«Ἒλεος, ὄχι καὶ κομπάρσοι τοῦ Βατικανοῦ »

«Ἒλεος,  ὄχι καὶ κομπάρσοι τοῦ Βατικανοῦ  »

Σχολιασμὸς στό ἄρθρο τοῦ θεολόγου Ἀριστ. Πανώτη για τή συμπροσευχή μὲ αἱρετικοὺς

Πρεσβύτερος

Αναστάσιος Γκοτσόπουλος

Εφημέριος Ι. Ν. Αγ. Νικολάου Πατρών

Δημοσιεύθηκε στίς 13.2.2013 ἄρθρο τοῦ θεολόγου Ἀριστ. Πανώτη μὲ τίτλο «Ἡ Πατερικὴ παράδοση περὶ «Ἑνότητας» καὶ «Συμπροσευχῆς» τῶν Χριστιανῶν, Σκέψεις περὶ τὸν ἑορτασμὸ τῶν Τριῶν Ἱεραρχῶν στόν Ἄθωνα» [1].

Νομίζω ὅτι ὀφείλουμε χάριτας στόν κ. Πανώτη, διότι εἶναι ὁ μόνος ἐκ τῶν ὑποστηρικτῶν τῆς μετὰ τῶν ἑτεροδόξων συμπροσευχῆς πού προσπαθώντας νά τὴν θεμελιώσει στήν «πατερικὴ παράδοση»  ἀπέδειξε περίτρανα τὸ ἀντιπατερικὸν της!  Ἂς μοῦ ἐπιτραποῦν κάποιες ἐπισημάνσεις :

Ὁ συντάκτης τοῦ ἄρθρου φαίνεται νά θλίβεται βαθύτατα, διότι διαπιστώνει ὅτι στόν «ξέφραγο ἀμπελῶνα «ἐλεύθερης βοσκῆς», δηλαδὴ στήν Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος, «ἡ ἀναίδεια καὶ ἡ θρασύτητα πολλὲς φορὲς διατάραξαν τὴν ἁρμονία στό ἐκκλησιαστικὸ σῶμα γιά νά φυγαδεύσουν ἀπὸ τὴν ἀδελφότητα τὴν θεοφόρο ἀγάπη μεταξὺ τῶν βαπτισμένων στό ὄνομα τῆς Ἁγίας Τριάδος!».

Συμφωνοῦμε ἐν μέρει (ἀσφαλῶς ὄχι μὲ τὸν ἀπρεπή χαρακτηρισμὸ τῆς Ἐκκλησίας μας), ἀλλὰ παράλληλα δέν μποροῦμε νά κατανοήσουμε πῶς συμβιβάζεται ἀπὸ τὴν ἴδια τεθλιμμένη γιά τή φυγάδευση «τῆς θεοφόρου ἀγάπης μεταξὺ τῶν βαπτισμένων στο ὄνομα τῆς Ἁγίας Τριάδος!» καρδία, νά ἐξέρχονται καὶ νά καταγράφονται στό ἴδιο κείμενο ἐναντίον ἀδελφῶν, ἁπλῶν πιστῶν, κληρικῶν, ἀκόμα καὶ Ἀρχιερέων «βαπτισμένων στό ὄνομα τῆς Ἁγίας Τριάδος!», οἱ κάτωθι περιφρονητικοὶ καὶ ὑβριστικοὶ χαρακτηρισμοὶ τοῦ συγγραφέως :

Read More ->>

Η Πατερική παράδοση περί «Ενότητας» και «Συμπροσευχής» των Χριστιανών

Η Πατερική παράδοση περί «Ενότητας» και «Συμπροσευχής» των Χριστιανών
Σκέψεις περί τον εορτασμό των Τριών Ιεραρχών στον Άθωνα
του θεολόγου Αριστείδη Πανώτη

Η παγχριστιανικὴ οικογένεια υψώνει τις καρδιές εκατομμυρίων ψυχών από πολλές δεκαετίες τη τρίτη εβδομάδα του Ιανουαρίου για να ανοίξουν οι νεφέλες του ουρανού και να «εισακουστεί » από τον Κύριο της Εκκλησίας το ομόθυμο  αίτημα το «ίνα ώμεν έν» μέσα στην Μία Εκκλησία που κληθήκαμε με το Έν βάπτισμα.  Όμως στον τόπο μας την τελευταία πεντηκονταετία και αυτό έχει διαβληθεί γιατί η εκκλησιαστική συνείδηση και σύγχρονων  αρχιερέων ακόμη οιστρηλατείται από τις υπερβολές του «ομολογιακού  νεοζηλωτισμού» που άτεγκτος επιμένει στον αρχαίο εριστικό σύνδρομο ότι : ού συγκρώνται Ιουδαίοι Σαμαρείταις» (Ιω. δ΄ 9) ! Ο Κύριος και οι Απόστολοι επισήμαναν τον ανοικτό ορίζοντα της προσευχής συμπροσεύχονται στις συναγωγές με τους  Ιουδαίους, χωρίς ποτέ ρητά  να περιστείλουν το εύρος  και την δυναμική  για τη συναδέλφωση και τη σωτηρία των ανθρώπων. Το θείο θέλημα προστάτευσε μόνον την προσευχή από τις εκτροπές της, όπως είναι η ασχήμια της υποκριτικής επιδείξεως της και της ασυνείδητης μηχανικής  φλυαρίας, αυτής που χαρακτηρίζεται και ως  βαττολογία.

Read More ->>

Βασικά σημεία διαφοράς μεταξύ Ορθοδόξου Εκκλησίας και Παπισμού

Βασικά σημεία διαφοράς μεταξύ Ορθοδόξου Εκκλησίας και Παπισμού

Βασικά σημεία διαφοράς μεταξύ Ορθοδόξου Εκκλησίας και Παπισμού

Σεβ. Μητροπολίτου Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου Ιεροθέου

1. Οι Επίσκοποι της Παλαιάς Ρώμης, παρά τις μικρές και μη ουσιαστικές διαφορές, είχαν πάντοτε κοινωνία με τους Επισκόπους της Νέας Ρώμης και τους Επισκόπους της Ανατολής μέχρι το 1009-1014, όταν για πρώτη φορά κατέλαβαν τον θρόνο της Παλαιάς Ρώμης οι Φράγκοι Επίσκοποι. Μέχρι το 1009 οι Πάπες της Ρώμης και οι Πατριάρχες της Κωνσταντινουπόλεως ήσαν ενωμένοι στον κοινό αγώνα εναντίον των Φράγκων Ηγεμόνων και Επισκόπων, αλλά και των κατά καιρούς αιρετικών.

2. Οι Φράγκοι στην Σύνοδο της Φραγκφούρτης το 794 κατεδίκασαν τις αποφάσεις της Ζ’ Οικουμενικής Συνόδου και την τιμητική προσκύνηση των ιερών εικόνων. Επίσης το 809 οι Φράγκοι εισήγαγαν στο Σύμβολο της Πίστεως το Filioque, την διδασκαλία δηλαδή περί της εκπορεύσεως του Αγίου Πνεύματος εκ του Πατρός και εκ του Υιού. Αυτήν την εισαγωγή κατεδίκασε τότε και ο ορθόδοξος Πάπας της Ρώμης. Στην Σύνοδο της Κωνσταντινουπόλεως επί Μεγάλου Φωτίου, στην οποία συμμετείχαν και εκπρόσωποι του ορθοδόξου Πάπα της Ρώμης, κατεδίκασαν όσους είχαν καταδικάσει τις αποφάσεις της Ζ’ Οικουμενικής Συνόδου και όσους προσέθεσαν στο Σύμβολο της Πίστεως το Filioque. Όμως για πρώτη φορά ο Φράγκος Πάπας Σέργιος Δ' το 1009 στην ενθρονιστήρια επιστολή του προσέθεσε στο Σύμβολο της Πίστεως το Filioque και ο Πάπας Βενέδικτος Η’ εισήγαγε το πιστεύω με το Filioque στην λατρεία της Εκκλησίας, οπότε ο Πάπας διεγράφη από τα δίπτυχα της Ορθοδόξου Εκκλησίας.

Read More ->>

Περί διαφυλάξεως της Αγίας ημών Ορθόδοξου Εκκλησίας εξ αιρέσεων

Αρχιμανδρίτου Φιλόθεου Ζερβάκου
Προσευχή

Περί διαφυλάξεως της Αγίας ημών Ορθόδοξου Εκκλησίας εξ αιρέσεων

Κύριε, Οτε ευρίσκεσο επί της γης ως άνθρωπος, χωρίς να χωρισθής της Θεότητας Σου, ίδρυσας επί της γης, ως άλλον Παράδεισον, δι' ημάς τους ανθρώπους την Αγίαν σου Εκκλησίαν την οποίαν εστεραίωσας επί την στερεά πέτραν της Πίστεως, επί την πέτραν των Θείων Σου Εντολών, του Θείου Σου Νόμου καί των Θείων προσταγμάτων Σου καί ώρισας να μένη ασάλευτος μέχρι συντέλειας των αιώνων καί οτι «πύλαι Αδου ου κατισχύσουσιν αυτής» (Ματθ. ιστ' 18). Την Έκκλησίαν Σου ταύτη  Αναμάρτητε Υιέ καί Λόγε Θεού του Υψίστου Γλυκύτατε Ιησού, ότε κατά την ημέραν της από γης εις Ουρανούς ανόδου Σου από του Όρους των Ελαίων, αφού επλήρωσας πάσαν οικονομία καί τα επί γης ήνωσας τοις Ουρανίοις, παρέδωκας τοις Αγίοις Σου Αποστόλοις με εντολήν να την φυλάξουν καθαράν, αμόλυντον, να την στερεώσουν καί την κρατύνουν εις τον τετραπέρατον κόσμον.

Οι Άγιοι Απόστολοι, συμφώνως τη εντολή την οποίαν ελαβον, στερέωσαν, κράτυναν καί διεφύλαξαν την Αγίαν Έκκλησίαν. Ωσαύτως καί οί τούτων Διάδοχοι καί οί μετά τούτους Άγιοι Θεοφόροι Πατέρες και Διδάσκαλοι της Εκκλησίας οί τάς επτά Αγίας Οικουμενικάς Συνόδους συγκροτήσαντες. Αυτή ή θεία παρεμβολή των πανσόφων θείων Αποστόλων, των διαδόχων Αυτών καί των θεοσόφων Αγίων Πατέρων καί Διδασκάλων της Εκκλησίας, οί θεηγόροι οπλίται παρατάξεως Κυρίου, οί πολύφωτοι αστέρες του νοητού στερεώματος, της μυστικής Σιών οί ακαθαίρετοι πύργοι, τα μυρίπνοα άνθη του Παραδείσου, τα πάγχρυσα στόματα του Λόγου, Εκκλησίας τα καυχήματα καί Οικουμένης τα σεμνολογήματα.

Read More ->>

Είς τούς μάρτυρες και κατά Αρειανών

Αγίου Γρηγορίου Θεολόγου  Λόγοι

Εἰς τοὺς μάρτυρας, καὶ κατὰ Ἀρειανῶν.

1. Τί τοσοῦτον ἔστιν εἰπεῖν, ὅσον τοῖς ὀφθαλμοῖς πάρεστι βλέπειν; Τίς δὲ λόγος τῶν φαινομένων ἀγαθῶν ἰσοστάσιος; Ἰδοὺ πρόκειται τοῖς ὀφθαλμοῖς ἡμῶν τὸ ἀπιστούμενον θέαμα, ὃ καὶ ἰδεῖν μὲν πολλάκις ηὐξάμεθα, κρεῖττον δὲ ἦν ἢ κατ᾿ εὐχὴν τὸ ποθούμενον. Πάλιν ἐνταῦθα μαρτύρων τιμαὶ, πολὺν ἤδη τὸν πρὸ τούτου χρόνον ἀμεληθεῖσαι· πάλιν ἱερέων Θεοῦ συνδρομαί· πάλιν χοροστασίαι καὶ πανηγύρεις πνευματικαί. Ὁ σύλλογος πολυάνθρωπος ἑορτάζειν, οὐχ ὁπλομαχεῖν προθυμούμενος. Ὢ τοῦ θαύματος· ἔῤῥιπται τῶν χειρῶν τὰ ὅπλα, λέλυται ἡ παράταξις, ἀμελεῖται ὁ πόλεμος. Οὐκ ἔτι αἱ φωναὶ τῶν ἀλαλαζόντων ἀκούονται· ἀντὶ δὲ τούτων ἑορταὶ, καὶ εὐφροσύναι, καὶ εἰρηνικαὶ θυμηδίαι τὴν πόλιν πᾶσαν περιχορεύουσι· τὴν πάλαι μὲν οὖσαν τῶν μαρτύρων μητέρα, πολὺν δὲ τὸν ἐν τῷ μέσῳ χρόνον, ἄμοιρον γενομένην τῆς ἐπὶ τοῖς τέκνοις τιμῆς. Ἀλλὰ νῦν ἀπέχει πάντα καὶ περισσεύει, καθώς φησιν ὁ Ἀπόστολος. Εὖγε, ὦ μάρτυρες· ὑμέτερος καὶ οὗτος ὁ ἆθλος· ὑμεῖς νενικήκατε τὸν πολὺν πόλεμον, εὖ οἶδα. Μόνα καὶ ταῦτα τῶν ὑμετέρων ἱδρώτων τὰ κατορθώματα. Ὑμεῖς ἠγείρατε τῇ εἰρήνῃ τὸ τρόπαιον. Ὑμεῖς τοὺς ἱερέας τοῦ Θεοῦ ἐφ᾿ ἑαυτοὺς ἐφειλκύσασθε. Ὑμεῖς τοὺς χορευτὰς τοῦ ἁγίου Πνεύματος τῷ συλλόγῳ τούτῳ προεστήσασθε. Ὢ πόσην πεπόνθασι τὴν ζημίαν, οἷς ὁ χρόνος τῆς ζωῆς μέχρι τοῦ νῦν οὐ διήρκεσε θεάματος, ἵνα τῶν σκυθρωπῶν εἰς κόρον ἐλθόντες, τῶν ἀγαθῶν τῆς εἰρήνης ἀπελαύσειεν!

Read More ->>

Ἡ Μασονία εἶναι ὁ μέγιστος ἐχθρός τής Ορθοδοξίας

Ἅγιος Νικόλαος Ἀχρίδος :
Ἡ Μασονία εἶναι ὁ μέγιστος ἐχθρὸς τῆς Ὀρθοδοξίας, ἐσωτερικὸς καὶ ἐξωτερικὸς

Ὁ Ἅγιος Νικόλαος (Βελιμίροβιτς), Ἐπίσκοπος Ἀχρίδος (1881-1956) ἀνήκει στὶς ἐπιφανέστερες καὶ μὲ οἰκουμενικὸ κῦρος θεολογικὲς μορφὲς τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας τῆς Σερβίας τοῦ τελευταίου αἰῶνος, μαζὶ καὶ μὲ τὸν πνευματικό του υἱό, τὸν γνωστὸ Γέροντα καὶ Θεολόγο Ἅγιο Ἰουστῖνο Πόποβιτς, τῆς Μονῆς τοῦ Τσέλιε, Καθηγητὴ (1935-1945) τῆς Δογματικῆς στὴ Θεολογικὴ Σχολὴ Βελιγραδίου. Ὁ Νικόλαος Βελιμίροβιτς, διδάκτωρ τῆς Θεολογίας στὸ Πανεπιστήμιο τῆς Βέρνης (1908) καὶ τῆς Φιλοσοφίας στὸ Πανεπιστήμο τῆς Γενεύης (1909), ἀκολούθησε μετέπειτα τὴν ὁδὸ τῆς ἀφιερώσεως στὸν Χριστὸ καὶ τὴν Ἐκκλησία Του. Ὑπηρέτησε τὴν Ἐκκλησία τῆς Σερβίας ὡς Ἐπίσκοπος Ζίτσας (1919, 1934-1941) καὶ Ἀχρίδος (1920-1934). Μετὰ τὴν ἐπικράτηση τῶν Γερμανῶν στὴ Γιουγκοσλαβία (1941) ὑπέστη διώξεις καὶ κατέληξε στὸ στρατόπεδο συγκεντρώσεως Νταχάου, ὅπου ὑπέστη κακουχίες καὶ βασανιστήρια. Μετὰ τὸ πέρας τοῦ Β΄ Π.Π. καὶ τὴν ἐπικράτηση τοῦ κομμουνισμοῦ στὴ Νοτιοσλαβία, κατέφυγε στὶς Η.Π.Α. ὅπου δίδαξε σὲ διάφορες Ὀρθόδοξες Χριστιανικὲς Πανεπιστημιακὲς Σχολὲς καὶ Σεμινάρια. Ἀνακηρύχθηκε Ἅγιος ἀπὸ τὴν Ἱερὰ Σύνοδο τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας τῆς Σερβίας τὸ ἔτος 2003, ἑορταζόμενος στὶς 18 Μαρτίου (ἡμερομηνία κοιμήσεως).

Read More ->>

Η Ορθόδοξη πίστη και η Μασωνία

Η Ορθόδοξη πίστη και η Μασωνία

Είναι δυνατόν κάποιος να είναι χριστιανός ορθόδοξος και ταυτοχρόνως να είναι και Μασώνος;

Γράφει ο Πρωτ. Βασίλειος Α.Γεωργόπουλος . Δρ.Θ

Βασική τακτική διαφόρων ομάδων, κινήσεων, οργανώσεων κ. α όπου ο χαρακτήρας τους, οι διδασκαλίες και οι πρακτικές είναι απολύτως ασυμβίβαστες με την ορθόδοξη πίστη μας, είναι η προσπάθεια χειραγώγησης των ανθρώπων μέσω της παραπληροφόρησης. Τακτική η οποία κατ’ εξοχήν χρησιμοποιείται από τον Τεκτονισμό η Μασωνία.

Μόνιμη επωδός των διαφόρων Τεκτόνων αποτελεί ο ισχυρισμός, ότι αποτελούν απλώς φιλοσοφική οργάνωση που αποβλέπει στην αναζήτηση της αλήθειας, στην κοινωνική και ατομική πρόοδο χωρίς να έχουν θρησκευτικό χαρακτήρα. Άποψη που προσπαθούν να τη διαδώσουν με κάθε πρόσφορο μέσο και σε κάθε ευκαιρία. Θεωρούν μάλιστα ότι μπορεί κάποιος να είναι ταυτοχρόνως και χριστιανός και Τέκτονας. Ισχύει όμως κάτι τέτοιο; Είναι δυνατόν κάποιος να είναι χριστιανός ορθόδοξος και ταυτοχρόνως να είναι και Μασώνος ;

Read More ->>

Παγκοσμιοποίηση και Νέα Εποχή

π. Αρσένιος Βλιαγκόφτης

Αντιαιρετικό Σεμινάριο στη Μητρόπολη Λεμεσού

(προλογίζει ο Μητροπολίτης Λεμεσού Αθανάσιος)

Την προηγουμένη Τρίτη που συναντηθήκαμε, στο Σεμινάριο Αντιαιρετικών Γνώσεων, η Μητρόπολίς μας θα προσκαλεί διάφορους εκλεκτούς κληρικούς ή θεολόγους, οι οποίοι έχουν ασχοληθεί ειδικά με το θέμα αυτό. Κι έτσι σήμερα έχομεν τη μεγάλην χαράν και την τιμήν και την ευλογία να έχομε μαζί μας τον αγαπητό αδελφό εν Χριστώ, τον π. Αρσένιο, από την Ιεράν Μονήν του Αγίου Αρσενίου στην Χαλκιδική. Ο π. Αρσένιος νομίζω είναι γνωστός σχεδόν σε όλους σας, έχει ασχοληθεί με τα θέματα των αιρέσεων, η Εκκλησία της Ελλάδος και γενικότερα η Ιερά Μητρόπολις Κασσανδρείας του έχει αναθέσει πάρα πολλές φορές δύσκολα θέματα και αποστολές, όσον αφορά στο θέμα της αντιμετώπισης των αιρέσεων. Έτσι σήμερα είναι κοντά μας, ήρθε ειδικά για μας από τη Θεσσαλονίκη, από τη Βόρεια Ελλάδα, για να μας μιλήσει και να μας δώσει την ευκαιρίαν να έχομε μαζί του μια συζήτηση για όσες απορίες θέλουμε γύρω από το θέμα αυτό.

Read More ->>