1. Πτυχές τού Μεσιτευτικοΰ ’Έργου τής Θεομήτορος

1 Η Θεοτόκος ως υπέρμαχος τής Ορθοδοξίας

Ή Παναγία είναι, κατά την ορθόδοξη δογματική διδασκαλία, σύμφωνα μέ όσα άποφάσισε περ'ι αυτής ή Γ' έν Έφέσω Οικουμενική Σύνοδος (431 μ.Χ.): Ύπεραγία, Θεοτόκος, Αειπάρθενος και Μεσίτρια. Είναι ή Μητέρα τού Θεού καί τών άνθρώπων, βασίλισσα γής καί ούρανοΰ. Πολύ όμως πριν από τίιν οικουμενική αύτή απόφαση, οί πιστοί είχαν διαμορφώσει τη συνείδηση ότι ή Μαρία είναι τό δοχεϊον τοϋ Πνεύματος, διάκονος τής προαιώνιου βουλής τού Θεού «δί ημάς τούς ανθρώπους καί διά την ήμετέραν σωτηρίαν», άκαταίσχυντος προστάτιδα τών χριστιανών. Διά τούτο καί τιμάται ήδη από τούς πιστούς των πρώτων χριστιανικών αιώνων, ενίοτε με δόση, υπερβολής, τίιν όποια εγκαίρως (καί πριν ακόμη από τό 431 μ.Χ.) οί Πατέρες επιχείρησαν νά περιορίσουν στο ορθό πλαίσιο, όπως τούτο άποδεικνύεται καί από τον άγιο Έπιφάνιο, έπίσκοπο Σαλαμίνος Κύπρου (κοιμήθηκε τό 403 μ.Χ.), ό όποίος συνιστοΰσε ότι «εις μεν τον Κύριον πρέπει λατρεία, εις δε την Θεοτόκον τιμή και προσκύνησις». Ό άγιος Πατέρας ψέγει μέ παρρησία την παρατηρούμενη στις ημέρες του ύπερβολή έναντι τού τιμίου προσώπου τής Παναγίας, καί τούτο τον άναδεικνύει αληθινό Ποιμένα τής Εκκλησίας, πού αγρυπνεί, κατά τον Απόστολο Παύλο, ύπέρ των ψυχών τού ποιμνίου του. Μάλιστα στον Άγκυρωτόν λεγόμενο λόγο του άποκαλεϊ την Παρθένο, πολύ πριν από την Οικουμενική Σύνοδο τής Εφέσου, Θεοτόκο.

Read More ->>

2. Ή Θεοτόκος Βοηθός εν καιρώ πειρασμών

Στήν Παλιά Ρώμη ζοΰσε κάποιος πλούσιος, ό όποίος ήταν πολύ σπάταλος.

Ή σύζυγός του όμως ήταν θεοσεβούμενη καί είχε πολλή εΰλά- βεια στήν Παναγία στήν όποια καθημερινά προσευχόταν μέ πόθο καί κατάνυξη. Ό πλούσιος αύτός δαπανώντας τήν περιουσία του σέ συμπόσια καί γλέντια, «ζών άσώτως», έπτώχευσε. Επειδή δέν μπορούσε νά υποφέρει τήν ντροπή τών άνθρώπων, έ'φυγε άπό τό σπίτι του καί πήγε σέ άλλο τόπο, σκεπτόμενος πώς θά μπορούσε νά ξαναποκτήσει πλούτο. Κάποια μέρα εκεί πού καθόταν περίλυπος, τού παρουσιάζεται ό διάβολος σέ ένα μαύρο άλογο

Πήγαινε, πάρτην άπό τΐιν εκκλησία και νά φοβάστε τον Θεό για νά σωθείτε. Τον πλούτο πού βρήκες, άφησε τον στον διάβολο καί εγώ σάς στέλνω τά άναγκαία καί άπαραίτητα, διότι τά περισσεύματα είναι αιτία σέ πολλούς νά κολάζονται καί καλύτερα νά μίιν έχετε πλούτο καί νά σωθείτε».

Λέγοντας αυτά άναλήφθηκε. 'Ο άρχοντας πήγε στον ναό, βρήκε τη σύζυγό του καί της διηγήθηκε τά συμβάντα. Αυτή κλαίγοντας ευχαρίστησε την Ύπεραγία. Καί έπιστρέφοντας στο σπίτι τους βρήκαν δλο τον θησαυρό νά έχει γίνει στάκτη. Άπό τότε πέρασαν θεάρεστα τή ζωή τους μέχρις δτου κλήθηκαν στην Ούράνια Βασιλεία.

Read More ->>

3. Ή Θεοτόκος εν Χριστώ Παιδαγωγός

Ή Θεοτόκος έγγυήτρια στη μετάνοια τής όσιας Μαρίας τής Αιγύπτιας

Πατρίδα τής αγίας ήταν ή Αίγυπτος. Έδώ ζοΰσαν οί γονείς της, σέ ηλικία δώδεκα ετών τούς εγκαταλείπει, έρχεται στήν Αλεξάνδρεια καί έπί 17 έτη θά ζήσει ώς πόρνη, μέ άκατάπαυστο έρωτα τής άμαρτίας. Κάποτε βλέπει ανθρώπους νά ετοιμάζονται νά πάνε στά Ιεροσόλυμα γιά τήν εορτή τής Ύψώσεως τού Τιμίου Σταυρού. Ταξιδεύει μαζί τους, όχι γιά νά προσκυνήσει, αλλά γιά νά άμαρτή- σει. Φτάνει στον Ναό τής Άναστάσεως καί στήν πόρτα μιά δύναμη τήν εμποδίζει νά είσέλθει. Αφού συνέβη αύτό τρεις φορές, έκει συναισθάνεται τήν ακαθαρσία των έργων της, άρχίζει νά κλαίει καί νά θρηνεί, βλέπει τήν εικόνα τής Ύπεραγίας Θεοτόκου, τής ζήτα νά τίιν αφήσει νά χαιρετήσει τό Ξύλο τοϋ Σταυρού και τής υπόσχεται ότι θά έγκαταλείψει τον κόσμο και τήν αμαρτία:

«Παρθένε Δέσποινα» είπε «Σύ πού γέννησες τον ένανθρωπήσαντα Θεό Λόγο, ξέρω ότι δεν είναι ευπρεπές ουδέ δίκαιο, ώστε εγώ, ή τόσο ρυπαρή, ή τόσο πανάσωτος, νά ατενίζω τήν εικόνα Σου τήν Αειπάρθενο, εσύ πού είσαι αγνή καί έχεις σώμα καί ψυχή καθαρή καί άμόλυντη. Γνωρίζω ότι δίκαιο είναι ή άκάθαρτη εγώ νά είμαι μισητή καί βδελυκτή ενώπιον τής ίδικής Σου καθαρότατος. Όμως επειδή ακόυσα πώς γί αύτόν τό λόγο ό Θεός πού γέννησες έγινε άνθρωπος, γιά νά καλέσει τούς άμαρτωλούς σέ μετάνοια, βοήθησέ με τήν ταλαίπωρη, ή οποία, μόνη καί έ'ρημος στον κόσμο τούτο από κάθε άληθινή συμπάθεια, δέν έχω κανέναν νά μέ συντρέξει. Κάμε ώστε νά συγχωρηθεϊ καί σέ μένα ή είσοδος στήν εκκλησία.

Read More ->>

4. Ή Άνεπαίσχυντος Προστασία

Τό θαύμα τής Θεοτόκου στο παιδί Εβραίου πού κοινώνησε

Στα μέρη της Ανατολής ήταν κάποιος ’Ιουδαίος πού είχε ένα παιδί επτά χρόνων. Αυτό συναναστρεφόταν μέ χριστιανούς καί μιά μέρα πήγε στην εκκλησία καί βλέποντας τά άλλα παιδιά νά κοινωνοΰν κοινώνησε καί αύτό τό τίμιο Σώμα καί Αίμα τού Κυρίου, πιστεύοντας ό Ιερέας ότι είναι χριστιανός.

Αφού δε έφαγε τό άντίδωρο, πήγε στο σπίτι του καί τό είπε καί στούς γονείς του. Ό πατέρας του θύμωσε, ως έχθρός τού Χριστού πού ήταν, καί θέλοντας νά τιμωρήση τό παιδί τό άρπαξε καί τό έριξε σε ένα άναμμένο καμίνι, στο όποίο συνέχεια έριχνε ξύλα.

Αλλά «ό εν μέσω τής χαλδαϊκής καμίνου τούς τρεις Παΐδας αβλαβείς διαφυλάξας», σκέπασε καί αύτό τό εύλογημένο, καί δέν κάηκε άπό τήν παμφάγο φωτιά, αλλά στεκόταν σάν νά βρισκόταν σε δροσερό μέρος. Άκούγοντας ή μητέρα του τις πράξεις τού συζύγου της έτρεξε, μαζί μέ άλλους χριστιανούς, θρηνώντας γιατί πίστεψε ότι θά τό βρει στάχτη. Φθάνοντας στόν τόπο εκείνο βλέπει τό παιδί της νά στέκεται μέσα στη φωτιά σώο καί άβλαβές, χωρίς νά έχουν πάθει τίποτα ούτε τά ρούχα του. Αφού τό έβγαλαν, τό ρώτησαν πώς σώθηκε. Καί τό παιδί τούς είπε:

Read More ->>

5. Διηγήσεις άπό τα Συναξάρια τών Αγίων

1. Στον ’Απόστολο Θωμά

           

Ό Απόστολος Θωμάς, πού άπουσίαζε άπό τήν κηδεία τής Θεοτόκου, μεταφέρθηκε μέ θαυματουργικό τρόπο στά 'Ιεροσόλυμα καί στο χωριό Γεθσημανή, όπου είδε τήν Παναγία νά άνεβαίνει στούς ουρανούς. ’Έκπληκτος φώναξε στήν Παναγία καί εκείνη ώς ευλογία τού έριξε τή ζώνη Της στή γή.

2. Πρώτη εμφάνιση τής Παναγίας μετά την Κοίμησή Της στους αγίους ’Αποστόλους

Την ώρα πού τελούσαν τίι Θεία Ευχαριστία στό υπερώο των Ιεροσολύμων. Την ώρα της έπικλήσως τού Χριστού, κατά τον τεμαχισμό τού’Άρτου, εμφανίστηκε ή Θεοτόκος υπέρλαμπρη και συνοδευόμενη άπό πλήθος Αγγέλων και τούς ευλόγησε λέγοντας:

«Χαίρετε, ότι μεθ’ ύμών είμί πάσας τάς ημέρας».

Καί οί Απόστολοι μέ κατάνυξη φώναξαν:

«Παναγία Θεοτόκε, βοήθει ήμίν».

Read More ->>

6. Στον όσιο Κοσμά τόν Ζωγραφίτη

Ό όσιος Κοσμάς (τέλη ΙΓ' αί.), Βούλγαρος κατά τό γένος, άφοΰ ντύθηκε τό άγγελικό σχήμα των μοναχών, διορίστηκε άπό τόν τότε ήγούμενο νά υπηρετεί τήν έκκλησία τής μονής. Κάποια χρονιά βρέθηκε στήν Ιερά Μονή Βατοπαιδίου, γιά νά παρακολουθήσει τήν άγρυπνία, λόγω τής εορτής τοϋ Εύαγγελισμοϋ, καί νά προσκυνήσει τήν Αγία Ζώνη. Όταν μπήκε στο ναό, έκπληκτος είδε μιά γυναίκα νά υπηρετεί καί νά επιμελείται τήν έκκλησία καθώς επίσης νά υπηρετεί στήν τράπεζα τής μονής. Δεν κατάλαβε, κατά θεία βούληση, ότι αύτή ή γυναίκα ήταν ή Παναγία. Έπιστρέφοντας στή Μονή Ζωγράφου, εξομολογήθηκε στον ηγούμενο όσα είδε νά κάνει αύτή ή γυναίκα. Ό ηγούμενος χάρηκε πού ένας μοναχός τής μονής του άξιώθηκε νά δεί τέτοια οπτασία καί τοϋ είπε:

«Γνώριζε, παιδί μου, ότι εκείνη ή γυναίκα ήταν ή Ύπεραγία Θεοτόκος, ή προστάτης τής Μονής καί όλου του Αγίου Όρους».

Όταν άκουσε αύτά ό όσιος Κοσμάς, μέ μεγάλη χαρά καί συγκίνηση εύχαρίστησε τήν Παναγία πού καταδέχθηκε νά παρουσιαστεί σ' αύτόν τόν άμαρτωλό καί άνάξιο.

Read More ->>

7. Εμφανίσεις τής Θεοτόκου, διηγήσεις άπό την Όρθόδοξη Παράδοση

1 Στην Πλακίδια, κόρη τοΰ Μεγάλου Θεοδοσίου

Παναγία ή Άντιφωνήτρια Μονής Βατοπαιδίου

Ή παράδοση αναφέρει ότι έπισκέφθηκε κάποτε τίι μονίι Βατοπαιδίου ή βασίλισσα Πλακίδια, κόρη τοΰ Μεγάλου Θεοδοσίου . Ένώ προχωρούσε για νά μπει στο καθολικό από τϊιν πλάγια μικρή πόρτα, ακούσε μια φωνή πού προερχόταν άπό τίιν εικόνα: «Στάσου και μίιν προχωρείς. Γιατί τόλμησες ώς γυναίκα καί ήλθες σάύτό τον τόπο;». ’Έντρομη ή βασίλισσα ζήτησε συγχώρηση άπό την Παναγία καί άναχώρησε άμέσως άπό τό "Αγιο Όρος.

2. Στη Μονή Ίβήρων

Τό 1004, την Τρίτη τοΰ Πάσχα, εμφανίστηκε ή Θεοτόκος στον ηγούμενο τής Τέρας Μονής Ίβήρων καί τού άποκάλυψε ότι ήρθε για νά προστατεύει τό μοναστήρι.

3· Στη μονάχη Μάρθα, ηγούμενη τής Μονής τής 'Οδηγήτριας Μονεμβασίας (σημερινή Αγία Σοφία)

Read More ->>

8. Στη χιονισμένη Μόραβα το 1940

Ό Τάσος Ρηγοπούλας, στρατευμένος στην Αλβανία τό 1940, έστειλε άπό τό μέτωπο το παρακάτω γράμμα στον άδελφό του.

«Αδελφέ μου, Νίκο. Σοΰ γράφω άπό μία άετοφωλιά, τετρακόσια μέτρα ψηλότερη άπό την κορυφή τής Πάρνηθας. Ή φύση τριγύρω είναι πάλλευκη.

Σκοπός μου όμως δέν είναι να σοΰ περιγράφω τά θέλγητρα μίας χιονισμένης Μόραβας με όλο τό άγριο μεγαλείο της. Σκοπός μου είναι νά σού μεταδώσω αύτό πού έ'ζησα, πού τό είδα με τά μάτια μου καί πού φοβάμαι μήπως, άκούγοντάς το άπό άλλους, δέν τό πιστέψεις.

Λίγες στιγμές πριν όρμήσουμε γιά τά οχυρά τής Μόραβας, είδαμε σέ άπόσταση καμιά δεκαριά μέτρων μία ψηλή μαυροφόρα νά στέκει άκίνητη.

—        Τίς ει;

Μιλιά...

Ό σκοπός θυμωμένος ξαναφώναξε:

—        Τίς ει;

Τότε, σάν νά μας πέρασε όλους ηλεκτρικό ρεύμα, ψιθυρίσαμε: Ή ΠαναγίαΕκείνη, όρμησε εμπρός σάν νά είχε φτερά άετοϋ. Εμείς από πίσω της. Συνεχώς τίιν αισθανόμασταν νά μάς μεταγγίζει αντρειοσύνη. 'Ολόκληρη έβδομάδα παλέψαμε σκληρά, γιά νά καταλάβουμε τά οχυρά Ίβάν-Μόραβας.

'Υπογραμμίζω πώς ή επίθεσή μας πέτυχε τούς Ιταλούς στην άλλαγή τών μονάδων τους. Τά παλιά τμήματα είχαν τραβηχτεί πίσω καί τά καινούργια... κοιμόνταν! Τό τί έπαθαν δέν περιγράφεται. Εκείνη όρμοΰσε πάντα μπροστά. Κι όταν πιά νικητές ροβολούσαμε προς την άνυπεράσπιστη Κορυτσά, τότε ή Ύπέρμαχος έγινε ατμός, νέφος απαλό καί χάθηκε».

Read More ->>

9. Στην καλύβη του στο Άγιον ’Όρος

 

Διηγήθηκε ό γέροντας;

«Την περασμένη Σαρακοστή (21 Φεβρουάριου 1985) παρουσιάστηκε ή Παναγία ντυμένη στά άσπρα. Μοΰ είπε ότι θά συμβοΰν πολλά στον κόσμο, γι’ αυτό νά φροντίσω νά πάρω... (κάτι πού αφορούσε προσωπικά τον ίδιο)».

Φανερώθηκε κοντά στην βορειοανατολική γωνία τής Καλύβης του. Όταν τήν είδε ό Γέροντας, είπε ταπεινά.

— Παναγία μου, καί ό τόπος είναι βρώμικος καί εγώ βρώμικος.

Άπό τότε ευλαβείτο καί τον τόπο «ού έστησαν οί πόδες» τής άχράντου Θεομήτορος. ’Ήθελε στο μέρος εκείνο νά φυτέψει λουλούδια γιά νά μήν πατιέται.

Στο Ωρολόγιο, στις 21 Φεβρουάριου, σημείωσε κρυπτογραφικά το γεγονός.

Read More ->>

10. Άλλες θαυματουργικές εμφανίσεις τής Θεοτόκου

Δ. Άλλες σύγχρονες  θαυματουργικές  εμφανίσεις τής Θεοτόκου
 

1. Στην Τήνο τον Μάρτιο τού 1929

(Διατηρούνται ή γλώσσα καί ή ορθογραφία τού πρωτοτύπου)

«Πρός ικανοποίηση τής μητρός μου έπήγον τον Μάρτιο τού 1929 εις την πανήγυριν, διότι τότε είχον τόν μοντερνισμόν εις τούς λόγους, την πράξιν. [...]

’Έφτασα είς Τήνον τέσσερις ημέρες γρηγορότερον, έμεινα είς τό παραθαλάσσιον πολυτελές ξενοδοχείον.

[...]. Ηλθεν ή ήμερα της αγρυπνίας. Τότε άνήλθον καί εγώ. Εις τό δεσποτικόν ήτο μία ωραιότατη κόρη τρελή. Τραγουδούσε «Σμυρνιά μου, ποιος σέ φίλησε;» όλο το ’ίδιο. Δεν τής μίλησαν, επειδή δεν πείραξε κανόναν. Ή μητέρα της έστάθη εμπρός εις την εικόνα τοϋ Χρίστου εν προσοχή προσευχόμενη έως πρωίας. Ή Παναγία τής έδωσε τό ποθούμενον.

Όταν τελείωσε ή αγρυπνία, Ιερείς καί ψάλται έφυγον. Οί προσκυνηταί αγρυπνούσαν. Έξήλθον, έστάθην πλησίον εις τό μεγάλο κυπαρίσσι παρατηρώντας τον κόσμον. Μετά μεσονύκτιον έξήλθε εις λέγων στην παρέα του. Εις την Εκκλησίαν ήλθε ή Παναγία. [...] Αμέσως προχωρώ, μετά κόπου ήλθον στο άναλόγιον. Σέ λίγη ώρα έδωνείτο ή εκκλησία άπό τάς φωνάς... Ερωτώ τήν πλησίον μου ήλικιωμένην αν βλέπουν τίποτε, μοϋ λέει κύταξε στο τέμπλο πού είναι ό οφθαλμός. Κυτώ καί τής λέγω εΐδον φώς φακού. Άπαντά. Πρώτα έρχεται τό φώς καί έπειτα ή Παναγία. Πρόσεξε.

Read More ->>

Παναγία η Μητέρα τής ζωής- Πίνακας Περιεχομένων

ΠΑΝΑΓΙΑ η Μητέρα της ζωής

Πρωτοπρεσβύτερος Δημήτριος Άθανασίου

Πρεσβυτέρα Χαρούλα Τσουλιάη

Πτυχές τού Μεσιτευτικοΰ ’Έργου τής Θεομήτορος

1 Η Θεοτόκος ως υπέρμαχος τής Ορθοδοξίας

Ή Παναγία είναι, κατά την ορθόδοξη δογματική διδασκαλία, σύμφωνα μέ όσα άποφάσισε περ'ι αυτής ή Γ' έν Έφέσω Οικουμενική Σύνοδος (431 μ.Χ.): Ύπεραγία, Θεοτόκος, Αειπάρθενος και Μεσίτρια. Είναι ή Μητέρα τού Θεού καί τών άνθρώπων, βασίλισσα γής καί ούρανοΰ. Πολύ όμως πριν από τίιν οικουμενική αύτή απόφαση, οί πιστοί είχαν διαμορφώσει τη συνείδηση ότι ή Μαρία είναι τό δοχεϊον τοϋ Πνεύματος, διάκονος τής προαιώνιου βουλής τού Θεού «δί ημάς τούς ανθρώπους καί διά την ήμετέραν σωτηρίαν», άκαταίσχυντος προστάτιδα τών χριστιανών. Διά τούτο καί τιμάται ήδη από τούς πιστούς των πρώτων χριστιανικών αιώνων, ενίοτε με δόση, υπερβολής, τίιν όποια εγκαίρως (καί πριν ακόμη από τό 431 μ.Χ.) οί Πατέρες επιχείρησαν νά περιορίσουν στο ορθό πλαίσιο, όπως τούτο άποδεικνύεται καί από τον άγιο Έπιφάνιο, έπίσκοπο Σαλαμίνος Κύπρου (κοιμήθηκε τό 403 μ.Χ.), ό όποίος συνιστοΰσε ότι «εις μεν τον Κύριον πρέπει λατρεία, εις δε την Θεοτόκον τιμή και προσκύνησις». Ό άγιος Πατέρας ψέγει μέ παρρησία την παρατηρούμενη στις ημέρες του ύπερβολή έναντι τού τιμίου προσώπου τής Παναγίας, καί τούτο τον άναδεικνύει αληθινό Ποιμένα τής Εκκλησίας, πού αγρυπνεί, κατά τον Απόστολο Παύλο, ύπέρ των ψυχών τού ποιμνίου του. Μάλιστα στον Άγκυρωτόν λεγόμενο λόγο του άποκαλεϊ την Παρθένο, πολύ πριν από την Οικουμενική Σύνοδο τής Εφέσου, Θεοτόκο.

Read More ->>