὅτι θὰ κατέβαινε καὶ νωρίτερα ὁ Χριστὸς στὴν γῆ, ἂν ὑπῆρχε ἕνα ἁγνὸ ζευγάρι, ὅπως ἦταν οἱ Ἅγιοι Ἰωακεὶμ καὶ Ἄννα.

Read More ->>

Ὁ ρόλος τῆς μητέρας στὴν ἀνατροφὴ τῶν παιδιῶν

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 2

Ἡ ἀγάπη τῆς μάνας

– Μιὰ φορά, Γέροντα, μᾶς εἴπατε ὅτι μὲ τὴν ἀγάπη ὁ ἄνθρωπος μεγαλώνει, ὡριμάζει.

–   Δὲν   φθάνει   νὰ   ἀγαπάη   κανεὶς   τὸν   ἄλλον·   πρέπει   νὰ   τὸν   ἀγαπάη περισσότερο ἀπὸ τὸν ἑαυτό του. Ἡ μάνα ἀγαπάει τὰ παιδιά της περισσότερο ἀπὸ τὸν ἑαυτό της. Μένει νηστικιά, γιὰ νὰ ταΐση τὰ παιδιά της, ἀλλὰ νιώθει μεγαλύτερη εὐχαρίστηση ἀπὸ ἐκεῖνα. Τὰ παιδάκια τρέφονται ὑλικὰ καὶ ἡ μητέρα πνευματικά. Ἐκεῖνα ἔχουν τὴν ὑλικὴ γεύση, ἐνῶ αὐτὴ ἔχει τὴν πνευματικὴ ἀγαλλίαση.

Μιὰ κοπέλα, πρὶν παντρευτῆ, μπορεῖ νὰ κοιμᾶται μέχρι τὶς δέκα τὸ πρωὶ καὶ νὰ θέλη καὶ τὸ γάλα της νὰ τὸ ἑτοιμάζη ἡ μάνα της. Βαριέται νὰ κάνη καμμιὰ δουλειά. Τὰ θέλει ὅλα ἕτοιμα· θέλει ὅλοι νὰ τὴν περιποιοῦνται. Ἀπαιτήσεις ἀπὸ τὴν μάνα, ἀπαιτήσεις ἀπὸ τὸν πατέρα, καὶ   ἐκείνη νὰ ἔχη τὸ χουζούρι της. Ἐνῶ ὑπάρχει στὴν φύση της ἡ ἀγάπη, δὲν ἀναπτύσσεται, γιατὶ συνέχεια δέχεται βοήθεια καὶ εὐλογίες ἀπὸ τὴν μάνα της, ἀπὸ τὸν πατέρα της, ἀπὸ τὰ ἀδέλφια της. Ἀπὸ τὴν στιγμὴ ὅμως ποὺ γίνεται μάνα, μοιάζει μὲ μηχανάκι πού, ὅσο ζορίζεται, τόσο φορτίζεται, γιατὶ δουλεύει  συνέχεια  ἡ  ἀγάπη.  Πρῶτα  σιχαινόταν,  ὅταν  ἄγγιζε  κάτι  βρώμικο,  καὶ ἔπαιρνε μοσχοσάπουνα γιὰ νὰ πλυθῆ. Ὕστερα, ὅταν λερώνεται τὸ παιδάκι καὶ πρέπη νὰ τὸ καθαρίση, λὲς καὶ πιάνει... μαρμελάδες! Δὲν σιχαίνεται. Πρῶτα, ἂν τὴν ξυπνοῦσες, φώναζε, γιατὶ τὴν ἐνόχλησες. Ὕστερα, ὅταν κλαίη τὸ παιδί, ὅλη νύχτα ξενυχτάει καὶ δὲν δυσκολεύεται. Τὸ φροντίζει καὶ χαίρεται. Γιατί; Γιατὶ παύει νὰ εἶναι παιδί. Ἔγινε μάνα καὶ ἦρθε ἡ θυσία, ἡ ἀγάπη.

Read More ->>

Ἡ εὐθύνη τῶν γονέων γιὰ τὴν ἀνατροφὴ τῶν παιδιῶν

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 3 - Ἡ εὐθύνη τῶν γονέων γιὰ τὴν ἀνατροφὴ τῶν παιδιῶν

Νὰ ἐμπιστευθοῦν οἱ γονεῖς τὰ παιδιά τους στὸν Θεὸ

Ὁ Θεὸς ἔδωσε στοὺς Πρωτοπλάστους, στὸν Ἀδὰμ καὶ τὴν Εὔα, τὴν μεγάλη εὐλογία νὰ γίνωνται συνδημιουργοί Του. Στὴν συνέχεια οἱ γονεῖς, οἱ παπποῦδες κ.λπ. εἶναι καὶ αὐτοὶ συνδημιουργοὶ μὲ τὸν Θεό, γιατὶ δίνουν τὸ σῶμα.

