ΠΗΔΑΛΙΟΝ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ: 02/25/17

Σάββατο 25 Φεβρουαρίου 2017

Σύ δέ νηστεύων άλειψαι σου τήν κεφαλήν

0 σχόλια

Σύ δέ νηστεύων άλειψαι σου τήν κεφαλήν

Η νηστεία αποτελεί μία από τις κύριες πτυχές της χριστιανικής παράδοσης. Οι περισσότεροι βεβαίως άνθρωποι σήμερα θεωρούν τέτοιες κινήσεις εθιμικές. Μία αλλαγή στον τρόπο της ζωής μας, η οποία όμως δεν μπορεί να έχει συστηματικό χαρακτήρα. Επικρατεί στον νου και την καρδιά μας το «δεν μπορώ περισσότερο». Κάποιοι πάλι θεωρούν πως η νηστεία είναι χρήσιμη αναφορικά με την αλλαγή διατροφής με σκοπό την σωματική ευεξία. Την συνδυάζουν με την μεσογειακή διατροφή και επικαλούνται οδηγίες ειδικών. Άλλοι πάλι χρησιμοποιούν ως πρόφαση έναν λόγο που τον αποδίδουν στον Χριστό: «τα εξερχόμενα βλάπτουν, όχι τα εισερχόμενα». Έτσι, σαν να είναι άγιοι στα υπόλοιπα της ζωής τους, στα εξερχόμενά τους, περιφρονούν την νηστεία. Ωστόσο υπάρχουν και εκείνοι οι οποίοι αισθάνονται την ανάγκη να ακολουθήσουν το πνευματικό πρόγραμμα της Εκκλησίας, να παλέψουν ώστε η αγία και μεγάλη Τεσσαρακοστή να γίνει εφαλτήριο άσκησης και αγώνα, με όπλο την νηστεία, ώστε να ξαναδούνε τον εαυτό τους και τον τρόπο ζωής μέσα στον κόσμο και τον πολιτισμό, όπου η έννοια της στέρησης και μάλιστα της εκούσιας αποτελεί αφορμή μεγάλης αντίδρασης. Ο σύγχρονος άνθρωπος στερείται μόνο όταν αναγκάζεται. Εγκρατεύεται υποχρεωτικά όταν οι περιστάσεις της ζωής του το επιβάλουν. Αν μπορούσε να ακολουθεί τις επιταγές του πολιτισμού, θα έτρωγε και θα ζούσε όπως το θέλημά του θα τον καθοδηγούσε, χωρίς να στερείται κάτι και μάλιστα εκούσια.

Read More ->>

Εσύ Ζητάς Συγγνώμη; Συγχωρείς;

0 σχόλια

Εσύ Ζητάς Συγγνώμη; Συγχωρείς;

