10. Άλλες θαυματουργικές εμφανίσεις τής Θεοτόκου

Δ. Άλλες σύγχρονες  θαυματουργικές  εμφανίσεις τής Θεοτόκου
 

1. Στην Τήνο τον Μάρτιο τού 1929

(Διατηρούνται ή γλώσσα καί ή ορθογραφία τού πρωτοτύπου)

«Πρός ικανοποίηση τής μητρός μου έπήγον τον Μάρτιο τού 1929 εις την πανήγυριν, διότι τότε είχον τόν μοντερνισμόν εις τούς λόγους, την πράξιν. [...]

’Έφτασα είς Τήνον τέσσερις ημέρες γρηγορότερον, έμεινα είς τό παραθαλάσσιον πολυτελές ξενοδοχείον.

[...]. Ηλθεν ή ήμερα της αγρυπνίας. Τότε άνήλθον καί εγώ. Εις τό δεσποτικόν ήτο μία ωραιότατη κόρη τρελή. Τραγουδούσε «Σμυρνιά μου, ποιος σέ φίλησε;» όλο το ’ίδιο. Δεν τής μίλησαν, επειδή δεν πείραξε κανόναν. Ή μητέρα της έστάθη εμπρός εις την εικόνα τοϋ Χρίστου εν προσοχή προσευχόμενη έως πρωίας. Ή Παναγία τής έδωσε τό ποθούμενον.

Όταν τελείωσε ή αγρυπνία, Ιερείς καί ψάλται έφυγον. Οί προσκυνηταί αγρυπνούσαν. Έξήλθον, έστάθην πλησίον εις τό μεγάλο κυπαρίσσι παρατηρώντας τον κόσμον. Μετά μεσονύκτιον έξήλθε εις λέγων στην παρέα του. Εις την Εκκλησίαν ήλθε ή Παναγία. [...] Αμέσως προχωρώ, μετά κόπου ήλθον στο άναλόγιον. Σέ λίγη ώρα έδωνείτο ή εκκλησία άπό τάς φωνάς... Ερωτώ τήν πλησίον μου ήλικιωμένην αν βλέπουν τίποτε, μοϋ λέει κύταξε στο τέμπλο πού είναι ό οφθαλμός. Κυτώ καί τής λέγω εΐδον φώς φακού. Άπαντά. Πρώτα έρχεται τό φώς καί έπειτα ή Παναγία. Πρόσεξε.

Είμαι προσηλωμένος. Άπό τούς θόλους κατέρχεται σωματικός καί έστάθη μεταξύ τέμπλου τής εικόνας της καί τής κανδήλας. Ή εικόνα δέν φαίνεται. Σηκώνει τό χέρι, σβήνει τό καντήλι, τό κίνησε αμέσως. Ήγέρθη παράλυτος πολλών χρόνων έκινήθη καί εις ολίγα λεπτά ήτο ύγιεστάτη. Φωνές δονούσαν τήν εκκλησία. Θαύμα, θαύμα. Πήραν τό ξυλοκρέββατο καί έγραψαν τό γινόμενον θαύμα.

Τότε εγώ συνεσταλμένος έκλαιον χωρίς νά γνωρίζω τον λόγον. ’Ήμουν ώς άπολιθωμένος, τότε μέ πόνο ψυχής εΐπον. Παναγία μου, βοήθει μοι νά παυσω νά υβρίζω, διότι ήμουν ένα τέρας, ή υβρις των θείων εύκολος, καί άξίωσέ με νά σέ κηρύττω, αν καί ολιγογράμματος, τήν δοξάζω. Ε’ις ολίγον καιρόν μοΰ τά έδωσε έπιτυχώς καί τά δύο.

‘Ένα τυφλό παιδί τό είχαν πλησίον τής είκόνος άνέβλεψε. Πρώτον έπαιξε τά ματάκια του, τά έτριψε λίγο μέ τά χεράκια του άρχισε νά βλέπει, τά έπαιξε λίγο, φώναξε μανούλα. Νέες εκδηλώσεις τού πλήθους διά τό γινόμενον.

Έπειτα έξέρχεται άπό την πύλη πού είναι ό Γαβριήλ κρατώντας χρυσό Σταυρόν, πετώντας στον άέρα πάνω άπό τάς κεφαλάς μας καί ευλογεί όλους γενικώς καί είσήλθεν στο ιερόν. Δεν δύναμαι νά περιγράφω τάς συγκινήσεις τού πλήθους καί εμού, τάς φωνάς έπικλήσεως τού άγιου ονόματος της καί τά δάκρυα. Έκλαιον συνεχώς, ώς τότε 26 χρόνων τά δάκρυα μοΰ ήτο ξένα.

Έξήλθε τής πύλης πού είναι ό Μιχαήλ κρατώντας Σταυρόν καί λευκόν κρίνον μαζί, έπέταξε ψηλά στους θόλους, έπειτα χαμηλά επάνω μας, ώστε νά σηκώσεις τό χέρι νά την φτάσεις. Κατόπιν είσήλθε εις τό ιερόν. Μέ αύτά θά καταλαβαίνεις τί έγίνετο εις τούς πιστούς, άλλά καί εις τούς ενόχους ποία μεταβολή. Εις τό σημείον αύτό θεραπεύθει πάσχων άπό άνίατον άσθένειαν, τά άλλα τρία πού έγιναν έν συνεχεία δέν ενθυμούμαι άπό τί έπασχον.

Κατόπιν εξέρχεται χωρίς τον Σταυρόν άπό την άγίαν πύλην, πάντα εις τον άέρα ύψηλότερά μας. Εις τό αριστερόν μέρος της υψηλά εις τον τοίχον ήτο εντός κορνίζας μεγάλη εικόνα της. Όταν έστάθη όρθια εϊρθαν ώς την σιαγόνα τής εικόνας καί άρχίξει νά κάνει τον σταυρό της καί μετάνοιες, τά γόνατα εις τό δάπεδον καθώς καί Λ κεφαλή άκουμποΰσε κάτω έπί πολλήν ώραν έπροσηύχετο ορατή εις πάντας, λαμπρότης θαυμασία, άλλά εις μεγαλεΐον άπερίγραπτον.

Οί πιστοί έγιναν πιστότεροι, οί άδιάφοροι καί έν άμαρτίαις διάγοντες, μόνον οί πορωμένοι έμειναν άπαθεΐς. Οί λογικοί κατενόησαν τήν πραγματικότητα καί έν μετανοία προσήλθον τώ Κυρίφ ξητοΰντες τό έ'λεός του. Εις των μετανοούντων είναι ό γράφων ταΰτα...».

2. Στην Τήνο τον Αύγουστο τού 1947

(Διατηρούνται ή γλώσσα καί ή ορθογραφία τού πρωτοτύπου).

Έξεκίνησα άπό τήν Αθήνα κρυφά άπό τήν χήρα μητέρα μου, ή όποια έ'μεινε χήρα μέ οκτώ παιδιά, πρώτα έγώ. ’Ήμουν τότε 29 προς 30 ετών. Επειδή, έκλονίσθη ή ύγεία μου αποφάσισα νά έλθω νά προσκυνήσω την θαυματουργόν εικόνα τής Ύπεραγίας Θεοτόκου κα'ι λάβω θείαν βοήθειαν. Πράγματι κατόπιν έπτά περίπου ωρών ταξίδι έφθασα άπό την προκυμαία άνυπόδητος εις τον Νάρθηκα τοΰ Ιερού ναού. Εκεί προσεκολήθην εις την ουράν διά νά εισέλθω εις τον Ιερόν Ναόν καί προσκυνήσω. Δίπλα μου άκριβώς ήταν δύο ναϋται. Σέ μιά στιγμή άκοΰω άπό τον ένα ναύτη νά λέει καί νά σταυροκοπιέται συγκλονισμένος.

