Α΄ Μέ Πόνο και Αγάπη Πίνακας Περιεχομένων

ΜΕ ΠΟΝΟ ΚΑΙ ΑΓΑΠΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΥΓΧΡΟΝΟ ΑΝΘΡΩΠΟ

ΑΓΙΟΣ ΠΑΙΣΙΟΣ

Κυριακή των Αγίων Πάντων 14 Ιουνίου 1998

Η Καθηγουμένη του Ιερού Ησυχαστηρίου Φιλοθέη Μοναχή και αι συν εμοί εν Χριστώ αδελφαί

 

Περιεχόμενα

1. ΕΝΟΤΗΤΑ 6

Βιογραφικό σημείωμα            6

Πρόλογος        6

Κυριακή των Αγίων Πάντων 14 Ιουνίου 1998           9

Εισαγωγικά από λόγους του Γέροντα 9

Τι βάσανα έχει ο κόσμος         10

Ασφάλειες και... ανασφάλεια  11

Στην εποχή μας λείπουν τα παραδείγματα      12

Ο γλυκός κατήφορος είναι εύκολος    13

Ο Θεός δεν μας εγκαταλείπει 14

Έρχονται δύσκολα χρόνια       15

2 ΕΝΟΤΗΤΑ  16

ΠΡΩΤΟ ΜΕΡΟΣ Η ΑΜΑΡΤΙΑ ΚΑΙ Ο ΔΙΑΒΟΛΟΣ          16

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 1 Η αμαρτία έγινε μόδα           16

Η συνείδηση ελέγχει  17

Η απομάκρυνση από τον Θεό είναι κόλαση   17

Σε όποιο αφεντικό δουλεύεις από αυτό θα πληρωθής            18

3 ΕΝΟΤΗΤΑ  19

Κεφάλαιο 2 Στις μέρες μας ο διάβολος αλωνίζει       19

Με την αμαρτία δίνουμε δικαιώματα στον πειρασμό 19

Η εξομολόγηση κόβει τα δικαιώματα του διαβόλου  20

Ο διάβολος δεν πλησιάζει στο καθαρό πλάσμα του Θεού     20

Ο διάβολος είναι κουτός         23

Read More ->>

1 Εισαγωγικά από λόγους του Γέροντα

Εἰσαγωγικά ἀπὸ λόγους τοῦ Γέροντα

«Τα χρόνια ποὺ περνοῦμε εἶναι πολύ δύσκολα καὶ πολύ ἐπικίνδυνα, ἀλλὰ τελικά θὰ νικήση ὁ Χριστός».

Ὁ περισσότερος κόσμος τῆς ἐποχῆς μᾶς εἶναι μορφωμένος κοσμικά καὶ τρέχει μὲ τὴν κοσμική μεγάλη ταχύτητα. Ἐπειδή ὅμως τοῦ λείπει ὁ φόβος τοῦ Θεοῦ – «ἀρχή σοφίας φόβος Κυρίου»1 –, λείπει τὸ φρένο, καὶ μὲ ταχύτητα, χωρίς φρένο, καταλήγει σὲ γκρεμό. Οἱ ἄνθρωποι εἶναι πολύ προβληματισμένοι καὶ οἱ περισσότεροι πολύ ζαλισμένοι. Ἔχουν χάσει τὸν προσανατολισμό τους. Σιγά-σιγὰ  κατευθύνονται πρὸς τὸ νὰ μήν μποροῦν νὰ ἐλέγχουν τὸν ἑαυτό τους. Ἄν αὐτοί ποὺ ἔρχονται στὸ Ἅγιον Ὅρος εἶναι τόσο πολύ συγχυσμένοι, τόσο μπερδεμένοι, μὲ τόσο ἄγχος, σκεφθῆτε οἱ ἄλλοι ποὺ εἶναι μακριά ἀπὸ τὸν Θεό, ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία, πώς θὰ εἶναι!

Καὶ βλέπεις σὲ ὅλα τὰ κράτη φουρτούνα, ζάλη μεγάλη! Ὁ καημένος ὁ κόσμος –

ὁ Θεὸς νὰ βάλει τὸ χέρι Του! – βράζει σάν τὴν χύτρα ταχύτητος. Καὶ οἱ μεγάλοι πώς τὰ φέρνουν! Μαγειρεύουν-μαγειρεύουν, τὰ ρίχνουν ὅλα στὴν χύτρα ταχύτητος καὶ σφυρίζει τώρα ἡ χύτρα! Θὰ πεταχθῆ σὲ λίγο ἡ βαλβίδα! Εἶπα σὲ κάποιον ποῦ εἶχε μία μεγάλη θέση: «Γιατί μερικά πράγματα δὲν τὰ προσέχετε; Τί θὰ γίνει;». «Πάτερ μου, μοῦ λέει, λίγο χιόνι ἦταν πρῶτα τὸ κακό, τώρα ἔχει γίνει ὁλόκληρη χιονοστιβάδα. Μόνο ἕνα θαῦμα μπορεῖ νὰ βοηθήση». Ἀλλά καὶ μὲ τὸν τρόπο ποὺ πηγαίνουν μερικοί νὰ βοηθήσουν τὴν κατάσταση, κάνουν μεγαλύτερη τὴν χιονοστιβάδα τοῦ κακοῦ. Ἀντί νὰ λάβουν ὁρισμένα μέτρα γιὰ τὴν παιδεία κ.λπ., κάνουν χειρότερα. Δὲν κοιτάζουν πώς νὰ διαλύσουν αὐτήν τὴν χιονοστιβάδα, ἀλλὰ τὴν κάνουν μεγαλύτερη. Βλέπεις, τὸ χιονάκι εἶναι λίγο στὴν ἀρχή. Ἄν κυλήση στὸν κατήφορο, γίνεται ἕνας σβῶλος. Ὁ σβῶλος, καθώς μαζεύει καὶ ἄλλο χιόνι, ξύλα, πέτρες κ.λπ., γίνεται σιγά-σιγὰ μεγαλύτερος-μεγαλύτερος, καὶ τελικά γίνεται ὁλόκληρη χιονοστιβάδα. Ἔτσι καὶ τὸ κακό λίγο-λίγο ἔχει γίνει πιά χιονοστιβάδα καὶ κυλάει, τώρα θέλει βόμβα γιὰ νὰ σπάση.

Read More ->>

2.Η αμαρτία έγινε μόδα

ΠΡΩΤΟ ΜΕΡΟΣ - Η ΑΜΑΡΤΙΑ ΚΑΙ Ο ΔΙΑΒΟΛΟΣ

"Φαρμάκι γευόμαστε, ὅταν ζοῦμε μακριά ἀπὸ τὸν γλυκύ Ἰησοῦ".