Κατά τη διάρκεια της ζωής μας, δυστυχώς κάνουμε και λάθη. Λάθη που δεν αφορούν πάντοτε εμάς αλλά κι άλλους ανθρώπους. Και μιλάμε για την περίπτωση που όντως γίνονται άδολα και χωρίς σκοπό να βλάψουμε ή να πληγώσουμε. Το ίδιο βέβαια συμβαίνει και σε μας. Γινόμαστε αποδέκτες λαθών άλλων και πικραινόμαστε ή πονάμε, απογοητευόμαστε ή θυμώνουμε, ανάλογα το είδος και το μέγεθος του λάθους και κυρίως από ποιον προέρχεται. Σαφώς συγχωρούμε ή θα έπρεπε τουλάχιστον, όπως επιθυμούμε και να μας συγχωρούν.
Κάποιοι άνθρωποι συγχωρούν πιο εύκολα, πιο συχνά και περισσότερες φορές. Κάποιοι άλλοι δύσκολα ή μόνο ελάχιστες φορές ή καθόλου. Κάποιοι τα ξεχνάμε γρήγορα ή τουλάχιστον δεν τα αφήνουμε να μας δηλητηριάζουν και δείχνουμε πως το αφήσαμε πίσω μέχρι να το επουλώσουμε μόνοι. Δίνουμε ευκαιρία στον άλλον να επανορθώσει και να απολογηθεί. Μερικοί ωστόσο τα θυμούνται για πάντα κι όχι σιωπηλά ενίοτε, αφού φροντίζουν να τα υπενθυμίζουν και να τα «τρίβουν στη μούρη» του άλλου όπως λέμε. Ακόμη κι αν ακούσουν απολογία ή δεχτούν εξηγήσεις, ακόμη κι αν ο άλλος κάνει φιλότιμες προσπάθειες να επανορθώσει,αυτοί παραμένουν προκατειλημμένοι απέναντί του και αυστηροί κριτές. Δεν θα δώσουν εύκολα περιθώριο ή άφεση αμαρτιών. Το συγχωροχάρτι είναι πολυτέλεια για αυτούς, μη σκεπτόμενοι ότι ι αυτοί είναι άνθρωποι και δεν υπάρχει τέλειο ον ή αλάνθαστο. Σαφώς οι ίδιοι δεν έχουν αυτή τη γνώμη για τον εαυτό τους. Φρονούν πως δεν κάνουν σφάλματα ούτε σκοπίμως ούτε ασυνείδητα συνεπώς έχουν την ίδια απαίτηση κι από τος άλλους. Ευκόλως εννοούμενο και περιττό να αναφερθεί ότι δεν γνωρίζουν και τη λέξη συγνώμη οι ίδιοι πως προφέρεται καν.
Read More ->>

Οι νεκροί που θυμούνται

0 σχόλια


Στη Δροσούλα
Οι νεκροί που θυμούνται
Στρατής Μυριβήλης

ΑΓΑΠΩ τούς τρελούς καί πολύ τούς συλλογιοΰμαι. Δέν  είναι οΐχτος αύτό, άφοϋ οΐχτος είναι τύ περίττωμα της καλοζωισμένης ψυχής. Είναι αληθινή άγάπη, γεμάτη τρυφερότητα καί σεβασμό, πρός τό νέο καί παράξενο πλάσμα, πού βγήκε άπύ τη βαρετή καί ομοιόμορφη πλειοψηφία των λογικών άνθρώπων καί κινείται πιά μέσα στούς δικούς του νόμους. Μονάχα στήν Ανατολή βρήκα τούς άνθρώπους τόσο σοφούς, ώστε νά έχουν τήν ικανότητα να καταλάβουν έναν τρελό. Μόνο πού έκεϊ πλησιάζουν μέ περισσότερη θρησκευτικότητα τύ μυστήριό του. Τόν άντικρύζουν σαν έναν "Αγιο, ένα πλάσμα πού ό Θεύς τοϋ πήρε πίσω τύ φτωχύ άνθρώπινο πνέμα καί τοϋ φύσηξε μέσα στύ μυαλύ τήν υπέρτατη καί άξεδιάλυτη σοφία Του, κάνοντας το νοϋ του νά σαστίσει μπροστά στύ θάμα μιας ύπεράνθρωπης νόησης.Αύτό όμως πού νιώθω έγώ κοντά στούς τρελούς είναι μιά συγκίνηση πού δονεΐται άπύ άγάπη καί άπο δίψα κατανόησης. Γιατί είμαι βέβαιος πώς ύπάρχει μιά εστία μυστικής σοφίας κάτω άπό τό μαϋρο ντουμάνι τής τρέλας, μιά φωτιά κεραυνού, σκεπασμένη άπό τή χόβολη τοϋ σταχτωμένου λογικοΰ.
Read More ->>
 

Flag counter

Flag Counter

Extreme Statics

Συνολικές Επισκέψεις


Συνολικές Προβολές Σελίδων

Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Παρουσίαση στο My Blogs

myblogs.gr

Στατιστικά Ιστολογίου

Επισκέψεις απο Χώρες

COMMENTS

| ΠΗΔΑΛΙΟΝ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ © 2016 All Rights Reserved | Template by My Blogger | Menu designed by Nikos Vythoulkas | Sitemap Χάρτης Ιστολογίου | Όροι χρήσης Privacy | Back To Top |