ΨΑΛΜΟΙ - 120 -150

ΨΑΛΜΟΙ 120

Προσευχή εκείνου που κατηγορείται άδικα

1Ωδή των αναβαθμών.ριε

Μέσα στη θλίψη μου

στον Κύριο φώναξα

και μ’ αποκρίθηκε.

2Κύριε, την ψυχή μου λύτρωσε

από τα χείλη που λέν’ ψέματα,

από τη γλώσσα της απάτης.

3Πώς να τιμωρηθείς

και ποια βαρύτερη ποινή να λάβεις γλώσσα απατηλή;

4Βέλη πολεμιστή ακονισμένα

και φλογισμένα κάρβουνα.

5Αλίμονο σ’ εμένα,

στη Μεσέχ πάροικος να ζω,

στου Κηδάρρις μέσα τις σκηνές να μένω.

6Πάρα πολύν καιρό κατοίκησα

μ’ αυτούς που την ειρήνη τη μισούν.

7Εγώ ειρήνη επιθυμώ·

μα όταν γι’ αυτήν μιλώ

εκείνοι αρχίζουν πόλεμο.

ΨΑΛΜΟΙ 121

Ποιος θα μπορέσει να με βοήθησει;

1Ωδή των αναβαθμών.

Τα μάτια μου σηκώνω στα βουνά·

από πού θα ’ρθεί η βοήθειά μου;

2Η βοήθειά μου θα ’ρθει από τον Κύριο,

που έφτιαξε τα ουράνια και τη γη.

3Δε θ’ αφήσει να κλονιστούν τα πόδια σου,

δε θ’ αδρανήσει αυτός που σε φυλάει.

4Όχι, δε θα νυστάξει, δε θ’ αποκοιμηθεί

του Ισραήλ η σκέπη.

5Ο Κύριος είν’ αυτός που σε φυλάει·

ο Κύριος είν’ η προστασία σου,

στέκεται στα δεξιά σου.

6Τη μέρα δε θα σε χτυπήσει ο ήλιος·

ούτε η σελήνη μέσα στη νυχτιά.

7Από κάθε λογής κακό

θα σε φυλάει ο Κύριος·

θα προφυλάει τη ζωή σου.

8Ο Κύριος θα σε προστατεύει

σαν φεύγεις και σαν έρχεσαι·

από τα τώρα και παντοτινά.ριζ

ΨΑΛΜΟΙ 122

Ευχές για την ειρήνη στην Ιερουσαλήμ

1Ωδή των αναβαθμών. Του Δαβίδ.

Χάρηκα ολόψυχα όταν μου είπανε:

«Στον οίκο του Κυρίου θα πάμε».

2Ιερουσαλήμ, στις πύλες σου

τα βήματά μας σταματούν.

3Ω Ιερουσαλήμ, χτισμένη

σαν πολιτεία συγκροτημένη!ριη

4Εκεί ανεβαίνουν οι φυλές,

οι φυλές του Κυρίου

–σύμφωνα με το νόμο του Ισραήλ–

να υμνήσουν του Κυρίου το όνομα.

5Γιατί εκεί τοποθετήθηκαν

οι θρόνοι εκείνων που απονέμουν δικαιοσύνη,

οι θρόνοι των απογόνων του Δαβίδ.

6Ειρήνη ευχηθείτε στην Ιερουσαλήμ:

«Ας ζουν ειρηνικά αυτοί που σ’ αγαπάνε!

7Μέσ’ απ’ τα τείχη σου ας βασιλεύει ειρήνη

και ηρεμία στα σπίτια σου τα όμορφα!»

8Για χάρη των συντρόφων μου, των αδερφών μου

«ειρήνη να ’χεις» θα εύχομαι.

9Για την αγάπη του οίκου του Κυρίου,

του Θεού μας,

την ευτυχία σου εύχομαι.

ΨΑΛΜΟΙ 123

Η προσδοκία των ταπεινωμένων

1Ωδή των αναβαθμών.

Σ’ εσένα σήκωσα τα μάτια μου,

που κατοικείς στους ουρανούς.

2Έτσι καθώς των δούλων κοιτάζουνε τα μάτια

στο χέρι του κυρίου τους,

τα μάτια της δούλης

στης κυρίας της το χέρι·

έτσι στρέφουν τα μάτια μας

στον Κύριο, το Θεό μας,

ωσότου να μας σπλαχνιστεί.

3Ελέησέ μας, Κύριε,

ελέησέ μας,

γιατί απαυδήσαμε από τον εξευτελισμό.

4Απαύδησε η ψυχή μας,

από το χλευασμό των αλαζόνων,

από την καταφρόνια των υπεροπτικών.

ΨΑΛΜΟΙ 124

Αν δεν ήταν ο Κύριος μαζί μας...

1Ωδή των αναβαθμών. Του Δαβίδ.

Αν ο Κύριος δεν ήτανε μαζί μας

–ας το ομολογήσει τώρα ο Ισραήλ–

2αν ο Κύριος δεν ήτανε μαζί μας,

όταν οι άνθρωποι ξεσηκωθήκαν εναντίον μας,

3ζωντανούς θα μας είχαν καταπιεί,

πάνω στην ξαναμμένη τους οργή.

4Τα νερά τότε θα μας είχανε καταποντίσει,

θα μας είχαν παρασύρει οι χείμαρροι.

5Θα ’χαν περάσει τότε πάνω μας

τα φουσκωμένα τα νερά.

6Ευλογητός ο Κύριος,

που λεία δε μας έδωσε στα δόντια τους!

7Η ζωή μας τους ξέφυγε

σαν το πουλί απ’ των κυνηγών τα δίχτυα·

το δίχτυ σκίστηκε

κι εμείς γλιτώσαμε!

8Η βοήθειά μας έρχεται

στ’ όνομα του Κυρίου,

που έφτιαξε τα ουράνια και τη γη.

ΨΑΛΜΟΙ 125

Όσοι έχουν την εμπιστοσύνη τους στον Κύριο

1Ωδή των αναβαθμών.

Όσοι έχουν την εμπιστοσύνη τους στον Κύριο

είναι σαν το όρος το Σιών,

που δε σαλεύεται,

που στέκει εκεί αιώνια.

2Βουνά αγκαλιάζουν την Ιερουσαλήμ,

κι ο Κύριος αγκαλιάζει το λαό του

από τώρα και παντοτινά.

3Αυτός να εξουσιάζουν δεν θ’ αφήσει

οι ασεβείς στη χώρα των δικαίων,

ώστε οι δίκαιοι να μην τύχει και απλώσουν

στην ανομία τα χέρια τους.

4Κύριε, κάνε ευεργεσίες στους καλούς,

σ’ εκείνους που καρδιά έχουν τίμια.

5Μα εκείνους που διεστραμμένη έχουν συμπεριφορά,

θα ’πρεπε, Κύριε, να τους σαρώσεις,

μαζί μ’ αυτούς που πράττουν την ασέβεια.

Ας είναι η ειρήνη με τον Ισραήλ!

ΨΑΛΜΟΙ 126

Τα δάκρυα γίνονται χαρά

1Ωδή των αναβαθμών.

Όταν ο Κύριος μας έφερε

απ’ την αιχμαλωσία πίσω στη Σιών,

ήμασταν σαν να βλέπαμε όνειρο.

