ΙΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ ΠΙΝΑΚΕΣ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΩΝ (47- 64)

ΙΩΑΝΝΗΣ  ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ 
ΠΙΝΑΚΕΣ  ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΩΝ  (47- 64)

’Ιωάννης  Χρυσόστομος ήτο Άντιοχεύς τήν πατρίδα, έξ έπιφανούς καί πλούσιας έκ πατρός καί μητρός οίκογενείας.  πατήρ αύτοΰ Σεκούνδος, άνώτερος στρατιωτικός διοικητής, άπέθανε μικρόν μετά τήν γέννησιν αύτου · ή δέ μήτηρ ’Ανθούσα μόλις είκοσαέτις είς χηρείαν, περιπεσούσα «άωρον», άφιέρωσεν έαυτήν είς τήν ανατροφήν του υιού, έπισύρασα τόν γενικόν θαυμασμόν  Έμαθήτευσε δέ ό ’Ιωάννης παρά τω έπιφανεστάτω διδασκάλω της ρητορικής Λιβανίω, όστις έγκατασταθείς τότε όριστικώς είς τήν πατρίδα του ’Αντιόχειαν ίδρυσε Σχολήν, είς τήν όποιαν συνέρρεον πάντοθεν τού έλληνικού κόσμου έθνικοί καί χριστιανοί νέοι, προς άνωτέραν έκπαίδευσιν.  έπιφανής έθνικός σοφός διακρίνας καί έκτιμήσας τό ρητοοικόν τάλαντον του Ίωάννου, προώριζεν αύτόν ώς διάδοχον αυτού. Τήν φιλοσοφίαν ήκουσε παρά τω Άνδραγαθίω  είς δέ τήν έρμηνείαν των Γραφών διδάσκαλον είχε Διόδωρον, τόν κατόπιν γενόμενον έπίσκοπον Ταρσού, σοφόν έρμηνευτήν καί θαυμαζόμενον ρήτορα τού θείου λόγου , καί τόν Καρτέριον, έξόχως έπαινούμενον υπό τού Ναζιανζηνού Γρηγορίου ·. Έκ των συνομιλητών αύτού παρά τω Λιβανίω διεκρίθησαν βραδύτερον Θεόδωρος ό έπίσκοπος Μοψουεστίας καί Μάξιμος ό έπίσκοπος Σελεύκειας.




Η έξ ευπατριδών καταγωγή καί ό πλούτος καί ή κοινωνική θέσις είς τήν μεγάλην της ’Ανατολής πρωτεύουσαν, τήν δευτέραν πόλιν τού κράτους, παρέσυρον αύτόν κατ’ άρχάς είς τόν δημόσιον βίον, ώς συνήγορον, ότε καί έγνώρισε τόν ποικίλον καί θορυβώδη βίον της ζωηρας έκείνης έστίας του  Ελληνικού πολιτισμού κατα την μεταβατικήν περίοδον έκ τού Εθνικού έλληνορρωμαϊκού κόσμου είς τόν χριστιανικόν έλληνοβυζαντινόν. Ταχέως όμως άπογοητευθεί  έκ του βίου Εκείνου, άπέβλεψεν είς τόν ήσυχον μοναχικόν βίον, έχων είς τούτο σύμφωνον τόν όμήλικα καί συμμαθητήν Βασίλειον, μεθ’ οδ ένέκυψεν είς τήν μελέτην των Γραφών. Άγνωστον άν καί κατά πόσον έπηρέασεν αυτόν έν τούτω ή κατάστασις της Εκκλησίας τότε καί καθόλου καί ιδία έν ΆντιοχεΙα. "Ηδη άπό τριακονταετίας ή Εκκλησία έν Ανατολή εύρίσκετο έν σκληρώ διωγμω διά των αύτοκρατόρων Κωνσταντίου Β'    καί Ούάλεντος , οίτινες άπροκαλύπτως εύνοοΰντες καί ύποστηρίζοντες τους άρειανούς ή άρειανίζοντας έπισκόπους, έδημιούργησαν ταραχάς καί άληθή άναστάτωσίν είς τόν χριστιανικόν κόσμον της Ανατολής, Επί σκοπώ νά καταρριφθή τό κύρος τής έν Νικαία Α' Οικουμενικής συνόδου. Ό όρθόδοξος έπίσκοπος Άντιοχείας Μελέτιος ήτο τό δεύτερον Εξόριστος  ό πρός αυτόν διιστάμενος έπίσκοπος Παυλινος της λεγομένης «μικράς» όρθοδόξου σχισματικής κοινότητος, ύπεστηρίζετο ως νόμιμος έπίσκοπος υπό της Άλεξανδρείας του Μ. Αθανασίου καί τής Ρώμης του Λιβερίου καί Δαμάσου· έπισήμως ομως άνεγνωρισμένος έπίσκοπος Άντιοχείας ήτο ό άρειανός Εύζώιος ό δέ αύτοκράτωρ Ούάλης, υπό τήν Επιρροήν αύτού καί του Εύδοξίου τής Κ/πόλεως, άπηγόρευσε πασαν άπόπειραν των όρθοδόξων τής Συρίας καί τής Μ. 'Ασίας πρός συνεννόησιν μετά τών άλλων όρθοδόξων τής 'Ανατολής καί τής Δύσεως πρός συγκρότησιν μεγάλης Συνόδου, ήτις νά έπαναφέρη τό κύρος τής Α' Οικουμενικής καί νά λύση τά έν τω μεταξύ δήμιοΰργηθέντα έκ τής διασπάσεως τοϋ ’Αρειανισμού ζητήματα καί νά δήμιουργήση έδαφος προσχωρήσεως τών ήμιαρειανικών άποχρώσεων εις τήν’Ορθοδοξίαν, καί δή ώς πρός τό ζήτημα τής όμοουσιότητος του Αγίου Πνεύματος πρός τά άλλα δύο πρόσωπα τής Αγίας Τριάδος. ’Αντί του έξορίστου Μελετίου τήν όρθόδοξον Εκκλησίαν Άντιοχείας διηύθυνον οι δύο Επιφανείς πρεσβύτεροι Φλαβιανός καί Διόδωρος, οίτινες ένώπιον τής κυβερνητικής πιέσεως ήναγκάζοντο νά Εξάγουν τούς πιστούς είς τήν ύπαιθρον, έξω τής πόλεως, πρός Εκκλησιασμόν καί διδασκαλίαν, που έκ τών πέριξ μοναστηρίων συνέρρεον όνομαστοί διά τήν άγιότητα του βίου των μοναχοί, ένισχύοντες τούς όρθοδόξους είς τήν άντίστασιν κατά τού διωγμού .



 ΠΙΝΑΚΑΣ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΩΝ  ΤΟΜΩΝ 47-64

ΤΟΜΟΣ 47

ΠΑΛΛΑΔΙΟΥ ΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΕΛΕΑΝΟΠΟΛΕΩΣ ΠΕΡΙ ΒΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ

1. ΚΕΦΑΛΑΙΑ Αʹ - Δ΄
2. ΚΕΦΑΛΑΙΑ Εʹ - Ζ΄
3. ΚΕΦΑΛΑΙΑ Ηʹ - Ι΄
4. ΚΕΦΑΛΑΙΑ ΙΑʹ - ΙΕ΄
5. ΚΕΦΑΛΑΙΑ Ιςʹ - ΙΘ΄
6. ΚΕΦΑΛΑΙΟ Κ΄

    ΟΜΙΛΙΑΙ

1. Λόγος Παραινετικὸς εἰς Θεόδωρον ἐκπεσόντα
2. Πρὸς τὸν αὐτὸν Θεόδωρον λόγος δεύτερος
3. Πρὸς τοὺς πολεμούντας τοίς ἐπί τό μονάζειν ενάγοντες
4. Πρὸς άπιστον πατέρα, λόγος δεύτερος
5. Πρὸς πιστὸν πατέρα λόγος τρίτος
6. Σύγκρισις Βασιλικής δυναστείας καὶ πλούτου καὶ ὑπεροχής
7. Πρὸς Δημήτριον περὶ κατανύξεως λόγος πρώτος
8. Πρὸς Στελέχιον, καὶ περὶ κατανύξεως λόγος δεύτερος
9. Λόγος Παραινετικὸς πρὸς Σταγείριον ασκητὴν δαιμονιώντα
10. Οτι ἡ ἀθυμία χαλεπωτέρα καὶ δαίμονος
11. Πρὸς Σταγείριον λόγος τρίτος περὶ αθυμίας
12. Πρὸς τοὺς ἔχοντας παρθένους συνεισάκτους
13. Περὶ τού τὰς κανονικὰς μὴ συνοικείν ἀνδράσιν

   ΤΟΜΟΣ 48

    ΠΕΡΙ ΠΑΡΘΕΝΙΑΣ

1. Περί παρθενίας Λόγοι Α΄ - Θ΄
2. Περί παρθενίας Λόγοι Ι΄ - ΙΘ΄
3. Περί παρθενίας Λόγοι Κ΄ - ΚΘ΄
4. Περί παρθενίας Λόγοι Λ' - ΛΘ΄
5. Περί παρθενίας Λόγοι Μ΄ - ΜΘ'
6. Περί παρθενίας Λόγοι Ν΄ - ΝΘ'
7. Περί παρθενίας Λόγοι Ξ΄ - ΞΘ'
8. Περί Παρθενίας Λόγοι Ο' - ΠΔ΄
9. Α΄ Εἰς Νεωτέραν Χηρεύσασαν
10. Β΄ Πρός αυτήν Περί μονανδρίας

   ΠΕΡΙ ΙΕΡΩΣΥΝΗΣ

1. Περί Ιερωσύνης Λόγος Πρῶτος
2. Περί Ιερωσύνης Λόγος Δεύτερος
3. Περί Ιερωσύνης Λόγος Τρίτος
4. Περί Ιερωσύνης Λόγος Τέταρτος
5. Περί Ιερωσύνης Λόγος Πέμπτος
6. Περί Ιερωσύνης Λόγος Έκτος

   ΠΡΟΣ ΑΝΟΜΟΙΟΥΣ

1. Ὁμιλίᾳ Πρώτη Ὅτε πρεσβύτερος προεχειρίσθη, εἰς ἑα...
2. Περὶ Ἀκαταλήπτου, ἀπόντος τοῦ Ἐπισκόπου, πρὸς ἀνομ...
3. Λόγος Δεύτερος Πρὸς Ἀνομοίους πρὸ πολλῶν ἡμερῶν, ...
4. Λόγος Τέταρτος Περὶ Ἀκαταλήπτου Πρὸς τοὺς Ἀνομοίο...
5. Λόγος Ἕκτος Εἰς τὸν μακάριον Φιλογόνιον γενόμενο...
6. Λόγος Ὄγδοος Εἰς τὰ ὑπόλοιπα κατὰ αἱρετικῶν
7. Λόγος Δέκατος Ὅτι τὸ μὴ λέγειν, ἅπερ ἴσμεν, καὶ ε...
8. Λόγος Δωδέκατος Εἰς τὸν παραλυτικόν, τὸν τὰ τριάκ...
9. Πρὸς τε Ἰουδαίους καὶ Ἕλληνας ἀπόδειξις, ὅτι ἐστὶ ...

   ΚΑΤΑ ΙΟΥΔΑΙΩΝ

1. Λόγος Πρῶτος Ἐλέχθη πρὸς τοὺς Ἰουδαΐζοντας καὶ μετ...
2. Λόγος Δεύτερος Πρὸς τοὺς νηστεύοντας τὴν τῶν Ἰουδα...
3. Λόγος Τρίτος Εἰς τοὺς τὰ Πρῶτα Πάσχα Νηστεύοντας
4. Λόγος Τέταρτος Κατὰ Ἰουδαίων, εἰς τὰς σάλπιγγας τ...
5. Λόγος Πέμπτος Κατὰ Ἰουδαίων
6. Λόγος Ἐκτὸς Τῇ προτεραίᾳ μακρὰν ὁμιλίαν εἰπὼν κατ...
7. Λόγος Ἕβδομος Κατὰ Ἰουδαίων
8. Λόγος Ὄγδοος Κατὰ Ἰουδαίων

   ΑΜΦΙΒΑΛΛΟΜΕΝΑ ΝΟΘΑ

1. Περὶ τοῦ μὴ δεῖν ἀναθεματίζειν ζῶντας ἢ τεθνηκότας...
2. Λόγος ἐν τάσι Καλάνδαις, μὴ προελθόντος τοῦ ἐπισκό...
3. Μετὰ τὰς Καλάνδας τὰ ἑξῆς ἐν Ἀντιοχείᾳ λεχθεὶς κατ...
4. Λόγος Δεύτερος Εἰς τὸν Λάζαρον, καὶ ὅτι αἱ ψυχαὶ ...
5. Λόγος Τρίτος Εἰς τὸν Λάζαρον, καὶ τινὸς ἕνεκεν οὐκ...
6. Λόγος Τέταρτος Εἰς τὸν πλούσιον καὶ τὸν Λάζαρον· κ...
7. Εἰς τὸν σεισμὸν καὶ εἰς τὸν πλούσιον καὶ εἰς τὸν Λ...
8. Πρὸς τοὺς εἰς τὰς ἱπποδρομίας ἀπελθόντας, καὶ εἰς ...
9. Ὅτι οὐ χρὴ εὐτραπελίζειν τὸν ἀσκητήν
10. Λόγος περὶ Νηστείας καὶ Ἐλεημοσύνης
11. Θεοδώρου τοῦ ἐκπεπτωκότος ἀντίγραμμα πρὸς τὸν ἐν ἁ...
12. Περὶ Ἱερωσύνης λόγος Ἕβδομος
13. Ὅτι χρὴ τὸν Χριστοῦ μαθητήν, ἤπιον εἶναι, καὶ μὴ τ...
14. Ὅτι ἐπίπλαστον σχῆμα καὶ μὴ ἀληθὲς φεύγειν χρὴ
15. Πρὸς Ἰουδαίους καὶ Ἕλληνας καὶ αἱρετικοὺς καὶ εἰς ...
16. Λόγος πάνυ ὠφέλιμος περὶ πίστεως, καὶ εἰς τὸν περὶ...
17. Ὅτι ἐπίπλαστον σχῆμα καὶ μὴ ἀληθὲς φεύγειν χρὴ
18. Πρὸς Ἰουδαίους καὶ Ἕλληνας καὶ αἱρετικοὺς καὶ εἰς ...
19. Περὶ τῆς Ἁγίας καὶ ὁμοουσίου Τριάδος