Ὁ Θεὸς εἶναι κατὰ κάποιον τρόπο ὑποχρεωμένος νὰ νοιαστῆ γιὰ τὰ παιδιά.

Ὅταν βαπτισθῆ τὸ παιδάκι, ὁ Θεὸς διαθέτει καὶ ἕναν Ἄγγελο, γιὰ νὰ τὸ προστατεύη, ὁπότε τὸ παιδὶ προστατεύεται ἀπὸ τὸν Θεό, ἀπὸ τὸν Φύλακα Ἄγγελο καὶ ἀπὸ τοὺς γονεῖς. Ὁ Φύλακας Ἄγγελος εἶναι συνέχεια κοντά του καὶ τὸ βοηθάει. Ὅσο μεγαλώνει τὸ παιδί, τόσο οἱ γονεῖς ἀπαλλάσσονται ἀπὸ τὶς εὐθύνες. Ἂν οἱ γονεῖς πεθάνουν, ὁ Θεός, καὶ ἀπὸ ψηλὰ καὶ ἀπὸ κοντά, ἀλλὰ καὶ ὁ Φύλακας Ἄγγελος ἀπὸ κοντά, συνεχίζουν γιὰ πάντα νὰ προστατεύουν τὸ παιδί.

Read More ->>

Τὰ παιδιά, οἱ χαρὲς καὶ οἱ δυσκολίες τους

ΤΡΙΤΟ ΜΕΡΟΣ - ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΚΑΙ ΟΙ ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΙΣ ΤΟΥΣ

«Ἡ εὐχὴ τῶν γονέων

εἶναι ἡ μεγαλύτερη κληρονομιὰ γιὰ τὰ παιδιά.

Γι᾿ αὐτὸ νὰ φροντίζουν νὰ ἔχουν τὴν εὐχή τους».

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 1  Τὰ παιδιά, οἱ χαρὲς καὶ οἱ δυσκολίες τους

Τὰ μικρὰ παιδιὰ

– Ἔχω παρατηρήσει, Γέροντα, ὅτι τὰ μωρὰ μερικὲς φορὲς τὴν ὥρα τῆς Θείας

Λειτουργίας χαμογελοῦν.

– Αὐτὸ δὲν τὸ κάνουν μόνο στὴν Θεία Λειτουργία. Τὰ μωρὰ εἶναι σὲ συνεχῆ ἐπαφὴ μὲ τὸν Θεό, ἐπειδὴ δὲν ἔχουν μέριμνες. Τί εἶπε ὁ Χριστὸς γιὰ τὰ μικρὰ παιδιά;

«Οἱ Ἄγγελοι αὐτῶν ἐν οὐρανοῖς διὰ παντὸς βλέπουσι τὸ πρόσωπον τοῦ Πατρός μου τοῦ

ἐν οὐρανοῖς»1. Ἔχουν ἐπικοινωνία καὶ μὲ τὸν Θεὸ καὶ μὲ τὸν Φύλακα Ἄγγελό τους, ποὺ εἶναι συνέχεια δίπλα τους. Στὸν ὕπνο τους πότε γελοῦν, πότε κλαῖνε, γιατὶ βλέπουν διάφορα.  Ἄλλοτε  βλέπουν  τὸν  Φύλακα  Ἄγγελό  τους  καὶ  παίζουν  μαζί  του  –  τὰ χαϊδεύει, τὰ πειράζει, κουνάει τὰ χεράκια τους, καὶ αὐτὰ γελοῦν -, ἄλλοτε πάλι βλέπουν καμμιὰ σκηνὴ τοῦ πειρασμοῦ καὶ κλαῖνε.

– Ὁ πειρασμὸς γιατί πηγαίνει στὰ νήπια;

– Καὶ αὐτὸ τὰ βοηθάει, γιὰ νὰ αἰσθάνωνται τὴν ἀνάγκη νὰ ζητοῦν τὴν μάνα τους. Ἂν δὲν ὑπῆρχε αὐτὸς ὁ φόβος, δὲν θὰ ἀναγκάζονταν νὰ ἀναζητήσουν τὴν ἀγκαλιὰ τῆς μάνας τους. Ὅλα τὰ ἐπιτρέπει ὁ Θεὸς γιὰ τὸ καλό.

Read More ->>