2Τότε γέλιο πλημμύρισε το στόμα μας

κι η γλώσσα μας ύμνους χαράς·

τότε λέγαν οι λαοί αναμεταξύ τους:

«Μεγάλα έργα έκανε ο Κύριος γι’ αυτούς!»

3Μεγάλα έργα έκανε ο Κύριος για μας·

μας γέμισε ευφροσύνη.

4Φέρε μας, Κύριε, ξανά

στην πρωτινή ευτυχία μας,ριθ

με μιας, όπως γεμίζουνε

οι ξερές κοίτες των χειμάρρων.

5Όσοι με δάκρυα σπέρνουνε

θα χαίρονται στο θερισμό.

6Αυτός που κλαίει στον πηγαιμό

το σπόρο κουβαλώντας,

γυρίζοντας θα τραγουδάει χαρούμενος

δεμάτια φορτωμένος.

ΨΑΛΜΟΙ 127

Αν ο Κύριος δεν οικοδομήσει...

1Ωδή των αναβαθμών. Του Σολομώντα.

Το σπίτι αν δεν το χτίσει ο Κύριος,

μάταια μοχθούν οι χτίστες του γι’ αυτό·

την πόλη ο Κύριος αν δεν τη φυλάξει,

μάταια ο φρουρός της αγρυπνά.

2Σε τίποτα δεν ωφελεί

να σηκωνόσαστε αυγή,

να πέφτετε αργά για ύπνο,

και να τρώτε

με μόχθο κερδισμένο το ψωμί.

Ο Κύριος δίνει άλλο τόσο σ’ εκείνους που αγαπά,

ενώ αυτοί κοιμούνται.

3Δέστε, δώρο απ’ τον Κύριο είναι τα παιδιά·

ανταμοιβή ο καρπός των σπλάχνων.

4Οι ρωμαλέοι γιοι που αποκτά κανείς στα νιάτα του

είναι καθώς τα βέλη στα χέρια του πολεμιστή.

5Ευτυχισμένος ο άνθρωπος

που ’ναι η φαρέτρα του μ’ αυτά γεμάτη·

δεν πρόκειται να ντροπιαστεί,

όταν με τους εχθρούς του αντιδικεί

στης πολιτείας την πύλη.

ΨΑΛΜΟΙ 128

Η ευτυχία των πιστών

1Ωδή των αναβαθμών.

Μακάριοι όλοι αυτοί

που σέβονται τον Κύριο

κι ακολουθούν το δρόμο του!

2Θ’ απολαμβάνεις

ό,τι τα χέρια σου μοχθήσανε,

ευτυχισμένος θα ’σαι και θα ευημερείς.

3Θα ’ναι η γυναίκα σου σαν καρπισμένο αμπέλι

μέσα στο σπιτικό σου,

οι γιοι σου, σαν νιοφυτεμένα λιόδεντρα

τριγύρω στο τραπέζι σου.

4Έτσι θα ευλογηθεί ο άνθρωπος

που σέβεται τον Κύριο.

5Θα σ’ ευλογήσει ο Κύριος

απ’ τη Σιών·

την προκοπή της Ιερουσαλήμ θα χαίρεσαι

όλες τις μέρες της ζωής σου.

6Και των παιδιών σου τα παιδιά θα δεις.

Ας είναι η ειρήνη με τον Ισραήλ!

ΨΑΛΜΟΙ 129

Πολύ με καταπίεσαν, κι όμως...

1Ωδή των αναβαθμών.

Πολύ με καταπίεσαν απ’ τη νεότητά μου

–ας το επαναλάβει τώρα ο Ισραήλ–

2πολύ με καταπίεσαν απ’ τη νεότητά μου,

κι όμως δε με γονάτισαν.

3Βαθιές ανοίξαν αυλακιές στη ράχη μου,

σαν να ’ταν γη που την οργώσαν γεωργοί.

4Μα ο Κύριος είν’ αξιόπιστος· έκοψε τα δεσμά,

που μου ’χαν βάλει οι ασεβείς,

ώστε αναγκαστικά να τους δουλεύω.

5Ας ντροπιαστούνε

κι ας στραφούνε πίσω

όλοι που τη Σιών εχθρεύονται.

6Ας γίνουνε σαν το χορτάρι στη σκεπή,

που αποξεραίνεται πριν μεγαλώσει.

7Δεν το μαζεύει αυτό κανένας θεριστής

κι ούτε κανείς το μεταφέρει σε δεμάτια.

8Στους θεριστές δεν θα τους πούνε οι διαβάτες:

«Η ευλογία του Κυρίου μαζί σας·

σας ευλογούμε στου Κυρίου τ’ όνομα!»

ΨΑΛΜΟΙ 130

Από τα βάθη της απόγνωσης

1Ωδή των αναβαθμών.

Από τα βάθη της ψυχής μου,

Κύριε, σου φωνάζω.

2Άκουσε, Κύριε, τη φωνή μου,

δώσε την προσοχή σου

όταν σου δέομαι.

3Αν εσύ, Κύριε, ανομίες παρατηρείς,

ποιος, Κύριε, θ’ αντέξει;

4Αλλά εσύ δίνεις τη συγχώρηση,

για να ’σαι σεβαστός.

5Στον Κύριο έλπισα,

έλπισε η ψυχή μου,

και προσδοκώ τους λόγους του.

6Ψυχή μου, πρόσμενε τον Κύριο,

πιότερο απ’ ό,τι οι φύλακες προσμένουν την αυγή.

7Έλπιζε, Ισραήλ, στον Κύριο,

γιατ’ είναι σπλαχνικός

και χίλιους τρόπους έχει αυτός να σε λυτρώνει.

8Εκείνος θα λυτρώσει τον Ισραήλ

απ’ όλες του τις ανομίες.

ΨΑΛΜΟΙ 131

Κύριε, δεν περηφανεύτηκε η καρδιά μου

1Ωδή των αναβαθμών. Του Δαβίδ.

Κύριε, δεν περηφανεύτηκε η καρδιά μου

ούτε υπεροψία είχε το βλέμμα μου·

δεν καταπιάστηκα με πράγματα μεγάλα

ούτε μ’ εκείνα που με ξεπερνούν.

2Αντίθετα, είν’ η ψυχή μου

ησυχασμένη και ήρεμη,

σαν βρέφος θηλασμένο

στη μάνα του κοντά.

Είν’ η ψυχή μου σαν το βρέφος το χορτάτο.

3Έλπιζε, Ισραήλ, στον Κύριο,

από τώρα και παντοτινά.

ΨΑΛΜΟΙ 132

Η Σιών κατοικητήριο του Κυρίου και πολιτεία του Δαβίδ

1Ωδή των αναβαθμών.

Θυμήσου, Κύριε, το Δαβίδ·

κι όλο το μόχθο του θυμήσου.

2Ορκίστηκε στον Κύριο,

έδωσ’ ετούτη την υπόσχεση

στο δυνατό Θεό του Ιακώβ:

3«Στο χώρο του σπιτιού μου δε θα μπω

ούτε στο στρώμα θ’ ανεβώ που ξαποσταίνω.

4Δε θ’ αφήσω ύπνος να ’ρθει στα μάτια μου

ούτε στα βλέφαρά μου νύστα.

5Ωσότου βρω έναν τόπο για τον Κύριο,

οίκημα για το δυνατό Θεό του Ιακώβ».

6Ακούσαμε πως βρίσκεται στην Εφραθά,

τον βρήκαμε στης Ιαάρ τις πεδιάδες.ρκ

7Ας μπούμε μέσα στο κατοικητήριό του·

ας προσκυνήσουμε στα πόδια του εμπρός.

8Σήκω Κύριε,

στον τόπο έλα της ανάπαυσής σου,

την κιβωτό συνόδεψε της δύναμής σου.

9Τη θεία σου βοήθεια να ’ναι ντυμένοι οι ιερείς σου

και οι πιστοί σου ας σκορπούν κραυγές χαράς.

10Για χάρη του Δαβίδ, του αφοσιωμένου σου,

μη στερήσεις από τον εκλεκτό σου

την παρουσία σου.

11Ορκίστηκε ο Κύριος στο Δαβίδ

αλήθεια που δε θα την αθετήσει:

«Απόγονο δικό σου

θ’ ανεβάσω στο θρόνο σου.

12Αν οι γιοι του τηρήσουν τη διαθήκη μου

και τα θελήματά μου που θα τους διδάξω,

τότε για πάντα ακόμα και οι γιοι τους

θα βασιλεύουν σταθερά μετά από σένα».

13Αλήθεια, ο Κύριος διάλεξε τη Σιών,

θέλησε να την κάνει κατοικία του.

14Και είπε:

«Αυτή είναι η παντοτινή μου ανάπαυση·

εδώ θα κατοικήσω, γιατί αυτή είναι η επιθυμία μου.

15Θα ευλογήσω πλούσια τ’ αγαθά της,

τους φτωχούς της θα τους χορτάσω ψωμί.

16Τους ιερείς της θα τους ντύσω τη θεία βοήθεια

και οι πιστοί της θα σκορπούν κραυγές χαράς.

17Εκεί να γεννηθεί θα κάνω

βασιλιάς ισχυρός, του Δαβίδ ο απόγονος·

καθώς λυχνάρι αναμμένο θα τον κρατήσω εκεί,

τον εκλεκτό μου.

18Μ’ αισχύνη θα σκεπάσω τους εχθρούς του,

αλλά σ’ εκείνου το κεφάλι το διάδημά του

θα λαμποκοπά».

 

ΨΑΛΜΟΙ 133

Πόσο ωραίο είναι τ’ αδέρφια να κατοικούν μαζί!

1Ωδή των αναβαθμών. Του Δαβίδ.

Πόσο ωραίο είναι, πόσο ευχάριστο,

να κατοικούν μαζί τ’ αδέρφια!

2Είναι σαν το πολύτιμο, το μυρωμένο λάδι,

χυμένο πάνω στο κεφάλι,

που πάνω στη γενειάδα αργοκυλάει,

τη γενειάδα του Ααρών,

και που ως την τραχηλειά του κατεβαίνει.ρκα

3Σαν τη δροσιά του Ερμών,

που κατεβαίνει πάνω στα όρη της Σιών,

γιατί εκεί αποφάσισε ο Κύριος

την ευλογία του να δίνει,

ζωή παντοτινή.

ΨΑΛΜΟΙ 134

Δοξολογήστε τον Κύριο όλοι εσείς που τον υπηρετείτε

1Ωδή των αναβαθμών.

Ελάτε, ευλογήστε τον Κύριο

όλοι του οι λειτουργοί,

που υπηρετείτε νύχτα στο ναό του!

2Τα χέρια σας προς το θυσιαστήριο υψώστε

κι ευλογήστε τον Κύριο!

3Απ’ τη Σιών ο Κύριος να σ’ ευλογήσει,

εκείνος που έκανε τα ουράνια και τη γη!

ΨΑΛΜΟΙ 135

Το ξέρω, μεγάλος είν’ ο Κύριος

1Αλληλούια! Αινείτε τον Κύριο!

Αινείτε του Κυρίου την ύπαρξη·

αινείτε τον οι αφοσιωμένοι του!

2Εσείς που υπηρετείτε στο ναό του,

στης κατοικίας του Θεού μας τις αυλές.

3Αινείτε τον Κύριο,

γιατ’ είν’ καλός·

την ύπαρξή του υμνολογήστε,

γιατ’ είναι αγαπητή.

4Αυτός για δικό του διάλεξε

τον Ιακώβ,

τον Ισραήλ για να του ανήκει.

5Το ξέρω πως μεγάλος είν’ ο Κύριός μας,

ανώτερος απ’ όλους τους θεούς.

6Όλα όσα θέλησε ο Κύριος

τα έκανε, στα ουράνια και στη γη,

στις θάλασσες και σ’ όλους τους βυθούς.

7Αυτός από της γης τις άκρες σύννεφα ανεβάζει

ρίχνει αστραπές και προκαλεί βροχή·

αυτός, που βγάζει ανέμους απ’ τ’ αμπάρια του.

8Αυτός αφάνισε τα πρωτογέννητα στην Αίγυπτο

και των ανθρώπων και των ζώων.

9Σημεία έστειλε και θαύματα στην Αίγυπτο,

στο Φαραώ και σ’ όλους του τους υπηρέτες.

10Αυτός πολλά έθνη κατατρόπωσε

και πανίσχυρους ξολόθρεψε βασιλιάδες:

11Το Σιχόν, βασιλιά των Αμορραίων,

και της Βασάν το βασιλιά, τον Ωγ,

και όλα τα βασίλεια της Χαναάν.

12Και τη χώρα τους έδωσε κληρονομιά,

κληρονομιά στον Ισραήλ, το λαό του.

13Κύριε, τ’ όνομά σου αιώνιο!

Η ανάμνησή σου, Κύριε, από γενιά σ’ άλλη γενιά.

14Αλήθεια, ο Κύριος το λαό του θα δικαιώσει,

τους αφοσιωμένους του σπλαχνίζεται.

15Τα είδωλα των εθνικών ασήμι και χρυσάφι,

ανθρώπινα κατασκευάσματα.

16Στόμα έχουν αλλά δε μιλούν,

μάτια έχουν μα δε βλέπουν.

17Έχουν αυτιά μα δεν ακούν

κι ούτε έχουνε πνοή στο στόμα τους.

18Αυτοί που τα κατασκευάζουνε

κι όσοι σε κείνα ελπίζουν,

όμοιοι μ’ αυτά να γίνουνε.

19Τον Κύριο ευλογήστε, Ισραηλίτες!

Ιερείς, απόγονοι του Ααρών,ρκβ τον Κύριο ευλογήστε!

20Κι εσείς, λευίτες, τον Κύριο ευλογήστε!

Όσοι τον Κύριο σέβεστε, τον Κύριο ευλογήστε!

21Απ’ τη Σιών ας ευλογούν τον Κύριο

που κατοικεί στην Ιερουσαλήμ!

Αινείτε τον Κύριο!

ΨΑΛΜΟΙ 136

Ευχαριστία στο σωτήρα του Ισραήλ

1Τον Κύριο δοξολογήστε,

γιατ’ είναι καλός,

– κι αιώνια διαρκεί η αγάπη του!

2Δοξολογήστε το Θεό των θεών!

– Αιώνια διαρκεί η αγάπη του!

3Δοξολογήστε τον Κύριο των κυρίων!

– Αιώνια διαρκεί η αγάπη του!

4Είναι ο μόνος που έκανε μεγάλα θαύματα.

– Αιώνια διαρκεί η αγάπη του!

5Έκανε με σοφία τους ουρανούς.

– Αιώνια διαρκεί η αγάπη του!

6Απάνω στα νερά τη γη τη στέριωσε.

– Αιώνια διαρκεί η αγάπη του!

7Έκανε τους μεγάλους φωτοδότες:

– Αιώνια διαρκεί η αγάπη του!

8Τον ήλιο να κυριαρχεί τη μέρα,

– Αιώνια διαρκεί η αγάπη του!

9Το φεγγάρι και τ’ άστρα τη νύχτα να κυριαρχούν.

– Αιώνια διαρκεί η αγάπη του!

10Αυτός αφάνισε των Αιγυπτίων τα πρωτογέννητα.

– Αιώνια διαρκεί η αγάπη του!

11Τον Ισραήλ τον έβγαλε απ’ ανάμεσά τους,

– Αιώνια διαρκεί η αγάπη του!

12Με το δυνατό του χέρι, με τη δύναμή του την ακαταμάχητη.

– Αιώνια διαρκεί η αγάπη του!

13Εδιχοτόμησε τη Θάλασσα την Ερυθρά,

– Αιώνια διαρκεί η αγάπη του!

14Και πέρασε μες απ’ αυτήν τον Ισραήλ.

– Αιώνια διαρκεί η αγάπη του!

15Εκεί το Φαραώ και το στρατό του καταπόντισε.

– Αιώνια διαρκεί η αγάπη του!

16Μες απ’ την έρημο οδήγησε το λαό του.

– Αιώνια διαρκεί η αγάπη του!

17Και χτύπησε μεγάλους βασιλιάδες.

– Αιώνια διαρκεί η αγάπη του!

18Σύντριψε βασιλιάδες ισχυρούς:

– Αιώνια διαρκεί η αγάπη του!

19Το Σιχόν, βασιλιά των Αμορραίων,

– Αιώνια διαρκεί η αγάπη του!

20Και της Βασάν το βασιλιά, τον Ωγ.

– Αιώνια διαρκεί η αγάπη του!

21Τη χώρα τους τη μοίρασε στον Ισραήλ.

– Αιώνια διαρκεί η αγάπη του!

22Κληρονομιά στον αφοσιωμένο του.

– Αιώνια διαρκεί η αγάπη του!

23Μες στην ταπείνωσή μας μας θυμήθηκε,

– Αιώνια διαρκεί η αγάπη του!

24Και μας λευτέρωσε από τους εχθρούς μας.

– Αιώνια διαρκεί η αγάπη του!

25Αυτός σε κάθε ύπαρξη δίνει τροφή.

– Αιώνια διαρκεί η αγάπη του!

26Δοξολογήστε το Θεό των ουρανών!

– Αιώνια διαρκεί η αγάπη του!

ΨΑΛΜΟΙ 137

Στις όχθες των ποταμών της Βαβυλώνας

1Στης Βαβυλώναςρκγ τα ποτάμια,

εκεί καθόμασταν και κλαίγαμε,

καθώς θυμόμασταν τη Σιών.

2Στης όχθης τις ιτιές

είχαμε τις κιθάρες μας κρεμάσει.

3Εκεί μας γύρευαν τραγούδια

εκείνοι που μας αιχμαλώτισαν,

κι οι διώκτες μας γυρεύαν από μας

ωδές χαράς.

Μας λέγαν: «Τραγουδήστε μας

απ’ τα τραγούδια της Σιών».

4Μα πώς να τραγουδήσουμε τις ωδές του Κυρίου

σε ξένη γη;

5Αν σε ξεχάσω, Ιερουσαλήμ,

να παραλύσει το δεξί μου χέρι.

6Η γλώσσα μου ας κολλήσει στο λαρύγγι μου,

αν δεν σε θυμηθώ,

αν δεν σε βάλω, Ιερουσαλήμ,

απάνω απ’ όλες τις χαρές μου.

7Θυμήσου, Κύριε, τους Εδωμίτες,

που λέγανε, τη μέρα που έπεσε η Ιερουσαλήμ:

«Γκρεμίστε την, γκρεμίστε την, απ’ τα θεμέλια της!»

8Μα κι εσύ, Βαβυλώνα, γρήγορα θα καταστραφείς·

μακάριος όποιος σου ανταποδώσει

όσα μας έκανες!

9Μακάριος εκείνος που θα πιάσει

και θα συντρίψει στο βράχο τα βρέφη σου!

ΨΑΛΜΟΙ 138

Θα σε δοξολογήσω μ’ όλη μου την καρδιά

1Του Δαβίδ.

Θα σε δοξολογήσω μ’ όλη μου την καρδιά,

γιατί άκουσες τα λόγια

που βγήκαν απ’ το στόμα μου.ρκδ

Εσένα θα εξυμνήσω κι όχι θεούς αλλότριους.

2Θα προσκυνήσω μπρος στον άγιο σου ναό,

την ύπαρξή σου θα δοξολογήσω

για την αγάπη και την αξιοπιστία σου·

κράτησες με το παραπάνω την υπόσχεσή σου

κι έκανες πιότερα απ’ όσα περιμέναμε,

για τη μεγάλη φήμη σου.

3Τη μέρα που προσεύχομαι σ’ εσένα,

μου αποκρίνεσαι·

θάρρος και δύναμη γεμίζεις την ψυχή μου.

4Θα σε δοξολογήσουν, Κύριε,

όλοι της γης οι βασιλιάδες,

γιατί άκουσαν τα λόγια σου.

5Θα υμνήσουνε τις πράξεις σου:

«Μεγάλη είν’ η δόξα του Κυρίου!

6Βλέπει ο Κύριος

από ψηλά τον ταπεινό,

και τον περήφανο από μακριά τον ξέρει».

7Αν πορευτώ μέσα σε στενοχώρια

θα μου χαρίσεις τη ζωή·

το χέρι σου θ’ απλώσεις

ενάντια στων εχθρών μου την οργή,

και θα μ’ ελευθερώσεις.

8Σύ, Κύριε, για χάρη μου αίσιο τέλος δίνεις,

αιώνια διαρκεί η αγάπη σου!

Εμάς μη μας εγκαταλείπεις, τα δημιουργήματά σου.

ΨΑΛΜΟΙ 139

Ξέρεις, Κύριε, εσύ για με τα πάντα

1Στον πρωτοψάλτη. Ψαλμός του Δαβίδ.

Κύριε, με διερεύνησες και με γνωρίζεις.

2Ξέρεις εσύ πότε είμαι καθιστός και πότε όρθιος·

από μακριά τις διαθέσεις μου διακρίνεις.

3Βλέπεις εσύ αν ενεργώ ή αν είμαι άπραγος·

το κάθε βήμα μου που κάνω το κατέχεις.

4Και πριν μια λέξη ακόμα έρθει στη γλώσσα μου,

να κιόλας που εσύ, Κύριε, πολύ καλά την ξέρεις.

5Από παντού γύρω τριγύρω με κυκλώνεις

κι έβαλες πάνω μου για προστασία το χέρι σου.

6Αξιοθαύμαστο το πόσο με γνωρίζεις,

και τόσο υπέροχο,

ώστε να το συλλάβω δεν μπορώ.

7Πού να πάω μακριά από το Πνεύμα σου;

και μακριά απ’ την παρουσία σου πού να φύγω;

8Αν ανεβώ στους ουρανούς,

εσύ είσ’ εκεί·

αν στρώσω το κρεβάτι μου στον άδη,

εκεί είσαι πάλι.

9Αν τα φτερά μου απλώσω και πετάξω

εκεί που ο ήλιος ξεμυτά

ή εκεί που χάνεται στης θάλασσας την άκρη,

10κι εκεί το χέρι σου θα με καθοδηγεί

κι η ευνοϊκή σου δύναμη θα με κρατάει.

11Κι αν πω: «Ας με σκεπάσει το σκοτάδι,

κι ας γίνει νύχτα γύρω μου το φως»,

12και το σκοτάδι ακόμα για σένανε

δε θα ’ναι σκοτεινό

κι η νύχτα σαν τη μέρα θα φωτίζει

–σκοτάδι ή φως για σένα είναι παρόμοια.

13Εσύ έφτιαξες όλη την ύπαρξή μου,

με ύφανες μες στην κοιλιά της μάνας μου.

14Σ’ ευχαριστώ που μ’ έκανες

πλάσμα σου τόσο θαυμαστό

–όλα όσα κάνεις είν’ εξαίσια

κι εγώ αυτό πολύ καλά το ξέρω.

15Το σώμα μου δε σου ήτανε αθέατο,

όταν σχηματιζόμουνα κρυφά

κι αναπτυσσόμουνα στης γης τη μήτρα.

16Με είδες κιόλας τελειωμένον,

όταν ακόμα ήμουν μάζα άμορφη·

και στο βιβλίο σου όλες ήταν γραμμένες

οι μέρες που για μένα πρόβλεπες,

ακόμα πριν καμιά απ’ αυτές υπάρξει.

17Θεέ μου, πόσο πολύτιμες για μένα είν’ οι προθέσεις σου

και πόσο πολυάριθμες στο σύνολό τους!

18Αν τις μετρούσα, από την άμμο

θα ήταν περισσότερες·

ξυπνώ κι είμαι μαζί σου ακόμα.

19Ας τον αφάνιζες, Θεέ, τον ασεβή·

και οι αιματοβαμμένοι άνθρωποι

να φύγουνε μακριά μου.

20Βλαστήμιες λένε εναντίον σου,

και δίχως λόγο σοβαρό προφέρουν τ’ όνομά σου.

21Μήπως δεν πρέπει, Κύριε, να μισώ

αυτούς που σε μισούνε,

και ν’ απεχθάνομαι αυτούς

που ξεσηκώνονται εναντίον σου;

22Με τέλειο μίσος τους μισώ·

έγιναν προσωπικοί εχθροί μου.

23Διερεύνησέ με, Θεέ,

και μάθε την καρδιά μου·

δοκίμασέ με και γνώρισε τις σκέψεις μου.

24Δες αν ακολουθώ ένα δρόμο άνομο·

κι οδήγησέ με στης αιώνιας ζωής το δρόμο.

 

ΨΑΛΜΟΙ 140

Προσευχή του συκοφαντημένου

1Στον πρωτοψάλτη. Ψαλμός του Δαβίδ.

2Σώσε με, Κύριε, από τους πονηρούς ανθρώπους,

προστάτεψέ με από τους βίαιους,

3που καταστρώνουν μέσα τους

σχέδια πονηρά,

και συνεχώς

διαμάχες προκαλούνε.

4Η γλώσσα τους είν’ επικίνδυνη

σαν του φιδιού,

τα λόγια τους θανατηφόρα

σαν το δηλητήριο της έχιδνας.

(Διάψαλμα)

5Κύριε, φύλαξέ με να μην πέσω

στα χέρια του ασεβή·

προστάτεψέ με από τους βίαιους,

που άλλο δε σκέφτονται, μονάχα πώς

τα βήματά μου να κλονίσουν.

6Παγίδα μού ετοιμάσαν οι θρασείς·

άπλωσαν δίχτυα και σκοινιά

δίπλα στο μονοπάτι μου·

για μένα έστησαν ενέδρες.

(Διάψαλμα)

7Είπα στον Κύριο:

«Θεός μου είσ’ εσύ!»

Άκουσε, Κύριε, τις ικεσίες μου.

8Κύριε, Θεέ μου,

δυνατέ σωτήρα μου,

σύ το κεφάλι μου προστάτεψες

τη μέρα του πολέμου.

9Μην εκπληρώσεις, Κύριε,

τις επιθυμίες των ασεβών·

τις μηχανορραφίες τους

μην τις αφήσεις να πετύχουν,

για να μη γίνουν ακόμα πιο αλαζονικοί.

10Όσα σκορπούν για μένα ψέματα

εκείνοι οι συκοφάντες,

ας πέσουν πάνω στα κεφάλια τους.

11Ας πέσουν πάνω τους

κάρβουνα φλογισμένα·

ρίξ’ τους μες στη φωτιά και μες

σε βάραθρο βαθύ,

απ’ όπου να μη σηκωθούνε.

12Κακόγλωσσος ας μη σταθεί στη χώρα·

η δυστυχία το βίαιο άνθρωπο

ας τον καταδιώξει

ως τον αφανισμό.

13Το ξέρω πως ο Κύριος

υπερασπίζεται τον ταλαίπωρο,

και τους ανίσχυρους τους δικαιώνει.

14Οι δίκαιοι

θα δοξολογούν την ύπαρξή σου·

οι τίμιοι κοντά σου θα κατοικούν.

ΨΑΛΜΟΙ 141

Κύριε, άκου με προσοχή τα λόγια μου

1Ψαλμός του Δαβίδ.

Κύριε, σου φώναξα·

τρέξε κοντά μου!

Άκουσε τη φωνή μου

όταν σε καλώ!

2Ας είναι η προσευχή μου μπρος σου

σαν το θυμίαμα,

και τα υψωμένα χέρια μου

σαν τη θυσία την αποσπερνή.

3Βάλε μου, Κύριε, φρουρά

στο στόμα μου,

φράχτη στη θύρα των χειλιών μου.

4Την καρδιά μου συγκράτησέ την

από την κλίση της στο κακό,

και μην αφήσεις να επιδίδεται

στις πράξεις της ασέβειας

με ανθρώπους που ανομίες διαπράττουν·

κάνε με ανόρεχτο για τέτοια φαγητά λαχταριστά.

5Ας μ’ επιπλήξει ο δίκαιος

κι ο όσιος ας μ’ ελέγξει·

είναι μια χάρη που πρόθυμα θα τη δεχτώ.ρκε

Κι όταν αυτούς τους βρίσκει η δυστυχία,

εγώ δεν παύω να προσεύχομαι.

6Όταν ριχτούν απ’ την κορφή των βράχων κάτω

εκείνοι που τους δίκαιους τους καταδίκασαν,

τότε θα καταλάβουν πως τα λόγια μου

ήταν πολύ συγκρατημένα.

7Καθώς σπάει μια μυλόπετρα στη γη,

θα σκορπιστούν τα κόκαλά τους

στο στόμα του άδη.ρκς

8Αλλά σ’ εσένα,

Κύριε, Θεέ μου,

στρέφω τα μάτια μου·

σ’ εσένα ελπίζω,

μη μου αφαιρέσεις τη ζωή.

9Απ’ την παγίδα φύλαξέ με

που μου έστησαν,

κι απ’ τη θηλειά ανθρώπων,

που διαπράττουν ανομίες.

10Στα ίδια τους τα δίχτυα ας πέσουν

οι ασεβείς ομαδικά,

την ώρα που εγώ θα διαφεύγω.

ΨΑΛΜΟΙ 142

Ο Κύριος ύστατο καταφύγιο του καταδιωγμένου

1Μασχίλρκζ του Δαβίδ. Προσευχή όταν ήταν στη σπηλιά.

2Με δυνατή φωνή κράζω στον Κύριο

και φωναχτά τον Κύριο ικετεύω.

3Σκορπώ μπροστά του το παράπονό μου,

μπροστά του εκθέτω εγώ τη θλίψη μου.

4Όταν λιγοψυχώ,

ξέρεις εσύ πού πάω.

Στο δρόμο ετούτον που πορεύομαι

μου στήσανε παγίδα.

5Δεξιά μου κοίταξα και είδα πως

κανείς δεν ήταν που να με γνωρίζει·

για μένα εχάθη κάθε καταφύγιο,

κανένας που για τη ζωή μου να νοιαστεί.

6Σ’ εσένα, Κύριε, φώναξα!

Είπα: Εσύ ’σαι ο προστάτης μου,

ό,τι μου ανήκει στη γη των ζωντανών.

7Στη δέησή μου δώσε προσοχή,

γιατί πολύ εξασθένησα·

απάλλαξέ με απ’ τους διώκτες μου,

γιατ’ είναι δυνατότεροι από μένα.

8Λευτέρωσέ με από τη φυλακή μου.

Και τότε στων δικαίων τη σύναξη

θα σε δοξολογήσω

γιατί με φρόντισες.

ΨΑΛΜΟΙ 143

Κύριε, σε δίκη μη με φέρεις!

1Ψαλμός του Δαβίδ.

Κύριε,

άκουσε την προσευχή μου,

δώσε την προσοχή σου στην ικεσία μου!

Με την πιστότητά σου απάντησέ μου,

μες στη δικαιοσύνη σου.

2Σε δίκη μη θελήσεις να με φέρεις,

γιατί κανένας ζωντανός

δεν είναι δίκαιος μπροστά σου.

3Τη ζωή μου την κατάτρεξε ο εχθρός,

και μ’ έριξε πάνω στη γη

να με ποδοπατήσει·

με κάθισε στα σκοτεινά

καθώς αυτοί που ’ναι νεκροί από χρόνια.

4Κι εγώ λιγοψυχώ,

μέσα μου συνταράζεται η καρδιά μου.

5Θυμάμαι τις παλιές τις μέρες,

πάνω σ’ όλα τα έργα σου στοχάζομαι

και συλλογίζομαι τα όσα έχεις φτιάξει.

6Σ’ εσένα υψώνω τα χέρια μου·

σαν διψασμένη γη η ψυχή μου

σ’ εσένα στρέφεται.

(Διάψαλμα)

7Σύντομα δώσ’ μου, Κύριε, απόκριση,

χάνεται η πνοή μου·

μην κρύβεις από μένα την παρουσία σου

και γίνω όμοιος μ’ αυτούς

που κατεβαίνουνε στον τάφο.

8Απ’ το πρωί κάνε να νιώσω την αγάπη σου,

γιατί σ’ εσένα ελπίζω·

μάθε μου, Κύριε, το δρόμο

που πρέπει να πορεύομαι,

γιατί σ’ εσένα τη ζωή μου εμπιστεύτηκα.

9Λευτέρωσέ με απ’ τους εχθρούς μου,

Κύριε·

κατέφυγα σ’ εσένα.

10Δίδαξέ με να κάνω αυτό που θέλεις,

γιατί ο Θεός μου είσ’ εσύ·

με αγαθοσύνη ας με καθοδηγεί το Πνεύμα σου

στο δρόμο το σωστό.

11Όπως μου υποσχέθηκες, Κύριε,

δώσε μου τη ζωή·

χάρη στη δικαιοσύνη σου,

βγάλε με από τη θλίψη.

12Απ’ την αγάπη σου για μένα

θα εξολοθρέψεις τους εχθρούς μου

και θα εξοντώσεις όλους που με θλίβουνε,

γιατί σου είμαι αφοσιωμένος.

ΨΑΛΜΟΙ 144

Προσευχή του βασιλιά

1Του Δαβίδ.

Ευλογημένος να ’σαι, Κύριε,

εσύ, ο βράχος μου·

τα χέρια μου γυμνάζεις

για τη μάχη,

τα δάχτυλά μου για τον πόλεμο.

2Προστάτη μου κι οχύρωμά μου,

κάστρο μου κι ελευθερωτή μου,

ασπίδα μου, κοντά σου είμ’ ασφαλής·

σ’ εμένα τους λαούςρκη θα υποτάξεις.

3Κύριε, τι είν’ ο άνθρωπος

ώστε να τον φροντίζεις;

ο κάτοικος της γης

ώστε να νοιάζεσαι γι’ αυτόν;

4Ο άνθρωπος μοιάζει με πνοή·

και σαν τη φευγαλέα σκιά

οι μέρες της ζωής του.

5Κύριε, τα ουράνια σου χαμήλωσέ τα

και κατέβα·

άγγιξε τα βουνά

και θ’ αναδώσουνε καπνό.

6Στείλε αστραπές

και τους εχθρούς μου σκόρπισε·

ρίξε τα βέλη σου

σύγχυση να τους φέρεις.

7Στείλε τη δύναμή σου από ψηλά,

γλίτωσέ με και σώσε με

απ’ την πλημμύρα,

από την εξουσία των ξένων.

8Που λέει το στόμα τους ψευτιές,

ακόμα κι όταν το δεξί τους χέρι

υψώνουνε για να ορκιστούν.

9Για σένα, Θεέ, θα ψάλω

καινούρια ωδή.

Με άρπα δεκάχορδη

θα παίξω μουσική

για σένα,

10που βοηθάς τους βασιλιάδες να νικούν

και που γλιτώνεις το Δαβίδ, το δούλο σου,

από κακή σπαθιά.

11Γλίτωσέ με και σώσε με

από την εξουσία των ξένων,

που λέει το στόμα τους ψευτιές,

ακόμα κι όταν το δεξί τους χέρι

υψώνουνε για να ορκιστούν.

12Ας είναι οι γιοι μας σαν νιοφυτεμένα δέντρα,

που από μικρά ολόισια ψηλώνουνε

χωρίς εμπόδια.

Ας είναι οι θυγατέρες μας ωραίες και γερές,

καθώς οι σκαλιστές κολόνες

οπού κοσμούν τ’ ανάκτορα.

13Ας είν’ οι αποθήκες μας

γεμάτες αγαθά κάθε λογής·

και σε χιλιάδες και μυριάδες ας πληθαίνουν

τα πρόβατά μας στα βοσκοτόπια μας.

14Ας είναι καρπερές οι αγελάδες μας,

χωρίς θανατικά κι αποβολές·

και θρηνωδίες ας μην ηχήσουν

στις πλατείες μας.

15Μακάριος είν’ ο λαός

που του συμβαίνουν όλ’ αυτά!

Μακάριος είν’ ο λαός,

που ’χει τον Κύριο Θεό του!

ΨΑΛΜΟΙ 145

Η βασιλεία σου βασιλεία αιώνια

1Ύμνος του Δαβίδ.

Τα μεγαλεία σου θα πω, Θεέ μου, βασιλιά,

και τ’ όνομά σου θα ευλογώ

παντοτινά κι αιώνια.

2Την κάθε μέρα θα σ’ ευλογώ,

και τ’ όνομά σου θα εξυμνώ

παντοτινά κι αιώνια.

3Μεγάλος είσαι, Κύριε,

κι άξιος πολύ να υμνείσαι·

ανεξερεύνητη η μεγαλοσύνη σου!

4Από γενιά σ’ άλλη γενιά

ας εξυμνούν τα έργα σου,

τα κατορθώματά σου

ας κηρύττουν.

5Το λαμπρό μεγαλείο

της δόξας σου ας πουν,

κι εγώ τ’ αξιοθαύμαστα έργα σου

θα τα στοχάζομαι.

6Ας λένε για την τρομερή σου δύναμη,

κι εγώ θα διηγούμαι τη μεγαλοσύνη σου.

7Ας θυμούνται τα έργα σου της καλοσύνης σου

κι ας εξυμνούνε την πιστότητά σου.

8«Ο Κύριος είναι μεγαλόψυχος και σπλαχνικός·

έχει υπομονή κι αγάπη απέραντη.

9Ο Κύριος είναι καλός για όλους·

είναι φιλεύσπλαχνος

για όλα του τα πλάσματα».

10Όλα όσα έφτιαξες

θα σε υμνούνε, Κύριε,

και οι πιστοί σου

θα σ’ ευχαριστούν.

11Θα λένε για τη δόξα της βασιλείας σου,

και τις υπέροχές σου πράξεις

θα διηγούνται.

12Για να γνωρίσουν στους ανθρώπους

την ισχύ σου,

και το ένδοξο μεγαλείο

της βασιλείας σου.

13Η βασιλεία σου

βασιλεία αιώνια,

κι η εξουσία σου διαρκεί σε όλες τις γενιές.

Ο Κύριος είν’ αξιόπιστος

σ’ όλες τις υποσχέσεις του,

και σ’ όλα του τα έργα είναι καλός.ρκθ

14Ο Κύριος δίνει στήριγμα

σ’ όλους αυτούς που πέφτουνε·

και ξαναστήνει ορθούς

όλους εκείνους που λυγίζουν.

15Όλοι σ’ εσένα έχουν τα μάτια τους στραμμένα,

κι εσύ τους δίνεις την τροφή τους

στην ώρα της.

16Τα χέρια σου ανοίγεις

και την επιθυμία χορταίνεις

κάθε ζωντανού.

17Δίκαιος είν’ ο Κύριος

σε κάθε εκδήλωσή του,

και σ’ όλα του τα έργα σπλαχνικός.

18Ο Κύριος είναι κοντά

σ’ όλους που τον καλούνε,

σ’ όλους που τον καλούνε

ειλικρινά.

19Τους πόθους εκπληρώνει των πιστών του,

ακούει την κραυγή τους και τους σώζει.

20Φυλάει ο Κύριος όλους

εκείνους που τον αγαπούν·

κι όλους τους ασεβείς

θα τους εξολοθρέψει.

21Τον ύμνο του Κυρίου

θα πει το στόμα μου,

κι όλα τα πλάσματα θα ευλογούν

τ’ άγιο του όνομα,

παντοτινά κι αιώνια.

ΨΑΛΜΟΙ 146

Ο Κύριος προστάτης των ανίσχυρων

1Αλληλούια! Αινείτε τον Κύριο!

Ψυχή μου, δοξολόγησε τον Κύριο!

2Τον Κύριο θα δοξολογώ

σ’ όλη μου τη ζωή·

ψαλμούς θα λέω στο Θεό μου

όσο θα υπάρχω.

3Μην εμπιστεύεστε στους άρχοντες,

είναι μονάχα άνθρωποι

και δεν μπορούν να σώσουν.

4Όταν φύγει απ’ αυτούς το πνεύμα τους,

ξαναγυρίζουνε στο χώμα·

κι αυτή την ίδια μέρα

τα σχέδιά τους χάνονται.

5Μακάριος ο άνθρωπος

που ’χει βοηθό του το Θεό του Ιακώβ

κι έχει στον Κύριο, το Θεό του, την ελπίδα του.

6Εκείνος έκανε τα ουράνια και τη γη,

τη θάλασσα και ό,τι βρίσκεται εντός τους·

πάντα στις υποσχέσεις του μένει πιστός.

7Διεκδικεί το δίκιο

των κατατρεγμένων,

και σ’ αυτούς που πεινούν δίνει ψωμί.

Ο Κύριος ελευθερώνει τους φυλακισμένους.

8Ο Κύριος τα μάτια ανοίγει των τυφλών,

ο Κύριος σηκώνει ορθούς τους κυρτωμένους·

ο Κύριος αγαπάει τους δικαίους.

9Ο Κύριος προστατεύει αυτούς που βρίσκονται

μέσα στη χώρα ξένοι.

Τ’ ορφανό και τη χήρα υποστηρίζει

αλλά τα σχέδια ματαιώνει των ασεβών.

10Ο Κύριος θα βασιλεύει αιώνια,

ο Θεός σου, Σιών,

από γενιά σ’ άλλη γενιά!

Αινείτε τον Κύριο! Αλληλούια!

ΨΑΛΜΟΙ 147

Η εξουσία του Θεού στη φύση και στην Ιστορία

1Αλληλούια! Αινείτε τον Κύριο!

Είναι καλό να ψάλλουμε

στο Θεό μας·

να τον υμνούμε όπως του πρέπει

είν’ ευχάριστο!

2Ο Κύριος ξαναχτίζει την Ιερουσαλήμ,

τους διασκορπισμένους Ισραηλίτες

συγκεντρώνει.

3Γιατρεύει αυτούς που συντριμμένη έχουν καρδιά

και δένει τις πληγές τους.

4Αυτός καθόρισε των αστεριών το πλήθος

και δίνει στο καθένα κι ένα όνομα.

5Μεγάλος είν’ ο Κύριός μας!

Μεγάλη η δύναμή του

κι απεριόριστη η σοφία του.

6Ο Κύριος υψώνει τους ταπεινούς,

και ταπεινώνει ως τη γη τους ασεβείς.

7Ψάλτε στον Κύριο

την ευχαριστία σας,

ύμνους τονίστε στο Θεό μας

με κιθάρα!

8Σκεπάζει αυτός τους ουρανούς

με σύννεφα,

και για τη γη βροχή ετοιμάζει,

χορτάρι κάνει να βλαστήσει στα βουνά.

9Δίνει στα ζώα την τροφή τους,

και στα νεογνά

του κόρακα, όταν κράζουνε.

10Αίσθηση δεν του κάνουν τ’ άλογα τα σφριγηλά

ούτ’ ευχαρίστηση

οι γοργοπόδαροι άντρες.

11Μα αρέσουνε στον Κύριο

εκείνοι που τον σέβονται

κι ελπίζουν στο έλεός του.

12Ύμνησε, Ιερουσαλήμ, τον Κύριο,

δόξασε το Θεό σου, Σιών!

13Γιατί αυτός ενίσχυσε

τους μοχλούς στις πύλες σου,

ευλόγησε τους γιους σου

που είν’ εντός σου.

14Αυτός ειρήνη εξασφαλίζει

στο έδαφός σου,

και σε χορταίνει απ’ τον καρπό

του πιο καλού σταριού.

15Αυτός στέλνει στη γη το πρόσταγμά του,

ο λόγος του τρέχει γοργά.

16Δίνει το χιόνι

καθώς του μαλλιού τις τούφες·

σαν να ’ταν στάχτη την πάχνη τη σκορπά.

17Ρίχνει χαλάζι σαν λιθάρια,

στέλνει την παγωνιά, που ούτ’ ένας

να την αντέξει δεν μπορεί.

18Στέλνει το λόγο του

κι ο πάγος λιώνει·

φυσάει η πνοή του

και τρέχουν τα νερά.

19Το λόγο του αναγγέλλει

στον Ιακώβ,

τα διατάγματά του και τις αποφάσεις του

στον Ισραήλ.

20Δεν έκανε το ίδιο σε κανένα απ’ τ’ άλλα έθνη·

εκείνα διόλου δε γνωρίζουν τις αποφάσεις του.

Αινείτε τον Κύριο! Αλληλούια!

ΨΑΛΜΟΙ 148

Αινείτε τον Κύριο στον ουρανό και στη γη

1Αλληλούια! Αινείτε τον Κύριο!

Αινείτε τον Κύριο απ’ τους ουρανούς,

αινείτε τον στα ύψη!

2Αυτόν αινείτε

όλοι του οι άγγελοι,

αινείτε τον όλες του οι ουράνιες δυνάμεις!

3Αυτόν αινείτε

ο ήλιος κι η σελήνη,

αινείτε τον

όλα τ’ άστρα τα φωτεινά!

4Αινείτε τον

οι ουρανοί των ουρανών,

και τα νερά

που ’ναι πιο πάνω απ’ τα ουράνια!

5Την ύπαρξη ας αινούνε του Κυρίου,

γιατί αυτός το πρόσταξε

και γίνανε.

6Τα στέριωσε για πάντα,

για αιώνια,

έδωσε νόμο

και δε θα τον παραβούν.

7Αινείτε τον Κύριο

απ’ τη γη,

θάλασσα, κήτη κι όλοι οι βυθοί!

8Φωτιά και χαλάζι,

χιόνι κι ομίχλη,

ανεμοθύελλα,

εσείς που εκτελείτε τις προσταγές του!

9Βουνά κι όλα τα υψώματα,

δέντρα οπωροφόρα

κι όλοι οι κέδροι.

10Άγρια ζώα κι όλα τα ήμερα,

όλα όσα έρπετε κι όσα πετάτε!

11Βασιλιάδες της γης

κι όλοι οι λαοί·

άρχοντες, και της γης

οι κυβερνήτες όλοι!

12Κοπέλες, παλικάρια,

γέροντες και παιδιά μαζί!

13Τ’ όνομα του Κυρίου ας αινούν,

γιατί μονάχα η ύπαρξή του υπερέχει·

η δόξα του κυριαρχεί σε γη

και ουρανό!

14Το κύρος του λαού του εξύψωσε·

ώστε να τον υμνούν όλοι οι πιστοί του,

όλος ο λαός του Ισραήλ,

που ’ναι δικός του και αγαπημένος του.

Αινείτε τον Κύριο! Αλληλούια!

ΨΑΛΜΟΙ 149

Η τιμή που ανήκει στους πιστούς

1Αλληλούια! Αινείτε τον Κύριο!

Ψάλτε στον Κύριο τραγούδι νέο·

υμνήστε τον μες στων πιστών τη σύναξη!

2Ας χαίρεται ο Ισραήλ

για το δημιουργό του,

ας νιώθουν για το βασιλιά τους αγαλλίαση

οι κάτοικοι της Σιών!

3Το όνομά του ας αινούν

με κυκλικό χορό·

με τύμπανο και με κιθάρα

ας τον υμνούνε!

4Γιατί ο Κύριος

με το λαό του ευφραίνεται,

τιμάει τους ταπεινούς

καθώς τους σώζει.

5Ας αλαλάζουν οι πιστοί

μέσα στο θρίαμβο!

Στο στρώμα τους χαρούμενοι ας ψάλλουν!

6Ας έχουνε στο στόμα τους τον ύμνο του Θεού

κι αμφίστομα σπαθιά στα χέρια τους!

7Για να πάρουν εκδίκηση απ’ τους ειδωλολάτρες,

και ανταπόδοση απ’ τους λαούς·

8τους βασιλιάδες τους ν’ αλυσοδέσουν,

και στα δεσμά να βάλουν τους ηγεμόνες τους.

9Να εκτελέσουν εναντίον τους

την καταδίκη απ’ το Θεό,

όπως είναι γραμμένη.

Αυτή η τιμή ανήκει σ’ όλους τους πιστούς του.

Αινείτε τον Κύριο! Αλληλούια!

ΨΑΛΜΟΙ 150

Αινείτε τον Κύριο!

1Αλληλούια! Αινείτε τον Κύριο!

Αινείτε το Θεό

μέσα στον άγιο του ναό!

Αινείτε τον μες στο στερέωμα

που λάμπει η δύναμή του!

2Αυτόν αινείτε

για τις μεγαλοσύνες του,

αινείτε τον

για το άπειρο που έχει μεγαλείο.

3Αυτόν αινείτε

με της σάλπιγγας τους ήχους,

αινείτε τον με λαούτο και κιθάρα!

4Αυτόν αινείτε

με το τύμπανο και με τον κυκλικό χορό,

αινείτε τον με έγχορδα και με φλογέρα!

5Αυτόν αινείτε

με τα κρόταλα τα ηχηρά,

αινείτε τον

με κύμβαλα που αλαλάζουν.

6Καθετί που ανασαίνει ας αινεί τον Κύριο!

Αινείτε τον Κύριο! Αλληλούια!

 

Η ΑΓΙΑ ΓΡΑΦΗ ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ ΑΠΟ ΤΑ ΠΡΩΤΟΤΥΠΑ ΚΕΙΜΕΝΑ

Η ηλεκτρονική επεξεργασία αναρτήσων κειμένων, τίτλων  και εικόνων έγινε από τον N.B.B

Επιτρέπεται η αναδημοσίευση  κειμένων σε Ορθόδοξα Ιστολόγια, αρκεί να διατηρείται το αρχικό νόημα ,χωρίς περικοπές που πιθανόν να το αλλοιώνουν για μη εμπορικούς σκοπούς,

με βασική προϋπόθεση την αναφορά στην πηγή :

© ΠΗΔΑΛΙΟΝ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ

http://www.alavastron.net

Kindly Bookmark this Post using your favorite Bookmarking service: