Πρόλογος

Η ΠΑΡΘΕΝΟΣ ΜΑΡΙΑ Η ΜΗΤΕΡΑ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ

Χαραλάμπους Νεοφύτου

Πρεσβυτέρου

Πρόλογος

 Στην κορυφή των αγίων μορφών του Χριστιανισμού , πιό ψηλά άπ’ όλους τους οσίους καί ομολογητές, τους πατέρες καί μάρτυρες, τους προφήτες καί άποστόλους, άλλά καί άπό τους άγγέλους άκόμη βρίσκεται ή ολόλαμπρη μορφή τής ύπεραγίας Θεοτόκου, άφοΰ αυτή είναι ή «Τιμιωτέρα των Χερουβείμ καί ενδοξότερα των Σεραφείμ».

Ή Παναγία μας υπήρξε ή «ευλογημένη εν γυναιξίν», τό εκλεκτό δοχείο του Αχώρητου Θεού  διότι:« τόν άχώρητον εν παντί, έχώρεσεν εν γαστρί» καί έγινε «πλατυτέρα τών ουρανών».

Ή μοναδική αυτή τιμή που έκαμε ό πανάγαθος Θεός στή Θεοτόκο Μαρία προκαλει έκπληξη στον κάθε καλοπροαίρετο ερευνητή τής προσωπηκότητάς της. Καί προβάλλει μόνο του τό ερώτημα: Γιατί ό Πάνσοφος Θεός προτίμησε τήν ταπεινή Μαρία άπό τόσες άλλες νέες γυναίκες; Τί τό ιδιαίτερο καί ξεχωριστό είχε αυτή άπό τίς άλλες; Γιατί ό Αρχάγγελος Γαβριήλ προσπέρασε τά μέγαρα, καί τ’ άλλα άρχοντικά τών διαφόρων φημισμένων μεγαλουπόλεων καί κατευθΰνθηκε στό φτωχικό σπίτι τής άσημης πολίχνης Ναζαρέτ;

Τήν άπάντηση στό ερώτημα αυτό μάς τή δίνει ή προσφώνηση του  Αρχαγγέλου: «Χαιρε κεχαριτωμένη Μαρία...». Φορτωμένη χάριτες, περιβόλι τών άρετών ή καρδιά της, ήταν ή διαλεκτή άνάμεσα στίς διαλεκτές.

Read More ->>

Προτυπώσεις της Παρθένου στην Παλαιά Διαθήκη

4.Προτυπώσεις της Παρθένου στην Παλαιά Διαθήκη

Συνήθως όλοι  οί άνθρωποι έχουμε μόνο ιστορία. Μόνο ό Χριστός καί ή παναγία μητέρα Του έχουν προϊστορία. Δηλαδή, πρίν γεννηθούν γινότα άναφορά σ’ αύτοΰς καί στό έργο που θά έπιτελούσαν δταν θά έρχονταν στη ζωή αυτή. Γι’ Αύτοΰς μίλησαν οί Προφήτες, άλλά καί στή ζωή των Εβραίων, καί κυρίως στή λατρευτική τους ζωή, πολλά πράγματα συμβόλιζαν τό Χριστό καί τήν Παρθένο Μαρία πού θά γινόταν Μητέρα Του.

Επειδή εδώ τό θέμα μας είναι ή Παρθένος, θά μάς άπασχολήσουν οί προτυπώσεις πού άναφέρονται σ’ Αυτήν. Όπως φαίνεται άπό τά πράγματα, ή Παναγία μας ήταν περιεχόμενο άλλά καί κορυφή τής Παλαιάς Διαθήκης.

Έτσι στό πρώτο βιβλίο τής Γραφής, συναντούμε τόν πρώτο συμβολισμό. Μετά τήν παράβαση τού Άδάμ, ό Κύριος διαλέγεται μέ τούς παραβάτες καί ιδού τί λέγει στό φίδι: « Καί έχθραν θήσω άναμέσον σου καί άναμέσον τής γυναικός, καί άναμέσον τον σπέρματός σου καί άναμέσον τον σπέρματος αντής, καί αντός σον τμρήσει τήν κεφαλήν, καί τμρήσεις αυτού τήν πτέρναν»1. Ή γυναίκα τής οποίας τό σπέρμα θά συντρίψει τήν κεφαλή του φιδιού, του διαβόλου, είναι ή Παρθένος Μαρία καί τό σπέρμα της ό Χριστός.

Read More ->>

Η Σύλληψη και η Γέννηση τής Παρθένου

5. Η  Σύλληψη και η Γέννηση  τής Παρθένου

Τη Συλληψη της Παρθένου γιορτάζει ή Εκκλησία μας στίς 9 τού Δεκέμβρη καί τη Γέννησή της στίς 8 τού Σεπτέβρη.

Τίς πληροφορίες γιά τά γεγονότα αυτά τίς έχομε άπό τό « Πρωτοευαγγέλιο του Ιακώβου» καί μέ βάση αυτές τίς πληροφορίες γράφτηκαν καί οί σχετικές άκολουθίες των Θεομητορικών εορτών.

Πρίν άναφερθούμε στά γεγονότα θά πρέπει νά πούμε δυό λόγια γιά τους γονείς τής Παρθένου Μαρίας ή Μαριάμ. Ό Ιωακείμ καί ή ’Άννα, οί γονείς τής Παρθένου, ήσαν πλούσιοι, άλλά καί ευσεβείς καί θεοφοβούμενοι. Δέν είχαν παιδί καί αυτό τους στενοχωρούσε πάρα πολύ. Σέ μιά μεγάλη γιορτή πήγαν πρώτοι στό ναό γιά νά προσφέρουν τά δώρα τους, άλλά οί ιερείς δέν τό έπέτρεψαν αυτό,γιατί ήταν άτεκνοι καί ή άτεκνία ήταν όνειδος γι'  αύτοΰς. Είπαν οί ιερείς στόν Ίωακείμ:« ούκ έξεστίν σοι πρώτος προσενεγκειν τά δώρά σου, καθ’ ότι σπέρμα ούκ έποίησας εν τώ ’Ισραήλ»· δηλαδή, δέ σου επιτρέπεται νά προσφέρεις πρώτος τά δώρα σου, επειδή δέν έγέννησες παιδί. Τά λόγια αυτά σάν μαχαίρι έσχισαν τήν καρδιά τού ’Ιωακείμ. Αναφέρει τό Πρωτοευαγγέλιο: « έλυπήθη σφόδρα καί λέγων εν έαυτώ δέ θά φάγω ούτε θά πίω μέχρι πού νά μέ έπισκεφθει ό Θεός», καί άνεχώρησε στήν έρημο καί ή Άννα γιά τό σπίτι της.

Read More ->>

Τά Εισόδια της Παρθένου στο Ναό

6 Τά Εισόδια της Παρθένου στο Ναό

Τις πληροφορίες και τα στοιχεία για το γεγονός  της εισόδου Παρθένου τίς εχουμε ;πό τό «Πρωτοευαγγέλιο του Ιακώβου». Τά στοιχεια αυτά τά ξεκαθάρισε καί τά έβεβαίωσε ή συνείδηση τής Εκκλησίας με τό πέρασμα του χρόνου καί τά υιοθέτησαν όλοι οί Πατέρες μέ μεγάλο κύρος στην Έκλησία.

Σύμφωνα μέ τίς πληροφορίες αυτές, κάποτε είχε φθάσει ό χρόνος νά εκπληρώσουν τό τάμα τους ό Ιωακείμ καί ή Άννα. Νά άφιερώσουν δηλαδή τη μικρή κόρη στό Θεό, όπως είχαν ύποσχεθει. Καί εδώ είναι που πρέπει νά θαυμάζει κανείς την πίστη του άνδρογΰνου· Μιά καί μοναδική κόρη είχαν κι όμως δέ σκέφτηκαν όπως θά σκεφτόταν κάθε θνητός. Πιστοί στό Θεό του την άφιέρωσαν σάν δικό του δημιούργημα μέ την πίστη ότι Αυτός θά κάνει ό,τι καλύτερο. Αυτό φανερώνει άπόλυτη εμπιστοσύνη καί άγάπη στό Θεό. Αυτή ή πίστη πρέπει νά κυριαρχεί στίς σκέψεις καί στίς ψυχές όλων μας, πρός τό δικό μας συμφέρον.

Read More ->>

Ο Ευαγγελισμός της Θεοτόκου

8 Ο Ευαγγελισμός της Θεοτόκου

Ή Εκκλησία μας γιορτάζει τό γεγονός τοΰ Ευαγγελισμού τής Παρθένου στις 25 Μαρτίου.

Ή υπόθεση τοΰ Εύαγγελισμοΰ έχει ώς έξης: Ή Παρθένος Μαρία φεύγει άπό τό Ναό προετοιμασμένη, εφοδιασμένη μέ σπάνιες άρετές όσο κανένας άνθρωπος, άκολουθει τόν Ιωσήφ, τό μνηστήρα της, καί πηγαίνει στη Ναζαρέτ, 66 μίλια μακρυά άπό την Ιερουσαλήμ. Έκει στη Ναζαρέτ δέχεται την επίσκεψη του Αρχαγγέλου Γαβριήλ, που τής μετέφερε τό χαρμόσυνο μήνυμα του ουρανοί), τόν ερχομό του Μεσσία που μέ πολλή λαχτάρα περίμεναν οί Έβραιοι,.Τό χαρμόσυνο αυτό γιά όλη τήν άνθρωπότητα μήνυμα δόθηκε στή Μαρία 6 μήνες μετά που ή Ελισάβετ συνέλαβε τόν Ιωάννη τόν Πρόδρομο. Τή χαρμόσυνη αυτή άγγελία που δέχτηκε ή Μαρία άπό τόν άγγελο, τήν περιγράφει ό Ευαγγελιστής Λουκάς ώς εξής: « Έν δέ τω μηνί τω έκτω άπεστάλη ό άγγελος Γαβριήλ υπό τον Θεοϋ εις πόλιν τής Γαλιλαίος, ή όνομα Ναζαρέτ, πρός παρθένον μεμνηστευμένην άνδρί φ όνομα Ιωσήφ, έξ οίκον Αανίδ, καί τό όνομα τής παρθένον Μαριάμ. Καί είσελθών ό άγγελος πρός αύτήν είπε· Χοίρε, κεχαριτωμένψ ό Κύριος μετά σοϋ· ενλογημένη συ ’εν γυναιξίν. Ή δέ ίδοϋσα διεταράχθμ επί τώ λόγω αύτοϋ, καί διελογίζετο ποταπός εΐη ό άσπασμός οντος. Καί εΐπεν ό άγγελος αύτή μή φοβοϋ, Μαριάμ  ενρες γάρ χάριν παρά τώ Θεώ

Read More ->>

Επίσκεψη στην Ορεινή

9. Επίσκεψη στην Ορεινή

Μετά τόν Ευαγγελισμό της, ή Μαρία συνέλαβε εκ Πνεύματος Αγίου καί άρχισε ή εγκυμοσύνη της. Εκείνες τίς μέρες ξεκίνησε ή Παρθένος γιά τήν ’Ορεινή όπου κατοικούσε ή συγγενής της ή ’Ελισάβετ, ή Γυναίκα τοΰ Αρχιερέα Ζαχαρία.

Άς δοΰμε όμως πώς περιγράφει ό Ευαγγελιστής Λουκάς καί τό γεγονός αυτό: « ‘Αναστάσα δέ Μαριάμ έν ταϊς ήμέραις τανταις έπορεύθμ εις τήν ορεινή μετά σπονδής εις πάλιν Ιούδα, καί είσήλθεν εις τόν οίκον Ζαχαρίον καί ήσπάσατο τήν Ελισάβετ. Καί έγένετο ώς ήκουσεν ή Ελισάβετ τόν άσπασμόν τής Μαρίας, έσκίρτησε τό βρέφος έν τή κοιλία αυτής...»10 Καί στό γεγονός αυτό υπάρχει συμφωνία τοΰ Λουκά μέ τό κείμενο που προαναφέραμε.

Γιά την επίσκεψη τής Μαρίας, στη συγγενή της την Ελισάβετ προκύπτουν δυο ερωτήματα.

Read More ->>

Το Τέλος της Παρθένου

12 Το Τέλος της Παρθένου

Σάν άνθρωπος ή Παναγία Παρθένος, έπρεπε καί αυτή νά άποθάνει. Έτσι κάποια μέρα έφτάσε ή ώρα που έπρεπε νά φύγει άπό την πρόσκαιρη αυτή ζωή καί νά μετατεθεί στήν αιωνιότητα. Ή Άγια Γραφή δεν άναφέρει τίποτα γιά τήν κοίμησή της, όπως δεν άναφέρει καί γιά τή γέννησή της. Ό Κ. Καλλίνικος γράφει γιά τό τέλος τής Παρθένου:« Τά περί του τέλους τής Μαριάμ παρέμειναν εν τή άρχαία  επί μακρόν άκαθόριστα...

Ή Κ. Διαθήκη, καθώς ούδέν άναφέρει περί τής αρχής τής Παρθένου, ούτως ούδέν άναφέρει καί περί τής τελειώσεώς της. Τελευταίαν περί αυτής μνείαν ποιείται τό βιβλίον των Πράξεων, εν α΄ 14, όπου τήν άφήνει εν στάσει δεομένης, ήτις είναι καί ή πρεπωδεστέρα της στάσις... Ακόμη καί μέχρι τού 4° αίώνος ό Έπιφάνιος ήρνειτο νά έκφράσει οίανδήποτε γνώμην επί τού ζητήματος».

Ξαφνικά όμως, όταν άρχισαν οί χριστολογικές αιρέσεις, στίς συζητήσεις άναμείχθηκε καί τό όνομα τής Παρθένου, καί τότε άρχισε τό ενδιαφέρον γι’ αυτήν. Κατά τό τέλος τού 6ου αιώνα ό Αύτοκράτορας Μαυρίκιος (582-602), ώρισε νά εορτάζεται παντού ή Κοίμηση τής Θεοτόκου στίς 15 Αύγουστου. Άπό τότε συνετάχθησαν καί οί κατάλληλες άκολουθίες μέ ύμνολογικό καί εύχαριστηριακό περιεχόμενο, άλλά καί εικόνες άρχισαν νά ζωγραφίζονται καί νά δημιουργειται έτσι μιά παράδοση τήν οποία φυλάττει ή Εκκλησία.

Read More ->>

Η Παναγία στους Ουρανούς

13. Η Παναγία στους Ουρανούς

Από τη στιγμή που ή Παρθένος καί Θεοτόκος Μαρία άντάλλαξε τά φθαρτά με τά άφθαρτα καί τά εφήμερα με τά αιώνια, βρίσκεται δίπλα στό θρόνο του Υίοΰ της, τήν πηγή των θείων δωρεών καί χαρισμάτων καί άπό έκει συνεχίζει νά παρακαλει καί νά ικετεύει γιά τή σωτηρία του κόσμου καί κάθε άνθρώπου που τήν επικαλείται. Με τήν άδιάκοπη ικεσία της μεταφέρει τό έλεος του Κυρίου άπό τόν ουρανό στή γη. Απόδειξη τά τόσα θαύματα καί οί τόσες ευεργεσίες που άπολαμβάνουν όσοι μέ πίστη τήν επικαλούνται.

Γιά τό λόγο αυτό ή Εκκλησία στή λατρευτική μας ζωή, μετά τήν Παναγία Τριάδα καταφεύγει στή Δέσποινα του κόσμου, τήν Παρθένο, τή βασίλισσα τών ουρανών. Έτσι στό τέλος κάθε όμάδας τροπαρίων άκολουθει καί τό «Θεοτοκίον» που εξυμνεί καί παρακαλει καί ικετεύει την Θεοτόκον, όπως τό πιό κάτω τροπάριο:

« Την Υπερένδοξον Μητέρα καί των αγίων άγγέλων άγιωτέραν άσιγήτως ύμνήσωμεν καρδία καί στόματι, Θεοτόκον αυτήν όμολογοΰντες ώς κυρίως γεννήσασαν Θεόν σεσαρκωμένον καί πρεσβεΰουσαν άπαΰστως υπέρ των ψυχών υμών.» Άν θελήσει κανείς νά δει τά γραφόμενα τών ύμνωδών καί τών Πατέρων τής Εκκλησίας, θά διαβάσει πλήθος εγκωμίων. Κατά τόν Ήλία τόν Μηνιάτη, είναι, « Μητέρα του Θεοΰ καί πιό πλατιά Μητέρα όλων τών Χριστιανών.»

Read More ->>

Κακοδοξίες τών Αιρετικών

Α΄

Άπό τή συνέχεια του θέματος θά φανεί καθαρά ότι οί αιρετικοί δέν έχουν τήν ικανότητα νά ερμηνεύσουν καί νά κατανοήσουν σωστά τά κείμενα τής Γραφής, επειδή δέ μελετούν πλατιά τά κείμενα.

Ό Ευαγγελιστής Ματθαίος άναφέρει τή Μαρία σάν γυναίκα του Ιωσήφ άπό τή γενεαλογική άφήγηση που κάνει. Καί ήταν υποχρεωμένος νά τό κάνει, γιατί δε θά μπορούσαν νά τό καταλάβουν οί συμπατριώτες του, επειδή δεν μπορούσαν νά διανοηθοΰν μιά κόρη ξένη στό σπίτι του Ιωσήφ χωρίς νομική κάλυψη, γι’ αυτό έγινε καί ό άρραβώνας. Ό σκοπός του Ματθαίου δέν ήταν νά βεβαιώσει άν ή Μαρία ήταν πραγματική γυναίκα του Ιωσήφ, άλλά ήταν υποχρεωμένος νά τό κάνει, γιατί έτσι νομιζόταν άπό τόν κόσμο καί τό νόμο. ’Άλλωστε άποδείξαμε πρίν ότι ό άρραβώνας δέν είχε σκοπό τό γάμο. Ό Ματθαίος μόνο δυό φορές κάνει λόγο γιά γυναίκα του ’Ιωσήφ, τίς άλλες άναφέρεται ώς «μητέρα του παιδιού». Ό δέ Λουκάς, ενώ ή Μαρία ήταν έγκυος, τήν άποκαλει « μνηστή του ’Ιωσήφ».(Λουκ. β' 5).

Read More ->>

Οι αδελφοί του Κυρίου

16. Οι αδελφοί του Κυρίου

To ρητό κακοΰ μύριαέχει«ενός δοθέντος έπονται», μεγάλην έφαρμογή στην περίπτωση των αιρετικών. Από τη στιγμή που πέφτει κάποιος σε μιά αίρεση, προχωρεί άπό πλάνη σε πλάνη μέχρι που δλα θά άνατραποΰν. Έτσι έφτασαν άπό την πλάνη τής άειπαρθενίας τής Παρθένου, στον δρο Χριστοτδκος άντί Θεοτόκος, καί προχώρησαν καί στην υπόθεση γιά τους «άδελφοΰς» του Κυρίου.

Όμως όπως άναιρέσαμε τίς προηγούμενες πλάνες τους, έτσι καί θά άναιρέσομε καί την πλάνη τους αυτή, δτι ή Παρθένος Μαρία έγέννησε καί άλλα παιδιά που λέγονταν «άδελφοί του Κυρίου».

Ή πλάνη τους, σίγουρα, προέρχεται άπό την άδυναμία τους νά άντιληφθοΰν σωστά τά κείμενα τής Γραφής. Δέν μπόρεσαν νά καταλάβουν δτι άδελφοί στη γλώσσα τής Γραφής δέ σημαίνει κατ’ άνάγκη νά προέρχονται άπό τους ’ίδιους γονείς, άλλά μπορεί νά είναι άνήψια, άκόμα καί άπό τό ίδιο έθνος, ή την ’ίδια θρησκεία. Άς δούμε τί λέει ή Γραφή.

Read More ->>