Χαίρε ο πόκος ο ένδροσος

‘‘ΧΑΙΡΕ Ο ΠΟΚΟΣ Ο ΕΝΔΡΟΣΟΣ ΟΝ ΓΕΔΕΩΝ ΠΑΡΘΕΝΕ ΠΡΟΕΘΕΑΣΑΤΟ’’

 Υπάρχουν στην Παλαιά Διαθήκη ορισμένα πράγματα, ορισμένα γεγονότα ή ορισμένα πρόσωπα, τα οποία συμβολίζουν, προεικονίζουν, προφητεύουν αν θέλετε χωρίς να μιλούν, αντίστοιχα γεγονότα, πρόσωπα η πράγματα της Κ.Δ.

 Έτσι η κιβωτός του Νώε, στην οποία μπήκαν όσοι ευσεβείς είχαν μείνει την εποχή εκείνη και σώθηκαν από τον κατακλυσμό, προεικονίζει την Εκκλησία, η οποία σώζει όσους βρίσκονται υπό την στέγη της από τον κατακλυσμό της αμαρτίας.

 Η θυσία του Ισαάκ από τον Αβραάμ προεικονίζει την θυσία του Χριστού.

O Ιωσήφ προεικονίζει τον ίδιο τον Χριστό, διότι όπως αυτός φθονήθηκε από τους αδελφούς του και κινδύνευσε να πεθάνει και πουλήθηκε, έτσι και ο Χριστός μας φθονήθηκε από τους ομοεθνείς του και πουλήθηκε από τον μαθητή του και πετάχτηκε νεκρός στον σκοτεινό τάφο.

 Βλέπουμε λοιπόν, ότι ένα πράγμα, η κιβωτός· ένα γεγονός, η θυσία του Ισαάκ· και ένα πρόσωπο, ο Ιωσήφ· να προεικονίζουν αντίστοιχα την Εκκλησία, τη θυσία του Χριστού και το πρόσωπο του Χριστού. Αυτά τα γεγονότα, πρόσωπα ή πράγματα, στην γλώσσα της θεολογίας ονομάζονται τύποι. Είναι δε άξιο παρατηρήσεως, το ότι οι τύποι στην Παλαιά Διαθήκη εμφανίζονται όπου εμφανίζεται μεγάλη πίστη, όπως η πίστη του Νώε, του Αβραάμ και του Ιωσήφ.

Read More ->>

Σκοπός και σημασία της πνευματικής πατρότητας

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΤΡΙΤΟ
ΣΚΟΠΟΣ ΚΑΙ ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΗΣ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗΣ 
ΠΑΤΡΟΤΗΤΟΣ ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΔΟΣΗ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ

Οἱ πρῶτοι Χριστιανοί, βίωναν τή σχέση τοῦ Θεοῦ μέ τόν κόσμο ὡς σχέση πατρότητας καί υἱότητας, οὐσιαστικά βίωναν τήν ἐκχεομένη στήν κτίση διά τῶν ἀκτίστων ἐνεργειῶν Ἀγάπη τοῦ Τριαδικοῦ Θεοῦ. Ὁ θεσμός τῆς πνευματικῆς πατρότητας, ἐμφανίζεται ἀπό τούς πρώτους χρόνους τοῦ Χριστιανισμοῦ. Εἶναι ἀλήθεια πώς «ὁλόκληρη ἡ χριστιανική ζωή ἀποτελεῖ μιά μυσταγωγία στήν ἐπίγνωση τοῦ οὐρανίου Πατρός διά τοῦ Υἱοῦ καί τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, ἐνῶ ὁ μυσταγωγός γίνεται πνευματικός πατήρ τοῦ τέκου, τό ὁποῖο μυσταγωγεῖ στά μυστήρια τῆς Ἀγίας Τριάδος, στήν ἐν Χριστῷ ζωή. Δέν πρόκειται ὅμως γιά μιά ἁπλῶς θεωρητική μυσταγωγία· ὁ πνευματικός πατήρ καθοδηγεῖ διότι ἀγαπᾶ τό τέκνο του καί παίρνει ἐπάνω του τους πόνους καί τίς ἀνάγκες τοῦ τέκνου. Ὅποιος δέν ἀγαπᾶ τόν ἄλλο, δέν θά ἔχει ποτέ τή δύναμη νά τόν θεραπεύσει. Τό νά ἀγαπᾶς τό συνάνθρωπό σου σημαίνει νά πονᾶς μαζί του καί γι᾿ αὐτόν».23 

Read More ->>