   ΤΟΜΟΣ 49

    ΕΙΣ ΑΝΔΡΙΑΝΤΑΣ ΟΜΙΛΙΑΙ

1. Εις τούς άνδριάντας όμιλίαι ΚΑ' έν Αντιόχεια λεχθεΐσαι Ὁμιλία λεχθεῖσα ἐν Ἀντιοχείᾳ, πρεσβυτέρου αὐτοῦ ὑπάρχοντος
2. Ομιλία δευτέρα λεχθεῖσα ἐν Ἀντιοχείᾳ ἐν τῇ παλαιᾷ λεγομένῃ ἐκκλησίᾳ, ὄντος αὐτοῦ πρεσβυτέρου, περὶ τῆς συμβάσηςσυμφορᾶς ἐν τῇ πόλει
3. Εἰς τὴν ἀποδημίαν τοῦ ἐπισκόπου Φλαβιανοῦ, ὑπὲρ τῆς πόλεως πρὸς τὸν βασιλέα πρεσβευομένου· Ὁμιλία γʹ
4. Παράκλησις πρὸς τὸν λαὸν περὶ καρτερίας καὶ ὑπομονῆς ἐκ παραδειγμάτων τοῦ τε Ἰὼβ καὶ τῶν τριῶν παίδων·
5. Ἔτι παράκλησις πρὸς τὸν λαὸν περὶ τοῦ φέρειν γενναίως τὴν ἐπικειμένην ἀπειλὴν Ὁμιλία εʹ
6. Ὅτι χρήσιμος ὁ τῶν ἀρχόντων φόβος, καὶ διήγησις τῶν κατὰ τὴν ὁδὸν συμβάντων τοῖς τὴν ἀγγελίαν τῆς στάσεως Ὁμιλία ςʹ
7. Ὅτι τὸ τῆς λύπης πάθος εἰς ἁμαρτίας ἀναίρεσιν μόνον χρήσιμον· καὶ εἰς τὸ, Ἐν ἀρχῇ ἐποίησεν ὁ Θεὸς τὸν οὐρανὸν καὶ τὴν γῆν·Ὁμιλία ζʹ
8. Προτροπὴ εἰς ἀρετήν· καὶ εἰς τὸ, Περιεπάτει ὁ Θεὸς τὸ δειλινὸν ἐν τῷ παραδείσῳ· καὶ περὶ τοῦ φεύγειν τοὺς ὅρκους Ὁμιλία ηʹ
9. Ἔπαινος τῶν κατωρθωκότων τὸ μὴ ὀμνύειν· καὶ ὅτι οὐκ ὀφείλει τις διακρίνεσθαι μετὰ ἑστίασιν ἀκροᾶσθαι θείων λογίων Ὁμιλία θʹ
10. Ἔπαινος τῶν μετὰ τὴν ἑστίασιν ἀπηντηκότων εἰς τὴν ἀκρόασιν· καὶ φυσιολογία κόσμου· καὶ κατὰ τῶν θεοποιούντων τὴν κτίσιν· Ὁμιλία ιʹ
11. Εὐχαριστία πρὸς τὸν Θεὸν περὶ τῆς ἀπαλλαγῆς τῶν ἐκ τῆς στάσεως προσδοκηθέντων κακῶν, καὶ ἀνάμνησις τῶν τότε συμβάντωνὉμιλία ιαʹ
12. Ἔτι εὐχαριστία πρὸς τὸν Θεὸν περὶ τῆς συγχωρήσεως τῶν ἡμαρτηκότων εἰς τὸν βασιλέα· Ὁμιλία ιβʹ
13. Εὐχαριστία ἔτι πρὸς τὸν Θεὸν περὶ τῆς μεταβολῆς τῶν σκυθρωπῶν· καὶ ἀνάμνησις τῶν διὰ τὴν στάσιν διασυρθέντων Ὁμιλία ιγʹ
14. Τοῦ δήμου παντὸς ἀφεθέντος τῆς ἀγωνίας καὶ θαρσήσαντος, τινὲς πάλιν τὴν πόλιν ἐτάραξαν φοβερὰς πλάττοντες φήμας,Ὁμιλία ιδʹ
15. Ἔτι εἰς τὴν συμφορὰν τῆς πόλεως Ἀντιοχείας, καὶ ὅτι χρήσιμον πανταχοῦ φόβος, καὶ ὅτι πένθος γέλωτος λυσιτελέστερονὉμιλία ιεʹ
16. Φημισθείσης εἰς τὸν ἄρχοντα πραίδας, καὶ πάντων περὶ φυγῆς βουλευομένων, τοῦ ἄρχοντος εἰσελθόντος εἰς τὴν ἐκκλησίαν καὶ παρακαλέσαντος, Ὁμιλία ιςʹ
17. Εἰς τοὺς ἄρχοντας τοὺς παρὰ τοῦ βασιλέως Θεοδοσίου ἀποσταλέντας, Ἐλλέβιχον στρατηλάτην καὶ Καισάριον μάγιστρονὉμιλία ιζʹ
18. Εἰς τὴν προειρημένην ὑπόθεσιν τῆς στάσεως, περὶ νηστείας, καὶ εἰς τὸ ῥητὸν τοῦ Ἀποστόλου, Χαίρετε ἐν Κυρίῳ πάντοτε Ὁμιλία ιηʹ
19. Τῇ Κυριακῇ τῆς ἐπισωζομένης πρὸς τοὺς ἀπὸ τῆς χώρας· καὶ περὶ τοῦ μὴ ὀμνύειν Ὁμιλία ιθʹ
20. Ὅτι οὐκ ἀρκεῖ ἡ νηστεία τῆς Τεσσαρακοστῆς πρὸς τὸ δύνασθαι κοινωνεῖν, ἀλλὰ καὶ δεῖ τῆς κατὰ ψυχὴν ἀρετῆς πρώτης·Ὁμιλία κʹ
21. Εἰς τὴν ἐπάνοδον τοῦ ἐπισκόπου Φλαβιανοῦ, καὶ εἰς τὴν τοῦ βασιλέως διαλλαγὴν πρὸς τὴν πόλιν·Ὁμιλία καʹ

   ΚΑΤΗΧΗΣΕΙΣ ΠΕΡΙ ΜΕΤΑΝΟΙΑΣ

1. Κατήχησις πρώτηΠρὸς τοὺς μέλλοντας φωτίζεσθαι, καὶ διὰ τί λουτρὸν παλιγγενεσίας καὶ οὐκ ἀφέσεως ἁμαρτημάτων
2. Κατήχησις ∆ευτεραΠρὸς τοὺς μέλλοντας φωτίζεσθαι· καὶ περὶ γυναικῶν τῶν ἐν πλέγμασι καὶ χρυσῷ κατακοσμουσῶν ἑαυτάς·
3. Ὁμιλία αʹΠρὸς τοὺς λέγοντας, ὅτι δαίμονες τὰ ἀνθρώπινα διοικοῦσι, καὶ δυσχεραίνοντας ἐπὶ ταῖς τοῦ Θεοῦ κολάσεσι, καὶ σκανδαλιζομένους ἐπὶ ταῖς τῶν φαύλων εὐημερίαις καὶ δυσπραγίαις τῶν δικαίων
4. Ὁμιλία βʹ Πρὸς τοὺς ἐγκαλοῦντας, τίνος ἕνεκεν οὐκ ἐκ μέσου γέγονεν ὁ διάβολος·
5. Ὁμιλία γʹὍτι ἐκ ῥᾳθυμίας ἡ κακία, καὶ ἀπὸ σπουδῆς ἡ ἀρετὴ, καὶ οὐδὲν οὔτε οἱ ἄνθρωποι πονηροὶ
6. Λογος περι μετανοιας Ἐξ ἀγροῦ αὐτοῦ ἐπανελθόντος Ὁμιλία αʹ
7. Περι μετανοιας,καὶ εἰς τὴν σκυθρωπότητα βασιλέως Ἀχαὰβ, καὶ εἰς Ἰωνᾶν τὸν προφήτην Ὁμιλία βʹ
8. Περὶ ἐλεημοσύνης, καὶ εἰς τὰς δέκα παρθένους Ὁμιλία γʹ
9. Περι μετανοιας και ευχης Ὁμιλία δʹ
10. Περὶ νηστείας καὶ εἰς τὸν προφήτην Ἰωνᾶν, καὶ ∆ανιὴλ,καὶ τοὺς τρεῖς παῖδας Ὁμιλία εʹ
11. Περί νηστειας τῇ ἕκτῃ ἑβδομάδι τῆς ἁγίας τεσσαρακοστῆς Ὁμιλία ς ʹ
12. Περί μετανοίας καὶ κατανύξεως, καὶ ὅτι ταχὺς ὁ Θεὸς εἰς σωτηρίαν καὶ βραδὺς εἰς τιμωρίαν· Ὁμιλία ζʹ
13. Περί μετανοίας Ὁμιλία ηʹ
14. Περὶ μετανοίας, καὶ εἰς τοὺς ἀπολειφθέντας ἐν ταῖς συνάξεσιν, ἐν ᾧ καὶ περὶ τῆς ἱερᾶς τραπέζης καὶ περὶ κρίσεως
15. Εἰς τὴν γενέθλιον ἡμέραν τοῦ Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ,
16. Πρὸς τοὺς ἀπολιμπανομένους τῶν θείων συνάξεων, καὶ εἰς τὸ ἅγιον καὶ σωτήριον βάπτισμα τοῦ Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦον
17. Είς την προδοσίαν του Ιούδα, καὶ εἰς τὸ Πάσχα, καὶ εἰς τὴν παράδοσιν τῶν μυστηρίωνὉμιλία αʹ
18. Εἰς τὸ θεῖον καὶ μυστικὸν δεῖπνον τοῦ Σωτῆρος, καὶ περὶ τῆς τοῦ Ἰούδα προδοσίας, καὶ εἰς τὸ ΠάσχαὉμιλία βʹ
19. Εἰς τὸν σταυρὸν καὶ εἰς τὸν λῃστὴν, καὶ περὶ τῆς δευτέρας τοῦ Χριστοῦ παρουσίας, καὶ περὶ τοῦ συνεχῶς εὔχεσθαι ὑπὲρ τῶν ἐχθρῶν Ομιλία αʹ
20. Εἰς τὸν σταυρὸν, ἐλέχθη εἰς τὴν ἁγίαν καὶ μεγάλην Παρασκευήν· καὶ εἰς τὴν ἐξομολόγησιν τοῦ λῃστοῦ, Ὁμιλία βʹ

   ΤΟΜΟΣ 50

1. Περί της των νεκρών άναστάσεως ομιλία
2. Κατά μεθυόντων, καί εις τήν Aνάστασιν
3. Εἰς τὴν ἀνάληψιν τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ
4. Εις την Αγίαν Πεντηκοστήν
5. Εις την Αγίαν Πεντηκοστήν Ὁμιλία βʹ
6. Εις τὸν ἅγιον ἀπόστολον Παῦλον λόγος α ʹ
7. Είς τὸν ἅγιον ἀπόστολον Παῦλον λόγος β
8. Εἰς τὸν ἅγιον ἀπόστολον Παῦλον λόγος γʹ
9. Εἰς τὸν ἅγιον ἀπόστολον Παῦλον λόγος δʹ
10. Εἰς τὸν άγιον ἀπόστολον Παύλον λόγος εʹ
11. Eἰς τὸν ἅγιον ἀπόστολον Παῦλον λόγος στʹ
12. Εις τὸν άγιον ἀπόστολον Παύλον λόγος ζʹ
13. Eἰς τὸν Μελέτιον ἀρχιεπίσκοπον Ἀντιοχείας
14. Εἰς τὸν ἅγιον μάρτυρα Λουκιανόν
15. Εις τον άγιον ιερομάρτυρα Βαβύλαν
16. Εις τὸν μακάριον Βαβύλαν καὶ κατὰ Ἑλλήνων
17. Εἰς τοὺς ἁγίους μάρτυρας Ἰουβεντῖνον καὶ Μαξιμίνον
18. Εἰς τὴν ἁγίαν μάρτυρα Πελαγίαν τὴν ἐν Ἀντιοχείᾳ
19. Εἰς τὴν ἁγίαν μάρτυρα Πελαγίαν
20. Εἰς τὸν ἅγιον ἱερομάρτυρα Ἰγνάτιον τὸν θεοφόρον
21. Εἰς τόν Εὐστάθιον ἀρχιεπίσκοπον Αντιοχείας
22. Εἰς τὸν ἅγιον μάρτυρα Ῥωμανὸν αʹ
23. Είς τον Αγιον μάρτυρα Ρωμανόν β΄
24. Εις τους Αγίους Μακκαβαιους καὶ εἰς τὴν μητέρα αὐτῶν
25. Εις τους Αγίους Μακκαβαιους Ὁμιλία βʹ
26. Εις τους Αγίους Μακκαβαίους Ὁμιλία γʹ
27. Εις τας Αγίας μάρτυρας Βερνίκην καὶ Προσδόκην
28. Λόγος εις τον τετραημερον Λάζαρον
29. Ἀπελθόντος τοῦ ἐπισκόπου μαρτύρων
30. Ὅτι ἐπικίνδυνον καὶ τοῖς λέγουσι, καὶ τοῖς ἀκούουσι
31. Εις μάρτυρας ομιλία
32. Εγκώμιον εις τον Αγιον μάρτυρα Ιουλιανόν
33. Εγκώμιον εις τον άγιον μάρτυρα Βαρλαάμ
34. Εγκώμιον Εἰς τὴν ἁγίαν μεγαλομάρτυρα ∆ροσίδα
35. Εγκώμιον εις μάρτυρας Αιγυπτίους
36. Εις τον μαρτυρα Φωκάν και κατα Aιρετικών
37. Εγκώμιον εἰς τοὺς Αγίους Πάντας
38. Ομιλία μετά τον σεισμόν
39. Είς την προδοσίαν του Ιούδα
40. Εἰς τὴν μνήμην τοῦ ἁγίου Βάσσου
41. Λόγος εις Πέτρον τον Απόστολον καὶ Ἠλίαν
42. Λόγος εις τον μακάριον Αβραάμ
43. Είς την αγιαν πρωτομάρτυρα καὶ ἀπόστολον Θέκλα
44. Περι ειμαρμένης τε και προνοίας λογοι εξ λόγος αʹ
45. Περι προνοίας και ειμαρμένης λόγος βʹ
46. Περι ειμαρμένης και προνοίας λόγος γʹ
47. Περι προνοίας και ειμαρμένης λόγος δʹ
48. Περι ειμαρμένης και προνοίας λόγος εʹ
49. Περι ειμαρμένης η κατὰ γαστριμαργίας λόγος ςʹ
50. Του αυτού περι προσευχής λόγος αʹ
51. Περι προσευχής λόγος βʹ
52. Ὁμιλία εἰς τὸν χρηματισμὸν Ζαχαρίου, καὶ εἰς τὴν σύλληψιν τῆς Ἐλισάβετ
53. Εἰς τὴν σύλληψιν τού προφήτου Προδρόμου και Βαπιστή
54. Είς τον Ευαγγελισμόν τῆς∆εσποίνης ἡμῶν Θεοτόκου
55. Είς το Εξήλθε δόγμα παρὰ Καίσαρος Αυγούστου
56. Εις τον Αγιον Ιωάνννην τὸν Πρόδρομον
57. Εις τα Αγια Θεόφανεια
58. Τη Αγία και Μεγαλη Παρασκευῇ
59. Εις τον Τίμιον καὶ Ζωοποιὸν Σταυρὸν
60. Εις την τριήμερον ανάστασιν τοῦ κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ

   ΤΟΜΟΣ 51

1. Εις την παραβολην τού τὰ μύρια τάλαντα ὀφείλοντος
2. Εις το Πάτερ, εἰ δυνατόν ἐστι, παρελθέτω ἀπ' ἐμοῦ τὸ ποτήριον τοῦτο·
3. Περὶ τοῦ κατὰ Θεὸν πολιτεύεσθαι, καὶ εἰς τὸ, Στενὴ ἡ πύλη,
4. Εἰς τὸν παραλυτικὸν διὰ τής στέγης χαλασθέντα,
5. Πρὸς τοὺς ἐγκαταλείψαντας τὴν σύναξιν τῆς Ἐκκλησίας,
6. Συνάξεως διὰ χρόνου ἐν τή παλαιά ἐκκλησίᾳ γενομένης
7. Ὅτι χρήσιμος ἡ τῶν Γραφῶν ἀνάγνωσις,
8. Οτι οὐκ ἀκίνδυνον τοίς ἀκροαταίς τὸ σιγάν
9. Αναγνωσθείσης περικοπής, Σαύλος δὲ έτι ἐμπνέων
10. Πρὸς τοὺς ἐγκαλοῦντας ὑπὲρ τοῦ μήκους τῶν εἰρημένων
11. Πρὸς τοὺς ἐγκαλέσαντας ὑπὲρ τοῦ μήκους τῶν προοιμίων,
12. Επιτίμησις Κατὰ τών ἀπολειφθέντων, παραίνεσις
13. Εἰς τὸ ῥητὸν : Οὐ μόνον δὲ, ἀλλὰ καὶ καυχώμεθα ἐν ταῖς θλίψεσιν,
14. Εἰς την ῥῆσιν Οἴδαμεν ὅτι τοῖς ἀγαπῶσι τὸν Θεὸν πάντα συνεργεῖ εἰς ἀγαθὸν
15. Ἐὰν πεινά ὁ ἐχθρός σου ψώμιζε αὐτὸν
16. Είς το Ἀσπάσασθε Πρίσκιλλαν καὶ Ακύλαν
17. Εις Ακύλαν και Πρισκιλλαν καὶ εἰς τὸ μὴ κακῶς
18. Εις το αποστολικον ρητον διὰ δὲ τὰς πορνείας έκαστος τήν εαυτού γυναίκα εχέτω
19. Είς το γυνὴ δέδεται νόμω, ἐφ' όσον χρόνον ζή ὁ ανήρ αυτής
20. Εγκώμιον εις Μαξίμον καὶ περὶ τού ποίας δεί άγεσθε γυναίκας
21. Ού θέλω ὑμάς ἀγνοείν, ἀδελφοὶ, ότι οἱ Πατέρες πάντα εν νεφέλαις εισίν
22. ∆εί δὲ καὶ αἱρέσεις είναι ἐν ὑμίν, ίνα οἱ δόκιμοι φανεροί γένωνται
23. Είς τό Επίστευσα διό ελάλησα και περί ελεημοσύνης
24. Είς τήν ρήσιν : Εχοντες δὲ τὸ αὐτὸ Πνεύμα τής Πίστεως
25. Εις το ρητον, Ὄφελον ἀνείχεσθέ μου μικρὸν τῇ ἀφροσύνῃ
26. Εἴτε προφάσει, εἴτε ἀληθείᾳ Χριστὸς καταγγέλλεται καὶ περὶ ταπεινοφροσύνης
27. Εις το Χήρα καταλεγέσθω μὴ ἐλάττων ἐτῶν ἑξήκοντα
28. Εις τον Ηλίαν καὶ εἰς τὴν χήραν, καὶ περὶ ἐλεημοσύνης
29. Περι της τών μελλοντων απολαύσεως, καὶ τῆς τῶν παρόντων εὐτελείας
30. Περι του μη δημοσιευειν τὰ ἁμαρτήματα τῶν ἀδελφών
31. Περὶ τοῦ μὴ ἀπογινώσκειν τινὰς ἑαυτῶν, μηδὲ κατεύχεσθε
32. Τῇ προτέρᾳ συνάξει ἐν τῇ ἐκκλησίᾳ συναχθεὶς μετά τού Επισκόπου

   52 ΤΟΜΟΣ

1. Ομίλία είς Ευτρόπιον Ευνούχον Πατρίκιον και Υπατον
2. Ομιλία ότε τῆς ἐκκλησίας ἔξω εὑρεθεὶς Εὐτρόπιος ἀπεσπάσθη, καὶ περὶ παραδείσου καὶ Γραφῶν
3. Ομιλία ότε Σατορνῖνος καὶ Αὐρηλιανὸς ἐξωρίσθησαν
4. Ομιλία πρό τής εξορίας
5. Ομιλία αυτού επανελθόντος απὸ τῆς προτέρας ἐξορίας ὁμιλία
6. Ομιλία είς την επίλυσιν της Χαναναίας Ερρέθη δὲ μετὰ τὸ ὑποστρέψαι αὐτὸν ἐκ τῆς ἐξορίας
7. Επιστολὴ γραφεῖσα ἀπὸ Κουκουσοῦ τῆς Κιλικίας, ὄντος αὐτοῦ ἐν ἐξορίᾳ,
8. Πρὸς τοὺς σκανδαλιζομένους ἐπὶ ταῖς παρανομίαις ταῖς γινομέναις καὶ τῇ τοῦ λαοῦ καὶ πολλῶν ἱερέων
9. Κεφ αʹ Ὅτι ἀναγκαῖον εἰπεῖν τὴν αἰτίαν ἀφ' ἧς τὸ σκάνδαλον ἐτέχθη
10. Κεφ βʹ Ὅτι ἐπισφαλὲς καὶ παραπληξίας ἀνάμεστον τὸ πολυπραγμονεῖν καὶ περιεργάζεσθαι τὴν ἀπόρρητον τοῦ Θεοῦ σοφίαν
11. Κεφ γʹ Ὅτι οὐχ ἡμῖν μόνον ἀλλὰ καὶ ταῖς ἄνω δυνάμεσιν ἀκατάληπτον τὸ θεῖον
12. Κεφ δʹ Ὅτι καὶ ὁ προφήτης Μωυσῆς τὴν περιεργίαν τὴν ἐπισφαλῆ ἐν προοιμίοις τοῦ βιβλίου δι' ἑνὸς ἀνεῖλε ῥήματος
13. Κεφ ςʹ Περὶ τῆς ἀγάπης τοῦ Θεοῦ τῆς πᾶσαν ἀγάπην μεθ'ὑπερβολῆς ὑπερβαινούσης
14. Κεφ ζʹ Ἀπόδειξις τῆς τοῦ Θεοῦ προνοίας ἡ διὰ τῆς κτίσεως
15. Κεφ ηʹ Ὅτι προνοίας ἀπόδειξις καὶ τὸ νόμον δοῦναι καὶ φυσικὸν καὶ γραπτὸν καὶ γενναίους ἄνδρας παρασκεύασαι
16. Κεφ θʹ Ὅτι οὔτε περιεργάζεσθαι χρὴ καὶ ὅτι δεῖ ἀναμένειν τὰ τέλη τῶν πραγμάτων
17. Κεφ ιʹ Ὅτι καὶ οἱ παλαιοὶ τὰ τέλη τῶν πραγμάτων ἀνέμενον
18. Κεφ ιαʹ Ὅτι οὐκ εὐθέως τοῦτο γέγονε καὶ ὅτι ἐν ἀρχῇ ἐναντία ἅπαντα βλέποντες οἱ ἅγιοι οὐκ ἐσκανδαλίζοντο
19. Κεφ ιβʹ Τίνος ἕνεκεν ἀφέθησαν ἐν τῷ κόσμῳ τούτῳ καὶ οἱ ἄνθρωποι πονηροὶ καὶ δαίμονες καὶ διάβολος
20. Κεφ ιγʹ Ὅτι τοὺς νήφοντας οὐδὲν παραβλάπτει οὐδὲ σκανδαλίζει
21. Κεφ ιδʹ Ὅτι καὶ ἐπὶ τῶν ἀποστόλων πολλὰ τὰ σκάνδαλα καὶ πολλοὶ οἱ παρασυρόμενοι καὶ διδασκάλων
22. Κεφ ιεʹ Ὅτι οἱ ἀνόητοι καὶ ἀπὸ τοῦ κεφαλαίου τῶν ἀγαθῶν τοῦ σταυροῦ λέγω δι' οὗ ἡ οἰκουμένη ἐσώθη
23. Κεφ ιςʹ Ὅτι τὸν ἑαυτὸν μὴ ἀδικοῦντα οὐδεῖς παραβλάψαι δύναται ἕτερος
24. Κεφ ιζʹ Ὅτι μεγίστης προνοίας καὶ ἀγαθότητος καὶ ἀγάπης Θεοῦ ὁ σταυρὸς δεῖγμα
25. Κεφ ιηʹ Ὅτι οὐ μικρὸν ἀπὸ τῶν συμβάντων κέρδος τῇ ἐκκλησίᾳ γέγονεν
26. Κεφ ιθʹ Ὅτι πολλοὶ μάρτυρες ἐν τῇ ὑποθέσει ταύτῃ ἐγένοντο καὶ ζῶντες καὶ τετελευτηκότες
27. Κεφ κʹ Ὅτι καὶ ἐπὶ τῶν ἀποστόλων χαλεπώτερα συνέβη
28. Κεφ καʹ Ὅτι καὶ ἐν τῇ παλαιᾷ καὶ ἐν τῇ καινῇ πολλοὶ οἱ πειρασμοί
29. Κεφ κβʹ Ὅτι καὶ τοὺς εὐγνωμόνως δικάζοντας οὐ μόνον οὐ σκανδαλίζει ἀλλὰ καὶ ὠφελεῖ ς
30. Κεφ κγʹ Ὅτι μέγιστον σημεῖον τῆς εὐδοκιμήσεως τῆς Ἐκκλησίας τὰ γινόμενα καὶ πολλοὺς ταῦτα ὠφέλησεν
31. Κεφ κδʹ Ὅτι οἱ ταῦτα παρανομήσαντες καὶ ἐντεῦθεν δίκην διδόασι
32. Καὶ ὄψονται μὲν αὐτοὺς κολαζομένους, ἐξαρπάσαι δέ, κἂν μυριάκις βουληθῶσι,
33. Α΄ Ιννοκεντίω Επισκόπω Ρώμης, Ἰωάννης ἐν Κυρίῳ χαίρειν
34. Β΄ Ιννοκεντίω Επισκόπω Ρώμης, Ἰωάννης ἐν Κυρίῳ χαίρειν
35. Τοίς εγκεκλειισμένοις Επισκόπεις , Πρεσβύτεροις καὶ διακόνοις ἐν δεσμωτηρίῳ δι' εὐσέβειαν

   ΕΠΙΣΤΟΛΑΙ ΔΙΑΚΟΝΩ ΟΛΥΜΠΙΑΔΙ

1. ΑʹΤῇ δεσποίνῃ μου τῇ αἰδεσιμωτάτῃ καὶ θεοφιλεστάτῃ διακόνῳ Ὀλυμπιάδι
2. Βʹ Ἀλλὰ καὶ τοῦτό σοι λελύσθω τὸ δέος τὸ τῆς ὁδοιπορίας τῆς ἡμετέρας.
3. Γʹ Ὅταν ἴδω δήμους ἀνδρῶν καὶ γυναικῶν κατὰ τὰς ὁδούς, κατὰ τοὺς σταθμούς,
4. ∆ʹ Τὴν ἀρρωστίαν διαφυγὼν ἣν κατὰ τὴν ὁδὸν ὑπέμεινα
5. Εʹ Οὐκ ἔμελλον ἄρα οὐδὲ τῆς πόλεως ἀναχωρήσας ἀπαλλάττεσθαι
6. ΣΤʹ Μόλις ποτὲ ἀνεπνεύσαμεν εἰς τὴν Κουκουσὸν ἀφικόμενοι
7. Ηʹ Ἤρκει μὲν καὶ ἡ πρώην ἐλθοῦσα ἐπιστολὴ πρὸς τὴν ἐμμέλειαν τὴν σὴν
8. Θʹ Τί θρηνεῖς; Τί κόπτεις σαυτὴν καὶ δίκας ἀπαιτεῖς
9. Ιʹ Καὶ τὰ σώματα τὰ σφοδροῖς παλαίσαντα πυρετοῖς, καὶ τὰ πελάγη
10. ΙΑʹ Ἐπετάθη τὰ τῆς θλίψεως ὑμῖν καὶ πλατύτερα πάλιν ἐτέθη τὰ σκάμματ
11. ΙΒʹ Ἀπ' αὐτῶν ἀναβὰς τῶν τοῦ θανάτου πυλῶν ταῦτα ἐπιστέλλω
12. ΙΓʹ Τί φῄς; Οὐκ ἔστησας τρόπαιον οὐδὲ ἤρω νίκην λαμπράν;
13. Ι∆ʹ Ἀμφότερα τῆς ἀφάτου τοῦ Θεοῦ φιλανθρωπίας,
14. ΙΕʹ Σὺ δέ μοι προσεδόκησας, τοσαύτην ἐκ νεότητός σου
15. Ις ʹ Οὐδὲν ξένον οὐδὲ ἀπεικὸς γέγονεν ἐπὶ τῆς εὐλαβείας τῆς σῆς
16. ΙΖʹ Τῆς σφοδρότητος ἕνεκεν τοῦ χειμῶνος

   ΕΠΙΣΤΟΛΑΙ ΙΔΙΑΙΤΕΡΑΙ

1. ΙΗʹ Καρτερίᾳ.
2. ΛΑʹ Μαρκελλίνῳ
3. Μʹ Ἀσυγκριτίᾳ
4. Ξʹ Χαλκιδίᾳ καὶ Ἀσυγκριτίᾳ
5. Πʹ Φιρμίνῳ
6. Ρʹ Μαρκιανῷ καὶ Μαρκελλίνῳ
7. ΡΙΘʹ Θεοφίλῳ πρεσβυτέρῳ
8. Οʹ Ἀφθονίῳ, Θεοδότῳ, Χαιρέᾳ, πρεσβυτέροις καὶ μονάζουσιν
9. Αʹ Ῥωμανῷ πρεσβυτέρῳ.
10. ΡΘʹ Ῥουφίνῳ ἐπισκόπῳ.
11. ΡΚΕʹ Πρός Κυριάκον Επίσκοπον εν εξορία όντα αυτόν
12. ΡΛΑʹ Ἐλπιδίῳ ἐπισκόπῳ.
13. ΡΜΕʹ Νικολάῳ πρεσβυτέρῳ
14. ΡΞΑʹ Πρεσβυτέροις Ῥωμαίοις ἐλθοῦσι μετὰ τῶν ἐπισκόπων
15. ΡΠʹ Ὑπατίῳ πρεσβυτέρῳ
16. Σʹ Καλλιστράτῳ ἐπισκόπῳ Ἰσαυρίας
17. ΣΙΒʹ. Θεοφίλῳ πρεσβυτέρῳ
18. ΣΚΖʹ. Καρτερίᾳ.

    53 ΤΟΜΟΣ ΕΙΣ ΤΗΝ ΓΕΝΕΣΙΝ

1. ΟΜΙΛΙΑ Α. Λόγος παραινετικός είς τήν Εισοδο της Αγίας Τεσσαρακοστής
2. OΜΙΛΙΑ Β.Εἰς τὴν ἀρχὴν τῆς κτίσεως· Ἐν ἀρχῇ ἐποίησεν ὁ Θεὸς τὸν οὐρανὸν καὶ τὴν γῆν.
3. ΟΜΙΛΙΑ Γ.Εἰς τὰ ὑπόλοιπα τοῦ, Ἐν ἀρχῇ ἐποίησεν ὁ Θεὸςτὸν οὐρανὸν καὶ τὴν γῆν, ἕως τοῦ, Καὶ ἐγένετο ἑσπέρα, καὶ ἐγένετο πρωῒ, ἡμέρα μία.
4. ΟΜΙΛΙΑ Δ.Καὶ εἶπεν ὁ Θεός· Γενηθήτω στερέωμα ἐν μέσῳτοῦ ὕδατος, καὶ ἔστω διαχωρίζον ἀναμέσονὕδατος καὶ ὕδατος· καὶ ἐγένετο οὕτως.
5. OΜΙΛΙΑ Ε.Καὶ εἶπεν ὁ Θεός· Συναχθήτω τὸ ὕδωρ τὸ ὑποκάτω τοῦ οὐρανοῦ εἰς συναγωγὴν μίαν, καὶ ὀφθήτω ἡ ξηρά.
6. ΟΜΙΛΙΑς .Καὶ εἶπεν ὁ Θεός· Γενηθήτωσαν φωστῆρες ἐν τῷστερεώματι τοῦ οὐρανοῦ εἰς φαῦσιν ἐπὶ τῆς γῆς,τοῦ διαχωρίζειν ἀναμέσον τῆς ἡμέρας καὶ ἀναμέσον τῆς νυκτὸς, καὶ ἔστωσαν εἰς σημεῖα, καὶεἰς καιροὺς καὶ εἰς ἡμέρας, καὶ εἰς ἐνιαυτούς.
7. ΟΜΙΛΙΑ Ζ. Καὶ εἶπεν ὁ Θεός· Ἐξαγαγέτω τὰ ὕδατα ἑρπετὰ ψυχῶν ζωσῶν, καὶ πετεινὰ πετόμενα ἐπὶ τῆς γῆςκατὰ τὸ στερέωμα τοῦ οὐρανοῦ, καὶ ἐγένετο οὕτως. Καὶ ἐποίησεν ὁ Θεὸς τὰ κήτη τὰ μεγάλα, καὶπᾶσαν ψυχὴν ζώων ἑρπετῶν, ἃ ἐξήγαγε τὰ ὕδατα κατὰ γένη αὐτῶν.
8. ΟΜΙΛΙΑ Η.Καὶ εἶπεν ὁ Θεός· Ποιήσωμεν ἄνθρωπον κατ' εἰκόναἡμετέραν, καὶ καθ' ὁμοίωσιν· καὶ ἀρχέτωσαν τῶνἰχθύων τῆς θαλάσσης, καὶ τῶν πετεινῶν τοῦ οὐρανοῦ, καὶ τῶν κτηνῶν, καὶ τῶν θηρίων, καὶ πάσηςτῆς γῆς, καὶ πάντων τῶν ἑρπετῶν τῶν ἑρπόντων ἐπὶ τῆς γῆς.
9. ΟΜΙΛΙΑ Θ.Εἰς τὰ ἀκόλουθα τοῦ, Ποιήσωμεν ἄνθρωπον κατ'εἰκόνα ἡμετέραν, καὶ πρὸς τοὺς λέγοντας, διὰ τί τὰ θηρία ἐδημιουργήθη; καὶ τί τὸ χρήσιμον ἀπὸ τοῦ παραχθῆναι; Καὶ ὅτι καὶ τοῦτο μάλιστα δείκνυσι καὶ τὴν τιμὴν τὴν εἰς τὸν ἄνθρωπον, καὶ τὴν ἄφατον τοῦ Θεοῦ φιλανθρωπίαν.
10. ΟΜΙΛΙΑ Ι.Προτροπὴ πρὸς τοὺς ἐρυθριῶντας μετὰ τὴν ἑστίασινπαραβαλεῖν τῇ συνάξει κατὰ τὴν ἑσπέραν, καὶ εἰς τὰ ἑξῆς τοῦ, Ποιήσωμεν ἄνθρωπον κατ' εἰκόνα ἡμετέραν, καὶ καθ' ὁμοίωσιν· καὶ εἰς τὸ,Καὶ ἐποίησεν ὁ Θεὸς τὸν ἄνθρωπον· κατ' εἰκόνα Θεοῦἐποίησεν αὐτόν· ἄρσεν καὶ θῆλυ ἐποίησεν αὐτούς.
11. ΟΜΙΛΙΑ ΙΑ.Ὅτι δεῖ πολὺν τῆς ἀρετῆς ποιεῖσθαι λόγον, καὶ μιμεῖσθαι τοὺς ἁγίους, οἳ τῆς αὐτῆς φύσεως ἡμῖνὄντες ταύτην μετὰ ἀκριβείας κατώρθωσαν, καὶ ὅτι ῥᾳθυμοῦσιν ἡμῖν οὐδεμία ἔσται ἀπολογία.
12. ΟΜΙΛΙΑ ΙΒ.Εἰς τὰ ἀκόλουθα τῆς κτίσεως· Αὕτη ἡ βίβλος γενέσεως οὐρανοῦ τε καὶ γῆς, ὅτε ἐγένετο· ᾗ ἡμέρᾳ ἐποίησεν ὁ Θεὸς τὸν οὐρανὸν καὶ τὴν γῆν.
13. ΟΜΙΛΙΑ ΙΓ.Καὶ ἐφύτευσε Κύριος ὁ Θεὸς παράδεισον ἐν Ἐδὲμκατὰ ἀνατολὰς, καὶ ἔθετο ἐκεῖ τὸν ἄνθρωπον, ὃν ἔπλασεν.
14. ΟΜΙΛΙΑ ΙΔ.Καὶ ἔλαβε Κύριος ὁ Θεὸς τὸν ἄνθρωπον, ὃν ἔπλασε,καὶ ἔθετο αὐτὸν ἐν τῷ παραδείσῳ τῆς τρυφῆς, ἐργάζεσθαι αὐτὸν καὶ φυλάσσειν.
15. ΟΜΙΛΙΑ ΙΕ.Τῷ δὲ Ἀδὰμ οὐχ εὑρέθη βοηθὸς ὅμοιος αὐτῷ. Καὶἐπέβαλεν ὁ Θεὸς ἔκστασιν ἐπὶ τὸν Ἀδὰμ, καὶ ὕπνωσε. Καὶ ἔλαβε μίαν τῶν πλευρῶν αὐτοῦ, καὶ ἀνεπλήρωσε σάρκα ἀντ' αὐτῆς. Καὶ ᾠκοδόμησε Κύριος ὁ Θεὸς τὴν πλευρὰν, ἣν ἔλαβεν ἀπὸ τοῦ Ἀδὰμ, εἰς γυναῖκα.
16. ΟΜΙΛΙΑ Ις.Εἰς τὴν παράβασιν τῶν πρωτοπλάστων. Καὶ ἦσαν οἱ δύο γυμνοὶ, ὅ τε Ἀδὰμ, καὶ ἡ γυνὴ αὐτοῦ, καὶ οὐκ ᾐσχύνοντο.
17. ΟΜΙΛΙΑ ΙΖ.Καὶ ἤκουσαν τῆς φωνῆς Κυρίου τοῦ Θεοῦ περιπατοῦντος ἐν τῷ παραδείσῳ τὸ δειλινόν.
18. ΟΜΙΛΙΑ ΙΗ.Καὶ ἐκάλεσεν Ἀδὰμ τὸ ὄνομα τῆς γυναικὸς αὐτοῦ,Ζωὴ, ὅτι αὕτη μήτηρ πάντων τῶν ζώντων. Καὶ ἐποίησε Κύριος ὁ Θεὸς τῷ Ἀδὰμ καὶ τῇ γυναικὶαὐτοῦ χιτῶνας δερματίνους, καὶ ἐνέδυσεν αὐτούς.Καὶ εἶπεν ὁ Θεός· Ἰδοὺ Ἀδὰμ γέγονεν ὡς εἷς ἐξ ἡμῶν.
19. ΟΜΙΛΙΑ ΙΘ.Καὶ εἶπε Κάϊν πρὸς Ἄβελ τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ·Διέλθωμεν δὴ εἰς τὸ πεδίον.
20. ΟΜΙΛΙΑ Κ.Ἐξῆλθε δὲ Κάϊν ἀπὸ προσώπου τοῦ Θεοῦ, καὶ ᾤκησεν ἐν γῇ Ναῒδ κατέναντι Ἐδὲμ, καὶ τὰ ἑξῆς.
21. ΟΜΙΛΙΑ ΚΑ.Αὕτη ἡ βίβλος γενέσεως ἀνθρώπων, ᾗ ἡμέρᾳ ἐποίησεν ὁ Θεὸς τὸν Ἀδὰμ, κατ' εἰκόνα Θεοῦ ἐποίησεναὐτὸν, ἄρσεν καὶ θῆλυ ἐποίησεν αὐτοὺς, καὶ ἐπωνόμασε τὸ ὄνομα αὐτῶν Ἀδὰμ, ᾗ ἡμέρᾳ ἐποίησεν αὐτούς.
22. ΟΜΙΛΙΑ ΚΒ.Καὶ ἦν Νῶε ἐτῶν πεντακοσίων, καὶ ἐγέννησε Νῶε τρεῖς υἱοὺς, τὸν Σὴμ, τὸν Χὰμ, τὸν Ἰάφεθ. Καὶ ἐγένετο, ἡνίκα ἤρξαντο οἱ ἄνθρωποι πολλοὶ γίνεσθαι ἐπὶ τῆς γῆς, καὶ θυγατέρες ἐγεννήθησαν αὐτοῖς.
23. ΟΜΙΛΙΑ ΚΓ.Νῶε δὲ εὗρε χάριν ἐναντίον Κυρίου τοῦ Θεοῦ. Αὗται δὲ αἱ γενέσεις Νῶε. Νῶε ἄνθρωπος δίκαιος, τέλειος ὢν ἐν τῇ γενεᾷ αὐτοῦ· τῷ Θεῷ εὐηρέστησε Νῶε.
24. ΟΜΙΛΙΑ ΚΔ.Ἐγέννησε δὲ Νῶε τρεῖς υἱοὺς, τὸν Σὴμ, τὸν Χὰμ,τὸν Ἰάφεθ· ἐφθάρη δὲ ἡ γῆ ἐναντίον τοῦ Θεοῦ,καὶ ἐπλήσθη ἡ γῆ ἀδικίας.
25. ΟΜΙΛΙΑ ΚΕ.Νῶε δὲ ἦν ἐτῶν ἑξακοσίων, καὶ ὁ κατακλυσμὸς τοῦ ὕδατος ἐγένετο ἐπὶ τῆς γῆς.
26. ΟΜΙΛΙΑ Κς.Καὶ ἐμνήσθη ὁ Θεὸς τοῦ Νῶε, καὶ πάντων τῶν θηρίων, καὶ πάντων τῶν κτηνῶν, καὶ πάντων τῶνπετεινῶν, καὶ πάντων τῶν ἑρπετῶν, ὅσα ἦν μετ'αὐτοῦ ἐν τῇ κιβωτῷ. Καὶ ἐπήγαγεν ὁ Θεὸς πνεῦμαἐπὶ τὴν γῆν, καὶ ἐκόπασε τὸ ὕδωρ.
27. ΟΜΙΛΙΑ ΚΖ.Καὶ ᾠκοδόμησε Νῶε θυσιαστήριον τῷ Κυρίῳ, καὶ ἔλαβεν ἀπὸ πάντων τῶν κτηνῶν τῶν καθαρῶν, καὶ ἀπὸ πάντων τῶν πετεινῶν καθαρῶν, καὶ ἀνήνεγκεν ὁλοκάρπωσιν εἰς τὸ θυσιαστήριον.
28. ΟΜΙΛΙΑ ΚΗ.Καὶ εἶπεν ὁ Θεὸς τῷ Νῶε, καὶ τοῖς υἱοῖς αὐτοῦ μετ'αὐτοῦ, λέγων· Καὶ ἰδοὺ ἐγὼ ἀνίστημι τὴν διαθήκην μου ὑμῖν, καὶ τῷ σπέρματι ὑμῶν μεθ' ὑμᾶς,καὶ πάσῃ ψυχῇ ζώσῃ μεθ' ὑμῶν, ἀπό τε ὀρνέωνκαὶ ἀπὸ κτηνῶν, καὶ πᾶσι τοῖς θηρίοις τῆς γῆς.
29. ΟΜΙΛΙΑ ΚΘ.Καὶ ἤρξατο Νῶε ἄνθρωπος γεωργὸς γῆς, καὶ ἐφύτευσεν ἀμπελῶνα, καὶ ἔπιεν ἐκ τοῦ οἴνου, καὶ ἐμεθύσθη.
30. ΟΜΙΛΙΑ Λ.Καὶ ἦν πᾶσα ἡ γῆ χεῖλος ἓν, καὶ φωνὴ μία πᾶσιν.
31. ΟΜΙΛΙΑ ΛΑ.Καὶ ἔλαβε Θάῤῥα τὸν Ἄβραμ καὶ τὸν Ναχὼρ τοὺς υἱοὺς αὐτοῦ, καὶ τὸν Λὼτ τὸν υἱὸν Ἄῤῥαν τοῦ υἱοῦ αὐτοῦ, καὶ τὴν Σάραν τὴν νύμφην αὐτοῦ,γυναῖκα δὲ Ἄβραμ τοῦ υἱοῦ αὐτοῦ· καὶ ἐξήγαγεν αὐτοὺς ἐκ τῆς χώρας τῶν Χαλδαίων, πορευθῆναι εἰς γῆν τῶν Χαναναίων· καὶ ἦλθεν ἕως Χαῤῥὰν, καὶ κατῴκησεν ἐκεῖ.
32. ΟΜΙΛΙΑ ΛΒ.Καὶ ὤφθη Κύριος τῷ Ἄβραμ, καὶ εἶπεν αὐτῷ· Τῷσπέρματί σου δώσω τὴν γῆν ταύτην. Καὶ ᾠκοδόμησεν ἐκεῖ θυσιαστήριον τῷ Κυρίῳ τῷ ὀφθέντι αὐτῷ.
33. ΟΜΙΛΙΑ ΛΓ.Ἄβραμ δὲ ἦν πλούσιος σφόδρα κτήνεσι, καὶ ἀργυρίῳ, καὶ χρυσίῳ. Καὶ ἐπορεύθη, ὅθεν ἦλθεν, εἰς τὴν ἔρημον ἕως Βεθὴλ, ἕως τοῦ τόπου, οὗ ἦν ἡ σκηνὴ αὐτοῦ τὸ πρότερον ἀνὰ μέσον Βεθὴλ, καὶ ἀνὰ μέσον Ἁγγαὶ, εἰς τὸν τόπον τοῦ θυσιαστηρίου, οὗ ἐποίησεν ἐκεῖ τὴν ἀρχήν.
34. ΟΜΙΛΙΑ ΛΔ.Εἶπε δὲ Κύριος τῷ Ἄβραμ μετὰ τὸ χωρισθῆναι τὸνΛὼτ ἀπ' αὐτοῦ· Ἀναβλέψας τοῖς ὀφθαλμοῖς σουἴδε ἀπὸ τοῦ τόπου, οὗ σὺ νῦν εἶ, πρὸς βοῤῥᾶν καὶλίβα, καὶ ἀνατολὰς καὶ θάλασσαν, ὅτι πᾶσαν τὴν γῆν, ἣν σὺ ὁρᾷς, σοὶ δώσω αὐτήν.
35. ΟΜΙΛΙΑ ΛΕ.Ἐγένετο δὲ ἐν τῇ βασιλείᾳ Ἀμαρφὰθ βασιλέωςΣενναὰρ, Ἀριὼχ βασιλεὺς Ἀλασὰρ, καὶ Χοδολογομὸρ βασιλεὺς Ἐλὰμ, καὶ Θαρθὰκ βασιλεὺςτῶν ἐθνῶν ἐποίησαν πόλεμον μετὰ τοῦ βασιλέως τῶν Σοδόμων.
36. ΟΜΙΛΙΑ Λς.Μετὰ δὲ τὰ ῥήματα ταῦτα ἐγενήθη ῥῆμα Κυρίου πρὸς Ἄβραμ λέγον ἐν ὁράματι τῆς νυκτός· Μὴ φοβοῦ,Ἄβραμ, ἐγὼ ὑπερασπίζω σου· ὁ μισθός σου πολὺς ἔσται σφόδρα.
37. ΟΜΙΛΙΑ ΛΖ. Εἶπε δὲ Κύριος πρὸς Ἄβραμ· Ἐγώ εἰμι ὁ Θεὸς ὁ ἐξαγαγών σε ἐκ χώρας Χαλδαίων, ὥστε δοῦναί σοιτὴν γῆν ταύτην, κληρονομῆσαι αὐτήν· Εἶπε δέ·Δέσποτα Κύριε, κατὰ τί γνώσομαι, ὅτι κληρονομήσω αὐτήν.
38. ΟΜΙΛΙΑ ΛΗ.Σάρα δὲ, ἡ γυνὴ Ἄβραμ, οὐκ ἔτικτεν αὐτῷ· ἦν δὲαὐτῇ παιδίσκη Αἰγυπτία, ᾗ ὄνομα Ἄγαρ.
39. ΟΜΙΛΙΑ ΛΘ.Ἡνίκα δὲ ἐγένετο ὁ Ἄβραμ ἐννενήκοντα ἐννέαἐτῶν, ὤφθη αὐτῷ ὁ Θεός.
40. ΟΜΙΛΙΑ Μ.Καὶ εἶπεν ὁ Θεὸς τῷ Ἀβραάμ· Σάρα ἡ γυνή σου οὐ κληθήσεται Σάρα, ἀλλὰ Σάῤῥα ἔσται τὸ ὄνομα αὐτῆς.
41. ΟΜΙΛΙΑ ΜΑ.Ὤφθη δὲ ὁ Θεὸς τῷ Ἀβραὰμ πρὸς τῇ δρυῒ τῇΜαμβρῆ, καθημένου αὐτοῦ ἐπὶ τῆς θύρας τῆςσκηνῆς αὐτοῦ μεσημβρίας. 

   54 ΤΟΜΟΣ ΕΙΣ ΤΗΝ ΓΕΝΕΣΙΝ ΣΥΝΕΧΕΙΑ

1. 1 ΟΜΙΛΙΑ ΜΒ΄ Έξαναστάντες δε οί άνδρες έπέβλεψαν
2. 2 ΟΜΙΛΙΑ ΜΓ Ήλθον δε, φησίν, οι δύο άγγελοι εις Σόδομα
3. 3 ΟΜΙΛΙΑ ΜΔ΄ Ώρθρισε δε Άβραάμ τω πρωϊ εις τον τόπον
4. 4 ΟΜΙΛΙΑ ΜΕ΄ .Καί έκίνησεν έκεΐθεν Άβρααμ εις γην
5. 5 ΟΜΙΛΙΑ Μς΄ Καΐ είπε Σάρρα· Τίς άναγγέλει τω Αβραάμ
6. 6 ΟΜΙΛΙΑ ΜΖ΄ .Και έγένετο μετα τα ρήματα ταύτα,
7. 7 ΟΜΙΛΙΑ ΜΗ΄ Άπεκρίθησαν δέ οί υίοί του Χέτ προς
8. 8 ΟΜΙΛΙΑ ΜΘ΄ Αύται δε αι γενέσεις, φησιν, Ισαάκ
9. 9 ΟΜΙΛΙΑ Ν΄Εν γαστρί δε ελαβεν η Ρεβέκκα,
10. 10 ΟΜΙΛΙΑ ΝΑ΄ Εγένετο δε λιμός έπί της γής
11. 11 ΟΜΙΛΙΑ ΝΒ΄ Εσπειρε δε Ίσαάκ έν τη γη έκείνη,
12. 12 ΟΜΙΛΙΑ ΝΓ Ήν δε Ήσαύ έτών τεσσαράκοντα
13. 13 ΟΜΙΛΙΑ ΝΔ΄ Καλέσασα δε Ρεβέκκα τον υιόν αύτής
14. 14 ΟΜΙΛΙΑ ΝΕ΄ Και είπε Λάβαν τω Ίακώβ Οτι γαρ
15. 15 ΟΜΙΛΙΑ Να΄ Είπε δε Ίακώβ προς Λάβαν· Άπόδος μοι.
16. 16 ΟΜΙΛΙΑ ΝΖ΄.Έγένετο δε, ώς έτεκε Ραχήλ
17. 17 ΟΜΙΛΙΑ ΝΗ΄.Καί άναβλέψας Ίακώβ είδε παρεμβολήν ...
18. 18 ΟΜΙΛΙΑ ΝΘ΄.Καί ήλθεν Ίακώβ είς Σαλήμ πόλιν Σηκί...
19. 19 ΟΜΙΛΙΑ Ξ΄.Και οικοδομήσας θυσιαστήριον έκάλεσε
20. 20 ΟΜΙΛΙΑ ΞΑ΄.Αύται δε αί γενέσεις Ιακώβ·
21. 21 ΟΜΙΛΙΑ ΞΒ' .Καί είδεν Ιούδας θυγατέρα άνθρώπου ...
22. 22 ΟΜΙΛΙΑ ΞΓ.Καί ούκ ήν γινώσκων ούδέν ο άρχιδεσμο...
23. 23 ΟΜΙΛΙΑ ΞΔ΄. ’Εξηλθε δε Ίωσήφ άπο προσώπου Φαραώ...
24. 24. ΟΜΙΛΙΑ ΞΕ.Καί άνέβησαν φησίν έξ Αίγύπτου,
25. 25. ΟΜΙΛΙΑ Ξς΄ Ήγγισαν δε φησίν αΐ ήμέραι Ίσραήλ.
26. 26.ΟΜΙΛΙΑ ΞΖ΄ ΕΙπε δε φησίν Ίσραήλ τω Ίωσήφ·

Kindly Bookmark this Post using your favorite Bookmarking service: