Πνευματικά μηνύματα αγωνιστών του 1821

Πνευματικά μηνύματα αγωνιστών του 1821

Με την ευκαιρία της επετείου της εθνικής Παλιγγενεσίας, παραθέτουμε μερικά σπουδαιότα­τα μηνύματα, γραπτά ή προφορικά, των αγωνιστών του 1821, πού δείχνουν το βαθύτατο πνευματικό καί ιδεολογικό νόημα της ελληνικής επαναστάσεως, του ιερού αγώνα της απελευθερώσεως από τον Τουρκικό ζυγό.

Ό Ασημάκης Ζαΐμης, την παραμονή της λήψεως αποφάσεως για την κήρυξη της Εθνεγερσίας, είπε στους συγκεντρωμένους στην Αγία Λαύρα: «Δεν μένει άλλο παρά ή άμεσος κήρυξις της Επαναστάσεως. Δεν μας χωρίζει πλέον καμμιά διαφωνία.'Ας άναπαυθώμεν απόψε καί αύριον εις την Έκκλησίαν, άφού μεταλάβωμεν των Άχραντων Μυστηρίων, ας προσευχηθώμεν όλοι,κατά την Δοξολογίαν εις τον αγιόν 'Αλέξιον καί την Παναγίαν, να μας βοηθήσουν εις τον άνισον αγώνα,εις τον όποιον αποδυόμεθα. Αύριον την αυτήν ώραν να συναντηθώμεν ενταύθα, δια να κανονίσωμεν τα του Αγώνος».

Read More ->>

Η Εκκοσμικευτική Πορεία

Παναγιώτης Δρακόπουλος
Η Εκκοσμικευτική Πορεία

Από το βιβλίο "Μεσαίωνας Ελληνικός και Δυτικός. Φιλοσοφία και Προφητεία", που κυκλοφορεί σε λίγο σε τρίτη έκδοση, από τις Εκδόσεις Παρουσία.

Η ΡΩΜΑ·Ι·ΚΗ αυτοκρατορία δεν κατόρθωσε να διατηρήση την ενότητα της οικουμένης, για την οποία είχεν αγωνισθή ο Μέγας Αλέξανδρος. Η ριζική αναδιοργάνωση και ο κατ' ουσίαν διαμελισμός της αυτοκρατορίας από τον Διοκλητιανό εξέφρασε την αναγνώριση του γεγονότος ότι η οικουμένη διακρινόταν ήδη σε δύο ζώνες: την ελληνοκεντρική καί τη λατινοκεντρική.  Εις πείσμα του οικουμενικού πνεύματός  του, ο χριστιανισμός  έπεσε  στην  αρχή  θύμα αυτής της διακρίσεως και, αμέσως μετά, έγινε ο πρωταγωνιστής της.

Είναι αληθές ότι ο εκλατινισμός της δυτικής Εκκλησίας είχεν ολοκληρωθή πριν ακόμη ο Μέγας Κωνσταντίνος καταλάβη την εξουσία. Ο δυτικός χριστιανισμός διατυπώθηκε σε νομική γλώσσα και θεμελιώθηκε πάνω σε μια βίαιη αντίθεση προς το ελληνικό φιλοσοφικό πνεύμα. Είναι γεγονος ότι κατ' αρχήν όλοι οι χριστιανοί, σ' Ανατολή και Δύση, εφοβούντο τη φιλοσοφία, αφού την χρησιμοποίησαν ως όπλο τους oι παγανιστές για να ωθήσουν τον χριστιανισμό μέσα στη χοάνη του συγκριτισμού. Όταν οι χριστιανοί ερωτούν ποια πρέπει να είναι η στάση τους έναντι της φιλοσοφίας, ερωτούν όχι περί μιας στάσεως του πνεύματος, όχι περί ενός τρόπου του σκέπτεσθαι, αλλά περί ενός κινδύνου, μιας απειλής.  

Read More ->>

Εξομολόγηση - εξομολόγος - εξομολογούμενος

Εξομολόγηση - εξομολόγος - εξομολογούμενος
Μοναχού Μωυσέως Αγιορείτου

Η εξομολόγηση είναι θεοπαράδοτη εντολή και αποτελεί ένα των μυστηρίων της Εκκλησίας μας. Η εξομολόγηση δεν είναι μία τυπική, από συνήθεια «για το καλό» και λόγω των επικείμενων εορτών, βεβιασμένη και πρόχειρη πράξη από ένα και μόνο καθήκον ή υποχρέωση και προς ψυχολογική εκτόνωση. Η εξομολόγηση θα πρέπει νάναι συνδυασμένη πάντοτε με τη μετάνοια. Μας έλεγε Αγιορείτης Γέροντας: Πολλοί εξομολογούνται, λίγοι μετανοούν! (Αιμιλιανός Σιμωνοπετρίτης).

Η μετάνοια είναι μία ελεύθερη, καλλιεργημένη, εσωτερική διεργασία επιμελημένη, συντριβής και λύπης, για την απομάκρυνση από τον Θεό διά της αμαρτίας. Η μετάνοια η αληθινή δεν συνδυάζεται με την αφόρητη θλίψη, την υπερβολική στενοχώρια και τις αδυσώπητες ενοχές. Τότε δεν είναι μάλλον ειλικρινής μετάνοια, αλλά κρυφός εγωισμός, στραπατσάρισμα του «εγώ», θυμός με τον εαυτό μας, που εκδικείται γιατί εκτίθεται και ντροπιάζεται και δεν ανέχεται κάτι τέτοιο. Μετάνοια σημαίνει αλλαγή νου, νοοτροπίας, μεταβολισμός, εγκεντρισμός χρηστοήθειας, μίσος της αμαρτίας. Μετάνοια ακόμη σημαίνει αγάπη της αρετής, καλοκαγαθία, επιθυμία, προθυμία και διάθεση σφοδρή επανασυνδέσεως με τον Χριστό διά της Χάριτος του πανσθενουργού Αγίου Πνεύματος. Η μετάνοια ξεκινά από τα βάθη της καρδιάς, ολοκληρώνεται όμως απαραίτητα στο μυστήριο της θείας και ιεράς εξομολογήσεως.

Read More ->>

Η Πίστις σήμερα

Η Πίστις σήμερα

Σεργίου Ἀβερίντσεφ.

Ο Σέργιος Αβερίντσεφ ηταν ρωσσος θεολόγος, ποιητής καί φιλόσοφος, ειδικευμένος στήν αρχαία καί μεσαιωνική λογοτεχνία, καί μέλος τῆς Ρωσσικης Ακαδημίας Επιστημων. Απέθανε τὸ έτος 2004 σε ηλικία 66 χρόνων. Τό παρόν κείμενο αποτελει ενα απάνθισμα ομιλίας του στήν Λυὼν τῆς Γαλλίας, τόν Αυγουστο τοῦ 1994, λίγο μετὰ τὴν κατάρρευσι τοῦ κομμουνισμοῦ στην Ρωσσία, τό οποιον εδημοσιεύθη στό γαλλικό περιοδικό ΣΟΠ, τ. 192, Νοέμ. 1994.

Ἂς ὁμολογήσωμε τήν αδυναμία μας: δέν ειμεθα μήτε τόσο αξιοι, μήτε τόσο σοφοί, οσο οι πρόγονοί μας, κατά τήν χριστιανική πίστι. Μάλλον ειμεθα, φανερά, πιό αδύναμοι καί λιγώτερο ικανοί στήν α'υστηρότητα καί ακρίβεια της ασκητικης ζωης, η οποία απαιτει μία πειθαρχία σώματος, νου καί φαντασίας. Η παιδεία μας, πνευματική, εκκλησιαστική η θρησκευτική εχει κατά πολύ πτωχεύσει: σχεδόν ειμεθα ακαλλιέργητοι βάρβαροι. Παρά ταυτα, κυριευόμεθα από θαυμασμό εναντι κάποιας μεγαλοφυους δημιουργίας των βυζαντινων χρόνων, ἢ εναντι της σοφίας καί ορθότητος της σκέψεως των Πατέρων της Εκκλησίας, ἢ τῆς λαμπρότητος μιας βυζαντινης καί μιας παλαιορωσικης εικόνος· διότι ανακαλύπτομε εκει εναν χαμένο πλουτο, ξυπνα μέσα μας η νοσταλγία μιας λαμπρης χριστιανοσύνης.

Read More ->>

Ή Λειτουργία στην Αγια-Σοφιά το Γενάρη του 1919

Ή Λειτουργία στην Αγια-Σοφιά το Γενάρη του 1919

Κάποτε μου μίλησε ό πάππους μου για ένα Κρητικό παπά, αληθινό παλικάρι, πού το Γενάρη του 1919 λειτούργησε κάτω από τους χιλιόχρονους θόλους της Άγια-Σοφίας! Πρωταγωνιστής αυτού του συγκλονιστικού γεγονότος της εθνικής μας ζωής, το όποιο δυστυχώς αγνοούν πολλοί Έλληνες, ήταν ένα αληθινό παλικάρι, ένα βλαστάρι της λεβεντογέννας Κρήτης, της οποίας τα ανδρεία παιδιά έδωσαν πάντα το μεγάλο παρόν σ' όλους τους αγώνες του Γένους, από τα πανάρχαια χρόνια ως τις μέρες μας. Αναφερόμαστε στον παπα-Λευτέρη Νουφράκη από τις Άλωνες Ρεθύμνου, ό όποιος υπηρετούσε ως στρατιωτικός ιερέας στη Β' Ελληνική Μεραρχία, μια από τις δυο Μεραρχίες πού συμμετείχαν στις αρχές του 1919 στο «συμμαχικό» εκστρατευτικό σώμα στην Ουκρανία. Ή Μεραρχία αύτη στο δρόμο προς την Ουκρανία στάθμευσε για λίγο στην Κωνσταντινούπολη, την Πόλη των ονείρων του Ελληνικού λαού, ή οποία βρισκόταν τότε υπό «συμμαχική επικυριαρχία», ύστερα από το τέλος του Α' Παγκοσμίου Πολέμου  

Μια ομάδα Ελλήνων αξιωματικών με επικεφαλής 4ο γενναίο κρητικό και μαζί του τον ταξίαρχο Φραντζή, τον Ταγματάρχη Λιαρομάτη, το Λοχαγό Σταματίου και τον Υπολοχαγό Νικολάου αγνάντευαν από το πλοίο την πόλη και την Άγια-Σοφιά, κρύβοντας βαθιά μέσα στην καρδιά τους το μεγάλο μυστικό τους, τη μεγάλη απόφαση πού είχαν πάρει το περασμένο βράδυ, ύστερα από πρόταση και έντονη επιμονή του λιονταρόψυχου Κρητικού παπα-Λευτέρη Νουφράκη. Να βγουν δηλαδή στην πόλη και να λειτουργήσουν στην Άγια-Σοφιά.

Read More ->>

Η αγάπη σείει τή Γή

H  ΑΓΑΠΗ ΣΕΙΕΙ ΤΗΝ ΓΗ
ΘΕΟΚΛΗΤΟΥ ΜΟΝΑΧΟΥ ΔΙΟΝΥΣΙΑΤΟΥ

Αγιον Όρος , της Θειας Μεταμορφώσεως.1978, Θεόκλητος Διονυσιάτης Μοναχός.

Αποσπάσματα από θεολογικό δοκίμιο μετά τους σεισμούς στην Θεσσαλονίκη

    Φίλοι και αδελφοί εν Χριστώ, Θεσσαλονικείς, με παρακάλεσαν να γράψω τις σκέψεις μου, αναφορικά με τους τρομακτικούς σεισμούς της πόλης σας, προκειμένου να τις δημοσιεύσουν προς διαφώτιση του λαού.

Βέβαια ένας πιστός και μάλιστα μονάχος της Ορθόδοξης Εκκλησίας που βρίσκεται σχεδόν αδιάλειπτα σε μυστική σχέση με τον Θεό και που ζει με πνευματική αίσθηση της παρουσία της Θειας Πρόνοιας, δεν έχει καμία αμφιβολία ότι τα πάντα γίνονται υπό την αδιάκοπη άκτιστη ενέργεια και εποπτεία του Θεού, κατά το προηγούμενο θέλημα της ευδοκίας Του ή κατά το επόμενο της παραχωρήσεως.

    Παρά τη σαφή βεβαιότητά μου όμως σ` αυτό το θέματα, σκέφτηκα να καταφύγω σε φίλους μου Ησυχαστές, που ευλαβούμαι για την αγιότητά τους, τη σοφία τους, την εσωτερική και την θεολογική τους παιδεία, ώστε κι εγώ ν` απαλλαγώ από την ευθύνη της προσωπικής μου γνώμης, αλλά και το υπόψη θέμα να κατοχυρωθεί από κάθε πλευρά.

    Πράγματι πήρα το καστανένιο ραβδί μου και το πρωί αναχώρησα προς τα ερημικότερα μέρη του Άγιου Όρους.     Σε δυο ώρες περίπου έφτασα στην ασκητική καλύβα των παλιών φίλων μου Ησυχαστών.

Read More ->>

Περιτομή του Χριστού Εορτή Μεγάλου Βασιλείου

Περιτομή του Χριστού
Εορτή Μεγάλου Βασιλείου
Πρωτοπρεσβύτερος Θεόδωρος Ζήσης

Τριπλή εορτή σήμερα! Οι δύο από τις εορτές έχουν εκκλησιαστικό χαρακτήρα: η εορτή της περιτομής του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, όπως και η εορτή και η μνήμη του Μεγάλου Βασιλείου Αρχιεπισκόπου Καισαρείας, Ουρανοφάντορος. Και κοντά σ’ αυτές τις δύο γιορτές υπάρχει θα λέγαμε και η πολιτική εορτή της ενάρξεως του νέου πολιτικού έτους, η πρωτοχρονιά και η πρωτομηνιά, η οποία όμως κι αυτή προσλαμβάνει, μέσα στην Εκκλησία για όλους μας, πνευματικό χαρακτήρα και δεν πρέπει να αντιμετωπίζεται απλώς ως μία κοσμική εορτή και να κάνουμε κι εμείς τα του κόσμου. Τα αγιογραφικά αναγνώσματα της σημερινής ημέρας, το μεν Ευαγγέλιο του Όρθρου, από το κατά Ιωάννην Άγιο Ευαγγέλιο, ορίστηκε εξ αιτίας της εορτής του Μεγάλου Βασιλείου· και εκεί, όσοι ήσαν το πρωί στον Όρθρο, άκουσαν ότι ο Χριστός μάς ομίλησε για τον καλό ποιμένα, ποιος είναι ο καλός ποιμήν· κι ότι τα πρόβατα ακούν τη φωνή του καλού ποιμένος, ενώ του κακού ποιμένος την φωνήν ως ξένου, ως αλλοτρίου, δεν την ακούν. Αλλοτρίω δε, ου μη ακολουθήσωσιν, αλλά φεύξονται απ’ αυτού, ότι ουκ οίδασι των αλλοτρίων την φωνήν (Ιωάν., 10, 5). Και ορίστηκε αυτή η περικοπή, διότι καλός ποιμήν, κατ’ εξοχήν, καθ’ υπερβολήν μέγας ποιμήν της Εκκλησίας είναι ο εορταζόμενος σήμερα άγιος, ο Μέγας Βασίλειος.

Τα αγιογραφικά αναγνώσματα της Κυριακής έχουν σχέση με την εορτή της Περιτομής του Κυρίου μας, η οποία βέβαια δεν αναπτύσσεται εκτενώς μέσα στο Ευαγγέλιο· όπως ακούσαμε ο Ευαγγελιστής Λουκάς μας είπε ότι συμπληρώθηκαν οι οχτώ ημέρες του περιτεμείν το παιδίον (Λουκ., 2, 21) και ότι οδήγησαν στο ναό τον Κύριο ημών Ιησού Χριστό μετά από οκτώ ημέρες και εκεί έγινε η περιτομή, όπως προέβλεπε ο Μωσαϊκός νόμος και συγχρόνως του έδωσαν και το όνομα Ιησούς, κατά την περιτομήν, το οποίο ήδη είχε αναγγείλει ο Άγγελος.

Read More ->>

Εί Χριστός ούκ εσαρκούτο

Εί Χριστός ούκ εσαρκούτο
Λάμπρου Κ.Σκόντζου
Θεολόγου - Καθηγητού

Η έλευση του Κυρίου μας Ιησού στον κόσμο αποτελεί μια από τις λιγοστές ανάπαυλες χαράς που δοκίμασε το ταλαίπωρο ανθρώπινο γένος στο διάβα της ιστορίας του. Αυτή είναι αποτυπωμένη στον αγγελικό άγγελμα της Γεννήσεως στους απλοϊκούς ποιμένες της Βηθλεέμ: «ιδού ευαγγελίζομαι υμίν χαράν μεγάλην, ήτις έσται παντί τω λαώ, ότι ετέχθη υμίν σήμερον σωτήρ, ος εστι Χριστός Κύριος» (Λουκ.2,12). Το ίδιο αποτυπωμένη είναι και στη θεσπέσια χριστουγεννιάτικη υμνολογία της Εκκλησίας μας: «Ευφραίνεστε δίκαιοι, ουρανοί αγαλλιάσθε, σκιρτήσατε τα όρη Χριστού γεννηθέντος» (1ο τροπ. των αίνων). Κι' αυτό διότι ο απόλυτα αγαθός Θεός της αγάπης και του ελέους δεν άφησε το πλάσμα Του αιώνια καταδικασμένο στην επήρεια του κακού και στη φθορά της αμαρτίας, αλλά έστειλε το μονάκριβο Υιό Του, να λυτρώσει το ανθρώπινο γένος, κατατροπώνοντας τον αντίδικό Του διάβολο, εφευρέτη του κακού και πηγή κάθε δυστυχίας.

Κατά τον άγιο Κύριλλο Αλεξανδρείας: «ηρρώστησεν η ανθρωπίνη φύσις εν Αδάμ δια της παρακοής την φθοράν εισέδυ τε ούτως αυτήν τα πάθη» (P.G.74,788/9) και γι' αυτό σαρκώθηκε ο Υιός και Λόγος του Θεού για να έρθει στη γη ως μοναδικός ιατρός για να θεραπεύσει τον βαρύτατα τραυματισμένο από την αμαρτία και βαθύτατα νοσούντα από τη φθορά άνθρωπο. Να τον αποκαταστήσει στην προ της πτώσεως κατάστασή του, ότι «πάντες ήμαρτον και υστερούνται της δόξης του Θεού» (Ρωμ.5,1).

Read More ->>

Αναφορά στο Άγιο Δωδεκαήμερο

Αναφορά στο Άγιο Δωδεκαήμερο

Λάμπρου Κ. Σκόντζου, Θεολόγου - Καθηγητού

«ΛΥΤΡΩΣΙΝ ΑΠΕΣΤΕΙΛΕ ΚΥΡΙΟΣ ΤΩ ΛΑΩ ΑΥΤΟΥ»

Το πιο ευφρόσυνο άγγελμα όλων των εποχών: «ο Λόγος σάρξ εγένετο» (Ιωάν.1,14), αποτελεί την απαρχή της χαράς και της ελπίδας για το ανθρώπινο γένος. Η ενανθρώπηση του Θεού είναι το μέγιστο γεγονός της ανθρώπινης ιστορίας, διότι χάρις σε αυτό βρήκε ο άνθρωπος και ολόκληρη η δημιουργία την πραγματική λύτρωση.Το ευλογημένο αυτό γεγονός είναι ο αντίποδας του φρικτού γεγονότος της πτώσεως του ανθρώπου και η αληθινή παλινόρθωσή του στην προπτωτική του κατάσταση, καθότι, σύμφωνα με τον άγιο Κύριλλο Αλεξανδρείας: «ηρρώστησεν η ανθρωπίνη φύσις εν Αδάμ δια της παρακοής την φθοράν εισέδυ τε ούτως αυτήν τα πάθη» (P . G .74,788/9). Αν η πτώση υπήρξε η χείριστη κατάρα και ο όλεθρος, η θεία ενανθρώπηση υπήρξε η ύψιστη ευλογία και η χάρη. Ο θεσπέσιος υμνογράφος των Χριστουγέννων αποδίδει με τον πλέον άριστο τρόπο αυτή την αλήθεια: «Ιδών ο Κτίστης ολλύμενον τον άνθρωπον χερσίν ον εποίησε, κλίνας ουρανούς κατέρχεται, τούτον δε εκ παρθένου αγνής όλον ουσιούται αληθεία σαρκωθείς» (Κανών των Χριστουγέννων). Μάλιστα μέσα από την πατερική θεολογία της Εκκλησίας μας διαφαίνεται πως, χωρίς να είναι το γεγονός της πτώσεως μέρος της θείας οικονομίας, η σάρκωση του Θεού Λόγου απέβη περισσότερο ωφέλιμη στον άνθρωπο, από την αποκατάσταση της προ της πτώσεως κατάστασής του. Δι' αυτής έχουμε αναδημιουργία του ανθρώπου εν Χριστώ. Η πρώην θνητή φύση του Αδάμ, χάρις στη θεία ενανθρώπηση, ενώθηκε με τη θεία φύση, με αποτέλεσμα την κατά χάριν θέωσή της.

Read More ->>

Η ουσία του Θεού και η γνώση του εκ μέρους μας.

Η ουσία του Θεού και η γνώση του εκ μέρους μας.
Μπορούμε να γνωρίσουμε το Θεό;

Να τον γνωρίσουμε; Και τι να γνωρίσουμε από το Θεό; Την ουσία, τη φύση, την τελειότητά του; Αδύνατο. Ως προς τούτο ο άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός λέγει: «Ἄπειρον τό θεῖον καί ἀκατάληπτον· καί τοῦτο μόνον αὐτοῦ καταληπτόν, ἡ ἀπειρία καί ἀκαταληψία». Δηλαδή· άπειρος είναι ο Θεός και παντέλειος και σε εμάς τους ατελείς και πεπερασμένους ανθρώπους ακατάληπτος. Τούτο μόνο μπορούμε ως προς το Θεό να εννοήσουμε· ότι ακριβώς είναι άπειρος και ακατάληπτος και ο νους μας ως εκεί είναι αδύνατο να φθάσει. Και αλήθεια, πώς να φθάσει; Και πώς να τον γνωρίσουμε το Θεό; Πώς να εισέλθουμε εμείς στα βάθη της ουσίας του και να ερευνήσουμε τη φύση, τη σύσταση και υπόστασή του; Αδύνατο. Και είναι αδύνατο, διότι ο Θεός είναι ουσία και φύση νοερά και εμείς άνθρωποι σαρκικοί και γήινοι. Ο Θεός είναι άπειρος και εμείς πεπερασμένοι. Ο Θεός είναι τέλειος και εμείς ατελείς. Ο Θεός είναι ο δημιουργός μας και εμείς τα δημιουργήματά του. Πώς, λοιπόν, να χωρέσει το άπειρο στο πεπερασμένο και να γνωρίσει το ατελές το τέλειο, το δημιούργημα το δημιουργό του; «Ὁ Θεός ἡμῶν ἀπρόσιτος καί τῷ νῷ ἡμῶν ἀχώρητος». 

Read More ->>

Η Ανατρεπτική αγάπη του Θεού.

Η Ανατρεπτική Αγάπη του Θεού.

 Ώ, Συ Νυμφίε, που ομορφαίνεις την ασχήμια της νύφης!

 Ομιλία Ιω. Χρυσοστόμου : « Ότε της Εκκλησίας έξω ευρεθείς Ευτρόπιος …»

Επιλογή (από P.G. 52, 404 Α-411 Β): +Παναγιώτης Νέλλας. Μετάφραση: Ελ. Μαϊνάς.

Πόρνη επιθυμούσε ο Θεός; Ναι πόρνη. Εννοώ τη δική μας φύση. Ήταν τρανός και αυτή ταπεινή. Τρανός όχι στη θέση αλλά στη φύση. Πεντακάθαρος ήταν, ακατάστρευτη η ουσία του, άφθαρτη η φύση του. Αχώρητος στο νου, αόρατος, άπιαστος από τη σκέψη, υπάρχοντας παντοτεινά, μένοντας απαράλλακτος. Πάνω από τους αγγέλους, ανώτερος από τις δυνάμεις των ουρανών. Νικώντας τη λογική σκέψη, ξεπερνώντας τη δύναμη του μυαλού, αδύνατο να τον δεις, μόνο να τον πιστέψεις …

Έριχνε το βλέμμα του στη Γη και την έκανε να τρέμει … Ποτάμια έβγαζε στην έρημο … Κι αυτός ο τόσο μέγας και τρανός πεθύμησε πόρνη. Γιατί; Για να την αναπλάσει από πόρνη σε παρθένα. Για να γίνει ο νυμφίος της. Τι κάνει; Δεν της στέλνει κάποιον από τους δούλους του, δεν στέλνει άγγελο στην πόρνη, δεν στέλνει αρχάγγελο, δεν στέλνει τα χερουβείμ, δεν στέλνει τα σεραφείμ. Αλλά καταφθάνει αυτός ο ίδιος ο ερωτευμένος.

Read More ->>

Η Σωτηριολογική προοπτική των Χριστουγέννων,

Η σωτηριολογική προοπτική των Χριστουγέννων,
απέναντι στη παγανιστική – 
μαγική παρουσία, διαφόρων καινοφανών πνευμάτων 
του π.Δημητρίου Θεοφίλου.

Πολύς ο λόγος αναφορικά με τα Χριστούγεννα κάθε χρόνο τέτοιες μέρες, ένας λόγος όμως παραπειστικός, κενός νοηματικού περιεχομένου, αφού ξαστοχά συστηματικά και δεν αναφέρεται σχεδόν ποτέ, στο ουσιαστικό νόημα των Χριστουγέννων, ως αφορμή υπαρξιακής σωτηρίας του ανθρώπου, με την ενανθρώπιση του θεανθρώπου Χριστού. Τα λαμπιόνια τα στολίδια, οι εξωπραγματικές φάτνες και τα πρόσωπα που ανεπιτυχώς προσομοιάζονται για να θυμίσουν το γεγονός, απέχουν μακράν από το να αποδώσουν το νόημα, του σωτηριολογικού γεγονότος της γέννησης του Χριστού.Από τη στιγμή που τα Χριστούγεννα απέκτησαν παγκοσμιοποιημένη διάσταση, ήταν μοιραίο να αδειάσουν ουσίας και να παραμείνουν νομιναλιστικά (ονομαστικά) μόνο, αφού κατάντησαν μια «απογυμνωμένη» ματεριαλιστική φιέστα, εμπορικού και οικονομικού χαρακτήρα. Τα Χριστούγεννα για τον «κόσμο» και το φρόνημά του, κατέστησαν μια «πλαστική» εορτή δίχως «σχήμα», «είδος» και «κάλλος», όπως και τόσες άλλες γιορτές και επέτειοι που κενώθηκαν νοήματος και απέμειναν άρρωστα σύμβολα, αφού ότι χάνει το νόημά του μέσα στο χρόνο, είναι καταδικασμένο να απενεργοποιηθεί, να στοιχειώσει, και να μετατραπεί σε σαμανικό ξόανο.

Read More ->>

Ή θέση μας μέσα στην κοινωνία και ή πνευματική βοήθεια

Ή θέση μας μέσα στην κοινωνία και ή πνευματική

 βοήθεια προς τα κοντινά μας πρόσωπα.

Πεποίθησή μου είναι ότι πολλοί από αυτούς πού εφαρμόζουν τις αρετές δε γνωρίζουν καθαρά μερικά πρωταρχικά πράγματα σε σχέση με τις αρετές. Συγκεκριμένα, πολλοί από τούς χριστιανούς δεν προσέχουν ότι ό Κύριος ημών Ιησούς Χριστός, όταν μιλούσε για τη μία ή την άλλη από τις αρετές, δεν αναφέρθηκε ποτέ σε μία κατηγορία ανθρώπων, αλλά έστρεψε το λόγο προς όλους τούς ανθρώπους χωρίς καμία διάκριση.

Όταν είπε για παράδειγμα: «Άρατε τον ζυγόν μου εφαρμόζουν υμάς και μάθετε από εμού ότι πράος ειμί και ταπεινός τη καρδία, και ευρήσετε ανάπαυσιν ταις ψυχαίς υμών» και «Πάς ό υψών εαυτόν ταπεινωθήσεται, ό δε ταπεινών εαυτόν ύψωθήσεται», είπε αυτά τα λόγια προς όλους όσοι είναι σε θέση να τα γνωρίσουν. Δηλαδή άνθρωποι κάθε ηλικίας, κάθε επιπέδου μόρφωσης. Και βέβαια δεν εξαίρεσε καμία κατηγορία ανθρώπων, άνδρες ή γυναίκες, παιδιά ή ενήλικες, μορφωμένους ή αγράμματους, ανθρώπους πού ζουν σε απομόνωση και άλλους πού ζουν μέσα στην κοινωνία.

Read More ->>

Η ανθρώπινη αξιοπρέπεια ως θρησκευτική και ηθική διάσταση.

Η  ανθρώπινη αξιοπρέπεια ως θρησκευτική και ηθική διάσταση.

Ι.1. Η βασική έννοια, στην οποία στηρίζεται η θεώρηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων είναι η έννοια της ανθρώπινης αξιοπρέπειας. Γι’ αυτό το λόγο εμφανίζεται η ανάγκη προβολής της εκκλησιαστικής απόψεως σχετικά με την ανθρώπινη αξιοπρέπεια.

Σύμφωνα με την βιβλική αποκάλυψη η ανθρώπινη φύση όχι μόνο εκτίσθη από τον Θεό αλλά είναι και προικισμένη με ιδιότητες του κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωση Του (πρβλ. Γεν. 1, 26). Μόνο στηριζόμενος πάνω σε αυτή τη βάση μπορεί να ισχυρίζεται κανείς ότι η ανθρώπινη φύση έχει έμφυτη αξιοπρέπεια. Συσχετίζοντας την ανθρώπινη αξιοπρέπεια με την πράξη της θείας δημιουργίας ο Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος έγραφε, ότι ο Θεός: «τό τε τῆς φύσεως ὁμότιμον ἰσότητι τῆς δωρεᾶς τιμῶν, καὶ δεικνὺς τὸν πλοῦτον τῆς ἑαυτοῦ χρηστότητος» (Λόγος 14, «Περί φιλοπτωχίας»).

Με την ενσάρκωση του Θεού Λόγου διαπιστώθηκε το γεγονός ότι και μετά την πτώση η ανθρώπινη φύση δεν απώλεσε την αξιοπρέπεια της διότι το κατ’ εικόνα έμεινε ακατάλυτο και συνεπώς έμεινε η δυνατότητα της αποκαταστάσεως της ανθρώπινης ζωής στην πλήρη αρχική της τελειότητα. Αυτό άλλωστε διατυπώνεται και στα λειτουργικά κείμενα της Ορθοδόξου Εκκλησίας: «Εἰκὼν εἰμι, τῆς ἀρρήτου δόξης σου, εἰ καὶ στίγματα φέρω πταισμάτων… Ὁ πάλαι μέν, ἐκ μὴ ὄντων πλάσας με, καὶ εἰκόνι σου θεία τιμήσας, παραβάσει ἐντολῆς δὲ πάλιν μὲ ἐπιστρέψας εἰς γὴν ἐξ ἦς ἐλήφθην, εἰς τὸ καθ’ ὁμοίωσιν ἐπανάγαγε, τὸ ἀρχαῖον κάλλος ἀναμορφώσασθαι» (Ευλογητάρια, Νεκρώσιμη ακολουθία). Η πρόσληψη από τον Κύριο Ιησού Χριστό ολόκληρης της ανθρώπινης φύσεως χωρίς ἁμαρτίας (πρβλ. Εβρ. 4. 15) αποδεικνύει ότι η αξιοπρέπεια δεν συμπεριλαμβάνει τις αλλοιώσεις, οι οποίες προέκυψαν στη φύση αυτή ως αποτέλεσμα της πτώσεως.

Read More ->>

Η γλυκειά εξομολόγηση : Τό κλειδί του Παραδείσου

Η γλυκειά εξομολόγηση  : 
Τό κλειδί του Παραδείσου
Π.Ιωάννης Κοστώφ

«Ὁ Πατήρ πού ἔστειλε τόν Πρόδρομο Ἰωάννη στό νά βαπτίζη, κήρυξε διά τοῦ στόματος ἐκείνου στούς ἁμαρτωλούς “Μετανοεῖτε”(Μθ 3, 2). Ὁ Υἱός, ὅταν φανερώθηκε στόν κόσμο, τοῦτο τό λόγο ἔβαλε ἀρχή καί θεμέλιο τοῦ κηρύγματός Του “Μετανοεῖτε”(Μθ 4, 17). Τό Πνεῦμα τό Ἅγιο ὅταν κατέβηκε ἐν εἴδει πυρίνων γλωσσῶν, αὐτό τό λόγο ἐλάλησε διά τοῦ Ἀποστόλου Πέτρου “Μετανοήσατε”(Πρξ 2, 38). Τρεῖς εἶναι οἱ μαρτυροῦντες, καί τῶν τριῶν ἡ μαρτυρία εἶναι ἀληθινή, μᾶλλον δέ αὐτοαλήθεια. Λοιπόν, ἁμαρτωλοί σύντροφοι δικοί μου: Μετανοεῖτε, Μετανοεῖτε, Μετανοεῖτε· ἤγγικε γάρ ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν».

Ο ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΣ

Ἡ Ἐκκλησία διδάσκει ὅτι ὁ Χριστιανός πρέπει νά ἔχη ἕνα καί μόνο Πνευματικό πρός ἐπίτευξι σωστῆς πορείας: «Ἕνας νέος πού ἀλλάζει διαρκῶς Πνευματικό, δέν ἔχει μεγάλες πιθανότητες νά προοδεύση. Φαντάσου μόνο, σέ κάθε μάθημα ἄλγεβρας ἤ γεωμετρίας, νά δίδασκε κι ἕνας καινούργιος καθηγητής! Τό ἀποτέλεσμα θά ἦταν ἕνα ὡραιότατο… χάος! Οὔτε ὁμοιομορφία στά σχέδια, οὔτε μιά ἑνιαία γενική ἄποψι, οὔτε γνωριμία μέ τούς μαθητές, οὔτε πρόοδος, φυσικά. Τό ἴδιο ἀκριβῶς συμβαίνει καί μ᾽ αὐτούς πού κάθε φορά ἀναζητοῦν καινούργιο Πνευματικό».

Read More ->>

Σύντομα και Πνευματικά

Αρχιμ.  Κύριλλος Κεφαλόπουλος
Σύντομα και Πνευματικά

Στο παρόν μικρό τεύχος καταχωρούνται σύντομες σκέψεις και σημειώσεις, σκόρπιες καταγραφές, που γεννήθηκαν κατά την ώρα της προσευχής, της πνευματικής μελέτης και περισυλλογής, από την συνομιλία και την επαφή με την σοφία των Αγίων Πατέρων, και συγκεντρώθηκαν εδώ υπό τον τίτλο "Σύντομα και Πνευματικά", με σκοπό να χρησιμεύσουν ως μηνύματα πνευματικά για την ωφέλεια όσων τα διαβάσουν, και να βοηθηθούν στην πνευματική τους προσπάθεια, να ενισχυθούν στον αγώνα τους και να πλησιάσουν περισσότερον τον Θεό.

Εύχομαι  ο Χριστός και η Υπεραγία Θεοτόκος να ευλογήσουν αυτήν την μικρή προσπάθεια και να φέρουν άφθονη καρποφορία στις καρδιές και τις ζωές όσων  θα τα διαβάσουν.

1. Για να είμαστε όντως μαθητές του Χριστού, πραγματικοί χριστιανοί, οφείλουμε να είμαστε γνήσιοι και αληθινοί σε αυτό που πιστεύουμε και στο πως ζούμε.

2. Την μία και μοναδική μόρφωση να επιδιώκουμε : να γνωρίσουμε τον Θεό.

3. Κύριε, αξίωσέ με να αγαπώ Εσένα, και όλους τους ανθρώπους, όπως αγαπώ Εσένα.

4. Ο σημερινός άνθρωπος είναι πολύ εγωιστής για να παραδεχθεί ότι έχει εγωισμό!

5. Ο χριστιανός ζει επί της γης με το βλέμμα στον ουρανό. Η εν Χριστώ πνευματική ζωή σκοπόν έχει να μας οδηγήσει στην ένωση με τον Θεό, να μας καταστήσει ουρανοπολίτες.

6. Με την χάρη του Αγίου Πνεύματος ο επίγειος άνθρωπος γίνεται πραγματικά πνευματικός.

7. Τι μας κρατάει μακριά από τον Θεό? Τα πάθη και οι αμαρτίες μας. Αυτά μας απομακρύνουν από τον Θεό, μας βάζουν εμπόδια στην πνευματική μας πορεία, και εναντίον αυτών πρέπει να αγωνισθούμε.

Read More ->>

Δικαιοσύνη καί αδικία στήν Πατερική Γραμματεία

Δικαιοσύνη καί αδικία στήν Πατερική Γραμματεία
Αποστόλου Ν. Μπουρνέλη, Καθηγητή Α.Ε.Α.Η. Κρήτης
Προλεγόμενα.

Η φράση πού προτάξαμε ώς τίτλο τοΰ παρόντος άρθρου έρείδεται στόν προφήτη Ήσαΐα (800 π.Χ.), ό όποιος άπό τήν έποχή του προέτρεπε τό λαό τοΰ ’Ισραήλ νά γίνει ύπερασπιστής τής δικαιοσύνης καί κατακριτής τής άδικίας1. Καί όμως ένώ πέρασαν τόσοι αιώνες οι άνθρωποι δέν άπέκτησαν τή δικαιοσύνη άλλά παρασυρόμενοι άπό τά έκάστοτε πάθη, διολισθαίνουν στήν άδικία βλάπτοντας λίγο η πολύ τούς συνανθρώπους τους. Οι σκέψεις πού άκολουθοΰν καταγράφονται γιά νά μάς προβληματίσουν έπί τοΰ θέματος αύτοΰ καί νά μάς όδηγήσουν στή φιλόθεο καί φιλάγιο ζωή, τήν όποία ύπέδειξε ό ένανθρωπήσας, θεάνθρωπος Ίησοΰς. Τά άποσπάσματα τών κειμένων άφοροΰν έλάχιστες πατερικές προσωπικότητες καί παρατίθενται μεταφρασμένα, γιά νά γίνουν κτήμα όλων τών ένδιαφερομένων.

Read More ->>

Η ανθρώπινη ζωή

Η ανθρώπινη ζωή

Στην ορθόδοξη Πατερική Γραμματεία, η ανθρώπινη ζωή θεωρείται ιερή, γιατί αποτελεί θείο δώρο. Ο Μέγας Αντώνιος, δίνοντας μια θεολογική ανάλυση της έννοιας του Θεού, αναφέρει:  "Θεός εστίν,
η μακαρία φύσις, η υπερτελής Τελειότης, η υπέρκαλλος και υπεράγαθος Ποιητική αρχή πάντων τωνόντων". Επομένως η ανθρώπινη ζωή αποτελεί εκδήλωση της Δημιουργικής Θείας Ακτίστου ενεργείας.
Ο Μέγας Βασίλειος θεωρεί πως η αξία της συνδέεται με τον εικονισμό του Θεού στο ανθρώπινο πρόσωπο  και  με  το  νοημά  της,  που  συμφαίνεται  με  το  γεγονός  της  θεώσεως.    Ο  Άγιος Γρηγόριος Νύσσης, μιλώντας για τον εν δυνάμει εικονισμό του Θεόυ στον άνθρωπο, σημειώνει: “Έχω  εν  τη  κτίσει  το  κατ'  εικόναν”.  Στη  συνέχεια  δε  νοηματοδοτώντας  την  ανθρώπινη  ζωή αναφέρει: “Γίγνομαι δε τη προθέσει και εις το καθ' ομοίωσιν”. Δηλαδή όλη η αξία της έγκειται στο γεγονός  ότι  αποτελεί  το  στάδιο  εκείνο  το  οποίο  πρεπει  να  αξιοποιήσει  ο  άνθρωπος,  ώστε μετέχοντας της λειτουργικής, μυστηριακής και ασκητικής ζωής της εκκλησίας, να νικήσει τα πάθη του και να γινει θέσει και ενεργεία θεός.

Read More ->>

Η ιστορία ενός πρώην μάγου

Η ιστορία ενός πρώην μάγου

­ Ιησούς Χριστός Νικά

(μοναχός Ιωσήφ).

Διαβάστε την ιστορία ενός πρώην μάγου που γνωρίζει θρησκειολογία τόσο όσο κανένας άλλος, και όχι μόνο εξωτερικά αλλά εσωτερικά, βιωματικά, τον βουδισμό, κομφουκιανισμό, ινδουισμό, πνευματισμό, μασονισμό, μαγεία, γιόγκα, δαιμονολατρία και άλλα πολλά. Επίσης καταλήγει στο ότι όλες αυτές οι θρησκείες έχουν κοινή σχέση, δηλαδή έχουν στο κέντρο τους τον Εωσφόρο.
Το κείμενο πού ακολουθεί, εστάλη από τον μοναχό Ιωσήφ εις τους εν Χριστώ αδελφούς του εις Κύπρον:
Τελευταίως ήρθεν εδώ στο Άγιον Όρος ένα παιδάκι 16­-17 . Γεννήθηκε στην Αθήνα. Τριών χρόνων οί γονείς του το έδωσαν σε κάτι μάγους εις την Κίναν και το έβαλαν σε Κινέζικο μοναστήρι, οπού πιστεύουν εις τον Βούδα. Μέχρι 11 χρόνων το παιδί έγινε τέλειος μάγος. Διηγείται ό ίδιος ότι μπορούσε να καλέσει οποίον δαίμονα ήθελε. Έχει λέγει άλλον δαίμονα για την πορνείαν, άλλον του θυμού, της κατακρίσεως,κ.τ.λ.

Read More ->>

Η Εκκλησία είναι Ιατρείον

Η Εκκλησία είναι Ιατρείον

Μητροπολίτου Λεμεσού, Αθανασίου

Θα προσπαθήσουμε παιδιά να έχουμε μια σειρά ομιλιών σα μια βάση για να μπορέσουμε να προχωρήσουμε στην αληθινή γνώση της πνευματικής ζωής, διότι οι πατέρες της εκκλησίας μας, έδιδαν πολλή βάση και πολλή προσοχή, ώστε ο άνθρωπος από την αρχή που θα αρχίσει να ξεκινήσει την πνευματική του ζωή να βάλει πολύ σωστά τα πράγματα μέσα του.

Διότι η πνευματική ζωή, η εν Χριστώ ζωή έχει πολλή λεπτότητα, και πολλή ακρίβεια. Είναι παραδείγματος χάριν όπως μια χημική εξίσωση στην οποία τα στοιχεία πρέπει να μπουν με πολύ σωστό τρόπο, διότι αν δεν τοποθετηθούν σωστά θα έχουμε λάθος αποτελέσματα και καμιά φορά αυτά τα αποτελέσματα είναι πολύ οδυνηρά κυρίως στον πνευματικό χώρο, στην πνευματική πορεία μας, και έτσι έδιδαν πολύ προσοχή ώστε από την αρχή που θα αρχίσει ο άνθρωπος να λάβει σωστές γνώσεις, την σωστή γνώση.

Read More ->>