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 1- Ἡ ἁμαρτία ἔγινε μόδα

–  Γέροντα,  εἴπατε  σὲ  κανέναν  ὅτι  θὰ  γίνη  πόλεμος;  Ἔτσι  ἀκούσαμε.  Εἶναι ἀλήθεια;

– Ἐγώ δὲν λέω τίποτε καὶ ὁ κόσμος λέει ὅ,τι θέλει. Καὶ νὰ ξέρω κάτι, ποῦ νὰ τὸ πῶ;

 – Τί βάρβαρο πράγμα, Γέροντα, ὁ πόλεμος!

– Ἄν οἱ ἄνθρωποι δὲν εἶχαν αὐτήν τὴν ... «εὐγένεια» τῆς ἁμαρτίας, δὲν θὰ ἔφθαναν σ' αὐτὸ τὸ βάρβαρο. Πιὸ βάρβαρο ἀκόμη εἶναι ἡ ἠθική καταστροφή. Διαλύονται ψυχικά καὶ σωματικά οἱ ἄνθρωποι. Μοῦ ἔλεγε κάποιος: «Λένε γιὰ τὴν Ἀθήνα, «ζούγκλα-ζούγκλα» καὶ κανεὶς δὲν φεύγει ἀπὸ 'κει! Ὅλοι «ζούγκλα» τὴν λένε καὶ ὅλοι στὴν ζούγκλα μαζεύονται». Πῶς ἔχουν γίνει οἱ ἄνθρωποι! Σάν τὰ ζῶα! Τὰ ζῶα ξέρετε τί κάνουν; Στὴν ἀρχή μπαίνουν στὸν σταῦλο, κοπρίζουν, οὐροῦν... Μετά ἀρχίζει νὰ χωνεύη ἡ κοπριά. Μόλις ἀρχίζη νὰ χωνεύη, αἰσθάνονται μία ζεστασιά. Δὲν τὰ κάνει καρδιά νὰ φύγουν ἀπὸ τὸν σταῦλο, ἀναπαύονται. Ἔτσι καὶ οἱ ἄνθρωποι, θέλω νὰ πῶ, νιώθουν τὴν ζεστασιά τῆς ἁμαρτίας, καὶ δὲν τούς κάνει καρδιά νὰ φύγουν. Κατα- λαβαίνουν ὅτι βρωμάει, ἀλλὰ ἀπὸ τὴν ζεστασιά ἐκείνη δὲν τούς κάνει καρδιά νὰ φύγουν. Νά, ἄν μπή τώρα ἕνας μέσα στὸν σταῦλο, δὲν μπορεῖ νὰ ἀντέξη ἀπὸ τὴν μυρωδιά. Ὁ ἄλλος ποὺ εἶναι συνέχεια στὸν σταῦλο δὲν ἐνοχλεῖται, ἔχει συνηθίσει πλέον.

Read More ->>

3. Γιατί ο Θεός επιτρέπει στον διάβολο να μας πειράζη

Γιατί ὁ Θεὸς ἐπιτρέπει στὸν διάβολο νὰ μᾶς πειράζη

– Γέροντα, γιατί ὁ Θεὸς ἐπιτρέπει στὸν διάβολο νὰ μᾶς πειράζη;

– Γιὰ νὰ διαλέξει τὰ παιδιά Του. «Κάνε, διάβολε, ὅ,τι θέλεις», λέει ὁ Θεός, γιατί, ὅ,τι καὶ ἄν κάνη, τελικά θὰ σπάση τὰ μοῦτρα του στὸν ἀκρογωνιαῖο λίθο ποὺ εἶναι ὁ Χριστός. Ἐὰν πιστεύουμε ὅτι ὁ Χριστός εἶναι ὁ ἀκρογωνιαῖος λίθος, τότε τίποτε δὲν μᾶς φοβίζει.

Ὁ Θεὸς δὲν ἐπιτρέπει μία δοκιμασία, ἄν δὲν βγῆ κάτι καλό. Ὅταν ὁ Θεὸς βλέπη ὅτι θὰ γίνη ἕνα μεγαλύτερο καλό, ἀφήνει τὸν διάβολο νὰ κάνη τὴν δουλειά του. εἴδατε τί ἔκανε ὁ Ἡρώδης; Σκότωσε δεκατέσσερις χιλιάδες νήπια, ἀλλὰ ἔκανε δεκατέσσερις χιλιάδες Μάρτυρες Ἀγγέλους. Ποῦ εἶδες ἐσύ Μάρτυρες Ἀγγέλους; Ἔσπασε τὰ μοῦτρα τοῦ ὁ διάβολος! Ὁ Διοκλητιανός ἔγινε συνεργάτης τοῦ διαβόλου βασανίζοντας τούς Χριστιανούς σκληρά. Ἀλλά, χωρίς νὰ τὸ θέλη, ἔκανε καλό στὴν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ, γιατί τὴν πλούτισε μὲ Ἁγίους. Νόμιζε ὅτι θὰ ἐξαφάνιζε ὅλους τους Χριστιανούς, ἀλλὰ δὲν ἔκανε τίποτε. Ἄφησε πλῆθος ἅγια Λείψανα νὰ τὰ προσκυνοῦμε καὶ πλούτισε τὴν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ.

Read More ->>

4 Η αδικία είναι μεγάλη αμαρτία

Κεφάλαιο 4

- Ἡ ἀδικία εἶναι μεγάλη ἁμαρτία

Ἡ ἀδικία μαζεύει ὀργή Θεοῦ

Μεγάλη ὑπόθεση νὰ ἔχη ὁ ἄνθρωπος τὴν εὐλογία τοῦ Θεοῦ! Πλοῦτος εἶναι! Ὅ,τι ἔχει εὐλογία, στέκει, δὲν γκρεμίζεται. Ὅ,τι δὲν ἔχει εὐλογία, δὲν στέκει. Ἡ ἀδικία εἶναι  μεγάλη  ἁμαρτία.  Ὅλες  οἱ  ἁμαρτίες  ἔχουν  ἐλαφρυντικά,  ἡ  ἀδικία  δὲν  ἔχει, μαζεύει ὀργή Θεοῦ. Φοβερό! Αὐτοί ποὺ ἀδικοῦν, βάζουν φωτιά στὸ κεφάλι τους. Ἀπὸ τὴν μία μεριά βλέπεις νὰ κάνουν μία ἀδικία καὶ ἀπὸ τὴν ἄλλη νὰ πεθαίνουν δικοί τους ἄνθρωποι καὶ νὰ μή δίνουν σημασία. Πῶς νὰ κάνουν προκοπή οἱ ἄνθρωποι μὲ τόσες ἀδικίες; Κάνουν αὐτὰ   ποὺ κάνουν, δίνουν δικαιώματα καὶ στὸν διάβολο, γι' αὐτὸ μετά περνοῦν δοκιμασίες, τούς βρίσκουν ἀρρώστιες κ.λπ. καὶ σοῦ λένε: «Κάνε προσευχή νὰ γίνω καλά».

Τὰ περισσότερα κακά ποὺ συμβαίνουν εἶναι ἀπὸ ἀδικίες. Ὅταν λ.χ. μαζεύεται μὲ ἀδικία ἡ περιουσία,  ζοῦν  οἱ  ἄνθρωποι  λίγα χρόνια σάν  ἀρχοντόπουλα καὶ  μετά τὰ δίνουν, ὅσα μάζεψαν, στούς γιατρούς. Τί λέει ὁ Ψαλμός; «Κρεῖσσον ὀλίγον τῷ δικαίω ὑπέρ πλοῦτον ἁμαρτωλῶν πολύν»39. «Ανεμομαζώματα, ἀνεμοσκορπίσματα». Ὅσα μαζεύουν, φεύγουν, ὅλα ἐξανεμίζονται. Σπάνια, σὲ πολύ λίγους συμβαίνει νὰ εἶναι οἱ ἀρρώστιες, οἱ χρεωκοπίες κ.λπ. μία δοκιμασία τοῦ Θεοῦ. Αὐτοί θὰ ἔχουν καθαρό μισθό. Σ' αὐτήν τὴν περίπτωση συνήθως γίνονται  ὕστερα πιὸ  πλούσιοι,  σάν  τὸν  Ἰωβ.  Ἀλλά,  καὶ  πολλοί ἄνθρωποι ποὺ βγαίνουν ἄλειωτοι, εἶναι καὶ ἀπὸ αὐτό, κάποια ἀδικία ἔχουν κάνει.

Read More ->>

5 Ευλογείτε και μη καταράσθε

Κεφάλαιο 5

«Εὐλογεῖτε καὶ μή καταρᾶσθε»45

Μὲ ρώτησε κάποιος: «Αὐτὸ ποὺ ψάλουμε τὴν Μεγάλη Σαρακοστή, τὸ «Πρόσθες αὐτοῖς  κακά,  Κύριε,  τούς  ἐνδοξοις  τῆς  γῆς»46,  γιατί  τὸ  λέμε,  ἀφοῦ  εἶναι  κατάρα;».

«Ὅταν κάνουν ἐπιδρομή οἱ βάρβαροι, τοῦ εἶπα, καὶ πᾶνε νὰ καταστρέψουν στὰ καλά καθούμενα  ἕναν  λαό  καὶ  ὁ  λαός  προσεύχεται  νὰ  τούς  βροῦν  κακά,  δηλαδή  νὰ σπάσουν τὰ ἁμάξια τους, καὶ τὰ ἄλογά τους νὰ πάθουν κάτι, γιὰ νὰ ἐμποδισθοῦν, καλό εἶναι ἤ κακό; Αὐτὸ ἐννοεῖ, νὰ τούς ἔρθουν ἐμπόδια. Δὲν εἶναι ὅτι καταριούνται».

– Γέροντα, πότε πιάνει ἡ κατάρα; – Ἡ κατάρα πιάνει, ὅταν ὑπάρχη στὴν μέση ἀδικία. Ἄν λ.χ. κάποια κοροϊδέψη μία πονεμένη ἤ τῆς κάνη ἕνα κακό καὶ ἡ πονεμένη τὴν καταρασθῆ, πάει, χάνεται τὸ σόι της.  Ὅταν  δηλαδή  κάνω  κακό  σὲ  κάποιον  καὶ  ἐκεῖνος  μὲ  καταριέται,  πιάνουν  οἱ κατάρες του. Ἐπιτρέπει ὁ Θεὸς καὶ πιάνουν, ὅπως ἐπιτρέπει λ.χ. νὰ σκοτώση ἕνας κάποιον ἄλλον. Ὅταν ὅμως δὲν ὑπάρχη ἀδικία, τότε ἡ κατάρα γυρνᾶ πίσω σ' αὐτόν ποὺ τὴν ἔδωσε.

– Καὶ πῶς ἀπαλλάσσεται κανεὶς ἀπὸ τὴν κατάρα; –   Μὲ   τὴν   μετάνοια   καὶ   τὴν   ἐξομολόγηση.   Ἔχω   ὑπ'   ὄψιν   μου   πολλές περιπτώσεις, ἄνθρωποι ποὺ ταλαιπωρήθηκαν ἀπὸ κατάρα, ὅταν τὸ κατάλαβαν ὅτι τούς καταράσθηκαν, γιατί εἶχαν φταίξει, μετανοιωσαν, ἐξομολογήθηκαν καὶ τακτοποιήθηκαν.  Ἄν  αὐτός  ποὺ  ἔφταιξε  πῆ:  «Θεέ  μου,  ἔκανα  αὐτὸ  καὶ  αὐτό, συγχώρεσε μὲ...» καὶ ἐξομολογηθῆ μὲ πόνο καὶ εἰλικρίνεια, τότε ὁ Θεὸς θὰ τὸν συγχωρήση, Θεὸς εἶναι.

Read More ->>

6 Η αμαρτία φέρνει τις συμφορές

Κεφάλαιο 6

- Ἡ ἁμαρτία φέρνει τὶς συμφορές

– Ἔρριξες φάρμακο γιὰ τὶς κάμπιες;

– Ἔρριξα, Γέροντα.

– Τόσες καλόγριες οὔτε μία κάμπια δὲν μπορεῖτε νὰ σκοτώσετε! Στὴν Κατοχή, ὅταν εἶχε πέσει ἀκρίδα, εἶχαν βγάλει ἐδῶ στὴν Χαλκιδική τὴν Ἁγία Ζώνη ἀπὸ τὴν Μονή Βατοπεδίου καὶ ἡ ἀκρίδα ἔπεφτε σύννεφα-σύννεφα στὴν θάλασσα. Στὴν Ἤπειρο,  θυμᾶμαι,  ἦταν  σάν  τὸ  χιόνι.  Κάναμε  ὅλοι  προσωπική  ἐργασία,  μὲ  τὰ σεντόνια τὴν μαζεύαμε καὶ μετά τὴν πετούσαμε. Ἦταν καὶ ἡ πείνα..., μήν τὰ ρωτᾶς! Τί σιτάρια εἶχαν ξαναδώσει, ἀλλὰ εἶχαν σακατευθῆ.

Οἱ ἀκρίδες, οἱ πόλεμοι, ἡ ἀνομβρία, οἱ ἀρρώστιες εἶναι μάστιγα. Ὄχι ὅτι ὁ Θεὸς θέλει νὰ παιδαγωγήση ἔτσι τὸν ἄνθρωπο, ἀλλὰ εἶναι συνέπεια τῆς ἀπομακρύνσεως τοῦ ἀνθρώπου ἀπὸ τὸν Θεό. Ὅλα αὐτὰ  συμβαίνουν, γιατί ξεφεύγει ὁ ἄνθρωπος ἀπὸ τὸν Θεό. Ἔρχεται ἡ ὀργή τοῦ Θεοῦ, γιὰ νὰ θυμηθῆ ὁ ἄνθρωπος τὸν Θεό καὶ νὰ ζητήση βοήθεια..  δὲν εἶναι  ὅτι  ὁ  Θεὸς τὰ κανονίζει  ἔτσι  καὶ  βγάζει  μία  διαταγή νὰ ἔρθη κάποια συμφορά στὸν ἄνθρωπο, ἀλλὰ ὁ Θεὸς βλέπει μέχρι ποὺ θὰ φθάση ἡ κακία τῶν  ἀνθρώπων  καὶ  ὅτι  δὲν  θὰ  ἀλλάξουν,  καὶ  γι'  αὐτὸ  ἐπιτρέπει  νὰ  συμβῆ  μία συμφορά, γιὰ νὰ συνετισθοῦν. Ὄχι ὅτι τὰ κανόνισε ἔτσι ὁ Θεός.

Read More ->>

7. Η σοφία του Θεού και το περιβάλλον

ΔΕΥΤΕΡΟ ΜΕΡΟΣ - Ὁ σημερινός πολιτισμός

«Ὁ πολιτισμός καλός εἶναι, ἀλλά, γιὰ νὰ ὠφελήση, πρέπει νὰ «πολιτισθή» καὶ ἡ ψυχή».

Κεφάλαιο 1

- Ἡ σοφία τοῦ Θεοῦ καὶ τὸ περιβάλλον

«Πάντα ἐν σοφία ἐποίησας...»68

– Γέροντα, νὰ χαλάσουμε τὶς χελιδονοφωλιές; Τὰ χελιδόνια λερώνουν καὶ μαζεύονται κοριοί.

– Μπορεῖς ἐσύ νὰ κάνης μία χελιδονοφωλιά; Τί ἔχει κάνει ὁ Θεὸς μὲ ἕναν Του λόγο! Τί ἁρμονία, τί ποικιλία! Ὅπου καὶ νὰ στραφῆ κανεὶς βλέπει τὴν σοφία καὶ τὸ μεγαλεῖο του Θεοῦ. Δές τὰ οὐράνια φῶτα, τὰ ἀστέρια, μὲ πόση ἁπλότητα τὰ σκόρπισε τὸ θεϊκό Του χέρι, χωρίς νὰ χρησιμοποιήση μαστορικό ράμμα καὶ ἀλφάδι. Πόσο ξεκουράζουν τούς ἀνθρώπους! Ἐνῶ τὰ κοσμικά φῶτα, βαλμένα μὲ τάξη στὴν σειρά, εἶναι πολύ κουραστικά. Μὲ πόση ἁρμονία τὰ ἔχει κάνει ὅλα ὁ Θεός! Βλέπεις, καὶ τὰ Δὲνδρα σὲ ἕνα δάσος ποὺ τὰ φύτεψαν ἄνθρωποι εἶναι σάν στρατός, σάν λόχος. Ἐνῶ τὰ  φυσικά  δάση  πόσο  ξεκουράζουν!  Ἀλλά  Δὲνδρα  μικρά,  ἄλλα  μεγάλα,  μὲ  ἄλλο χρῶμα τὸ καθένα! Ἕνα μικρό λουλούδι τοῦ Θεοῦ ἔχει μεγαλύτερη χάρη παρά ἕνας σωρός χάρτινα ψεύτικα λουλούδια, διαφέρουν ὅσο διαφέρει καὶ τὸ ἄυλον ἀπὸ τὸ νάυλον.

Read More ->>

8. Η εποχή των πολλών ευκολιών, ίσον των πολλών δυσκολιών

Κεφάλαιο 2

 - Ἡ ἐποχή τῶν πολλῶν εὐκολιῶν, ἴσον τῶν πολλῶν δυσκολιῶν77

Ἔγιναν καὶ οἱ καρδιές σιδερένιες...

Ἐπειδή   οἱ   ἀνθρώπινες   εὐκολίες   ξεπέρασαν   τὰ   ὅρια,   ἔγιναν   δυσκολίες. Πλήθυναν οἱ μηχανές, πλήθυνε ὁ περισπασμός, ἔκαναν καὶ τὸν ἄνθρωπο μηχανή, καὶ τώρα οἱ μηχανές καὶ τὰ σίδερα κάνουν κουμάντο καὶ τὸν ἄνθρωπο. Γι' αὐτὸ ἔγιναν καὶ οἱ  καρδιές τῶν  ἀνθρώπων  σιδερένιες.  Μὲ  ὅλα αὐτὰ    τὰ  μέσα  ποὺ ὑπάρχουν,  δὲν καλλιεργεῖται ἡ συνείδηση τῶν ἀνθρώπων. Παλιότερα οἱ ἄνθρωποι δούλευαν μὲ τὰ ζῶα καὶ ἦταν σπλαγχνικοί. Ἄν φόρτωνες τὸ ζῶο λίγο περισσότερο καὶ τὸ κακόμοιρο γονάτιζε, τὸ λυπόσουν. Ἄν ἦταν νηστικό καὶ κοίταζε μὲ παράπονο, σοῦ ράγιζε τὴν καρδιά. Θυμᾶμαι, ὅταν ἀρρώσταινε ἡ ἀγελάδα μας, ὑποφέραμε καὶ ἐμεῖς, γιατί τὴν θεωρούσαμε μέλος τῆς οἰκογενείας μας. Σήμερα οἱ ἄνθρωποι ἔχουν τὰ σίδερα καὶ ἔχουν καρδιές σιδερένιες. Ἔσπασε ἕνα σίδερο; ὀξυγονοκόλληση. Χάλασε τὸ αὐτοκίνητο; τὸ πάνε στὸ γκαράζ. Ἄν δὲν γίνεται, τὸ πετᾶνε, δὲν τὸ πονᾶνε. Σοῦ λέει:

Read More ->>

9. Εξωτερικός θόρυβος και εσωτερική ησυχία

Κεφάλαιο 4

- Ἐξωτερικός θόρυβος καὶ ἐσωτερική ἡσυχία

Ἀλλοίωσαν τὴν ἤρεμη φύση

Τὰ περισσότερα μέσα ποὺ χρησιμοποιοῦν σήμερα οἱ ἄνθρωποι γιὰ τὴν ἐξυπηρέτησή τους κάνουν θόρυβο. Ἄχ, τὴν ἔχουν παλαβώσει μὲ τούς θορύβους τὴν ἤρεμη φύση! Τὴν ἔχουν ἀλλοιώσει καὶ μὲ ὅλα τὰ σύγχρονα μέσα τὴν ἔχουν καταστρέψει. Παλιά τί γαλήνη ὑπῆρχε! Πῶς ὁ ἄνθρωπος ἀλλοιώνεται καὶ ἀλλοιώνει, χωρίς νὰ τὸ καταλαβαίνη!

Ὅλοι τώρα ἔχουν μάθει νὰ ζοῦν μὲ τὸν θόρυβο. Βλέπεις, καὶ πολλά ἀπὸ τὰ σημερινά παιδιά, γιὰ νὰ διαβάσουν, θέλουν μουσική ρόκ! Δηλαδή περισσότερό τους ἀναπαύει νὰ διαβάζουν μὲ μουσική παρά μὲ ἡσυχία. Ἀναπαύονται στὴν ἀνησυχία, γιατί ὑπάρχει ἀνησυχία μέσα τους. Παντοῦ θόρυβος ὑπάρχει. Συνέχεια βοῦ, βοῦ... ἀκοῦς! Βοῦ, βοῦ..., γιὰ νὰ κόψουν ξύλα, βοῦ..., γιὰ νὰ γυαλοχαρτίσουν, βοῦ..., γιὰ νὰ ραντίσουν μὲ τὸν ψεκαστήρα. Μετά θὰ βροῦν ἄλλους ψεκαστῆρες σάν ἀεροπλάνα, ποὺ θὰ κάνουν πιὸ πολύ θόρυβο, καὶ θὰ ποῦν: «Ά, αὐτοί εἶναι πιὸ καλοί, γιατί ρίχνουν τὸ φάρμακο ἀπὸ πάνω καὶ δὲν μένει οὔτε μπουμπούκι ἄβρεχτο» καὶ θὰ θέλουν νὰ ἀγοράσουν ἀπὸ ἐκείνους καὶ θὰ χαίρωνται μ' ἐκείνους.

Read More ->>

10. Η πολλή μέριμνα απομακρύνει από τον Θεό

Κεφάλαιο 5

- Ἡ πολλή μέριμνα ἀπομακρύνει ἀπὸ τὸν Θεό

Νὰ μήν ἀνοίγουμε πολλά μέτωπα

Οἱ ἄνθρωποι σήμερα, ἐπειδή δὲν ζοῦν ἁπλά, ἔχουν πολύ περισπασμό. Ἀνοίγουν πολλά μέτωπα καὶ χάνονται μὲ τὴν πολλή μέριμνα. Ἐγώ ἕνα-δύο πράγματα τὰ τακτοποιῶ καὶ μετά σκέφτομαι ἄλλα. Ποτέ δὲν ἔχω νὰ κάνω πολλά πράγματα μαζί. Τώρα σκέφτομαι νὰ κάνω αὐτό, τὸ τελειώνω καὶ μετά σκέφτομαι νὰ κάνω κάτι ἄλλο. Γιατί, ἄν δὲν τελειώσω τὸ ἕνα καὶ ἀρχίσω τὸ ἄλλο, δὲν ἔχω ἀνάπαυση. Ὅταν ἔχη κανεὶς πολλά μαζί νὰ κάνη, παλαβώνει. Καὶ μόνο νὰ τὰ σκέφτεται, παθαίνει σχιζοφρένεια.

Εἶχε ἔρθει στὸ Καλύβι ἕνας νέος ποὺ εἶχε ψυχολογικά προβλήματα. Μοῦ ἔλεγε ὅτι ταλαιπωρεῖται, γιατί ἔχει μία κληρονομική εὐαισθησία ἀπὸ τούς γονεῖς κ.λπ. «Τι κληρονομικά μου λές; τοῦ εἶπα. Πρῶτα, χρειάζεσαι ξεκούραση. Μετά νὰ πάρης τὸ πτυχίο σου, μετά νὰ πᾶς στὸν στρατό, μετά νὰ κοιτάξης γιὰ διορισμό». Μὲ ἄκουσε ὁ καημένος καὶ βρῆκε τὸν δρόμο του. Ἔτσι βρίσκουν καὶ τὸν ἑαυτό τούς οἱ ἄνθρωποι.

Read More ->>

11. Η κοσμική μόρφωση και γνώση

ΤΡΙΤΟ ΜΕΡΟΣ - Τὸ πνεῦμα τοῦ Θεοῦ καὶ τὸ πνεῦμα τοῦ κόσμου

«Ἡ ἐσωτερική καθαρότητα τοῦ ἀληθινοῦ ἀνθρώπου ὀμορφαίνει καὶ τὸ ἐξωτερικό του ἀνθρώπου».

Κεφάλαιο 1

- Ἡ κοσμική μόρφωση καὶ γνώση

Ἔξυπνος εἶναι ὁ ἐξαγνισμένος ἄνθρωπος

Ὅταν ὁ ἄνθρωπος δὲν τροχίζη τὸ μυαλό μὲ τὸ Θεῖο, ἀλλὰ τὸ τροχίζη μὲ τὴν πονηριά, παραδίνει τὸν ἑαυτό του στὸν διάβολο. Καλύτερα νὰ τὸ εἶχε χάσει τὸ μυαλό, γιὰ νὰ ἔχη ἐλαφρυντικά τὴν ἡμέρα τῆς Κρίσεως.

– Γέροντα, διαφέρει ἡ ἁπλότητα ἀπὸ τὴν πονηριά; – Ναί, ὅσο ἡ ἀλεποῦ ἀπὸ τὸ τσακάλι. Τὸ τσακάλι, ἄν δή κάτι καὶ τὸ θέλη, μὲ λεβεντιά θὰ πάη νὰ τὸ πάρη. Ἐνῶ ἡ ἀλεποῦ θὰ κάνη πονηριές καὶ μετά θὰ πάη νὰ τὸ πάρη.

– Μπορεῖ, Γέροντα, νὰ θεωρῆ κανεὶς τὴν πονηριά γιὰ ἐξυπνάδα;– Ναί, μπορεῖ, ἀλλά, ἄν ἐξετάζη τὸν ἑαυτό του, θὰ καταλάβη τί εἶναι πονηριά καὶ τί ἐξυπνάδα. Ἔχει τὸν πίνακα ἀναγνωρίσεως. Ποιά εἶναι τὰ χαρίσματα τοῦ Ἁγίου Πνεύματος; ἀγάπη, χαρά, εἰρήνη κ.λπ.105  Ἔχει συγγένεια μ΄ αὐτά; Ἄν δὲν συγγενεύη μ΄ αὐτά, θὰ ἔχη κάτι τὸ σατανικό, θὰ ἔχη γνωρίσματα τοῦ ταγκαλακιοῦ.

Read More ->>

12. Ο ορθολογισμός στην εποχή μας

Κεφάλαιο 2

- Ὁ ὀρθολογισμός στὴν ἐποχή μας

Ἡ λογική στὴν πνευματική ζωή

– Γέροντα, τί θέση ἔχει ἡ λογική στὴν πνευματική ζωή;

– Ποιά λογική; Ἡ κοσμική; Αὐτή ἡ λογική117  δὲν ἔχει καμμιά θέση στὴν πνευματική ζωή. Μπαίνουν Ἄγγελοι, Ἅγιοι ἀπὸ τὸ παράθυρο, τούς βλέπεις, μιλᾶς μαζί τους, φεύγουν… Ἄν πᾶς νὰ τὰ ἐξετάσης αὐτὰ  μὲ τὴν λογική, δὲν γίνεται. Στὴν ἐποχή μας ποὺ ἔχουν αὐξηθῆ οἱ γνώσεις, δυστυχῶς ἡ ἐμπιστοσύνη μόνο στὴν λογική κλόνισε τὴν πίστη ἀπὸ τὰ θεμέλια καὶ γέμισε τὶς ψυχές ἀπὸ ἐρωτηματικά καὶ ἀμφιβολίες. Γι’ αὐτὸ στερούμαστε τὰ θαύματα, γιατί τὸ θαῦμα ζῆται καὶ δὲν ἐξηγεῖται μὲ τὴν λογική. Ἀντίθετα, ἡ πίστη στὸν Θεό τραβάει τὴν θεϊκή δύναμη κάτω καὶ ἀναποδογυρίζει ὅλα τὰ ἀνθρώπινα συμπεράσματα. Κάνει θαύματα, ἀνασταίνει νεκρούς καὶ ἀφήνει μὲ στόμα ἀνοικτό τὴν ἐπιστήμη. Ὅλα τὰ πράγματα τῆς πνευματικῆς ζωῆς ἐξωτερικά φαίνονται ἀνάποδα. Ἄν δὲν ἀναποδογυρίση κανεὶς τὸ κοσμικό του φρόνιμα, νὰ γίνη πνευματικός ἄνθρωπος, ἀδύνατον εἶναι νὰ γνωρίση τὰ μυστήρια τοῦ Θεοῦ ποὺ μᾶς φαίνονται παράξενα (ἀνάποδα). Ὅποιος νομίζει ὅτι μπορεῖ νὰ γνωρίση τὰ μυστήρια τοῦ Θεοῦ μὲ τὴν ἐξωτερική ἐπιστημονική θεωρία, μοιάζει μὲ ἀνόητο ποὺ θέλει νὰ δῆ τὸν Παράδεισο μὲ τὸ τηλεσκόπιο.

Read More ->>

13. Η αναίδεια και η έλλειψη σεβασμού

Κεφάλαιο 4

- Ἡ ἀναίδεια καὶ ἡ ἔλλειψη σεβασμοῦ

Ἡ παρρησία διώχνει τὴν εὐλάβεια

– Γέροντα, ἡ παρρησία ἀπὸ ποῦ προέρχεται;

– Ἀπὸ τὸ Παρίσι… Ἡ παρρησία εἶναι ἀναίδεια καὶ διώχνει μακριά τὸν φόβο τοῦ Θεοῦ σάν τὸν καπνό ποὺ βάζουμε στὶς μέλισσες, γιὰ νὰ ἀπομακρυνθοῦν ἀπὸ τὴν κυψέλη.

– Γέροντα, πῶς θὰ ἀποφύγω τὴν παρρησία; – Νὰ νιώθεις τὸν ἑαυτό σου κάτω ἀπὸ ὅλους. Χρειάζεται ταπείνωση πολλή. Σάν μικρότερη ποὺ εἶσαι, νὰ ἔχης σὲ ὅλες τὶς ἀδελφές σεβασμό καὶ εὐλάβεια. Νὰ λές τὸν λογισμό σου ταπεινά καὶ ὄχι νὰ δείχνης ὅτι τὰ ξέρεις ὅλα. Τότε θὰ σὲ χαριτώνη ὁ Θεὸς καὶ θὰ κάνης προκοπή. Ἡ παρρησία στὸν ὑποτακτικό εἶναι ὁ μεγαλύτερος ἐχθρός του, γιατί διώχνει τὴν εὐλάβεια. Συνήθως στὴν παρρησία ἐπακολουθεῖ ἡ ἀνταρσία καὶ ἕπεται ἡ ἀναισθησία καὶ ἡ ἀδιαφορία γιὰ τὶς μικρές ἁμαρτίες στὴν ἀρχή, τὶς ὁποῖες σιγά-σιγὰ   συνηθίζει κανεὶς καὶ τὶς βλέπει μετά φυσιολογικές· ἀλλὰ ἀνάπαυση στὸ βάθος τῆς ψυχῆς δὲν ὑπάρχει παρά μόνον ἄγχος. Οὔτε καὶ μπορεῖ νὰ καταλάβη ὁ ἄνθρωπος τί ἔχει, γιατί ἡ καρδιά ἐξωτερικά εἶναι γλιτσιασμένη καὶ δὲν αἰσθάνεται τὶς στραβοξυλιές ποὺ κάνει.

Read More ->>

14.Εσωτερική αταξία και εξωτερική εμφάνιση

Κεφάλαιο 5

- Ἐσωτερική ἀταξία καὶ ἐξωτερική ἐμφάνιση

Οἱ καημένοι οἱ κοσμικοί ντύνονται ὅπως εἶναι μέσα τους

– Δῶστε μου, Γέροντα, μία εὐχή.

– Εὔχομαι νὰ γίνης πνευματικό καρναβάλι σάν τὴν Ἁγία Ἰσιδώρα144  τὴν σαλή· νὰ ἀποκτήσης τὴν καλή ὑποκρισία. Βλέπεις, οἱ καημένοι οἱ κοσμικοί γιορτάζουν κάθε μέρα τὴν κοσμική τους ὑποκρισία καὶ ντύνονται ὅπως εἶναι μέσα τους. Παλιά, καρναβάλια γίνονταν οἱ ἄνθρωποι μία φορά τὸν χρόνο, μόνον τὶς Ἀποκριές. Τώρα οἱ περισσότεροι συνέχεια καρναβάλια εἶναι. Δηλαδή, παλιά ἔβλεπε κανεὶς καρναβάλια μία ἑβδομάδα, μόνον τὶς Ἀποκριές. Τώρα βλέπει κάθε μέρα… Καθένας ντύνεται ὅπως τοῦ λέει ὁ λογισμός! Ἔχουν γίνει τελείως παράξενοι. Παλάβωσαν! Λίγοι εἶναι οἱ συμμαζεμένοι ἄνθρωποι, οἱ σεμνοί, εἴτε ἄνδρες εἴτε γυναῖκες εἴτε παιδιά. Ἰδίως οἱ γυναῖκες εἶναι τελείως χάλια. Σήμερα ποὺ κατέβαινα στὴν πόλη εἶδα κάποια μὲ μία κορδέλα τόοοσο φαρδιά, σάν ἐπίδεσμο, κάτι μπότες μέχρι ἐπάνω καὶ ἕνα κοντό φόρεμα. Μοῦ εἶπαν: «Εἶναι τῆς μόδας»! Ἄλλες περπατοῦν μὲ κάτι τόοοσο λεπτά τακούνια! Λίγο νὰ στραβοπατήσουν, στὸν ὀρθοπεδικό θὰ πᾶνε… Τὰ δέ μαλλιά, μήν τὰ ρωτᾶς! Μία ἄλλη –ὁ Θεὸς νὰ μὲ συγχωρέση – τί ἄνθρωπος ἦταν; Ἕνα πρόσωπο ἄγριο, μὲ τὸ τσιγάρο στὸ στόμα, φού, φού, τὰ μάτια κόκκινα!... Τώρα λένε ὅτι ἔχουν σάν ἀρχή νὰ μήν καπνίζουν στὸ σπίτι, ὅταν ἔχουν μικρά παιδιά. Τὰ παιδιά ἐν τῷ μεταξύ, τὰ καημένα, ἔχουν γεννηθῆ… καπνιστές ρέγγες! Καὶ ἀπὸ τούς καφέδες οἱ ἄνθρωποι παθαίνουν· κάνουν κάτι γκριμάτσες… Ἔχει φύγει ἡ Χάρις τοῦ Θεοῦ. Τέλεια ἐγκατάλειψη!

Read More ->>

15. Η Εκκλησία στην εποχή μας

ΤΕΤΑΡΤΟ ΜΕΡΟΣ

- Ἡ Ἐκκλησία στὴν ἐποχή μας

«Ἡ Ἐκκλησία εἶναι Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ καὶ Αὐτός τὴν κυβερνάει. Δὲν εἶναι Ναός ποὺ κτίζεται μὲ πέτρες, ἄμμο καὶ ἀσβέστη ἀπὸ εὐσεβεῖς καὶ καταστρέφεται μὲ φωτιά βαρβάρων, ἀλλὰ εἶναι ὁ ἴδιος ὁ Χριστός».

Κεφάλαιο 1

- Ἡ παιδεία

Ἡ ἑλληνική γλώσσα

– Γέροντα, γιατί κατήργησαν τούς τόνους ἀπὸ τὴν γραμματική;

– Τώρα, ὅπως οἱ ἄνθρωποι δὲν σηκώνουν τίποτε καὶ τὰ πετοῦν ὅλα, ἔτσι καὶ τὰ γράμματα δὲν σηκώνουν τίποτε, οὔτε ὀξεῖες οὔτε περισπωμένες! Καὶ ὅπως ὅλοι τρέχουν, δὲν βάζουν οὔτε τελεία!

Βλέπω μία γλώσσα ποὺ γράφουν μερικοί! Διάβαζα σὲ μία μετάφραση τῆς Καινῆς Διαθήκης: «Ἀπὸ τὴν Αἴγυπτο κάλεσα τὸν γιό μου»148. Δὲν ταιριάζει, βρέ παιδί! Δὲν ξεχωρίζει τὸ ἱερό ἀπὸ τὸ ἀνίερο! Γράφουν ἔτσι, δῆθεν γιὰ νὰ εἶναι ὅλα ἴδια, νὰ ὑπάρχη ὁμοιομορφία στὴν γλώσσα. Ποιός, ἀκόμη καὶ ἀπὸ τὸ πιὸ τελευταῖο χωριό, δὲν θὰ καταλάβαινε, ἄν ἔγραφε «τὸν υἱόν μου»; Ἄκουσα μία φορά στὸ Ἅγιον Ὅρος σὲ μία ἀνάγνωση: «Τὸ ψωμί καὶ τὸ κρασί ποὺ κάνουν τὴν Μεταλαβιά». Δὲν ταιριάζει· πῶς νὰ τὸ κάνουμε; Ποιός δὲν ξέρει τί θὰ πῆ «ἄρτος»καὶ «οἶνος»;

Read More ->>

16 Κλήρος και Εκκλησία

Κεφάλαιο 2

- Κλῆρος καὶ Ἐκκλησία

– Γέροντα, γιατί δὲν γίνεσθε ἱερεύς;

– Σκοπός εἶναι νὰ σωθοῦμε. Ἡ ἱερωσύνη δὲν εἶναι μέσο γιὰ νὰ σωθῆ ὁ ἄνθρωπος.

– Δὲν σᾶς πρότειναν ποτέ νὰ γίνετε ἱερεύς;

– Πολλές φορές μὲ πίεσαν. Ὅταν ἤμουν στὸ Κοινόβιο, μὲ ζόρισαν καὶ γιὰ τὴν ἱερωσύνη καὶ γιὰ τὸ Μεγάλο Σχῆμα. Ὁ σκοπός εἶναι νὰ γίνη κανεὶς ἀπὸ μέσα τοῦ καλόγερος. Ἐμένα αὐτὸ μὲ ἐνδιέφερε· δὲν μὲ ἀπασχολοῦσε τίποτε ἄλλο. Ἐπειδή καὶ ἀπὸ νέος, σάν λαϊκός, εἶχα ζήσει μερικά θεία γεγονότα, ὅταν πῆγα στὸ Μοναστήρι, ἔλεγα: «Ἀρκεῖ νὰ ζῶ καλογερικά». Τὴν βαρύτητα σ΄ αὐτὸ τὴν εἶχα ρίξει καὶ δὲν μὲ ἀπασχολοῦσε πότε θὰ γίνω μεγαλόσχημος ἤ ἄν θὰ γίνω ἱερεύς. Τελευταία ἦρθε κάποιος στὸ Κελλί τῆς Παναγούδας καὶ πάλι ἐπέμενε πολύ νὰ ἱερωθῶ. Πῆγε στὸ Πατριαρχεῖο Γι’ αὐτόν τὸν λόγο, μίλησε στὴν Ἐξαρχία, ὅταν ἦρθε στὸ Ἅγιον Ὅρος… Τοῦ εἶπαν ὅμως: «Πές τὸ καὶ στὸν ἴδιο, μήν τυχόν ἐμεῖς τὸ ἀποφασίσουμε καὶ αὐτός μας φύγη». Ἔτσι ἦρθε καὶ μοῦ τὸ εἶπε. Ὅταν τὸ ἄκουσα, ἔβαλα τὶς φωνές, ὅποτέ μου λέει: «Τουλάχιστον γίνε ἱερεύς, γιὰ νὰ διαβάζης τὴν συγχωρητική εὐχή στούς ἀνθρώπους, ἀφοῦ σου λένε ἐκτός ἀπὸ τὰ προβλήματά τους καὶ τὶς ἁμαρτίες τους. Ἐσύ δὲν μοῦ ἔλεγες πόσα μπερδέματα γίνονται, γιατί οἱ ἄνθρωποι ἄλλοτε τὰ λένε διαφορετικά καὶ ἄλλοτε λένε τὰ μισά ἀπὸ ὅσα τούς λές στούς Πνευματικούς ἤ στούς μητροπολίτες; Νὰ ἀκοῦς τὶς ἁμαρτίες τους, νὰ τούς διαβάζης τὴν συγχωρητική εὐχή, νὰ παίρνουν τὴν ἄφεση καὶ νὰ τακτοποιοῦνται». Ὁ καημένος μὲ καλό λογισμό τὸ ἔλεγε, ἀλλὰ δὲν ἦταν αὐτὸ γιὰ μένα.

Read More ->>

17. Αντιμετώπιση εκκλησιαστικών θεμάτων

Ἀντιμετώπιση ἐκκλησιαστικῶν θεμάτων

– Γέροντα, ποιά εἶναι ἡ σωστή ἀντιμετώπιση, ὅταν προκύπτουν δύσκολα ἐκκλησιαστικά θέματα;

– Νὰ ἀποφεύγωνται τὰ ἄκρα· μὲ τὰ ἄκρα δὲν λύνονται τὰ θέματα. Βλέπαμε παλιά, ὁ μπακάλης ἔβαζε λίγο-λίγο μὲ τὴν σέσουλα στὴν ζυγαριά, καὶ ἔτσι ἔβρισκε τὴν ἀκρίβεια καὶ ἰσορροποῦσε καὶ ἡ ζυγαριά. Δηλαδή δὲν ἔβαζε ἀπότομα πολύ οὔτε ἀφαιροῦσε ἀπότομα πολύ. Τὰ δύο ἄκρα πάντα ταλαιπωροῦν τὴν Μητέρα Ἐκκλησία

καὶ   οἱ   ἴδιοι   ποὺ   τὰ   κρατοῦν   ταλαιπωροῦνται,   γιατί   τὰ   δύο   ἄκρα   συνήθως καρφώνουν… Εἶναι σάν νὰ κρατάη τὸ ἕνα ἄκρο δαιμονισμένος, ὅταν ἔχη ἀναίδεια πνευματική (περιφρόνηση γιὰ ὅλα), καὶ τὸ ἄλλο ἄκρο σάν νὰ τὸ κρατάη τρελλός, ὅταν ἔχη μωρό ζῆλο μὲ στονοκεφαλιά. Ἕνας πνευματικά ἀναιδής δηλαδή μὲ ἕναν ζηλωτή, ποὺ ἔχει μωρό ζῆλο, ποτέ δὲν συμφωνοῦν, ἀλλὰ τρώγονται καὶ χτυπιοῦνται, γιατί καὶ οἱ δύο στεροῦνται τὴν θεία Χάρη. Τότε –Θεὸς φυλάξοι! – μπορεῖ νὰ χτυπιοῦνται συνέχεια τὰ δύο ἄκρα καὶ «ἄκρη νὰ μήν τούς βρίσκη»κανείς. Ἐκεῖνοι ποὺ θὰ μπορέσουν νὰ λυγίσουν τὰ δύο αὐτὰ   ἄκρα, γιὰ νὰ ἑνωθοῦν –νὰ ὁμονοήσουν-, θὰ στεφανωθοῦν ἀπὸ τὸν Χριστό μὲ δύο ἀμάραντα στεφάνια.

Read More ->>

18. Η διοίκηση στην Εκκλησία

18 ΕΝΟΤΗΤΑ

Ἡ διοίκηση στὴν Ἐκκλησία

Ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία πάντα λειτουργοῦσε μὲ Συνόδους. Τὸ ὀρθόδοξο πνεῦμα εἶναι νὰ λειτουργῆ ἡ Σύνοδος στὴν Ἐκκλησία καὶ ἡ Γεροντική Σύναξη στὰ Μοναστήρια. Ὁ ἀρχιεπίσκοπος καὶ ἡ Σύνοδος νὰ ἀποφασίζουν μαζί. Ὁ ἡγούμενος ἤ ἡ ἡγουμένη καὶ τὸ ἡγουμενοσυμβούλιο νὰ ἀποφασίζουν μαζί. Ὁ ἀρχιεπίσκοπος εἶναι πρῶτος μεταξύ ἴσων. Καὶ ὁ πατριάρχης δὲν εἶναι πάπας· ἔχει τὸν ἴδιο βαθμό μὲ τούς ὑπόλοιπους ἱεράρχες. Ἐνῶ ὁ πάπας ἔχει ἄλλο βαθμό –κάθεται ψηλά καὶ τοῦ φιλοῦν τὸ πόδι! – ὁ πατριάρχης κάθεται μαζί μὲ τούς ἄλλους ἱεράρχες καὶ συντονίζει. Καὶ ἕνας ἡγούμενος ἤ μία ἡγουμένη σὲ σχέση μὲ τούς προϊσταμένους εἶναι πάλι πρῶτοι μεταξύ ἴσων.

Δὲν μπορεῖ ὁ ἀρχιεπίσκοπος ἤ ἕνας ἡγούμενος νὰ κάνη ὅ,τι θέλει. Φωτίζει ὁ Θεὸς  τὸν  ἕναν  ἱεράρχη  ἤ  προϊστὰμενο  γιὰ  τὸ  ἕνα  θέμα,  τὸν  ἄλλον  γιὰ  τὸ  ἄλλο. Βλέπεις, καὶ οἱ τέσσερις Εὐαγγελιστές συμπληρώνουν ὁ ἕνας τὸν ἄλλον. Ἔτσι καὶ ἐδῶ λέει τὴν γνώμη τοῦ ὁ καθένας, καὶ ὅταν ὑπάρχη ἀντίθετη γνώμη, καταχωρίζεται στὰ πρακτικά.  Γιατί,  ὅταν  πρόκειται  γιὰ  μία  ἀπόφαση  ἀντίθετη  μὲ  τὶς  ἐντολές  τοῦ Εὐαγγελίου καὶ ἕνας δὲν συμφωνῆ, ἄν δὲν ζητήση νὰ καταχωριστῆ ἡ γνώμη του, θὰ φαίνεται  ὅτι  συμφωνεῖ.  Ἄν  δὲν  συμφωνῆ καὶ  ὑπογράψη  χωρίς  νὰ  καταχωριστῆ  ἡ γνώμη του, κάνει κακό καὶ φέρει εὐθύνη· εἶναι ἔνοχος. Ἐνῶ, ἄν πῆ τὴν γνώμη του, καὶ ἡ πλειοψηφία νὰ εἶναι ἀντίθετη, αὐτός εἶναι ἐντάξει ἀπέναντι στὸν Θεό. Ἄν στὴν Ἐκκλησία δὲν λειτουργῆ σωστὰ ἡ Σύνοδος ἤ στὰ Μοναστήρια ἡ Σύναξη, τότε, ἐνῶ μιλοῦμε γιὰ ὀρθόδοξο πνεῦμα, ἔχουμε παπικό. Τὸ ὀρθόδοξο πνεῦμα εἶναι νὰ λέη καὶ νὰ καταχωρίζη  ὁ  καθένας  τὴν  γνώμη  του, ὄχι  νὰ  μή  μιλάη,  γιατί  φοβᾶται,  ἤ  νὰ κολακεύη, γιὰ νὰ τὰ ἔχη καλά μὲ τὸν ἀρχιεπίσκοπο ἤ μὲ τὸν ἡγούμενο.

Read More ->>