—        Παναγία μου, Παναγία μου!

Έγώ καί άλλος ναύτης καθώς καί τό πολύ πλήθος δεν είδαν τό θειον όραμα. ’Έλεγα δέ μέσα μου, ότι δεν άξιώνει όλους ή Παναγία νά τήν δουν.

Ένώ δέ έστεκόμουν έ'ξω στον νάρθηκα καί δίπλα στον ναύτη, άκούω πάλι νά λέει.

—        Νάτην ή Παναγία.

Τότε! Μεγάλη ή Χάρη της. Αξιώθηκα καί εγώ ό ταλαίπωρος καί τήν είδα μέσα σέ ομίχλη άπό τήν μέση καί άνω μέ ένδυμα μοναχής εις τό σημεΐον τού άμβωνος σέ στάση προσευχής, άκίνητη καί έθαύμασα. Αίφνης έξηφανίσθη. Κατόπιν καί σέ ελάχιστο χρόνο επανεμφανίζεται πιο ζωηρή μέσα σέ ομίχλη, πάλι προσευχομένη μέ τά χέρια προς τά άνω καί ξανά χάνεται. Πρώτου συνέλθω ξανα- φανερώνεται πεντακάθαρη μέ μέλαινα πέπλο προσευχομένη σέ σχήμα δεήσεως μέ τά χέρια έπάνω καί άφοΰ έστριψε προφίλ τό γλυκύ καί κατάλευκο πρόσωπό της εν είδη χαιρετισμού έχάθηκε άπό τά μάτια μου. Τό τί έγινε δέν περιγράφεται διότι έφώναξα καί εγώ συγκλονισμένος.

—        Παναγία μου, βοήθησον ημάς!

Αλλά προ τής θείας της έμφανίσεως προηγήθηκαν δύο άστραπές άπό μέσα άπό τον Ναό πού μάς συγκλόνισαν. Κατόπιν έφάνη ή Παναγία στο ναύτη, εμέ καί κάποιον ύπάλληλο τής

Εμπορικής Τράπεζας Αθηνών. Πιθανόν νά είδαν τό όραμα και άλλα άτομα. Δεν γνωρίζω. Έγένετο κατόπιν τρίτη αστραπή και έλαμψε ό τόπος. Μάλλον την θείαν λάμψιν πρέπει νά τίιν είδαν πολλοί διότι έγένετο ευλαβής θόρυβος καί πνευματική έξαρσις στο Ναό. Την επομένη μέρα άκουσα ότι μία γυναίκα εύλαβίις την είδε ώς βασίλισσαν μεγαλοπρεπή καί έλιποθΰμησε.

Αυτά γράφω άπό καθήκον καί ευγνωμοσύνη προς τον Θεόν καί τίιν Ύπεραγίαν Θεοτόκον προς δόξαν Θεού καί ώφέλειαν ψυχικήν καί πνευματικήν καί άλλων συνανθρώπων.

3· Στην Τήνο τον Αύγουστο τού 1966

[...]. Πρό μηνός έπιστρέφοντας έκ τοΰ κινηματογράφου περί τίιν 12ην μεταμεσονύκτιον ύπέστην δαιμονισμόν με αποτέλεσμα νά υφίσταμαι συνεχείς κρίσεις, ταραζόμενος, ύβρίζων, ή φωνή μου είχε γίνει διαπεραστική καί άγρια, μή δεχόμενος την όψιν Ιερωμένων.

[...]. Σε μία ανάπαυλαν τής κρίσεως άπεφάσισα νά έ'λθω στην Τήνον καί νά ζητήσω ιασιν άπό την Μεγαλόχαρη. [...] Την παραμονή τής Εορτής τής Μεγαλόχαρης 14-8-66 καί κατά τό άπόγευμα, οί φίλοι μου μέ ανέβασαν εις τον γυναικωνίτην μαζί μέ άλλους άσθενείς. Εκεί είχα συνεχείς κρίσεις.

[...]. Στίς 12.15 έμεινα ξερός, κοκκαλωμένος μέ άνοικτό το στόμα, όπως μοΰ είπαν οί φίλοι μου. Ξαφνικά στίς 12.30 σπαράζω καί φώναξα. «Παρθένα μου, σέ εύχαριστώ πού μέ έκανες καλά».

Είδα ολοζώντανη τήν Θεοτόκο μέ μαύρο ράσο άπό πάνω μου, μέ έσταύρωσε καί μοΰ είπε:

«Σήκω επάνω, δέν έχεις τίποτε».

Καί μετά χάθηκε μέσα στο Ιερό Βήμα.

Μόλις άκουσα αύτά τά λόγια άπό τό στόμα τής Μεγαλόχαρης, αΐσθάνθηκα τον έαυτό μου τελείως καλά καί άρχισα νά φωνάζω. «Ή

Παναγία, ή. Μεγαλόχαρη, μέ έκανε καλά!». [...] ’Άρχισα νά φιλώ καί να ευχαριστώ τούς φίλους μου, πού τόσον μοϋ συμπαραστάθηκαν, οί οποίοι έκλαιγαν άπό τίιν συγκίνησή τους καί την χαράν τους. Έπειτα οί φίλοι μου μέ έσήκωσαν καί μέ κατέβασαν στον Ναό νά προσκυνήσω την Αγία Εικόνα. [...] ’Έγινε άμέσως παράκλησις πού έ'λαβον καί μέρος καί οί καμπάνες άρχισαν νά κτυποΰν θριαμβευτικά.

Μέ αυτό τον τρόπο άπηλλάγην άπό την φοβερόν μου άσθένειαν καί έγινα τελείως καλά.

4· Στην Τήνο, στην εορτή τής Κοίμησης

Ό Τήνιος, στην καταγωγή του, καθηγητής σέ άρθρο του μέ τίτλο «Άπό τα θαύματα τής Μεγαλόχαρης», πού δημοσιεύθηκε στο Ημερολόγιο της Μεγαλόχαρης τό 1972 γράφει τά έξης πού είδε καί έζησε στον ναό τής Παναγίας τής Τήνου στη γιορτή τής Κοίμησης:

Ό Εσπερινός είχε πια τελειώσει. Δέν είχε όμως τελειώσει καί τό προσκύνημα καί ή όλονύκτιος άγρυπνία. Είς τό Προσκυνητάρι, μπροστά στήν θαυματουργό Εικόνα, ό Ιερός κλήρος έψαλλε τον Παρακλητικό κανόνα άδιακόπως καί κατ’ επιθυμία τών προσκυνητών. {...]

Ή νύχτα είχε άρκετά προχωρήσει. Πλησίαζαν τά ξημερώματα. Κανείς δέν είχε άποκοιμηθεί. Κανείς δέν είχε κουρασθή. "Ενα αίσθημα χαράς, ίκανοποιήσεως καί έλπίδος κατείχε τούς πάντας καί πιο πολύ τούς άρρώστους καί πονεμένους. Όλοι τους ήταν ευτυχείς μόνο καί μόνο γιατί άξιώθηκαν νά μείνουν μέσα στο ναό καί νά δοκιμάσουν ό,τι είχαν ό καθένας αισθανθεί μέχρι εκείνη τή στιγμή.

Ξαφνικά χαμηλώνουν τά φώτα καί ενώ νομίζεις πώς όλα τά κανδήλια έχουν σβήσει, ένα μυστηριώδες άπλετο φώς, πολύ γλυκό στά μάτια, καί τό οποίο σέ κάνει νά καταλάβης πώς έχεις ακόμα μάτια καί στήν ψυχή, διαχέει όλο το ναό καί μάλιστα κατά τέτοιο τρόπο, ώστε πουθενά νά μην άφήνη οΰτε την παραμικρά σκιά. Ένα ρίγος μάς διαπερνά όλους καί μια σιγίι άπλώνεται σ’ όλο τον ναό. Ξαφνικά άκοόγεται μιά φωνή.

—        Παναγία μου, σώσε με!

Την φωνή αυτή την διαδέχονται άλλες φωνές.

—        Ή Παναγία!... Ή Παναγία!

Εκείνη τη στιγμή ήμουν καθισμένος επάνω είς ένα σεντούκι μέσα στο Ιερό πλάι άπό τήν ωραία Πύλη. Σηκώνομαι από τό κάθισμά μου καί μέ δέος πλησιάζω πρός τήν Ωραία Πύλη. Επάνω άπό τό βημόθυρο προβάλλω τό βλέμμα πρός τά έξω καί βλέπω «είτε έν σώματι ούκ οιδα, είτε εκτός τοΰ σώματος ούκ οίδα, ό Θεός οίδεν» θέαμα θεσπέσιον, θέαμα άσύλληπτον... τήν Θεοτόκον. Ό,τι κατορ- θώθη νά συλληφθή ήσαν τά τρία θαύματα πού είχαν γίνει εκείνη τήν στιγμήν. 'Ένας άλαλος ώμίλησε, μία παράλυτος κόρη ώρθώθη καί ένας επιληπτικός έθεραπεύθη. Τά θαύματα αύτά επιβεβαίωσαν σέ όλους τήν πραγματικότητα τής παρουσίας τής Θεοτόκου, τής οπτασίας εκείνης, ή όποια ήταν ή αιτία τών θαυμάτων.

5. Στο Παρίσι τό 1988

Στις 12 Αύγούστου τοΰ 1988 εμφανίστηκε ή Παναγία στό Παρίσι, στον ευλαβή Μπασάμ Άσάφ, υπηρέτη ορθόδοξου Σύριου επιχειρηματία, τήν ώρα τής προσευχής. Δημοσιεύεται στό περιοδικό Άγιορείτικη Μαρτυρία (Δεκ. 1988 - Φεβρ. 1989 τεϋχ. 2, σελ. 100-104), όπου άναγράφονΤαι τά έξής:

«Ένα πρωτοφανές θαΰμα τής Θεοτόκου άναστάτωσε τον θρησκευτικό κόσμο στή Γαλλία: Ό Μπασάμ Άσάφ είναι υπηρέτης ενός ορθοδόξου Σύρου στό Παρίσι, τοΰ Μιχαήλ Μερέζ.

Στίς 12 Αύγούστου 1988 ό Μερέζ απούσιαζε καί τηλεφώνησε στον Άσάφ νά κάνει τις άπαραίτητες προετοιμασίες γιά τήν έορτή τής Κοιμήσεως. Ό πλούσιος επιχειρηματίας έχει μέσα στο σπίτι του ένα μικρό εκκλησάκι. Μέσα σ' αύτό ό πιστός υπηρέτης έκαψε θυμίαμα, άναψε άκοίμητη κανδήλα και πρόσφερε άνθη στη Θεοτόκο, τής όποιας υπάρχουν έκεϊ πολλές εικόνες.

"Υστερα προσευχήθηκε στην Παναγία γιά την οίκογένειά του, πού μένει στη Συρία, καί για τον κύριό του πού τόν άγαπά σαν πατέρα.

Την ώρα εκείνη άκριβώς εμφανίζεται στον ύπηρέτη ή Θεοτόκος καί τού λέει:

— Σέ προστατεύω. Είμαι μαζί σου. Πάρε αύτό τό δώρο!

Την ϊδια στιγμή ό Άσάφ ένοιωσε νά γεμίζουν τά χέρια του μ’ ένα ύγρό, πού είχε τη σύσταση καί την οσμή πολύ καθαρού έλαιόλαδου.

«Όταν έπέστρεψε ό Μερέζ στο Παρίσι, πληροφορήθηκε τό γεγονός, άλλα προτίμησε νά τό κρατήσει μυστικό. Τό θαύμα όμως έπαναλήφθηκε, καί τό θαυματουργό έλαιο έκανε διάφορες θεραπείες σέ Σύρους καί Λιβανέζους. Τότε ό Μερέζ έδωσε συνέντευξη τύπου, παρουσία τού Μητροπολίτου Γαλλίας Ιερεμία καί τού έκπροσώπου τού πατριαρχείου Αντιόχειας στή Γαλλία επισκόπου Γαβριήλ.

Τό θαυμαστό σημείο δέν παύει νά επαναλαμβάνεται. Κι δχι μόνο στο εκκλησάκι τού Μερέζ, αλλά καί άλλου, όταν ό Άσάφ προσεύχεται ή συμμετέχει στή θεία λειτουργία ή άπλώς μνημονεύει τό όνομα τού ’Ιησού καί τής Παναγίας. Στις 17 Σεπτεμβρίου 1988, τήν ώρα τής θείας λειτουργίας στον ελληνικό ναό τού άγιου Στεφάνου τής οδού Ζώρζ Μπιζέ, τό έλαιο άνάβλυζε επί μία ώρα καί τό διαπίστωσαν όλοι οί πιστοί.

Ό Άσάφ είναι τριάντα χρόνων, πολύ απλός καί μέ καθαρή καρδιά. Παραμένει σέ μεγάλη ταπείνωση καί άπλότητα, καί λέει πώς κάθε φορά πού συμβαίνει τό θαύμα γεμίζει από ανείπωτη χαρά. Πιστεύει μάλιστα ότι ή εύλογία αύτή τού Θεού άνήκει σέ όλους. Στή συνέχεια άνέλαβε ή επιστήμη νά ερευνήσει τήν άλήθεια τού θαύματος. 'Ορίστηκε μία επιτροπή, της οποίας τά μέλη παρακολούθησαν τό φαινόμενο τρεις φορές, κατά τις όποίες  συγκέντρωναν τό έκκρινόμενο έλαιο καί τό υπέβαλλαν σέ βιοχημικές άναλύσεις.

ΟΙ εξετάσεις αυτές έγιναν στο Εργαστήριο Βιοχημείας των Λιπιδίων τού Νοσοκομείου Πιτιέ-Σαλπετριέρ στο Παρίσι, από τον καθηγητή Ζ. Λ. ντέ Ζέν. Τά πορίσματα τής έπιτροπής παρουσίασε στη δημοσιότητα ό μητροπολίτης Ιερεμίας. Σύμφωνα μέ αύτά τό ύγρό παρουσιάζει τή χαρακτηριστική σύσταση ενός φυτικού ελαίου. Περιέχει στοιχεία λιπιδικά, ιδιαιτέρως φυτοστερόλες, οί όποίες  δέν υπάρχουν στο αίμα. Επιπλέον είναι άδύνατον νά συντεθούν από τον άνθρώπινο οργανισμό. Τό υγρό επίσης περιέχει χοληστερίνη, ένα συστατικό ζωικής προελεύσεως, τό οποίο ουδέποτε συναντάται σέ όποίοδήποτε ελαιόλαδο. Υπογραμμίζοντας τό τελευταίο αύτό σημείο, ή επιτροπή συμπεραίνει ότι ύπ’ αύτές τις συνθήκες “τό ύγρό δέν μπορεί νά προέρχεται άπό κάποια εξωτερική παροχή έλαιολάδου”. Βεβαιώνει επίσης τήν άναμφισβήτητη βελτίωση τής υγείας δύο άτόμων πού χρίσθηκαν μέ τό έκκρινόμενο έλαιο άπό τά χέρια τού Μπασάμ Άσάφ.

Και ή άναφορά τής έπιτροπής καταλήγει ώς έξής: “Τό γεγονός αύτό δέν έπιδέχεται καμιά φυσική ή λογική έξήγηση. Εντάσσεται μάλλον στο πλήθος των θαυμάτων τής Παναγίας μας, πού γνώρισε ή Ιστορία τής Εκκλησίας”».

6. ’Εμφάνιση τής Παναγίας στο Πόρτο Λάγος τον Αύγουστο τού 2005

«Είμαστε συγκλονισμένοι γιατί αύτές τις ήμέρες ψάλλουμε παρακλήσεις στήν Παναγία μας, καθώς πλησιάζει ή έορτή τής Κοιμήσεώς της, ειδικά όμως γιά ένα έννιάχρονο κοριτσάκι άπό τήν Κύπρο, τήν μικρή Αναστασία, πού έπασχε άπό καρκίνο τού πνεύμονα.

Την Κυριακή ή μικρή, Αναστασία κοιμήθηκε καί την Δευτέρα έγινε ή κηδεία της στην Κύπρο. Τό άπόγευμα στίς 4 καί μισή ένας προσκυνητής από την Καβάλα, άγνωστος σε εμάς καί χωρίς νά γνωρίζει τίποτε για τό κοριτσάκι, πήγε νά προσκυνήσει την Παναγία στην έκκλησία μας. Βγαίνοντας άπό τον Ναό συναντήθηκε στην γέφυρα τής εκκλησίας μέ μια μοναχή ή οποία κρατούσε στο χέρι της ένα κοριτσάκι. Ή μοναχή τού είπε ότι  τό κοριτσάκι δεν ήταν δικό της άλλα τό παίρνει μαζί της καί προχώρησε στήν έκκλησία...

Ό νεαρός παραξενεύτηκε καί νόμισε ότι ή μοναχή θά πάρει τό μικρό παιδί στήν μονή για νά μονάσει. Τήν ακολούθησε γιά νά τήν ρωτήσει άπό ποιο μοναστήρι είναι. Περίμενε ένα τέταρτο νά βγει καί όταν έβλεπε ότι αργούσε μπήκε στήν έκκλησία, αλλά μοναχή καί κοριτσάκι είχαν έξαφανιστεΐ. ’Έψαξε παντού ακόμη καί στο Ιερό καί πάλι μάταια, κανείς δεν υπήρχε.

Τότε έτρεξε σέ μένα, μοΰ διηγήθηκε τό γεγονός καί μοΰ ζήτησε νά ψάξουμε ακόμη καί σέ κρυφές γωνιές τού ιερού. Τού ζήτησα νά μού πεί πώς ήταν τό κοριτσάκι καί τί φορούσε. Τού έδειξα φωτογραφίες πού έχουμε έδώ άπό άλλες παρακλήσεις καί μόλις έφτασε στήν μικρή Αναστασία μέ βεβαιότητα μού είπε: “Αύτό είναι τό κοριτσάκι”. Τον ρωτάω: “Είσαι σίγουρος;”. “Ναί” μοΰ λέει μονολεκτικά. Τού έξήγησα ότι τό κοριτσάκι αύτό σήμερα τό πρωί τό έθαψαν στήν Κύπρο καί τού είπα όλη τήν ιστορία. Συγκλονισμένος έβαλα τά κλάματα, τό ίδιο καί ό νεαρός καί μέ ρώτησε: “Καί ποιά ήταν ή μοναχή;”. "Μάλλον ή Παναγία", τού είπα, καί τότε ήταν πού ό νεαρός συγκλονισμένος άρχισε νά κλαίει γοερά καί συνέχεια.

Ξέραμε ότι ή Παναγία είναι πάντα παρούσα στο μέρος αύτό καί είναι μοναδική παρηγοριά πού έρχεται κοντά μας.

Αύτή είναι ή ιστορία όπως τήν διηγήθηκε ό π. Νήφων. Εμείς σήμερα βρεθήκαμε στο μετόχι, στο Πόρτο Λάγος, νά προσκυνήσουμε την θαυματουργή εικόνα, η όποια ευωδιάζει μύρο (για τον λόγο αυτό κόψανε και το γυαλί ώστε να βγαίνει ή εύωδία). Τραβήξαμε καί video άπό τόν περιβάλλοντα χώρο αλλά καί άπό τό παρεκκλήσι της Παναγίας στο όποίο μέ έκπληξη είδαμε καί τοιχογραφίες τών Γερόντων Παϊσίου, Έφραίμ Κατουνακιώτη, Πορφυρίου κ.ά. πού σημαίνει ότι  πάρα πολύ σύντομα (εάν δέν έγινε) θά άγιοποιηθοϋν. To video είναι στην διαδικασία τού μοντάζ καί μέσα στην εβδομάδα θά άνέβει (ίσως καί μαζί μέ το video άπό την συνέντευξη μέ τόν πάτερ Νήφων, ό όποίος μάς ύποσχέθηκε νά άναφερθεί καί σέ άλλα θαύματα)».

ΠΑΝΑΓΙΑ η Μητέρα της Ζωής

Θαύμα θαυμάτων έπί γης φανεϊσα Πάντων Άνάσσα

Ενα πλούσιο άπάνθισμα φανερώσεων καί θαυμάτιον τής Θεοτόκου, όπως μάς παρεδόθησαν άπό τά πρώτα χριστιανικά χρόνια έως την εποχή μας.

Στά θαύματα αύτά ή Θεοτόκος έρχεται σε άμεση επαφή με τούς ανθρώπους. Εμφανίζεται σε ενύπνια ή σε εγρήγορση, σέ έπίγειες καί σε μεταθανάτιες εμπειρίες.

Επεμβαίνει Θαυματουργικά, θεραπεύει άσθένειες, ικανοποιεί αιτήματα θερμής προσευχής, σώζει άπό κινδύνους, δίνει λύσεις σε προβλήματα καί άδιέξοδα.

Αλλοτε πάλι καθοδηγεί γιά τήν εύρεση ιερών εικόνων Της καί άλλοτε εύαγγελίζεται εύεργεσίες ή, άντίθετα, προειδοποιεί γιά συμφορές.

Οί ιερές διηγήσεις φανερώσεων καί θαυμάτων τής Θεοτόκου άποδεικνύουν τήν ζωντανή παρουσία Της στήν ζωή τής Εκκλησίας.

Η έκδοση συμπληρώνεται άπό ένα εκτενές παράρτημα γιά τήν πατερική καί ύμνολογική προσέγγιση τού μεσιτευτικοΰ λειτουργήματος τής τών πάντων Ανασσας.

Πρώτη δημοσίευση κειμένων στό Ορθόδοξο Διαδίκτυο  απο το Βιβλίο :

ΠΑΝΑΓΙΑ η Μητέρα της ζωής
Πρωτοπρεσβύτερος Δημήτριος Άθανασίου
Πρεσβυτέρα Χαρούλα Τσουλιάη

Η ηλεκτρονική επεξεργασία αναρτήσων κειμένων, τίτλων  και εικόνων έγινε από τον N.B.B
 
Επιτρέπεται η χρήση, διάθεση και αναπαραγωγή κειμένων σε Ορθόδοξα Ιστολόγια, αρκεί να διατηρείται το αρχικό νόημα ,χωρίς περικοπές που πιθανόν να το αλλοιώνουν για μη εμπορικούς σκοπούς,με βασική προϋπόθεση την αναφορά στην πηγή :

© ΠΗΔΑΛΙΟΝ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ

http://www.alavastron.net

Kindly Bookmark this Post using your favorite Bookmarking service: