22. Παραπομπές

Οί άξιοθαύμαστοι άγώνες, ή ηρωική πάλη καί τά υπερφυσικά κατορθώματα τοϋ εν άγίοις πατρός ημών Μάρκου, 'Αρχιεπισκόπου τής’Εφέσου, τοϋ επονομαζόμενου Ευγενικού. 

Τοϋ εξαίρετου καί σχεδόν μοναδικοϋ ύπέρμαχου καί φύλακα τής άμεμπτου κι άγιοτάτης κι άποστολικής καί πατροπαράδοτης ορθόδοξης πίστης, συγκεντρωμένα σ’ ένα βιβλίο καί γραμμένο σέ μορφή βιογραφίας 

από τόν ΑΓΙΟ ΑΘΑΝΑΣΙΟ ΤΟΝ ΠΑΡΙΟ
 

Πρός άπόκτηση γνώσεως καί 'ψυχικής ωφέλειας των απανταχού ορθοδόξων χριστιανών.

 

ΠΑΡΑΠΟΜΠΕΣ

[1] Εμείς στήν έποχή μας δεν χρησιμοποιούμε τέτοιου είδους προσδιορισμούς γιά τις αιρέσεις, είμαστε έμποτισμένοι μέ τό οικουμενικό πνεύμα τής παγκοσμιοποίησης ή τόν υπέρμετρο ανθρωπισμό ή καί κάποιοι άλλοι είναι φιλικοί πρός κάθε αίρεση δήθεν από αγάπη γιά τόν συνάνθρωπο άλλά εχθρικοί στήν ορθή πίστη. 'Υπάρχει καί άλλος λόγος πού γίνεται αιτία νά αδιαφορούν γιά τήν αληθινή πίστη, ή έλλειψη πνευματικής ζωής πού συνεπάγεται τήν έλλειψη τής κάθαρσης τών παθών καί τήν αντίστοιχη έλλειψη τής θεωρίας τού Άκτιστου. Ή έλλειψη εμπειριών κάνει τήν πίστη μας χαλαρή. Ή χαλαρότητα αυτή μάς οδηγεί νά σχετικοποιήσουμε τήν ορθόδοξη πίστη μας καί νά τήν δούμε σά μιά θρησκευτική πολιτιστική έκφραση, έτσι μάς κυριεύει ό οικουμενικός οίστρος. Ή πίστη μας δέν είναι ζωηρή, καθάρια, αγωνιστική, ασκητική, εμπειρική καί δέν μπορούμε νά τήν άντιπαραβάλουμε μέ τήν σκοτεινότητα τής αίρεσης. Οί φράσεις λοιπόν αυτές πού συχνά θά τις συναντούμε μέσα στό κείμενο τού άγιου Αθανασίου, μάς προσδιορίζουν μιά κατάσταση τήν όποία  αισθάνεται ό μέτοχος τής Άκτιστου Χάρης όταν συνειδητοποιεί πώς άποκόπτεται άπό τήν θέα τού Τριαδικού Θεού άν ακολουθήσει τήν λανθασμένη πίστη. ’Ίσως άν έχουμε πνευματικές προϋποθέσεις θά καταλάβουμε ότι οί βαρείς φαίνομενικά χαρακτηρισμοί πού προσάπτει γιά τούς παπικούς καί τούς συνοδοιπόρους τους ό άγιος Αθανάσιος ό Πά-ριος είναι ειρηνικά κι αληθινά συμπεράσματα πού περιγράφουν τήν πραγματική πνευματική κατάσταση τής αιρετικής διδασκαλίας καί όχι κραυγές συνθήματα ή συκοφαντίες όπως τ’ άντιλαμ-βάνονται οί αδιάφοροι καί οί φιλοαιρετικοί. Αυτοί τρομάζουν άπό τις λέξεις όταν τούς φανερώνουν τήν πνευματική άρρώστεια κι όχι άπό τήν άρρώστεια τής αίρεσης.

[2]  Παράδειγμα ό άγιος ’Αθανάσιος γιά τούς άρειανόφρονες, ό άγιος ’Ιωάννης Δαμασκηνός γιά τούς είκσνομάχους, ό άγιος Φώτιος γιά τούς Λατινοψράγκους τοϋ φιλιόκβε (filioque), ό άγιος Γρηγόριος Παλαμας γιά τούς άγνωστικιστές τού Βαρλαάμ καί τούς σχολαστικούς τού Κυόώνη.

[3] Καύχημα τής ’Ασίας ώς μητροπολίτης Εφέσου καί ΄Μάστιγα τής Ευρώπης΄ ώς κήρυκας τής ορθόδοξης αλήθειας μέσα στήν καρδιά τού) παπισμού στήν κεντρική ’Ιταλία, σέ μιά ληστρική ψευδοσύνοδο γιά τούς ’Ορθοδόξους καί οικουμενική γιά τούς κακοδόξους παπικούς καί ουνίτες.

[4] Εννοείται στά Μηνολόγια καί Ωρολόγια τής εποχής τού 1780 περίπου καί πρίν. Είναι αξιοσημείωτο ότι στά τυπογραφεία τής Δύσης ή Παπική εκκλησία είχε εντεταλμένους ’Ιησουίτες, απόφοιτους τού έλληνόγλωσσου ουνιτικού Άθανασιανού σχολείου τής Ρώμης. Οί ’Ιησουίτες αΰτοί λογόκριναν τά ’’Ορθόδοξα βιβλία πού ήταν στά τυπογραφεία. 'Υπάρχουν σέ πολλά βιβλία τής οθωμανικής εποχής διορθώσεις πρός τό φιλοπαπικό, σφήνες φιλοδυτικών άπόι|ιεων ή διαγραφές παραγράφων πού εξέφραζαν ορθόδοξη διδασκαλία υπήρξε επίσης απαγόρευση νά τυπωθούν συγκεκριμένα βιβλία καί άλλες λογοκριτικές ενέργειες πού έπραξαν οί παπικοί. ’Έτσι άν ήθελε κάποιος νά τυπώσει ένα βιβλίο πού πιθανόν νά ένοχλοΰσε τούς Παπικούς, έπρεπε νά πάει πιό βόρεια στις ΙΊροτεσταντικές χώρες. Αυτό σήμαινε μεγαλύτερο κόστος καί προσοχή νά μήν ενοχλήσει τότε τις προτεσταντικές θέσεις.

[5] Ό άγιος ’Αθανάσιος χρησιμοποιεί τήν πραγματική ιστορική ονομασία, ΄βασιλεία των Ρωμαίων΄ καί δχι όπως εμείς τήν άποκαλοϋμε Βυζαντινή αυτοκρατορία, μιμούμενοι τήν Δυτική ακαδημαϊκή επιστήμη. ΄Οταν αναφέρει τήν λέξη Βυζάντιο εννοεί τήν ΄Πόλη΄ ή Κωνσταντινούπολη, χρησιμοποιεί δηλαδή τήν λέξη Βυζάντιο΄ πού είναι τό αρχαιοελληνικό ή έλληνιστικό ή πρωτορωμαϊκό όνομα τής Πόλης.

[6 ] ’Έχοντας τόν σύντομο βίου του καί τήν ακολουθία τού 'Αγίου Μάρκου γνωρίζουμε μερικά πράγματα γιά τήν οικογένεια του καί τις σπουδές των Ευγενικών. Ό άγιος ’Αθανάσιος Πάριος άν καί δέν μπόρεσε νά βρει τότε τις χειρόγραφες αυτές πληροφορίες, τά συμπεράσματα του δμως είναι πράγματι εύστοχα. Στό τέλος τού βιβλίου σελίδα 199 παραθέτουμε τής πληροφορίες πού μάς δίνει τό μικρό συναξάρι γιά τόν άγιο Μάρκο.

[7.] Αξίζει, νά αναφέρουμε δτι ό άγιος Μακάριος Κόρινθου ό Νοταράς καί ό άγιος Νικόδημος ό Αγιορείτης συμπεριέλαβαν στην συλλογή των Ιερών Νηπτικών κειμένων καί κείμενο τοϋ αγίου Μάρκου τοϋ Ευγενικού  «Περί των λόγων τής Θείας προσευχής»

[8]. Ό άγιος ’Αθανάσιος Πάριος χρησιμοποιεί τόν όρο Φράντζα καί στά άλλα έργα του. Εκείνη τήν εποχή έτσι ονομαζόταν ή σημερινή Γαλλία καί άπό τούς ΄Ελληνες. Επειδή ή φράση ΄Φράγκοι΄ δήλωνε καί ήταν αντεθνικός καί άντιχριστιανικός όρος γιά τούς ορθοδόξους ΄Ελληνες, οί φιλοφράγκοι ή φιλογάλοι ΄Ελληνες, δηλαδή ό Κοραής καί οί ακόλουθοί του, οί όποιοι εξυπηρετούσαν τά πολιτικά καί οικονομικά συμφέροντα τού Γαλλικοΰ-Φραγκικού κράτος δημιούργησαν τήν καθαρεύουσα καί καθάρισαν τήν ελληνική γλώσσα άπό κάθε τί πού θά θυμίζει τήν αρνητική εικόνα των Δυτικών. ΄Ετσι μέσω τού πολιτιστικού διαφωτισμού προσπάθησαν καί κατάφεραν νά δημιουργήσουν ένα καταξιωμένο φιλοδυτικό καί φιλιφραγκικό κόμμα πού νά έξυπηρετεΐ τήν έκάστοτε πολιτική τής Φραγκικής-Γαλλικής Δημοκρατίας ή καί τής Φρα-γκικής-Γαλλικής Αυτοκρατορίας εις βάρος τής ελληνικής κοινωνίας καί μετέπειτα εις βάρος τού νέου Ελληνικού κράτους.

[9] Κατά τά Δυτικά εγχειρίδια ιστορίας τοϋ Χριστιανισμού, τά όποία  δυστυχώς αντιγράφουν και οί δικοί μας ορθόδοξοι στις σύγχρονες έκκλησιαστικές ιστορίες τους, περιγράφουν καί λύνε γιά τό ΄σχίσμα τοϋ Φωτίου΄. Ό άγιος Φώτιος δέν έκανε κανένα σχίσμα, είναι πλαστογραφία καί συκοφαντία τής δυτικής παπικής ιστοριογραφίας. Κανονικά είναι ΄σχίσμα τοϋ πάπα Νικολάου΄, ή ΄σχίσμα περί Πρωτείου τοϋ έπισκόπου Ρώμης Νικολάου΄.

 [10] Είναι ή 8η Οικουμενική Σύνοδος επί πατριάρχου Φωτίου στήν όποία  καταδικάστηκε τό Φιλιόκβε.

[11]  Είναι ή Φράγκικη-Γαλική ψευδοσύνοδος στό Aix la Chapelle ή Άκυϊσγράνου-’Άαχεν τό 809 καί τοποθέτησε τό δόγμα τού «Φιλιόκβε»  μέσα στό Σύμβολο τής Πίστης. Πρωτεργάτης αυτής τής πράξης είναι ό Καρλομάγνος καί οί σύμβουλοί του. Είναι ή γέννηση τού σημερινού παπισμού καί είχε ισχύ τότε μέσα στά όρια τού Φραγκικού κράτους ή της 'Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας μετέπειτα όπως αύτοεπικαλούνταν τότε ή σημερινή Γαλλία καί Γερμανία.

[12]. Τά δόγματα τά όποία  άναφέρονται στό πρόσωπο τοϋ έκάστοτε Πάπα είναι ΄πρωτείο εξουσίας΄, ΄αλάθητο΄, υπέρτατη ιεροσύνη ,κοσμικός αρχών. ’Από αυτές τί ς άντιχριστιανικές δογματικές θέσεις τών δυτικών απορρέουν όλοι οί. χαρακτηρισμοί πού αναφέρουν οί Πατέρες για τούς Παπικούς.

[13] Είναι θλιβερό άλλά ή ιστορική πραγματικότητα αυτό δείχνει. Στήν εποχή τήν Ρωμαϊκή-Βυζαντινή γιά νά αντιμετωπιστούν οί στρατιωτικοί εχθροί, έμπαινε πάντα στήν ατζέντα τών διπλωματικών έπαφών Δύσης- ’Ανατολής τό θέμα γιά ένωση θρησκευτική. Οί μέν Δυτικοί γιά νά κυβερνήσουν τήν ’Ανατολική Εκκλησία ή γιά νά έπιδείξουν τήν παπική ισχύ τους όταν μιά δυτική σύνοδος ή ένα δυτικό κράτος τούς τό αμφισβητούσε. Οί δέ ’Ανατολικοί γιά ν’ άποτρέψουν Δυτική στρατιωτική επίθεση ή νά ζητήσουν στρατιωτική βοήθεια γιά τόν κίνδυνο στ’ άνατο-λικά τους σύνορα. Φυσικά κάτι αντίστοιχο ύποφαίνεται καί σήμερα καί μέ πολιτική παρότρυνση μάλιστα. Άς συνεργαστούμε σέ κοινή πορεία γιά ν’ αντιμετωπίσουμε τήν έκκοσμίκευση ή τόν φονταμενταλισμό ή γιά νά δείξουμε δτι έχουμε ισχύ στήν κοινωνία.

[14]. Σύνοδοι πού καταδίκασαν τό Φιλιόκβε είναι ή 8η Οικουμενική, ή Σύνοδος τοϋ 1054 επί Κηρουλαρίου, ή σύνοδος τού Νυμφαίου, ή Β' Σύνοδος Βλαχερνών (1285), καί οί Σύνοδοι 'Ιεροσολύμων, Κωνσταντινουπόλεως, Μόσχας πού καταδικάζουν τήν ψευδο-σύνοδο τής Φερράρα- Φλωρεντίας. Επίσης έχουμε πολλές συνόδους καί έγκυκλίους των ορθοδόξων πατριαρχείων πού καταδικάζουν ή στηλιτεύουν διδασκαλίες καί ενέργειες προπαγανδιστικές τού παπισμού στον χώρο τής Εκκλησίας.

[15]. Ό ’Αθανάσιος Πάριος μιλά σέ μιά εποχή πριν τήν Ελληνική επανάσταση καί τήν ίδρυση τον Νεοελληνικού κράτους, γι’ αυτό καί συχνά άναψέρεται αρνητικά γιά τήν ίσλαμική καί οθωμανική κυριαρχία είτε φανερά είτε μέ πλάγιους τρόπους καί υπονοούμενα.

[16]. 'Η πρώτη ιστορικά Ούνία έγινε στήν παπική σύνοδο τής Λυών τό 1274. Αυτή ή ένωση καταδικάστηκε από τήν Β' Σύνοδο Βλαχερνών τό 1285. Πολλοί μετέπειτα Πατέρες θεωρούν τήν Β' Σύνοδο Βλαχερνών ώς Οικουμενική, όπως καί ό άγιος’Αθανάσιος Πάριος. Σ’ αυτήν έγραψε υπόμνημα ό Γεννάδιος Σχολάριος.

[17]. Τώρα έχει άλλο νούμερο γιά τούς Παπικούς στή σειρά των οικουμενικών τους συνόδων.

[18.] Ή χρόνια πρακτική εφαρμογή γιά έξεύρεση χρημάτων μέσω αυτής τής διδασκαλίας τοϋ πουργατόριου, ήταν ή αφορμή γιά νά ξεκινήσει ή λεγάμενη διαμαρτύρηση τό 1517 στήν περιοχή τής Γερμανίας. Αποτέλεσμα ήταν ολόκληρες ομάδες παπικών ν’ αποσχιστούν από τήν Ρώμη καί νά δημιουργήσουν τις προτε-σταντικές ομολογίες. Επίσης ξεκίνησαν μιά σειρά από καταστροφικούς θρησκευτικούς πολέμους στήν Δυτική Ευρώπη. Κατάλοιπο τέτοιου είδους πολέμου, παπικών και προτεσταντών, υπάρχει μέχρι σήμερα στήν βόρεια Ιρλανδία.

[19]. Ιωάννης Πρωτονοτάριος ή Ισπανός ή Τορκουεμάδας, είναι ό θειος του περίφημου 'Ιεροεξεταστή τής ’Ισπανίας Θωμά Τορκουεμάδα.

[20]. Τό ί'διο γίνεται καί στην εποχή μας. ’Άν πεις τήν γνώμη σου γιά τις οίκουμενιστικές συνελεύσεις, ότι δέν έχουν καμιά σχέση μέ τήν πίστη στόν Τη σου Χριστό. ” Αν επίσης άναφερθεϊς στις φιλο-παπικές πέρα δώθε συναντήσεις ή στις φιλοπροτεστάντικες συνεδριάσεις μέ θεολογικά ΄λάιφ στυλ΄ θέματα, άμεσος σέ βγάζουν αγράμματο, απάνθρωπο ή ότι τούς κατέβει στό οίκουμενι-στικό παγκοσμιοποιημένο κεφάλι τους. ’Έτσι εξυψώνουν τήν αγάπη τους γιά τούς αιρετικούς ώς έργο δήθεν τού 'Αγίου Πνεύματος καί συκοφαντούν τήν αληθινή αγάπη γιά τήν ορθή πράξη καί τήν ορθή πίστη τήν οποία οι θεόπνευστοι Πατέρες μάς παρέδωσαν μέ τήν δράση τους καί τά συγγράμματα τους. Τελικά μάλλον εφαρμόζουν οί οίκουμενιστές τό ευαγγελικό ρητό τους: ΄ζητείτε δέ πρώτον τήν αγάπη των αιρετικών καί τήν δικαιοσύνην αυτών, καί ταύτα πάντα προστεθήσεται ύμίν΄, μοντέρνα σύγχρονη πρωτοποριακή πίστη.

[21]. Δέν υπάρχει τό Φιλιόκβε στήν Ελληνική ή Λατινική Χριστιανική Γραμματεία παρά μόνο στους Λατινόφωνους Φράγκουςτής εποχής τοϋ Καρλομάγνου καί τούς διαδόχους τους. 'Η νοθεία των ελληνικών πηγών μέ τό φιλιόκβε έγινε τήν εποχή τού πρώτου Ουνίτη πατριάρχη Βέκου. Στις 6έ Λατινικές πηγές είναι αποδεδειγμένα οί πολλές παπικές προσθήκες καί, νοθείες μέ αιρετικές δοξασίες.

[ 22]  Πρόσφατα στό διάλογο ’Ορθοδόξων καί Προτεσταντών αποδείχθηκε καί όμολογήθηκε ότι : προηγήθηκε ή ιερά παράδοση καί μέρος αυτής καταγράφηκε στόν κανόνα τής 'Αγίας Γραφής, όμως οί προτεστάντες ομολόγησαν ότι παραμένουν πιστοί στό δόγμα του Λουθήρου μόνο ή 'Αγία Γραφή΄.

[ 23]. Τελικά γνωρίζουμε από τήν ιστορία ότι καμιά σταυροφορία των παπικών δέν πέτυχε τίποτα υπέρ των ορθοδόξων, όλες κατέληξαν σέ καταστροφή των παπικών στρατευμάτων.

[24]. διά σημαίνει διαμέσου, τό πέρασμα από κάπου.έκ ή έξ΄: από μέσα πρός τά έξω, καί μέ γενική τού σημαίνει τήν καταγωγή, τήν αιτία απ’ δπου προέρχεται, την προέλευση. Μάλλον οί Λατινόψρονες αποσιωπούν τούς γραμματικούς καί συντακτικούς κανόνες καί μέ τήν ψιλοπαπική μανία τους αλλάζουν καί τήν γλώσσα.

[25] Ή εξωτερική εμφάνιση τού αγίου, λόγω ιών άθλιων συνθηκών διαβίωσης θά έδωσε λαβή γιά τήν διατύπωση αυτής τής συκοφαντίας. Επίσης πρέπει νά τού είχαν επιβάλει νά είναι σέ απομόνωση.

[26]. Ή φράση αυτή δείχνει, ότι ήδη κάποιοι είχαν προδώσει είχαν προσκηνύσει καί είχαν συνεννοηΟέΐ οέ παρασυναγωγές μέ τούς καρδιναλίους τού πάπα. Καί επίσης είχαν είσπράξει χρηματικά ποσά όπως τό επιβεβαιώνουν οι ιστορικές πηγές.

[27.]  Ό Νείλος Καβάσιλας είναι άγιος τής εκκλησίας. Σχισματικό τόν άποκαλοΰν οί Ουνίτες καί οί Παπικοί επειδή μέ τά έργα του αναιρεί τις αιρετικές τους διδασκαλίες.

[28.] Είναι πραγματικότητα ότι οι αιρετικοί, παπικοί αντιμάχονται μόνιμα τήν ’Ορθόδοξη πίστη, φυσικά αυτό άλλοτε τό κάνουν μέ βάρβαρο τρόπο καί απάνθρωπο (σταυροφορίες, ιερά εξέταση) καί άλλοτε μέ ήπιο καί πλάγιο τρόπο. Ένα από τά ύπουλα όπλα τους είναι ή προπαγάνδα. Αυτή γίνεται μέσα από τά βιβλία τους τά σχολεία τους καί τά κυρήγματα πού εξαπέλυαν τότε άλλά καί τώρα πρός τούς ορθοδόξους. ’Έτσι μέ βάση τις επιστημονικές δήθεν μελέτες τους πού έχουν κάνει στις σχολές τους μέμψονται μέ πλάγιο τρόπο τήν αγιότητα καί τήν πνευματική ζωή των ορθοδόξων άγ ί ων που ξεσκέπασαν καί ξεσκεπάζουν μέ τούς λόγους καί τις πράξεις τους τήν αίρεσή τους. Στό στόχαστρό τους έχουν βρεθεί ό άγιος Φώτιος, ό άγι ος Καβάσι.λας, ό άγιος Γρη-γόριος ΙΙαλαμάς, καί φυσικέ/, καί ό άγιος Μάρκος. Γι αυτό τον    λόγο ό άγιος 'Αθανάσιος ό Πάριος καταφεύγει συχνά σέ εγκώμια πρός τόν άγιο Μάρκο. Συγκεκριμένα σ' αυτό τό εγκώμιο συγκρίνει τις πράξεις τοϋ άγιου Μάρκου μέ τούς παλαιότερους άγιους γιά νά μήν μείνει στούς ορθοδόξους χριστιανούς καμιά αμφιβολία γιά τήν πνευματική ζωή τοϋ Αγίου Μάρκου. Επίσης παραθέτει καί τήν εμπειρία καί άλλων μελών τής έκκλησίας συχνά γι’ αυτό τόν σκοπό, γιά νά χτυπήσει τήν συκοφαντία, τήν υποτίμηση, τήν συσκότιση, τήν στρέβλωση πού παρατηρεϊται. μόνιμα νά διοχετεύεται από τούς αιρετικούς πρός τούς ορθοδόξους καί πολλές φορές κάποιοι όυτικύπληκτοι σπουδασμένοι γίνονται καλοθελητές των παπικών καί μάς τά φέρνουν καί στήν εκκλησία μας

[29.] Αυτοί οί χαρακτηρισμοί είναι κοινοί στις γνώμες των άγιων γιά τόν Πάπα. Ό άγιος Κοσμάς ό Αίτωλός καί ό άγιος ’Ιουστίνος Πόποβιτς τό ίδιο λένε γιά τόν Πάπα. Στηρίζουν αύτά τά συμπε-ράσματά τους καί στό πλήθος των αιρετικών δογμάτων τού παπισμού αλλά κατά κύριο λόγο στά βασικά δύο δόγματα τού πρωτείου καί τού αλάθητου καί στήν διδασκαλία ότι  ό πάπας είναι αντιπρόσωπος τού Ίησοϋ Χριστού, δηλαδή τού Θεανθρώπου. Ένώ ό Ίησοΰς είναι παρών καί κεφαλή στήν εκκλησία του πάντα καί παντοτινά.

[30.] Ό άγιος ’Αθανάσιος ό Πάριος έχει τό θάρρος νά κυκλοφορεί τό βιβλίο του μέσα στην ’Οθωμανική αυτοκρατορία καί νά μπορεί νά στηλιτεύει τήν Ίσλαμική πίστη. Αυτό τό κάνει καί σ’ άλλες έντυπες δικές του εκδόσεις πού κυκλοφόρησαν τότε στην ’Οθωμανική επικράτεια, μάλιστα σέ κάποια έργα του στηλιτεύει καί την πολιτική των Σουλτάνων χωρίς φόβο. Αξίζει ν’ αναφέρουμε ότι  ό Πάριος συκοφαντήθηκε από τούς Διαφωτιστές (όπως ό Κοραής) οί όποιοι τότε, έκ τού ασφαλούς στό Παρίσι, έγραφαν πατριωτικά φυλάδια όταν τούς τό ζητούσε ή Γαλλική ιμπεριαλιστική προπαγάνδα καί σιωπούσαν όταν ή Γαλλική Δημοκρατία συμμαχούσε μέ τόν Σουλτάνο. Ένώ ό άγιος Αθανάσιος ό Πάριος παρέμεινε σταθερά εντός τής οθωμανικής επικράτειας καί σταθερά στηλίτευε τήν ίσλαμική πίστη καί υποστήριξε καί έγραφε καί τούς βί ους των Νεομαρτύρων στά κείμενα. Δέν φοβόταν νά γράψει ένάντια στην ίσλαμική πίστη καί τήν οθωμανική εξουσία καί νά δημοσιεύσει τά έργα του.

[31] Κωνσταντίνος ΙΑ' Παλαιολόγος (6. 1.1449 -29. 5. 1453). Στήν αρχή τής βασιλείας του είχε φιλορΟόδοξη πολιτική, αλλά αργότερα γιά λόγους στρατιωτικούς έδειξε ανοχή καί ατούς Λατινό-φρονες.

[32.] Μάλλον εδώ όπως καί ό ίδιος ό Πάριος υποσημειώνει δέν τού φαινόταν ή τοποθέτηση των γεγονότων σέ σωστή σειρά, επειδή δέν είχε πηγές γιά νά τά επιβεβαιώσει. Αυτή ή Σύνοδος λοιπόν συνχέεται μέ κάποια άλλη ή όποία  έγινε μετά τήν κοίμηση τού άγιου Μάρκου. ΄Ομως θεολογικά είναι τού ίδιου πνεύματος, άντιλατι,νικές καί ενοχικές πρός τούς μετανοΰντας ύπογράψαντες ορθοδόξους

[33.] Αθανάσιος Β' (1450-3;) Γιά τόν ΄Αθανάσιο πατριάρχη δεν υπάρχουν πληροφορίες καί αυτό έξαιτίας τής άλωσης τής Πόλης πατά τήν οποία χάθηκαν πολλά.

[34]. Εννοεί ΄μετανοοΰντες΄ αυτούς πού είχαν υπογράψει στήν Φλωρεντία, τήν Ούνία καί μετά έπέστρεψαν στήν Εκκλησία. Αυτοί λοιπόν ενώνονται μέ τούς σταθερά παραμένοντες στήν ορθόδοξη πίστη άντιλατί νους στό σώμα τής Μίας, 'Αγίας καί Καθολικής ’Ορθοδόξου Εκκλησίας.

[35] Ό Σχολάριος συκοφαντήθηκε από τήν πανεπιστημιακή σχολαστική κοινότητα τοϋ Παπισμού Ηταν σταθερά’Ορθόδοξος καί. δέν είχε υπογράψει οτήν Φλωρεντία. Είχε αποχωρήσει μαζί, μέ τόν Δημήτριο Παλαιολόγο καί τόν Πλήθωνα οτήν Βενετία πριν υποχρεωθούν νά υπογράψουν.

ΤΕΛΟΣ

 

Εισαγωγή σε πρώτη αποκλειστική δημοσίευση  στό Ορθόδοξο Διαδίκτυο από το Βιβλίο :

ΑΓΙΟΣ ΜΑΡΚΟΣ Ο ΕΥΓΕΝΙΚΟΣ

Η ΔΡΑΣΗ ΚΑΙ ΤΟ ΕΓΚΩΜΙΟ ΤΟΥ ΓΡΑΜΜΕΝΑ ΑΠΟ ΤΟΝ

ΑΓΙΟ ΑΘΑΝΑΣΙΟ ΤΟΝ ΠΑΡΙΟ

© Δ.Π. ΝΕΣΤΩΡ

Η ηλεκτρονική επεξεργασία αναρτήσων κειμένων, τίτλων  και εικόνων έγινε από τον N.B.B

Επιτρέπεται η χρήση, διάθεση και αναπαραγωγή κειμένων σε Ορθόδοξα Ιστολόγια, αρκεί να διατηρείται το αρχικό νόημα ,χωρίς περικοπές που πιθανόν να το αλλοιώνουν για μη εμπορικούς σκοπούς,με βασική προϋπόθεση την αναφορά στην πηγή :

© ΠΗΔΑΛΙΟΝ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ

http://www.alavastron.net

Kindly Bookmark this Post using your favorite Bookmarking service: