13. Η Παναγία στους Ουρανούς
Από τη στιγμή που ή Παρθένος καί Θεοτόκος
Μαρία άντάλλαξε τά φθαρτά με τά άφθαρτα καί τά εφήμερα με τά αιώνια, βρίσκεται
δίπλα στό θρόνο του Υίοΰ της, τήν πηγή των θείων δωρεών καί χαρισμάτων καί άπό
έκει συνεχίζει νά παρακαλει καί νά ικετεύει γιά τή σωτηρία του κόσμου καί κάθε
άνθρώπου που τήν επικαλείται. Με τήν άδιάκοπη ικεσία της μεταφέρει τό έλεος του
Κυρίου άπό τόν ουρανό στή γη. Απόδειξη τά τόσα θαύματα καί οί τόσες ευεργεσίες
που άπολαμβάνουν όσοι μέ πίστη τήν επικαλούνται.
Γιά τό λόγο αυτό ή Εκκλησία στή λατρευτική
μας ζωή, μετά τήν Παναγία Τριάδα καταφεύγει στή Δέσποινα του κόσμου, τήν
Παρθένο, τή βασίλισσα τών ουρανών. Έτσι στό τέλος κάθε όμάδας τροπαρίων
άκολουθει καί τό «Θεοτοκίον» που εξυμνεί καί παρακαλει καί ικετεύει την
Θεοτόκον, όπως τό πιό κάτω τροπάριο:
« Την Υπερένδοξον Μητέρα καί των αγίων
άγγέλων άγιωτέραν άσιγήτως ύμνήσωμεν καρδία καί στόματι, Θεοτόκον αυτήν
όμολογοΰντες ώς κυρίως γεννήσασαν Θεόν σεσαρκωμένον καί πρεσβεΰουσαν άπαΰστως
υπέρ των ψυχών υμών.» Άν θελήσει κανείς νά δει τά γραφόμενα τών ύμνωδών καί τών
Πατέρων τής Εκκλησίας, θά διαβάσει πλήθος εγκωμίων. Κατά τόν Ήλία τόν Μηνιάτη,
είναι, « Μητέρα του Θεοΰ καί πιό πλατιά Μητέρα όλων τών Χριστιανών.»
Κάθεται ή Παρθένος στά δεξιά του θρόνου
τής θείας μεγαλειότητος, του Κυρίου, ώς βασίλισσα ούρανοΰ καί γής,
εκπληρώνοντας έτσι τόν προφητικό λόγο:« Παρέστη ή βασίλισσα έκ δεξιών σου, έν
ίματισμφ διαχρύσω περιβεβλημένη πεπο ικιλμένη» Στήν προνομιακή θέση που
βρίσκεται ή Θεοτόκος, μεσιτεύει διά του Υίοΰ της πρός τό θρόνο τής παναγίας
Τριάδος γιά τους χριστιανούς καί ιδιαίτερα γιά εκείνους που τήν τιμούν.
Βέβαιοι, λοιπόν γιά τή βοήθειά της πρός
εμάς ας τήν τιμούμε, ας τήν ευχαριστούμε καί ας δοξάζομε τό Θεό που καταδέχτηκε
νά άνυψώσει τόν άνθρωπο σέ τέτοια τιμή, δίνοντας καί στόν καθένα άπό μάς τήν
ευκαιρία, άν βέβαια θέλομε, νά άνυψωθοΰμε, άπό τή γή καί τή φθορά, στήν
άφθαρσία καί την αιωνιότητα τής βασιλείας των ουρανών.
Στίς σελίδες που άκολουθοΰν θά άσχοληθοΰμε
με τίς αιρετικές δοξασίες των χιλιοστών καί άλλων, που έχουν σάν σκοπό, α) νά
κτυπήσουν τό πρόσωπο του Χριστοί) καί β) νά συκοφαντήσουν καί νά μειώσουν τη
Παρθένο καί Θεοτόκο Μαρία. Οί άρχαιοι αιρετικοί δέν παραδέχονταν τό Χριστό ώς
Θεό καί κατά συνέπειαν δέ δέχονταν την Παρθένο Μαρία ώς Θεοτόκον, άλλά ώς
Χριστοτόκον. Αυτά προέρχονταν άπό κακία καί φθόνο, άλλά καί άπό λανθασμένη
ερμηνεία του κειμένου τής αγίας Γραφής.
Στη συνέχεια θά άποδείξουμε χωρίς
άμφιβολία την πλάνη καί τό άστήρικτο τών επιχειρημάτων τους.
14. Η αλήθεια για τον «όρο Θεοτόκος»
Οι Χιλιαστές είναι οί έκπρώσωποι όλων των
αιρετικών, όλων των αιώνων. Επειδή δεν παραδέχονται τόν Χριστό ώς Θεό, άλλα ώς
έναν άνθρωπο του Θεοΰ, ένα δημιούργημα, δεν παραδέχονται ούτε καί την Παρθένο
ώς Θεοτόκο, άλλα σάν μιά συνηθισμένη γυναίκα καί τίποτε άλλο. Πλανώνται όμως
οίκτρή πλάνη ύπακοΰοντες στον πατέρα τους διάβολο καί θησαυρίζουν φωτιά γιά την
κόλασή τους. Στή συνέχεια θά φανεί δτι άγνοοΰν τήν πραγματική έννοια τών
σχετικών χωρίων τής Γραφής.
α) Ό Ευαγγελιστής Ματθαίος επαναλαμβάνει
τήν προφητείατοΰ Ήσαία καί λέγει: «Ιδού ή Παρθένος έν γαστρί εξει καί τέξεται
υιόν, καί καλέσουσι τό όνομα αυτού Εμμανουήλ, ο έστί μεθερμηνευόμενον μεθ’ ημών
ό Θεός»18 Δηλαδή, ίδοΰ ή Παρθένος, όχι οποία παρθένος, αλλά ή Παρθένος, μιά καί
μοναδική, συγκεκριμένη παρθένος. Ποια είναι αυτή; Μά ή Παρθένος Μαρία. Αυτή θά
βρεθεί έγκυος· άλλο πάλιν αυτό· δέ μάς λέγει ό Ήσα'ίας πόθεν θά προέρχεται ή
εγκυμοσύνη της, άλλά σέ συγκεκριμένο καιρό καί τόπο ή παρθένος θά είναι έγκυος
καί θά γεννήσει υιόν που τό όνομά του θά σημαίνει ότι ό Θεός είναι άνάμεσά μας.
Καί όπως εξηγεί άργότερα ό Παύλος, « ότε δέ ήλθε τό πλήρωμα τον χρόνον, έξαπέστειλεν
ό Θεός τόν νίόν αντοϋ, γενόμενον εκ γνναικός...»19 Νά λοιπόν, ότι ή Παρθένος
που γέννησε τόν υιόν του Θεοΰ καί Θεόν είναι ή Παρθένος Μαρία. Δίκαια λοιπόν
τήν άποκαλοΰμε Θεοτόκο καί ας αίσχΰνονται οί αιρετικοί, β) Ή Παρθένος Μαρία
είναι Θεοτόκος καί άποκαλΰπτεται αυτό άπό τό φωτισμό του Αγίου Πνεύματος, ίδοΰ
πώς: Όταν ή δεκαπεντάχρονη Κόρη έπισκέφθηκε τήν ξάδελφή της τήν Ελισάβετ στήν
Όρεινή, μόλις τήν χαιρέτισε καί τήν άσπάστηκε άμέσως τό βρέφος στήν κοιλία τής
Ελισάβετ έσκίρτησε χαρούμενα καί ή Ελισάβετ « έπλήσθτι Πνεύματος Άγιον καί
άνεφώνψτε φωνή μεγάλη καί είπεν ευλογτιμέντι σύ έν γυναιξί..... καί πόθεν μοι
τούτο ΐνα έλθη ή μήτηρ τού Κυρίου μου
πρός με;» Βλέπετε, ή Ελισάβετ είδε την
Μαρία σάν την μητέρα τοΰ Κυρίου της, φωτισμένη άπό τό Πνεύμα τό 'Άγιον. Ποιον
εννοούσε Κύριό της ή Ελισάβετ, δέ θέλει καί πολλή σοφία νά τό καταλάβομεν·
Ασφαλώς τό Χριστό που εγκυμονούσε καί γέννησε ή Παρθένος Μαρία.
γ) Ό άγγελος Γαβριήλ άναγγέλοντας στήν
Παρθένο τή σύλληψη τοΰ Χρίστου τής ειπεν: «...δύναμις Ύψίστου έπισκιάσει σοι,
διό καί τό γεννώμενον άγιον κληθήσεται υιός Θεόν.»13 Ή Μαρία γεννά υιόν Θεοΰ,
όχι μέ τήν έννοια τή συνηθισμένη, που όλοι είμαστε υιοί Θεοΰ κατά χάρη, άλλά μέ
τήν ειδική, τή μοναδική έννοια, που ό υιός τοΰ Θεοΰ γεννάται άπό τό Θεό καί
είναι καί αυτός Θεός, γιατί είναι συνάναρχος μέ τόν Πατέρα καί ίδιος μέ Αυτόν
στήν ουσία. Επομένως ή παρθένος Μαρία είναι Θεοτόκος.
δ) Ό άπόστολος Παΰλος ομολογεί τό Χριστό
Θεό,γράφοντας στους Ρωμαίους: «...έξ ών ό Χριστός τό κατά σάρκα, ό ών έπί
πάντων Θεός ευλογητός εις τους αιώνας»14 Ή Αγία Γραφή σέ σωρεία χωρίων
φανερώνει τή θεότητα τοΰ Χριστοΰ καί τήν ισότητά Του μέ τόν Πατέρα, καί ότι σέ
κάποιο χρόνο πήρε τήν άνθρώπινη σάρκα καί γεννήθηκε άπό τήν άμόλυντη καί
πανάμωμη Παρθένο Μαρία, γιά νά σώσει τόν
άνθρωπο άπό την αμαρτία. Σίγουρα ή Μαρία γέννησε Θεό σεσαρκωμένο καί τής
ταιριάζει νά την άποκαλοΰμε Θεοτόκο.
Οί Πατέρες τής Εκκλησίας δέν έχουν καμμιά
άμφιβολία· Γι’ αυτό στά προλεγόμενα τής Τ' Οικουμενικής Συνόδου, διαβάζομε τά
εξής: « Την δέ άειπάρθενον αύτοΰ Μητέρα, Κυρίως καί άληθώς Θεοτόκον καλεισθαι
παρέδωκεν (ή Σύνοδος), ώς κυρίως καί άληθώς τόν Θεόν Λόγον σαρκί γεννήσασα».
Καί ό πρώτος Κανόνας τής Στ"
Οικουμενικής Συνόδου, άναφέρει: « Καί την αυτόν ( τόν Κύριο) άσπόρως τεκοΰσαν
άχραντον άειπάρθενον, κυρίως καί κατ’ άλήθειαν Θεοτόκον δοξάζοντες»
Γιά τόν καλόπιστον άνθρωπο, θεωρώ άρκετά
όσα γράφτηκα εδώ. Αλλά θά πρέπει νά πούμε άκόμα ότιτήν Παρθένο την άποκαλοΰσαν
Θεοτόκον άπό πολύ παλιά. Ό Ωριγένης, το 238 μ.Χ., άποκαλει τη Μαρία Θεοτόκο. Ό
Αλεξάνδρειάς Διονύσιος, 250 μ.Χ, γράφει πρός τόν Παύλο τό Σαμωσατέα καί
ονομάζει την Παρθένο Θεοτόκον Μαρία.
Πώς δέν είναι λοιπόν Θεοτόκος αυτή που
γέννησε άπό τά σπλάχνα της Θεόν μέ σάρκα;
15. Η αειπαρθενία της Θεοτόκου
Ή ’Ορθόδοξη μας Εκκλησία, πολΰ σωστά καί δικαίως
διδάσκει καί πιστεύει ότι ή Πανάχραντη καί Παναμώμητη Μητέρα του Θεανθρώπου καί
Λυτρωτή του κόσμου, έμεινε άδιάφθορη κατά τη γέννηση του Χριστοί) καί
άειπάρθενη, επειδή δέν έχει γίνει ποτέ γυναίκα του ’Ιωσήφ μέ τη σημμασία που
δίνουν οί πλανεμένοι αιρετικοί. Έμεινε καί μετά τόκον παρθένος, γιατί ό
Θεάνθρωπος Ίησοΰς κατά τη γέννησή Του δέν έφθειρε τόν παρθενικό υμένα τής
μητέρας Του, άλλά βγήκε όπως ό ήλιος μπαίνει καί βγαίνει άπό τό τζάμι χωρίς νά
τό φθείρει καθόλου. Καί αν στη φύση τούτη συμβαίνουν αυτά, πολΰ περισσότερο
μπορεί νά συμβει στό Θεάνθρωπο Ίησοΰ που είναι πάνω άπό τη φύση αυτή.
Οί πλανεμένοι καί κατευθυνόμενοι χιλιαστές
θέλουν νά στηρίξουν τήν πλάνη τους στά άκόλουθα σημεία: Στίς φράσεις « παρέλαβε
τή γυναίκα αυτοί)» καί « ούκ έγίνωσκεν αυτήν έως ου έτεκε τόν υιόν αυτής τόν
πρωτότοκον...»(Ματθ. a 20 25).
Εισαγωγή στο Ορθόδοξο
Διαδίκτυο από το Βιβλίο :
Η ΠΑΡΘΕΝΟΣ ΜΑΡΙΑ Η
ΜΗΤΕΡΑ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ
Χαραλάμπους Νεοφύτου
Πρεσβυτέρου
Η μορφοποίηση κειμένων
και εικόνων έγινε από τον Ν.Β.Β
Επιτρέπεται η αναδημοσίευση σε Ορθόδοξα Ιστολόγια ,
για μη εμπορικούς σκοπούς με αναφορά Πηγής το Ιστολόγιο
© ΠΗΔΑΛΙΟΝ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ
http://www.alavastron.net/
Αναρτήσεις
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου